ESvai!
BICRBPM?
Het huwelijksaanzoek ran de Brit
Zware bos- en heidebrand
bij Boxtel
Bekende Andes-beklimmer
als bruidegom
HEMP
Londense cocktail
MAANDAG IS MAART 1954
®«ïn oudt ^JJJSbiSarPAN
nieuwe maag°^, veigeten. dot
en U bent spoedig ARpAN
T*'„at nodH f I
bevat alles wa nor.
..d-C'CHtTS AKKER
Jsmaakloos. C
iiilinTTTfad
de tegen een bende Mau-Mau die zijn
huis belegerde, een heldendaad waar
alle Britse kranten vol van stonden,
stuurde hij rijn moeder een telegram:
„Alles goed. ondanks 'n beetje lol met
slechte Jongens!"
DEZE beroemde „understatement"
vindt men ook ln de manier
waarop enkele der brievenschrijfsters
werden aangezocht. Mrs Hawtln uit
Chipping Norton schrijft: „Toen mijn
man mij ten huwelijk vroeg ging dat
helemaal niet romantisch, maar ik
denk dat duizenden ik weet niet wat
zouden geven om deze woorden te
horen: „Ik heb een huis. Wat denk Je
Een andere vrouw schreef: „Mijn
vriendje vroeg mij ten huwelijk toen
we op een erg koude avond afscheid
namen bij het hek. Hij zei: „Liefste,
het is ontzettend koud op deze ma
nier. Laten we gaan trouwen, dan
kan ik jou met comfort het hof ma
ken. Zullen we?
En wat denkt u van het volgende
kostelijke verhaal? „Ik ontmoette
mijn man in een bus. Hij vroeg mij
ten huwelijk in ee1 bus. Hij gaf mij
m*n verlovingsring in een bus en we
brachten onze huwelijksreis groten
deels in een bus door. Ik hoop alleen
maar dat ik nu mijt. baby niet óók ln
een bus ga krijgen. Dat zou wel het
toppunt zijnl"
PILIAN HAXELL uit Little Wal-
dingfield schrijft laconiek: „Mijn
vriendje was in dienst toen ik een
brief van hem kreeg: „Het lij me
wel leuk samen het leven te genie
ten tot ons 35ste, dan van ons pen
sioen te gaan leven, om tenslotte
samen begraven .e worden in een
mooie eiken doodkist". Ik heb iemand
anders getrouwd
Ja vreemd -olk, die Engelsen. Maar
ik mag ze well
Bijna 100 ha in vlammen
MISSIEHUIS VAN BIJNA 200 STUDENTEN
BIJ MAASTRICHT UITGEBRAND
(Van onze Londense correspondent)
y-REEMD volk. die Engelsen. Van
buiten koel, beheerst, van binnen
vaak sentimenteel en romantisch. De
voorbeelden ter staving van deze
stelling liggen voor het grijpen. Toen
de millionnairsdochter Isabel Patino
met Jimmy Goldsmith naar Schot
land was gevlucht, om daar te kun
nen trouwen, was heel de Britse pers
in rep en roer. Iedereen zag alleen de
romantische kant van de zaak. nie
mand dacht er aan dat dit voorbeeld
wel eens stimulerend zou kunnen
werken op de fantasie van aan kal
verliefdes onderhevige pubers. De
gevolgen bleven niet uit: herhaalde
lijk brengen de kranten het bericht,
dat ergens een 16- of 17-jarige jon
gen er met een meisje is vandoor ge
gaan naar Schotland, „omdat onze
ouders ons huwelijk in de weg staan".
Elke krant heeft een vaste rubriek,
waarin raadgevingen op liefdes- en
huwelijksgebied worden verstrekt. En
hoe sappiger een romantisch verhaal,
hoe heerlijker de Engelsen het vin
den. U moet maar eens met de Un
derground meereizen en er op letten
vat al die krantenlezende mensen aan
het verslinden zijn: tien tegen één.
dat het een liefdeshistorie of een tot
in de finesses beschreven moord is.
1V/TAG ik u eens laten meegenieten?
