<2>e óprookjeó vein cd-neleróen MAGNESIUM uit zeewater gewonnen TekeningenBOERGE PRAIV1VIG De nachtegaal 1. In China is de keizer, zoals je weet, een Chinees en allen, die hij om zich heen heeft, zijn ook Chinezen, Het slot van de keizer was het prachtig ste van de gehele wereld; het was hele maal van het fijnste porselein. In de tuin zag men de wonderlijkste bloemen, en aan de allermooiste waren zilveren klokjes ge bonden. opdat men niet zou voorbij gaan, zonder die bloemen eens te bekijken. In die takken woonde een nachtegaal, die zo heerlijk zong. dat zelfs de arme vis ser met zijn boot stil bleef liggen om te „Wat is dat?" vroeg de keizer, „de nach tegaal! die ken ik helemaal niet! En moet ik van zo iets nu voor het eerst in een boek lezen!" Onmiddellijk liet hij de hofmaarschalk bij zich ontbieden, die zo voornaam was, dat, wanneer iemand, die geringer was dan hij, het waagde hem toe te spreken, hij nooi'l iets anders antwoordde dan ,,pah!" en dat beduidt zo goed als niets. ..Er moet hier een nachtegaal zijn", zei de keizer, ..waarom heeft men mij nooit eens over deze vogel gesproken? Ik ver lang. dat hij nog deze avond hier komt om mij voor te zingen. De hele wereld weet van deze vogel af. alleen ik zelf weet er niets van". 2. Maar waar was de nachtegaal te vinden? De hofmaarschalk liep alle trappen op en af, door zalen en gangen, maar niemand die hU ontmoette, had ooit van de nachtegaal horen spreken. En de hof maarschalk ging naar de keizer terug om te zeggen: „Uwe keizerlijke majesteit zal toch zeker geen geloof hechten aan alles wat er geschreven is! Dat zijn enkel maar ver dichtselen en nog wel van het soort, dat men zwarte kunst noemt!" „Maar het boek, waarin ik het gelezen heb", zei de keizer, „is mij toegezonden door de grootmachtige keizer van Japan. Ik wil de nachtegaal horen. Hij moet van avond hier zijn. Hij kan op mijn genadige bescherming rekenen en komt hij niet, dan moeten alle hovelingen op de buik worden getrommeld, onmiddellijk nadat zij het avondeten gebruikt zullen hebben!" „Tsjing-foe!" zei de hofmaarschalk en liep weer alle trappen op en af. door alle zalen en gangen; en de halve hofhouding Eindelijk ontmoetten zij een arm. klein meisje in de keuken. En zij zeide: ..De nachtegaal! O, die ken ik heel goed! die kan zingen, neen maar. prachtig!" „Lief. klein keukenmeisje!" zei de hof maarschalk, „ik zal je een vaste aanstcl- ling in de keuken bezorgen met de toe stemming om de keizer te zien eten. wan neer je ons bij de nachtegaal kan brengen. want die wordt hedenavond aan het hof verwacht." Zo trokken allen samen naar het bos; de helft der hovelingen was bij de tocht tegenwoordig. Toen zij een eind op weg wa ren. begon er een koe te loeien. „O", rie pen de hofjonkers, „daar horen wij hem al! Wat een merkwaardig krachtig geluid toch bij zo'n klein diertje! Maar ik heb dat geluid beslist vroeger meer gehoord!" „Neen, dat zijn de koeien die loeien!" zei het kleine meisje. „Prachtig!" zei de Chinese hofprediker, „nu hoor ik hem; het klinkt juist als een kerkklokje". „Neen, dat zijn de kikvorsen!" zei het keukenmeisje. 