Wi De Prins landscommandeur inniter orde van Johai (S) Kartel-afspraken behoeven goedkeuring van minister Straks haringen ran 12 kg? nieuwe leidsche courant s ZATERDAG 2G JUNI 1954 HERLEEFD VERLEDEN gedurende de rampdagen, een ontmoe tingscentrum voor geëvacueerden. De Orde telt thans: 49 rechtsridders, 200 j-ridders en 100 leden der damesafde- g- Riddermaaltijd Om 11 uur vanochtend kwam het ka- H.M. de Koningin woonde installatie bij in de Ridderzaal (Van een onzer verslaggevers) VANMIDDAG IS DE RIDDERZAAL in Den Haag opnieuw het toneel geweest van een plechtigheid, die de herinnering aan overoude tijden ievend maakte. De glans en glorie der middeleeuwen herleefde er, toen, vanmiddag om twee uur, honderd en twintig ere-ridders van de Orde van Sint Jan en vijf en twintig rechtsridders bijeen waren, om de Prins der Nederlanden in tegenwoordigheid van H.M. de Koningin te installeren als landscommandeur van de Orde. Hij volgt als zodanig de aftredende Groot meester mr W. J. baron van Lynden op. Zwart, wit en rood waren de kleuren, die in de Ridderzaal overheers ten. Het zwart van de mantels der kapittelridders, het wit van de Johan- niterkruisen en van de pantalons der ere-ridders en het rood van de attilax. de mantel, die laatstgenoemden droegen. Een lichte noot werd aan het geheel gegeven door de aanwezigheid van de Johanniterzusters en helpsters, die allen in de voorgeschreven uniform verschenen waren. Om kwart voor twee verscheen H.M. de iConingin. Zij was vergezeld van jkvr. C. E. B. Röell en jhr. D. G. de Graeff. Toen H.M. was gezeten, werd de Prin5 binnengeleid door het volledig kapittel t.w. mr W. J. baron van Lynden, groot- meéster; jhr J. Beelaerts van Blokland, coadjutor: jhr mr C. L. van Bcijma thoe Kingma, werkmeester; jhr W. Laman Trip, schatmeester: jhr mr P. R, Feith, kanselier; jhr mr dr L. H. K. C. van Asch van Wjjck, le kapittelridder en ir F. C. C. baron van Tuyll van Seroos- kerken van Zuylen. 2e kapittelridder. Na een kort welkomstwoord van de grootmeester, baron Van Lynden en een wijdingswoord van de ere-ridder jhr. ds. F. W. Teding van Berkhout sprak Prins Bernhard de installatierede uit. Daarin richtte hij allereerst woorden van dank tot zijn voorganger, wiens kennis en er varing de Orde node missen kan. De Prins zei vervolgens, dat h(j zich afgevraagd heeft of het zinvol was deze functie te aanvaarden. Is de Orde slechts een merkwaardige traditie, of een levend organisme, dat ook in onze tijd, uit eigen kracht een plaats in de maatschappij verdient. „Ik ontken de betekenis der traditie niet", aldus de Prins, „maar tra ditie zonder wezenlijke inhoud kan slechts kunstmatig in het leven worden gehouden. En dat heeft, zo vervolgde de Prins, geen zin. Wanneer de vrucht van mijn overpeinzingen is geweest, dat ik de benoeming tot landscommandeur heb aanvaard, dan blijkt daaruit, dat ik in de Orde van St. Jan wel iets meer zie. dan traditie alleen. De ziekenverpleging, door de Orde bedreven en de opleiding van Johanniterzusters en helpsters kan mits zü krachtig ter hand genomen wordt een wezenlijke bijdrage vor men tot een der grote problemen, waar voor wij in Nederland staan. In nauw contact met overheidsinstanties en parti culieren en gesteund door allen, d' de Orle zijn toegelaten, moet dit ^worden voortgezet en uitgebouwd". Met dat de Orde zich in deze lijn zal vaardde de Prins ■twikkelen Anctle. De Prins werd vervolgens toegespro ken door jhr. J. Beelaerts van Blokland, coadjutor en ir. F. C. C. baron van Tuyll van Serooskerken van Zuylen, tweede kapittelridder. De taak der orde Gisteren hebben wjj reeds uitvoerig geschreven over de historie der Orde en haar taak in deze tijd. Tot de laatste