„LASTIG
Moet een man meehelpen
in het huishouden?
B"
kunst
om
vacantie te houden
meloenimnöje
Voor
elk seizoen
geschikt
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
Och. dat gaat nogal
)IJ HET DOORBLADEREN
van buitenlandse, en dan
speciaal Amerikaanse, tijdschrif
ten kan de Nederlandse vrouw
vaak een gevoel van jaloezie be
kruipen. Dat is niet te verwonde
ren, want wat die foto's en kleur
rijke advertenties ons voor ogen
toveren op, laten we zeggen het
gebied van binnenhuisarchitec
tuur, is dan ook niet gering. Het
heeft er alle schijn van, of men
daarginds in Amerika er voort
durend op uit is, de vrouwen het
leven zo aangenaam mogelijk te
maken. Wasmachines, afwas
machines, droogmachines
noem maar op.
Radio's in de keuken schijnen
daar geen zeldzaamheid te zijn,
en dat de vloer bedekt is met een
tegelconstructie, die maar even
gedweild (met een zeer ingenieus
apparaat) hoeft te worden om
weer glanzend als nieuw te zijn, I ^^d'ocf m"'
is evenzeer een gewoon verschijn- voor de onnoemlijk veie pretjes
sel. Op die keukens schijnen alle pleziertjes die we tegenwoordig hebbt
- i Voor e
steden hun beste krachten te be- lev.
de i
,5 het nodig
hun aandeel
of foto is nog fraaier dan de ander. I n.
Met een sierlijk gebaar en een stra
lende lach zegt zo'n advertentie-juf
frouw: ..See how easy it is!" (Kijk
maar hoe gemakkelijk het is) en
toont dan uitschuifbare of intrekbare
of ophaalbare kastjes, die een maxi
mum aan bergruimte blijken te bezit
ten, of een drooginstallatie voor natte
vaatdoeken als er tenminste al geen
droogmachine in
die keuken
staat.
nerikaanse
durft „neen"
te zeggen
lust
k Hdl
be-
feit. dat j
Amerikaanse
van haar althans,
buitenshuis wer
ken. Dat ze na
afloop van haar
dagtaak meestal
hebben in huishou
delijk werk. valt te begrijpen. Liever
zitten zij (alweer met die stralende
lach) in een ultra-modern inge
richte kamer te kijken naar een
televisietoestel. Of ze rijden, in een
juweel van een auto. met de aar
digste echtgenoot en de liefste en
schoonst gewassen kinderen die de te
kenaar maar kon bedenken, langs fraaie
(Amerikaanse) dreven. En als ze al eens
aan het „werk" zijn in die droom-keu-
kens. dan hebben ze een schattig kanten
schortje voor en een mooie jurk aan en
de beeldigste pumps en ze halen een
of andere heer
lijke schotel te
voorschijn uit de
ijskast.
Het wordt haar
dus al zo ge
makkelijk moge
lijk gemaakt. De
ka staat bepaald
op een hoog
voetstuk! Vanaf
dat voetstuk re
geert zij het klei
ne koninkrijk,
dat haar huis
houden is; en
een van de stel
regels die zij on
veranderlijk ver
ordineert is, dat
Misschien is dat dan wel het gedeelte
uit het leven van de Amerikaanse
vrouw, dat de tekenaars en de fotogra
fen liever niet zo vaak in beeld brengen,
om de eenvoudige reden, dat zij zelf
daarin de rol van Jan Hen spelen moeten
Dat de Amerikaanse mannen, meer dan
de Europese, in het huishouden werken.
