Blad
C7''*
111
B
wij en ons
huis
zorq om veRw&nten 11
en VRienöen in het oosten
Waf valt er te lachen?
smöR£BRöö en
minestRone
tM ode beweegt zicb
D'
NIEUWE 1EIDSCHE COURANT
ZATERDAG 4 SEPTEMBER 1954
Wonen wij werkelijk? Of huizen
we alleen maar? Een gewetens
vraag, die op een cursus van de volks
hogeschool „Overcinge" in Havelte
(Dr.) gesteld zal worden. Die cursus
wordt gehouden van 11 tot 18 October
en is bedoeld als voorlichting voor
huisvrouwen in steden en ten platte-
lande, alsmede voor kamerbewoon
sters en voor maatschappelijk werk
sters, leerkrachten bij het huishoud-
onderwijs, jeugdleiders en gezinsver
zorgsters.
Er worden inleidingen gehouden
over huiselijke onderwerpen en de
cursisten gaan de woninginrichting
zelf practisch beoefenen.
vragen uiterste
krachten van de
Duitse vrouw
teloze umk, dat j
heet. moest zouel do
als vrouwen verrich
Dit is de Martin Li
in Dresden, waar op
koude winterdag dit
gedaan were
Wat is er, mam
mie, heeft u ergens
plezier om? Of bent
u alleen maar ver
rukt over het feit,
dat ik mezelf al een
beetje kan oprich
ten? Dat is inder-
daad belangrijk maar ik voor mij zou het veel prettiger vinden wanneer u nu eens ernst ging
maken met mijn pogingen er als een net mens uit te :ien. Wilt u mijn kuif een beetje op
borstelen? Het kan zijn dat er bezoek komt en dan wil ik er toch wel op m'n voordeligst uit
zien. Mamma tóe nou.' Ik maak het u al zo gemakkelijk mogelijk: hier is de borstel, pak
hem dan! Maar u blijft maar lachen....
Sm
•ebrad
uitheem
(Van een onzer verslaggevers.)
E vrouw heeft te allen tijde
de kunst moeten verstaan
om, als het nodig is, de
te vervangen, zonder dat zij
haar specifiek vrouwelijke
eigenschappen verloochende.
Dit geldt voor de enkeling,
doch in sterkere mate voor
de massa. Immers wanneer
de vrouwen uit de beslotenheid
van huis en hof in de maatschap
pij treden, dan blijft haar toch
de taak thuis en haar positie als
hoedster van het gezin.
Deze tweeledigheid is niet ge
makkelijk tot een harmonieuze
eenheid te brengen. Dit is dan
ook een der grote problemen, die
in het na-oorlogse Duitsland om
een positief antwoord vragen. Een
antwoord, dat weliswaar zal moe
ten blijken uit de persoonlijke
houding van de enkele vrouw,
doch dat voorbereid en geïnspi
reerd kan worden door samen
werking.
De Nazi-tijd heeft het gehele vrije or-
ganisatie-le-ven in Duitsland vernield,
dus ook de vrouwenorganisaties, die er,
zoals overal, sinds het einde van de vo
rige eeuiw bloeiden. Thans zijn de voor
naamste wederom tot leven gewekt. Zij
vinden een centraal punt in de „Voor
lichtingsdienst voor vrouwenvragen",
welke te Godesberg gevestigd is en die
geleid wordt door mevrouw Annellese
Glaser, die ons veel vertelde over
leven van de huidige Duitse vrouw
De problemen, welke de Duitse vi
als het ware gedwongen hebben zich ge
zamenlijk te bezinnen zijn, zo zeide zij:
„Het vluchtelingenvraagstuk, het groot
ste probleem, dat een oplossing eist;
voorts de hulporganisaties, de gezinsvra
gen en vooraf de jeugdzorg. Bij de volks
telling van September 1950 waren er in
de Bondsrepubliek 20 mlllioen vrouwen
(boven de 15 jaar). Hiervan was de helft
niet gehuwd, waarvan een zesde deel
bovendien buitenshuis werkte. Het laat
ste cijfer, dat onderzoekingen oplever
den, ligt echter veel hoger: daarbij werk
ten acht van iedere twintig vrouwen in
een beroep of bedrijf. Wel dient men
bij de beoordeling rekening te houden
met het feit, dat bij deze vrouwen ook
zij gerekend worden, die in de land-
f-fel strakke en sportieve element
dat er in militaire uniformen
schuift heeft al vaak geleid tot
het ontwerpen van mantelcostuums
voor dames, die op uniformen ge
ïnspireerd waren. Het pakje van
ome afbeelding heeft een gladde
rok en een kort jasje, dat met een
ceintuur en twee a drie knopen
sluit. Het werd ve.-vaardigd uit
kerry-kleurige cheviot.