be hoort de exploitatie van een ziekenhuis in Bennekom. dat binnenkort, met steun van een groot aantal kerkelijke instellin gen en de gemeente Ede wordt uitge breid. De Orde werkt voorts nauw samen met het Rode Kruis, o.m. door deze in stelling de middelen te verschaffen om haar werk te doen. Zij leidt een aantal Johanniterzusters op in Diaeonessenhui- zen, terwijl zij de opleiding verzorgt van Johanniter helpsters, die op één lijn staan met Rode Kruishelpsters. Met dit verschil, dat eerstgenoemde meisjes van positief Christelijke huize zijn en, naast een technische opleiding van het Rode Kruis, een geestelijke vorming van de Orde krijgen. De damesafdeling van de Orde stichtte. pittel der Johanniter Orde in de Rolzaal in vergadering bijeen. Om 1 uur werd er met de Prins, die om 12 45 uur arri veerde. een eenvoudige riddermaaltijd genuttigd Ditmaal was in de kelder var. de Ridderzaal aangericht en bestond uit bouillon, ragoutbroodjes, toast met warme champignons, paling en zalm en kleine broodjes. Er werd chablis gedron ken en men at vruchtensla toe. De Rid derzaal was op eenvoudige wijze ver sierd met palmen en rose hortensia's. Ned. bouwer droeg Fins vlaggeschip over Na een geslaagde proeftocht op de Noordzee is het motortankschip Pensa, gebouwd op de werf van Jan Smit Czn N.V. te Alblasserdam, overgedragen aan de Finse rederij A. B. Turret O.Y. te Helsingfors. Het schip zal met een draag vermogen van 16.300 ton het vlaggeschip van de Finse koopvaardijvloot zijn. Hoger dividend Bijenkorf van 8 op 9 procent Het ligt in de bedoeling van directie en commissarissen der N.V. Magazijn De Bijenkorf in de eerstvolgende vergade ring van aandeelhouders, in verband met de niet onbevredigende gang van zaken en het feit dat boekjaar 1953 betrekking heeft op 13 maanden, over dit boekjaar een dividend voor te stellen van 9 (v.j. 8* procent Dinsdag beslissing over soda-pioject Rode Kamerfractie was Marxistischer dan de socialistische ministers (Van onze Parlementsredacteur) T~VE TWEEDE KAMER is gisteren rlog niet tot een beslissing gekomen met betrekking tot de vier wetsontwerpen rond het soda-project te Delfzijl. Wel zijn de debatten gesloten, maar de eindstemming zal Dinsdag middag a.s. plaats hebben. Het staat te bezien, of de socialisten zich bij de voorstemmers zullen scharen, want aan hun principiële bezwaren is minister Zijlstra niet tegemoet kunnen komen. De enige concessie, die hij nog deed was, dat in de statuten van de Soda-industrie zal worden bepaald, dat het aangaan van overeenkomsten met soortgelijke ondernemingen over prijzen, afzetgebied of andere aangelegenheden, waardoor de omvang van de bedrijfsactiviteit beperkt zou kunnen worden, de goedkeuring van de minister zullen behoeven voor de duur van de garantie-overeenkomst. ben gemaakt. Hetgeen men trouwens ook kan constateren aan de hand van het feit. dat de garantie-verlening mede de hand tekening draagt van de socialistische mi nister van Financiën, de heer Van de Kiefl. ialistische Kamerfractie heeft Kort en klein De Nederlandse Aardolie Maatschappij beeft gedurende de laatste maanden een boring verricht te Zeddam bij 's-Heeren- berg, welke een diepte van ca 2000 m. heeft bereikt, doch geen succes heeft op geleverd. De N.V. Carrosseriefabriek Verheul te Waddinxveen heeft een proef- order van 3 lijnbussen, bestemd voor eer maatschappij te Montevideo (Uruguay) voltooid. Eind juli zal op initiatief var het Centraal bureau der Gereformeerde diaconieën te Utrecht een 50-tal Hon gaarse kinderen, die Ondergebracht zijn :n D.P. kampen in Duitsland, voor zes weken naar Nederland komen. De Emd- hovense politie heeft een inbrekersbende onschadelijk gemaakt, die