VfisdesM Wintervermaak voor allen in vroegere tijden Leidse studenten maakten gemaskerde sledevaarten met fakkellicht In Nieuw-Guinea groeit een eigen bewustzijn 19! J NIEUWE LEIDSCHE COURANT 3 MAANDAG 14 FEBRUARI 1955 Kermis op hef ijs ijsvermaak werd door onze verre voorouders zeker met evenveel - enthousiasme genoten als thans door ons. Ja, wij kunnen veilig aannemen, dat onze voorvaderen van dit vermaak zelfs heel wat meer hebben kunnen ho profiteren dan wij. Niet alleen omdat een winter met een enigszins lang- ewoedurige sneeuwval of vorst tegenwoordig niet veel meer voorkomt, maar omdat er destijds op het water en op de wegen nog geen gemotoriseerd groo verkeer bestond, waarvoor de rivieren moesten worden opengehouden en de straten sneeuwvrij moesten worden gemaakt. Geen Hollanders komen in Zowel op het ijs als op de wegen had den dus de arres'.eden vrij speL Daar nog kij. dat de tijd vroeger heel ^wat rustiger was dan thans slaajniaak buiten de deur maar beperkt, zodat Angedurende de winter het huiselijke leven 'uy»wel eens wat eentonig kon zijn. ,nsl® Als dan ook de rivieren, merei -ten in de grimmige greep van Koning ing'Winter waren gevangen, trok jong en oud jnge,naar het ijs of vermaakte zich op de be- ulzasneeuwde straten en grachten. Vooral als het lang en zwaar had ge- r hivroren, was de ijsvreugde algemeen en Ie «twerd ook de kermis op het ijs gevierd j^'Dan kwam de bakker op het ijs zijn ojbollen bakken en verschenen overal E „koek- en zoopjes"-tenten. ook wel „salie- Jstalletjes" genoemd. Ook de schutterij trok het ijs om naar de papegaai te bieten- Verder kon men er katknuppelen, gans- G'trekken en werden er wedstrijden met O (honden gehouden. Hiertoe berden P^hun poten met pek notedoppen bevestigd een zo moesten dan de arme dieren on can^et sne'-st v°ór <*e wind glijden. volksvermaken van onze voorvade. waren niet altijd even verheffend er cmeieen vereniging voor dierenbescherming Cfcestond toen helaas nog esta Liever noemen wij dan ook de andere ijsvermaken. zoals bijvoorbeeld de hard- sioeidraverijen met arresleden. Th Deze sleden waren dikwijls prachtig v«van vorm met de voorstelling van dieren of schelpen. Ook waren zij veelal van kunstig snij- en schilderwerk voorzien. De paarden waren prachtig opgetuigd met bellen aan de riemen en een kle 8®pluim op de kop. Zulke wedstrijden Canten een prachtig en levendig gezicht heb- V00!ben opgeleverd Vanzelfsprekend ontbraken ook de bak- en priksleden niet. Daarnaast kende mer ook de zeilpartijen met ijsschuitjes IJdel De bij uitstek nationale sport was ech- f ter het schaatsenrijden. Het schaatsen wa: - een vermaak voor jong en oud, voor rijk en arm. Op het ijs waren allen één en ge noten van „Het solemniel en seer ver "'^maerd spel der Hollandsche jonckheid" zo vaak door onze vaderlandse letterkun lTacj digen beschreven en bezongen. Een enkele l lied i dat O Nederlanders, boven maaten, Tot ijd'le Ysvreugd uitgelaaten, Hoe waagt gij, om een weinig lust Uw jonge en alderliefste leven. zijn aandacht aan wijden „Wij moeten (zo schreef hij). Jaz insgelijks met geen stilzwijgen de schaat- ieuflsen voorbijgaan Op deze gaan wij ge woonlijk over het gladde ijs met een isnelheid, welke door die der paarden niet ^wordf overtroffen. Wij maken van de vorst onze wellust en ons spel en als aan de lucht hangende, houden wij de toe- schouwers a'.s in een gestadige angst over l3.ions lot. Men bedient er zich sterk van 16.1 tot reizen, ja zelfs tot den oorlog, want «zi«er zijn (tijdens de 80-jarige oorlog) eens ^Spaanse benden geslagen door de onver krachte aankomst onzer krijgslieden, die co.iop zulke cothurnen (schaatsen) tredende, -22,jtóer voor de Spaansen een ware tragedie -33.1 vertoonden". Een ander schrijver, van het schaatsen !