9 B H B
a
m a w b
M M
i 1 B a
21 IK 0 i
a 0 a d
taai m
DIE WANKELEN TEN DODE
Protestanten in Venetaë Kebb en
't Keel moeilijk
DIE WANKELEN TEN DODE
ZONDAGSBLAD 30 OCTOBER 1954
O. v. Winkel.
Zwart: 15. 41. 45.
Wit: 18.
^-.respcmdentie betreffende deze
rubriek aan de heer W. Jurg,
Jan Luykenlaan 12. Den Haag.
Bij de problemen
Allereerst een zeer elegant vraagstuk
je van de Rotterdammer Konings met
een evenrichtige beginpositie, buitenge
woon geschikt voor onze B.-klasscrs. No.
243 van Scholtes is, wat de aanvangs-
stand betreft, iets minder fraai, maar de
afwikkeling bevat een geniepigheidje
aan het slot, hetgeen moet worden op
gemerkt om op een goede oplossing te
kunnen bogen.
Speciaal voor de A-klas.scrs (die de an
dere problemen ook moeten inzenden»
een gigantisch werkstuk in 15 om 15 van
v d. Elzen. Er is geen eindspel aan. maar
het behoort toch tot de uitgesproken
zware kost De witte schijf op 13 staat
er heus. al zal deze de liefhebbers v m
gartijsland-problemen wel deen rillen,
o heeft dus in deze rubriek „Elck wat
wils"
No. 242. J. W. Konings. Rotterdam.
Zwart 4. 9. 12/14. Hi. 19/21. 26
Wit 23. 27. 28. 31. 33. 34. 37. 40. 41. 45.
BI 0
til
|g 'Si
m tl s§ «si
U' s i
m
o 0
No. 243. Z. W. Scholtes. lïen Haa
Zwart: 7/10. 13. 16. 18/20 22. 4a.
Wit: 27. 30/34, 39, 41. 42. 44.
m
a
's
0
0; iéi
Wit: 13. 11. 25/27. 31. 37/40. 42. 43, 48/50.
1 i tril .tas
tai
3 J i tl O
BB BB_j
U t
Voor deze 3 I idderopgavcn geldt wit
bezint en wint. Oplossmivn binnen 3 we
ken na plaatsing
Als extra opgave (niet voor de ladder!
Isa'sen we ditmaal een retrogade-pro-
leem. (Lw.z. we geven een oplossing en
de lezers moeten daaruit het bedoelde
vraagstuk reconstruct en.
Het is een compositie van de hand van
J H. H. Scheven, gemaakt naar aanlei
ding van no. 230 (J. Sant) en bedoeld
nis hulde aan de (beginnende) auteur
daarvan.
De oplossing luidt: 23—18. (x47>. 38—
32. (x40> 18-13 (x43). 13x4. (x25). 4—15.
(x). x2 Alix.
Aan u lezers de taak om uit deze
schaarse gegevens de nanvangsstand te
herkennen. Probeert u het eens, want
het ljjkt moeilijker dan het ls. Succes!
Uit de provincie
In een competitiewedstrijd (hoofd
klasse) tussen Ó.G.B. (Bodegraven) en
H.D.C. (Alphen a. d. Rijn) kwam het
volgende eindspel voor. Zwart aan zet
verzuimde de winst, zoals die na afloop
door de bekende speler C. Z ijls tra werd
aangegeven.
d. Vlis
Zwart had moeten spelen 4550 18-13,
(op 18—12 volgt 50—17. 41—46 en 44»23>.
50—44. 41—37 46x8, 48—43, 45x12 en nu
of 3—9. 22x4. 47—36. opgesloten!
Gelukkig maar voor de witspeler dat
zijn tegenstander niet over de eindspel-
kennis van de heer Zijlstra beschikte.
Nu werd de partij remise.
Oplossingen
No. 234. (Z. W. Scholtes). Zwart: 3. 4.
9. 11. 14. 20. 21. 24. 30 Wit: 12. 22. 2f».
28. 29. 34. 39. 44 Opl.: 28—23, 39x28, 12—
8. 23—13, 28x10 25x3. 32-27. 3x3b.
No. 235. (J. VV. Konings). Zwart: 6. 12.
13. 18/21. 23 27. 30 35 Wit: 32. 33. 37/
39. 41. 44/46. 48. 50. Opl 4440. 33—28.