inbraken pleeg, oe in meestal kleine fabrieken, kantoren on werkplaatsen, waar zij zich meester maakte van het aanwezige geld. De Utrechtse rechtbank heeft de 34-j. Amersfoortse koopman S. de L., de 41-j. Amersfoortse koopman W. M. en de 29-j. wasindustrieel J. V. uit Hilversum elk tot een geldboete van ƒ500 veroordeeld Wegens hazardspel. De Dordtse recht bank heeft A. W, de G. en C. M. va V.. resp. directeur en secretaris van •abriek in Arkel vrijgesproken van tractbreuk. nadat tegen hen resp. ƒ250 en 75 was geëist Vandaag werd het internationale telex- verkeer met Portugal geopend- <r Op 1 Juli wordt het gewone postwisselver- *eer tussen Nederland en Oostenrijk hervat tot een maximum van f 380 en de te storten en uit te betalen bedragen moeten :n Nederlandse munt worflen vermeld. Het was een debat met horten en stoten gisteren. De morgen was gebruikt voor nader overleg tussen de minister en de commissie van voorbereiding. Toen de openbare vergadering 's middags om 1 uur begon was hiervan nog geen verslag aan wezig. Daarom werd de vergadering ge- horst. Dit duurde tot even voor drie uur toen was eindelijk het resultaat van de besprekingen ter tafel. Nog geen vijf mi nuten later werd de vergadering opnieuw een kwartier geschorst, teneinde de Kamerleden, die geen deel van de com missie uitmaakten, gelegenheid te geven :ulks op verzoek van de heer Gortzak (Comm.) het verslag althans te lezen ?n konden eindelijk de debatten in derde termijn beginnen. Hieraan werd uitsluitend dèelgenomen door de heren Schouten (A.R.), drs Nederhorst (Soc.) en ster Zijlstra. Nieuwe argumenten en weer werden niet naar voren ge bracht. Slechts werd bevestigd, hetgeen 'et verslag van het nader mondeling overleg reeds duidelijk was geworden, dat icialisten door de wijzigingen, die da bewindsman had aangebracht, niet ware» overtuigd. één punt willen wij nog wijzen. De Schouten had ln eerste instantie be toogd. het niet eens te zijn met de stelling Jn drs Nederhorst. dat van een gemengd abinet geen voorstellen verwacht moch- n worden, die indruisen tegen de socia listische denkbeelden. Dat zou dan ook den voor de beginselen van de andere de regering vertegenwoordigde partij- En daarbij had de heer Schouten ge- zen op het voorbeeld van de Zondags wet. Drs Nederhorst nam dit voorbeeld over. aar was, zo zeide hij, nu juist reeds in :rste aanleg geprobeerd, de anti-revolu- onnairen een eindweegs tegemoetgeko- en. Die tegemoetkoming ging wel niet »r genoeg en daarom hadden de anti's dan ook tegengestemd. Maar bij dit soda- project was niets te ontdekken van enige tegemoetkoming aan de socialistische be ginselen en dat was nu juist het verschil. Hou dan maar op met regéren, zo luidde ïgeveer de repliek van dr Schouten. Er oeten nu eenmaal soms beslissingen ge- omen worden en daarbij zal het vaak jn. dat aan de beginselen van de ene de andere partij, in het kabinet vertegen- •digd, te kort wordt gedaan. Er ligt bijvoorbeeld een wetsontwerp tot uitbrei ding van de staatsloterij. Dat gaat in tegen de anti-revolutionnaire bnginselen. Op het standpunt van drs Nederhorst bij de behandeling moeten komen de regering zeggen: wij kunnen dit wetsontwerp niet aannemen, want het gaat in tegen de beginselen van de regering deelnemende partijen. Dr Schouten zag hiervan natuurlijk niets komen en stak niet onder stoelen of ban ken, dat naar zijn mening de algemene stelling van drs Nederhorst niet voor alle partijen, doch slechts voor één partij, n.l. de socialistische, wordt geponeerd. Minister Zijlstra kwam met de mede deling, dat hij waarlijk niet van te voren had kunnen weten, dat een opzet van het soda-project zonder rechtstreekse staats- participatie, in strijd