£5Jj!gewagende, vertelt ons: „die wel weten J8jdaermede om te gaan en daer op te loo- imopen, gaen niet maer vliegen er over heen Nwals windtmeulens, soo snel en licht, dat itzemen se naeuw met de oogen volgen kan", eum En a's grote bijzonderheid voegt hij er aan toe: „De wijven selfs loopen er mede". 20; Gewoel T.V Ook onze grote Broderode heeft ons in zijn „Moortje" een levendige beschrijving nagelaten van net oud-Hollandse ijsver maak. „Op de Amstel (zo vertelt hij) krioelde het er van Amsterdammers en Amstellandse boeren, rijk en arm door een. Stemmige juffertjes evenwel reden liefst, om zich ongestoord te vermaken S.jnet heur speelnootjes en vrijertjes after op de slootjes", want midden in de Am- stel was het een razend gewoel. Hier scharrelde Jueriaan ..die brekebien" en jt zich van Lange Lijs „moytjes slepen"; ginds wandelde ..stijve Dirck" met Lob- brich ..sijn nieubaoke wijf, hy had wel vier paar kousen aan en keek nog of hij bevroren was. Harmen Hoochhart, een regte baaivanger (schoonrijder), haakte in de schaats van Niesje Kaecks en de arme meid deed -den smaok op haar neus" en ze moest maar gauw weer opstaan, wilde ze niet overreden worden door een groote ijsslee. waarin „Jan Doetternietoe" sijn wijf. kij'nen en sijn peetje in gepakt had Wat verder waren de kolvers op het ijs en een juffrouw, die er met haar man voorbij wandelde, kreeg de bal tegen haar voorhoofd, waar een standje uit ontstond". troepen en rijen, Meer joelend en woelend langs de ijsbanen glijen, De voeten geschoeid met het krullende staal: Zij zetten, bij bierkan en boterpot, weder Bedaard, aan de zij van their Jufroe" zich neder, En doen er met kool en met haring hun maal Al hun pret is gestuit, Want hel vriezen is uit. Aardig Is ook de brief, welke de Ma rokkaanse gezant in Den Haag eens over het ijsvermaak aan zijn Keizer schreef. Een fragment van de brief laten wij hier „Verbeeld U. dat op zekere tijd van het jaar. die men hier winter noemt, alle wa teren worden overdekt met een koek van kandijsuiker, maar niet zo zoet. Dan komt er een menigte mensen op die koek taan; zij binden onder elke voet een ijzertje. en gaan lopen, zó snel. dat struisvogel eer buiten adem zou ra ken dan hem bijhouden". De keizer moet het een heel aardig en wonderlijk verhaal hebben gevonden, maar er nieté van hebben geloofd! De meesten van onze voorvaderen dachten er echter luchtiger over en als het even kon verschenen de dikwijls fraaie sleden op straten en grachten. Er werden wedstrijden en sledevaarten ge organiseerd, welke soms door pracht praal uitmuntten, zoals bijvoorbeeld de sledevaart, welke Prins Willem V met zijn Hof heeft gehouden. Uit Schiedam is ons nog een sledevaart overgeleverd, jvelke in haar gevolg een bakkerij voerde, die al ..sledende" koek jes bakte, welke aan de toeschouwers werden toegeworpen. Ook de gemaskerde sledevaarten van de Leidse studenten, welke op de avond van de 8ste Februari werden gehouden, waren tot ver in de omtrek van Leiden bekend en beroemd. Het moet een schitterend en fantastisch gezicht zijn geweest de met fakkellicht uitgeruste sleden, beladen met de rijk uitgedoste studenten te zien j-oorby glijden. Het meedoen aan deze tochten zal overigens wel een koude lief hebberij zijn geweest Bij de sledevaart van 1740 heeft de koude zelfs een slacht offer gemaakt. Eén van de studenten ver vulde toen de rol van abt en heeft ge durende de hele tocht blootshoofds en met geschoren kruin in zijn slede gezeten, met het noodlottige gevolg, dat hij na afloop van de sledevaart is overleden- Trouwens ook de sleden zelf maakten nog al eens ongelukken en vooral in de oude waterrijke steden met haar vele bruggen, vond bij het van de brug af glijden menige botsing plaats. Maar der gelijke botsingen liepen gelukkig meestal goed af. Men viel zacht en had er dikwijls nog plezier in ook. Oorsprong Omtrent de oorsprong der schaatsen, ook wel schaverdijnen, klompentelders en Hollandse muilen genoemd, tast men in