50-44. 41—37. 46x8. 48—43. 45x12 en nu
moet zwart door 611 zelf de deur open
maken, welke de enige overgebleven
witte schijf toegang tot de damlijn ver
leent. Na 127 heeft zwart geen deug
delijk verweer meer. Hoewel geen haar
scherp motief, doet het toch altijd leuk
aan. dit weer eens bewerkt te zien. In
Gortmans' boek „1001 miniaturen" komt
een 6 om 6 voor van J. Visser. Zwart:
2. 6. 9. 16. 19. 23. Wit: 21, 25. 30. 32/34.
Opl 34—29 29x18; 13—13! 30—24. en
25x12.
In verband met het voorgaande meen
den wij er goed aan te doen dit stukje
..ont.^pannirigsproblematiek" aan de ver
getelheid te ontrukken
No. 236. (G. Avid). Zwart: 1. 4. 6. 8. 11/
14. 16. 24. 25 30 Wit: 22. 23. 26. 28. 31/
33. 35. 38. 41/44. Opl.: 28—23, 26—21. 32—
27. 22—18. 33—28. 38x9. (zwart moet nu
naar 40 slaan, een drieslag boven de
tweeslag 47x3) 35x2 (nu eerst verdwijnt
schijf 9) 2x16 motief Alix.
No. 237. (J. W. Konings). Zwart: 12.
13. 19. 22. 23. 29 Wit. 26. 32. 42/45. De
auteursbedoeling van deze lokzet was
42 —38 om zwart te verleiden tot: (22
28). 32 —27. (28— 33). -38—32. (33—33©
waarna wit zou winnen door 3228 (38x
4") gedw.. want op 23x21 wint wit door
26x8. 45x14 enz.). 45x34 34x14. (21—27A).
14 -10. «27—32 on niet 13—19 wegens 10
—1 cn 4—27). 104 (12—18r. 26—21. (32
—37 of 38). 21—17 en wint bij de volgen
de zet door 1712 Helaas is bij A remise
mogelijk door (12—17». 14—10. (13—19),
10—5 of (19—24). 5—32. (op 5—28 21
27—32 remise). Nu zwart (24—30). 32x
16 (30—34), 16—43 of (34—40). 43—39,
(4550). 39x6. (4550) en wit komt pre
cies een tempo te kort om te winnen
Deze remise werd ontdekt door onze
lezers F N v 3. Ende te 's-Gravcnzan-
de en D. v. Nugteren te Zwijndrccht cn
we zagen (nog© geen kans haar te
weerleggen Wie wel? Gelukkig telde
dit vraagstuk niet mee voor de ladder
wedstrijd.
'Van alle oplossers
Naar aanleiding van door enkelen ge
stelde vragen antwoorden wij: U kunt de
OpklMinm noteren zoals u wilt. Over
het algemeen stellen we zelfs enige be
knoptheid meer op prijs dan al te grote
uitvoerigheid.
Nieuwe deelnemers zijn altijd welkom,
maar gaarne zien we even duidelijk aan
gegeven in welke klasse men wenst uit
te komen. A of B
Wil de lezer uit Zoetermeer. die we
ons van 4 jaar geleden wel herinneren,
zijn naam bij dc oplossingen vermelA-n?
Want zó sterk is ons geheugen weer niet!
Hij zal dan rind'lijk eens begin
dal uitgestelde huiskaruiei.
liet regent door de ruiten binn,
Die klachten over de gor,lijnt
verti erend door die tocht kozijn,
an hij all,
irden
de kie
uilen zelfs
erJwijnen. dan ben
ROBBIF. RADAR.
flink aangetast,
op 't zaakje pai
laatst verlegen.
(Vervolg van pap. 3)
Arme. verdwaasde mensen, die trach
ten zo de zorgen te verdrijven" of
ccn beetje ..plezier" te zoeken in hun
Is er verlossing voor her. God zij
denk. ja! Hier naast mijn schrijfmachine
liggen in vers- en briefvorm de stille
getuigen daarvan.
Een oude zeeman heel de wereld
Woord ls als i
Maar sm is ik aan Uw voeten viel.
Min k Uw Woord met heel mijn zieL
Eén ding weet ik, dier'bre Heer:
Ik was blind, maar nu niet meer.
't Is zo ver: de bladeren va tien
En 't dan weer voor dagen liet
't Was slechts met de lippen spreken.
Maar nu weet ik van 't genot
Om te bidden tot mijn God.