zou komen met de socialistische leer. Hij had van de socia- lisatie-theorieën van de moderne socialis ten studie gemaakt en was daarbij niet tol een bepaalde conclusie gekomen. M.a.w. hij wist niet, wat nu het eigenlijke socia listische standpunt ten aanzien van socia lisatie is. Hieruit zou men kunnen concluderen, temeer wanneer men deze uitlating ziet in samenhang met de in eerste instantie gevallen ministeriële opmerking, dat de wetsontwerpen afkomstig waren gemengd kabinet, dat in het kabinet de socialistische ministers van de over- heidsexploitatie of overheidsparticipatie j in geen enkel opzicht een schibboleth heb- ELKE DAG KOMEN ER NIEUWE POMPEN BIJ.... om auto- en motorrijders de vreugde te schenken van het rijden op de superbenrine ESSO EXTRA met extra hoog octaangetal. Tank bij de blauw/witte Esso pomp. P.E.N.-congres gesloten Als er maar goed geschreven wordt, koopt men wel boeken Rustig verloop doordat politieke incidenten ditmaal uitbleven (Van onze §-redacteur) HET 26ste PEN-CONGRES, dat gisteren in Amsterdam zijn laatste zit ting hield, zal in de geschiedenis voortleven als de PEN-bijeenkomst, die zonder politieke incidenten verlopen is. De voorzitter van de slotbijeen komst, de Engelse auteur Charles Morgan (The Fountain, Portrait in a Mirror, Sparkenbroke, The Voyage, The Empty Room en The Judge's Story) was zo vriendelijk, om het rustig verloop toe te schrijven aan de in vloed van een stad als Amsterdam. De communistische Duitse schrijvers zijn op het congres nauwelijks aan het woord geweest. De enige Duitser, die wél sprak, was de Westduitse gedelegeerde professor Ludwig Berg- strasser. Hij hield een vriendelijk dankspeechje, waarin hij zijn gehoor ver zekerde, dat alle tegenwoordige Duitse PEN-ledcn afkerig zijn geweest van het Duitse Nazi-regiem. Hij aarzelde niet het een bewind van misda digers te noemen. En zo is dit congres eigenlijk buiten gewoon onbelangrijk geweest. Daarover is iedereen het wel eens. De discussies stonden, door het ontbreken van de mon delinge of schriftelijke vertalingen der redevoeringen, op een betrekkelijk matig peil. Wat de verschillende sprekers over de experimentele dicht- en prozakunst gezegd hebben, was belangwekkend ge noeg, maar het heeft het probleem als zodanig geen stap verder tot de oplos sing gebracht Men heeft eigenlijk ge concludeerd, dat de verschijnselen, die zich in de allernieuwste letterkunde voordoen, normale openbaringen zijn, die in elk tijdsgewricht opdoemen. Een der Engelse sprekers heeft de experimen tele roman in zijn land rondweg „slecht" genoemd en de Poolse afgevaardigde. Jan Parandowsky, was erg onder de in druk van het feit, dat hij in een Ameri kaanse literaire encyelopaedie zowel Lord Byron als Micky Mouse vermeld Beter schrijven Maar het verlossende woord is toch eigenlijk gesproken door de doyen van de PEN. de van geest en geleerdheid sprankelende professor Denis Saurat uit Parijs, die gistermiddag de slotbeschou wing over het congresonderwerp hield. H\j beklaagde zich er over, dat er bij de debatten veel meer aandacht was be steed aan het proza, dan aan de poëzie, terwijl d i e toch het hart is van de ont wikkeling. de kunst en het sentiment. De vernieuwing van de romankunst is een proces, dat zich onopzettelijk voltrekt Een nieuw boek brengt nieuwe mensen, met andere denkbeelden naar voren en hun leven is de grondslag van de roman. Als voorbeeld noemde hij de romankunst van De Balzac. Diens hoofdpersonen z\jn de helden van hun tijd en hun nieuwe denkbeelden bereiken, via de roman de lezerskring en werken zó vernieuwend. De romanschrijver is zoals hij is. Hi alleen anders en vernieuwd kunnen den, als hU zj1n hart veranderde. In