een vrachtvaarder
Avonturen aan boord van
Shot
Met
Scheveningse vriesscholleti
naar
het
warme
Israël
Mej. Francisco Kant heeft weer
het snelst getypt
raak van smaak
Grootvorstinnen en Mata Hari's
boden modefestijn
HARDEN VAN KOPER
Londenspijkers
...met koppen!
De wereld
over Londen
7
MAANDAG 4 OCTOBER 1954
(Van een onzer verslaggevers)
"I^AREN NAAR DE JAFFA'S van Haifa. Is er een sappiger verhaal te
schrijven dan over dit kustvaarders-avontuur met het spierwitte schic
Fedala? Alleen die naam al riekt naar verre vaarten en kusten. En dat
klopt ook. Ergens in de buurt van Casablanca, „Cas" zeggen ze hier aan
boord, stuit ge op de plaats met die naam. Het wil zoveel zeggen als: De
weldaad van Mohammed. Nu, een weldaad is het, dit frisse koelschip onder
de zolen te hebben en er mee over de zeeën te gaan. Achter de commercie
aan. Want om de handel draait deze hele scheepswandel van de Fedala.
Toelichting
Een onzer verslaggevers, de
heer P. Hovingh, maakt aan
boord van het koelschip Fedaia
een reis naar Israël.
Hij bevaart daardoor de we
reldzeeën, doet o.m. de havens
Marseille en Genua aan, neemt
even een kijkje op het eiland
Cyprus om vandaar in Israël te
belanden.
Het leven aan boord en de
talrijke avonturen, die hij be
leeft, zal hij in enkele smake
lijke artikelen weergeven.
Hierbij zijn eerste indrukken.
De glanzend witte Fedala, de Rotterdamse kustvaardert gemeerd aan
de kade in Haifa, waar de lading bevroren schollen zal worden gelost.
Het is niet zomaar een schip van de
Rotterdamse rederij Dammers en Van der
Heide. Het is het troetelkind van „me
neer Dammers", de reder die daar ergens
aan de Rotterdamse Maas kantoor houdt
en een ganse vloot van kustvaarders be
stiert.
Dit berederen en beredderen van kapi
tale vrachters als daar ook nog zijn de
Kenitra, de Tom van der Heide, de Casa
blanca, is een fasoinerend bedrijf. De
baas zelf is ook een fascinerend man.
Vlijmscherp, ongekend energiek, zo zeg
gen zijn kapteins van hem. Opgegroeid
aan de Maas en altijd bootjes in de fami
lie gehad. Het zat er dus jong in. En het
kwam er uit ook. Na de oorlog kreeg hij
zijn grote kans en ging hij met de coaster
Prima in zee.
Kopen en verkopen, bouwen en ver
bouwen van schepen, dat is het leven van
deze mijnheer Dammers. Toen iedereen
op zijn voorhoofd tikte, opende hij een
regelmatige dienst van Marseille op Ma
rokko en verscheepte alles wat hem maar
onder de vingers kwam. Het werd een
groot succes.
Zo'n man heeft het dus in zijn vingers,
zeggen we dan.
Met die gevoelige vingertoppen voelde
hij onlangs bijv., dat ze in Scheveningen
om rem en zijn Fedala zaten te springen.
Daa>r zit vis, kaptein, zo liet hij de „ouwe"
van de Fedala weten. Die kreeg dus op
dracht direct na beëindiging van zijn
Griekse druivenvaart de haringhaven
binnen te lopen. Op die manier haalde
Scheveningen onlangs het grootste schip,
dat daar ooit binnenliep in. Min of meer
feestelijk. Het was inderdaad een hoera
tje waard.
De Scheveningse heren Van der Zwan.
van de verbazing bekomen, besloten deze
door reder Dammers uitgegooide spiering
dan ook maar met een vette kabeljauw
te belonen en dies zochten zij in ijltempo
hun mooiste voorraden diep-gevroren
schollen bij elkaar. Ziehier waarom onze
vriesruimen thans gevuld zijn met die
vele duizenden diepvries-vissen. En die
in Israël zullen er straks van kunnen
«muilen.