4. De nachtegaal zou nu aan het hof blijven, xijn eigen kool krijgen, met de vrijheid om tweemaal overdag en eenmaal 'a nachts uit te vliegen. De gehele stad sprak over de merkwaardige vogel, en ont moetten twee mensen elkaar, dan zei de een eenvoudig: „nachte" en de andere „gaal". Ja, elf hoogadelijke kinderen wer den naar hem genoemd. Op zekere dag ontving de keizer een groot pak, waarop geschreven stond: „de Nachtegaal". Het was een klein kunstwerk, dat in een doos lag. een kunstig vervaar digde nachtegaal, die op de echte gelijken moest, maar geheel met diamanten, ro bijnen en saffieren bezet was. Zodra men die kunstvogel opwond, kon hij een der liedjes zingen, die de echte nachtegaal ook zong. Om de hals hing een klein lintje, waarop geschreven stond: „de Nachtegaal van de keizer van Japan is arm vergele ken bij die van de keizer van China". Hij, die de kunstvogel gebracht had. verkreeg onmiddellijk de titel van „keizerlijke op- per-nachtegaal-brenger". „Nu moeten zij eens samen zingen, dat zal verrukkelijk klinken", zei de keizer. Maar waar was de echte nachtegaal7 Nie mand had er iets van gemerkt, dat hij naar zijn groene bossen teruggevlogen was. „Maar wat is dat nu!" zei de keizer en hij noemde hem een hoogst ondankbaar dier. „Maar de beste vogel hebben wij toch nog" en toen moest de kunstvogel weer 3. Even later begon de nachtegaal te zin gen. „Dat is hij", zeidc het meisje, „hoor. hoor! En kijk. daar zit hij!" en zij wees naar een kleine grauwe vogel, die bo ven in de takken zat. „Hoe is het mogelijk!" zei de hofmaar schalk. „Wat ziet hij er eenvoudig uit." „Lief nachtegaaltje!" riep het kleine keu kenmeisje. „onze genadige keizer wilde zo graag, dat Je eens voor hem zingen zal!" „Met het grootste genoegen!" antwoord de de nachtegaal en begon te zingen. In het keizerlijk slot was alles prachtig versierd. Midden in de grote zaal was een gouden paal geplaatst, en daarop zou de nachtegaal gaan zitten zingen. Het kleine keukenmeisje had verlof gekregen om ach ter de deur te luisteren, terwijl zij tevens de titel van ..hofkeukenmeisje in werkelijke dienst" had gekregen. Allen zagen naar de kleine, grauwe vo gel. die door de keizer vriendelijk werd toe geknikt. En nu zong de nachtegaal zo ver rukkelijk, dat de keizer tranen in de ogen kreeg. En de keizer was zo gelukkig, dat hij zei, dat de nachtegaal voortaan zijn gouden pantoffel om de hals zou mogen dragen. Maar de nachtegaal bedankte. „Ik heb tranen gezien in de ogen van de keizer en dat is voor mij de rijkste schat!" Amerikaanse Dotv ChemU ter wereld, gaal zich te Hot onderneming „l)e Nederlandse I stollen en halffabrikaten, zullen werkt lot hal/fabrikaten. De ..Dow" zo nauw et Bollek gebied i lappfj". Naast eci esiumlegeringen i Dot i geno rnd. i Magnesium is een zeer gemakkelijk te verwerken (verspannen) materiaal. Hier ziet u een gietstuk met een lintzaag bijwerken. Maar magne sium was in derdaad een Duits metaal. Duitsland was de enige mag- nesiumprodu- zich ook goed van dit feit be wust. In 1943 schreef een Duitse profes- nog TIJDENS de slag om Enge land pochten de Duitsers geweldig op hun vliegtuigen, die beter en sneller waren dan die van hun tegenstanders. Wij geloofden het wel niet. maar helaas het was de waarheid. Britse deskundigen stonden verbaasd. De Duitse vliegtuigen waren sneller en konden groter ladingen bom- Een van magnesium ver vaardigde kruiwagen laat z:ich gemakkelijk hante- Met die ontdekking was het probleem echter nog niet opge lost. Wilden de geallieerden hun toestellen gelijkwaardig of beter dan die van de Duitsers maken, dan moesten ze nood zakelijk ook dit lichte metaal gaan toepassen. trots, dat de onbetekenende Engelse magne- siumfabrieken door bombar- gebrek grondstoffen stil lagen, terwijl betekenis produ ceerde. door de duikbootblok kade verhinderd werd. Duitsland bezit geen grond stoffen (bauxiet) voor de alu- miniumfabricage. maar wel, en in grote hoeveelheden, grondstoffen voor de bereiding van magnesium. In het land zelf en in het nabije Oosten rijk worden grote hoeveelheden carnalliet en magnesiet. de ertsen waaruit men magne sium bereidt, gevonden Magne- siumlegeringen zodanig te ont wikkelen. dat 'ze het belang rijkste metaal aluminium kon den vervangen, was het doel, dat de Duitsers zich stelden. Duitsland heeft dan ook veel bijgedragen tot de ontwikkeling en toepassing van magnesium In 1886 ontstond de eerste fa briek voor de vervaardiging van het metaal: Chemische Fabrik Griesheim Elektron". Onder de naam „Elektron", kwam het nieuwe metaal in de handel. Het bestond vnl. uit magnesium, meer dan 90 pet.. „Elektron" was een revolu tie op het gebied der lichte me talen. Het zeer lage soortelijk gewicht 1,7 was bijna onge looflijk. Veel toepassing vond het materiaal echter nog niet. Technici ston den ev secptisch De Duitse chemische indus trie bezat voordien in Amerika een enorm afzetgebied en het pogen van Dow om een eigen industrie te stichten werd een bedenkelijke onderneming ge acht. Broom en bleekmiddelen wa ren de belangrijkste producten, die Dow vervaardigde. Als grondstof daarvoor benutte hij zoutbronnen van ondergrondse zoutmeren bij Midland. Michi gan. Dit zout bevatte ook mag nesium. Dow ontwikkelde in Zelf lichtten de Duitsers een tip van de sluier van dit ge heim op. „Nieuwe Duitse me talen" waren het, die hun vlieg tuigen sneller maakten en in •taat stelden grotere hoeveel heden bommen mee te voeren. De betere radar-techniek van de Engelsen en de grote moed van hun handjevol vliegers brachten echter vele van die voortreffelijke Duitse toestellen op Engelse bodem neer en het raadsel was spoedig opgelost. De Duitse vliegtuigen bleken voor een zeer groot deel te zijn vervaardigd van het zeer lichte metaal magnesium (soort, gew. 1.7) terwijl de Engelsen voornamelijk het zwaardere aluminium (s.g. 2.7 toepas ten. deetc tegenover. De brandbaar heid en het cor- rosiegevaar werden veel tc groot geacht Hoe is nog niet zo tang geleden, dat overigens beKwame tecn- nici net niet bant men rustig zijn eitje in een magnesiumpan. Moderne niag- nesiumiegerin- gen zyn beter Fas de >rlog zeewater met gebluste kalk bevindt. Die mijnheer had het wel erg mis. Hij vergat, dat niet al leen Duitsers vernuft bezaten. Amerika en Engeland vervaar digden in grote hoeveelheden het metaal magnesium volgens een door hen uitgedacht sy steem uit zeewater. En aan zeewater had men voorlopig nog geen gebrek. HST metaal magnesium werd in 1808 door de Engelsman Sir Humphrey Davy ontdekt. Davy toonde dit metaal aan in het bekende Epsomzout en noemde het magnesium. Het gelukte hem niet het vrij te maken. De eerste, die dat be reikte, was de Franse schei kundige Bussy in 1830 De Duitser Robert Wilhelm Bunsen komt de eer toe de Srondlegger te zijn van de mo- erne magnesiumbereiding. In 1852 verkreeg hij het metaal door middel van electrolyse van gesmolten magnesiumchlo ride Hij was het ook. die in 1860 het magnesiumlicht ont dekte. Als materiaal hiervoor is het ook nu nog het meest al gemeen bekend, nl. als poeder of band, dat fel afbrandt en waarvan gebruik wordt ge maakt bij het maken van nachtfoto's en bij vuurwerk. Dat brandbommen magne sium bevatten is helaas ook wel tot ons doorgedrongen