Ah U/orden als een kind H Cultureel venster (KERSTFEEST IN AUSTRALIË ,Kleine luyden" in Zuid-Afrika Meer jonge predikanten LEZERS PELGRIMAGE Een rustdag voor de dominee NIEUWE LEIDSCHE COURANT een BunöeL qeöichten vaij okke j^qes NDER deze titel heeft de jonge predikant Okke Jager, die I ji reeT? VV een zekerc vermaardheid mag verheugen f tindien dit althans voor hem een reden tot verheugenis is), aantal gedichten gebundeld en bij Kok te Kampen uitgegeven. Het is voor de letterkundige criticus niet gemakkelijk over deze bundel een stellig oordeel uit te spreken Mogelijk had Jager, die toch geen enkele verplichting heeft om zijn naam waar te maken. "SI "WÉ ult een veel Sr°ter aantal verzen Er staat in mij een leger van gedichten klaar. Maar nooit nog kon die drom naar buiten dringen. Ik voel mij zwanger zijn van veel meer dan ik baar Mijn hart kent psalmen die ik nooit zal zingen. Ik ben muziek zelf de maat niet ken. Ik ben een rust die steeds zichzelf komt storen. Ik haal mijzelf niet in. Ik ben méér dan ik ben. Er ging een paradijs in mij verloren. OKKE JAGER Wil Jager werkelijk, in dicht vorm althans, de psalmen zingen die zijn hart kent, en het leger van zijn gedichten over de neer- f:elaten slotbrug naar bulten aten rijden, dan zal hij, naar het mij voorkomt, zich veel meer van de waarheid moeten doordringen, dat dichten onder andere de kunst is van het eni. Juiste woord op de enig juiste S laats, en zulks niet als resul- lat van gepriegel, maar als vrucht van een grotendeels on bewuste en nooit aflatende be zinning op alle geheimen van woord en woordgebruik. Ten slotte, en dat wast al het water van de zee niet af, ook niet In 1954 ten slotte ls poëzie toch een. künst, een wonderlijke mengeling van spon taneïteit èn bezonkenheid, van vernuft en gevoel, van tech niek en kinderlijke onbevangen heid. van inspiratie en geduldig overleg. Misschien ontwikkelt Okke Jager zich tot iets heel anders dan een dichter, en zal dit j jl werk later alleen maar een in- S"'™ «r Pf- beschouwing en een vernuftige gedachtenbuiteling. die eigenlijk in een vers niet t! lijkheid blijken te zijn. Voch Want het dichterschap vraagt toch de gehele mens en de midden- draagt zich gemakkelijker met in de eigen trant van de dichter j^n wZorden. Want'daUnóet*toch juist uitgerekend met het won- -n''worVen etw"E £S"iffïï! W era. scdichfc dal onderscheidt i"' omt"' het toch i zijn parafrase. C. RIJNSDORP. kunnen worden. Dat is het titel- vers op bladzijde zes, over He noch, die met God „wandelde", en het slotgedicht „Zondagavond". In „Worden als een kina" is de tederheid in de vlotte gang der woorden gaaf behouden geble ven en in „Zondagavond" klinkt de verontwaardiging over de dode orthodoxie het helderst door. Wat echter in deze ver- jen tot poëzie bezonken is (ook een getuigenis kan tot poëzie worden!), blijft in de andere gedichten te zeer facet. ,6 »„.u k?rk ""««k»?»» Fontein.,te Utrecht. Colli,,, is de Kinderen van de Aartsbisschop Een boek van Norman Collins, de Dickens vc meubel zich erzijds door zijn practische tarde. anderzijds laat het ons mogelijkheid zelf combinaties iken bij de verdere inrich ting In de hierbij gegeven afbeel- ontwerp van Braak- uitgevoerd door de Meubelfabriek U.M.S.. geen dwaas en quasi-rijk aandoend dressoir. zijn jeugd, om uit kracht die roeping tót de mensen t' Saan. Hij is geen dominee, dit e literator uithangt, zelfs is hij laatste geen „literaire dominee" zoals :en vroegere generatie die ken- Zijn boek ié: de dichter en de predikant lereerst de titel zijn bij hem twee zijden van op zichzelf dezelfde