I
IN HET
Een japon voor Uw oordeel!
oe kookt de werkende vrouw
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
y
„Schei toch uit met die gekke
muziek!" Een rappe jongenshand
draait snel aan de radioknop
meteen schettert lawaaiige jazz
muziek door dc kamer.
„Nee, hoor! Blijf er nou af.
ik moet het kinderkoor horen!
Dat mag van Mama. Mama!
Laat Kees nou ophouen
De radio-oorlog is weer in
volle gang, als vader thuiskomt.
Boven twistende stemmen tet
tert schelle muziek
„Wat is dat hier? Wèg met dat
helse lawaai!"
Een handbeweging.... en plotsc-
ling is het vreemd stil. Dan schreeu-
I wen Kees en Lientjc weer door el-
ar kaar heen en waarlijk, daar komt
leJanncman er zich ook nog mee be
moeien.
Een paar boze woorden van vader
bezweren de ruziemaar de
thuiskomst was weer prèttig, hoor!
1 In de keuken krijgt moeder het ge
mopper: ,.Kan jij dan niet eens op
die radio letten? Ze dóen maar.
En moeder geeft het antwoord, dat
maar al te vaak wordt gehoord in huis-
„Ja hoor eens, jij hebt goed praten. De
kinderen luisteren nergens naar als het
Een smaakt olie
japon
Ons patroon van deze week (be
stelnummer 182) is een alleraardigste
japon, in de maten 42, 44, 46. De
roupe is op bijzondere wijze in de
naden van de taille verwerkt, die
met ren grote moderne kraag is aan-
seknipt. De overslag, die gelijk met
de naden meeloopt, wordt gegarneerd
met knopen van dezelfde stof. De
rok is leuk klokkend met aan de
voorkant twee platte plooien, waar
uit kleppen als zakken verwerkt
zijn. Dit model is van een ruitstofje
gemaakt, maar leent zich ook uitste
kend van effen materiaal. Men heeft
2.75 meter stof van 1.40 m breedte
nodig.
om de radio gaat. En ik moet voor het
eten zorgenik heb ook geen zin in
aldoor geharrewar. Laten ze het zelf
maar uitvechten. Als je Janneman z'n
zin geeft is Lientje ontevreden en als
Lientje gelijk krijgt, moet je Kees weer
De radio-oorlog! Hoeveel gezinnen
tobben er mee? Hoeveel moeders laten
het gesnerp ,,dan
maar aanstaan" om
geen ruzie te krij
gen, geen grote, ver
ontwaardigde mond
van opgroeiende kin-
Meestal. maar ook
lang niet altijd, moet
vader dan de boe
man zijn. die de
strijd beslecht met:
„uit'die radio!" En dan heeft niemand
z'n zin en kan het mopperen, het bokken
en de morrige gesmoesde ruzie voort-
Hoeveel ouders, moeders vooral, zeg
gen gemakshalve: ..Ja hoor eens, de kin
deren willen dat nu eenmaal horen
wat doe je daartegen?"
Leren luisteren
opvoedings
kwestie
Als moedezelf van het kinder
uurtje dat door de radio komt,
een gebeurtenis maaktleren de
kinderen vanzelf aandachtig luis
teren. Na een paar keer kan
moeder ze dan gerust eens alleen
bij het toestel laten.
dat
r gaan 6
Natuurlijk, de tijd, dat de ouders het
gezin regeerden en de „kinderwil ach
ter de deur stond", is gelukkig voorbij.
Maar de radio-oorlog leidt dikwijls tot
het andere uiterste. De kinderen draaien
maar aan de kneppen... ach en wat
doe je er tegen?
De fout
Het is niet waar, dat de fout hierin
niet aanwijsbaar zou zijn. Inderdaad,
het nakaarten leidt tot niets. Maar de
is. dat men, wanneer zich in een
gezin de radio-oorlog voordoet, verzuimd
heeft, de radio-opvoeding toe te passen.
Toegegeven, zulk een ..opvoeding" is
gemakkelijker gezegd dan gedaan. De
radio is een begrip, een meubel ge
worden. Hoeveel huisvrouwen maken
zichzelf niet schuldig aan ,.het maar la
ten tetteren" van de radio?