Af en toe gaan er, aarzelend, stem
men op. Er worden ingezonden stuk
ken geschreven naar de kranten, door
mannen die vinden dat het toch eigen
lijk best anders kon.... Er komen felle
reacties van vrouwen, die vinden
dat het niets meer of minder dan
de plicht van de echtgenoot is ln het
huishouden te helpen. Die schriftelijke
discussies zijn vrij vruchteloos na
tuurüjk. Leuk om te lezen, maar vee
„n werk gaat. vermoeiende
doen en vele verantwoordelijkhe
den heeft, grotere verantwoordelijkheden
dan de vrouw in haar huishouden heeft,
het verdient om thuis te komen in een
schoon, net cn rustig-huis, waar hem
een smakelijk toebereia maal wacht In
de meeste gevallen is er geen excuus
als de vrouw niet in staat is hem zo'n
thuis te verschaffen. Hij zal het helemaal
niet erg vinden om mee te helpen met
de afwas of om een karweitje op te
knappen, maar het is niet juist om een
man naast zijn eigen werk ook nog dat
van zijn vrouw te laten doen.
Wanneer een vrouw ook buitenshuis
werkt, dienen zij natuurlijk beiden hun
aandeel te leveren in het huishouden
Maar alles welbeschouwd, zo besluit
vrouw Metzger. vind ik. als ik het
mag zeggen, dat het werk in huis
klaar moet zijn als de echtgenoot thuis
komt. Er zijn genoeg dingen voor de
mannen te doen in en om het huis, maar
géén huishoudelijk werk!"
Voor een Amerikaanse
vrouw een vrij krachtig' ge
luid, dunkt ons zo. En eerlijk
gezegd wel een prettig geluid
ook. Het bewijst nl. dat lang
niet alle Amerikaanse vrou-
wanneer je
het, vrouw zijnde, voor de mannen
opneemt, zoals mrs. Charles Mrti-
Niet prettig
Zij schreef: „Nadat ik in uw krant
gelezen had over het voor en tegen
de huishoudelijke hulp door mannen,
ik u mijn mening eens zeggen ei
denk zo dat veel vrouwen dat niet pret
tig zullen vinden.
De gemiddelde Amerikaanse vi
houdt meer vrije tijd over dan
moeders en grootmoeders, die veel 1
te doen hadden, grotere gezinnen hadden
en niettemin meer presteerden dan de
vrouwen van tegenwoordig. Ik heb zo
het gevoel, schrijft mevrouw Metzger.
dat de vrouwen tegenwoordig het in een
wen het verwende poppetje
uithangen of het plezierig vin
den dat anderen dat doen
flnuinwin»
DE dame, die de schoenwinkel
binnenkwam en met een
peinzend gezicht zei, dat het om
schoenen begonnen was, verwekte
geen gelach met deze mededeling
Het had overigens best gekund,
want onnozeler kon het eigenlijk
niet. Maar de dame zag er nogal
koel en hooghartig uit en dus zei
het winkelmeisje: „Zeker, .me
vrouw. Wilt U plaats nemen?"
Wij stonden wat achteraf in de win
kel en omdat we toch moesten wach
ten en wij niets beters te doen had
den op dat moment, volgden wij het
toneel, min of meer geboeid. Op de
een of andere manier konden we niet
aan de indruk ontkomen: dat is een
lastige! en .we voelden iets als deer
nis met het winkelmeisje, dat moedig
begon: „Welke maat, mevrouw?"
Mevrouw zei dat het ergens lag tus
sen negenendertig en veertig, negenen
dertig en een half zo'n beetje. „En wat
voor soort had U gedacht?" vroeg de
juffrouw. ..Gekleed schoentje? Of meer
met lage hak?"
O nee. niet met lage hak. Dat was
uiterst nadelig vcor haar voeten. Er werd
wel gezegd, aai je niet teveel op hoge
hakken moest lopen, maar mevrouw had
wel ervaren, dat het voor haar voeten
funest was als zij op lage hakken liep.
Dan deden haar voeten pijn en ze kreeg
beslist last van haar rug. Vreselijk ver-
i velend, want juist die lage schoentjes
I..flats, nietwaar?') vond ze juist
aardig en bij het gele jurkje, dat zij
langs gekocht had. zouden zij bepaald
leuK gestaan hebben.
„Dan maar met driekwart hak'
hoge?" vroeg de juffrouw. Mevrouw
vond. dat het er van afhing, wat je
onder ..hoog-' verstond.