persoonlijkheid. Het is deze omstandig heid, die de bundel als litterair werkstuk moei lijk te beoordelen maakt. De waarlijk geroepen dominee heeft aan de verzen, waarin dc dich ter eigenlijk faalde, iets verleend, waardoor ze zich aan een al te scher pe critiek onttrekken. Want al maken vele ver zen de indruk, te ge makkelijk te zijn ge- Collins, heeft ons verrast met een oergezellig en door en door Engels boek: „Kinderen van de Aarts bisschop" in Nederlandse vertaling van Maria Heems kerk uitgekomen bij De Fontein te Utrecht. Collins is de Dickens van het ogenblik. Hij is directeur van een filmmaat- 'i en zoals Dickens het leven van zijn dagen vastlegde FfMI massa-nronllCt met reeks met woorden getekende taferelen, zo verstaat hij Fjeïl md»55d FimiULL IIICl de kunst filmbeelden in woorden om te zetten, beweeglijke i close ups van het leven in het.Engeland van vlak voor de pCrSOOlllljK CflCUCt CI1 reldoorlog. als een film. Al- Mallow viert zijn terugkeer: de een vondst kindertjes weten eigenlijk niet de kinderen goed meer, hoe zy net hebben: zü mogen weer joelen en spelen, maarhet spelen zijn zij ontwend. Langzaam keert het blij de. onbekommerde leven terug De triomf van het hart practische waarde Slechts e bel. dat vertoont, alleen di houdingen, juiste lengte t.o, breedte, goede afstand vai dit zouden wij het gehele volume tot de vlot Leitmotiv van dit boek een uitstekonde vakindoling. willen noemen. Het hart, Is ons even een blik gegund ken. de levensvreugde. de in hei inwendige, dan xien liefde, hoezeer ook on- de practische en keurig gei Wegen door de avond „Een grijze boer met hon derd rimpels plantte een twijg- gelijk boomke tn de hem toe behorende grond. Sjen Noeng, op zwerftocht, zag het, hield halt bij dc boer en sprak: „Oude man, wat doet ge daar?" „Ik plant een boom, heer." „Wat voor een boom?" „Wel, een kerselaar, heer". „Hoe", verbaasde zich Sjen rurvr^ri_r^n_ru_u- Noeng, „gij plant een kerse laar terwijl gij naar mijn schat ting de vracht van 80 jaren >udig wandmeu- torst •eienlijke rijkheid „Gij hebt juist geschat, heer! Tachtig jaren tel ik aan leef tijd". Tachtig jaren", herhaal de Sjen Noeng traag. „Gij, oude man, zult nimmer een vrucht van uwen boom pluk- uw daad lijkt mij gans van onnut. der druk van bUoht. tra- siru,erde indeling, waarbij bijion- zou' mijn* doening ijdel' kun- schreven. de criticus mag zijn niet de gezinsleden ditie. organisatie, herne men op bijna iedere een bladzijde van dit boek hun rech- zijn litteraire standpunt uit toch Anglikaanse bisschop. ook niet ten. verbreken hun boeien niet even gemakkelijke delen. Wat Is er dan met die min der geslaagde gedichten, zijn ze niet „moor genoeg? Dat wordt tegenwoordig van poëzie niet meer verlangd. Zijn ze niet „waar" genoeg? Het is juist de waarachtigheid van de intentie, die ze min of meer redt. Zijn te cerebraal, te verstandelijk verdrachtelijk diens parochia nen, maar zij vormen de leven de have van een Londens wees huis, dat eens in de grijze oud heid gesticht werd door aarts ieren hun triomf. Dit ls de reden, boek zo meesleept, zo sympa thiek is. ja uit het hart gegrepen. Dit maakt echter ook het En- poëzie niet bisschop Bodkin. Zo n echt En- gelse karakter van dit boek uit. -ra |ngeland is van ouds een schi- zothyme natie: de dolicho- dera aandacht verdienen de laden nen zijn? Waarom voor het tafelbestek, de naar laten hetgeen de 'voorouders rechts smaller wordende legplank, vóór ons deden? Smaken wij ook aan hogere heden niet de vruchten van plaats dc door hen geplante kerse- irichting met poort binnenplaats en vaste regels, uniformen en hiërarchie. waardoor wi voorwerpen hier nog kunnen ,—n. - to"? Moet 'ik dan' "nint'dê,'",- Deamaait w„. ,k op do pol™. 