De vrouw moet wel door werk bui
tenshuis mee verdienen. Daar zijn
redenen genoeg voor, die alle weer
terug te voeren zijn tot de éne nood
zakelijkheid: geld! Velen zijn niet
alleen ultgebombardeerd of vluchte
ling, maar kunnen door de woning
nood aelfs niet in echtelijk verband
•samen wonen. In 1950 bleken 243.000
vrouwen om die reden niet bij hun
man te wonen. Bovendien is een even
groot aantal ongehuwde vrouwen
kostwinner voor de ouders. Niet ge
teld noch geregistreerd zijn (dat
ls Immers onmogelijk!) zij, die fa
milieleden ln de Oost-zfine onder
houden of minstens geregeld bij
springen.
De nood is groot
Wie in Duitsland reist, vindt dat over
al: de zorg om de verwanten en vrien
den ginds. Soms in een heftige aanklacht
tegen het onrecht door de overwinnaars
de overwonnenen aangedaan. Soms in
een voortdurende zorg, een nauwkeurig
rekenen, hoeveel men kan missen voor
hen, daarginds. Treinen vol gaan dage
lijks tussen Oost en West heen en
weer. Treinen, met kleine biljetjes op
de ramen, die volgedrukt zijn met het
woord „Berlin" en dan daar met grote
letters overheen: Immer dran denken".
Kinderen reizen onder toezicht van
Rode Kruishelpsters. Zij komen naaf'het
Westen om eens op te knappen. Wel
doorvoed, in nieuwe kleren, gaan ze te
rug. Ontroerende toneeltjes spelen zich
af als de trein vertrekt. Men weet im
mers niet of men elkaar ooit weer ziet.
De Duitse steden mogen ondanks de
puinhopen een indruk van welvaart, ja
bijna van luxe geven, er wordt achter
deze coulissen veel geleden en er is
grote zorg. De ouden van dagen, die an
ders misschien van spaargelden konden
leven, moeten nu van een onwaarschijn
lijk klein staatspensioentje rondkomen.
En het zijn ook daar de
de touwtjes aan elkaar n
knopen.
Natuurlijk zijn er allerlei charitatieve
instellingen, die proberen bij te sprin
gen, maar afdoende kan dat niet helpen.
Een van de bestwerkende organisaties
is die van hulp aan de moeders, ge
sticht door de thans overleden echtge
note van de Bondspresident, prof.
Heuss. Op „Moederdag" in Mei wordt
elk jaar een collecte georganiseerd,
bij de jeugd als collectant fungeert. Van
de opbrengst kunnen overwerkte moe
ders in vacantieoorden op krachten ko
men.
De vakarbeider en vooral het ge
zin, waar grote, werkende kinderen
zijn, heeft het zeker niet slecht; het
zijn de ouderen, de werklozen en de
alleenstaanden, die het moeilijk, heel
moeilijk hebben. En het is nu een
maal zo, dat ln tijden van nood de
arbeidskracht van de vrouw de sluit
steen moet zijn. We zien dat ln oor
logstijd, wanneer zij de man ln de
fabrieken vervangt en in crisistijd,
wanneer zij het gezinsinkomen moet
helpen vergroten. Het Is een dwin
gende n4>odzakelijkheid om deze ver
anderde positie van de vrouw ln de
maatschappij te omringen met de
bescherming, welke haar zowel
grondwettelijk als eenvoudig mense
lijk toekomt.
De „gelijkberechtigheid" is nog geen
feit, ai staat een wetshervorming, even
als bij ons. op stapel. Echter is even
belangrijk het bewustzijn van de vrouw-
zelf, hoe groot mèt haar nieuwe positie
en haar groeiende recht, haar verant
woordelijkheid ten opzichte van de
maatschappij is. De grote zorg heeft op
de waarde van de materiele welvarend
heid sterk de nadruk gelegd. De jonge
mensen vooral streven naar een zekere
luxe, waarbij de andere waarden in het
gedrang komen.