Eén ding weet ik. dier'bre Heer:
Ik was blind, maar nu niet meer.
Een jonge kerel schreef- „Van harte
dank voor do mooie kaart, die u bij de
brief had ingesloten, dat vermoeiden en
beladencn rust kunnen vinden. Zuster,
als er één vermoeid en beladen was,
dan was ik dat. Nu is alles goed".
Deze jonge man dronk zo ontzettend,
dat hij er zijn vrouw, huis en werk
door verloren heeft. Maar eindelijk heeft
hij in de diepste ellende zich gebogen
voor God. Die hem rust heeft gegeven.
Een ander, die zijn zaak verdronken
heeft en nergens meer komen kon.
schreef me na weken en maanden van
vechten:
„Zuster, nu ik alles opgebiecht heb,
ja zo mag ik het toch wel noemen, en
heel die vuile oude rommel uit me weg
is. is er volkomen vrede gekomen in
mijn hart en een zekerheid, dat zelfs ik
een kind mag zijn van God. Ik was een
losgeslagen wrak, maar God zij dank,
deze diepgang in mijn leven was nodig
om mijn ogen te openen voor het volle
licht, dat er ook voor mij is. in Chris
tus. Ik bid var. God dat Hij mij helpen
wil om staande te blijven, maar nu ik
Zijn vrede en licht eenmaal bezit zus
ter. zou ik niet meer kunnen leven in
het donker va.» vroeger".
En een ander, die door de donkere
tunnel in het Licht is gekomen: „Ik ge
voel mij veel rustiger nu. Bidt u ook
voor mij zuster, ik za' het ook doen
Neen. het is niet de stevige borrel, die
de zorgen verdrijven kan en plezier ge
ven in het leven, maar alleen de vrede
van Chiistus, die elke berouwvolle zon
daar en zondares ontvangen mag, ge
knield bij het kruis van Golgotha.
Welk een omkeer heeft God in mijn
leven gewrocht,
Sinds Jezus nu woont in mijn hart.
Er is vrede in mijn ziel.
Waar 'k zo lang reeds naar zocht.
Sinds Jezus nu woont in mijn hart,
Is mijn blijdschap en vree
Als de golven der zee.
Sinds Jezus nu woont in mijn hart.
'k Denk aan het wondermooie boek
Moulin Rouge". Zo zijn er duizenden
om ons heen, die zoeken en niet vin
den. Wilt u, die dit leest, met mij mede
bidden voor dezulken en voor hen, die
de vrede vonden, opdat zij staande mo
gen blijven?
M. P. C. HAAIJER.
igeliste Ned. Herv.
ngeliste Ned. Herv.
Stadsevangelisatie.
ZONDAGSBLAD 30 OCTOBER 1954
3
t
In Reformatielijd stierven velen de marteldood
TI ïans wordt er s Zondags gepreekt voor W al den zen en Lutheranen
HOEVEEL inwoners Venetië pre
cies telt, kan ik momenteel niet
zeggen. Het zijn er in ieder geval
enige honderdduizenden.
Nu zou het de moeite waard zijn
vast te stellen, welk percentage van
dit grote getal direct of indirect be
trokken is bij het vreemdelingenver
keer in deze stad. Zonder twijfel ligt
dit cijfer zeer hoog.
Er zullen weinig steden in de we
reld zijn, die zozeer afgestemd zijn
op het bezoek van buitenlandse toe
risten als Venetië. Dat merkt men
vanaf het eerste ogenblik van aan
komst. De gondeliers op het water,
de bedelaars op de straathoek, de kin
deren op het grote plein van San
Marco, proberen allen zich op de een
of andere wijze met de vreemdelin
gen te verstaan. Ze kennen van al
lerlei talen een paar woorden en val
len rap van de ene taal in de andere
om te weten te komen, op welke wij
ze de conversatie moet worden voort
gezet.
Een deel van de Venetianen is be
trokken bij de glas- en aardewerk
industrie, een veel groter deel onge
twijfeld richt zich op het vreemde
lingenverkeer. Dit laatste bedrijf werkt
continue. Er is geen pauze. Bij dag
en nacht worden via de autoweg of
per trein de bezoekers bij de lagunen
afgezet. Zelfs in de maand October,
als de laatste vacantiegangers uit tal
van bekende toeristencentra zijn ver
trokken, is het in Venetië uiterst
moeilijk een hotelkamer te vinden.
