Haakon, de Noorse zeeman-koning,
op re/s gingen
Hoe II en
91. Het eerste doel van de reis was
natuurlijk Rondlobbes, die toch moest
weten, hoe het met zijn wagen algelo
pen was. Hij zat juist met een om
woeld been, want hij had vreselijk rheu-
matlek. „Dat treft prachtig!" dacht dr.
Dikpoot, want nu kon hij hem voorstel
len, hem gratis te behandelen in ruil
voor het verlies van de wagen en zo
kostte het hem niets!
92. Dr. Dikpoot besloot nu, voorlopig
bij zijn vriend Rondlobbes achter te
blijven. Stapman kon de weg wel vin
den. Rondlobbes legde hem een ande
re weg uit, die volgens hem korter en
gemakkelijker was en dr. Dikpoot be
loofde. dat hij mevrouw Tamos en haar
broer wel de groeten van hen zou doen
En zo trokken ze, na hun trouwe vrien
den hartelijk gegroet te hebben, huis
waarts; Stapman met Sa mbo en Slok-
kie.
93. Op de terugweg beleefden ze nog
een avontuur, of liever, Sam beleefde
er in z'n eentje twee tegelijk. Dat zal
ik nog even vertellen. Toen ze zich na
melijk de tweede dag, vermoeid van de
ondraaglijke zonnehitte, aan de oever
van een meer te slapen gelegd hadden,
ontdekte Sam opeens, hoe een vervaar
lijk grote krokodil uit het water gekro
pen was en zich gereedmaakte, Slokkie
te grijpen, die niets kwaads vermoe
dend, rustig lag te slapen...
94. Snel handelen was geboden. Sam
greep de zware steen, die hem tot
hoofdkussen had gediend, tilde hem
hoog boven z'n hoofd op en liep naar
de krokodil, om hem de kop er mee te
verbrijzelen. Nu keerde deze echter
zijn dreigende kaken naar Sam, die,
terwijl hij in de gapende muil met
scherpe tanden keek, plotseling bedacht,
dat de kop van het ondier voor zijn
kracht véél te hard was...
93. Toen kreeg hij als bij toverslag
een ingeving. Hij stopte één, twee. drie
de steen in de wijd geopende muil van
de krokodil. Hij zat er zo stevie in, dat
hij er vooreerst niet m-er uit zou kun
nen. In die tussentijd maakten Slckkie en
Stapman, die natuurlijk wakker gewor
den waren, dat ze weg kwamen.
96. Dit voorbeeld werd door Sam spoe
dig gevolgd. Terwijl de krokodil ver
woede doch vruchteloze pogingen aan
wendde om de steen kwijt te raken,
rende Sam de woestijn in. waarheen,
dat wist hij zelf niet; de hoofdzaak
was. zo ver mogelijk van de krokodil
vandaan te komen. Ach, hij besefte niet.
wat hem nog meer boven z'n hoofd
hing...
97. Plotseling stond Sambo vlak
een steile afgrond. Gelukkig was deze
slechts enkele meters diep; onderaan
groeide struikgewas. Hij nam dus moe
dig een sprong naar beneden en schoof
met luid gekraak door het struikgewas.
Maar o wee wat was dat? Help,
help!
98. Sammetje was namelijk precies op
de rug van een leeuw terechtgekomen,
die achter de struiken rustig lag te dut
ten. Van zijn kant was het roofdier
door dit plotselinge bezoek niet minder
geschrokken dan Sam; met Sam op z'n
rug rende het er luid brullend van
door. „O wee, o wee", dacht Sam, „als
99. Maar gelukkig, het zou nog vc.._
verwachting goed aflopen: toen hij de
hoek omsloeg, vloog de leeuw regel
recht tegen een andere leeuw op, die
nog een appeltje met hem te schillen
scheen te hebben. Tenminste de die
ren begonnen terstond een verwoed ge
vecht. zodat zand en ardkluiten door
de lucht stoven. Sam maakte van deze
zo onverwachts geboden gelegenheid na
tuurlijk gebruik, om onverwijld het ha
zenpad te kiezen!