Het begon spannend te worden. Het
meisje keek nadenkend en de mevrouw
tuitte haar onderlip. Toen deed het r
je een kordate stap in de richting ve
dozenrekken en kwam terug met
paar zwarte pumps, peau de suede.
driekwart hak Wij hadden haast
applaudisseerd. want het was behalve
de meest neutrale ook wel de meest
juiste oplossing.
„Nou, ja dat is natuurlijk niks zei
de mevrouw. „Ik heb toch niet om zwart
gevraagd, en dan dat peau de suede.
't mag dan nog altijd in trek zijn. maar
ik vind het zo'n verschrikkelijk werk
om het te onderhouden, dat wéét u niet.
Verschrikkelijk. Ik heb trouwens altijd
pech met peau de suède. Peau de
éde wordt zó kaal bij mij.
„Wat had U dan gedacht, mevrou'
vroeg het meisje, en haar stem w
cén graad killer. ..Had het een zomer-
schoentje moeten zijn?"
O nee, seen zomerschoenen. Het on
derhoud alleen al. De mevrouw zuchtte.
Je liep één middag in de stad en als
je thuis kwam kon je gelijk beginnen
je schoenen een beurt te geven Nee
wilde
kwa
t de
het
Bloemen in de groeidoos
Nieuwe methode van
hyacinthenkweken
is een nieuw soort hysrinthenglas ar
>s in de handel gebracht door de K<
dse glasfabriek in Leerdam. Daardo'
gelijk hyacinthen op een andere
de wat
ia het
jze dan
tot bloei te brengen,
jk een bol in het hyacinthen-
het water juist tot aan de bol
i het geheel in de zg. groeidoos
donkere plaats. Af en toe dient
te controleren. Eerst als de top
spruit de doosopening heeft be-
men het glas uit de doos halen en in
mde kamer plaatsen.
nieuwe hyacinlbenglazen hebben een
bodem, waardoor ze stevig staan. Het schim-
n van de bollen is uitgesloten, daar ribbels
de binnenzijde der glazen voor luchttoevoer
in. Daardoor blyft het water helder, zodat de
dvorming goed te zien blijft.
staarde en zuchtte. Het meisje liep
eens naar de kast cn kwam
met bruin leren pumps terug. Wij dach-
'"■n: nu komt het onderhoud weer.
„Ja", zei de mevrouw, op de toon van
iemand die voor een verrassing komt
staan. ..Kan ik eens even passen?''
Dat kon natuurlijk, en de schoenen
bleken te klein. Het meisje, volijverig,
wilde opspringen voor „een maatje gro
ter". maar de mevrouw zei ..Ach nee.
tochmaar niet. Heeft U niet iets a.n-
Er was wel iets anders, en zo lang
zamerhand begon het rondom die da
me te lijken op dat spotprentje, dat
wel op haar geïnspireerd kon zijn en
waar een winkelbediende uit een reus-
nchtige hoeveelheid dozen en schoe
nen een paar te voorschijn tovert, dat
de lastige klant als zijn eigendom her
kent. Wij dachten, voor de zoveel
ste maal als wij in winkels vertoeven
waar veeleisende klanten geholpen
worden, dat sommige mensen wel een
speciale knobbel schijnen te bezitten
het het winkelpersoneel lastig
ten...
Dat die dame tenslotte niets kocht
dat het meisje de dozen en de schoenen
weer wegruimde, behoeft zeker geen
wondering te wekken. WU zeiden tegen
haar, toen ze ons passeerde: „Lastig
mens. niet?"
„Och, dat gaat nogal," zei het meisje.
[ACHTPUNTIG KRUIS"»
Johanniterhelpsters
JJEUS, dit is een kunst.
Om een of meer
weken van het jaar zo
te leven, dat je diep in
jezelf voelt: nu leef ik
pas. dit is echt vol-uit
leven. Niet omdat je niet
hoeft te werken, maar
omdat je al die zorgen
en problemen, die in het
gewone leven je dreigen
te verstikken, op een ge
zonde afstand leert zien.
Ze vallen op de een of
andere manier van je af.