dat opzicht sloot deze spreker zich aan bij de eerder door zijn bondgenoot. André Chamson, gemaakte opmerkingen Hij wees de veronderstelling va sprekers, dat de tegenwoordige schrijver zo'n grote verantwoordelijkheid heeft, omdat hij geroepen zou zijn de wereld te veranderen, van de hand. De wereld verandert steeds, dank zij de dichters. Maar de werkelijke missie van de schrijver is: het plan waarop z(jn werken zich bewegen steeds hoger opvoeren daardoor een atmosfeer van cultuur scheppen. Voor pessimisme „niet aard worden" is niet de minste re den. Genieën als Marcel Proust en Fracz Kafka, die men toch zeker tot de ver nieuwers rekenen kan. hebben ervaren, dat zij snel geaccepteerd werden. Nim mer, aldus prof. Saurat, zijn er zoveel boeken verschenen als tegenwoordig. Nooit was ook de belangstelling van de mensen voor literatuur en voor het boek zó groot als thans. Laat de schrijver dus zijn roeping verstaan. Zij Is geen kwestie techniek, doch een van waarheid! at was een uitnemend en zeer ver helderend betoog. Het werd uitgesproken In een prachtig Frans, gevolgd door een herhaling in uitstekend Engels. Een meesterlijk slot van een congres, dat zich, meer dan door belangrijkheid, geken merkt heeft door gezelligheid. Daarvoor zijn vele dankbare woorden gesproken. Door Joseph Leftwitch na- het Jiddische centrum, Johannes Edfelt namens Zweden. Roger Caillois namens de Unesco, Marcel Sauvage na mens Frankrijk (die Nederland een „ex perimentele tuin" noemde, omdat zijn er vertaald werd) en tenslotte door Charles Morgan. Diens roman The Foun- is gewijd aan de rijd gedurende de eerste wereldoorlog, dat de auteur in Bodegraven in het fort Wieriekersehans werd geïnterneerd. Hjj vertelde daarvan belangwekkende bijzonderheden, culmi nerend ln de opmerking ook gewijd Leid e naar voorzitter van Int. Meelvereniging De Internationale Vereniging van Meel fabrikanten heeft in Parijs de heer H. J. de Koster voor de eerstvolgende drie Jaar voorzitter gekozen. De heer De Koster voorzitter van de Nederlandse Vereni ging van Meelfabrikanten en directeur ■an de meelfabriek De Sleutels te Leiden. Od de vergadering zijn maatregelen be- iproken om de vermindering van het broodverbruik tegen te gaan. Onze koopvaardijvloot is verouderd De leeftijdsopbouw van onze koopvaar dijvloot is ongunstig, aldus blijkt uit het jaarverslag der Nederlandsche Reeders- vereeniging voor 1953. Slechts 46 pet is jonger dan 10 jaar, tegen 50 pet van de Britse. 58 van de Franse. 60 van de Noor se en 47 van de wereldvloot. Twintig jaar en :uder is 22 pet van onze vloot, 19 van de Britse. 21 van de Franse, 18 van de Noorse en 23 van de wereldvloot. De de viezen opbrengst van 67 pet onzer koop vaardijvloot was netto ƒ485 (v.j. ƒ630) millioen. Totaal waren voor Nederlandse reke ning in aanbouw op 1 Januari jl. 143 schepen, metend 750.000 ton, waarvan 138 schepen, metende 702.900 ton in Ne derland. De Ned. koopvaardijvloot om vatte 1289 schepen met 3.2 min ton- Het aanbod van scheepsruimte overtrof in '53 de vraag. Er was felle concurrentie, die tot conflicten leidde De lijnvaart ging achteruit al was het ladingaanbod nog bevredigend. Voor de wilde vaart was de markt teleurstellend op een laag peil. In de tankvraehtenmarkt brokkelde het vrachtpeil af. De wereldtankvloot ver meerderde in 1953 met 3,6 min ton tot 36 min. Tussen 1954 en 1958 zal 11H min ton worden opgeleverd. In 1953 werd 560.000 ton gesloopt. De zeesleepvaart legde meer mijlen af dan ln 1952. aan de materiële verzorging „the Dutch serving too slowly, giving too much". (De Nederlanders bedienen te langzaam en geven te veel). Dat kan ook van het congres gezegd worden. Als er eens weer een PEN- congres