«TRAFFIC
WYBERT
Arts O. vroeg snikkend
recht, „niet om genade
om
[TRAFFIC]
luidt een nieuw tijdperk in!
Ned. studenten
Universitaire
in de Cité
te Parijs
Stel mij op de hoogte, als in
dienst wordt gelanterfant
I
DONDERDAG 18 NOVEMBER 195*
LAATSTE DAG BERKELSE ZAAK
Als biechtvader van mijn vrouw
maar wilde getuigen
(Van een onzer verslaggevers)
worden verricht in de kliniek van
professor Baan te Utrecht.
Hoffelijk kwam hierna de repliek van
mr Van Gilse. Natuurlijk, zei hij, ook ik
ben met de nodige omzichtigheid ten aan
zien van bepaalde getuigen te werk ge
gaan. Maar veel getuigen waren partijdig,
moesten partijdig zijn, omdat er tus
sen hen en de verdachte te veel conflict
stof ligt opgestapeld.
Dat hij geen geld uit de staatskas meer
had beschikbaar gesteld voor het laten
overkomen van dr Bentley Purchase,
Van Gilse niet aan zuinigheid.
„Maar ik heb bezwaar tegen deskundigen,
die zelf niet aan het onderzoek hebben
deelgenomen en de rechtbank op theore-
J tische gronden van hun ingenomen stand-
had hij ook zelf voor de tweede maal het laatste woord gehad na de j S^V^tumor'"2* dtods^rask ln
SNIKKEND IS DE BERKELSE ARTS O. gistermiddag tegen half zes
tussen zijn beide cipiers de zaal van het Hoge Raads-gebouw uit
gevoerd. Hel was voor hem een zware dag geweest: voor de tweede
maal had hij levenslang tegen zich horen eisen wegens moord op zijn
echtgenote, moeder van drie kinderen. Ten tweeden male ook had hij
zijn beide verdedigers, de mrs M. H. Huygens en P. van 't Hoff Stolk, zich
voor hem horen inspannen opi twijfel te zaaien in de bewijsconstTUclie,
die de procureur-generaal, mr D. J. van Gilse had opgebouwd. Tenslotte
pleidooien: aggressief en fel was hij begonnen, om na weinige minuten
minder zeker te worden en daarna, met hese stem zijn lot in de handen
van het Hof leggend, snikkend te gaan zitten.
president, wil ik nu ook eens een
verhaal vertellen. Er is een platte
landsarts met een eigen apotheek,
waarin hij allerlei medicamenten en
dus ook vergiften heeft. Hij koopt
blauwzuur (hoewel hij blauwzuur-
toj houdende vloeistof in huis heeft) en
vermoordt daarmee zijn vrouw.
Maar eerst haalt hij er zijn moeder
en zijn schoonmoeder bij,
Als u zo'n verhaal hoort, mijnheer
de president, zoudt u toch ook zeg
gen dat iemand die dat doet gek is?"
Voor mijn gevoel ben ik onschuldig,
zei de arts, nu met stemverheffing.
Dat is belangrijker voor mij dan de
vraag wie mij hier schuldig verklaart,
al kan dat heel onaangenaam zijn.
Ik vraag geen genade, besloot de arts,
huilend nu. Maar ik vraag recht, recht
voor mijzelf en voor mijn kinderen,
die en dat zal toch iedereen toe
geven er niets mee te maken heb
ben. De stem van verdachte was door
tranen verstikt. Met een bruusk ge
baar was hij gaan zitten.
Laat hem vrij!
En nog maar nauwelijks had de presi
dent gezegd, dat er over veertien dagen
(op 1 December dus) uitspraak zou zijn
in het Gerechtsgebouw aan de Raamweg,
weerklonk van tussen bet publiek een
.Spreek hem vrij!" Die werd geuit
Emotioneel waren deze laatste woorden
van O. zeker geweest. „Alles, wat maar
tegen mU pleit, wordt hier als vanzelf
sprekend aangenomen. Waarom, als alles
zo logisch is, waarom zou ik cyaankali
bebben besteld als ik een blauwzuur-
houdende vloeistof, minstens even dode
lijk, In mijn eigen apotheek had? Die om
zichtige aankoop zou toch wel erg dwaas
lijn geweest?
