is geen verloren tijd wêêHêèêëBËM TWEE KOSTBARE VOETEN öie h&RöCRoene IMIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIItlllllllllllllllllllllMllllllllllllllltllllllllllllllllllllillllflIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII""" co zoet, je kunt hem gerust zo'n paar uur iu zijn speelhoek laten, je hebt geen kind aan hem!" Er klinkt wel een beetje trots in de stem van de jonge moeder, die zich gezellig met haar visite rond de theetafel heeft geschaard. Zo zit ze gemakkelijk, kan zonder opstaan de kopjes vullen en een goede gastvrouw zijn. Natuurlijk vleit het haar. dat de. beide bezoeksters een beetje jalouzie niet kunnen wegwerken na haar mededeling. „Wat is Bert je lief," heeft de ene gezegd en de andere meikte op: „Dat zal wel niet langer dan een kwartier duren, dat ken ik van mijn Elsje!'1 Maar Bertje is niet zo. Hij heeft van heel klein af al geleerd niet onnodig aandacht te trekken en moeder, heel verstandig, praalt en pronkt niet aan één stuk door met haar driejarige kleuter, als zij bezoek heeft. Illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll Maar deze medaille heeft, alle andere, een keerzijde. Het Bertje, dat er op is afgericht, zich totaal in zijn spel terug te trekken zonder moeders aandacht nodig te hebben, komt tekort. Hij mag dan niet verwend en bedorven worden door al teveel aandacht, maar aan de andere kant gaat hij zich een Ie- ventje inrichten, waarin voor moe der geen plaats meer is. Beertje of pop, autootje of treintje worden zijn speelgenootjes en moeder, die hem uit dit eigen leventje komt wegtrekken als hij moet eten of slapen, is een storend element. Ze mag dan, tot haar gemak en tot rust van haar bezoek, „geen kind aan hem hebben", het gevaar loert, dat zij straks in werkelijk heid „geen kind" meer overhoudt. Want wat het speelgoed voor de kleuter is, wordt straks de school voor het zelfstandig wordende kind. Ook aan dit leventje heeft moeder dan totaal geen deel meer en weldra glipt het kind weg in het thuis van een vriendje of een vriendinnetje, waar het ongekende gezelligheid vindt van een meespelende moeder. Daar heeft men wèl „een kind" aan hem of haar, daar is dit kind een klein persoonlijkheidje, naar wie wordt geluisterd en die ook wat te vertellen heeft. Niet, dat moeders opvoedmethode thuis liefdeloos is, o neen, dat behoeft het werkelijk niet te zyn. „Een kind dat zich met zichzelf en zijn speelgoed kan vermaken wordt zelf standig en flink", zegt de moeder, die de kleuter daarom niet minder behoeft lief te hebben dan de sentimentele moe der, die zelfs haar visite verwaarloost om zich van minuut tot minuut aan haar veeleisende kleine te kunnen wijden. Middenweg Levenslessen allemaal ddet, maar ze is uren zoet met haar poppen", zegt een tevreden moeder over haar driejarig meisje. „Als ik me er mee bemoei, zegt ze: ,.ga jij maar weg"Dat klinkt als een grapje, maar moeder weet niet, dat het kleine meisje er erg veel van houdt, haar poppen stout te laten zijn en ze dan voor de broek te geven en in een hoekje te zetten. Misschien weet zij ook,;niet, dat haar kleine jongen het liefst zijn autootjes op elkaar laat rijden en dan „grote ongelukken" speelt. Verdiept zij zich mee in het spel, dan leert zij deze karaktereigenschappen van de kinderen kennen, kan zij leiding ge ven, zo heel ongemerkt het spel naar een andere kant schuiven. Heel dik wijls uiten zich in het kinderspel ver borgen verlangens, die op tekorten wijzen. Een klein meisje, dat al tezeer haar poppen kust en knuffelt, kan zelf verlangen, wat meer bij moeder te zijn. Een jongetje, dat de poes knijpt