„yes! Spoelt U de melkflessen na gebruik wel om? KERSTFEEST AAN DE LOPENDE BAND NIEUWE LEIDSCHE COURANT Zegt U maar Ontstellend weinig begrip voor de hygiënische behandeling van melk ij gaan u een gewetensvraag stellen en wel de volgende: levert u uw lege melkflessen wel altijd 6choon in? Met andere woorden: spoelt u de flessen, als u de inhoud daarvan gebruikt hebt, direct daarna even om? at zegt u? U bent een beetje verontwaardigd en u antwoordt: „Maar natuurlijk doe ik dat stel je voor!" Maar daar klinkt ook nog een ander geluid, een beetje weifelend: „Nou, ik doe het niet altijd.En er gaan ook stemmen op, die zeggen: „Flessen omspoelen? Ik zou je danken, dat doen ze op de fabriek wel!" waarin een prop boterhampapier zat. „Voor de gekste dingen worden de flessen gebruikt", zei hij. dat we der het tegendeel. We zagen flessen met schimmels, er was er een op de bodem waarvan twee vastgekleefde, gemummi ficeerde wespen lagen, er waren flessen waarvan de capsule in de hals geduwd was. Flessen, broeihaarden van bacte riën! Men kan zich niet voorstellen, hoe moeilijk het is. ze behoorlijk schoon te maken. Niettemin, dat schoonmaken gebeurt en het gebeurt zeer grondig bovendien. Maar dé flessen met de grootste,.rom mel". moeten geselecteerd worden en dat is al een stagnatie, die toch eigenlijk overbodig zou moeten zijn. De flessen zijn niet het eigendom van de verbrui ker. die heeft ze alleen maar in bruik leen' Reiniging in 24 phasen Nadat ze via de lopentje band de fa briek binnengekomen zijd. gaan de fles sen, waarvan aangenomen mag worden, dat ze nog schoon te maken zijn, in de reinigingsmachine, om daar maar liefst 24 verschillende behandelingen te onder gaan. Dat begint met spoelen met koud. lauw. heet en sodawater, daarna volgen verschillende ..bewerkingen" met des- infectiemiddelen. Tenslotte doorlopen de flessen de behandeling weer gedeeltelijk terug: heet. lauw en koud water. Daar na worden ze nog weer gecontroleerd en iedere fles wordt nauwkeurig bekeken, of er geen ongerechtigheden in achter gebleven zijn. De afgekoelde flessen worden machinaal gevuld en van capsu- DE flessen gaan de reinigings machine in, waar ze 24 behande lingen, o.a. met desinfectie-middelen, zullen ondergaan. het feit, dat melk een hygiënische be handeling vergt, is tot tal van huisvrou wen nog steeds niet goed doorgedrongen. Ontstellend groot is het aantal ledige melkflessen, dat ongereinigd aan de melkslijters wordt teruggegeven. Men beseft niet, hoe moeilijk het is, deze vuile flessen weer voor het gebruik ge schikt te maken. Pas wanneer de huis vrouw de flessen schoongespoeld inle vert. kan het pasteurisatiebedri.if de ze kerheid verschaffen, dat het publiek product ontvangt, dat aan alle doet. Nog erger Wij dachten: zou het nu werkelijk zó erg zijn? Wordt het niet een beetje overdreven? en we zijn daarom eens gaan kijken in een melkfabriek, waar dagelijks duizenden lege flessen binnen komen en duizenden de fabriek verlaten, gevuld met melk. pap, yoghurt. We stonden er een poosje te kijken naar de lopende band. waarop de rekken met lege flessen de fabriek binnengaan en we moesten het onszelf bekennen: nee. het is niet overdreven, het is zelfs nog veel erger dan we dachten. U zult het zich misschien niet kunnen voorstellen, maar van de twintig flessen die in zo'n draad ijzeren rek geplaatst kunnen wor den, waren er misschien twee of drie behoorlijk omgespoeld. De meeste flessen waren kennelijk al leen maar leeggegoten, en daarbii waren er dan nog, die