Onze speciale diepvriezers aan boord
doen niet anders dan van de ene thermo
meter naar de andere lopen. Zij waken
er voor, dat de schollen op temperatuur
blijven. Door welke hitte we ook varen,
van het wachtwoord „min dertien graden
Celsius" wijken deze heren niet af.
Het charter
TTET STAAT IN het oharter, zeggen
-LJ- ze. En zo'n charter moet iets ijselijks
gewichtigs zijn in de vrachtvaartwereld.
Wijk daar niet van af. Wie zo'n papier
in handen krijgt, ziet zich geconfronteerd
met vrachtprijzen per ton en speciale
clausules, als die voor ijsgang bijv. Het
is een papier vol beloften, en aan de kap
tein de taak die in te lossen.
Dat we nu vercharterd zijn aan een
knaap van een Griekse fruitexporteur, een
zekere signor Spiropoulus, is ook typisch
het kustvaartvak. En met deze fruitheer
heeft de Fedala een appeltje te schillen.
En hoe meer hoe liever. Want fruit is
een prettige vracht voor een ordentelijk
koelschip. In de eerste plaats voor de
schuit zelf. De groene druifjes, de uit
de kluiten gewassen meloenen en de weel
derige abrikozen laten zich immers ge
makkelijk bergen en in elk geval geen
6poren na. Vandaar dat het machtige
Griekse fruitheerschap in ere wordt ge
houden: men hoopt nog vele van zijn
vruchten te plukken.
Waarmee we maar willen zeggen, dat
dit varen op Mohammeds weidaad een
uiterst boeiende bezigheid is. Al hebben
we dan niet direct met vrachtbeurzen te
maken, wat daar verhaptstukt wordt gaat
ons toch ook aan. Want van die inter
nationale ontmoetingsplaatsen voor de
zeehandel haalt mijnheer Dammers met
zijn economen de vrachtjes binnen, die
wij nu overvaren. En een goed vriesschlp
is een gewild transportmiddel rond de
Middellandse Zee. Vandaar, dat de Fe
dala maar op stap gaat met Scheveningse
schol voor Israël, in Marseille even wat
hangvlees oppikt en misschien doorstoomt
naar het zo juist omstreden Cyprus, waar
de druiven niet zo zuur blijken te zijn
als de heren redacteuren-buitenland ze
wel eens vooretellen.
Een koelschip is ln deze warme landen
rond de Middellandse Zee dus zeer ge
zien. Werk genoeg aan de winkel.
Geen paarden meer
AAR OOK OP EEN VRIESSCHIP
staat een kapitein. Die dient nu dus
eerst voorgesteld. Kapitein B. J. H. Kra-
M
mer is net zo onwennig op de witte
vrachtvaarder als zijn passagier. Met dit
verschil, dat hij varen kan als de beste
en zijn sporen laatstelijk op de Kenitra
heeft verdiend. Toen kapitein Valkenier
in Scheveningen van boord stapte
even uit te puffen en op zijn gemak vader
te worden, heeft Kramer het roer maar
in handen genomen. Het is een ronde zee
man en een beste vent. Alleen met één
ding moet ge hem niet meer aan boord
komen, n.l. met paarden, Want dan wordt
hij woest. Hij kan die edele dieren niet
meer zien. na er enige duizenden te heb
ben overgevaren van Ierland naar Frank-
rijk. Met dit exclusieve veevervoer was
1 hij een paar jaar belast. Hij hinnikt nog
ivan plezier als hij daaraan terugdenkt
Maar het wordt hier toch even verteld,
omdat het ook %veer een trekje is van
het bonte vrachtvaardersleven. Om nog
even temidden van Kramers vee te blij
ven, nog het volgende staaltje.
Er waren op een van die Ierse nachten
eens 220 koeien en kalveren aan boord.