Dat begint al 's morgens vroeg: de
radio aan vanwege de tijdsmeldingen.
Men luistert niet naar muziek of gespro
ken woord, neen, men vangt af en toe
op „hoe laat het al is" en voor de rest
deunt alles over het drukke ontbijt-ge-
doe heen. Is het lawaai te groot, dan
gaat de knop wat naar links, is de tijd
melding niet duidelijk genoeg, dan naar
rechts. Harder of zachter" is het voor
naamste...
Zijn de kinderen naar school, dan
blijft die radio maar aanstaan. Moeder
mag hier of daar eens speciaal r
willen luisteren, goed. maar de
neemt ze op de koop toe. Stoort het
of ander al te veel. dan draait ze
de knop... wat een ander station
geeft, hoort ze dan wel weer half.
Daar begint al de verwaarlozing
in de radio-opvoeding. Thuiszijnde
kinderen in vacantie of tijdens ziek-
- horen alles maar mee aan, en
draaien op hun beurt ook aan de knop...
ongemerkt is de chaos aan de gang.
En toch kan
heus wel anders. In
dien men de radio
maar op juiste
waarde schat: niet
als een geluid-produ
cerend meubel, maar
als een ontspannings-
en een opvoedkun
dig element.
In geen normaal
gezin kunnen kinde-
staan waar zij willen.
Ouders houden toezicht op hun entspan
ning, maar ook op hun onderwijs, zelfs,
wanneer een zekere mate van vrijheid
wordt toegestaan.
Waarom zouden zij dan in de eerste
plaats vrijheid hebben, hun ontspanning
ontwikkeling via de radio zelf te kie-
:n, ja er hun ouders tegen eigen zin in
ee op te schepen?
Omdat... ja, omdat de grondfout zo
licht wordt gemaakt. Natuurlijk die
nen de ouders geen draai-verbod voor
de kinderen af te kondigen, en zeker
behoort in de eenheid van het gezin ook
met de wensen der kinderen rekening
te worden gehouden.
Maar waarom niet des Zaterdags
avonds tezamen de gids bestudeerd en
een keuze gemaakt uit de aangekondig
de programma's? Waarom roept moe-
de keuken „dat de kinderen nou
ar het kinderuurtje moeten lui
steren". terwijl het krakelig spel intus-
:n voortduurt?
Opvoeding gaat niet en passant, op
voeding kost tijd. Het gaat dus niet aan.
de huishoudelijke beslommeringen al
tijd voorrang te geven. Ook al valt het
moeilijk, er tijd voor te vinden, moe
der móét gelegenheid maken, haar kin
deren naar de radio te leren luisteren.
Eerst, door met hen bij het toestel te
gaan zitten als er een goede of aardige
uitzending voor kinderoren is. Ze kan
heus wel stopmand of naaidoos bij ne-
•n. Leer toch uw kinderen luisteren,
begrijpen waar het om gaat! En...
tracht ze door eigen voorbeeld af te le-
het geluid wel te horen, maar in
feite nergens naar te luisteren.
Narigheden
Dat leidt tot narigheden van allerlei
soort. Niet in het minst tot oneerbiedig
heid. Hoe vaak komt het niet voor. dat
zonder dat men er erg in had, een
ziekenhalfuur, een morgenwijding ol
kerkdienst begint?
Er wordt gebeden, uit de Bijbel gele
zen... niemand, die er aandacht aan be
steedt... tot iemand plotseling zegt: „Hè
doe die dominee eens weg..." want hel
is dan toch wel gek dat men er maai
doorheen praat, kibbelt of lacht...
En wie heeft er bij zoiets, dat dage
lijks in allerlei gezinnen voorkomt, enig
gewetensbezwaar?
Op dezelfde wijze gaat men voorbij
aan goede muziek, aan een interessante
lezing, een nuttig woord. Blaast dé ra
dio licht-aansprekende deuntjes, dan
blijven die nog het beste te verteren,
men fluit of zingt eens mee. tot vader
moppert: „Hè. die deunen altijd..."
