„Zou jij ook meegaan als je
ouders emigreerden?
debraline
't Is niet zo eenvoudig, daarop ronduit
„ja" of „neen" te moeten zeggen
Bedrijfschapsprijzen van 1953
zijn er uit
Philips had een gunstiger jaar
dan ooit tevoren
Huiduitslag
Toch is het zo!
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
VRUDAG 19 FEBRUARI 1954
EEN PENIBELE VFAAG
B
Een oplossing is dit vanzelfspre
kend niet. De ouders zijn onderweg
naar het nieuwe vaderland als zoon
of dochter (dikwijls met medewer-
(Van een onzer verslaggevers)
U DUIZENDEN zijn ze al gegaan. Naar Canada, naar Australië, naar
Nieuw-Zeeland of naar Zuid-Afrika. Het is ons allemaal duidelijk
geworden na de oorlog: emigratie is een dringende noodzaak voor een be
langrijk deel van ons volk. Voor de emigranten zelf én voor de achter
blijvers. Meestal zijn ze met het hele gezin gegaan, maar juist die gezins
emigratie kent de grootste problemen.... Vaak zijn er kinderen, zo van
1821 jaar, die eigenlijk al geen kinderen meer zijn. En om zeer per
soonlijke redenen weigeren zij te emigreren. Daar zij als minderjarigen
echter zélf niets te beslissen hebben en zich, tot ze 21 jaar zijn, moeten
schikken naar de wil van hun ouders, zoeken ze naar een uitweg door
vóór het vertrek te verdwijnen.
Maar laten we optimistisch blijven en
veronderstellen dat alles naar wens ver
loopt. Dan nóg is het niét noodzakelijk,
dat de belangstelling van de ouders voor
een nieuw vaderland, ook gedeeld wordt
door hun kinderen, die reeds op een
leeftijd zijn gekomen, dat zij een eigen
oordeel over de dingen hebben.
Zélf beslissen
Mensen van 18—21 Jaar zijn in onze tijd
gewend om zélf te denken en dikwijls
moeten zij ook al door de verantwoor
delijkheden, die' zij In hun betrekkingen
opgelegd krijgen, zélf beslissen.
Deze jongelui worden ook door de wet,
volkomen aansprakelijk gesteld voor het
geen ze doen of misdoen. Zowel in het
burgerlijke als in het militaire leven komt
dit tot uitdrukking, omdat de wet deze
jonge mensen oud en wijs genoeg acht om
te weten wat ze wel en niet mogen doen.
We zullen onze vraag eens stellen aan
die drie meisjes daar voor de winkel, j
Alle drie zijn ze leerling van een kweek
school voor onderwijzeressen. Alle drie
zijn ze ook van dezelfde leeftijd als de
jonge mensen, die vaak onder dwang
met het gezin emigreren. Van links naar
rechts, zien we mej. M. Goedemans (19 J.)
Drie a.s. onderwijzeresjes: mej.
M. Goedemans, mej. A. de Beer
en mej. N. Overmeer.
king van de politie) is gevonden.
Opsporing, arrestatie, verspreiding
van portretten van die jongelui met
alle gegevens voluit er bij in Pers en
Politieblad en dan tenslotte nazen
ding onder goede bewaking, alsof het
een kostbaar postpakket is.
We hebben jongeren de vraag gesteld:
Wat denken jullie van emlgratie-onder-
dwang?
En ronduit is het antwoord gekomen.
De dwang is afschuwelijk en ais wij niet
zouden willen, dan zouden we ook niet
meegaan. Natuurlijk, wij weten het ook
vel, er moet op onze leeftijd iemand zijn.
die op je let. Maar als het hele gezin
Veggaat en voor ons niets overblijft dae
mee te gaan (ondanks een goede baan of
een verkering met een meisje dat achter
blijft) dan zit er iets scheef.