Bestemd voor de slacht. De overtocht ver
liep echter door weersomstandigheden
nogal wild: gevolg, koeien die met hun
dubbele magen tweemaal zo zeeziek wa
ren als de paarden. En toen ze op de
Franse weegschaal gewogen werden, was
het koeienvet dan ook aanzienlijk geslon
ken. Dat is dan ook slechts eenmaal in
zijn vrachtvaardersleven voorgekomen
Eerste stuurman R. Tichelaar, die, in tropenkledij, er eens even zijn
gemak van neemt, na een vermoeiende dag aan het roer.
Voor de derde maal
Betere prestaties bereikt op de Nat. Wedstrijd
in Machineschrijven
(Van een onzer verslaggevers)
RONDER BLIKKEN OF BLOZEN heeft
Over de te Londen bereikte resultaten
volgen hier enkele commentaren:
De Franse premier Mendès-France:
„De in Londen bereikte overeenstemming
is gelukkig voor Frankrijk, voor Europa
en voor de vrede. Het is nog te vroeg
te voorspellen of de Franse Nationale
Vergadering de verdragen zal goedkeuren.
Wij zijn het slechts eens geworden over
beginselen, die nog door deskundigen
moeten worden uitgewerkt. Als ik echter
op deze algemene beginselen afga, dan
heb ik goede hoop dat Frankrijk de over
eenkomsten zal bekrachtigen
Van groot belang vindt de Franse pre
mier vooral het Britse aanbod om troepen
op het vasteland te handhaven. Volgens
een hoge Franse autoriteit zal Mendès-
France het lot van zijn kabinet aan de
overeenkomst verbinden.
De Westduitse Bondskanselier Aden
auer: „Ik geloof dat de nieuwe over
eenkomst zal worden goedgekeurd door
alle betrokken parlementen, met inbegrip
van het Franse, vooral wegens de Brits-
Amerikaanse beloften, dat troepen van
deze landen op het vasteland zullen blij
ven. Ikzelf ben met het resultaat van de
conferentie zeer gelukkig. Het Duitse volk
aan beide kanten van het ijzeren gordijn
heeft reden om tevreden te zijn. Het zal
echter nog ten minste anderhalf tot twee
jaar duren voordat West-Duitsland de 12
divisies en de luchtmacht/ die krachtens
de overeenkomst zijn toegestaan, opge
bouwd zal hebben."
Generaal Gruenthcr. opperbevelhebber
ln Europa: „Als de Russen morgen zou
den besluiten Europa onder de voet te
lopen, hebben we geen garantie dat de
geallieerden hen onmiddellijk tot staan
zouden kunnen brengen.
Maar met een herbewapend Duitsland
en de toepassing van atoomwapens die
door de Verenigde Staten ter beschik
king worden gesteld, is er een goede kans
dat men over een jaar of drie, vier Rus
land kan beletten Europa onder de voet
te lopen."
De Italiaanse minister Martino meende
dat het Italiaanse volk zeer gunstig op
het resultaat van Londen zou reageren.
De Amerikaanse minister Dulles zei,
dat de conferentie veel van de E.D.G.
heeft gered en een nieuw groot winstpunt
heeft opgeleverd: de verbintenis van
Groot-Brittannië.
De Belgische minister Spaak, is nog
steeds van oordeel, dat de E.D.G. een be
tere oplossing was, maar desondanks was
hij zeer tevreden met de Londense op
lossing van het probleem der Westeuro-
pese defensie. De mislukking van de
E.D.G. was gedeeltelijk goedgemaakt door
de huidige deelname van Engeland, al
dus Spaak.
Ook dr Drees was verheugd over de on
dertekening van de besluiten van Londen.
Ik heb nog geen kennis kunnen nemen
van de tekst van het verdrag, maar het
zou noodlottig zijn geweest, wanneer er
geen overeenstemming bereikt zou zijn."
Het geheel gerestaureerde kerkje
van de Herv. gemeente te Piaam (Fr.) zal
op 21 Octobér weer voor de eredienst in
gebruik genomen worden.
de nieuwe half zware shag van
Niemeijer is iets bijzonders!