tot hij schreeuwt, kan een tekort aan belangstellende liefde heb ben. Een klein kind kent nog geen beheersing, het leeft zich uit in -"** spel, toont daarin zijn karakter zijn aard en de moeder, die zich ge makshalve of wel om meer tijd over te houden voor het drukke huishou den, daaraan onttrekt, mist belangrij ke levenslessen en zal straks voor opvoedingsproblemen komen te staan, die haar doen zuchten: „Ik begrijp niets meer van dat kind de oud ste was zo heel anders, net lijkt wel of ik hem niet kan bereiken Maar het blijft moeilijk, hierin de middenweg te vinden. Al te vee) belangstelling maakt het kind lastig en veeleisend en onzelfstandig, een te weinig maakt het eenzelvig en geslo ten. Het is dus niet mogelijk, bij wijze van doktersvoorschrift te zeggen: „zoveel halve of hele uren en op die en die tijd van de dag moet u wijden aan het serieuze of dwaze spel uw kleuter". „Ik heb het te druk daarvoor", mag geen argument xijn, want, nogmaals, dit behoort bij de op voedingstaak. Het kost straks veel meer lijd een kind, dat men Het is hier als met zoveel dingen: er moet een middenweg worden gevonden. Nu zult ge tegenwerpen, dat een huis moeder heus niet zoveel tijd heeft, zich aan een kleu ter te wijden, voor al niet, wanneer een paar grotere broertjes of zusjes al op school gaan en er misschien nog een wiegekindje is. ,.Ik heb wel wat anders te doen", zegt men dan, „ik ben veel te blij, dat het kleintje zoet speelt!" Natuurlijk, het is voor een moeder geen doen om bij de verzorging van man en schoolgaande kinderen en wel licht nog een baby erbij, naast haar huishouding nog voldoende tijd te vinden om zich voortdurend met een kleine twee- of driejarige te be moeien, afgezien van het feit, dat het inderdaad niet goed is voor het kleintje, als het nooit leert zich op eigen manier HJIIIIIillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll Hl te vermaken. s En tochjuist in deze jaren, als het kind tot ik-bewustzijn komt, zo om en nabij de drie jaar is, moet het leiding hebben bij zijn spel, heeft het moeder nodig. Daarom moet een moeder het als een onderdeel van haar inderdaad zeer veel- omvattende taak zien, wanneer zij zich van tijd tot tijd wijdt aan het spel van en met haar kind. Niet: „Ik kan toch niet een uur van mijn kostbare tijd afnemen om te spe- len", maar: „Bij al het werk dat dage- lijks op me ligt te wachten behoort ook dat uur spelen met het kleintje". Het gaat er dan niet om, dat het kind wordt geknuffeld en vertroeteld op moeders schoot, dat moeder eens recht Seniet van zijn grapjes, zijn kundighe- en en zijn liefheid, maar dat zij zich waarlijk verdiept in het spel van haar kind. Dit is van heel grote waarde, omdat zij juist door de wijze waarop een kleintje dat zich „ik" gaat voelen, zijn (of haar) eigen spel leidt, veel kan leren Leuk! sjoelen op de grond. In weien niet voldoende kent, door de perikelen van de prae- puberteit en de puberteit zelve heen te tlepen, het dan te leren begrijpen. „Ga toch eens spelen", zeggen tegen een kleuter, die niet alleen spelen kèn, is in feite een on nozelheid. Vermaakt een kleintje zich alleen niet met pop of treintje, dan heelt het nog geen initiatief tot het spelen en helpt een kribbig woord of een dreigement heus niet. Loopt het kleintje bij het schikbaar om het spel met hem of haar te delen, geef net kind dan een stofdoek of een dweiltie en laat het met u meedoen op zijn manier. Houd hot voorlopig dan zó bezig, maar snauw het niet geprikkeld weg naar de speelgoedhoek, dat helpt toch niet. Dan hebt ge kans, straks tijd te moeten verspillen aan straffen of