^"•Ecn prachtig voorbeeld vinden we
in de „Daily Mirror", het krantachtige
dagdrukwerk (ik weet niet hoe ik het
anders moet noemen), dat elke mor
gen 4Vi millioen Britten samen met
hun „ham and zggs" savoureren. Een
van de redactrices vroeg vorige week
of de lezeressen eens wilden schrij
ven of zij de laatste tijd ook een hu
welijksaanzoek hadden gehad, en zo
ja, hoe. Geen enkele krant in ons
goede vaderland zou net wagen een
dergelijke vraag te stellen, want alle
lezers zouden het maar een brutale
vraag vinden, met het antwoord waar
op niemand iets te maken heeft. Niet
alzo de Engelsen. Waar ze in het pu
bliek voor geen geld ter wereld over
zouden willen spreken, dat zien ze
maar al te graag met naam en toe
naam gedrukt in de krant. De ant
woorden stroomden binnen, en elk
afgedrukt antwoord werd bekroond
met een guinea, dat is ongeveer 11.-.
DEN zekere mejuffrouw Seahill uit
®-i Liverpool schrijft: „Toen ik vorige
zomer in zee zwom raakte ik in
moeilijkheden en werd gered door
een jonge man. Hij vertelde me dat
alles wat in zee gevonden werd het
wettige eigendom was van de vinder.
Daar ik niet met de wet op de hoogte
was. stemde ik toe. We gaan nu gauw
trouwen".
Een andere Britse schone vertelde,
dat ze één ding in haar vriend niet
op prijs stelde, en dat waren z'n bor
stelige wenkbrauwen. „Na veel ge
kibbel stemde hij erin toe. dat ik ze
uittrok. Toen ik ze' dat hij dit regel
matig moest laten doen. antwoordde
hij: „Wat zou je ervan denken als jij
eens deze baan als levenspositie zou
aanvaarden?"
U hebt waarschijnlijk wel eens ge
hoord van die typisch-Britse manier
van uitdrukken, de „understatement".
Dat is een waarheid bekennen op een
manier, die de hevigheid der gevoe
lens of de ernst der omstandieheden
ten enenmale met weerspiegelt Als
b.v. een Engelse jongen te-en een
meisje zegt: „You Know ik vind jou
toch wel aardig", dan bedoelt hij: ik
ben g«k op je. En toen een zekere
heer Philip Grimwood in het begin
van dit jaar op z'n eentje strijd lever-
OP 6395 METER HOOGTE ergens in het Andesgebergte waren in 1952
twee jonge Nederlanders aan het eind van een verre, avontuurlijke
en interessante tocht; het waren de geologen dr C. G. Egeler en zijn vriend
Tom de Booy, de zoon van de directeur van de Koninklijke Noord-Zuid-
hollandse Reddingmaatschappij en van mevrouw Otteline de Booy-Goos-
zens. Zaterdag waren ze weer bij elkaar omdat drs Tom de Booy een
nieuwe tocht ging ondernemen. Hopelijk een verre, geen al te avontuur
lijke maar wel interessante tooht. De jonge doctorandus (die over zes
weken doctor hoopt te zijn) trad namelijk in het huwelijk met Henriëtte
Adriënne Strumpfler, de dochter van de heer A. D. Strumpfler en mevrouw
Sophie Strumpfler-geb. Jkvr. Van Riemsdijk.
Op net kleine witte raadhuis van
Bloemendeal werd het huwelijk voltrok
ken' door de heer Th. Steman, dlie er aan
herinnerde, dart precies 23 jaar geleden
bij de burgerlijke stand: te Amsterdam
een kind werd aangegeven een meisje.
Henriëtte Adriënne Strumpfler. Op haar
23ste verjaardag dus was zij de bruid
Een heel knappe bruid, gekleed in een
japon van wirtte glanzende sa/tin dudhesse:
hooggesloten aan de hals. met lange
strakke mouwen en een sleep die uit de
taille golfde. Mevrouw J. J. N. Roozen-
Wirtrteman. uit Heemstede, dae nu al vijf-
en-twnvtiig jaar lanig. de bruiden uit de
society van Kennemerland kleedt, stond
Boekbespreking
DRIE BOEKEN VOOR JONGE MEISJES
Ons Honk van Diet Kramer,
(216 blz.); Moeders voorbeeld, van
Anna Hers, (192 blz.); Moeders
oudste, van Willy Pétillon,
(195 blz.). Uitg. N.V. Van Holke-
ma Warendorf, Amsterdam
Prijs geb. f 3,95.