Draai aan dc knop: radio-oorlog,
ene kind kan niet werken bij radiomu-
ziek, het andere moet juist geluid heb
ben bij het huiswerk. Vader wil een
hoorspel beluisteren, moeder, die wet
praten wil onderdehand, heeft lie
ver muziek men twist vss' J
aan de knop
En wat wil je. de radio is
gehele gezin
zinnen!
i draait
iveel hoofden, zoveel
Uien met geliakt
Langzamerhand raakt men vertrouwd met dc gedachte, uien ook eens
als groente te eten en ze niet alleen te gebruiken bij de verwerking in
verschillende gerechten. Uien met zure saus bijvoorbeeld smaken uit
stekend.
If- Met gehakt gevulde uien is een recept, dat wel een beetje doet denken
aan gevulde tomaten, wat de bereidingswijze betreft. Voor vier personen
heeft u vier grote uien nodig, verder 100 gr. gehakt, boter, paneermeel
If- De uien schoonmaken, in water koken gedurende 15 min. Uit het vocht
nemen, een kapje afsnijden en de uien voorzichtig met een theelepeltje
uithollen. Hetgeen uit de uien is genomen zeer fijn maken en door het
gehakt mengen, dat verder op de gewone wijze is aangemaakt. De uit
geholde uien vullen met gehakt en naast elkaar in een vuurvaste schaal
plaatsen; bestrooien met paneermeel, hier en daar stukjes boter leggen
en de schotel gedurende J uur in de oven gaar en lichtbruin laten worden.
Bj gebrek aan een oven kan de schotel ook met een deksel op een
matig vuur geplaatst worden.
Warme winierdranken
voor koude avonden
Wat kunnen onze lange winter
avonden toch gezellig zijn. wanneet
het hele gezin in het zachte licht
van de schemerlamp rond de haard
zit. Moeder misschien met een hand
werkje of wat verstelgoed, vadv
weggedoken achter z'n krant, Jan
onregelmatige werkwoorden preve
lend en Marietje ingespannen lezend.
Ze heeft zelfs haar vingers in haar
oren om toch maar niet gestoord te
worden. En als moeder er dan een
ogenblikje tijd voor neemt om eens
zo'n ouderwetse winterdrank klaar
te maken, stijgt de gezelligheid wel
ten top.
Hier zijn een paar recepten voor
zulke dranken.
Koffie Chocolademelk:
1 liter melk. 2 eetlepels cacao. 4
lepels koffie-extract, zout.
Bijna alle melk met wat zout aan de
kook brengen. De cacao aanmengen
met de rest van de melk en dit papje
door de kokende melk roeren. Nog
even doorkoken en dan het koffie-
extract toevoegen. De drank warm
inschenken.
Citroenmelk:
1 liter melk. buitenste gele schil van
een citroen. 4 lepels suiker. Breng de
melk aan de kook met wat zout en
laat de melk gedurende een Vz uur
trëkken met de citroenschil. De schil
verwijderen, suiker toevoegen en de
drank heet opdienen.
Anijsmelk:
1 liter melk, 10 druppels anijsolie. 3
h 4 lepels suiker of blokjes anijs-
suiker Doe suiker in de kan, druppel
hierop de olie, en schenk dan de zeer
warme melk in de melkkan. Ook kan
de kokende melk geschonken worden
op de blokjes anijssuiker.
Vanillcmelk:
1 liter melk. 4 lepels suiker, stokje
vanille, (1 ei). Laat het gespleten
stokje 30 min. in kokende melk af
trekken. Los de suiker in de melk
op, verwjjder het stokje en schenk
de melk goed warm in. Iets kost
baarder wordt deze drank door ze tot
slot te binden met een eidooier en op
elk glas een bergje stijfgeslagen eiwit
te leggen.
Dat is winst
laat
i gespro-
Zet uw klok goed gelijk
's morgens de tussen muziek
ken tijdmeldingen eens achterwege. Als
de radio ook eens zwijgt, is het luisteren
naar een uitzending win
Waarom moet het ding geluid geven
nu het er toch eenmaal staat? Waarom
schreeuwt ge 's avonds met uw visite
boven het geluid van onbeluistcrde mu
ziek uit... waarom het ding niet afgezet,
wanneer ge toch geen aandacht hebt?
Wil uw oudste niets dan schettermu
ziek horen en houdt ge zelf of een an
der daar niet van, gooi het dan in het
redelijke met hem op een accoordje
en... maak een weekprogramma op.