Ze worden zo belachelijk
klein. Als een Tour de
France, die je met niets-
ziende ogen langs je weet
te gaan. omdat je over de
gebogen ruggen van die
bezetenen heen, de witte
toppen der bergen, het
blauw van de Middel
landse Zee of een warm-
rode roos tegen een
grauwe muur bewondert,
zo gaat al het gebeuren
uit de eigen kleine wereld,
die wij tijdelijk verlieten,
langs ons heen.
EN pas din kom je tot
rust. Of dit nu in het
hartje van Parijs of op een
stil plekje in de Neder
landse hei gebeurt, dat doet
er niet toe. Want God is
overal. De nerveus-opge
jaagde mens, die tot rust
komt. ontmoet Hem hier
en ginds; die mens kan in
zijn vacantie met Hem
wandelen. Dan vindt hij
zjj) pas de rust, waaruit
hü nog maandenlang frisse
werklust kan putten. Ja,
cn daartoe geeft Hij ons de
genade van vacantie te mo
gen houden.
Wie geniet van weerga
loos schone vergezichten,
zonsondergangen, wie uren
lang het leven van dier en
plant, van bomen en bloe
men gadeslaat, uit diens
hart barst het: „O Here,
onze Here, hoe heerlijk is
Uw Naam op de ganse
aarde!"
Hij laat Zich op velerlei
wijze ontmoeten, maar zeer
velen passeren Hem zonder
DAT deed die man, die,
toen de zon in grotten
van goud schuil ging. met
zijn rug naar die schoon
heid naast z'n gramofoon
ging zitten en de van God
vervulde stilte ovcrschet-
terde met de laatste songs.
Dat deed die meneer, die
jaarlijks minstens twee
buitenlandse reiden maakt
en die, toen wij na weder
zijdse begroeting over de
prachtige zonsondergang
spraken, ons verwonderd
bezag en vertelde, dat hij
zeker in geen tien jaar de
zon had zien ondergaan.
tracht na te komen, zal de
kunst van echt vacantie
houden nooit verstaan.
HIER liggen brieven naast
mij, die mrj op dit stille
en mooie plekje hei, waar
ik mij bevind, de verzuch
ting doen slaken: waarom
maken wij toch van alles
een probleem? Wat maken
we ons leven toch nodeloos
ingewikkeld! Zal ik me nu
straks, als ik weer thuis
ben. ook zo druk om der
gelijke dingen maken?
Nee! Ik wil dit niet. Zoals
ik mijn kinderen voorhoud
de leverpastei op hun
brood, vanwege de zuinigte
dun uit te smeren, zo wil
ik ook de zegen van deze
Overpeinzingen van Margaritha
Dat deden die mensen in
die tent. die urenlang el
kaar de lelijkste verwijten
zaten te maken, elkaar de
huid volscholden in een jar
gon, waar de bootwerkers
tippen kunnen.
niet
totdat
leen m
onder het
;n broekje aan.
tentdoek door,
als een voetbal de hei inge
trapt werd
Op nauwelijks een kilo
meter afstand van dit nien-
sengekrjjs. kwamen bij een
stii meertje in het bos. de
dieren drinken. Wie dit van
uit zijn schuilhut ln de
boom ziet gebeuren, vouwt
zijn handen
God voorbijlopen, dat
doen ook al die mensen,
die in hun vacantie alleen
maar om „ik" denken en
anderen storen in hun rust,
die een scheldwoord voor
op de tong hebben, zodra
zij zich op hun doorluchtige
tenen getrapt achten. De
twee grote geboden, daar
gaat het ook in de vacan
tie om en wie die niet
Mijnheer Y. v. H. te
's-Gr. oppert bezwaren te
gen enkele gezangen, die ik
nu juist zo graag en dan
met heel mijn hart uitzing.
dit mooie gezang zo uitbe
nen? Het doet me pijn! 't
Kan best zijn. dat u dog
matisch gelijk hebt, maar
wat doet dat er toe? God
weet wel. hoe wij het be
doelen en weegt Hém
zij dank! onze woorden
en zangen niet op een theo
logisch goudschaaltje uit.