Mijn apothekers-assistente legt verkla
ringen af over dingen, waai' ze niet eens
bij geweest is, zei de arts woedend. Ook
het verhaal over de zelfmoordpoging van
mijn vrouw gelooft u niet. „Dat hangt
alleen aan de draad van verdachtes eigen
bewering," heeft de president gezegd.
Maar als de geestelijke, bij wie ze na
die poging heeft gebiecht, maar getuigenis
widde afleggen. Dan zou die dunne draad
een ankerketting blijken te zijn."
Nadat O. nog eens gewezen had op
het geval van zijn patiënte, die aan een
(aanvankelijk door andere artsen geloo
chende) tumor stierf en nadat hij dr
Hulst het recht had ontzegd om te
kunnen oordelen over vergiftiging door
cyaankali („Dat is de taak van een arts
toxicoloog"), zei de verdachte ongeveer
het volgende:
Oók een verhaal
der. Hij werd nooit gevonden. Toen nam
men zelfmoord aan. Waaruit de raadsman
wilde concluderen, dat men eerst wel eens
duchtig naar moord kan zoeken, maar dat
men daarna bij gebrek aan bewijs maar
niet zo maar iemand als de schuldige
moet doodverven.
Na (nog eens) de vraag te .hebben ge
steld of dr Bentley Purchase kon worden
gehoord, eindigde mr Huygens z(jn plei
dooi met een beroep op een eventueel
heropende instructie „maar vóór alles
vrijspraak voor mijn cliënt."
Mr Van 't Hoff Stolk onderstreepte
in het begin van zijn rede nog eens,
hoe zwaar de taak van de raadslieden
was geweest. Dat heeft vooral mijn
medepleiter veel en naar mijn
smaak: overbodig leed berokkend.
Ongezond noemde deze spreker de
toestand, dat nergens in de Neder
landse wet is bepaald, wat er met een
lijk moet gebeuren, nadat daarop de
sectie is verleend. Voorts riep de
raadsman een aantal vragen op.
Waarom zijn de getuigenverklaringen
van dr Ten Berg en dr Berkvens in het
dossier als belastend voor O. opgenomen?
Zij zijn volstrekt neutrale' figuren. Waar
om zou O. al in Mei met moordplannen
hebben rondgelopen, als hij toen nog niet
wist, welk middel hij zou gaan gebruiken?
„Met uw permissie, mijnheer de Waarom vertelde hij de burgemeester het
verhaal over het laten bedienen van zijn
vrouw, als de moord daarop niet direct
volgde? Want het maakte toch de weg
daarvoor geëffend.
die
ioe bewogen was. HU bleek geen kennis
of familielid van de verdachte te zUn.
Rijkspolitiemannen namen hem mee om
hem wat op zyn verhaal te laten komen.
Daaraan was in deze bewogen eindl-
gende middagzitting nog een staartje van
mr Huygens' pleidooi, het pleidooi van
mr Van 't Hoff Stolk en de re- en du
plieken voorafgegaan.
Mr Huygens had er nog eens op ge
wezen, dat hij de mogelijkheid van zelf
moord door mevrouw O. zeker niet wilde
oitsluiten. Ieder van ons heeft in zijn
Verkoudheid
heesheid en
rokerscatarrh
voorkomt en bestrijdt U door
een regelmatig gebruik van
'omgeving wel eens een zelfmoord mee
gemaakt, zei de raadsman. Meestal Is dat
iets mysterieus, waarvoor geen redelijke
verklaring is te geven.
Men kan dus ook niet zeggen, dat het
beweerde vrolijke karakter van mevrouw
0. deze veronderstelling voldoende weer
if' spreekt. De statistieken tonen aan, dat
zelfs meermalen moeders haar vaak jonge
kinderen in hun zelfmoord meeslepen. Die
statistieken wijzen ook uit, dat er in Ne
derland gemiddeld dertien suïcidegevallen
per week voorkomen en dat van alle
vrouwen, die in Nederland omstreeks hun
dertigste jaar (de leeftijd van mevr. O.)
overlijden, er twee procent door eigen
hand sterven.
Analogie
De raadsman haalde nog eens het reeds
eerder ter sprake gebrachte geval uit
aan. toen een moeder in het Laakkwar
tier bij thuiskomst van boodschappen
doen, haar veertienjarige dochter dood
vond. Er werd moord verondersteld
de politie verspreidde zelfs via de bladen
het signalement van de vermoedelijke da-
Derde psychiater
Waar de beide psychiatrische rap
porten elkaar zo tegenspreken, drong
mr Van 't Hoff Stolk tenslotte aan
op een derde psychiater, die in deze
zaak rapport zou kunnen uitbrengen.