Streep in de gids aan, wat men zal be
luisteren en houd u daaraan. Geef dan
de een en de ander wat toe.
Spijt het u, dat serieuze muziek als
„vervelend" wordt weggedraaid, dan
kunt ge bij zo'n weekprogramma
die liefhebber van vrolijkheid ook
gen, dat hij op zijn beurt naar iets
stigers luistert en er wellicht oor
krijgt.
Vertel er dan eens iets bij, tracht de
muziek uit te leggen en toe te lichten
Maar vooral: maak zoveel het moge
lijk is van een uitzending, welke ten be
hoeve van de luisteraar met zorg is
voorbereid, een gebeurtenis, evengoed
als een uitgangetje een gebeurtenis is.
Ga er -eens echt voor zitten om er
gens naar te luisteren, loop niet weg on
der gesproken woord als het niet hoog
nodig is. Door uw eigen voorbeeld zul
len de kinderen de „radio" ook anders
gaan bezien.
Nu zegt ge wellicht: wat een soesah,
zo'n programmakeuze, zoveel aandacht
voor die radiomaar hoeveel soesah
én narigheden bezorgt u de radio-oor
log in het gezin?
En zelfs als ge tot de gelukkigen be
hoort die geen radio-oorlog kennen, pas
dan toch de luister-opvoeding eens toe,
tracht alleen bewust naar uitzendingen
te luisteren en ge zult zien, hoeveel
meer genoegen uw radio u geeft!
Samen wandelen met moeder
is al een feest, maar als de
tocht gaat naar die winkel met
al die wonderlijke begerens
waardige dingen, dan kost het
geen moeite om er af en toe
eens een stapje op te doen.
Bovendien: al schijnt de zon
nu, de wind is nog erg
schraal
KONINGIN ELIZABETH'S
LIEVELINGSDIEREN
ISONINGIN ELIZABETH van Euge-
land is een groot dierenvriendin.
Daarvan gaf ze al blijk, toen zij nog
een klein meisje was en een van haar
setters een poot brak. Zij stond cr op.
dat de hond met zijn gespalkte poot
aan haar zorgen werd toevertrouwd
en zij kreeg pon haar ouders gedaan,
dat het dier met zijn mand naar haar
slaapkamer mocht verhuizen. Toen
haar moeder de volgende dag bij haar
kwam, merkte zij dat haar dochtertje
een deken van haar bed had genomen
om een zacht plekje te maken voor
de hond
Dat warme hart voor dieren heeft
koningin Elizabeth behouden toen zij op
groeide. Zo is zij bijvoorbeeld een uit
stekend paardrijdster
Toen de penningkunstenaar E. Carter
Preston uit Liverpool opdracht kreeg
een nieuw zegel te ontwerpen voor het
Paltsgraafschap Lancaster, stelde hij
voor de Koningin af te beelden, zitten
de op een paard met een van haar lie
velingshonden er naast. Koningin Elisa
beth leende de kunstenaar een paar
zelfgemaakte kiekjes van haar honden
en ook kreeg hij een aantal foto's, waar
op de Koningin te zien was zittende op
haar paard Winston, ter gelegenheid van
de jaarlijkse ceremonie „Trooping the
„Win
■t uw nieuwsgierigheid i
st! Ge kunt nog niet 1
een japon".
rertellet
rel alva
dat heel wat lez«
r gemaakt over die drie imprimé'tjes,
Januari jl. afbeeldingen opnamen.
weet toch nog, waarom het ging? Eén van deze bedrukte stofjes wordt „per
icter" verkocht, cén is door een kunstenaar ontworpen en één moest als „onver-
baar" worden gekwalificeerd.
a u nu de taak, uit te vinden, welke dat zyn!
t stroomt briefkaarten, dat mag U al wel welen. Het is heel interessant te lezen,
le dames haar oordeel over het stofje van haar keuze kenbaar maken en formu-
Sommigen doen het zelfs op rymmaar neen, meer verklappen wy u toch
nog niet!
een nog dit: er blykt heel wat variatie te i
weet het, nietwaar: beoordelingen inzenden vóór 22 J
-e Leidsehe Crt., Steenstraat, Leiden,
i de kans, een lap stof te winnen. Maar..*... gebruikt i
Bij het ontwerp heeft Preston zich #1-
'leia veroorloofd, de Koning
scepter in haar hand af te
beelden. Maar zowel Winston als het
vrolijke hondje Sugar staan er op in
de ïatuurlijke houding, waarin zij hun
meesteres en vele Engelsen zo goed be
kend zijn.