Voorzover nog nodig, moedigt het
gemeentebestuur het bezoek aan de
ze stad aan door het organiseren van
.grote tentoonstellingen en het uitnodi
gen van congresgangers. In de eerste
week van October waren er nog drie
grote tentoonstellingen op het gebied
van de kunst, terwijl twee grote con
gressen mensen van de pers en van
het luchtverkeer naar Venetië hadden
doen komen.
In Venetië wordt dagelijks met het
buitenland gerekend. Het behoeft dan
ook niet te verwonderen, dat de ge
meenteraad van deze stad onlangs
besloten heeft een reeks architecten
over de gehele wereld uit te nodigen
om ontwerpen voor een nieuw stads
plan in t" zenden.
Men was het er bij de bespreking
van dit voorstel terstond over eens,
dat het behoud en de verfraaiing van
de stad, geen louter plaatselijke, maar
een internationale aangelegenheid
waren. Het werd als een vanzelfspre
kende zaak beschouwd, dat ook
De bossen rondom Parijs
\A7EINIG Europese hoofdsteden zijn zo
""bevoorrecht aJs Parijs, dat rondom
een zo uitgebreide, afwisselende en rijk-
bezette kroon van bossen uezit. De Pa-
rijzenaars zelf, hoewel zij van de lente
tot de herfst steeds van dit kostelijk
bezit profiteren en er tai van wandelin
gen met hun gezinnen maken, weten
zelf niet hoe enorm bevoorrecht zij
o.gcnlijk wel zijn: immers onvergelijke
lijk mooi zijn de bossen die in een
straal van wel honderd kilometer, zich
rondom Parijs uitstrekken.
Deze bossen zijn een compensatie
voor de afschuwelijke industrie- en
woonwijk van de banlieue. welke zich
op zeer abrupte en wanordelijke wijze
uitstrekt. De bevolking van de streek
van Parijs welke in bei begin van de
20e eeuw één mf.lioen inwoners telde,
telt er thans zeven millioen. De punt
op de kaart die Parijs aanduidde, is
als een inktvlak uitgevloeid. Driekwart
eeuw lang heeft men jacht gemaakt op
open terreinen in een sector welke on
ophoudelijk groter werd. heeft men elk
mogelijk bouwterrein in d-e wacht ge
sleept. zonder enige eerbied voor kas
teel of gehucht.
Al zijn zovelle koninklijke of adellijke
landgoederen verdwenen of blijven ons
slechts zeldzame overtïlijfselen over die
opgeslokt werden door de uitbreiding
van de stad. hun parken en hun jacht-
wouden zijn er toch merendeels nog, be-
bltkken van de speculanten; de kunst
werken van Le Nótre en zijn discipelen
bestaan nog steeds en alle of nagenoeg
alle in de vorm van terrassen, bloem
perken, begroeide hellingen, bassins.' la
nen, perspectieven, sterren en „halve
manen" die, vooral in het westen, met
de parken vap Sceaux. Meudon, Saint-
Cloud, dc bosifen van Fousses-Reposes,
Marly, Saint-Germain, het diadeem van
Parijs vormen, dat zijns gelijke ter we
reld niet kent.
bouwmeesters uit het buitenland in
deze moeilijke kwestie gekend zou
den worden.
MET de Zondagsrust is het in Ita
lië over het algemeen niet best
gesteld. Vooral in de morgen zijn
heel veel winkels als op door-de-
veekse-dagen geopend. De bakker
bakt zijn brood cn de slager hangt
het vlees buiten cn staat vervolgens
als op andere dagen bij het hakblok.
Een paar verpleegsters, die in de
zomer met een auto met kampeer
wagen enkele weken door Italië had
den gezworven, vertelden me onlangs,
dat zij gedurende hun verblijf in dit
land eens tot de pijnlijke ontdekking
waren gekomen, dat zij onverwacht
een dag hadden verloren; de Zondag.
In Venetië is het al niet beter dan
in andere plaatsen. Toen we na aan
komst in het hotel enige inlichtingen
vroegen, werd ons op het hart ge
drukt, toch vooral niet de vis- en
fruitmarkt voorbij te gaan, die op
Zondagmorgen in de straten, die voe
ren naar de beroemde Rialto-brug,
gehouden wordt.
Dat is typerend. En op deze wijze
verliest men inderdaad een dag en
nog wel een dag, die God in Zijn
gunst als een van de schoonste ge
schenken aan de mensen heeft ge
geven.