kalmeren.en ge zyt weer even ver. Neem dus van uw drukke huis- noudtaak korte tijd af om uw kleu ter in zijn spel te volgen ofwel, het kind voorzichtig, door het opwek ken van belangstelling, te leren spelen. Het is heus niet Itijd eenvoudig n aanlokkelijk, en kind in zyai pel te volgen of het te doen spe- Heelc een kleintje veel fan tasie, dan is het een vermaak voor moeder, r vindt het plezier in duizend maal dezelfde han deling met een onnozel doosje dat glijdt of valt, dan moet moeder zich eens verbij- te kunnen meedoen. Toch moet men hei kind raar zijn eigen trant laten spelen en het niet forceren naai' uw amusement. Dan gaat het kleintje toekijken terwijl voor een smakelijke paprikascliotel no dig: 4 paprika's, 3 ons gehakt (by i keur varkens of half om l.alf), wal schuit of oud brood, 3 ons ryst, wat vet of margarine en ongeveer anderhalf ons soepgroenten. Was de vruchten, snyd er het kapje met het steeltje eraan voorzichtig af, verwyder de zaden zodat ge een leeg groen „bakje" overhoudt. Maak het ge hakt op de gewone wyze klaar met het oude brood of de beschuit en vul hier mede de paprika's. Zet op elke vrucht het afgesneden „hoedje" en plaats de vruchten rechtop in een pannetje met jus. Laat ze hierin ruim een half uur zachtjes gaarkoken. Kook de ryst op de ^"dan Te'woonUjk daarna tien minuten v gesnipper aanbranden! Stort de ryst in een srhotel en leg de paprika's er goed warm in. Geef er de jus by. Wie een oven heeft, kan voor het storten een vuurvaste schaal gebrui ken, de paprika's goed in de ryst plaat sen en op het geheel een niooi bruin korstje laten bakken. Geef by dit ge recht by voorkeur een fris toetje, bv. een vruchtenmoes of een yoghurtfan- dat bedoeling Een kind speelt meestal graag op de gronddenk dan niet aan uw eigen gemak door nu te willen, dat de autootjes op ta- T' fel rijden zodat ge zelf m uw stoel kunt zitten erbij P:obeer dan eens, het kind zulk een spel op de grond te leren. Het evene ment van op een stoel te staan zal d„n iater minder aanspre eer oni^f.t het kind het spel kent. \e.';eet nooit, dat le kleuter «Je grond „beheerst" zoals gij de tafel en dat uw onhandig gescharrel op een h( ce kastplank hetzelfde is als zijn gedoe op de tafel! Engeef regelmatig wat tijd aan uw kinderen tezamen. Leer ze met elkaar om te gaan, leer ze, samen een doel te hebben. Verg niet van een grotere, dat deze het kleuterspel kan meespelen, zeg niet zo gauw: „jij bent de grootste, geef dat kleintje toch wat toe! maar leer eerst zelf eens, hoe moeilijk het is, een kleuterspel waar lijk mee te spelen. Verg evenmin van het kleintje, dat het zoet meedoet aan het veel te moei lijke spel van de voortvarende en meestal weinig geduldige grotere, om dat zijn kleine handjes dan altijd weg geduwd worden en hij „er af moeten blijven". Breng daarom de kinderen onder uw ongemerkte leiding bij elkaar, neem dan niet het initiatief tot h>et spel, maar laat ze tezamen gaan en schaaf en sus hier en daar wat als het nodig is. Heus, ook bij het spel heeft het kind u nodig. en u hebt bij uw opvoedingstaak nodig, te weten hoe het kind reageert in zijn snel, al leen en in gezelschap van broertjes of zusjes. ^lllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllUllllllllliinië ie ER mag dan heel wat aandacht worden besteed aan tippelaars, die de vierdaagse meemarcheren, maar niemand verdiept zich er in, hoeveel „vierdaagsen" de huis vrouw zo per jaar maakt. Ik geloof, dat ze er elke vier dagen wel één wandelt Dat draaft maar trappen op en af, dat schiet de tuin in heen en weer naar de schuur, dat sjouwt van keuken naar kamer én terug en