gehouden wordt, bevelen wij een betere organisatorische verzorging aan. Een stencildienst, die haar centrum in Apeldoorn heeft, kan een congres niet verzorgen. Alje stencils arriveren als het congres voorbij is. Een volgende keer gaat men, op voorstel van Italië, naar het Verre Oosten. Maar heden zün er eerst nog een tweetal excursies: naar de Zuiderzeesteden en naar Rotterdam! BOLHOED DRAAG IK NIET jb^vklA Zó boeiend i's nu PANORAMA Toch is het zo LINKSHANDIGHEID. HOE? de tvilleket. ischoi lichanmsheljt uitg meerwaardig. Die mensen zijn reehtshandig. Maar daarnaast brstna een kleine minderheid, variërende van 2 tot 4 pd. die bij voorkeur de linker- I hand gebruiken en linkshandig zijn. De gevolgtrekking ligt dus voor de hand, dat bij linkshandigen de rechter hersen- helft meerwaardig is. Maar dan knelt emcel oorspronkelijk een dier met een tp en een staart zou zijn vnortgeko- en, dan blijkt na deling van de cel et de ene helft een staart en de an- •re helft een kop op te leveren, maar treden uit beide delen twee volwaar- tardige individuen uan de dag. Wel- I, deze ervaring in aanmerking ne- iedere linkshandige de rechterhelft is rassend licht werpt op het verschijnsel der li nkslmndi e- heid- Dc zoeven ge- kiemen van de salamandei spleten en daarbij merkwaardige ont dekkingen gedaan. Vond de klieving van het ei zeer vroeg plaats, dan ont stonden uit de rellen normale salaman- bijzonde\ ■houding meerwaardig, zodat het individu is. Resumerend: de oorzaak vt linkshandigheid moet volgens theorie dus gezocht worden in kend, u inhaal •nblik t, wek- de kiemcel i de kie t dat bepaalde deler 'rlore deel gegnr. trhelnnr die het hefaa dan ontstonden salamander spiegelbeeld waren! Deze geleid tot een theorie die digheid verklaart uit klie Deze them ussen linkshandigheid en tweeling- leboorten waarschijnlijk maken. Ten KO.tal stambomen die dr. Jordan bijna veertig jaar geleden hekend maakte, voeren inderdaad tot de verrassende ronclusie dat linkshandigheid en twee ling-geboorten in dezelfde families Nu hebben gehad, moei spreken over koei Nadruk verboden). PRACTIJKEXAMENS BOEKHOUDEN. CORRESPONDENTIE EPETITIE- HET PAROLAINSTITUUT, erdam Maurltsweg 29. Tel 25972 (3 lllnen) (Van onze Londense correspondent) Mijn paraplu heeft van mij een ander mens gemaakt. Het eerste besef daarvan daagde, toen ik de parapluwinkel op The Strand uitstapte, voorzien van een onvervalst-Engels regenscherm, en het nuttige gebruiksvoorwerp boven mijn hoofd ontvouwde. Met elke stap die ik deed werd het mij duidelijker, dat het ge bruik van een paraplu een totaal-andere levensstijl vereiste dan die ik tot nu toe ln toepassing had gebracht. Schichtig keek ik om mij heen, bang door iedere voorbijganger uitgelachen te worden. Maar niemand achtte mij of mijn paraplu een blik waardig. Toen concen treerde ik m'n aandacht op de hantering van het zwarte gevaarte zelve. Houterig hield ik het ding omhoog, probeerde hoe hoog ik het boven mijn hoofd moest hou den. wat het gemakkelijkste droeg: recht standig of een weinig schuin, en hoe ik het beste de handgreep omvatten kon. Een niet onaardige Miss vertrok haar schat tige gezichtje in boze plooien, toen ik ik zweer u: niet met voorbedachten rade haar met een baleinpunt een der schone ogen dreigde uit te prikken. Haastig mom pelde ik mijn verontschuldiging, doch haar plaats was al ingenomen door een schommelende moeke, die mij met Cock ney-felheid en schorre stem naar een an dere wereld wenste, want ik had haar met het natte paraplu-doek een veeg in haar gezicht gegeven. Ik voelde mij rampzalig. Al wat ik moei zaam aan zelfrespect veroverd had zakte als een doorgeprikte ballon ineen. Ik een „het" geworden: geen Hollander r en ook geen Engelsman. De beproefde levensstijl der vaderen had ik verraden door een paraplu te kopen, en voo levensstijl der Engelsen was ik niet in de wieg gelegd. Niet in de wieg gelegdWat het toch, dat deze „gentlemen" met veel éléganee en gemak een paraplu deed hanteren? Als zij het konden, dan moest ik het ook kunnen. Ik was after all ingezetene van het Verenigd Koninkrijk, en wat drommel, als de Engelsen het recht en de kunde hadden om een para plu te dragen, dan had ik dat ook! Ik vermande mij, rechtte mijn rug, hield de paraplu zo losjes cn onverschillig moge lijk vast. stak mijn linkerhand, precies als de „gentlemen", met een resoluut gebaar in mijn broekzak, en spankerde voort langs der Britse heren straten. Al gaande leerde ik. En ik ervoer, da' mijn aandacht, louter door de aanwezig heid van die paraplu, ongemeen ver scherpte. Want voortdurend moest ik op mijn hoede zijn voor passerende voorbij gangers, uitstekende zonneschermen var winkels, paraplu's van andere sexe-geno- ten. lantaarnpalen, geparkeerde auto's, takken van bomen en al wat verder potentieel gevaar oplevert voor de tere constructie van een paraplu en het leven mijner mede-burgers. De paraplu werd mij ln dubbele bete kenis tot bescherming: tegen de regen en tegen de buitenwereld. Temidden de woelige mensenmassa's op Trafalgar Square en in Regent Street leefde ik een eigen, verzekerd, knus bestaan onder de hemisfeer van mijn paraplu. De regen druppelde net zo gezellig tegen mijn dunne tentdak als hij kon neerstriemen op de dakpannen, terwijl ik zelf heerlijk- veilig en warm onder de dekens lag. Zon der regenjas bleef ik toch droog. De regen hield op, en het moment was aangebroken dat ik mijn regenscherm tot zijn opgevouwen staat terugbracht. Ik rolde het scherm met een geoefende be weging samen, bond het elastiekje er om heen. en maakte mij gereed om met een paraplu-als-wandelstok verder te gaan. Maar toen deed zich een nieuwe moeilijk heid voor: hoe houdt men een paraplu in opgerolde staat vast? Door er mee te zwaaien als met een wandelstok, in ge lijke cadans met het rhythme der voeten? Over de arm? Onder de arm? Horizontaal in de hand? Alles probeerde ik; en ik er voer dat het de meeste bevrediging geeft als men het voorwerp zo nonchalant mo gelijk, als een onderdeel van het manne lijk toilet, met zich omdraagt, nu eens er mee hinkepinkend als een wandelstok, dan weer het losjes over de arm hangend, een ander maal het horizontaal dragend. En ook leerde ik met een zekere onver schillige dandy-achtige éléganee op de paraplu te leunen als ik even verpoosde het verkeer gade te slaan. Het hele geheim is dit: men moet leunen en toch niét leunen, de paraplu schuin tegen de heup plaatsend, de hand losjes het hand vat omvattend, de rechtervoet met de teen naar beneden gekruist over de lin kervoet, zodat men op een ongemeen ver kwikkende wijze balanceert. Sinds ik mijn paraplu heb, kan mij niets meer deren. Ik ga uit zonder regenjas in het vaak zo zachte maar natte Engelse klimaat. De paraplu is mijn kameraad, mijn schutse geworden. Aan haar zwart zijden degelijkheid heb ik mijn zelfbe wustzijn vastgehaakt. Toegegeven: voor alsnog is het een wankel, niet ln mijzelf rustend zelfbewustzijn Zo men wil: een geleend zelfbewustzijn. Maar dat zal wel beteren. Begrijpt ge nu, waarom ik een weg ben opgegaan, vanwaar geen terug keer meer mogelijk is? Verstaat ge nu, waarom ik, diep in mij, de wetenschap omdraag, dat ik gecapituleerd heb? Ge capituleerd heb ik voor die vermaledijde Engelse heren, hun zelfverzekerdheid, hun klasse-bewustzijn, hun hooghartige in- zichzelf-beslotenheid. Straks ga ik nog proberen de Hollandse tongval van mijn