100. Urenlang zwierf de arme Sam in
de woestijn rond, steeds in angst verke
rend, dat er nog meer leeuwen zouden
komen opdagen. Maar dat gebeurde
niet. Eindelijk, toen de nacht reeds be
gon te vallen, ontdekte hij in de verte
zijn vrienden Stapman en Slokkie. „Hal-
lof Hallo!" riep hij, hun verheugd met
de armen toewuivend.
101. Binnen enkele minuten zat hij nu
weer op zijn oude plekje op Stapmans
rug; vanwege de leeuwen besloten ze,
niet te gaan slapen, maar zo vlug mo
gelijk weg te vluchten. Als een weg
waaiend veertje zo vlug ijlde Stapman
door de woestijn. Zo ging de reis al héél
gauw en er verliepen dan ook slechts
enkele dagen eer ze thuis waren. Dat
tante Hippo teleurgesteld was, begrijp
je!
102. ,,De Rondlobbes heeft ook wat
staan kletsen met zijn „gemakkelijke
en minder gevaarlijke weg", zei Sam,
en daar was Slokkie het roerend mee
eens. „Maar het was toch een mooie
reis!" zei Slokkie, „en later zullen we
zeker nog eens zo'n reisje maken!" „En
óf!" zei Sammetje.
En daarmee is het verhaal uit Ik hoop,
dat jullie nog wel eens aan Sammetje
en Slokkie denken zult!
EUROPA'S OUDSTE MONARCH
geniet grote populariteit
VASTBERADENHEID EN SPORTIVITEIT KENMERKEN ZIJN KARAKTER
EUROPA'S oudste vorst, de thans
81-jarige Koning Haakon VII van
Noorwegen, zaT de volgende maand
een statiebezoek aan ons land bren
gen. Koning Haakon die bekend is
onder de bijnaam „zeeman-koning"
is in meer dan één opzicht een
historisch bekende figuur. In de eer
ste plaats omdat hij de eerste souve-
rein sinds vijf eeuwen is van een vrij
en onafhankelijk Noorwegen. En in
de tweede plaats omdat Koning Haa
kon algemeen wordt erkend als het
levende symbool van de vrijheids
strijd, die Noorwegen heeft gevoerd
tegen de Duitse agressie in de twee
de wereldoorlog.
Van 18 November 1905 af, toen Ko
ning Haakon bij volksstemming tot
koning van Noorwegen werd gekozen,
heeft hij zich volkomen gegeven voor
de Noorse nationale onafhankelijkheid.
Om deze houding en om zijn oprecht
heid, charme, vriendelijkheid en on
baatzuchtigheid, heeft de Noorse vorst
zich bemind gemaakt bij zijn volk.
Het nationalisme van Koning Haa
kon was de reden waarom hij steeds
heeft aangedrongen op de algehele on
afhankelijkheid van zijn land, zelfs
binnen het Baltische blok.
Hoewel hij in 1914 zijn land buiten
de oorlog heeft gehouden en trachtte
in de tweede wereldoorlog dezelfde
neutraliteitspolitiek te volgen, was de
koning zich goed bewust van de we
reldomvattende invloed van Noorwe
gen, verworven door zijn beroemde
koopvaardijvloot, en van zijn daaruit
voortvloeiende verantwoordelijkheid.