het duister. Vélen menen, dat ze door de Noren en Denen zijn uitgevonden en hier lande zijn Ingevoerd. De oudste schaat- In Friesland zijn bij afgravingen van terpen uit de 12de eeuw zulke benen schaatsen nog gevonden. Ook in Engeland waren benen schaat- •n ai vroeg bekend. Zo wordt er ver haald. dat de Engelsen onder de regering Koning Hendrik III (1207—1272) zich bij vriezend weer ..teenderen van dieren hunne voeten bevestigden, met be- met ijzer gepunte stokken, zich met grote hulD waarvan zij, voortgestuwd door snelheid voortbewogen". Benen schaatsen zijn echter ook lang Sneeuwpoppen Ook het maken van sneeuwpoppen was een geliefde bezigheid-, en niet alleen voor de jeugd. Zo verhaalt de geschiede nis. dat in Delfshaven door het maken van een sneeuwman een stenen stand beeld is ontstaan. In de winter van 1867 hadden daar enige inwoners een sneeuw pop gemaakt, welke Piet Hein voorstelde. Het was zo'n prachtige pop, dat de in woners het jammer vonden, dat deze zo spoedig moest verdwijnen. Zij kwamen caarom op het idee om voor de grote admiraal een meer duurzaam monument op te richten. Een initiatief, dat met su< ces werd 1 ekrotrd, want in 1867 wei inderdaad een standbeeld van Piet He: cnfhuld. Ook voer het sneeuwballen gooien schaamden de ouderen zich vroeger niet dat her er bij deze balpartijen dikwijls nog1! hee. en wild toeging, bewijzen ce keu: en. die deze liefhebberij aan de volwassenen verboden. Zo is u:t rvm- iterdam nog een keur van 1472 bekend, vaarin wij lezen: „Nyemant en moet met ;neecluyten weroen, noch maech; noch vyff noch manspersoonAan de kinderen vas deze pret dus wel toegestaan. Vcor dezen was en is het gelukkig nog als di Heye dichtte: Kneedt den sneeuwbal vast; Dat aan jongens past. Fiks de bal gedreven Ha dat is een leven, Leiden J. DE K'JNIfil Nieuwe leider, nieuw geluid Werkmans Wilskracht gaf een boeiende uitvoering De heer G. Filippo kreeg brons na 51 jaar trouwe dienst De Harmoniekapel Werkmans Wilskracht leed in het afgelopen jaar een groot verlies door het overlijden van de heer G. Dik. Het breken van de band, die door de jaren heen steeds hechter geworden was, betekende het afscheid van een heel goede vriend, zonder wiens nabijheid en invloed men zich het bestaan als muziekgezelschap nauwelijks kon voorstellen. Wel was hij verleden jaar al ziek, maar zijn meeleven werd toch altijd nog gevoeld. Totdat, nog onverwacht, het einde kwam. Voorzitter J. Bij heeft in sobere, gevoelige bewoordingen de vereerde diri gent herdacht. De kapel sloot zich daarbij aan door het spelen van „Wenn ich einmal soil scheiden". Een eerbiedige stilte van een minuut werd hierop in acht genomen. Ijsvermaak in 1691, tekening uit „Het Oud-Hollandsch Huisgezin", uit gave van A. W. Sijthoff te Leiden (zonder jaartal) daarna nog in gebruik geweest en zelfs in de 18e eeuw was het nog gebruikelijk, dat boerenkinderen de eerste beginselen Ds Teutscher vertelde er in het Leidse Volkshuis over In het Leidse Volkshuis sprak Zaterdagmiddag dr H. J. Teutscher over „De hedendaagse bevolking van Nieuw-Guinea''. Mede door de voorlichting stelt men hier in Nederland zich Nieuw-Guinea voor als één dicht oerwoud met naaktlopende, achterlijke en vieze Papoea's. In de bestuurde kust gebieden is een volk aan het ontwaken, dat eigen besef en bewustzijn krijgt, aldus spreker. Meer en meer krijgen de Papoea's het gevoel, dat ze één volk zijn en één land hebben. Dit ontwaken is eigenlijk in dc nood van de laatste wereldoorlog ont staan. Eerst waren er de Hollanders. Toen kwamen de Japanners, die er selijk hebben huisgehouden. Daarna de Amerikanen met hun machtig vertoon van menselijk vernuft en technisch kun nen. En als slot kwamen er weer de Hol landers terug. Vooral onder de jongeren is er drang naar ontwikkeling, die zijn weerslag vindt op de mentaliteit van de Papoea r. Er is een netwerk van honderden