Een dergelijk onderzoek zou kunnen
vulde is misschien kortzichtig, niet
dacht. Want hij deed dat op advies
de verdacht»
Geen tussenweg
Hier ls naar mUn advies sprake
moord, ofwel hier ontbreekt het be'
voor een strafbaar feit; er is naar mUn
smaak geen tussenweg. Wat betreft de
door mr Huygens aangehaalde moord in
1938, zei mr Van Gilse, ook al op gezag
van de toenmalige officier van Justitie,
mr Blok, dal men uiterst voorzichtig
zyn met citeren uit een dossier, dat
niet kent.
Ten slotte toonde de procureur-generaal
zich een tegenstander van het benoemen
van nog een derde psychiater en wel,
dat er meer verwarring komt, naarmate
er meer deskundigen zijn, zoals deze zaak
ook al heeft bewezen. Dat ligt niet
de deskundigen, maar aan het feit, dat
er dan twee talen worden gesproken: die
van de deskundigen en die van de ju
risten.
In zijn dupliek bleef mr Huygens even
wel aandringen op een laten overkomen
van dr Purchase, „al was het alleen i
omdat die man beschikt over een schat
ervaringen, waarvan geen enkele Ne
derlandse deskundige nog maar de helft
heeft."
Doek gevallen
Ook mr Van 't Hoff Stolk sprak
nog enkele woorden van dupliek.
Daarna was het doek weer gevallen
gver de Berkelse zaak in tweede in
stantie. Een groot deel van de dag
waren gisteren ook aanwezig mr G.
J. de Lint, de officier van Justitie,
die tegen O. voor de eerste maal le
venslang eiste en mr A. J. Veldman,
de president van de rechtbankdie
O. in eerste aanleg tot deze straf
oordeelde.
Minister Staf vraagt:
Bureau voor psychologische oorlogsvoering
treft voorbereidingen
Het moreel van de strijdkrachten wordt
versterkt naarmate de opbouw vordert.
Deze overtuiging is minister Staf. blij
kens de thans verschenen memorie van
antwoord aan de Tweede Kamer bij zijn
begroting, toegedaan. Dit heeft zich, al
dus de minister, duidelijk gemanifesteerd
tijdens de oefeningen en in het bijzonder
bij de grote manoeuvres. De bewindsman
voegt hieraan toe, dat ook de verdere
materiële voorzieningen, de verbeterde
kazernering, de verzorging van de canti-
en messes en de tafelgelden de stem
ming hebben verbeterd.
Minister Staf zal graag positieve gege-
?ns ontvangen over het onvoldoende
besteden van de diensttijd. Dan kan hij
ingrijpen, de commandant ter verant
woording roepen en een voorbeeld stel
len.
Ieder uitstel van de inschakeling van
Duitse eenheden in dc verdediging van
West-Europa moet volgens de minister
worden betreurd. Na ..Parijs" koestert hij
echter de hoop, dat het slechts een uit-
el van korte duur zal zijn.
De minister onderstreept nog eens. dat
de regelingen, die thans voor de herbe
wapening van Duitsland zijn aanvaard,
een aanzienlijk minder uitgebreide orga
nisatie vereisen dan met de E.D.G. het
geval zou zijn geweest. Van een voorge
nomen ontslagaanvrage van generaal
Gruenter ls. schrijft de minister, niets
bekend.
Hoezeer ook tot zyn leedwezen kan de
minister niet in internationaal verband
zijn medewerking weigeren aan oefenin-
ren op Zondag.
Een bureau van de generale staf treft
voorbereidingen voor „psychologische
oorlogsvoering" waaraan in oorlogstijd
behoefte pleegt te bestaan.
Oud-directeur varn Philips
A. Noordzij overleden
Te Eindhoven is overleden de heer A.
Noordzij, oud-directeur der N.V. Philips'
Gloeilampenfabrieken. Hij kwam in 1924
in dienst van Philips en werd in 1947 di
recteur concerninkoop. Hij was officier in
de orde .van Oranje Nassau en ridder in
de orde van Leopold II van België. De
begrafenis is in alle stilte geschied.
Fiscus schonk zwart schaap
Schaapskooi in het Gooi
half December open
De schaapskool op de helde nabij het
Sint Janskerkhof bij Laren wordt half
December is gebruik genomen.