En met deze jongelui, zijn we het daar
over eens. Er zit iets scheef, als een jon
gen of meisje door de politie als een
misdadiger wordt gearresteerd. De politie
kan dat niet veranderen. Het is slechts de
wet. die geen andere mogelijkheid ooen-
laat. Deze wet is niet aangepast bij de
moderne tijd. Wij erkennen volledig ..het
ouderlijk gezag" en toch zouden we het
toejuichen, wanneer deze wet (uit een
tyd, dat er geen emigratie-noodzaak was)
zou worden aangevuld .ten behoeve van
de kinderen van 1821 jaar uit gezinnen,
die gaan emigreren. Ouders hebben rech
ten. maar ook de jeugd heeft die!
„El Dorado"
Emigreren lijkt voor velen een stap
naar het „El Dorado". In werkelijkheid
is het een sprong in het duister, die zeer
zeker tot nooit-gedroomde ervaringen
kan leiden maar evengoed een fiasco kan
worden.
Wanneer het om mensen gaat, die reeds
ouders zijn van volwassen kinderen,
betreft het niet meer „een kans wagen
en als het niet lukt komen we wel terug
en dan beginnen we weer hier". Immers
zij hadden reeds een bestaan, dat hun om
de één. of andere reden niet meegevallen
is en zij hopen in een vreemd land te
bereiken, waarvan zij hier slechts ge
droomd hebben. Zovele factoren spelen
daarbij echter een rol, dat lang niet al
die oudere echtparen daarin zullen slagen.
Verpleegster omgekomen
door kolendamp
Een 33-jarige wijkverpleegster van het
Groene Kruis te Veendam, mej. A. N.
Bolt. afkomstig uit Groningen, is ten
gevolge van kolendampvergiftiging om
het leven gekomen.
Zij werd gisterochtend door haar hos
pita gevonden, liggend op de vloer bij
het raam in haar kamer. Vermoedelijk
heeft zij nog getracht het raam te openen.
Goedkoop paling eten
op Texel
Op Texel worden thans uit de bevro
ren Mok.il oot, die dwars door de vrij
toegankelijke duinen loopt, emmers vol
paling gehaald. De paling is meestal be
wusteloos door gebrek aan zuurstof. Er
zijn exemplaren bij van ruim een pond
(Advertentie).
Het leven tefint bil veertl(
ook met Dw Bbenmatlekl
Bbeimetisebe Pijnen
liggen op ge loer.
Imb U ia acht - saam Kruicben.
Regelmatig! De zes minerale zouten van
Kruschen stimuleren Uw bloedzuiverende
organen. Zolang die maar krachtig blijven
werken, worden pijnverwekkende onzui
verheden op natuurlijke wijze afgevoerd
en hebt U van rheumatiek geen weet.
J. Lagendijk en J. v. Veelen
mej. A. de Beer (20 Jaar) en mej. N.
Overmeer (19 jaar).
Zij begrijpen direct waar het om gaat
en zij vinden dat er een wettelijke moge
lijkheid móet komen voor de jeugd om
(als zij dat willen) hier achter te blij
ven. Gok zij houden niet van dwang. Als
toekomstige onderwijzeressen zijn zij er
van overtuigd, dat de jonge mensen, die
in Nederland blijven onder goed toezicht
moeten blijven, om ontsporing te voor
komen.
Er zijn immers zo veel jonge menden
boven de 18 jaar. die banden hebben met
Nederland, waardoor ze beslist niet weg
willen. Een Jongen, een meisje, een be
trekking, liefhebberijen, sportverenigin
gen. clubs enmisschien alleen maar
liefde voor dit kille, natte land.
Dan is er voor de jongens nog de
dienstplicht, die ook in het nieuwe vader
land wacht.
De bezwaren der jongeren kunnen niet
zo maar worden afgewimpeld.
Daarover zijn ook die twee andere
leerlingen van de Chr. Kweekschool het
eens. Mej. Cobi Heeringa (19 jaar) en de
18-j. W. Moest. Zij zijn er van doordron
gen dat het ouderlijk gezag geëerbiedigd
moet worden, maar ook zij zouden niet
graag het vaderland willen verlaten, als
ze dat niet zelf zouden willen.
Niet met tegenzin
Meer en meer wordt het ons duide
lijk, dat bij de jeugd zelf voor dit
probleem ook naar een oplossing
wordt gezocht. Het heeft geen zin,
om jonge mensen tegen hun zin over
te poten naar een ander land. Daar
is niemand bij gebaat. Natuurlijk kan
het meevallen. Wij horen de ouders
al zeggen: „Als ze er maar eerst zijn,
dan gaat het best en vergeten ze
Holland wel."