Tegen deze vier gezangen
zou ik u wel een veelvoud
van vier aan psalmen in de
oude berijming kunnen noe
men, die aldus uitgebeend,
ons ook onze wenkbrauwen
doen optrekken.
Het spijt me. mijnheer v.
H„ maar aldus uitgebeend
theologiseren wij oos dood.
brief, die ik grotendeels al
persoonlijk beantwoord heb,
of dit en dat in haar leven
nu een duidelijke wenk van
God, of een influistering
van de duivel is? M'n beste
O. A., hier moeten we o zo
voorzichtig zijn. Wij willen
zo graag achter het scherm
van God kijken, maar daar
moeten wij afblijven en ons
alsjeblieft niet in hoogmoe
dige eigenwaan of zelfver
zekerdheid inbeelden, dat
wij zouden weten, hoe God
op een moment over ons of
over anderen denkt. Hier
is zo gauw verwarring mo
gelijk, ln die zin, dat wat
wij graag willen, wjj dat
aan God gaan toeschrijven.
We moeten allemaal veel
meer worden als de kinde
ren. Meermalen ontvang ik
brieven, waarin de vraag
voorkomt: is dit nu van
God of van de duivel?
precies afbakenen. Dat kaft'
alleen Hij, die de wind be
strafte, toen het stormde
op zee. Hij wist daar ter
dege Satan tegenover Zich.
Ik kan alleen maar raden:
leef kinderlijk gelovig uit
Zg'n Woord. En, O. A.. dan
lees ik in jouw geval in de
Bij-bel niet. dat wat oudere,
wijze mensen, die je lief
hebben. je raden, van de
duivel komt. Integendeel!
Overigens was ik erg blij
met je brief. Als je al het
werk. dat je nog wacht in
dit leven, zo beziet als je
tegenwoordige taak.' zul je
nog veel voor Hem kunnen
en mogen doen. Ervaar
daar maar veel de blijd-
De overige brieven moe
ten nog even blijven liggen,
want waar de hei zo geurt
en Gods penseel de hemel
zo schoon kleurt, daar moet
een mens z'n pen wel neer
leggen en z'n dof gehakkel
beëindigen.
MARGARITHA.
OVER het werk van de Johan
niterhelpsters is eigenlijk eerst
de laatste tijd wat meer bekend
geworden, en wel speciaal toen
Z. K. H Prins Bernhard onlangs
in Den Haag geïnstalleerd werd
als Land-commandeur van
Orde van St. Jan, waartoe ruim
200 prot. chr. Nederlandse edel
lieden behoren. Bij die installatie
waren ook enige tientallen, in
witte jurkschorteri geklede jonge
vrouwen aanwezig, de zg. Johan-'
niterhelpsters.
■fr Deze Johanniterhelpsters,
in de leeftijd tussen 18 en v
40 jaar. komen uit verschil- Vro
lende beroepen en uit alle
lagen van de mèatschappü. en 1
zij stellen zich door vrijwil
lige arbeid in dienst van de uni
naaste, zowel in vredes- als
in oorlogstijd. Haar opleiding
ontvangen zij van het Neder
landse Roode Kruis, die ook het
commando over de Johanniterhelp
sters voert. De geestelijke vorming
berust bij de werkcommissie van
de Orde van St. Jan. In deze
werkcommissie werken interkerke
lijk vele prot. chr. Jeugdorganisaties
samen.
Voor de uitrusting zorgt het Roode
Kruis; dat wil dus zeggen dat het
khaki uniform met de baret, de khaki-
kleurige kousen en brume schoenen
en de Rode Kruis distinctieven het
zelfde zijn als die van de Rode Kruis
helpsters. Maar het uniform heet „Jo-
hanniter-uniform" zodra de Ordeteke
nen van de Orde van St. Jan daarop
zijn bevestigd. Dat zijn witte, acht-
puntige (herinnerend aan de acht za
ligsprekingen) kruisen op een rood
fond, die op 20 cm. van de ondc-kant
van de mouw bevestigd worden.