De schapen worden, zoals gemeld is,
geschonken door bewoners en instellin
gen. De Hilversumse belastingdienst heeft
een zwart schaap besteld, dat de naam
„fiscus" zal dragen. Tot heden hebben
zich 180 personen of groepen voor mede
werking aangemeld. De keus ls gevallen
op het Drentse type.
De heer C. Almekinders uit Rilland-
Bath (Zeeland) wordt scheper.
De kooi heeft ruimte voor 300 dieren.
Uitbreiding van de kudde ls te verwach-
en eventueel zal worden samenge
werkt met Ruinen in Drente en Ede op
de Veluwe, waar ook kudden rondlopen.
(Advertentie).
Spit in dr rug? /Kvi
Rheumatiek? eiy
Lendenpijn? V?'
"""AKKERTJE
De komst van TRAFFIC betekent een nieuw tijdperk voor-
iedere critische liefhebber van een echte, pure Virginia-sigaret.
Rook hem en U zegt:
Pro Rege bouwt nog
5 mil. tehuizen
No(^ voordat de laatste van een serie
van zeven militaire tehuizen, die de Kon.
Ned. militaire bond Pro Rege heeft doen
bouwen, is geopend, zijn wederom plan
nen uitgewerkt voor de oprichting van
nog vijf militaire tehuizen
Zo zal binnenkort in Harskamp (Velu-
e> een nieuw militair tehuis voor de
bond worden gebouwd Hiervoor zal de
volgende week reeds de aanbesteding ge
schieden.
Na Harskamp komt Schaarsbergen. dat
de grootste legerplaats van ons land zal
worden, aan de beurt, waar eveneens een
nieuw tehuis zal worden opgericht
Vervolgens zal bi) de vliegbasis Val
kenburg (Z.H I een nieuw militair tehuis
worden gebouwd, waarvoor ook or.s blad
n inzameling heeft gehouden
Voorts hoont hei bestuur nog voor
Kerstfeest in Maastricht 'n tehuis te kun-
openen in een uitstekend daartoe ge
schikte ruimte, die thans als officiers-
oantine wordt gebruikt
Tenslotte staat een - militair tehuis in
De Lier op het programma. Met behulp
van twee houten paviljoens en met me
dewerking van een architect hoopt het
bestuur hier een semipermanent mili
tair tehuis te kunnen inrichten.
De laatste van de reeks van zeven wordt
op 23 November bil de legerplaats De
Wittenberg te Garderen geopend. Een
speciale actie is daarmee voltooid. De
opening zal geschieden door dienstplich
tig soldaat Johan Martin den Duik. De
voorgaande zes nieuwe tehuizen werden
geopend door de minister van Oorlog, de
staatssecretaris van Oorlog, de burge
meester ter plaatse, het enige ere-lid van
de bond, een Eerete-Kamerlld en staats
raad Schokking, doch voor de opening
van het zevende tehuis heeft men gedacht
aan een soldaat (van wie er twaalf in
een dozijn gaan) als de autoriteit voor
wie de tehuizen zijn bestemd.
STICHTING 1ULIANA
Bedrijfsleven sprong in de bres
om cultuur kans te geven
(Van een onzer verslaggevers)
Totdat eindelijk o.a. de Nederlandse in
dustrie zich ontfermde over deze baker
der Franse cultuur voor Nederland.
Hier immers worden de Francophielen ge
vormd, hier laven dorstigen zich aa
Toch is het zo
CIJFERS VAN ARABIEREN
(200) De grote en wijze koning
Salomo beschikte volgens de Moham
medaanse legenden niet alleen over
bovenaardse wijsheid, maar tevens over
tovermacht. Deze Arabische visie op
Salomo is niet zo erg verwonderlijk,
want in een apocrief geschrift dat
waarschijnlijk in de derde eeuw is op
gesteld, wordt van de Joodse koning
verhaald dat hij eer. ring bei
neman (uit Alkmaar) met een zucht van voldoening tegen ons,
toen we haar opzochten in de Stichting Juliana, het Nederlandse Studen
tenhuis in de Cité Universitaire te Parijs. Zij keek (evenals wij) verrukt
het ruime gezellige vertrek rond. Links het divanbed, rechts de inge
bouwde boekenkasten met het schrijfbureau. Op de vensterbank ontdek
ten we de oude trouwe „Van Dale's", naast een vaasje met donzig gele
mimosa. Het is al het derde jaar, dat Anneke in deze kamer woont en
toen ze er in trok was het een vrij haveloos geval. Zoals heel het grote
huis, eens de roomblanke schepping van Dudok, de glorie van de inter
nationale stad van paviljoen en een der modernste gebouwen van Parijs.