Ook hun wensen
Wanneer het werkelijk serieuze jonge
mensen betreft, zijn wij verplicht om ook
hun wensen aan te horen en ernstig In
overweging te nemen. Wij mogen niet
verlangen dat zij plotseling alie schenen
chter zich verbranden, omdat wij andere
idealen voor hen op het oog hebben dan
zü zelf. Natuurlijk: de levenservaring van
oudere mensen legt tegenover de oner
varenheid van de jeugd dikwijls een groot
gewicht in de schaal, maar aan de andere
kant is het juist deze jeugd, die opge
scheept zit met een wereld vol ongerech
tigheden. die zii als erfenis van de oudere
generaties heeft te aanvaarden. Het is de
Jeugd, die de ouderen moet verdedigen,
wanneer zij met al hun levenswijsheid,
door hun al of niet „deskundig" optre
den de boel in het honderd hebben laten
lopen. Dén heeft die jeugd plichten te
vervullen, waarbii haar jonge leven op
het spel staat! En daarom moeten die
Jonge mensen ook rechten hebben.
Die twee Schiedamse militairen bij
voorbeeld Allebei bankwerker in het
burgerleven Links de 20-jarige J. Lagen
dijk en rechts de even oude J. v. Veelen.
Die jongens zijn al voor een deel onder
het ouderlijk gezag vandaan „Wij hebben
ook rechten en zeker om zelf te beslissen,
wat wij willen" Zij blijken voorstanders
van emigratie te zijn, maar als ze er niet
voor zouden voelen zouden ook zij graag
de wet achter zich hebben om hier te
blijven. Die twee soldaten zijn het ec~
gloeiend mee eens. dat er toezicht moet I
zijn.
Raakt al dit geschrijf een onoplos
bare kwestie? Geen sprake van.
Wanneer er in overleg tussen ouders j
en kinderen een voogd of voogdes
wordt benoemd, die kinderen van!
1821 jaar met raad en daad bij
staat en toezicht houdt en die bo
vendien in geregeld contact staat met
de ouders, dan kunnen die ouders
met een gerust hart emigreren zonder
de zoon of dochter, die liever in Ne
derland achterblijft. Het innerlijk
contact tussen ouders en kind zal dan.
al is het ook schriftelijk, „inniger"
zijn. dan bij gedwongen mede-emi
gratie van zo'n kind.
Steeds weer: toezicht
,Als ik niet wilde en ik zou toch mee
moeten, dan zou het zeker mis gaan" zegt
één van de drie jongens. Twee stoffeer
ders en een leerllng-electro-monteur:
C. Takkenbos (20 jaar), J. Ras (19 jaar), en
P. Jansen (19 jaar). Ze willen alle drie
heel graag emigreren, maar ze voelen
het gestelde probleem wel aan. Ook zij
zijn er van doordrongen, dat er „goed
toezicht moet zijn ais je ouders weggaan,
want we zijn nog jong
En in dit „als ik niet wilde" zit geen
opstandigheid. De bezwaren \>an jongeren
J^JAAR
Een extra-probleem
JN DE FAMILIEKRING is het
vraagstuk van alle kanten be
keken. Avondenlang is er over
gepraat, nadat het idee plotseling
zo maar midden in een gesprek
naar voren gekomen was.
Emigreren?
De ouders hebben er ernstig over
nagedacht. De kinderen waren
enthousiast. Alleen Piet van ne
gentien jaar niet. Alle voordelen
van dat nieuwe land zijn hem in
bonte kleurèn geschilderd. Maar
hij gelooft er niet in
Hij wil er niet in geloven, want
hij voelt zich gebonden ann Ne
derland door dat ene meisje, dat
niet zal meegaan
Hij i.t pns negentien, maar toch
wil hij dat meisje niet missen.
Voor geen gouden toekomst in dat
verre land. En als de gesprekken
over dat nieuwe vaderland han
delen, zwijgt hij.