7te„ „m wje „d mjj komen, u„ hoogfrequent geper.l ol ge- Daarom plant ,1c dit boomkr, Iamellgerd hout, een tegenwoordig hoer veel toegepaste werkwijze. 'dig heer.' Sjen Noeng heeft gezwegen. O, i de discipline is niet bracnycephalen betwisten elkaar bij verschillende dunne, gelijmde Sjen Noeng heeft zich de heerschappij, de Whigs en de houtlagen, op elkaar, in de ge- de man gebogen. voor wenste vorm worden geperst droging deie vorm behouden so een uiterst sterk geheel - - vuUt. tenminste T0riél morr, 'old EhgWd geconstrueerd, te vernuftig? De dat was zij niet, toen de goede tu Victorian ace staatskerk moderne poëzie kent al sinds oude pijprokende kanunnik Mal- diLente^ rekkelijken en r Forum (in de dertiger jaren) low nog het bewind voerde; dat cieZen. het dwepende hart aan de poëzie recht op intelli- werd zy wel. toen diens opvol- het nuchtere verstand. Hetw< gentle toe. Wat is het dan? g«r. de eerzuchtige dr. Samuel huiswereldje van De Aartsl Het is een tekort aan belange- Trump de scepter ging zwaaien sch ^»n En^lse natig loosheid in de aanschouwing en £1 es werd toen het klein. aan bezonkenheid in de weer- J*1 o^"anget tgjjj1, jSn-ens^» A1® men dit boek heeft dicht* r#n 'd-r modern* 8to' frzeer «nr0aTceun^rdamom ,Hs "iel*? «f. hSng van het geslagen dan i, er geen luik gaan componeren dichter in K verfe^ Jen ^larl leidinggevend personeel, inclu- neergevallen, waarachter men e«n opgewekt, persooi aicnier m zyn verzen een mare sjef dc mwsters gebogen. Sjen Noeng is weggegaan en de man heeft de aarde rond en boven de wortels van het broze boomke met de zo len vast gedrukt." Dit korte verhaal is nW.ra*Scfikfc «KkraM. wJi g". bll.>" »««>«?>- i hindert, is niet zo belang- wassery 1 de schop opbergt Kortom!" dr. ?l de„ ordS rijk. Maar. uit kunstzinnig oog punt beschouwd, is dit werk te kort „gedragen"; deze verzen lijden aan hun eigen spontani- van gevoel en gedachte. der stipte De Aartsbis- tï"n. f" deel geworden loze massasleer .,.u™u;n-ei.,mn overdadig georm Dit is het eigenlijke ethische therrta van het boek: hoe moet in een weeshuis en ook verder «omt VI, ln het maatschappelijk werk in Zonder Goethe geheel gelijk te het algemeen de organisatie on- geven. moet iedere dichter toch dergeschikt worden gemaakt ntwoorden .HH_t: ..Bilde. I Künstler. rede nicht; Hauch sei dein Gedicht". Soms lijkt het er op. of Okke boek het hart triomferen: Jager de toon van het echte Trump neemt de wijk levensgedicht zal gaan treffen. We lezen dan bijvoorbeeld: avond" (Uitgeverij Ploegsma^ A dam. 350 blz.. 18 ill. prijs 9.50). Het is een heel wijs boek, een boek dat rust en be- rusting schenkt, een boek over o de oudgeworden mens in vele nparsoonlijke entourage, zoals gestalten, gezien door schrijvers e dit nog te veel bij onte lin- dichters en denkers, ker-, rechter-, voor- en achterbuur De wijsheid van het boek is dezelfde wijsheid als van die Unm|iggtende|-gg bilair dan zijn zij van uw eigen verbeeldingsleven, dan is uw fantasie geactiveerd blijft u met ze bezig. U ze tegen in de tram of op werk. Kórtom u hebt ze leren zien met de ogen van Norman Collins, die zo'n mach tig goede schrijver is. die heel scherp de werkelijkheid weet op te nemen, maar ook door deze werkelijkheid weet heen 'dr' te z'en- naar" bet geheim, dat er met achter chaos Maar zal men zeggen, wat is iuw ujc uaaivwI kanunnik n,u het scenario van dit boek. n0(jig heeft Aueen dit: het see- avond zal er licht hout. De oudgeworden zich meer