schob met Papoea-onderwijzers, die meestal ook een theologische opleiding hebben ontvangen. Dan zijn er nog de centrale volksscholen, die gelijk staan aan de 4e tot 6e klas ln Nederland, maar meer eer vormend karakter dragen. De meisje: krijgen inzicht in voedingsleer, hygiëne. Bij de jongens wordt meer op het verantwoordelijkheidsbesef gewerkt. Wanneer deze jonge mensen ln hun dorp terugkeren, bemerkt men al gau' dat het aspect in zo'n dorp volkomen ve andert. Zonder bijstand van de blanken verrijzen er clubgebouwen, waar 17- tot 18-jarige mensen hun dorpsgeno ten inzicht geven in de meest elemen taire zaken des levens. De vrouwen gaan hun kleren zelf naaien en wassen, proberen andere menu's samen te stellen. Want ondanks dat Nieuw-Guinea voldoende voedsel opbrengt voor Papoea's, wordt er toch veel honger ge leden en sterft 50 procent van de pasge boren kinderen in hun eerste levensjaar hongersnood. Krachten ene Liedjes ia0Dr Niet alleen echter in Nederland, imaar in het buitenland werd de roem van 'n jons ijsvermaak verbreid. Als op de be- 1' vroren Seine of Theems Hollanders op de verschenen, keken de Fransen en Engelsen hun ogen uit naar onze sier- anjKjke rijkunst. De Londensc volksdichters namaakten er zelfs liedjes op ive: Toen in de winter van 16821683 de aro Theems. na van December tot Februari orsjdicht te hebben gelegen, weer -begon te Jontdooien. maakten zij hierop een liedje hetwelk vertaald luidde als volgt: Vis in Oude Rijn gj: Ten einde de visstand ln de Oude Rijn weer enigszins op peil te brengen heeft de hengelaarsbond voor Leiden en om- ?0"streken Zaterdag in dit water uitgezet "►JUKiO pond maatvoorn en brasem, alsmede 163 pond maatsnoek. Binnenkort volgt een uitzetting in de zogenaamde Damse Rijn. het schaatsenrijden leerden op osse- Van de Hollandse schaatsen werden destijds de Volendamse als de beste be schouwd. Wat de manier van rijden -be de Friezen al bekend beroemd om hun hardrijden. In Holland werd meer het schoonrijden beoefend, het ierlnjk en kunstig zwaaien en draaien en het trekken van allerlei figuren en krul len. Er waren zelfs schoonrijders, die met de schaats een geheel alfabet op het ijs schreven. Op het einde van de 16e het vooral deLeidse gebroeders Fleur, die in deze kunst uitblonken. Zij destijds de grootmeesters in he1 streek op streek laveren, zodat hun lijf scheen te drijven op veren". In Rijnland werd en wordt deze wijze van schaatsenrijden nog steeds ..fleuren" genoemd; elders gebruikte men hiervoor erm „baaivangen", t onze omgeving is ons overigens nog prestatie vèn twee Leidenaar* over geleverd. Zy zagen kans om in volle vaart op de scharts bij het overzetveer ce Haag- Schouw over te springen, em breed'e n ongeveer 20 voet. En in Friesland leeft nog de herinnering voort aan boer Reen, die slappende" reed. maar met elke stap elf Rijnlandse voeten voort gleed- Met deze krachtprestaties willen wy ize korte beschryving van het ijsver aak besluiten en nu nog even stilstaan by het sneeuwvermaak in vroeger tijden. S n eeu wverm aak de reeds eerder genoemde Luiken, die zyn tijdgenoten ook v.an de sneeuw het bedrieglijke en vergankelyke schilderde: Wanneer de sneeuw het aardrijk dekt. En met zijn witheid overdekt, Dan is de mesthoop schoon voor oogen. Maar als de Zon dat kleed ver smelt. Dan ziet men hoe 't er is gesteld, j" Help die kinderen een handje Dringende oproep van afdeling Chr, vacantiekoloniën Men schrijft ons: De Vereniging voor Christelijke gezondheids- en vacantiekoloniën verricht al veertig jaar haar gezegende arbeid voor het zwakke kind. Bij opneming, op advies van een schoolarts, in een der vijf koloniehuizen, vindt het kind de sfeer, die, hoewel niet als bij moeder thuis, die van het Christelijk huis gezin toch dicht benadert. De Leidse afdeling kan echter bestaande aanvragen niet voldoen. Haar kasmiddelen reiken slechts tot