DE REST van het gezin
•.e opgehouden.
Met moed en doorzettingsvermogen
(twee eigenschappen, die reeds
hier in Nederland bij de aanpak
van de emigratie nodig zijn) is
Vader X begonnen om door die
hele grote rijstebreiberg te eten.
Papieren, papieren een hele
lawine. Doktersverklaringen, be
zoeken aan het gemeentehuis, het
Gewestelijk Arbeidsbureau, de
Emigratiecentrale, de legaties in
Den Haag. En wat al niet meer.
Stap voor stap gaat Vader X ver
der op de weg naar de loopplank
van het schip, of het trapje van het
vliegtuig.
Maanden zijn verlopen, voordat
het zover is, dat die hele admini
stratieve rompslomp is doorge
werkt. Want emigreren is niet een
voudig. In het eigen land moet
reeds energiek worden aangepakt
om zich alleen maar de mogelijk
heid te openen voor het leggen van
de eerste steen voor die nieuwe
toekomst: de stap aan boord
Er komen steeds meer papieren
aan te pas. Ook voor Piet!
T?N ALS EINDELIJK, vele maan-
den nadat het plan voor het
eerst geopperd werd, het Gezin X
gereed is voor het vertrek, dan is
Piet verdwenen. Er wordt gezocht.
Maar met de volgende boot ver
trekt de jongen toch. Ondanks het
feit. dat hij zich sterker aan het
oude vaderland gebonden voelde
dan al zijn andere familieleden.
Maar hij moet, want hij staat nog
onder het gezag van zijn ouders.
Dit is één van de grootste pro
blemen van emigratie-met-het-
hele-gezin. Is er een oplossing
voor? Wat zou jij doen in zo'n
geval? We hebben aan jonge men
sen van 18—21 jaar die vraag ge
steld. En allemaal waren zc het
er over eens: Daar moet een op
lossing voor gevonden worden
ouders een stimulans zijn om pres
taties te leveren, waarop die ouders
trots kunnen zijn. Zij zullen tonen,
dat zij het waard zijn om op eigen
benen te mogen staan.
Daarom is het te hopen, dat óók
de autoriteiten zo veel vertrouwen in
de Nederlandse rijpere jeugd zullen
krijgen, dat zij begrijpen hoe urgent
dit probleem wel is. Een aanvulling
van de verouderde wet is dringend
nodig.
Dan zal er in de toekomst veel el
lende voor de ouders en voor de jeugd
verdwijnen, want opsporing, publi
caties in Pers en Politieblad en ar
restatie van jonge mensen, werpt een
onverdiende blaam op de jeugd
En daarom moet er een oplossing
worden gevonden.
Cotii Heeringa en W. Moest.
tegen, emigratie zullen ook berusten op
feiten, dié hun levensbelang of levens
geluk betreffen. Dat zeggen weer de
24-jarige verkoper F. N. Gerritsen en de
18-jarige verkoopster G. Ploeg: „Schel
den? Nooit
Oplossing
Het zou jammer en dwaas zijn om
verbittering op te wekken by zulke
jonge mensen, waar men met liefde
en begrip zo veel goeds zou kunnen
bereiken.
Zij zijn het vertrouwen waard.
Alle ondervraagden zijn van mening,
dat er toezicht moet zijn, als de
ouders vertrekken. Zij beseffen dus
ten volle, dat ouders, die zelf weg
gaan uit ons land, maar hun kinde
ren vrijlaten om hier te blijven, het
grootste vertrouwen aan hen geven,
dat ze kunnen.
Voor velen van deze jonge mensen,
zal dat grote vertrouwen van de
F. N. Gerritsen en mej. G. Ploeg
Patrouilleboot voor
Marine te water
Eerste van een serie van
vijf vaartuigen
Op de rijkswerf in Den Helder wordt
Woensdag a.s. het eerste van een serie
vijf patrouillevaartuigen te water
gelaten. De schepen worden in Den Hei-
voor de Kon. Marine gebouwd vol
gens het programma van de Amerikaanse
bestellingen overzee.