een dikke korst van een aangekoekte substan tie vertoonden. Een willekeurige greep in zo'n rek: een fles met sigarettenpeukjes Uit een ander rek, dat voorbijgleed op de band viste onze begeleider een fles op, Zo gaat dat en aan alle hygiënische eisen die men ook maar enigszins zou kunnen stellen, wordt voldaan. Maar er blijven natuurlijk omstandigheden, waar de fabriek ook niets tegen kan beginnen. Dat is het geval met de „va- cantie-flcssen", dat zijn die, welke bij- oorbeeld 's zomers, in de vacantie-tijd, weken achter elkaar maar blijven staan op die manier een pracht broed plaats vormen voor muggen. De larven deze muggen hebben zuignapjes waarmee ze zich aan de binnenkant van de fles Vastzuigen. Als die larven nog niet tot ontwikke ling gekomen zijn. zijn ze wit en voor het blote oog onzichtbaar. De boven be schreven reinigingsmethode helpt in dit geval niet afdoende, alleen door bevrie zing worden de larven gedood. Wanneer de flessen dus op de gewone manier schoongemaakt zijn, kan het best gebeu ren, dat zo'n larfje daarin achterblijft. Wordt rle fles met melk gevuld, dan ont wikkelen die larven zich en worden bruin en zo groot als een vlo. Als een huisvrouw zo'n fles leegschenkt, is de ternatie in de meeste gevallen groot. De fabriek krijgt de schuld en de narig heid had heel eenvoudig voorkomen kun nen worden, als de verbruikers van flessenmelk maar wat meer sociaal ge voel hadden en de flessen na gebruik even omspoelden. t zijn echter niet alleen de huis ven. die blaam treft. In heel veel bedrijven (en ook op scholen!) wordt men in de gelegenheid gesteld melk te kopen. Op de bouwbedrijven gebeurt het dan heel vaak, dat fijne deeltjes cei terecht komen in een fles, waarin restje melk staat, om daarmee dan onoplosbare „koek" te vormen, Zul ke flessen kunnen niet meer gebruikt worden en de fabriek moet ze vernieti gen. En als men nu weet, dat er op statiegeld geen winst berekend mag wor den, dan is het duidelijk, dat er inder daad met iedere fles, die door onacht- Zó hoort hetAls de fles leeg is, spoel haar dan even om onder de kraan. De fabriek zorgt voor de rest. zaamheid van de verbruiker moet wor den vernietigd, twintig cent of een kwar tje wordt weggegooid! Verplicht Men heeft wel eens voorgesteld, om het omspoelen van flessen verplicht te stellen, of in elk geval de verbruikers te doordringen van de noodzaak, schone flessen in te leveren bij de melkslijters. In Engeland is'dat al verplicht. Daar komt 's morgens heel vroeg de melkboer langs de deuren en als hem blijkt, dat de lege flessen die op de stoep staan, 'in behoorlijke staat verkeren, laat e eenvoudig staan. In Nederland gaat zoiets (nog) niet, al was het alleen maar vanwege de concurrentie. Er zijn evenwel melkslijters. die weigeren vuile flessen te accepteren. Maar ook al doet uw melkboer dat niet, dan nóg lijkt het geen overbodige weelde de huisvrouwen, vooral haar. dringend te verzoeken de flessen om te spoelen na gebruik. En dat behoeft heus geen kwestie te zijn van zeepsop of afwaskwast. Als de fles even onder een krachtige waterstraal wordt ge houden. flink omgeschud en leeggego ten, is de zaak al bekeken. Restjes pap en yoghurt worden eerst met wat melk verwijderd, daarna worden ook die flessen met water omgespoeld. Dat is alles. De rest, het desinfecteren, ge beurt op de fabriek. Er wordt van de verbruikers alleen maar een beetje meer begrip gevraagd voor wat wèl en niet met die flessen gedaan kan worden. Het zijn geen asbakken, geen prullemanden. geen