1ST W
Amerikaanse heeft veel voor
EEN van de grootste huishou
delijke problemen van de
werkende vrouw, die een gezin
heeft, is wel de kokerij. Want het
is niet alleen het koken, het is
ook 't kopen van de ingrediënten
voor de maaltijden, omdat de le
veranciers, zo zij aan de deur ko
men, toch niemand thuis vinden.
Een hele zorg dus. elke dag een war
me maaltijd op tafel te krijgen en...
daarom wordt er nogal eens gegrepen
aar geconserveerde levensmiddelen,
aar blik. pakje, fles of pot.
Natuurlijk doen zich dezelfde moei
lijkheden voor bij een alleenwonende on
gehuwde, al is het voor haar beter mo-
gefljk^ ee
besparen.
In Amerika, waar vele gehuwde
wen werken, heeft men natuurlijk ook
op dit gebied een enquête gehouden, want
wat zou Amerika zijn zonder enquêtes?
Economisch
Men heeft zich daar afgevraagd of
de huisvrouw, die een dagtaak buitens
huis heeft en daardoor op andere wijze
toch weer meer kosten voor haar huis
houding moet maken, nu wel economisch
te werk gaat. Heeft het wel zin, aan
der ene kant geld te verdienen en dat
aan de andere kant toch grotendeels
weer uit te geven juist tengevolge van
die elders bestede uren?
Uit de bus kwam. dat de gemiddelde
hup!! Een dikke me
neer op een plateau boven
de ijsbaan klapt in zijn
coteletten-handen. Beneden
hem scheert 'tussen andere
kunstrijders zijn dochtertje
van nauwelijks tien jaar
als een vogel over de baan.
Ze dansthaar pirouette,
komt imn haar hurken als
een spiraal omhoog, haar
handen in aanbidding ge
heven, direct daarop spreidt
zij ze als vleugels uit en
zweeft weg. Soms springt
ze in een dyonisische
vreugde op. Het is adem
benemend gracievol. Hoe
heerlijk moet het zijn. zich
zó in zijn bewegingen te
kunnen uiten. Even pijnt er
een verre herinnering in
ons onderbewustzijn aan
onze oorspronkelijke bewe
gingsvorm, die door de
zonde méde ontluisterd is
tot het trage, lompe lopen
wat wij nu doen.
Maar dan komt het sier
lijke figuurtje van de kleine
ijs-danseres naar de kant van
de baan en veegt haar be
zweet gezichtje af. Ze hijgt,
heeft wallen onder haar
ogen. maar nauwelijks staal
ze even stil, of Pa's stem
klinkt van boven: „Hup Hei-
la, hup!
een zwak „Hup hem maar goed te eten, want
Ma. ja, uiteindelijk moest zij toch
haar man gelijk geven: wat
bereikt een jongen nu in 't
leven zonder zijn H.B.S.-
diploma?
ALS ze eindelijk van de ijs
baan mag komen kijkt ze
met een ouwelijk triomfan
telijk lachje rond. De toe
schouwers klappen in hun
handen. Pa staat gereed met
haar panter-jasje en Ma be
stelt een kop bouillon met ei.
Even later schreeuwt ze
driftig stampvoetend haar
Moeder iets lelijks toe, om
dat ze in 't één of ander haar
zin niet krijgt.
„Ze moet meedoen aan een
internationale wedstrijd. Pa
en Ma zullen alles op alles
zetten, om haar daar als
kampioene uit te laten ko-
ACH, arme onbekende
Henk! Alsof jij niet ge
ëxploiteerd wordt! Samen
met alle Jannen, Pieten en
Klaasen, die moeten worden
wat Pa is, of dominee, want
dat is ook een best en eervol
baantje tegenwoordig, of die
in de zaak moeten komen, die
al gedurende zoveel jaren
van vader op zoon is over
gegaan, ook al ligt hun aan
leg mijlen naóst het zakenle
ven en kunnen zij spugen
van die zaak. Ik denk aan die
ders, die zelf pleizier hebben
in huishoudelijk werk, ver
drietig zijn, te bemerken, dat
haar dochters er niet van
houden, 't Is en blijft voor
een meisje altijd jammer, als
zij huishoudelijk werk met
tegenzin of onhandig ver
richt. Als zij later een gezin
krijgen, zullen zij altijd han
denvol geld aan personeel
moeten uitgeven en van die
gedienstigen zélf min of meer
afhankelijk zijn.