Dez serie is van het type dat bij de
Amerikaanse marine wordt aangeduid als
„Submarine Chaser" (S.C.): De Neder
landse benaming zal zijn: patrouillevaar
tuigen voor de martiieme havenverdedi
ging.
De standaard waterverplaatsing zal on
geveer 160 ton bedragen. De bemanning
zal uit 28 koppen zijn samengesteld. De
schepen zullen onder meer van een lichte
Anti-luchtbewapening worden voorzien.
Mevr. A. Hitchkock, echtgenote van
kapitein ter zee Russel S. Hitchkock,
Amerikaans verbindingsofficier in Den
Haag. is uitgenodigd het schip te water
te laten.
Boerderij bij Hoofddorp
jn de as gelegd
Gisteravond om circa half tien is
brand uitgebroken in de boerderij van
de heer Rijken, gelegen aan de IJweg bij
Hoofddorp. De vrijwillige brandweren uit
Hoofddorp en Zwanenburg, die spoedig
ter plaatse waren, konden niet direct met
de blussing beginnen, omdat enige hon
derden meters verder water moest wor
den gehaald. Het gelukte de bewoners
het grootste deel van de huisraad naar
buiten te brengen. De brandweer, die met
drie stralen water gaf, kon niet voorko
men. dat de boerderij met aangrenzende
landbouwschuur verloren ging. Niet al
het vee heeft men tijdig in veiligheid
kunnen brengen. Vier koeien, een zeug
en tien biggen kwamen in de vlammen
Over de oorzaak van de brand is niets
bekend, de schade wordt door verzeke
ring gedekt.
Tegen
pijnen
verkoudheid
Landbouwjongeien bijeen in Scheveningen
Plattelander moet eigen cultuur
vasthouden en dienstbaar maken
Aldus de heei A. v. d. Hoek, voedselcommissaris
voor Noord- en Zuid-Holland
(Van een onzer verslaggevers)
Plattelandsjongeren uit Noord-Holland.
Zuid-Holland en Gelderland hebben gis
teren in het Kurhaüs te Scheveningen het
èerjte lustrum gevierd van de Jongeren
Organisatie van de Holl. Mij van Land
bouw. Van heinde en ver waren zij ge
komen. zelfs uit Alkmaar en Putten. De
Kurzaal was in een echte plattelandszaal
herschapen. Korenschoven, tulpen en
narcissen waren op het toneel en vlóór
in de zaal aangebracht.
Het belangrijkste punt tijdens de mid,
dagbijeenkomst was wel de rede van d*
heer A. v. d. Hoek voedselcommissaris
voor Noord- en Zuid-Holland. Spr wilde
het plattelander zijn niet idealiseren,
maar zei toch, dat deze naar drie voor
waarden van de vrije mens kan leven.
Deze zijn in zijn persoonlijkheid een
scheppingsdrang, een streven naar succes
en een zucht tot verder gaan. Verheugend
vond de heer v. d Hoek het, dat het plat
teland in tegenstelling tot de stad gene
reert en daardoor de volkskracht vormt.
Spr. drong er bij de jeugd op aan, dat
deze zich moest bezinnen op de waarden
De Robert William, KW 123, die één der bedrijfschapsprijzen 1953
kreeg. Hier is het schip nog „stoomfiets"dus de verbouwing (in 1952)
had nog niet plaats gehad.
Foto D. Kruyt
VISSERI1GOLF
Robert William en Vrouw Anna beste van Katwijk
Het bedrijfschap voor visserijproducten zullen in een officiële bijeenkomst in
heeft voor de zevende maal prijzen toe
gekend aan schippers, die de best ver
zorgde haring en/of vis hebben aange
voerd. Voor het jaar 1953 zijn als prijs
winnaars aangewezen:
van de Vlaardingse haringvloot:
schipper L. Rog van de.VL 83 Corne
lls" van de rederij C. vèn Toor Hzn..
Viaardingen;
van de Scheveningse haringvloot:
schipper B/Rog van de SCH 233 „Dirk"
van de rederij N V. v:r. A. v. d. Toorn.
Scheveningen;
haringvloot-
schipper C. Dubbelaar van de KW 123
.Robert William" van de rederij A.