Maar oorlog en bezetting drukten hun sporen op het bouwwerk en vooral
op het interieur, terwijl de middelen om het radicaal op te knappen,
ontbraken.
esprit van Franse kunst en wetenschap.
De nuchtere zakenlieden pakten de zaak
aan en zo arriveerden metres en m
gordijnstoffen 12000 kilo verf tot
waarde van vier millioen francs, v
mee 30.000 m2 wand bestreken werd. Ne
derlandse schilders en gezellen voerden
In 3000 werkdagen het karwei uit. De
Vereniging van Vernis- en Verffabrikan-
ten heft dit georganiseerd.
Functionele kleuren
TV,TEN VINDT IN HET HUIS geen
- A dadige wandversiering. Integendeel,
de wand zelf is het sierraad. Van één ver
trek heeft men bijv. de muren verschil
lende kleuren gegeven. De wanden welke
het meeste licht ontvangen hebben
donkerder tint dan de tegenovergestelde.
Of in de grote hal bijv. waar de i
telkens iets vooruitspringt en zo als het
ware ondiepe nissen vormt. Telkens
heeft de nis een andere kleur. Voor Du-
dok was het enige weken geleden
vreemde gewaarwording dat, wat hij in
crème en wit ontworpen en gedacht had
nu zo bewerkt was. Doch de grote archi
tect moest toegeven, dat het een voo
gang was. Typisch ls bijvoorbeeld de dak
lijst rond de parterre, die in mauve, wit,
lichtblauw en weer mauve ombuigt naar
de met klimop gesierde muurvakken en
zo schijnt neer te dalen tot de helder
blauwe met mazalek ingelegde vijver-
De Nederlandse meubelindustrie heeft
eveneens bijgedragen; we zien ook hier
bij de strakke lijnen en heldere kleuren.
Deze radicale vernieuwing moet op de
Fransen wel een enorme indruk maken.
Daar waar men zo gemakkelijk de zaak
maar laat verwaarlozen, waar geen huis
ooit opgeschilderd lijkt te worden, noch
gerepareerd.
Intussen is het voor de Nederlandse
industrie niet gemakkelijk een markt te
vinden. Het geldt zowel voor de textiel-
als voor de verfindustrie, dat Frankrijk
graag exporteert en dat ook vrij naar
Nederland mag doen, maar zelf heel zui
nig ls met het toekennen van de contin
genten. Wat de verf betreft spreken de
cijfers duidelijke taal. Slechts 4van on-
totaalexport komt in dit (om verf
schreeuwende) land. terwijl toch 40% van
de totaalexport in Europa blijft. De ove-
ge 60% gaat voornamelijk naar Azië en
Afrika. Het angstige van deze exporthan-
del Is, dat met een pennestreek een land
t afgeschreven kan worden, zo
als indertijd met Ierland gebeurt ls.
deren er een 150 in Parijs en 250 in
Frankrijk. Velen van hen ijebben
beurs of van de Nederlandse of var
Franse regering. We spraken bijv.
jongeman, die gedurende 7 maanden
beurs van 300 per maand had, daarbij
komt een restitutie van alle collegegelden
en menige reductie op culturele mani
festaties. Men betaalt frs 7500 tot frs 8000
voor een kamer, licht, warmte, dagelijks
schoonhouden en linnen inbegrepen. In
de gemeenschappelijke eetzaal kan men
een goede maaltijd verkrijgen voor frs
75. Die maaltijd bestaat uit: soep, hoofd-
een pentalpha, dus een vyfpuntige ster
was, maar de ster blijkt ook wel eens
zes punten te hebben. (In ieder geval
heeft de bloem die als Salomonszegel
bekend staat 6 bloembladen). Het
Salomonszegel, of liever een ster van
deze vorm, staat als schildleken reeds
afgebeeld op een Griekse vaas van
omstreeks 500 jaar v, Chr. en werd
ook aangetroffen op een amulet dat
gevonden werd in
De bewoners
seriand. Denemarken, Zweden, de Ver.