Koning Haakon heeft zijn taak
steeds omschreven als ,,de leidende
permanente ambtsdrager in dienst
van Noorwegen". Hij is niet gesteld
op een stijf hofleven. Hij heeft veel
van de praal en ceremonie, die een
Koninklijk Huis meestal omringen,
afgeschaft. Het eenvoudige Noorse
volk is trots op zijn Koning, ,,de
Volkskoning", zoals zij hem graag
De Noorse koning is bijzonder lang,
bijna 1.87 meter. Zijn rijzige en ma
gere figuur wekt evenwel de indruk
nog langer te zijn. Zijn hoge voor
hoofd, de diepe donkere ogen en zijn
aristocratische grote neus geven hem
een gedistingeerd, ernstig uiterlijk.
De koning heeft een aangeboren ge
voel voor humor. Hij leeft zeer een
voudig: hij eet weinig en houdt zich
aan een strikt tijdschema.
De Noorse vorst is een onvermoeid
werker. Hij behandelt zijn uitgebrei
de correspondentie, waarbij vele brie
ven van „kleine luiden", persoonlijk.
Hij volgt de nationale en internatio
nale gebeurtenissen en de openbare
mening zeer nauwkeurig en leest da
gelijks kranten van alle politieke rich,
tingen. Hij heeft een uitstekend ge
heugen en bij de wekelijkse kabinets
vergaderingen, die worden gehouden
in het Koninklijk Paleis te Oslo, ver
rast de Koning zijn ministers vaak
door een uitzonderlijk goed begrip van
ingewikkelde zaken en door zijn vra
gen. De Noorse vorst is een scherp
zinnig politicus, die in woorden noch
in daden partij kiest. Hij geeft altijd
blijk van belangstelling voor allerlei
vraagstukken, waarover in zijn land
wordt gesproken. Geregeld bezoekt
hij vergaderingen van intellectuele
verenigingen.
\7 AN jongsaf, toen hij nog officier
was bij de Deense Koninklijke
Marine, heeft Koning Haakon een
grote liefde behouden voor de zee.
Daar ligt zijn grootste belangstelling!
Hij bezoekt geregeld schepen en
brengt in de zomermaanden een groot
deel van zijn vacantie door aan boord
van bet Koninklijk jacht „Norge", dat
het Nooifte volk hem schonk t.g.v.
zijn 75ste verjaardag. De koning laat
het anker van de „Norge" vaak val
len in de haven van Oslo. Hij woont
dan op het jacht, terwijl hij voor
staatszaken af en toe naar het paleis
gaat.
Vele sporten heeft hij beoefend,
voornamelijk de wintersporten. Doch
zeilen is favoriet! De laatste jaren
heeft hij zich in verband met zijn ge
zondheid belangrijke beperkingen moe
ten opleggen. Zijn belangstelling voor
de sport is er daarom niet minder op
geworden.
Koning Haakon Europa's oudste
vorst werd geboren als Christian
Frederik Carl George Valdemar Axel,
Prins van Denemarken, op 3 Augus
tus 1872 in het Deense stadje Char-
lottelund. Hij is de tweede zoon van
Kroonprins Frederik van Denemar
ken later Koning Frederik VIII
en van Prinses Louise van Zweden
en Noorwegen.
Zoals gebruikelijk is in de Deense
Koninklijke Familie, trad Prins Carl
reeds op 14-jarige leeftijd in dienst
van de Deense marine. Toen hij 21
jaar oud was werd hij benoemd tot
tweede luitenant en drie jaar later
tot eerste. Gedurende zijn diensttijd
bezocht de jonge prins vele landen,
waaronder de landen rond de Mid
dellandse Zee en West-Indië.
Op 22 Juli 1896, toen hij 23 jaar
oud was, trouwde Prins Carl in het
Buckingham Palace in Londen met
zijn nicht Prinses Maud, een dochter
van de Prins van Wales de latere
Koning Edward VII en Prinses
Alexandra van Denemarken. Koning
Haakon is dus door zijn huwelijk de
oud-oom van de thans regerende Ko
ningin Elizabeth II van Groot-Bri-
tannië. Als huwelijksgeschenk ontving
het Koninklijke Paar van de Prins
van Wales het huis „Appleton" in de
omgeving van Sandringham in Nor
folk. Daar werd op 2 Juli 1903 Ko
ning Haakon's enige zoon, kroonprins
Olav, geboren.