Ouwehand Azn., Katwijk aan Zee;
de Katwijkse trawlloggervloot:
schipper C. Guyt van de KW 52 „De
Vrouw Anna" van de rederij C. Guyt.
Katwijk aan Zee;
de IJmulder trawlloggervloot:
schipper P. Visser vanade RO 15 „Antje"
van de rederij Visserijmaatschappij
Piscator N.V. IJmuiderf.
Voorts is een prijs toegekend voor de
beste in 1953 geproduceerde visconser-
ven. namelijk aan de conservenfabriek
Wylax te Woudrichem voor het product
gerookte zalm in olie.
Schipper B. Rog van de SCH 233 won
ook in 1950 en 1952 de bedrijfschapsprijs.
Door deze derde bekroning wordt hij
eigenaar van de wisselbeker. Dit Is de
eerste maal sinds de instelling van de
bedrijfsprijs.dat een schipper een beker
definitief in zijn bezit krijgt. Binnenkort
Men hoopt op een grote vlucht in 1954
voor het concern
C. Takkenbos, J. Ras en P. Jansen
Philips heeft een voorspoedig jaar ach
ter de rug en voedt een gegrond opti
misme voor 1954 Er is meer voortge
bracht, meer uitgevoerd en meer ver
kocht aan de afnemers over de gehele
wereld dan in enig vorig jaar. De pro
ductie steeg met 7 procent, het personeel
in Nederland is 44 600 man. waarvan
27.600 in Eindhoven, aldus verklaarde de
president, ir P. F. S. Otten, op de half
jaarlijkse bijeenkomst van dc raad van
bestuur der N.V. Philips' Gloeilampen
fabrieken. De taken voor 1953 zijn over
het geheel volbracht en waren belangrijk
boven die van 1952. Het bestaande pro-
ductiepeil bleek onvoldoende. In het
bijzonder de nieuwe producten zoalf
televisiebuizen, en apparaten, benevens
scheerapparaten traden bij de uitbrei
ding van de productie op de voorgrond
Men vond een blijvende uitbreiding van
de productiecapaciteit door uitbreiding
van ruimte, machines en personeel. Thans
is dit laatste in Nederland groter dan op
1 December 1952. De productie van glas
en beeldbuizen zelf moest worden ver-
hoogd. nieuwe fabrieksrilimten werden
I daarvoor geschapen en machines aange
schaft. Vooral in de laatste maanden
ging de voortbrenging omhoog, Met de
werkgelegenheid in 1954 staat het er niet
slecht voor. De vraag naar producten is
nog steeds groot en de kansen, dat de
nieuwere producten een grote vlucht
nemen, zijn voor 1954 niet slecht. Van
bestuurszijde deelde men mede, dat Phi
lips voor de vervaardiging der televisie-
apparatuur >n de vrije wereld buiten de
Verenigde Staten aan de spits staat en
dat men van plan is deze positie te be
houden.
Voor de kleurentelevisie mag men in
Europa de eerstvolgende jaren geen se
rieuze verwachtingen koesteren. Deze
verkeert nog in experimenteel begin
stadium, ook in Amerika. De techniek is
dermate moeilijk, dat men in de eerste
jaren nergens ter wereld veel kan ver
wachten Ook Philips' laboratoria hou
den zich er mede bezig.
Zuiderkruis heeft vertraging
De Zuiderkruis, op weg van Nieuw-Zee
land naar Nederland, heeft door slecht
weer enige vertraging ondervondei,
waardoor het schip pas op Zondag 21
Februari omstreeks het middaguur te
Amsterdam wordt verwacht
Den Haag de onderscheidingen aan
opvarenden en rederijen, alsmede
de directie van genoemde 1
fabriek worden uitgereikt.
Eem
b Maria
De trawler Maria van Hattum was gis
teren in zijn eentje aan de afslag en had
.130 kisten schelvis, 30 makreel, 830 kool-
vis, 90 gestripte en 5 kisten dichte wijting
bij zich, plus 30 radio. 35 haring, 20
stokkebit en 100 stuks stijve kabeljauwen.