bloemvazen. Het zijn alleen maar voorwerpen, die u in bruikleen heeft, en die uitsluitend be stemd zijn voor voedsel. Het bureau va immigratiedienst extra personeel moeten extra lokalen moeten huren om de toeloop van Engelse meisjes, die naar Nieuw-Zeeland wensen te emigreren, te kunnen verwerken. Enkele duizen den Duitse meisjes wachten eveneens op haar papieren. Honderden jonge Parisiennes pogen een baantje te krijgen in Auckland, evenals Ame rikaanse „misses". Nieuw-Zeeland is een toverwoord geworden: er heerst daar een vrouwentekort, er worden niet minder dan veertigduizend bruidjes gezocht en dus De voorkeur gaat uit naar Europese meisjes en dat schijnt zijn oorzaak w gevonden te hebben in het goede vo- beeld: de immigranten uit Europa, die hun Europese vrouwen meebrachten sohynen allemaal knappe en flinke wen te hebben. De Nieuwzeelandsc meisjes vinden het helemaal niet ant het aantal mannen is daar zo at ze niet behoeven te vrezen ,,o' schieten". Vamelfsprekkend wordt er in Nieuw- Zeeland zelf braaf de draak mee gesto ken. „Het is voldoende", zo schreef een dagblad in Auckland, „als de toekomstige emigrantes renoeg kennis van de Engelse taal bezitten om op een huwelijksaanzoek „yee" te antwoorden". Daarna vult het vocabulair zich vanzelf aan. Een Engels meisje, dat plannen had om naar Nieuw-Zeeland te vertrekken en al een gratis overtocht in het vooruit zicht had schreef aan de minister van Arbeid te Auckland en vroeg hem. of ze, als ze eenmaal in Nieuw-Zeeland was, eerst haar arbeidscontract moest uitdie nen als ze eventueel wilde trouwen. De minister antwoordde: „Wij hebben én werkkrachten én moeders nodig. U kunt trouwen zodra U aan wal bent. De brief werd gepubliceerd in een Nieuwzeelands dagblad en tientallen le zers verzochten de minister om het adres vam het meisje en zo mogelijk haar foto. keRStPUÖöinq Laat mij 'm nou eens vasthouden... Kerstdagen iets ander voorzetten aan haar huisgenoten dan het traditionele kerstbrood, kunnen we aanraden eens een Kerstpudding te maken. Hiervoor heelt u nodig: H liter melk. V4 dl. marasquin. 50 gr. bitter koekjes. 3 eieren. 1 vanillestokje. 15 gr. natte sinaasappel-snippers. 50 gr. ge- confijte kersjes. 15 gr. gelatine. 7S gr. suiker en Vt liter slagroom, stijigesla- gen met wat suiker. Ve roeren de eidooiers met de suikor en schenken er langzaam de melk bij, die vooraf is afgetrokken met een vanillestokje. Onder goed roeren, zon der te koken, laten binden. Dan voegen we de vooral geweekte en goed uitge knepen gelatine toe, en daarna de marasquin, de fijngesneden geconfijte kersjes en het stijfgeklopte eiwit. 4u bestrijken we een puddingvorm met wat ongeklopt eiwit of olie. doen er de pudding in laag om laag met de. eerst gekruimelde en in wat marasquin geweekte, bitterkoekjes. Is de pudding stijf dan wordt re gekeerd op een chotel en gegarneerd met stijfgeslagen Dat is 'n idee! Een van onze lezeressen, mejuf frouw S. de H. te O. geeft een waar devol advies met betrekking tot het verstellen van interlock ondergoed. Het wordt gewoonlijk met de hand gedaan, schrijft zij, en dan kan het heel goed zg. „overhands" genaaid worden. Er behoeven dan aan het in te zet ten stukje maar kleine naadjes ge knipt te worden. Ook de hoekjes val len dan heel goed. Men naait vanzelf in dit geval van links naar rechts. Veldprediker ivas een vrouw De bedoeling was het natuurlijk maar door een fout in de admi nistratie was het verzoek aan een veld prediker, om op een bepaalde Zondag voor een gehoor van 