Het verloofde paar vindt de scoo
ter of motorfiets belangrijker dan de
uitzet. Ze zullen als ze trouwen, het
voorlopig toch niet verder dan één
kamer brengen. De vrouw blijft wer
ken na de bruiloft en het loon, dat
het jonge echtpaar binnenbrengt,
verzekert een behoorlijke dosis ple
zier. bioscoopjes, en scooter-tochtjes.
„Genieten" is het parool. Daarbij
komt nog, dat de jonge mensen, en
we kunnen daarbij de omstreeks
dertigjarigen ook rekenen, het ineen
storten van wat zij voor een sterke
burcht hielden, met bitterheid heb
ben ervaren. Ze geloven nauwelijks
meer aan een toekomst. „Geniet
vandaag, zorg voor Jezelf', ls bij ve
len de leuze.
De grote taak
En weer is het de vrouw, die hier haar
verantwoordelijkheid dient te laten gel
den. Het is aan haar, de jeugd op te
voeden, ook al heeft zij een plaats in
fabriek, kantoor of winkel. Het is aan
haar, om de egoïstische isolering, die
de jonge mensen schijnen te zoeken, te
doorbreken; het is aan haar om naast
de materiële steun een morele kracht
te schenken aan haar kinderen, die het
misschien nog even moeilijk zullen heb-
Het is de „Voorlichtingsdienst voor
vrouwenvragen". die in alle geledingen,
welke de maatschappij kent. sociaal en
politiek, doordringt, en die ook door een
uitvoerige berichtgeving over wat er op
het terrein der vrouwenorganisaties in
het buitenland geschiedt, een voortdu
rende bron is waaruit de Duitse vrouw
kan putten Want. dit zij duidelijk ge
zegd. men heeft de ogen en oren wijd
open om te vernemen wat ellers ge
schiedt. Wij kregen de indruk, dat de
Duitsers pijnlijk voelen hoe zij vele ja
ren afgesloten zijn geweest van het bui
tenland en zo spoedig en (naar hun aard)
ook zo grondig mogelijk dit willen inha
len. De Europese gedachte is bij de in
tellectuele Duitser diep geworteld, om
dat hij daarin de enige redding ziet,
„Het is," zo zeide ons een hooggeplaatst
ambtenaar, „niet meer voldoende dat
wij schuld belijden. Wij moeten onze
verantwoordelijkheid voor de toekomst
beseffen en daar naar handelen De
ze formulering geldt inderdaad voor het
gehele volk, maar kan in het bijzonder
voor de Duitse vrouw als leidraad wor
den gekozen.
In de Hofgarten in Dusseldorf zagen
wij een gedenkteken, (we weten niet na
welke oorlog opgericht) waarvan het op
schrift spreekt van de ellende, de schuld
en de nimmer te lenigen smart, die iede
re krijg brengt. Er staat (vrij vertaald):
„Roem, eretekenen en lauwerkransen
wachten de overwinnaars, maar de tra
nen der moeders schiepen dit beeld."
Zo is het leed over heel de wereld
gegaan, het was en het ls er voor
schuldigen en onschuldigen, voor de
moeders der overwinnaars en voor
de moeders der verslagenen. Er zijn
geen mensen, die het kunnen wegva
gen. Moge dit geslacht en zij die na
ons komen de genade ontvangen
nieuw oorlogsleed te voorkomen. De
Duitse vrouw werd zovele jaren ge
leerd haar zonen tot de strijd op te
voeden, moge zij thans haar krach
ten gebruiken om dit volk, waarin
zulke grote mogelijkheden schuilen,
tot welvaart en geluk te voeren.
gerechten. H<
wordt als volgt klaargemaakt: neem
sneetjes casinobrood en beleg deze
royaal met hardgekookt ci en fijnge
sneden augurk met kruislings hierover
ansjovis-filets (die van tevoren even in
melk zyn geweekt om minder sout te
worden)tomaat, haring en mayonnaise
of hardgekookt ei, fijngemaakt met
boter en geraspte kaas.
Voor het Italiaanse minestrone hebt
u nodig: 1 stuk witte kool, 2 aardappe
len, 1 wortel, 1 ui of prei, 1 kopje
bonen of doperwten of prinsesseboncn.
2 lepels boter, 4 lepels rijst, 1V4 2
liter water, (100 gr. vet poulct of var
kensvlees), 2 eetlepels tomatenpuree, 50
gr. pittige geraspte kaas, zout peper,
fijngehakte peterselie en selderij.