Haring uit de Zuid
Behalve de aarzelende haringaanvoe-
ren uit de Noordzee wordt ook nog steeds
zeebanket uit het Kanaal aangebracht: de
UK 68 en de 2 kwamen beyie met 200 kis
ten ijle haring ter markt.
Kleingoed uit de kotters
De visvelden werden gecompleteerd
door zes kotters, die met wat kleingoed
aan de afslag verschenen, en de KW 176
met 3000 kilo tongen en 100 kisten varia.
Het schip kwam pas om zeven uur
nen, maar werd toch nog gelost.
Noord- en Zuidharing
De goede Noordharing bracht gisteren
tussen de 18 en de 14 op. de ijle kwali
teiten van de Breskensvisserij deden niet
meer dan 11 tot 10.
van de plattelandscultuur en deze vast
houden om haar dienstbaar te maken,
voor de toekomst. Met het oog op het t
veiligstellen van de levensmogelijkheden
van de boer zei spr.. dat de boerenstand
niet te zwaar ..verzekerd" moet zijn Deze
moet vrij zijn om zijn taak naar behoren
te vervullen teneinde economisch en
cultureel aan de volkskracht te kunnen
blijven bouwen.
In de middagbijeenkomst werden tal
rijke gelukwensen aangeboden. Het
woord voerden de heren J C. Dijksen,
voorzitter van de Holl. Mij van Land
bouw; mr E Kuilman, secr. Kon. Ned.
Landbouwcomité; A. Hartman, secr Lan-
delijke Organisatie van Plattelandsjonge
ren; A Verburg. van de Chr. Jonge Boe
ren- en Tuindersbond Zuid-Holland, als
mede vertegenwoordigers van de regionale
afdelingen.
Des avonds voerden leden van de af
delingen van de Jongeren Organisatie een
lustrumspel in zes delen op. In dit spel
werden scènes uitgebeeld over de stad
en het platteland, de „strijd" tussen de
ouderen en jongeren, historie en heden,
van de boerenstand, wensen en tradities
van de landbouwer, enz. De regie had de
her K. Schekkerman.
Moet Manusama
zwijgen
Is het juist, dat aan ir Manusama. mi
nister van Defensie der republiek Zuid-
Molukken in Nederland een spreekverbod
Is opgelegd?, aldus luidt de vraag, die
de stichting Door de Eeuwen Trouw door
bemiddeling van het Nederlandse Insti
tuut voor de Publieke Opinie aan vele
mannen en vrouwen, die tezamen een ge
trouwe afspiegeling vormen van de ge
hele Nederlandse bevolking in al haar
geledingen, heeft gesteld.
Van de ondervraagden noemde 12 pet.
de oplegging van het spreekverbod Juist,
namelijk bij de aanhangers van de KVP
12 pet., van de P.v.d.A. 14 pct„ AR. 8 pet..
C.H. 7 pet, VVD 16 pet. Daarentegen heeft
de meerderheid zich tegen dit spreekver
bod verklaard^ namelijk 56 pet., van de
KVP 48 pet., P.v.d.A. 57, AR 70, CH 6-
en VVD 64 pet. Een op de drie onder
vraagden, namelijk 32 pet.-gaf. geen oor
deel.
Verkouden kinderen?
Genezende warmte door wrijven met:
b vis
De
was gisteren bijzonder
prijzig. Voor de schelvis is bijvoorbeeld
graag ƒ60 gegeven als het pennen w;
en daarboven kwamen de kleinmiddel,
grootmiddel en grote soorten. Zwarte
koolvis kwam tussen de ƒ40 en de ƒ45
terecht en de kisten kabeljauw werden
voor liefst 130 verhandeld. Grote gul
deed ƒ50, middel ƒ45 en de torren
De schol varieerde van ƒ45 tot ƒ30.
Mooie reis
Dat de Maria van Hattum onder deze
omstandigheden een mooie reis maakte
verwonderde niemand: de veertien dagen
werden afgesloten met 24-500 en
IJM 276 maakte 3650.
Belgische rijen
De paar regels kabeljauw, die ln de hal
verschenen waren, gingen naar de Belgi
sche afnemers: er is van ƒ80 tot ƒ112
voor betaald.