600 a 800 man te komen preken, niet doorgezonden De commandant wist evenwel van niets, en gebeurde het dat enige honderden infanteristen in een kleine Zwitserse dorpskerk, in de buurt van het stadje Kaiserstuhl zaten te wachten. Ze wachtten, zo schrijft het „Schwei- Frauenblatt" ruim een half uur. In die tijd speelde de organist de ene hymne na de andere en steeds als hij dacht: ..nu is het zeker wel genoeg", boog hij zich over de rand van de ba lustrade. keek naar de commandant, die hem evenwel steeds door een knikje zijn hoofd te kennen gaf. dat hij maar even door moest gaan met zijn spel. Maar de veldprediker kwam De wachtenden begonnen rusteloos te worden en de organist speelde maar onbewogen voort. Toen besloot een ad judant tot handelen over te gaan. Hij ging naar de pastorie, die naast de kerk gelegen was en informeerde of domi nee te spreken was. Hij wilde vragen, of die misschien een preek voor de mi litairen zou willen houden. Maar de domineesvrouw moest hem teleurstellen. Haar man had een onge val gehad en lag in het ziekenhuis, ver telde ze. „Maar. voegde ze er aan toe. ik heb zelf ook theologie gestudeerd gCHOON en blinkend komen de flessen weer uit de machine om na contróle onmiddellijk met gepasteuriseerde melk of andere producten gevuld te worden. En zo gebeurde het, dat tot grote verrassing van de troepen een vrouw kalm en ernstig de kansel besteeg. Op heel eenvoudige en ongekunstelde wijze verkondigde zij het Woord Gods. met een warmte en waardigheid, die diepe indruk maakten. Muisstil zaten dc nen te luisteren. Maar na afloop de dienst gaven ze geestdriftig uit drukking aan hun erkentelijkheid. Ze hebben speelgoed ge- „Mag ik 'm nou ook even 5 g noeg en op de vijfde Decern- n vasthouden, hè toe nou é- ber is er ook weer zo het een Maar de gelukkige bezitster g en ander bij gekomen; zo ook moet eerst nog even een ït een klein fdis beertie- }*ij is zoentje geven op de wollige 5 van Annehesie, maar Ineke, -s I die eigenlijk te groot is om I berensnmt en zegt Aan: .fléél j nog met beren te spelen, wen maar, hoor, niet stuk- n- vindt het ook zo'n schat je2 m aken!" Azalea's, die thans weer vol op aangeboden wor den, zijn de uit Ja pan afkomstige zus ters van onze heide, evenals de Rhodo dendron. In tegen stelling tot- de heide echter houden ze droogte. jóPè,ns zusje vón onze heiöe Het dan ook zaak om een bloei ende Azalea flink vochtig te houden, wat men het best verkrijgt door de pot om de drie a vier dagen tot de rand in lauw vooral niet koud! water te zetten, vijftien h twintig minuten uit te laten lekken en dit lek- water vooral niet onder de pot te laten staan. Ook is veel be sproeien met lauw water aan te raden. Maar pas op. dat de bloemen niet' nat worden, daar ze dan grote kans lopen lelijke vlekken te krijgen. Na de bloei geeft men minder water, maar uitdrogen mag de grond nooit! De Azalea in bloei houdt van een verwarmde kamer en van goed licht Als men er voor zorgt, dat de uitgebloeide bloemen steeds verwijderd worden, kan men lang van zo'n plant genieten. Wil men proberen haar het volgend jaar weer in bloei te krijgen, zet in Mei buiten op een schaduwrijk plekje (nooit onder of achter struiken), giet en besproei veel. geef dikwijls een slappe koegier of dunne oplossing mest. Haal de plant begin October binnen in een koude kamer en besp om het vallen van de bladeren tegen te gaan. In December komt de plant in de warme kamer. Spoedig zullen zich dan de knoppen vertonen een kenner ziet ze al veel eerder flink