De diverse groenten schoonmaken, wassen
en snijden in plakjes of dobbelsteentjes.
In een pan de boter smelten en hierin
enige minuten de groenten en aardap
pelen smoren. Eventueel bonen en ge-
water (vlees)
uur door later
bruikt dan di
Is de soep gaar
geraspte kaas e
alles
:n flink dik, dan peper,
i gehakte groene kniiden
Bij de soep knappend
IN '7 GROEN GEKLEED
Groen is de
kleur van de
hoop. Het is niet
toevallig dat de
uniformen, di#
de gezinsverzorg
sters van de
Ned. Hervormde
Kerk dragen,
deze kleur heb
ben. Het is de
kerkelijke kleur,
geïnspireerd op
de woorden uit
het eerste gezang
uit de Hervorm
de bundel, waar
staat „Mijn hart
zal 't feestkleed
dragen van *t al
tijd jeugdig
groen".
Gezinsverzor
ging, een mooi
beroep voor een
meisje die lust en liefde gevoelt daar
te helpen waar het nodig is. Zij komt
in a-sociale gezinnen of in huishou
dingen waar de moeder ziek is. Zij
moet de taak van de huisvrouw
nemen en dat is geen gemakkelijke
opgave. Vandaar ook dat de vo
opleiding deugdelijk dient te zijn.
den met zr. Olie
mans, die de su
pervisie heeft op
de opleiding, de
bakermat gestaan
heeft van wat
tegenwoordig on
der gezinsver
zorging verstaan
wordt. Met
Kerstmis zal het
12 Mi' jaar gele
den zijn, dat een
comité onder lei
ding van de heer
H. G. de Haas
besloot de gezin
nen in nood te
helpen. Het was
in de tijd dat
2131II
wE zijn de maand Sep-
kerk, staat en maat- loof". Hij vervolgde: „Toen lingen
tember met de haar schappij. Ook de scholen ik drie jaar geleden in derling, bitter weinig een
geheel eigen bekoring zijn weer begonnen. Heb- Australië was, maakte ik goed geestelijkgesprek
ingegaan, de beko- ben wij met
tus- gevoerd wordt?? Alsof de
zich voor de ander
ring namelijk van het ge- gevraagd of God hen hel- sen een grote groep Azi-
wone leven, dat op alle pen wilde in dit nieuwe atische studenten aan de geneert. Is dit soms een
fronten gaat herbeginnen, leer-jaar? En hebben we universiteit van Sydney, reactie op een te koop
En z\jn mensen, die dank- dit ook voor onszelf ge- mej een gelijk aantal lopen met het geloof,
baar voor de genoten rust daan? Het gaat er name- Australische studenten. Ik waarmee de werkelijk-
ontspanning, met lijk om, of wij in ons werk vroeg de Aziaten: „Heeft heid van iedere dag spot-
nieuwe energie geladen, «an tedere dgg' hoe gerinp Qoit en Australische stu
dent met jullie over het
"de Christendom gesproken?"
dit ook voor mensen moge
schijnen, bezig zijn voor
Hem, zeer reëel aan de
vaartje en een vrolijk bouw van Zijn Koninkrijk
deuntje fluitend, het leven meewerken. Dit wordt van u.nh.'
alle gelovigen gevraagd. Australische
hun taak hervatten. Blij
moedig. Zij hebben er zin
schieten met een
van alledag weer in.
Er zijn er ook, die na zo'n
vacantie een „kater" heb
ben. Zij kunnen het plekje
Hun antwoord luidde:
„Neen." Toen vroeg ik de
studenten:
„Heeft ooit een Aziatisch
QNZE dagelijkse omge- student met jullie over
ving moet het a
darde,waar zij zoveel kunnen zien
goeds genoten, nog niet
loslaten- werpen voortdu-
rend met heimwee een blik
achterom en het duurt
enige weken, voor zij weer
zo zijn ingegroeid in het
gewone leven, dat zij de
heerlijkheid daarvan erva
ren. kunnen horen, dat wij dhisme of de islam?" Hun
T1AN is er nog een groep vojgelmgen yen Jezus antwoord luidde: .Ja."
LI Christus zijn
Overpeinzingen van Margaritha
te?
£IT het 'm hierin, dat
wij als ouders onze
mond niet open durven
doen over de hoogste
waarden van het leven,
over Het Leven zélf?. La
ten we onszelf dan toch
met haast herzien! Of
moet, waar het konink
rijk van Christus in het
Oosten snel groeit, het
Westen ondergaan?