Extra geurig en pittig, maar toch bijzonder
zacht van smaak.
Probeer SHOT en U proeft 't meteen
1AQUES FATH
Kasteel Oud Wassenaar toneel van een
parade vol schoonheid en rijkdom
(Van onze moderedactrice)
Wanneer wij eens een uurtje de klant
van Jacques Fath konden zijn, dan wisten
we wat we doen zouden.
Die kousen met pauwenogen en bloe-
menranken zoudeiv ons niet interesseren;
de kokernauwe middagjaponnen lieten we
in de kast; de aangerimpelde rokjes van
de cocktailtoiletjes zouden we niet eens
willen passen, maarom die stijve sa
tijnen met sabelbont omzoomde Groot-
vorstinnenjasjes eens aan te mogen heb
ben! We zouden dat ène uur de hele
collectie om de schouders willen voelen
om dan tenslotte één zo'n zuiver luxe
ding te kiezen en voor heel ons verdere
leven te bezitten.
Jacques Fath had zijn wintercollectie
plus 2000 miniatuurflesjes parfum naar
Kasteel Oud Wassenaar gestuurd voor een
show ten bate van het Prinses Wilhel-
minafonds. Zeven heupwiegende, zweven
de mannequins kwamen mee en de vader
mej. Francisca Kant twee zilveren
bekers en een portable schrijfmachine bij
elkaar getypt op de wedstrijd in machi
neschrijven. Zaterdag 23 September in de
Houtrust-rotonde in Den Haag gehouden.
Het is nu al de derde maal. dat mej. Kant
de eerste prijs heeft behaald Elk jaar lag
haar aantal aanslagen per minuut hoger
dan het vorige.
Nu heeft zij 470 aanslagen per minuut
bereikt (v.j. 459), én maakte 72 fouten.
Zij was de enige, die het werkstuk af
kreeg. Juist toen zij haar laatste punt
zette, klonk de gong.
Er ging natuurlijk een oorverdovend
gejuich op. toen Zaterdag j.l. de winna
res bekend werd. En Francisca was heel
gelukkig, zoals ze op het podium stond,
een rood-wit-blauwe sjerp om haar schou
der en de twee bekers, een om te houden
en een. die het bezit wordt van degene,
die vijf maal gewonnen heeft, in haar
hand.
Ze oefende nooit speciaal voor deze
wedstrijd-, vertelde ze ons. Acht jaar lang
reeds is typen haar dagelijkse werk. En
hoe het komt, dat ze het zo vlug kan?
ja. daar kan ze zelf ook mets aan doen.
Het gaat vanzelf
Van de 126 deelnemers, behaalden er 23
meer dan 350 aanslagen per minuut en
kwamen zodoende in aanmerking voor
een prijs. De tweede prijswinnares was
derhalve mej. F. M. T. J. Pasteels uit
Eindhoven (451), die vorig jaar ook al
Chrissemeujes jaardag
werd groot leest
Ook een gelukwens van
„Pietie van Oranje"
De 105e verjaardag van Chrissemeuje
Baks. de oudste inwoonster van Nederland
is, zoals te verwachten was. niet onop
gemerkt voorbijgegaan. De weduwe Chris
tina Karnebeek-Baks heeft honderden be
langstellenden de hand moeten drukken,
de burgemeester en wethouders van
Eibergen. Ze ontving talrijke bloemstuk
ken en daarbij was ook een mand met
bloemen van de commissaris der Koningin
in Gelderland, jhr dr C. G. C. Quarles van
Ufford.
Schriftelijke felicitaties waren er ook.
o.m. van de zesde klasse van de Nieuwe
Baarnse school. Alle leerlingen hadden
hun handtekening geplaatst, zo ook prin
ses Margriet, die met „Pietie van Oranje"
getekend had. 's Morgens was ten huize
van de jarige een mis opgedragen door
pastoor B. A. Kaeter.
meedeed en toen het beste resultaat be
haalde. maar geen prijs kon winnen om
dat zij nog Belgische was. Derde prijs:
mevr. E. Polman-Dessauvagiie (433), die
tevens de accuratesse-prijs voor het ge
ringste aantal fouten won. Zes-en-negen
tig deelnemers maakten teveel fouten.