water te geven. De Azalea moet om de twee jaar verse aarde hebben. Die moet luchtig zijn; neem daarom een mengsel van gelijke delen bladgrond. oude koemest en turf molm. Zo kunt u jaren genieten van een flink bloeiende Azalea. Gehoord: dat ia Amerika ep het ogenblik keu kendoeken vervaardigd worden met in een van de punten een etuk|e metaal, waardoor dete doeken kun nen worden opgehangen aan een magnetise^ blokje, dat aan de muur beveetlgd wordt. Gezien: een vlecht van etevig touw, waarin houten keukenlepele waren geetoken en dat aldue dienet deed ais lepel- Gelezen: DAT onze Sinterklaas feesten met het jaar meer aan waarde in boeten en van een echt gezinsfeest ontaarden in reclame-hints met vele Sinterklazen kunnen wij betreuren. Maar met het Kerstfeest bevinden wij ons in een levensgevaar lijke zone. Daarom zo levensgevaarlijk eigen lijk zou ik de hoofdletter L moeten schrijven omdat wij het gevaar niet zien. Met die „wij" be doel ik de gelovigen. In een kerstboom, in vele brandende kaarsen, in sparregroen en een ge braden gans zie ik zo direct geen gevaar. In tegendeel. Wot mij per soonlijk betreft heb ik aan deze vreugdetekenenvan jongsaf behoefte gehad. Starend in de kaarsen vlammetjes aan onze kerstboom zag ik in mijn kinderlijke verbeelding het Licht der wereld in Zijn kribbe en schoot er altijd weer bij het zingen van die éne regel: ,.ook voor mij hebt G' U rijk dom ontzegd" een brok in mijn keel. Later kan je er naar hunkeren, weer zó het Kerstfeest te kun nen beleven als een kind. jaar geleden in reformeerde pastorie. Mijn vader zag tóén al in deze dingen niet het gevaar van veruitwendiging van het Kerstfeest. En ze zijn het dan ook voor geen van zijn kinderen geweest. Maar als hij zou kunnen zien en ho ren, hoe wij heden ten dage met het Kerstfeest omsol- len, ai mij! Hier staat het, in een brief, die een eenvoudige weduwe mij schreef over haar kinderen, die van de ene Kerstfeest-viering naar de andere worden gesleurd en die zo Kerstfeest vieren aan de lopende band. Kerstfeest van de Zon dagsschool, Kerstfeest van ben meegemaakt. Deden wij dit niet, zodat wij op 25 Dec. nog geestelijk fit zijn, dan is het te hopen, dat we onze mond dichtgehouden heb ben bij het zingen van onze mooie Kerstliederen. Want m.i. bestaat er geen ver schrikkelijker veruitwendi ging van het Kerstfeest, dan met je mond „Ere zij God" te zingen of: „Vervul o Hei land het verlangen, waar mee mijn hart Uw komst verbeidt", terwijl dat hart bezig is met de dure hoed ben veel te veel Kerstlie deren". Dit klonk me eer3t niet prettig in de oren, maar toen ik er eens over ging nadenken, moest ik hem ge lijk geven. Ook hier flik kerde een S.O.S. aan. Dit: dat wij ons hele repertoire gaan afdraaien, zonder te doorleven wat we zingen. Dit groots en heerlijk Feest, dit heenreizen naar Bethlehem, dit van vreugde beven om het vleesgewor den Woord kunnen èn mo gen wij niet aan de lopende pen,". „O Mam, wat een feesten!", riep haar elfjarig dochtertje verheugd uit. Maar.vraagt deze moe der zich terecht, bezorgd af: „is dat Kerst feest vie ren?" E ventsweek in. „Hoe zal ik U ontvan gen?" Dat kunnen we ons zelf het best in de stilte, in de-beslotenheid van 't eigen huis, of als we alleen op straat lopen, afvragen. Ver- de de gewone school, van de padvinderij, de zangvereni ging, de jeugdvereni ging enz. Wij volwassenen doen er hard uan mee. Kerstwijding hier en Kerst wijding daar. Ondergete kende zou als zij dit ge wild had, in de gelegen heid zijn geweest om vanaf