Staten, Monaco, Spanje, zij allen hebben
nationale paviljoens, terwijl in het mid
den van de stad het machtige „Internatio
nale Huis" oprijst in de stijl vin de oude
Franse paleizen. Er is een prachtige mar
meren hal met statige trappen die naar
vergaderzalen voeren. Wij zagen de Jange
salon, waarvan het plafond in medail
lons de wapens van alle universiteits
steden dragen, maar er is ook een over
dekt zwembad, de gemeenschappelijke eet
zaal, een filmzaal en nog vele kleinere
vertrekken.
Tegenover de Cité heeft zowel de bus
als de Métro een halte, die in weinige mi
nuten de studenten naar de Sorbonne of
het hart van Parijs brengt. Wier er stu
deren? We zouden zeggen „ledereen".
Niet alleen wetenschap, ook de kunst
vindt er toegewijden.
Gebonden vrijheid
Het enorme verschil tussen de student,
die in Parijs ergens op kamers woont en
degene, die in de Ctté woont ls vooral,
dat de laatste zich nergens zorgen over
behoeft te maken. Wanneer hij (of zij) wil
staat alles klaar: daar ls de rust van de
eigen kamer en de leeszalen om te stu
deren, daar ls de gemakkelijke en goed
kope eetgelegenheid (In Parijs eet men
toch niet gauw onder de vijf gulden), daar
zijn tennisvelden, pingponglafels, muziek
kamers, medische verzorging, daar is het
contact met de jongelui uit alle delen
der wereld. De leeftijd van de studenten
varieert van 21 tot 35 jaar. Ze zijn prac-
tisch vrij in hun gang en wandel, maar
wel moeten de regels van het huis, wel
ke er zijn, streng gehandhaafd worden.
Zo kan men tot half twee 's nachts
thuiskomen, wie later komt, moet bellen
en wordt zo gesignaleerd. Wanneer de
rector, de heer W. Merkus, nu ontdekt,
dat bijv. een student geen nacht vóór
HIS 1,(1 !M 111
■mry-lfl «WW
De Stichting Juliana, het Nederlandse studentenhuis in dc Citè Uni
versale te Parijs, de blanke schepping van arshitect Dudok. Het in
térieur is dank zij de medewerking van verschillende Nederlandse
industriële groepen, geheel gemoderniseerd.
schotel met vlees, kaas of fruit. We hoor
ei! er geen student over klagen. „Je kan
et zoveel eten als Je wilt", zei een.
In dc keuken van deze siudentenge-
meenschap worden per dag ongeveer 4000
ltijden gereed gemaakt! De Cité be
slaat 43 hectaren waarop 30 paviljoens
gebouwd zijn. De voorwaarde voor een
land om een paviljoen te mogen stiihten
ls, dat één derde beschikbaar zal zijn
studenten één derde voor
Franse en één derde voo~ buitenlandse
André Honnorat (In 1950 gestorven) heeft
de idee van een Internationale studenten
stad kort na de eerste wereldoorlog ont
wikkeld en verwezenlijkt n^et
TTAAR LATEN WE NU NAAR de be-
woners van de Cité Universitaire en,,
het bijzonder naar de Nederlanders de verbroedering der studenten v.
jgkeren. Op het ogenblik wonen in de n*1'*» «n het dienen v«n de vred» Frank
stichting Juliana 70 Nederlandse studen- rijk. Canada, Argentinië. Armenië Tunis,
in de overige huizen 15, totaal stu-1 Japan, Griekenland. Indo China, Zwlt-
vier uur thuiskomt, dan kan htj hem ter
verantwoording roepen en een andere
leefwijze eisen. Ook Is het verboden an
ders dan tussen 3 cn 8 uur bezoek op de
kamers te hebben. De huishoudelijke aan-
geiegden, die wel eens een eigen potje
willen koken, kunnen dat doen. Zij krjgen
daartoe de gelegenheid in een der keu
kens tegen betaling van een heel geringe
vergoeding. Zo is het ook met wassen.
Wie eigen lijfgoed wil wassen, vindt
daartoe ruimschoots de gelegenheid. Wie
het wil taten doen behoeft maar weinig
te betalen.
Wie door de Cité Universitaire dwaalt
krijgt een heimwee naar die rust voor
studie, die vrolijkheid van een jonge ge
meenschap en de voortdurende wissel
werking, die het leven tussen zoveel van
verschillende landaarden ons geeft.