De hitte bij het verbranden is zo groot, dat als men met water wil blussen, het water ontleedt in zuurstof en water stof. met het gevolg, dat de zuurstof het vuur nog meer aanwakkert. Een andere be langrijke toepassing van mag nesium is als legeringsbestand deel in aluminium. Enkele pro centen magnesium in alumi nium verbetert de eigenschap pen van aluminium. en enkele procenten aluminium, mangaan of zink. De toevoe ging van de laatste metalen verminderde de brandbaarheid en verhoogde de sterkte Zuiver magnesium is. zoals trouwens het geval is bij bijna alle zuivere metalen, te zacht en week voor toepassing als constructiemateriaal. Wan neer dan ook kortweg van mag nesium wordt gesproken, wordt meestal bedoeld de een of an dere magnesiumlegering. die echter voor 90 - 98 pet. uit mag nesium bestaat. Uiterlijk lijkt magnesium op aluminium, het is iets witter van kleur. landen, Amenxa geland er toe zelf magnesium te gaan produceren. Magne sium. dat voordien van Duits land werd betrokken, kon toen al niet meer geheel worden gemist. De productie liep echter na de oorlog in die landen terug en Duitsland behield zijn lei dende positie. Vlak voor de laatste oorlog bezat de I.G. Farbenindustrie A G waarbij ook de eerste fabriek „Gries heim Elektron" aangesloten was, te Bit'.e-feld de grootste magnesiumfabriek ter wereld. wereldoorlog met de productie van magnesium begonnen, was ook de „Dow Chemical Comp.'". Deze chemische industrie was in 1889 gegrondvest door Herbert H. Dow. die tegen Duitse concurrentie in dit bedrijf groot maakte. Het brandgevaar ia bij magnesiumlegeringen niet zo proof. Hier ziet u olietanks met een normale lasbrander lassen b\j een temperatuur van 650 gr. C. 1916 een geheel eigen methode om het magnesium hieraan te onttrekken. Na 1918 stopten andere Ame rikaanse bedrijven één voor één met de productie van mag nesium. daar dit niet lonend meer was. Dow alleen bleef over. Ofschoon ook hij alle ja ren tussen 1918 en 1940 op twee na met verlies werkte, behield hij een zeer groot ver trouwen in de toekomst van magnesium. Voortdurend verbeterde hij zijn legeringen en intensief werd naar afzetgebied gezocht. Zo werd o.a. vooral in de laat ste jaren voor de oorlog de Amerikaanse leger- en lucht macht op de voordelen van magnesium gewezen, maar de hierboven genoemde vooroor delen waren oorzaak, dat men niet tot toepassing over ging. Toch liep de jaarlijkse pro ductie van Dow regelmatig op van 10 ton in 1920 tot 3000 ton in 1939 De Duitse productie w erd in 1939 op 20 000 ton ge schat. Toen in 1939 de oorlog in Europa uitbrak. voorzag Dow, dat de fabriek te Mid land lang niet voldoende mag nesium zou kunnen leveren. De regering te Washington was echter niet tot het inzicht te brengen, dat magnesium een vitaal materiaal voor de defen sie was en meende dat geen bij zondere voorzorgen behoefden te worden genomen. Dow, ze ker van zijn zaak. ontwierp een ogenschijnlijk fantastisch plan tot het bouwen van een fabriek waarin magnesium uit zeewa ter bereid zou worden. Zeewater bevat nl. 0.13 pet. magnesium, d w z. dat uit 1 ku bieke kilometer zeewater 1 400 000 ton magnesium bereid zou kunnen woraen In de behandeling van "«wa ter had Dow ervaring. In 1933 was een kleine fabriek opge richt aan de kust van North Caroline bij Wilmington. waar- In broom uit zeewater gefabri ceerd werd. (Vervolg op pag. 7)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1955 | | pagina 7