De Noorse koning spreekt perfect
Engels. De Engelse Koninklijke Fami.
lie noemt hem Uncle Charley". Hij
voelt zich nauw verbonden met Enge
land, omdat er eens sprake is ge
weest dat hij zich in Engeland zou
vestigen om dienst te nemen bij de
Britse marine. Het is evenwel anders
gelopen.
OP 7 Juni 1905 gaf de Noorse volks
vertegenwoordiging het Stor
ting de wens te kennen de van 1814
daterende Unie met Zweden te ont
binden. Deze Unie was Noorwegen
eigenlijk opgelegd. Na de Napoleon
tische oorlogen werd de Deense ko
ning namelijk verplicht Noorwegen
aan Zweden af te staan. Tot 1814
stond Noorwegen onder de Deense
kroon. Het Noorse volk bekrachtigde
bij volksstemming het besluit van het
Storting. In October 1905 werd de
scheiding van Zweden en Noorwegen
een feit. Noorwegen, na meer dan
500 jaar weer een onafhankelijk land,
had evenwel geen koning.
Het Storting bood de troon aan
Prins Carl van Denemarken aan. De
Prins aanvaardde hem, doch stelde
als voorwaarde, dat hij door een vrije
volksstemming zou worden gekozen.
Hoewel Noorwegen toen veel repu
blikeinen telde, behaalde hij bij de
op 18 November 1905 gehouden ver-
De Noorse „zeeman-koning"
bezoekt vele schepen, die de
haven van Oslo aandoen. Hier
staat hij op de commandobrug
van het Noorse koopvaardijschip
„Sophocofelus".
kiezing een meerderheid van 4 op 1.
Zeven dagen later hielden Prins Carl,
Prinses Maud en Prins Olav hun in
tocht in Oslo. De Koning verklaarde
zijn trouw aan de Noorse grondwet en
als leus koos hij „Alles voor Noor
wegen". Prins Carl had de Noorse
naam Haakon gekozen, de naam van
vele Noorse Koningen uit de Viking
tijd en gedurende de Ynglingendynas-
tie. Op 22 Juni 1906 werden Koning
en Koningin gekroond in de oude ka
thedraal van Trondheim. Reeds spoe
dig slaagde koning Haakon er in, zich
bemind te maken bij zijn volk. Dit
gelukte hem door zijn eenvoudige leef
wijze, zijn prettige omgang met het
volk, zijn enthousiaste belangstelling
voor de wintersporten en...zijn grote
kracht! De Koning kan een kachel-
pook met zijn handen buigen.
Tussen de twee wereldoorlogen
speelde Noorwegen een belangrijke
rol in de wereldpolitiek, naarmate zijn
maritieme invloed toenam. In 1937
demonstreerde Koning Haakon zijn
geloof in de belangrijkheid van de
kleine naties doordat hij onomwonden
een Nederlands voorstel van de hand
wees volgens hetwelk de Scandinavi
sche landen zich tot Engeland en
Frankrijk zouden wenden om erken
ning te vragen van de Italiaanse
overwinning in Abessinië.
In 1938 leed de koning een zwaar
verlies. Zijn vrouw overleed toen in
een ziekenhuis te Londen, waar zij
sedert enige tijd werd verpleegd.
Enkele dagen voor haar overlijden
was Koning Haakon in Londen gear
riveerd. De terugtocht naar Noorwe
gen maakte hij aan boord van het
Britse oorlogsschip Royal Oak", dat
het stoffelijk overschot van 's konings
gemalin vervoerde.
(Vervolg op pag. 2).
Drie generatiesKoning Haakon tussen zijn enige zoon kroonprins Olav
Wekelijkse bijlage Zaterdag 24 Juli 1954