Het nieuwe werk-
seizoen is begonnen. Eens
komt de nacht, waarin
niemand werken kan.
de aard
beestje speelt een grote rol
die als een berg tegen /er°™
al het wachtende werk op
ziet. Deze lieden zijn feite-
Christus zijn. Er is zo ont- -
stellend veel valse schaam- £01ETS moet ons tot die zichzelf
ln mijn vacantie beluis
terde ik
ernstig nadenken
zelfonderzoek stemmen. ons kart
En waar het bovenver- L?at d®1
treffend- melde twee
onze
zaligheid gaf, ons hoofd,
tnze handen,
een vreugde
waarover
lijk nog niet voldoende uit- eenvmldige, met gloed uit- jeugd betrof, moeten wij tégenover ons eigen vlees
n o-nipt vtnn TP norit PILS J.lii l
gerust, nog zijn ze nerveus
lijden aan hoofdpijn
slapeloosheid. Met
die nachtelijke uren
gesproken preek van
Javaanse dominee, die o.m.
het Oosten is het
ons als ouders toch wel en bloed niet kunnen
afvragen: Waar hapert zwijgen. Want hier is alle
opvoeding? zwijgen: zonde.
s-s-rars stupeu 23,*s»
het Westen
werk die wachten, de zor
gen en problemen, die al
len in die eeuwigdurende
uren, de vorm van Enaks
kinderen aannemen. 1I( v
E„ ach, als wV by den Wereldraad
dag leven, valt het alle
maal zo mee. Stap voor
STdT'tJSSoT^S-
lofte wel trouw na? Hoe ai w»
het ichijnt wel. alsof men leven „jj ons chriiten- krachten
Zich hot Wocton Kracnien
kinderen te dienen i
van de wereld dikwijls voor? spreken wij ook .„„l
voor schaamt,.;„jwctk.
voor schaamt
In het verslag van de
Kerken
konden toy tot onze be
schaming lezen wat
geschonken
gaven Hem
ons dagelijks
MARGARITHA
al dat werk heen, maar
wie er tegenaan gaat zit
ten kijken, als of de taak
van een of meer jaren in
een mand tijds verricht
moet worden, is ongeluk
kig.
Hoe het zij: we zijn weer
gestart. Aan alle fronten.
In huishouding en bedrijf,
genwoordigers van de
jonge Aziatische kerken,
de Indische methodist D.
F. Niles vertelde waar hij
zei:. mm
met onze grote kinderen
nog wel over de Here
Jezus? Met de kleintjes Mhr. P. W. te 's-Gr.
gaat dat gemakkelijker. Dank voor uw bereid-
Maar als ze zo boven de heid tot helpen. Bedoeld
vijftien jaar komengeval komt echter niet in
Hoe komt het, dat vele uw woonplaats voor en
deze grote kinderen bovendien hebben zij zich
thuis al tot dezelfde Vereni
ging in de plaats hunner
zich schamen
vete""tanden °f bÜ vrienden geeste-
is de Christelijke gelooft- liederen te zingen? inwoning gewend. Zoals
gemeenschap geïsoleerd H°e komt het dat er op u schrijft: ook hier
en onherkenbaar, doordat de Christelijke middel
bare en op de dito hogere ten.
scholen tussen de leer-
sprake van twee kan-
Duitsland gevoerd
werden en moe
ders voor de
verzofging van
het gezin geheel alleen stonden. Om
die gezinnen voor maatschappelijke
achteruitgang te behoeden, werd met
het bieden van hulp begonnen en zo
groeide het werk. Het groeide eigen
lijk achterstevoren, want de praktijk
ging aan de theorie vooraf.
Maar sinds 1948 zijn de opleidingen
goed op gang gekomen en nu is het
zo, dat in Groningen, Eindhoven en
Dordrecht cursussen gegeven wor
den. Een half jaar duurt de theore
tische opleiding in het'internaat, in
Dordt een oud herenhuis, naar de
eisen van de tijd en tevens zeer ge
zellig ingericht, waarna een examen
volgt. Daarna gaat de adspirant-ge-
zinsverzorgster een jaar de praktijk
Daarna is dan de tijd gekomen
waarop zo'n meisje ze moet min
stens negentien jaar zijn als ze de
opleiding gaat beginnen het uni
form mag dragen. Het bestaat uit
een lichtgroene japon van épinglé,
witte verpleegstersschort, witte ge
steven kraag en manchetten, wit
sluiertje. Op de rand van het sluiertje
staan de letters KG geborduurd:
Kerkelijke Gezinszorg. De broche is
een belangrijk onderdeel! Het is een
fraai zilveren sieraad, waarop een
olielampje staat afgebeeld. Op de
achtergrond staat een kruis. En
achterop de broche staan de woorden
gegraveerd die de opdracht van de
gezinsverzorgsters vormen: Laat Uw
licht alzo schijnen (Mat. 5 16).