Woensdag 15 Dec. tot aan de 24e iedere avond een Kerstwijding, zoals men dat dan noemt, mee te maken. Dat z aangebroken zijn wij er al oververmoeid van. Als we tenminste met heel de spanning onzer ziel die Kerst wijd ings-a vonden heb- van mevrouw Jansen of met het Kerstrapport van Jantje. Laat niemand onzer zich inbeelden, dat dit hem of haar nooit overko men is. Het overkomt ons misschien wel iedere Zon dag in de kerk bij tenmin ste één pselm. Hoe meer wü in enkele weken sa mengeperst dezelfde liede ren wéér zingen, des te gro ter wordt het gevaar, waar in wij ons bevinden. Wij zingen de fofzangen dood. Wij toeven overal op aarde behalve in Bethlehem. Wij knielen niet écht aan Zijn kribbe neer. band vieren. Thuis, in het midden van Christus' ge meente èn op de vooruit geschoven posten in Zijn Rijk van zending en evan gelisatie, daar is het moge lijk. Mevrouw v. d. P. schrijft in bovengenoemde brief: „Toen ik jong was vierden wij het Kerstfeest zo heerlijk thuis. Vader las voor, moeder schonk choco lade-melk. we zongen de Kerstversjes met elkaar, vader en moeder wisten het zo gezellig te maken. W® vierden het Ker tfeest in het midden van de gemeen te en op 2e Kerstdag had den we het Kerstfeest van de Zondagsschool. En nu? Voor het Kerstfeest zijn de kinderen al van de ene vie ring naar de andere gelo- Draaf niet van de éne Kerstwijding naar de an dere. Het komt op u en op mij ieder persoonlijk aan. Let maar eens op, hoe in de meeste Kerstzangen het ac cent op het individuele valt. „Zo arm werd de Hei land voor u en voor mij". „Ik lag machteloos gebon den. Gij komt en maakt mij vrij". „Ik kniel aan Uwe kribbe neer", enz. enz. O moderne mens, maak er geen massameetings van! Voor één mensenziel komt de hele hemel in feest-be- weging. En aan die éne ziel in duisternis zullen u en ik ieder persoonlijk de grote blijdschap van het licht der wereld gaan vertellen. Want de tijd is kort en Zijn Huis moet vol worden. Maar God beware ons voor een tienmaal mee-bla- ten van het Eere zij God. waarbij wij ons hort niet tot Hem verheffen. MARGARITHA. in de New York Horald Tribun*, dat do 74-jarig* blind* *n dooUtomm* •chriji*t*r en pa*dagog* Helen Keiler al* „vrouw van hel )aar" werd aan- g*wo**n door d* New York** Fede ratie van lood** liefdadig* instellin gen. Een door de federatie gehouden collecte, die zij «lerk gestimuleerd heelt, bracht nl. 16.950.000 dollar op. Dit bedrag komt 116 ziekenhuizen, kinderbewaarplaateen en tehuizen voor ouden van dagen ten goed*. Eenvoudig, maar smaakvol Zo'n gezellige, wollen japon, van een eenvoudig doch smaakvol mo del is heel geschikt voor de grotere maten. Dunne wollen tweed is ook uitstekend als materiaal, evenals wollen ottoman. V heeft er voor no dig 2.75 m van 130 breed. De rok is enigszins klokkend ge knipt. De japon heeft een vrij grote kraag met een overslag. Als u goed kijkt, ziet u dat die overslag doorloopt in de stolp plooi van de rok. Een cein tuurtje van dezelfde stof, een paar (stof)knopen op het voorpand en dezelfde knopen in kleinere uitvoe ring op de onderkant van de mou wen completeren het geheel. Patroon 180 in de maten 44. 46 en 48, is tot en met 24 December voor f 0 40 aan onze bureaux verkrijg baar, na die datum kunnen geen bestellingen meer worden aangeno men. Het patroon kan voor 1 0.50 per post besteld worden. Aan de voorkant van de briefkaart dienen de frankeerzegels naast dc normale frankering worden geplakt. l

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1954 | | pagina 11