Niettemin lagen de prestaties hoger dan
vorig jaar, aldus de heer J. Hollestelle,
voorzitter van de jury. De heer J W.
Senters uit Zwolle, de enige blinde deel
nemer. behaalde een eervolle vermelding.
Toch is het zo
162) Herhaaldelijk kunnen wc in
populaire artikelen de mening horen
i erkondigen dat de Egyplenaren of de
Maya's voor hel harden tan koper
methoden hebben gekend die sindsdien
verloren zijn gegaan. In de Verenigde
Staten heerst zelfs in brede kring de
opvatting dat de regering een beloning
heeft uitgeloofd voor de eerste die er
in slaagt deze ver
loren kunst te her
ontdekken. Het mis
verstand is bij de
Amerikaanse bur
gers dus nog heel
wat groter dan bij
ons. Dit is waar
schijnlijk het ge
volg van de over
drijvingen en dc
onjuistheden die
een Z.-Amerikaans
onderzoeker een
leden i n ern /Veie
Yorks blad publi
ceerde. Onze vriend
had in een graf
heuvel bij Cnllao in Peru een koperen
beitel getonden, die door verhitting een
hardheid had verkregen gelijk staal. De
beitel irerd op stalen spoorrails be
proefd en zou, nog steeds volgens onze
schrijver, de rails in fixeren hebben
kunnen splijten. Maar het dreigement
schijnt niet te zijn uitgeroerd, want
we hebben nergens kunnen ontdekken
dat de daad ook bij het woord werd
gevoegd. Hoe het ook z\j, hier hadden
we nu te maken met een typisch voor
beeld van door verhitting gehard
koper, een kunst die alleen de Inca's
bekend was en waarvan het geheim
verloren is gegaan, icanneer we althans
onze Zuid-Amerikaanse onderzoeker
blijven geloven.
Dit moet echter op een teleurstelling
uitlopen, want iedere moderne des
kundige weet dat het hardste koper
verkregen wordt door het metaal te
smeden. Ook door primitieve volken
werd deze werkwijze gebezigd en hun
hardste koperen gereedschap is precies
even hard als het gereedschap dat van
daag van koper vervaardigd sou kun
nen worden. Niemand heeft daar mo
menteel echter be
hoefte aan, tcant de
stalen gereedschap
pen zijn verre supe
rieur aan de kope
ren broeders. Het
verhaal dat met een
beitel der Inca's een
stalen rail aan moot-
jeg gehakt sou kun
nen worden. is
zachtjes uitgedrukt,
te onnozel om over
te spreken.
Er kan van koper
nog harder gereed
schap worden ver
vaardigd, door er
alliages van te ma
ken. Doch ook deze kunst is aan des
kundigen voldoende hekend en de hard
heid van hun producten wordt zeker
niet door de gereedschappen uit de
oudheid overtroffen. Bovendien heeft
dit met het harden door verhitting van
het eigenlijke koper niets te maken.
Zodat iedere amateur zijn tijd ver
knoeit, tvanneer hij deze .verloren
kunst" weer nieuw leven wil inblazen.
Toch willen we op deze plaats ook
een woord van waardering spreken
voor de mijnbouwers uit de oudheid.
Tant wist u dat men in prarhistorische
lijden reeds mijngangen van 50, ja zelfs
urn 100 m diepte wist te maken
(Nadruk verboden)
Jacques Fath had zijn herfstcollectie naar Kasteel Oud Wassenaar ge
zonden, waar ten bate van het Prinses Wilhelminafonds een galashow
heeft plaats gehad. Dat Fath behalve zijn S-lijn ook de H-lijn propa
geert, zagen we o.m, aan deze mantel.
van Jacques, een grijze oude heer, die de
parade bekeek alsof hij voor het eerst
van zijn leven een show meemaakte. Wie
nu denkt, dat Fath alleen de S-lijn brengt
en de H-lijn verfoeit, komt bedrogen uit.