Diet Kramer weet wel hoe ze jonge
mensen moet boeien. Thans is de vierde
druk van haar boek „Ons Honk" ver
schenen. Ze vertelt hierin van een moe
derloos gezin, dat geregeerd wordt door
een stijve, koele „juf", totdat de oudste
dochter er zich van bewust wordt, dat
haar liefste wens is een moedertje te
zijn voor haar jongere broers en zusje,
en een kameraad voor haar alleenstaande
vader. In bonte afwisseling trekken de
problemen in de diverse jonge levens
aan de lezer voorbij. Een fijn boek voor
jonge meisjes.
In „Moeders voorbeeld" is een vader
loos gezin het middelpunt. De moeder
wil bij haar kinderen de gedachte aan
hun overleden vader levend houden
zijn stoel staat steeds gereed, alsof hij
er nog was en ze heeft zelfs het ambt
van haar man. die predikant was. over
genomen. Het gaat in deze pastorie fris
en levenswarm toe. De dominees-kinde
ren en hun vrienden, die uit zo verschil
lende milieu's komen, vinden er de ware
levensblijheid. Anna Hers heeft dit pret
tige boek voor jongemeisjes geschreven,
waarvan thans de derde druk verscheen.
Tenslotte „Moeders Oudste". Francis,
bijgenaamd Frans, is moeders oudste
dochter. Het gezin is vaderloos, maar dit
gezin leeft in geheel andere omstandig
heden dan het gezin in het boek van
Anna Hers. Francis leert al vroeg zorgen
kennen. Ze moet onderwijzeres worden
tegen haar zin. Ondanks haar tegenstrib
belen is ze echter toch een verstandig
meisje, dat zich weet te schikken. De
gekozen weg blijkt per saldo nog de
juiste te zijn ook, want op een wonder
lijke manier vindt ze haar bestemming en
haar levensgeluk. Dit romantische boek
is van Willy Pétillon. (5e druk).
E. W.
met de grootste voddoentog naar haar
creatie te kijken en terecht: ze mocht
trots op haar werk zijn-
Het bruidskapje bestond uit vier pa
neeltjes oude kant (nog afkomstig van
de famnlie Van Riemsdijk) waaraan de
lange tule sluier bevestigd was-
Een bruidsbouquet ven lelietjes-van-
Dalen en witte fresia's omgeurde het
Jonge paar, dat vergezeld was van twee
strooisteirtjes: Jetje van Riemsdijk en
Toniima von Mühien, de laatste was voor
het grote feest van haar nichtje helemaal
uit Parijs gekomen- Sophietje van Itter-
sum had de zorg voor de steeds maar
wegwapperende sluier- Na de huwelijks
voltrekking. waarbij dr Egeler en de heer
A. C. Strumpfler. een broer van de bruid,
ais getuigen fungeerden, sprak de heer
Steman het jonge echtpaar, zoals gebrui
kelijk, toe.
Hij noemde de reis, die het jonge paar,
thans ondernam, belangrijker' dan welke
ondekkingsrtocht ook- „Deze, zo zeide hij,
beslist over het geluk van twee mensen
en dit gedukis tegelijkertijd heel sterk
en heel broos.
Daar moeten we dan ook steeds op be
dacht zijn: Elkaar ontzien en toch: elkaar
hLpen, elkaar respecteren en toch: zor
gen voor elkaar.
Het huwelijk is samen één zijn in alles:
in vreugden, in genoegens, ln schoonheid,
in geluk, in alle mooie dingen van het
leven elkaar laten delen. In zorgen, m
tegenslagen, in ziekte en moeilijkheden,
in alle onaangename dingen van het leven
elkaar helpen, elkaar respecteren, elkaar
steunen en elkaar troosten".
Hij wenste de jonge echtelieden, dat
het hun gegeven mocht worden, hun taak
ais echtgenoten hun leven lang en een
lang leven te vervuilen met blijdschap
veroorzaakt door een groeiende dank
baarheid.