verdiept in de' zin niet alles _bat leven, wil iets nala- Xa staat GROET- ET is weer Kerstfeest maar 't schijnt zinloos u te zeggen, dat herders deze nacht verrukt zijn opgestaan. U weet het allemaal; er valt niets uit te leggen; 't is lang geleden reeds en 't was hier ver vandaan. De vuren doven uit en het wordt al maar kouder. Wie hoort nog 't zingen van Gods witte legermacht in zijn bekommernis De wereld wordt snel ouder; het licht zinkt naar de kim. En daarna komt de nacht. Er reist een karavaan verlangend door woestijnen; elk der drie koningen brengt zijn eerbiedig deel. Maar wat ons 't meest ontroert: zij moeten slinks verdwijnen. In dit verhaal schijnt slechts Herodes actueel. Want heeft hij niet de macht en moet het Kind niet vluchten En hoort gij Rachel niet, die jammert om haar kroost En toch: een Gloria gaat zin^nd door de luchten: Op deze aarde vree: God kwam de mens tot troost. Nooit houdt het vragen op: is alles reeds verloren God bemint: Dit heimwee laat niet los: een blijde ster wenkt stil er Het is weer Kerstfeest, ma de laatste kans Er is een Kind geboren, stralend aan de trans. 't zinloos u te zeggen dat herders deze nacht verrukt zijn opgestaan? Waar God gesproken heeft daar valt niets uit te leggen, waar Hij geroepen heeft daar dient alleen gegaan. Wij zingen Gloria en gaan het Kind begroeten. 't Was gratie dat hij kwam bij mensen metterwoon. God laat geen schreiend hart het eigen duister boeten. Mijn hart, zing Gloria en groet Gods eigen zoon. D. van der Stoep. dat de schrijver met zijn ci kun.t heeft weten te bekleden v£el „.„'dan ,e„ draak. En «vonden. Dan komt met levend vlees? O, dat ia heel h dll ls hct helm v,„ vreusdevolle gl.n, over ae gauw verteld: Sweetie !s een Collina vertelkunst, I, deze draak «vond van het leven, de door vondelingetje, dat al heel vroeg uitgocroeid tot een boek, zo Cor Bruyn verzamelde bijdra- een grote genegenheid opval levan^ en meeslepend. als er K™ van grote schrijvers eo voor het roodharige weesjon- maar weinig verschijnen. Wel- dichters tonen dat aan. Jan getje Ginger. Als zij groot zijn. ]icht is djt hfit meest verrassen- T.uyken. Goethe Galsworthy. an De Aartsbisschop, dat Augustinus, Adalbert Stifter, Ja- fijn boek gebaseerd kan £°b Israël de Haan, Grimm. c». zijn op zo'n triviaal gegeven. Beethoven, Jacqueline let® Warman ,,Tr J ^iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiniiniiniiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiin Zingen in iIe open lucht Emigranten brengen een nieuwe stijl Vele nieuwe kerkgebouwen Parfums uit Frankrijk, speelgoed uit Duitsland, houtsnijwerk uit Zweden, het was allemaal zo in trek, dat de magazijnen vele we ken geleden volkomen waren uit- ■erkocht! Blijkbaar hebben niet (Van onze correspondent) HEEFT de immigrantenstroom van de afgelopen vier j.ar invloed sehad op do Kerstviorinq in Australië? 5i"^!ï,l!ï™',,rr"°d"nlm.'AC At Uiteraard, want die immigratie omvat nu al meer dan te pakken gekregen en hebben de een millioen mensen uit vele landen. De geestelijke ver anderingen zijn wel niet het sprekendst, maar toch is de immigratie ook door de godsdienstige opbouw van be lang. De meeste immigranten verrijken de Kerstviering. Wie Kerstfeest ln Australië van wege de sterke Engelse traditie, vier jaar geleden vergelijkt met maar ook omdat we hier nu een- vandaag, zie-t de veranderingen maal geen St. Nicolaas vieren, duidelijk. En dat komt voor een Daarom geven we geschenken deel door de emigranten, want de met Kerstmi laatsten hun typische voorkeur voor alles wat Australisch is. la ten varen. Maar de gerookte