Fath lijkt ons nog fanatieker dan Dior
zelf. Vooral bij de mantels. Die zijn van
lamée of brocaat met., flinke vierkante
opgestikte zakken! Nu ja. die mantels zijn
niet voor de kou maar voor de praal. Men
moet dat begrijpen. Logica moet men niet
zoeken, waar alleen praal gediend wil
worden. Of vindt u een mouwloze japon
van zacht bont logisch? Of is het te ver
dedigen een wijd aangerimpelde korte rok
te dragen, waarboven een recht jasje pre
cies tot op de heup? Maar wanneer de
mannequins van Fath over het podium
zweven, vindt u dat allemaal goed.
Die jasjes zijn omzoomd met bont, heb
ben doorgestikte voering en staan stijf van
het borduurwerk. De Russische grootvor
stinnen kunnen ze niet schoner en rijker
gehad hebben. Bont aan de polsen en
bont om de hals, grote bonttassen en mof
fen, het is, als wil Fath de vrouw van
vandaag Iets teruggeven van de romantiek
van een vervlogen eeuw. Ook ln de
avondtoiletten is het effect van ruisende
zijde en wolkende tule verruild voor een
geheimzinniger sfeer. Slangachtig glijden
de zwartfluwelen gewaden langs ons.
mysterieus als eens Mata Hari kijken de
nietszlende ogen van de mannequins het
publiek aan. Ze reageren op applaus noch
op bewonderende blikken. Ze zijn even
koel als de strass-sieraden, die in over
dadige flonkering in het lamplicht vonken
schieten, maar zonder dit kunstlicht dood
en koud blijven. De weelde van de toilet
ten is even overdadig als de veelkleurig*
colliers, die kapitalen kosten maar waar
geen edelsteen aan zit. Het was mooi, heel
mooi, maar bijna ook „teveel van het
goede", want door de stroom vap hyper-
geklede toiletten, vergat men bijna
6trenge schoonheid van de middagjapon
nen: nauw van rok met licht gedra
peerde hals. Meesterstukjes van coupe!
En bij dit alles de mutsen van fluweel.
Gedrapeerde kunstwerken, die op onna
speurlijke wijze aan 't hoofd bleven han
gen. Al met al een schouwspel om te ont
houden!
'f Verklaarde
uitzicht
Putten herdacht
zijn doden
Putten heeft Zaterdagmiddag de ramp
herdacht, die tien jaar geleden door de
Duitsers over dit Veluwse dorp werd ge
bracht. De plaats werd toen in brand ge
stoken en verwoest. Het grootste deel var
de mannelijke bevolking werd naar Duits
land gevoerd, om nooit terug te keren. In
de kerk van de Ned. Herv. Gemeente ging
ds Van Sliedregt, een van de plaatselijke
predikanten voor in een herdenkings
dienst. Namens prinses Wilhelmina werd
deze dienst bijgewoond door haar parti
culiere secretaresse, mejuffrouw Geldens.
Naar het monument aan het begin van
de Dorpsstraat werd de jaarlijkse tocht
gemaakt. Daar legde mej. Geldens een
krans namens prinses Wilhelmina. Ook
namens het gemeentebestuur en diverse
verenigingen werden kransen gelegd. De
plechtigheid werd besloten met het zingen
van het Wilhelmus. In de R.K. kerk werd
gisteren een herdenkingsdienst gehouden.
Wederzijdse concessies
voor compromis
Op de Londense conferentie zijn grote
concessies gedaan door Groot-Brittannië
en West-Duitsland en kleine door Frank
rijk.
Groot-Brittannië zegde toe vier divisies
en een tactische luchtmacht (ruim 100.000
man) op het vasteland te houden tot aan
het einde van de twintigste eeuw.