alles maar op dat éne paar voeten, dat zich dikwijls zo ge ducht kan laten voelen. Hoe vaak klinkt 's avonds de zucht: „Ik heb géén benen meer...." waarmee moeder dan bedoelt, dat ze een paar doodmoede voeten heeft. i haar werkoude schoenen of ver- leten pantoffel» afdragen. Is een schoen iel nicer goed genoeg om er mee uit te aan, dan is hij net nog geschikt om in uis te worden afgedragen. En al is de ak dan scheef, al is het binnenwerk wat eschadigd, al sloft de hiel wat gaan toch ook niet by voorkeur op afge dragen voetbekleding naar werk of srhool? Waarom moeder dan wél? Maar zelfs op goed schoeisel hebben de voeten van de huisvrouw veel te lyden en daarom eisen zy ook goede verzorging. Blyf niet lopen op die vermoeide voeten, die morgens alweer pynlyk zyn by het opstaan. Neem dikwyls 's avonds een warm voet had met een flinke hand keukenzout of soda erin. zo even voor 't naar bed gaan. Och neen, dat kost niet zoveel tyd en moeite, als ge u er maar even aan gewent. Zorg ook, dat ge uw teennagels goed verzorgt. Schuif de nagelriemen los, knip i nagels regelmatig. Blyf niet lopen met een eeltplekje of n likdoorn, maar behandel die snel, op dat ge er zo min mogelyk last van hebt. Werkelyk, goed onderhouden van de onbehagen. Verwen die voeten gerust, ze het waard en ge kunt dan veel beter legen de vele beslommeringen van het huishouden. Maar vóór allea: kyk uw werkschoeisel ■en» goed aan en zorg, dat dit in prima onditie is. Trek die oude slofjes dan >aar uurtjes met uw naaidoos of stop- nand aan tafel gaat zitten, maar spaar timmer schoeisel ten koste van uw waar lijk kostbare voeten! Ook zonder jongens §j ,,/n Holland staat een huis 1 het spelletje, dat al generaties H lang populair is en langzamer- hand een historische curiosi- E teit wordt), kan je nét zo goed H zónder jongens in de kring 2 spelen, heeft Truusje-met-de- vlechten gezegd. ^Illllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll^ Geheim uit de Oudheid Doktoren hebben onlangs gebruik gemaakt van een behanklelingsmetho- waarvan 1800 jaar geleden door de Griekse dokter Galen een aante kening werd gemaakt. Galen maak te namelijk gebruik van tatoeage om vlekken op de huid onzichtbaar te maken. Moderne doktoren hebben nu geprobeerd om dit beginsel toe te passen bij het wegwerken van moe dervlekken. Het komt neer op camou flage door middel van een bij het tatoeëren in de huid geprikte kleur stof, die dezelfde tint heeft als de huid van de patiënt. Met de metho de van Galen bleek het de moderne dokter mogelijk om in 186 van de 200 gevallen de moedervlek door tatoeage weg te moffelen. KAMEMLINDE kan zeer groot worden 'il gaar ar is natuurlijk alles voor te ze. Maar de huishoudelijke wandelingen die aard en zo veelvuldig, dat ig liebbe afgedra Het is van groot belang, als moeder haar kinderen bij elkaar brengt en ze dan eens laat be gaan, terwijl ze een oogje in 't zeil houdt. een paar speciale schoenen of heel e pantoffels voor het werk. ir wat kost u vermoeidheid en prik kelbaarheid, om nog maar niet eens te spreken van pijnlijke en hinderlijke voet- rzwaren aan tyden dus aan geld? Neen, het is niet economisch, u blind staren op de uitgave voor goed huis- hoeisel, dat zo enorm verl narigheid in voorkomen. Uw man en kinderen DE wetenschappelijke naam van de kamerlinde luidt Spar- mannia Africana, hetgeen er reeds op duidt dat deze plant uit Zuid- Afrika afkomstig is. Het is een plant, die zeer sterk groeit, en wi'l men haar dus tot haar recht doen komen, dan moet ze flink bemest worden in de groeiperiode. De be hoefte aan water is in die tijd zeer groot. In de