Van het raadhuis ging het naar hel
kleine kerkje van de Religieuze kring
•-« Aerderebout. waar da R, van Rooyen
het huwelijk inzegende-
Enige honderden hadden zich hier
verzameld om de plechtigheid in het mei
witte tulpen en hortensia's versierde be
dehuis bij te wonen.
Pikhouwelen
Toen ©en stralend bruidspaar naar bui
ten trad, wachtte een verrassing: het be
stuur van de Kon- Ned- Alpenveremgmg
had zich in een erehaag opgesteld, voor
zien vanpikhouwelen
Onder deze gekruiste onmisbare attri
buten van een bergbeklimmer gingen de
Nieuw bestuur Ver. Vrouwelijke
Studenten te Leiden
Het bestuur van de Ver. van Vrouwe
lijke Studenten te Leiden is voor het
jaar 1954—1955 als volgt samengesteld:
mej. E. M. van Eek, praeses; niej. M. E.
Duyvendak, ab-actis; mej. E. de Mol van
Otterloo, quaestrix; mej. W. V, van Leu-
sen, assessor 1; mej. M. U. Sibmacher
van Nooten, assessor 2.
Onder leiding van hun voorzitter, jhr mr J. de Ranitz (2de v. I.), waren
de leden van de Kon. Ned. Alpenvereniging naar Aerdenhout gekomen
om een erewacht te vormen voor het bruidspaar met pikhouwelen.
mej- A. Roelfsema, ir en mevrouw Schip
pers en mr G- E. Kruseman.
Even later zag iedereen, iedereen en
og een paar honderd meer. terug in de
nme kamers van de ouderldjke woning
an de bruid aan de Borgerweg. waar
niet alleen de voorgevel versierd was
witte bloemen, maar waar zelfs de
vlag getooid was met een witte wimpel-
Daar waren de vice-admlraal A. de
Booy, de Van Ittersums, de Van Lim
burg Sturums. mevrouw Ch. Biëlski de
Saryusz-Fmiin. de heer én mevrouw Phi
lips-Van Riemsdijk en vele anderen.
Nieuwe plannen
Dr Egeler vertelde ons. dat er reeds
nieuwe plannen zijn voor een tweede
Andes-expeditie. ditmaal onder auspiciën
van de Nederlandse Stichting voor Hoog.
gebergte Exploratie, waarvan dr Ph-
Visser, voorzitter en jhr mr De Ranitz,
vice-voorzltter is. In 195 willen de twee
vrienden, weer vergezeld van de be
roemde Franse gids Lionnel Ferray, hei
Zuidelijk gedeelte van de Andus in Peru
beklimmen.
„Maar de vrouwen blijven thuis", zei
hij heel beslist, daarbij een blik werpend
op zijn aliercharmanste echtgenote, die
berustend knikte. „Al is de jonge me
vrouw De Booy een uitstekend Alplniste
bij zulke tochten kunnen we geen vrou
wen gebruiken", voegde hij er aan toe
Behalve voor Alpinisme interesseert de
bruid zioh voor kunstgeschiedenis, waar
in zij aan de Sorbonne studeerde. Maai
op het ogenblik gaat haar belangstelling
toch bovenal uit naar de huishouding,
welke zij op een aardige flat aan de Am-
stel te behartigen heeft.
In totaal 75 tot 100 ha heide, vlieg
dennen en bos zijn gisteren in vlammen
opgegaan in het natuurreservaat Canv-
pina bij Boxtel, gröot 1072 ha en eigen
dom van de Vereniging tot Behoud i
Natuurmonumenten. De brand werd c
streeks half zes in de middag ontdekt.
vuur breidde zich snel uit in de rich
ting Oisterwijk, richting Belversven.
Vermoedelijk is de brand ontstaan
door het spelen met vuur door kinderen.
n huize Campina woonachtige bos
wachter heeft direct na het ontdekken
de brand drie kinderen zien weg
lopen.
Aan de Friese Straatweg tc Groningen
heeft Zaterdagavond een felle binnen
brand gewoed in een huis. dat bewoond
werd door de families N. Posthumus e
J. J. Ganzevoort. De brand ontstond in
de keuken van de familie Posthumus, die
op dat ogenblik niet thuis was.