De Westduitse bondskanselier gaf op
twee punten toe. In de eerste plaats aan
vaardde hij beperkende bepalingen ter
aanzien van de aanmaak van gewone
zware wapens en wapens voor massale
vernietiging. West-Duitsland is het enige
land. dat op zich heeft genomen geen
atoom-, bacteriologische of chemische wa
pens te maken Ook zullen de Duitsers
geen lange-afslandsbommenwerpers, ge
leide projectielen of zware oorlogssche
pen bouwen.
De andere voorwaarde, die Adenauer
opgaf. was. dat West-Duitsland eerst vol
ledige souvereiniteit moest worden toege
kend als eerste stap voor opneming ln het
Westelijke defensiestelsel en daarna over
concessies wilde praten. Hij stemde later
in met de Franse «is tot een overeen
komst,. waarin de kwesties tezamen wor
den geregeld.
De Franse eerste minister, Mendès-
France, wist zijn eisen voor een bewape
ningsbureau met Inspectiebevoegdheden,
een punt waarop de conferentie bijna was
TJE CONFERENTIE van negen landen
te Londen is zoals wij hadden ver
wacht om in Franse termen te spreken,
een „succes fou" geworden. Na de mls-
lukkig van het langdurige beraad te Brus
sel over het E.D.G.-verdrag, en waar men
strandde op Franse onverzettelijkheid, is
opvallend, dat in de Britse hoofdstad
slechts zes dagen nodig waren om tot een
compromis te komen. Tegenstellingen, die
door een keiharde Mendès-France op het
laatste ogenblik werden toegespitst, zijn
toch nog gemakkelijk overbrugd gewor
den. Men zal zich uit
de telegrammen en
ons overzicht van
Zaterdag in een deel
onzer edities herin
neren, dat de Franse
premier het plan van de Belgische mi
nister Spaak betreffende contróle op de
bewapening reeds had aanvaard en dat
hij dit punt daarna opnieuw aan de orde
stelde, nieuwe garanties vroeg, waarmee
hij zich de toorn van Eden op hals haalde,
Mendès-France wilde de andere gedele
geerden uitsluitend zijn eigen, zware
Franse politieke „Bourgogne" schenken, er
geen rekening mee houdende, dat er toch
ook nog Duitse Rijnwijn op het program
stond.
Het ging toch om de inschakeling van
West-Duitsland bij de Europese defensie
en het verlenen aan Duitsland van souve
reiniteit. Mendès-France heeft water in
zijn wijn moeten doen en zijn nieuwe
eisen betreffende de „wapenlngspool", de
afbakening van strategische zones, zullen
later worden bestudeerd, als de gemoede-
gekalmeerd zijn. Het ging er tc Lon
den om op essentiële punten besluiten te
nemen en na de verwerping van het
E.D.G.-verdrag door Frankrijk, het we
derzijdse vertrouwen te herstellen. On
mogelijk had men in zes dagen tijds, ter
wijl met de oplossing van de Duitse
kwestie grote haast gemaakt moest wor
den, allerlei détails, zoals Mendès wilde,
kunnen uitwerken. Geen ogenblik is cr,
ondanks een kleine storm, sprake van ge
weest, dat de conferentie van Londen zou
mislukken.
Mendès-France heeft het niet aange
durfd, zijn te strenge eisen, na de schit
terende toezegging van Eden voor divisies
op het continent van Europa, te hand
haven. Was de conferentie, wat niet voor
de hand lag, gestrand, dan zou Frankrijk
in een volkomen geïsoleerde positie zijn
gedrongen, een nauwere Amerikaans-
Duitse alliantie zou er het gevolg van zijn
geweest.