Draagt de Johanniterhelpster de witte
jurkschort over haar uniformrok en
blouse heen, dan is deze veelal hoog
gesloten. Op de borstzak wordt dan
het Jobanniterkruis gedragen. Het
Rode Kruis teken blijft gehandhaafd
ingedeeld, met dezelfde rechten
plichten. De Johanniterhelp
ster heeft daarnaast de taak
zich te beraden over vraag
stukken die er liggen op het
gebied van ziekte en gezond
heid, leven en dood. ziekte
en zonde, gebedsgenezing, zo
dat zij. wanneer zij tegenover
mensen in nood komt te
slaan, deze vragen overdacht
heeft en begrip kan tonen.
Het is mooi werk, dit werk van de
Johanniterhelpsters, maar het moet
nog verder uitgroeien. Er is een goede
kern van gediplomeerde helpsters,
maar die kern is nog niet zo groot!
Voor wie er meer van wil weten is
hier het adres van de secretaresse van
de Werkcommissie: mejuffrouw C. B.
Rijnders. Burg. van Hellcnberg Hubar-
laan 1, Hilversum.
JN de komende winter zullen
deze kleine dopjes van peau
de suède ongetwijfeld opgang
maken. Ze zijn flatteus, sluiten
worm om de oren en zijn stevig,
allemaal eisen die men aan een
winterhoofddeksel mag stellen.
Het gevalletje van onze afbeel
ding is zwart en gevoerd met
roze ottoman.
Om de maaltijd van een feestelijke da*
wat luister b\j te zeiten moet u eens een
meloenmandje presenteren. U heefi Haar
soorten fruit, suiker, eitroensap of li
keur. Voor dat fruit kunt u stukjes appel,
peer, pruimen, eventueel sinaasappels,
banaan en fijngesnipperde notensoorten
De meloen afwassen, drogen en uit
snijden in de vorm van een korfje. De
onderhelft blijft heel, van het bovendeel
worden 2 stukken weggesneden, zodat
een handvat overblijft, liet zaad uil do
meloen laten lopen cn op een zeef het
sap uil laten lekken. Nu het vruchten
vlees voorzichtig uitlepelen en in stuk
jes snijden. Dc andere vruchten schoon
maken, klein snijden en mengen met de
meloen, suiker, citroensap (eventueel
met wat likeur). Is er teveel meloen,
dan de stukjes met wat suiker wegzetten
en de volgende da* verwerken. Pc uit
geholde meloen vullen met de vruchten-
sla eu zetten op een glazen schaal die
versierd kan zijn met wat wingerdbla-
Hen of een servetje en een toefje bloe-
Gehoord
dat men heel gemakkelijk en vlug
een boterhamsmeersel kan bereiden
door geraapte kaas te vermengen
met zachtgeroerde boter, eventueel
onder toevoeging van gehakte peter
selie. peper, zout en mosterd. Kaas-
boter, heet dit mengseL
Gezien
een wijde rok van groen vilt. ge-
appliqueerd met witte (vilten) schil
derspaletten. waarop (vilten) „verl"
in verschillende kleuren.
Gelezen
in „La Métropole" dat de koningin
moeder van België. Elisabeth, er in
toegestemd heelt de petemoei te
worden van de zevende dochter in
het gezin van Gérard Geuns Brebels
in Kleinebrogel in België.
Illllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
EEN klassieke combinatie, dit pakje
van Chanel, dat, uitgevoerd in ge
streepte zwarte jersey, geschikt is voor
elk seizoen. Voor het jasje zijn de
strepen horizontaal, voor de rok ver
ticaal veriverkt. Een smal leren cein
tuurtje, vier knopen en een paar smal
le witte biesjes completeren het geheel.
Hubert de Givenchy is de ontwerper
van de mouwloze blouse. Hel is een
loshangend model, met een brede kraag
van wit piqué, enigszins geïnspireerd
op de matrozenkiel.
Van nylon taffeta is de regenmantel
vervaardigd, waarvoor Lanvin liet mo
del ontwierp. Het geheel is tamelijk
eenvoudig gehouden, met een paar
royale zakken cn een leren ceintuur.
(iilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllUillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllliiiiHiiiiiiiiiiiijiiiiunjg