Drie brandweerlieden werden bevan
gen door de rook. Eén van hen is naar
het ziekenhuis overgebracht voor nader
Eindhoven verwacht
weldra 150.000ste
Eindhoven, thans in grootte nog de
zesde stad van Nederland, is hard op weg
Haarlem, dat nu nog op de vijfde plaats
staat, opzij te dringen. Midden April
wacht de Lichtstad n.l. haar 150.000ste
inwoner(ster).
Het gemeentebestuur is van plan het
borelingske te verblijden met vijf gratis
obligaties, elk groot 100, van de premie-
lening Eindhoven; bovendien krijgen de
ouders nog een extraatje.
Verder heeft een modemagazijn reeds
jn kinderwagen toegezegd en een slager
zal 14 dagen gratis dagelijks een biefstuk
bezorgen bt1 het gezin van de 150.000ste.
Dr C. G. Egeler (links) in gesprek met jhr De Ranitz en met mevrouw
Egeler. Ze vindt het blijkbaar niet zo erg om bij de nieuwe expeditie
(in 1956) thuis te moeten blijven.
onderzoek. De bovenverdieping brandde
vrijwel uit, terwijl het benedenhuis aan
zienlijke waterschade kreeg.
Men vermoedt, dat 's middags een repa
ratie aan de waterleiding was verricht,
waardoor een hoop lompen Is gaan smeu
len.
.Het missiehuis van Kadi er en Keer bij
Maastricht is vannacht totaal uitgebrand.
Alle 200 studenten en bewoners van het
college hebben zdch tijdig in veiligheid
kunnen stellen.
Een folie brand heef-t gisteren het ma
gazijn van- de N.V. Twentse Broodfabriek
en Warenhandel De Concurrent aan de
WIlhekmtuakaidie te Enschede vernield.
Ln hert magazijn lag een' grote hoeveel
heid' zeer brandbaar materiaal opgesla
gen. o-a- papier en grote hoeveelheden
meel.
Kort geding over titel van
vertaalde film
De uitgeverij De Bezige Bij te Amster
dam heeft een procedure in kort geding
doen instellen tegen het filmverhuurkan
toor Fanfilm te Amsterdam, dat heeft
aangekondigd een binnenkort door haar
uit te brengen Deense film Din Fortid
el glemt (Je verleden is vergeten) de
Nederlandse titel te geven De dokter en
het lichte meisje. Hoewel deze titel de
inhoud van de film wel schijnt te dek
ken, is de uitgeverij van mening, dat
hiermee een onrechtmatige daad wordt
verricht jegens de auteur S. Vestdijk, van
wiens hand een roman onder dezelfde
titel by de uitgeverij verscheen. De film
houdt namelijk ln geen enkel opzicht
verband met het boek.
Italinanen schonken beeld
aan Ned. artillerie
De officierscantine van de legerplaats
Oldebroek was gisteravond versierd met
Italiaanse vlaggen ter ere van twee „Co-
lonelli dl arttgliera", die een bronzen
beeld kwamen onthullen van Sinte Bar
bara, de schutspatrones der artillerie.
Tijdens een E.D.G.-diner in Parijs heb
ben de Italianen vorig Jaar hun militaire
broeders een beeld aangeboden. In alle
E.D.G.-landen hebben de artilleristen na
melijk dezelfde schutspatrones.
Arrestatie in Alkmaar wegens
brandstichting
Verdacht van brandstichting is vandaag
te Alkmaar de heer K. gearresteerd. De
slagerij van de heer K. te Ursem (N.H.)
is Donderdagavond tot de grond toe af
gebrand.
Grootste tankschip ter
wereld naar Pernis
Toch is het zo
U HERINNERT zich wellicht, dat de
Chibcha Indianen die de hoog
vlakte van Bogota bewoonden t
de Spanjaarden Amerika ontdekten,
sinds mensenheugenis gouden siera
den en smaragden in een bergmeer
wierper als offer aan de goden.
dat zij het restant van hun waarde
volle bezittingen erbij gooiden, t
de op goud beluste Spanjaarden zich
daarvan meester wilden maken? Her
haalde pogingen der Spanjaarden om
de geweldige schat aan goud en edel
stenen te lichten, liepen op een mls-
lukkig uit, zodat de onderneming t
slotte werd opgegeven.