behande- ig van de meest urgente gevallen. Dit niet langer verantwoord te achten. Er 1 een actie worden gevoerd om het tal contribuanten op te voeren. Ook de besturen, de hoofden en het personeel van de Christelijke scholen zal belang stelling voor de financiële toestand var de vereniging worden gevraagd. In verband met deze actie is het bestuur tgebreid en thans als volgt samenge steld: de heer S. Koopmans, Jan var Houtkade 28a, voorzitter; mevrouw C ZeilstraVerkoren, Langebrug 101, secre taresse; mevrouw M. van Katwijk—d» Rijk, Trompstraat 28. tweede secretaresse; de heer D. M. van Nes, Willem de Zwij gerlaan 25. Oegstgeest. penningmeester mevrouw G. RavesteinHoogedoorn, Pie terskerkgracht 16, tweede penningmeeste- resse; mevrouw C. Kuiken—van Weer en, Hoge Rijndyk 97, mevrouw J. Koopmans Weg Den HaagLeiden binnenkort ontlast I voor het bollenseizoen zal een te autoweg gereed komen over het viaduct op de grens van Den Haag en Wassenaar, die begint by de Bezuiden- houtseweg en uitkomt op de Wittenbur- gerweg. Hierdoor zal het drukke verkeer op de grote rijksweg tussen Den Haag en Leiden belangrijk worden ontlast. Deze autoweg zal vermoedelyk slechts dri» zyn geopend. Talsma, Jan van Houtkade A. KruijsdykPoorter, Wasstraat 49; mej. C. P. Prins, Thorbeckestraat 6; mej. G. J. v. d. Akker. Zeemanlaan 11. Men behoeft met te 'wachten persoonlijk verzoek om financiële hulp wordt gedaan. Gaarne verwacht het be stuur een storting als gift ineens of als jaarl. bijdrage op postrekening 6371 J. Ravestein. Alle bestuursleden zijn ook bereid telefonische en mondelinge zeggingen in ontvangst te nemen. In het vertrouwen, dat deze actie zal slagen, hoopt 'het bestuur, dat de bovenvermelde achterstand spoedig tot het verleden zal behoren. stelde het voor als twee krachten, die tn Nieuw-Guinea aan het werk zijn. De hierboven beschreven constructieve kracht, maar ook de destructieve kracht. Bier en jenever worden met scheeps ladingen ingevoerd. Bioscopen verrijzen als paddestoelen uit de grond. De Papoea's kwamen tot de ontdekking, dat niet alle Nederlanders Christen zijn, zoals ze altyd hadden gedacht. Dat ook bij hen vrouwen, geld en ontrouw een grote rol spelen. En van dat alles willen ze ook hun deel hebben. Daarom is het van zo groot belang, dat wij in Neder land weten, wat er gaande is in Nieuw- Guinea. zo besloot ds Teutscher zyn boelend betoog. toen opnieuw het iras de vereniging van oordeel, dat te -nieuw benoemen kapelmeester een vakman moest zyn. Dank zij de relatie's met de Mariniers kapel gelukte het in sergeant-majoor J. Dol. klarinettist in dat vermaarde semble. de gewenste man te vinden. „We kunnen." zei spr., „nu weer met moed verder gaan!" Maar aan het eigenlijke programma waren we nog niet toe. Een oude getrou we, de heer Gerrit Filippo. gedurend< een en vijftig jaar lid en baritonist, moest naar voren komen. De burgemeester Leiden, jhr mr F. H. van Kinschot, hem, na 'n zeer gewaardeerde speech met de mededeling dat het de Koningin had behaagd, hem te eren met de bron- nedaille, verbonden aan de huisorde Oranje-Nasau. Spr. achtte het voorrecht hem die persoonlijk op de borst te spelden. De kapel speelde hierna het Wilhelmus. Een treffende geste was ln dit band de omwisseling van de belde eerste programmanummers. De mars „Semper Fidelis" (.Altijd getrouw") van Sousa kreeg nu immers een heel byzondere be tekenis! In het verloop van het concert kwamen •e tot de overtuiging, dat Werkmans 'ilskracht het met de heer Dol best ge troffen heeft. Deze beroepsmusicus, door dagelijkse grondige training bekend met alle knepen van het vak. bezit boven dien een eigenschap, die voor een ama teursorkest van de grootste betekenis ge acht moet worden: hy is een paedagoog nature. De klank, die, in vergelyking vroeger, eigenlijk volkomen ver anderd is „openbaarde dat overduidelijk Men speelde met een werklijk