Tong stabieler
De tongprijs zakte niet verder door
bleef gisteren op het peil van de Woens-
dagmarkt hangen. De lappen deden dus
ƒ2,40 en de grootmiddel ƒ1,50 tot ƒ1,55,
terwijl de halfpondjes daar een dubbeltje
bovenuit kwamen. Voor eentjes is 1.20
en voor de tweeën ƒ0.95 gegeven.
vergalt Uw leven. Gij zuil
üp- verbaasd zijn over de snelle
=- en afdoende werking van hel -===
beroemde huidgeneesmiddel r
De afdeling AmsterdamenC
streken (de grootste) van de Ver.
Christelijke Onderwijzers vierde haar
jarig bestaan.
T\E GESCHIEDENIS van de harp
1 reikt terug tot vele duizenden
Jaren vóór Chr. Het Instrument '-eeft
zich ontwikkeld uit de met één of
meer snaren bespannen boog, maar
ruim 3500 Jaar v. Chr. was in Meso-
potamië al een harp in gebruik met 12
snaren, die met koperen schroeven
waren bevestigd op twee, met een
scherpe hoek aan elkaar verbonden
balken. Deze vorm werd ook in het
oude Egypte cebruikt. Om de span
ning op te vangen, werd in een vol
gend ontwikkelingsstadium van do
harp «en stang lussen de uiteinden
van de hoek geplaatst, waardoor een
driehoekig raam ontstond dat speci
fiek is voor het Europese type. In de
achtste eeuw werd dit instrument
reeds gebruikt door de Ieren, maar
sedertdien zijn er tal van verbeterin
gen aangebracht, waarvan de belang
rijkste wel dateert uit 1811, toen S.
Erard met de dubbele pedaalharp het
moderne muziekinstrument schiep.
Waarvoor de pedalen van een piano
dienen, behoeft niet te worden uiteen
gezet. Zelfs iemand die nooit verder
is gekomen dan jan-daar-ligt-een-kip-
in't-water-jan, weet dat pianopedalen
dienen om de toon langere tijd aan te
houden. Gewapend met deze kennis,
vindt de leek het dus alleszins ver
antwoord te veronderstellen dat ook
de harp voor eenzelfde doel met
pedalen is uitgerust. Dit gokje mag
de leek wagen, want daarvoor is hli
nu eenmaal erkend ondeskundig.
De functie van de zeven pedalen
aan de harp Is echter totaal -'erschil-
lend van de taak, die de pianepedalen
Is toebedeeld. Bij de harp verstemt
e n pedaal n.l. ajle gelijknamige sna
ren, waardoor deze tweemaal een
halve toon hoger gestemd kunnen wor
den. Door eenmaal In te drukken,
worden b.v. de des-snaren in alle
octaven omgestemd tot d. en bij ver
der indrukken tot dis. Deze functie
van de pedalen is buiten de kleine
kring van harpisten zó weinig bekend,
dat zelfs musici uit de hoogste regio
nen daarvoor dezelfde blunders kun
nen debiteren als de zojuist genoemde
leken.
Het Is nog maar betrekkelijk kort
geleden dat een wereldvermaard diri
gent, hier te lande optredend voor
een eveneens vermaard orkest, ver
zocht „meer pedaal te geven' Hij
wilde de harptonen langer laten aan
houden, maar gaf ongewild bevel wat
hogere noten te tokkelen, een ver
zoek waaraan de harpspeelster wijse
lijk geen gevolg heeft gegeven.
Het was natuurlijk geenszins uitge
sloten, dat deze dirigent een uitzon
dering was, zodat we ons hebben ge
wend tot enkele leden van Neder
landse orkesten welker reputatie lot
ver over de grenzen reikt. Hetzelfde
resultaat Geen dezer musici bleek
ook maar enig benul te hebben van de
functie der harppedalen Zodat wij
leken, ons in dit gezelschap hiiznnder
op ons gemak kunnen gevoelen. Al
thans wat de harp betreft.
Nu we toch over muziek spieken,
kunnen we ons ook wel eens bezig
houden met de zingende telegraaf
palen. welker geheim men eerst na
lang speuren heeft kunnen ontsluieren.
Daarover morgen.
(Nadruk verboden»