Maar we zijn thans vier eeu\
verder en beschikken over machtige
machines, zodat er geen enkele reden
is dé schatkamer der ChibkVs
langer ongemoeid te laten. In het be
gin van deze eeuw werd dan ook een
Engels syndicaat opgericht uitsluitend
met het doel de schatten die zich
eeuwenlang in dit bergmeer hadden
opgehoopt, te ontsluiten. De modern
ste machines en de kundigste inge
nieurs werden naar Columbia gezon
den om een afvoerpijp door de harde
rotsen te boren, zodat het meer zou
kunnen leegstromen op dezelfde wijze
als onze gootsteen leegloopt Om de
machines langs de smalle bergpaden
en peilloze afgronden op de plaats van
bestemming te krijgen, was op zich
zelf al een prestatie. Daarna kon
der grote ontberingen en zware
langdurige inspanning een tunnel
door het graniet worden geboord, een
afvoerpijp die bijna 25 meter onder
het wateroppervlak ln het meer uit
mondde.
Het plan lukte slechts ten dele.
Want weliswaar stroomde een deel
van het meer leeg, maar in het mid
den bleef het water staan omdat de
uitmonding van de afvoerpijp aan
zienlijk lager bad moeten liggen. Des
ondanks was de buit niet gering, want
de modderige rand die nu was droog
gevallen bevatte aanzienlijke schat
ten De kunstvoorwerpen van
grote schoonheid, de gouden tooisels
uit de eerste periode van de Inca-ci
tuur. sieraden, opschik, beeldjes,
allerlei andere kostbare voorwerpen
waren weliswaar voldoende om wat
lege zalen in de musea van New York
of Londen te vullen, maar zij dekten
toch maar nét de kosten van de on
derneming. Voor ons is het echter
een plezierige bijkomstigheid te we
ten dat deze voorwerpen het bewijs
leverden dat het verhaal van de ver
zonken schatten der Chibcha Indianen
niet op willekeurige verzinseltjes be
rustte.
Hoe het ook zij. de Engelsen waren
niet bereid 6 jaar lang door graniet
te boren, met alle daaraan verbonden
Inspanningen en risico's, uitsluitend
met het doel de koster, te dekken. Het
syndicaat ging dus uiteen, maar in-
plaats van de Engelsen kwamen al
spoedig andere gegadigden opdagen,
met een kapitaal van 3 millioen dol
lar. Na wat gezanik over de conces
sies. werd een begin gemaakt met een
nieuwe afvoergoot. waardoor ook het
midden van het bergmeer zou kun
nen leeglopen, Maar alles stortte tn
toen het werk al aardig op streek be
gon te geraken; het meer liep weer
helemaal vol en als resultaat van al
dit gecwoeg kunnen we slechts con
stateren dat het koele bergwater nog
steeds de onmetelijke schatten der
Chibcha's bewaart.
Nu we het toch over al die rijkdom
men hebben, moeten we U toch ook
de theorie der drie munten eens ver
tellen.
Dat zal morgen gebeuren.
(Nadruk verboden)
Na moederdag ook
een pijprookdag?
De pijprokersclub De GesellLghe Damp
kring te Purmereod. waarvan ook de be
kende opa Klijsing lid is. heeft het plan
opgevat een wereld-pijp rookdiag in te
stellen- Dit jaar zou deze dag dian worden
gehouden o 17 April, de oprichtimgsdag
m 1951 van> de pijprokersclub. In het
vervolg zou dia-ze jaarlijkse wereJdpyp-
rookdag wond'?!» vaö'jgeeield op die Za
terdag voor Pasen.
Het is voorts de bedoeling van het be
stuur van De Gesellighe Dampkring, aan
personen in binnen- of buitenland, die
o-a. belangrijk werk hebben verricht „ten
aanzien van de idealen der internationale
pijprokersorganisatie". een zilveren pijp
aan te bieden als uiting ven dankbaar
heid.