tot dusver ongekende beheersing; de klarinetten by- voorbeeld. kregen geen kans, zich (op n een scherpe toon, zoals dat te vaak te horen is) uit te leven, maar bliezen doorlopend „con sor dino". Het meest doorslaggevende bewijs voor et muziek-paedagogische talent van de heer Dol leverde ongetwijfeld het sterk analyserende spel. Het klankbeeld lag als de constructie's waren zo fel belicht, dat ze tastbaar schenen. De kestleden moeten op die manier wel het gevoel krijgen, dat hun spelen léren Is! Dit spel maakte een ordelijke, keurige ndruk. Alles klonk overdacht beschaafd ?n ingetogen; elke Inzet stond op z'n De zwakkere broeders onder de corps leden, die voorheen zich nogal eens kon den verschuilen, hadden het onder dit prccisie-régiem niet gemakkelijk. Hun aarzelingen en uitschieters vielen des te meer op. De consequentie ligt voor de hand; by de methode-Dol wordt serieuze, trouwe studie verondersteld. Maar de vol doening (en daarmee de beloning) Is er dan ook naar! De eerste mars deed ons als dadelijk verrast ophoren. De typische accentuatie, de specifieke golvingen en kleine pikan- „De grootse mislukking" Litteris Sacrum in de spanning tussen legende en waarheid Comité voor Lutheriilm Zoals men weet begint Vrijdag 18 Fe bruari de vertoning van de veelbesproken Lutherfilm. Om ook in Leiden brede be langstelling voor deze film te wekken is :omité van de volgende samenstelling gevormd: Jhr. mr F. H. van Kinschot, burgemeester; de heer J. C.vanSchaik. wethouder van Onderwijs; mej. da E. B. Poortman, pred. Remonstrantse Ge meente; ds G. Toornvliet, Geref. studen tenpredikant; ds Verheus. pred. Doopsge zinde Gemeente; de heer H. C. F. de Greef, voorzitter Geref. schoolvereniging; ds D. J. Vossers, voorzitter Hervormde schoolvereniging; ds H. Haan. predikant Lutherse Gemeente (voorzitter); ds P. I Schoonheim. Hervormd predikant, de heer M. Borgerding, secretaris. Met de opvoering van Diana Morgans „De grootste mislukking" door Litteris Sacrum werden we geplaatst in de span ning, die er bestaat tussen legende waarheid. Christian Starcross is de rr die voor zijn glorie en roem alles opoffert, zelfs de levens van zyn medemensen. Daardoor is hem na de eerste wereld oorlog het Victoria-Cross ontgaan, hoewel het Military-Cross hem werd verleend Terug uit de oorlog is er geen plaats hem, omdat hy ongeschikt is normaal werk. Hy gaat op avontuur. Zijn ijdelheid fluistert hem telkens Starcross, nog meer roem, en nog Dan vertrekt hy als leider va peditie naar het „Khangebergte". Hoewel deze tocht, waarby allen omkomen, eer grootse mislukking wordt, krygt hij eer er vanwege zUn moed en doorzettings vermogen. Hij wordt posthuum in de adel stand verheven, men sticht een Starcross- tehuis, enna 20 Jaar heeft men plan :n film te maken. Dan komt de ellende. Na veel wederwaardigheden in de eer- e twee bedrijven onthult Sibyl Emerson, :n oude liefde van Starcross, zyn ware aard, waardoor de filmregisseur besluit irder mee te werken, en ook de dochter, Christine Starcross, zich tegen verfilming verzet. Lady Starcross en de producer willen de zaak doorzetten en zo raken we in het probleem van legende en waarheid. Wat doet de waarheid over Starcross er toe? De legende van zyn moed Is ei •t men hun helden niet ont- film moet gemaakt worden, (isen hebben daden nodig, die inspireren. De schrijfster laat evenwel de zaak tn iet midden. Ze kiest geen party en dat inden we één van de zwakke punten, omdat naar onze mening lady Starcross de producer volkomen gelijk hebben. De romantiek van de legende zal telkens trekken en altijd overwinnen. We denken hierbli aan een historische De laatste tijd is in Engeland nogal dei ning ontstaan door een boek (n.b. ln Frankrijk uitgegeven!) van Richard Aldington. Hij schreef een biografie van de ook in ons land door zyn boek „Seven pillars of wisdom" bekende T. S Lawrence. Door de