ham. de kalkoen en de specialo Christ- mas-cake houden de ereplaats. Om over bier maar te zwijgen.. Wat we missen artikelen uit Europa zeer groot. Alweer: de Australiërs zelf, "afgesloten als ze granten oefenen invloed uil zijn van andere landen, zouden vooral dit jaar^ is dc niet op het idee gekomen zijn. Ge wild of ongewild zijn het de „new setters" die hun invloed doen gelden. Ook in de kerken, hoe verspreid ook in dit enorme land. Die invloed is het grootst in de speciale immigranten-centra rond- k om de metropools als Melbourne en Sydney, maar ook dieper in het land Er zijn al vele kerken gebouwd met de hulp van de im migranten. Zij gaven en geven er niet alleen royaal hun geld voor, maar ook hun schaarse vrije tijd. In vele kerken ziet ge de donkere gezichten van Italianen en Mal- Lhezers, de Russen met hun door dringende oogopslag, do rustige Hongaren, gejaagde Slowaken en wat al meer vreemde nationalitei ten. En de Nederlanders, niet te Zij allen bouwen mee aan een sterker kerkelijk leven in dit land. Zij gaan een stempel zetten ook op de Kerstviering. Sommige Australiërs vinden het vreemd dat zoveel immigranten trouw ..naar de kerk lopen". Soms worden ze jaloers, omdat er bij geloofsgeno ten nu eenmaal meer en beter con tact is dan bij de vrienden in de „pub".. Er gaat zendingskracht uit van die kerkse immigranten! Menige predikant heeft daarvan de vruchten in zijn arbeid ge plukt. Vorig jaar werden hier en daar Nederlandse Kerstdiensten gehou den. Vele Australiërs waren aan wezig; in een dienst te Sydney meer dan honderd. Geen wonder dat er steeds meer Engels en steeds minder Nederlands in de kerkdiensten gesproken wordt. Verder hebben immigranten, in dividueel of als leden van een immigrantenkerk. een plaats £EN „witte kerstmis" kent men tn Australië niet, want daar is het nu hartje zomer. veranderingen gebracht in Z de Australische kerken, in de Kerstfeestvie-ring. Ze krijgen er maar weinig voor terug. Ver reweg de meesten, zo niet len. moeten veel missen. Niet alleen de familie- en vrienden kring, die men in Nederland in deze dagen zo graag om zich heen heeft. Och, de ..huiselijke haard" kunnen wij in Austra lië, midden in de zomer im mers, wol missen. We missen., de kou. die het gezin thuis houdt. De mystieke „donkere da-gen voor Kerstmis". De warmte van het verlichte kerk gebouw. Alles is hier zon en licht en niemand verlangt naar de be schermende muren van het bede huis. Het kan er zo warm zijn.. We hebben hior nooit kans op een „witte Kerst", die althans ln onze verbeelding een bëëtje bij het Hollandse Kerstfeest hoorde. Er staat wel weer iets tegen over: de glorie en de blijheid in de natuur. De zon die van Kerstmis een feestdag maakt. De schoonheid van dit land, dat nimmer verzadiging geeft aan hen die er op uit trekken. De grootse ruimte voor de vacantle- gangers. We missen veel van de Euro pese kerstsfeer. We kregen er iets heel anders voor terug. En „kerstsfeer" heeft toch eigen lijk niets met het Kerstkind Zelf te maken.... LEO 'T HART de Carolsby Unie i Zuid-Afrika is 40 maal zo groot als Nederland; de Candle-light;'. In bijna iedere stad blanke bevolking bedraagt slechts 2M millioen. Daarvan us is er tegen behoort drie procent tot de Gereformeerde Kerken. Zij hebben enige betekenis Kerstmis in de openlucht zangavond. Een koor zingt kerst- kan, kilomctci liederen, de aanwezigen zingen Kantc 170 kerkelijke gemeenten. Per gemeente gemiddeld 7000 vier- D°' natuurlijk nitt waar, want mee. soms is er een kerstspel. me*r dan de heIJt van de Gereformeerden woont n de grote Duizenden, in de grote