zomer maar dan moeten de temperaturen er ook naar zijn! kan ze wel buiten geplaatst worden. Daar is echter wel een bezwaar aan verbonden en wel dit: de bladeren blijven aanmerkelijk kleiner dan wanneer men de plant altijd binnen 1 Ons patroon yama voor meisjes 11 jaar. heeft als en galon EEN leuk en vlot pyamaatje is ons nieuwe patroon voor meisjes vt Het jasje sluit hoog aan de garnering aan kraag en z> of zig-zag-bandje. Voor het patroon 175 heeft men nodig: 3.50 meter stof van 80 cm. breedte. Tegen betaling van 0.40 is het aan onze bureaux verkrijgbaar. Ook kan het worden toegezon den na ontvangst van 0.50 aan postzegels, geplakt op de voorzijde van een briefkaart, naast de normale zegel voor frankering. Na 2 October kunnen geen bestellingen meer worden aangenomen. U bent zeker meester in de Rechten't zou niets voor mij zijn. zon geleerde vrouw te hebben." al denk ik wel eens: wat moet je je als man van zo'n vrouw toch een stumperd gevoelen." zich alleen met haar kin deren en haar huishouding ..Bént u eigenlijk wel een Ja heus. dit staat er alle maal. Citaten uit vier brie ven. die ik anno 1954 van heren der schepping ont- ving. Overigens aardige brie ven. Alleen begrijpen deze heren niet. dat de emanci- Datie ('t woord alléén be zorgt hun al kippevef!) van de vrouw, zoals die zich in de laatste halve eeuw heeft ontwikkeld, iets is om God voor te dénken. Een vrouw, die gestu deerd heeft, één die schrijft, of op andere wijze aan het publieke leven deelneemt, ts dat eigenlijk 1 mijn man zich een stum perd voelt? Ik kan merken, dat u hem niet kent'. Wat zou u dan om deze ver onderstelling lachen! Zoals ik het deed Ik sta nog steeds in de Sara-houding naast hem hoor. hem noe mende mijnen heer! En dat is maar goed ook. want als ik niet tegen mijn man óp kon zien. ziin geestelijk overwicht niet erkende, zou ik niet gelukkig zijn. Neemt u nu heren, ge rust van mij aan. dat dit bij 99 r". van de vrouwen het geval is. Wij moeten onze man kunnen respec- IK zie het dan ook als een uiting van minder waardigheidsgevoelens. als mannen zich huisvrouwen, die op één of andere wijze aan het publieke leven deelnemenals Xantippes voorstellen. Want al is een vrouw Minister. Professor. Burgemeester. Dokter. Schrijfster. Journaliste, of al staat zij aan het hoofd van een bedrijf: zij blijft in al die functies Vrouw. Een vrouw, die graag in haar man haar meerdere ziet en bij hem bescher- Overpeinzingen van Margaritha Of is dat onze week bladen. dat in de 6e eeuw de Gallische provinciale synode te Macon uitsprak, dat de vtouw vermoedelijk niet tot de mensen behoort en misschien niet eens een ziel heeft. M veertien eeuwen na- dien stelt nóg een man de vraag, aan een vrouw, die publiceert: „bént u eigenlijk wel een vrouw?" Mijn antwoord daarop kan alleen maar zijn: „tot in m'n vingertODpen. me neer.'' Niets vrouwelijks is mij vreemd. En mijnheer v. L., of teren om voluit gelukkig te zijn. Geleerde vrouwen (waartoe ik niet behoor) evengoed als iedere andere Als God ons, vrouwen, talenten geeft, die naast het huishoudelijk tirrcin tot ontplooiing kunnen komen, moeten we die dan maar laten verstikken, zoals eeuwen dit helaas onder bittere tranen hebben moe ten doen? Zoals het leven nü aan alle kanten voor de vrouw openstaat is iets, waar de hele mensheid (en dus niet alléén de vrouwen» God niet genoeg voor dan- constellatie eens in zonder een leger van verpleegsters, vrouwelijke artsen, apothe keressen. onderwijzeressen, sociaal werksters, analystes, enquêtrices enz. enz. Hoe eigent zich het terrein van ming zoekt, een vrouw, die haar gelukkigste ogenblik