Engelse regering uit gezonden ten tijde van de eerste wereld oorlog naar het Nabye Oosten, heeft hij in zyn boeken die hy over de Arabieren en hun heersers schreef, duizenden gefasci neerd en zijn romantische verhalen wer den achter elkaar uitgelezen. Nu zegt Aldington: Lawrence was een bedrieger, een charlatan. Brengen nu de mensen, die zo genoten hebben in zijn boeken, deze naar een brandstapel? Ze gaan naar hun boekenkast, grijpen de ..Seven pillars" en duiken er weer in onder. een film over het leven van deze man zou worden gemaakt, ging ieder, die zyn boeken kende, er heen en niemand bleef thuis omdat hem het etiket „Charlatan" is opgeprikt. Zo had de schrijfster gerust party kun nen kiezen. Het stuk had er door ge- Voor toneel is het niet erg geschikt, Veel gepraat en lange verhandelingen. De heer B. Hageman heeft ondanks deze handicap toch een vry los en beweegiyk beeld weten t« krijgen, zonder te veel stijfheid. Hij had daarbij goede medewer king van mevrouw C. Hageman—Ver hagen. als Lady Starcross. We denken hierby aan haar stille spel ln het eerste bedrijf en haar scène met mevrouw T. HogewindVan Oortmerssen, als Slbyl Emerson, in het derde bedrijf. Dit werd voor ons het voortreffelijkste gedeelte. Mevrouw J. Bartelsman—v. d. Lans speelde de rol van de cynische Allee levendig. Een knap stukje werk leverde zy ln de lange claus in het eerste tafereel van het tweede bedrijf. Goed gespeeld en goed van dictie. Ook de andere dames sloten zich hierby keurig aan, zodat er telkens een goede sfeer ontstond, door de natuurlijkheid van het spel. Jammer was het daarom dat door de te grote nadrukkeiykheid. waarmee Herman Frentzen zyn rol van filmregisseur speel de, deze sfeer wel eens verbroken dreigde te worden, zodat er op bepaalde ogenblik ken minder gewenste reacties ln de zaal ontstonden. Als speler deed de heer Hageman niet oor de regisseur onder. Belde kanten van zyn talent zijn genoegzaam bekend. De leden van Litteris hadden hamer, zaag en verfkwast gehanteerd, waardoor alleraardigst décor was ontstaan, waarin men goed kon spelen. Tot slot kwam men met grote hoeveel heden bloemen aandragen, om Litteris het gepresteerde te huldigen. terieën, die Sousa's muziek eigen zUn, kwamen vrywel volmaakt door. De muzi kant uit een militaire kapel is daarbij als het ware opgevoed. Ook verder bleef de stemvoering duldelyk. het rhythme pun tig. de opbouw doorzichtig. De Nabueco- ouverture. de wals „Versehmëhte Liebe" (Paul Lincke) cn de fraaie „Partia Pic- cola" van Boedijn werden tot ln de détails styivol en vooral intelligent gespeeld. We werden gewaar, dat de muzikanten ook begrépen. wat zy bliezen. Een merkwaardige- lappendeken van al lerlei stylen bleek de ballet-suite „Ma rion" van Sam Vlessing, Bizet. Thomas, Ponchielli en andere romantische pro- nenten werden voor dit aangenaam klinkende, maar beslist niet originele werk. vrymoedig door de componist ge plunderd. De Za-Dé-Mars van Gerard Dik. waar merk der nauwe verbondenheid van het corps aan de dekenfabrlek van de firma Zaalberg, was het traditionele besluit het opmerkelyke concert. We hopen isen, dat de heer Dol. naast de nodige analyse, ook tot de hogere synthese, voort komende uit een diepe muzikale bewo genheid. zal weten te inspireren. Het verstand had nu nog het hoogste woord, en, in dit stadium, waarschyn- lijk wel terecht! Maar als, na hard wer ken, de technische zwarigheden eenmaal vonnen, zullen toch ook de spon tane uiting, de natuuriyke speldrift, het boeiende spel van climax en anticlimax, ïn samenvloeiing en contrast, hun rech- n moeten krygen. In dat geval zou het oude Werkmans Wilskracht waarlyk een model-corps worden. We wensen de nieuwe kapel meester gaarne veel succes toe! Na de pauze brachten Gé Hofenk en zyn medewerkers (met orkest) een revue on der de daverende titel: „Holderdebolder, n ernst naar kolder". Joh. van