Dokter in de goede
oude tijd
Meer luchten in het
Horecaibedriji
De hoofdinspecteur van de volksgezond
heid afdeling drankbestrijding, de heer
A. G. W. SeveriJnen, heeft de onderne
mers In het Horecabedrijf met klem aan
geraden van de bestaande gelegenheid tot
luchtverversing in hun bedrUfslocalitei-
ten een ruimer gebruik te maken dan tot
dusver gebeurt.
Bfj nieuw te bouwen of nieuw in te
riohten localiteiten mag er niet meer op
worden gerekend, dat op dezelfde voet als
tot dusver ontheffing van de eisen be
treffende oppervlakte hoogte en lucht-
toetreding zal worden erleend. j
Bootdienst van Urk naar
Enkhuizen hervat
De bootdienst tussen Urk en
zen ls met Ingang van heden hervat,
dienst is zes weken gestaakt geweest
wegens het ijs. Het motorschip Burge
meester Keyzer van de Urker
bootmaatschappij heeft gisteren een ge
slaagde proefvaart gemaakt van Urk
naar Enkhuizen.
De Nederlandse Spoorwegen zouden
vandaag een proefvaart houden met
bootdienst Enkhulzen-Stavoren,
deze proefvaart gunstig uitvalt, zal het
thans nog wegens ijsgang onderbroken
traject van morger af weer
worden bevaren.
Zaterdag zijn in de Prinses Margriet-
sluis bij Lemmer voor het eerst sinds
76 Januari enige uit Amsterdam ko
mende schepen geschut.
Erehaag van pikhouwelen
Drs Tom de Booy en Henriëtte Adriënne Strumpfler
in Bloemendaal gehuwd
(Van een onzer verslaggevers)
De jonge heer en mevrouw De
Booy-Strumpjler komen terug
in het huis van de bruid aan de
Borgerweg te Aerdenhout. So
phietje van Ittersum heeft heel
wat beleid nodig om de lange
sluier in bedwang te houden.
jonge heer en mevrouiw De Booy Strump
fler. intussen links en rechts gelukwensen
in ontvangst nemend-
De erewacht bestond uitde voorzitter
van de K-N.A.V,, de burgemeester
Utrecht en mevrouw De Ramiitz, mr H
H. Engelberts, mr en mevrouw Jolles.
U kunt. wanneer U onverhoopt ziek
mocht zijn en worden, blij zijn, dat U nu
leeft en niet 150 jaar geleden. Het was
toen geen pretje om patiënt te zijn, want
van de moderne geneeskunde wist men
bitter weinig af. Dat men dientengevolge
weinig respect voor de „artsen" had,
blijkt wel daaruit, dat hun bedrijf werd
omschreven als een „winkel". Bij over
lijden van een heelmeester mocht diens
iveduwe de „winkel" alleen aanhouden
met assistentie van een in alle opzichten
bevoegde heelmeester. Ook met de men
taliteit van de heren was het in die da
gen droevig gesteld. Waarom was er an
ders een reglement, dat de vroedmeester
verbood om „voor het entameren van een
verlossing" onder de bedreiging de
vrouw in de steek te laten, vooraf een
som gelds te eisen.. Verder was het ver
boden om, wanneer men eenmaal met
een verlossing was begonnen, de vrouw
te laten voor wat zij was. De vroed
vrouwen die van onbesproken gedrag en
minimaal 24 jaar moesten zijn, mochten
geen andere geneesmiddelen gebruiken
dan het gewoon lavement of de amandel
olie van althéa. Instrumenten waren voor
hen taboe en aderlaten was sZechfs ge
oorloofd na advies van een medicus of
vroedmeester. Een wel heel bijzondere
bepaling was, dat een vroedvrouw, die
bij een ongehuwde a.s. moeder practi-
seerde, deze geen eed mocht afpersen,
wie de vader was. Toch werd er wel les
gegeven in de heelkunde, maar met de
toen bekend zijnde geneesmiddelen en
-methoden haalde dit onderwijs niet veel
uit. In veel gevallen liep een zieke dan
ook met de dood in zijn schoenen. Dit
lazen wij in het laatste nummer van „De
Verzekeringsbode".