Gehoord
dat op «en bloemententoonstelling te
Soulhport (Noord-Iorland) een blau
we roos zal worden getoond, waar
voor de heer Samuel Mc Grady
bijna tien jaar nodig heeft gehad
om tot dit resultaat te komen.
Gezien
dat zwarte jumpertjes met of zon
der mouwen heel goed onder een
blouse in plaats van er overheen kan
worden gedragen. In Parijs wordt
hit veel gedaan.
Gelezen
in La libre Belgiquo, dat in Antwer
pen een tentoonstelling gehouden
wordt van werken van de Luxem
burgse dierentekenaar Auguste Tre-
mont, die tot zijn leerlingen ook
prinses Marie-Gabrielle van Luxem
burg mag rekenen. Onder )iet pseu
doniem M. G. de Clervaux worden
enige beeldhouwwerken van haar
tentoongesteld. De prinses is door
haar huwelijk gravin van Holstein-
Ledreborg (Denemarken).
Als ze niet geïnspireerd worden door
exotische bloemen of Oosterse landen,
zoeken ze het in de letters: Dior met
zyn H en Fath met zyn S. Het is nu
maar de vraag wiens mode het meest
toonaangevend zal zijn ofwel: houdt
Dior Fath aan het lijntje of zal Fath
Dior meeslepen
tussen H en S-
herfst beweegt zich tussen de
letters H en S. De H is van Dior,
de S van Fath. Toen de „haute
couturiers" de vorige maand met
hun collecties voor de dag kwa
men, oogstten zij niet overal
onverdeelde bewondering. In de
salons van Dior bijvoorbeeld
klonken er weinig blijde uitroe
pen, veeleer werd er verbaasd
gezwegen.
Dior wenst de vrouw in de winter
van 1954/1955 zo mager mogelijk
te zien. Zo streng en recht als de
letter H, zijn de creaties van deze
modeontwerper, die zich weliswaar
in de loop der jaren zeer gevoelig
toonde voor de mode-wensen van
de vrouwen, maar zich deze keer
toch wel heel erg liet leiden door
de stijl die aan de twintiger jaren
herinnert.
Van zijn „new look" heeft Dior
definitief afstand gedaan, ook wat de
..make up" betrof. Zijn uiterst dunne
mannequins hadden een zandkleurig
geschminkt gezicht, lippen die in
pasteltinten geverfd waren en zwaar
opgemaakte ogen. De rokken zijn
weer iets korter en meestal zeer nauw,
doch een klein beetje loopruimte gunt
Dior de vrouwen toch wel en daarom
werkt hij wel eens met wat plissé.
De V-hals is weer in zijn collectie
teruggekeerd en wordt vaak opgevuld
met een kleurige shawl. Bij avond
toiletten werden veelal roze parels
gedragen. Maar over het algemeen
was het nogal somber gesteld met die
H-lijn en velen waren dan ook blij.
dat Fath (met zijn S), De Givenchy
en De Balenciaga vrolijker perspec
tieven hadden.
Bij Fath zijn het bolero'* en strik
ken om de S-vorm te verwezen
lijken. Hij houdt de taille waar zij
hoort en werkt met wijde rokken,
die uitstaan door de vele lagen
kant aan de jupons, die er onder
worden gedragen. En dan zijn er
die merkwaardige kousen met kant
borduursel, die bij groot avondtoilet
behoren. Bij de mantelpakjes van
Fath is de taille niet ingesnoerd en
zyn de figuumaden zoveel mogelijk
weggelaten.
De Balenciaga houdt zich ook aan
de ruime kant. Deze Spanjaard heeft
volgens vele experts vrijwel de mooi
ste collectie van net komende seizoen.
Hij heeft prachtige stoffen gebruikt en
- jn kleurcncomoinaties zijn gedurfd.
Maar al met al: Dior met zijn H-lijn
was toch dé sensatie