Wolfswinkel Opening 't Verfhuis Dezer dagen is aan de Nieuwe Ryn te genover het Gangetje 't Verfhuis ge opend. Publiek en zakenrelaties gaven an hun belangstelling bhjk. Jubileum melkhandel Door een zetfout meldden we Zater dag, dat de melkhandel firma A. Schlp- Zn 25 jaar bestaat. Dit moet zyn: Agenda van Leiden Maandag H.B.S, BurggraVenlaan, 7 uur cn half negen: K. en O., aanvang cursussen foto grafie door dr J. A. W. Groenewegen. Haagweg 4, 5 uur: ledenvergadering ambachtsschool. Volkshuis, 8 uur: Leidse Jeugdactie, filmschollngscursus, H. Wielek over de sociale én aesthetlsche zijde van de film, vertoning van „De ballade van de hoge hoed". De Doelen, 8 uur: Leidse amateur-foto- grafenvereniging, J. J. Hens (Amsterdam) ver schilderkunst der Gouden Eeuw. Rijksmuseum voor volkenkunde, 8.15 uur: prof dr E. W. Palm (San Domingo) over: Pre-Columbian and early mediterranean art compared. Gulden Vlies, half 8: Kring Rijnland Holl. Mij. van Landbouw, A. v. d. Hoek over actuele landbouwproblemen Dinsdag Casino, 9.15 uur: K. en O-filmstudie- kring. première van „Herrliche Zeiten" van Günthcr Neumann. Schouwburg. 8 uur: K. en O., cabaret avond Cees de Lange. Rijksmuseum van oudheden, 8 uur. dr H. Brunsting over de opgravingen in Pylos 1939-1954 (het paleis van koning Nestor). Warmond, gemeentehuls, 8 uur: raadsvergadering Oegstgeest, Irene, 8 uur: „Kunst en Genoegen" met „Het recht moet aüjn. loop hebben" door Bert Petta. Woensdag Marekerk, 8 uur: interkerkehjke avond stichting „Ziekentroost" m.m.v. Koks- schoolkoor. Burcht. 8 uur: Vereniging van Zeeuwen „Luctor et Emergo", 25-jarig bestaan, revue „Mee de bus-se op reize". Prediker, half 8: Chr. Houtbewerkers, 38ste fcestvergadering. Foyer Stadsgehoorzaal, 8 uur: K. en O-, film „Kleurenpracht van Zuid-Afrika", toegelicht door Jan P. Strijbos. Gerecht 10. 8 kunde. Stadsgehoorzaal 8 uur: winkeliersver eniging „De Professorenwyk", Anova cabaret-revue „Lach en zing". Voorschoten, Gebouw Chr. Belan gen. 8 uur: Jubileumconcert „Zang xQ onze leus" (25 Jaar). Leiderdorp, Irene, 8 uur: Suriname zending-sa vond. Zoeterwoude, 7.45 uur: gemeente raad. Tentoonstellingen Lakenhal 10—4 uur: herdenklngaexpo- sitie Bet je Wolff en Aagje Deken (tot 15 Februari). Nachtdienst apotheken Apotheek Herdingh en Blanken. Hoge- woerd 171, tel 20502. en apotheek Reyst, Steenstraat 35. tel. 20136. Tuinbouw en Plant- Reisclub tien jaar De reisclub „Eerste Leidse klucht- revuegezelschap'' hield Zaterdagavond in Burgerlijke stand van Leiden h<-t Antoniusclubhuis ter gelegenheid van GEBOREN: Reinout, zn van H Ko ning en I M A de Jong; Tientje, dr van F de Haan en T Sieveking; Annette, dr van J Nieuwenburg en A de Haas; Johan, zn van H Kamping en J le MaJtre, Johen M, zn van J M de Vries d Plas. Nico!aas G, zn van B Haasnoot en M Hoek; Mark A, zn van A M A v den Bergh en H G C M van Leeuwen; Abraham, zn van J H D v d Kwast en C J Zekveld. OVERLEDEN: N J Kleün, zn. 3 dg; A M Boer, huisvr van A J v Bezooyen, I jr. :ommandeur de heer A. van Veen. raadadviseur Van waarheid is het nu legende gewor- het huis van H.M. de Koningin. het tienjarig bestaan een feestavond. De voorzitter van de lustrumcommissie. do heer J. Verwens, nodigde na de opening het bestuur udt, plaats te nemen op het podium Spr. bracht de bestuursleden hartelijk dank voor alles wat ze voor de club hebben gedaan en overhandigde do dames een bouquet bloemen en de heren als beloning voor zyn vele werku heden een vulpen. Verscheidene afge vaardigden boden hierna hun gelukwen sen aan. Hierna verzorgde het cabaret Florida uit Den Haag onder leiding van Kees Nou wens een gevarieerd programma. Hieraan werkten verscheidene radio- Oranje j artisten mee. Byzondcr veel succos j oogstten de jonge kunstfluiter Wim Hoo- I gelander en de imitator John Meyer.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1955 | | pagina 3