steden steden. ISi'yjSf"' wcmtn d" T°cï., k<"?' h." v°°u d,t i». Professoren en predikanten trtv-u.1.5 ^CrroudX^r^'N'';*:';; Wij kunnen niet zeggen dat de protectoraat Bectsjoeanaland bureau der kerkefl. Nog veel grote ommekeer in het matige heeft Dat gebied is driemaal zo T1?61" dan ln Nederland behan- godsdienstigc leven in Australië «root als Groot-Brittannic. In „Ad- d^en de predikanten de „zake- reeds ttekomrn is. Te feel jaren nnnislratie en Beheer" schrijft lijke kenten ven het kerke- ninof.i dc hccr J- H Hinlopen uit Jo- werk. Geen wonder, want er hannesburg: „Het „knusse", dat zijn maar B0.000 Gereformeer- vaak onder jen en deels bevinden zij zich oppervlakkigheid voorbij. Maar wie de vele mcn ln Nederland nieuwe kerkgebouwen ziet ver- dr Gereformeerden aantreft, is "l* Win. tnvrf.n" rijzen, weet dat de immigranten hier niet aanwezig." De predi- ..kleine luyden - daaraan niet vreemd zijnkant zit soms meer in de auto 8U7Ï,1 dan ln de studeerkamer. .nci?ito k0"160 deze kerken, /-•_ f» die in 1959 het eeuwfeest gaan LrCSCnCTlKCn TN Potchcfstroom klopt het vieren, sterk overeen met de Ne- VAN Kerstmis als de dag van kerkelyk hart. Hier bevindt dcrlandse. Er zijn echter merk- ..Father Christmas" zullen dc z'ch de Universiteit voor Chr. w«rdigheden Bij voorbeeld: de Australiërs echter niet gemakke- Hoger Onderwijs, waaraan de [^'"blriatle ^van ambt en functie lijk loskomen. Niet alleen de van- theologische school verbonden ,Cribe-k[.sier Of scrltwÏJsiSK 1 1 1 m - «uiiiii.1 imu «a koster. In de Nederduits Her vormde of Geref. Kerken (verge lijkbaar met de Hervormde kerk in Nederland) kan men soms sol liciteren naar een of meer van deze functies, als volledige dagtaak en een woning op de koop toe. Auto nodig recht, en komt tot interessante uitslagen. De heer K. H. Meijer uit Pernis vertelt in het Cen- didaten bij hun intrede: 23 en twee maanden 61 i inden. Onder 30 ja 68 pet. Hot meest komt en 26 jaar. ^Een vijfde aar Ti kerkelijke bijdrage wordt ïr; maandelijks door de diakc- 25 nen geïnd. Elke keer dat er H. Avondmaal gevierd wordt de predikanten dus eens in de drie maanden te gemeente, 30 er. huisbezoek. De wijken vluchten den natuurlijk gauw gevonden. Ginger wordt automonteur die opgroeit prachtigs, komt bij de rijke pre sidente lady Pryke in huis, die haar adopteert. Edoch, Sweetie drek acht alle rijkdom slijk en trouwt toch Ginger, lang en gelukkig. En wat heeft Margaret er nu mee te maken, I Beethoven, HHHI Norman Collins bewijst" ermee Waals, Aart v. 'd. Leeuw. Jac. v aT2 tot w«lk iets groots ware kunst Bloem. Walt Whitman, en nog in staat kan zyn. Met een krom- vele andere cultuurdragers ver- me stok. weet hij rechte slagen tellen U er iets van in dit prach- te geven. De Kinderen van De tig uitgegeven boek. Het is als- Aartst J,_ töutoBtiiup, iljll II1C Cl itw Fn w.t heeft Eez««d des te liever ra ratfr L?vfra want zc teven, alle aesthetisch- bijzondere "voorkeu! «"f- Sweetie aan de dag legt? Ev. GroIIe. deze zeldzame keur der de 30 jaar thans al bijna HVi 'n een vijfde, zesde enz. In verband met de afstanden is procent. Tachtig procent van deze De eandidaten vinden meestal sorns gepuzzel om te jongeren staat in een gemeente hun eerste gemeente in Friesland- z°fSen dat er per ouderllng-dia- kleincr dan 500 zielen; oudere Zuid of Drente. De tweede stand- ken-duo een auto beschikbaar predikanten (boven de 60) dienen plaats wordt het vaakst in Gro- is. Een bedankie voor een be- vooral gemeenten onder de 1000 mngen on Overijssel gezocht, de noemine kan een hele h.ra»r«« zielen, maar een derde van hat derde