HET protestantisme kent in Venetië
een Duitse en een Italiaanse tak.
In de Reforniatietijd kwam de pre
diking van het evangelie ook in deze
toen zeer beroemde stad. Door dc te-
genreformatie ging dc aanhang, die
er verkregen was, echter weer ver
loren.
Op verschillende wijze werd te
gen de predikers van het Woord Gods
en de belijders van Jezus Christus op
getreden. Zoals uit de processcn-ver-
baal in het archief van de stad blijkt,
zijn honderden protestanten via de
brug der zuchten uit het Dogenpaleis
in de Venetiaanse gevangenis terecht
gekomen. Ze hebben daar gruwelijke
martelingen ondergaan, die de Mid
deleeuwse inquisitie had uitgedacht.
Velen van hen, die zich standvastig
toonden in het belijden van hun geloof,
zijn tenslotte tussen twee gondels ge
bonden en buiten de stad op zee ver
dronken.
In later tijd drong het protestantis
me via het Duitse gezantschap toch
weer de stad binnen. Er werd een
gemeente gesticht en er kwamen ook
weer bijbels in omloop. De gemeente
kreeg de beschikking over een kerk
gebouw, waarin nog enkele schilderij
en van Tiziaan en van leerlingen van
dezelfde schilder te bezichtigen zijn,
terwijl ook een waarschijnlijk echt
Luthcrportret van Lukas Cranach
wordt getoond.
In de Italiaanse taal kwam het
evangelie der vrije genade eerst in
het midden van de vorige eeuw in
Venetië. Een veldprediker stichtte
toen de eerste Waldenzenkcrk. Bij het
begin van de tweede wereldoorlog
kregen de Waldenzen ook de beschik
king over het kerkgebouw der Luthe-
kerk bij San Lorenzo
in het gebouw der Lutherse
gemeente in het Italiaans
wordt gepreekt.
DE Waldenzen in Venetië
vormen, zoals bijna over
al in Italië, een klein groep
je. Ze hebben het moeilijk.
In een gesprek, dat we na
de morgenpreek met pastore
Liborio Naso hadden, vertel
de deze een en ander van
de moeiten en zorgen van
zijn kerkleden.
De Waldenzen trekken al
tijd aan het kortste eind. In
het rooms-katholieke Italië
hebben deze evangelische
christenen nooit de kans een
belangrijke plaats in het
maatschappelijk leven in
te nemen. Ze worden uit al
le belangrijke functies zorgvuldig en
stelselmatig geweerd. Als ooit van
een kerk gezegd kan worden, dat ze
niet vele edelen en niet vele rijken
telt, dan wel van de Waldenzen in
Italië. Men moet de leden van deze
kerk vooral zoeken bij de kleine mid
denstanders en bij de eenvoudige ar
beidersbevolking.
Het gevolg van deze samenstelling
van de gemeente is, dat de werk
loosheid juist deze christenen zwaar
heeft getroffen. Hoe erg dit is, kan
men verstaan, als men bedenkt, dat
er momenteel voor ongeveer drie
millioen Italianen geen werk is.
Ds. Naso tobt dagelijks met dit nij
pend vraagstuk. Verschillende van
zijn gemeenteleden kunnen niet aan
de slag komen. Als evangelische chris
tenen zijn ze vaak het laatst aan bod.
Emigratie naar Zuid-Amerika, waar
zich een aantal Waldenzengemecnten
bevindt, is practisch uitgesloten. De
subsidie, die de Tegering bereid is te
Brug der zuchten, waarlangs vele christe
nen van het Dogenpaleis in de Venetiaanse
gevangenis zijn terecht gekomen.
verlenen, is zeer gering, terwijl do
geldmiddelen van de gemeenteleden
zelf totaal ontoereikend zijn.
Na de eerste kennismaking stormt
ds. Naso al spoedig met "deze vragen
op ons los. ,,Kan er iets voor onze
werkloze gemeenteleden worden ge
daan? Kunnen ze in het buitenland
aan de slag? Is er in Nederland
plaats?" We bespreken de kwestie
van verschillende kanten, maar kun
nen niet spoedig een uitweg vinden.
En zo lopen we na een poosje met
dit moeilijke probleem in stralendo
zonneschijn over het plein van San
Marco, waar de duizenden duiven tel
kens in wolken wegfladderen, opge
schrikt door het geronk van een over
trekkend vliegtuig en tegelijk de
vreemdelingen hun gebruikelijke on»-
megang maken.