Groot-Brittannië heeft zich door de toe
zegging, strijdkrachten op het continent
van Europa te handhaven tot 1998, wel
zeer nauw aan Europa verbonden. Foster
Dulles heeft het succes te Londen bereikt,
een daad van „historische betekenis" ge
noemd. Inderdaad, want de daar getrof
fen besluiten zijn voor West-Duitsland als
een ..Frühlingserwachen": het wordt op
genomen in de Wcsteuropese defensie
organisatie en het krijgt zonder bezetting
zijn souvereiniteit terug. Via de toetreding
tot het verdrag van Brussel, zal West-
Duitsland ook deel gaan uitmaken van
het Noordatlantische pact. Met 500.000 man
troepen betekent het Duitsland van Ade
nauer uiteraard geen „Volk in Waffen",
maar er worden toch* beperkingen opge
legd ten aanzien van de wapenproductie,
dus geen zgn. a.b.c.-wapens, dat zijn
atomische, bacteriologische en chemische
wapens. Er wordt 'n controlerend orgaan
gevormd, dat toezicht zal houden op de
wapening in het algemeen en de omvang
55 Man van luchtmacht
Voor helicopteropleiding
naar de Ver. Staten
In de loop van de komende maanden
zullen 55 man vliegend en technisch per
soneel van de Kon, Luchtmacht naar de
Ver. Staten vertrekken voor een herscho
ling met het oog op het in gebruik nemen
van helicopters door de Kon. Landmacht,
Deze helicopters worden, zoals bekend
is. gevlogen en onderhouden door perso
neel van de Kon. Luchtmacht De majoor-
vlteger C. Sipkes zal einde dezer maand
naar Amerika vertrekken om de voorbe
reidingen voor deze opleiding nader uit
te werken.
"TTk<>men
zicht van de Noordatlantische opperbevel
hebber. Zo zal de wereld er weer aan
moeten wennen, dat Duitsers ln uniform
verschijnen cn een geweer in handen
krijgen. De taak van dit te vormen Duitse
leger ligt thans niet „ln die Wacht am
Rhein", maar Westduitse troepen zullen
moeten meehelpen het communistische
gevaar aan de Oostgrens te keren. Bonds
kanselier Adenauer, die sinds de confe
rentie van Londen in betere verstand
houding staat tot Mendès-France, heeft
met nadruk verzekerd, dat deze Duitse
troepen nimmer zullen worden gebruikt
voor een gewelddadig herstel van de
Duitse eenheid. Moge dit Duitsland niet
het slachtoffer worden van diverse „Put
schen" als na 1918
Zowel Adenauer in de Bondsdag als
Mendès-France in de nationale vergade
ring. zullen het ongetwijfeld nog moeilijk
hebben tegenover de oppositie als het
Londense accoord daar ter goedkeuring
wordt voorgelegd. Nog deze maand zullen
op diverse conferenties de te Londen ge
troffen historische besluiten nader wor-
De Surinaamse landsregering heeft den uitgewerkt. De crisiswolken In Euro-
de Staten een herzien ontwerp-tlenjaren pa, sinds Frankrijk het E.D.G-verdrag
plan aangeboden. 'verwierp, trekken gelukkig voorbyI
Mendès-France liet de eis. dat het bureau
aansprakelijk is voor alle wapens, vallen.
Men kwam overeen, dat de verantwoor
delijkheid beperkt wordt tot zwar*
waDens.
Ook het vetorecht, dat Frankrijk bij de
behandeling van de kwestie of West-
Duitsland op verzoek van de N A.V.O. al
of niet zware wapens mag maken, In de
raad van ministers van de Brusselse ver
dragsorganisatie had geëist, moest Men
dès-France opgeven.
Meubelstoffeerderij door
brand verwoest
De meubelstoffeerderij van de firma
Galliard aan het Boterdiep te Groningen
Is gistermiddag geheel uitgebrand. Hel
vuur greep snel om zich heen cn korte
tijd later stortte het dak van de stoffeer
derij in. Men slaagde er in het vuur to:
de stoffeerderij te beperken, doordat d«
brandweer die met groot materieel was
uitgerukt, haar aandacht op de omliggen
de huizen concentreerde.
ZEEMAN-VERSLAGGEVER (l)