Engels te vervangen door het Oxford- accent. Wie weet, iaat ik een tandenbor stelsnorretje staan. Of zelfs échaf ik mij, als dit capitulatie-proces zich verder vol trekt, een zwart jasje en streepjesbroek Ik hoop alleen één ding: Dat der vade ren bloed sterk genoeg zal zijn om mij er van te weerhouden een bolhoed te gaan dragen. Want dat toppunt van Britse zelf genoegzaamheid verfoei ik tot in het diepst van mijn hart1 1-ouheldpmkaDen (Speciale correspondentie). RIJGEN we straks Hollandse Nieuwe ran twaalf kilo? De vis- wagentjes :ullen dan verstevigd moe ten worden en inplaats van per stuk zal het zeebanket dan vermoedelijk, per ons moeten worden verkocht. Toch is het helemaal niet onwaar schijnlijk, dat onder invloed van oe hormoneninjecties onze vissen aan gewicht zullen kunnen toenemen. In dien Ame Joeker, de eerste, Deense vissenchirurg gelijk krijgt zullen ook onze snoekers zich ander tu«p moeten aanschaffen, omdat een volwassen snoek dan vlot vijftig pond kan we gen. In de visserij is er dus een ware revolutie op til, doch de onderne mers kunnen gerust zijn woor al die nieuwigheden werkelijkheid zijn ge worden, is het bestaande materiaal ruimschoots afgeschreven. MET het lesonderzoek in z\jn meest wetenschappelijke vorm houdt zich onder meer de Deen Ame Joeker bezig. Hij is assistent aan het Biologisch Instituut in Charlotten- lund. bij Kopenhagen. H(j is de eer ste Deen, die er in is gestaagd een zieke vis onder narcose te brengen en te opereren. Ondanks zijn nog lillllllllllllllllllllll jeugdige leeftijd hij is nauwelijks 25 jaren geniet h(j al een wereld- reputatie. De ouders en grootouders van Arne bezitten een der grootste visserijbedrijven van Noord-Europa. Hij is dus als het ware met de vissen groot geworden, Tijdens zijn onder zoekingen nu is deze geleerde op gloednieuwe ontdekkingen gesto ten: door toevoeging van bepaalde hormonen kan men omvang en ge wicht van sommige vissen verveel voudigen. Tot welke geweldige ge volgen dit op de duur kan leiden behoeft geen betoog. Als zalmen straks het gewicht krijgen van var kens. snoeken meer paan toepen dan een lam en aan een harinp meer vlee zit dan aan een uet kontfn Jlaan we voor een finale revolutie, die vee fokkers en slagers naar de ondergang zal leiden. Voorlopip spreekt dr Joe ker niet over deze hormonen. Hij ont kent zelfs het voorlopige succes van zijn proeven, want hij tril in alle rust kunnen voortarbeiden. visexpert is het invriezen ran lerende vissen. Volgens zijn procédé kunnen levende vissen op een tempe ratuur van 40 graden onder nul in V» worden ingevroren. Dit ijsblok kan naar alle delen van de wereld worden vervoerd en indien na vier weken de temperatuur weer geleidelijk wordt opgevoerd en het ijs begint te smel ten blijkt de ris nog springlevend ie zijn. Volgens Joeker moet het mo- mogelijk zijn een vis, die al acht maanden ln een ijsblok zit ingevro ren nog tot leven op te wekken. Het covserveringsprocédé zal hierdoor een geheel andere vorm aannemen en bin nen afzienbare tija zal zich hierop een nieuwe Industrie baseren. Ook kun nen roigens dit procédé lerende ris sen naar alle delen ran de wereld worden vervoerd, zodat dus ook ae lieden, die duizenden kilometers van de kust verwijderd wonen verse vis kunnen eten. als vissenchirurg. Steeds jaagt hij op zieke vissen, die hij opereert, ten einde de aard der ziekte te kunnen vaststellen en er medicamenten voor te kunnen samenstellen. Zelfs forellen hebben z(jn operaties met goed ge- rolg doorstaan. Peniciline schijnt een buitengewone uitwerking op de wa terbewoners te hebben. Nagenoeg alle ziekten genezen er door.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1954 | | pagina 11