Dr. H. MULDER.
„Een stevige borrel,
Ken goed glas bier
Verdrijven de zorgen
En brengen plezier"
1")IT versje las ik in een klein cafétje.
U ergens in Brabant toen ik daar op
een vacantietocht een kop koffie dronk.
De werkelijkheid is echter anders
Dat zag ik op een late Zaterdagavond
of liever napht in de stad waar ik werk.
Ik kwam terug van m'n Zaterdagse
tocht door de logementen cn kroegen,
toen ik op de stoep een man vond als
een hoopje vuil. Do caféhouder had hem
biiitengezet na sluitingstijd. Ik schudde
hem door elkaar en vroeg waar hij thuis
hoorde.
Zijn belabberde antwoord was: „Ner
gens juffrouw, al m'n centen zijn op en
nu zetten ze me op de stoep".
Dat is het beeld van de mens. die In
derdaad tracht z'n zorgen te verdrijven
door „een stevige borrel".
Een poos geleden kreeg ik het vol
gende briefje:
„Het is vandaag juist veertien dagen
geleden dat ik als ongenodigde op uw
evangelisatie-samenkomst kwam. U ken
de mij niet, maar zag wel dat er iets
niet in orde was. Zuster, mijn man is
zo verslaafd aan de alcohol. Hij had die
Duiven op het aan Marcoplein.
dag zo ontzettend gedronken, "k Had
heel de dag gewerkt, en toen ik
's avonds thuis kwam stond m'n hart
bijna stil van schrik. Verschillende kle
dingstukken heeft hij die dag verkocht
en omgezet in drank, hij zat totaal bui
ten westen aar tafel en toen hij me ia
het oog kreeg, begon hij te razen ea
ging weer de deur uit. 'k Ben hem acn-
terna gegaan, maar hij wilde niet luiste
ren cn rolde meer dan hij liep een kroeg
binnen. Toen ben ik maar gaan lopen,
de ene straat in. de andere uit Toen,
zuster, hoorde ik zingen en zag een
deur open staan. In m'n eenzaamheid
en ellende ging ik binnen. U heeft me
toen een plaatsje gegeven en stil in
dat hoekje heb ik God gevraagd m'n
man en mij toch te helpen. Hij is ccn
beste man zuster, maar als de drank
hem te pakken heeft is hij een duivel.
Niets is hem dan meer heilig en hij ver
koopt alles wat los en vast is. Ik kan
er niet tegenop werken. Zoudt u niet
eens bij ons op huisbezoek willen ko-
Zover de brief van deze vrouw.
Een jongen uit ons werk zijn moe
der drinkt schreef mij: „Zuster, ik
wil u iets vragen. Weet u niet een goe
de moeder voor mij. die voor me zor
gen wil. 'k Heb nog niets aan mijn le
ven gehad, uw Gerrit".
Een brief van één van m'n mannen
op de vaart vertelde mij: „Zuster,
veel dank voor je brief, die kreeg ik in
Engeland, 'k Durfde toen ik in de stad
was. niet aankomen, want het is weer
hclema.il mis met mij. U ziet het wel
aan m'n brief. In elke haven drink ik
tot ik niet meer kan. Waarom is m'n
vrouw dan ook bij mij weggegaan met
ons kind* Die gevangenisstraf zuster, ik
weet het wel. aat was erg. Maar dat ik
toen gestolen heb. deed ik 4och ,»ok
voor haar en de kleine. En gedronken
heb ik vroeger nooit, nu tracht ik daar
door m'n ellende te vergeten".
Op een avond vrij laat belde een ca
féhouder mij op: „Zuster, hiernaast op
de trap zit een oude vrouw, ze ls stom
dronken. Ik ben wel caféhouder, maar
dat is toch wel heel erg. Zou je je niet
over haar willen ontfermen, dan komt
ze er misschien nog eens vanaf"
De vrouw van een andere caféhouder
belde en zei: „Hier is een jonge kerel
van buiten de stad zuster, cn elke
Dinsdag als hij hier komt drinkt hij
zich zat. Misschien zit die jongen ergens
over te piekeren, en kan er wat voor
hem worden gedaan. Wil Je niet eens
met hem praten?"
Zo zou ik u tientallen brieven kunnen
laten lezen, dl» vertellen over de ellen
de, het leed en de gevolgen van „die
stevige borrel".
(Voor vervolg pag. S)