MAAR bij volkomen af
wezigheid van huishou
delijke aanleg moeten wij on
ze dochters toch per se niet
dwingen in die richting.
Wij worden nu eenmaal met
verschillende talenten gebo
En 2
gaót i
Eve
ter voegt dikke Ma. gehuld
in kostbare bontmantel, zich
bij dikke Pa.
„Das Kind ist müde", zegt
zij, wat haar een nijdige blik
uit Pa's ogen bezorgt. Be
moedigend lachend knikt zij
haar dochtertje toe. als deze
haar zoveelste pirouette weer
tot een goed einde heeft ge
draaid. Zodra het kind even
op een bank aan de kant wil
rusten klinkt onverbiddelijk
het „Hup Hella" van Pa. ge-
„Dit is toch je reinste kin-
der-exploitatie", hoor ik
naast mij, de éne dame tegen
de andere zeggen. Dezelfde
gedachte was bij mij opge
komen. Maar even latei-
vroeg ik mij af. of wij, zij het
in onzichtbare vorm, onze
tinderen nooit exploiteren??
Dezelfde dame, die deze
opmerking maakte had even
tevoren gesproken over haar
21-jarige zoon, die nog .-teen-
in de 4e klas van de H.B.S.
zat. Op de lagere school was
hij tweemaal blijven zitten,
op de H.B.S. had hij de derde
klas gedoubleerd en naar zijn
bitter-slechte Kerstrapport te
oordelen, zou hij in de vier
de óók wel weer blijven zit
ten. En haar man natuurlijk
des duivels op die iongen! Zij
had er wel eens mee te doen.
als Henk tot diep in de nachl
;om? zat te werken. Zij gat
Moeder, die zélf tot in haar
vingertoppen huisvrouw, zich
voortdurend over haar enig
dochtertje beklaagt, dat geen
greintje huishoudelijke aan
leg bezit, maar dat nu door
Ma naar de huishoudschool
gedreven wordt, ,,'t Kind wil
alleen maar arts worden, kin-
der-arts en dat kunnen we
niet betalen, dus daarmee
uit", zei deze Moeder eens
tegen mij. Toen ik vroeg, ol
er dan geen andere weg voor
het kind gevonden kon wor
den, waar ze toch óók bevre
diging in zou kunnen vinden,
medisch analyste b.v. of apo
thekeres, antwoordde Mama-
„Bén je mal! Ernie trouwt
tóch. Ze heeft een leuk bek-
kie en een goed figuurtje er
wat móét ze dan met twee
linkerhanden in een huishou-
Ik kan begrijpen, dat Moe
ren en pas als dié ontwik
keld worden, zal de volle
mens in ons tot ontplooiing
kunnen komen.
Wij kunnen de dikke Pt
en Ma van Hella verfoeien
om de wijze, waarop zij, tot
meerdere glorie van eiger
persoon hun kind exploite
ren, maar een ieder onzer zi»
toe op zichzelf.
De scholen zijn weer bc
gonnen. Waren de Kerstrap
porten slecht? Als dit het ge
volg was van luiheid, speels
heid enz., ja, dan móéter.
wij er achterheen zitten, op
dat het Paasrapport bcterr
cijfers vertone. Maar drijl
een kind, dat niet kan a.u.b
niet tot het uiterste op. Lèt
op hun aanleg en schakei
eigen wil en eigen eer uit!
En denkt u er aan, óók bij-
de kinderen, die een middel
bare school bezoeken, dat
catechisatie en jeugdvereni
ging vóórgaan? Eerst het Ko
ninkrijk Gods. Dat geldt voor
alle tijden, óók voor de on
ze met zijn overladen leer
programma's.