In Zuid-Holland-Noord en ^i„a *wVe" ^raïlL r,r°*" aantal (namelijk 20) dienen ge- -Zuid. Friesland-Noord en -Zuid meenten boven de 1000 zielen. staan hier onderaan. De uiterste leeftijden van can- Over 1953 blijkt dat van de 68 dominees die een beroep aanna- nien bijna do helft nog geen vier I KERK in de WERELD tóf-KSffWU twaalf plaatsen gestaan, tienmaal All* schoolkinderen in het dan vJe1r jaar- meost tus- ME kerkdiensten en vergsderin- Engels* graaischap Bedfordshire mutvitfrTt.eenmaal «en Yan d® Zweedse vrije ker- „i«j- Juist vier jaar. ken worden door meer mensen krygen voortaan op hun elfde ver- In bun huidige plaats wa« 63 pcL bezocht dan aU* sportevenemen- van de Pastores korter dan vijf ten in Zweden samen, nl. een be- i pcit l; 90 Procent zoek van 24Vi millioen tegen 20 minder dan tien jaar (in 1952 millioen per Jaar. Da 400.000 Je- evenzo) Langer dan twintig jaar den der vrije kerken (vrije evan- 8 pet., langer dan dertig jaar 1 gelischen. baptisten enz.) br pering teweeg brengen Zweedse vrije kerken groeien snel jaardag een geïllustreerde bijbel. in Manhaltan. hartje New York. zal de Nat. Raad van Chr. Kerken in de V.S. een centrale inrichten voor 600.000 dollar. rengen TN E tram bewoog zich in wes- de twee bracht telkens het woord teliike richting en zat vol „regen" te pas. misschien trots, e. die geestelijk in het dat hij het herkenbaar uitspre- jL edric. sterren der verwachting wil la ten zien in plaats van de scha duwen des doods. Als die ou derdom dan, om met Willem de Mérode te spreken, voor Gods aangezicht niet ledig zal staan. Een boek om telkens iets uit te lezen en te herlezen, een boek dat opbeurt en liefde Goat d* belanastellina voor n-l t' gemiddeld 180 Kronen per Jaar op. bübplsa" films lanon? Twpa k A j" dominees 1" Er zÜn 5900 voorgangers en pre- S- „bijbelse films tanen? Twee hun ambt? Onder de tien jaar 38 dikanten in volledige dienst; er zUn nieuw* Amerikaanse rolprenten, procent, tien tot twintig iaar 25 9000 kerken en ..lin v=n h. i->™ rolprenten, procent, tien tot twintig jJaar 25 5Óoo"kerktn 1«J*aatï"."varT'dVlS&S „Heilige Nacht" en „Vlucht naar pet 20 »o, 30 jaar: 31 pet.; 30- Zweedse zendelingen is drie vi.^ Egypte" vonden maar weinig 49 ->aa.r pet.; meer dan veertig de door de vrije kerken afgevaar- pers. dienstjaren 0.0 procent. dlgd. labiele Zaterdagmiddag-evcnwicht ken kon. Zo bootsten ze bei verkeerden: in de botten de «lijk een echt «sprek ne. met «riet'le"èpV'»«k''"v,rart.' lezakte mond. Het kind stak, uist als een pop, zijn armpjes zette dc gefingeerde con- J vermoeidheid van een werk- vragen (regen' week, maar anderhalve vrije dag met opmerkingen (regen!!) en voor de boeg. Stromen andere tegenwerpingen. Of had ik ze mensen, die vroeger vrijgekomen onderschat? Ineens verstond ik: waren, bewogen zich oostwaarts, ik mot na de kèrrek. ik mot na in de richting van de „stad", de kèrrek! Regci zoals de oude Rotterdamse drie- rek! Toen mengde hoek in de mond van velen nog steeds heet. In de volle wagen ver stomden de ge sprekken meer en meer, doordat twee opgeschoten jon gens, kennelijk zwaar achterlijk, met elkaar op schreeuwende toon een soort Ik mot na de kèrrek Toen de jongens even bleven zwijgen, ontstond er ln de tram een van die zeldzame stemmin gen. die nu en dan een groep -romans Cen zouden spreken van een men- derde stem in het geling van medelijden, vrolijk- gesprek. Aan mijn held en ontroering, maar een linkerhand zat een mengsel is een neutraal tussen- jong moedertje met ding. Het was een wonderlijke, een grote babv van samengestelde prikkeling van misschien