ken doorleeft in de intieme kring van 't eigen gezin, bij de wieg van haar bab; nóg die zij geleerd, eens zo vrouwelijk onlogisch uit de hoek kan komen, maar tevens met de haar van God geschonken intuïtie de dingen feilloos aan kan voelen. Vrouw in haar win kelen. in het met graagte doorsnuffelen van mode bladen. in het van niets iets maken, het beproeven van nieuwe recepten, vrouw in het de man willen be hagen. in het scheppen van een gezellige sfeer om zich heen. En moeten de voor een oortje thuis lig gen? Of met een schortje vóór in de keuken staan? Dacht u nu heus. dat een „kerel" zo gek zou zijn? En dacht u. dat een zichzelf respecterende vrouw met zo'n ..doetje" getrouwd zou willen zijn? T NTEGENDEEL: er kan ln zulke gevallen juist zo'n prachtige samenwerking tus- Wij zien dit wel heel mooi verwezenlijkt in onze Konin gin en de Prins. In kleine dingen komt het telkens weer zo treffend uit. hoe zij hem eert als haar man. De vrouw van onze dokter is óók arts, maar gelijk moeder van zeven kleine kinderen. Als het op 't spreek-uur erg vol loopt, assisteert zij hem even. totdat zij weet: nu kan hij 't verder alléén wel af en dan horen wij, die nog in de wachtkamer zitten, haar in de gang tegen het meisje zeggen: ..moet je eens zien zeg, ik kan uit deze oude jurk nog best een leuk overgooier- tje voor Joke maken." Dus heren: wég met dat mis plaatste medelijden met uw sexe-genoten. U kijkt er slechts van buiten tegen aan. Daardoor verkijkt u zich óók oo ondergetekende, die net zo'n gewone vtouw is als de uwe. die ontelbare blunders in haar leven ge maakt heeft, en dank zij dp wijze leiding en talloze raadgevingen van haar heer en meester (nu niet lachen, dames!) voor erger behoed is. Ja. eigenlijk is het zó: Als u aan de binnenkant kon zien. zoudt u onmiddellijk uw medelijden met „die man. die zich een stum perd moet voelen" over brengen op héar, die met zó'n „BAAS" moet leven! MARGARITHA. Rijkskantoren zagen wij eens een exem plaar staan, die de kamer niet meer kon verlaten! De bladeren van de kamerlinde zijn zacht behaard. Men moet deze haren eens met een loupe of een vergrootglas bekijken! Men kan dan opmerken hoe prachtig deze er uit zien met hun fraaie vertakkingen. Men doet er goed aan de kamerlinde elk voorjaar nieuwe aarde te geven. Het spreekt vanzelf, dat het zeer voedzame aarde moet zijn, die men gerust stevig kan aandrukken. Het verdient wel aanbeveling, geen te grote pot te nemen, wat men overi gens bij zo'n sterke groei wellicht geneigd is te doen. De kamerlinden vragen voorts veel licht en als ze dat krygen en 's winters niet al te koud staan, komen ze mooi in bloei. De fraaie rood met geel getekende meel- een takje met een stukje hout van de stam en zet dat in luchtige aarde. Plaats er dan een bierglas overheen en na ver loop van tijd (het duurt wel een poosje voor ze wortel schieten!) krijgt men een aardige plant, die flink groeit. Illllllillllllllllllllllllllllllllllllllll]|||||||ffi~ Gehoord dat een uitvinder in BUckeburg (Duitsland) «en strijkijzer heelt uitge vonden. dat er uitziet als een klein model stoomwals en dan ook „rol lend" strijkt. Maar er is nog geen fabrikant gevonden die het voor hem in productie wil nemen. Gezien een kindertruitje, bedrukt met aller lei figuurtjes met onderschriften als: „ik rijd", „ik speel", ,jk hoepel' en- Gelezen ln „Time", dal mrs. Deloris Stack uit Santa Monica in California bij de politie aangifte deed van diefstal van haar wasgoed. Met een wasknijper was een dollarbiljet aan de waslijn gestoken

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1954 | | pagina 5