MARGAR1THA
Mhr. M. F. te Le. Dank voor
uw schrijven. Naar de letter
ben ik het er mee eens.
„Ieder mens is verplicht zich
bij de ware kerk te voegen
en op te gaan onder de zui
vere bediening des Woords",
sohrijft u. Over dat „ver
plicht' zijn" zouden we nog
wel eens een boom kunnen
opzetten, maar wia zal uit
maken wat hier op aarde
de ware kerk is? Er zijn
zovéél kerken, waar Chris
tus als de enige grond on
zer zaligheid gepredikt
wordt. En dót wat u ter
loops even aanraakt, n.l. het
gevaar, dat het leven niet
in overeenstemming is met
de zuivere leer, dót is voor
mij nu juist het criterium.
De leer van de Farizeeërs in
lezus' dagen was in hun
>gen zo zuiver als goud
Had God het hun niet zeil
zo geleerd door de mond
van Mozes en de profeten?
Ook zij beriepen zich met
nun leer-zuiverheid op Gods
Woord en tóch noemde Je
zus hen wit gepleisterde
graven. Die hele „zuivere'
ieer, waar wij zo op pochen
kunnen is een slag in God.^
aangezicht, een aanfluiting
voor de Naam van Chris
tus, als ons leven van iede
re dag tot in de kleinste
tacetten toe, daar niet mee
in overeenstemming is.
Dan verhinderen wii an
deren om tot de Heiland te
komen. Precies zoals u
schrijft: „dan zijn we een
dor en dogmatisch geraam
te en gaat er van de kerk
leen kracht meer uit". M.
Amerikaanse door werk buitenshuis on
geveer 39 pet van het gezinsinkomen
verdient. Ongeveer de helft van deze
vrouwen staat vroeg op en doet haar
huishoudelijke arbeid voordat zij weg
gaat, de rest verdeelt de huishoudelijke
taak over vrije uren voor en na de an
dere arbeid.
Het blijkt voorts, dat deze werkende
vrouwen veel minder tijd overhouden
voor lezen, uitgangetjes, radioluisteren
en televisiekijken. Vooral dit laatste kost
de niet buitenshuis werkende Amerikaan
se vrouwen nogal wat tijd, tegenwoor
dig, want tijdens het kijken kan men
mets anders doen.
Minder blikgroenten
Wat de maaltijden betreft weet de
Amerikaanse zich aardig te redden. Zij
eet veel minder blikgroenten dan dc niet-
werkende. Reden hiervoor is, dat de
blikgroenten in Amerika heel goedkoop
zijn en dat de vrouw, die het gezins
inkomen vermeerdert, dus beter in staat
is verse of ingevroren groenten te ko
pen,
Aardappelenschillen neemt geen tijd;
de enkele aardappel die men bij Ame-
rxkaanse maaltijden consumeert, koopt
men geschild of stopt men even in een
schilmachientje.
Zelf bakken of nagerechten klaarma
ken. doet de werkende Amerikaanse niet-
deze dingen koopt zij kant en klaar.'
Trouwens, als de tijd al te kort ls, kan
zij altijd in dc buurt gekookte maal
tijden kopen.
In i
fel, en zo heeft zij heel
de Nederlandse werkende
ook al staat haar aan toebereid "voed
sel wel het een en ander ter beschik
king. toch veel meer heeft schoon te
maken en te bereiden.
Gehoord
dat men transpiratievlekken in wol
len pullovers en vesten, jumpers en
truien, het best bshandelen kan met
sterk sout water, waarin de plekken
stevig worden gekneed. Is het resul
taat niet afdoende, dan een nabe
handeling geven met alcohol.
Gezien
dat een dame. die de nieuwste mode
volgde, bij avondkleding aan het
rechteroor een grote hanger droeg
en de tweede hanger als clips op
de linkerzijde van haar japon, iuist
onder de schouder.
Gelezen
in een Amerikaans vrouwentijdschrift,
dat wanneet een huisvrouw tussen
koken en maaltijd enkele minuten
Hinkt buitenlucht Inademt, haar eet
lust veel groter wordt en haar smaak
beter. De handige kookster weet ge
durende die minuten de maaltijd
heus wel warm te houden betuigt
de schrijtster.