dertien het gemoed, waarop men niet of veertien maan- weet hoe te reageren. Op zulke waardering in de Engels* De lilms gaven teveel concessies aan het publiek. Meer dan 94 millioen mensen in de Ver. Stalen behoren lol een kerk of synagoge: de afgelopen veertien jaar zijn er ruim 30 mil lioen nieuwe leden gekomen. Een eeuw geleden was een op de zes Amerikanen kerklid. Nu zes van de Hen. Terwijl de bevolking sinds 1920 mei SO pet. toenam. namen de kerken toe met 200 pet. troffen door het grote aantal domineer., dat geestelijk en/of i energiek i soort gesprek voer- dezelfde' intonatie, even onver den. dat allts overstemd. Men staanbsar. maar met iets trium- fantelijks in het prille stemme- lsof het dacht: als dit pra- luisterde, niet geërgerd. verbaasd, omdat men ondanks I I de luide stemmen vrijwel niet ten Is, ksn ik het ook. Een kon verstaan waarover het ging. de jongens keek om; ik zag zyn Vermoedelijk begrepen de jon- profiel, een stierennek, een bol gens elkaar evenmin. Een van oog. een bijna dierlijke, open- Dokter Dupuis: Z'i! Z^hL°X\t?t beid. De zevende dag als rustdag I Ifll'fl l) nrll rt f" heeft een belangrijke junctie in tjllttl tl ll(Jtl>l/£Z» het mensenleven. En voor de n„ U -y dominee komt van een rustdag '«f™ JLfi ,.li bOna nooit iets. En dat is fout. ÜP1 Onmogelijk te veranderen? Dat lichamelijk instortte, alleen" al zci mCn vroeger ook van de i Fbn avnn.l vnnr dc LcrL ""■«•'ing." «chcij/l dc Zondog oonr dc dokter», cn LCI! avona voor (IC KCiK Rotterdamse arts P. J. p Du- dte er fo°b gekomen. De arte puis in „Woord cn Dienst". wtkt de kerkerade7i op, te zor- Initiatief van de burgemccs- De toenemende vervreemding pfn ,dat h"n P™dikanten in elk w ter van Phillipsburg in de van „doof en kerk moet wel °eval van Zondagavond tot 1 'btmocdigcnd toerkra, rog, dok. Maandagavond vrij »v„ M;« dc de S LT 1 ler Dupuis. Er is em crisis ln de Predtkant bet alleen proberen, kerkelljake"VstmennkomsfenMvrU0te Jbeolopie zelf: op welk gezag ^JjJJvallVn 1 houden: de gemeenteread verga- bouw »k als predikant? Maar er V J die Vel f" dert dan niet en de scholen zullen nop ecu gewichtig punt: de vven, zijn heus niet zo talrijk geen club- of sportbijeenkomsten werktijd. Het is niet erg alt 5?M,aar0tn 0*en Maandag- houden. Op Maandag mag niet iemand hard werkt, maar na een dierut toerbeurt? huilwerk word™ opc.vcq u.,ck hr„, me„ „n>, j.„„d,. mk v.... ra nodi0- Vooral in de win- een» tot de gemeente doordrin- De" kerken "zullen hun bijbeÏÏnSk \er, V'ndt de schniver het moei- gen dat vergaderingen best ge- 5 gen e.d. zoveel mogelijk op Maan- ",k- rrn tonden tossen twee tn- houden kunnen worden en dagavond houden. Het plan is uit- tpannendr weken door te werken, vruchtbaar kunnen zijn, zonder 5 gewerkt met medewerking van Aan de Zondagsheiliging wordt dat steeds de predikant predikanten en r.k. geestelijken, volgens de arts weleen$ over- b\j is". ^llllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllltlllllllllllllllllllllllllllUHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIllllliliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii,,,,,,!,,,,,,,,,,,,.,,,,.,.,,! de discussie, met spreekt Het was de jonge moe- D, verenieineen ziin 'uiteënÖHieH «^"«-.""7' '"f em vnjm ,jiet moet veraer ook maar der. die haar wang tegen die vderJJZondag nodig. Vooral in de win- eeru tot de pemeente doordrin- van het kind legde en zachtjes - - n aeie r**e,ine lc werxen. c...„a* reI (maar ln de ingevallen stilte kon ieder het horen): Ja. maar hij mot na de kerrek.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1954 | | pagina 7