Arabische Prinsen wensten
hele geit op tafel
Maar sommige gasten eten van een
duur diner maar een hapje
Het
paard herwint terrein
op de tractor
VISSERIIGOLFJES
Probleem: Eenheid
of veelheid
Overleg gefaald
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
WOENSDAG 26 AUGUSTUS 191N
Mensen in het hotel
(Van een onzer verslaggevers)
DE HAAGSE HOTELS herbergen soms vreemde gasten. Twee Arabische
prinsen verorberden dezer dagen in een van de vooraanstaande hotels
in de Residentie met een paar genodigden een hele geit, nadat zij weinige
uren tevoren een compleet diner voor acht personen naar binnen hadden
gewerkt. Waarover er dan ook geklaagd mag worden, niet over gebrek
aan eetlust bij de uitheemse gasten, 's Lands wijs, 's lands eer, wie zal
het de mensen kwalijk nemen. Het personeel in grote en minder grote
hotels, dat van tijd tot tijd wel eens voor vreemde situaties wordt ge
plaatst, wordt er filosofisch onder. En de man, die wij dezer dagen spra
ken, is dat ook geworden. Hij werkt in een groot hotel en vertrouwde ons
enkele van zijn ervaringen toe.
kostgangers, die we ooit ge
had hebben, vertelde hij, kwamen een
paar weken geleden. Hel waren twee
„Terug naai de natuur"
Dier werkt in veel gevallen (vooral op kleine
bedrijven) voordeliger
EVENALS het wijde wolkendek en de verre einders kenmerken zijn van
de Haarlemmermeer, is ook het motorgeronk op de velden een typi
sche eigenschap van dit landbouwgebied. Overal in deze polder kan men
het gegrom horen van de tractors voor ploegen, eggen en wagens. En geen
plattelandsbevolking is méér vergroeid met de mechanisatie in de land
bouw, dan het boerenvolk van de Haarlemmermeer. Maar toch wijst iets
er op, dat deze mechanisatie zelfs hier niet verder zal gaan. Want het
paard, waarvan men jaren geleden dacht, dat het wel langzaam aan van
de Hollandse velden zou verdwijnen, wint weer terrein. De Hollandse boer
ziet namelijk in, dat hij moet terugkomen van de ver doorgevoerde me
chanisatie, aldus Trouw.
voor een economischer bedrijfsvoering
door gebruikmaking van paardentrek-
Het is merkwaardig, dat in de meest
gemechaniseerde polder in den lande, de
Haarlemmermeer, de man woont, die als
voorzitter van de Kon. Ned. Federatie
van Landelijke Rijverenigingen, aan het
hoofd staat van een actie, welke gevoerd
wprdt tegen te ver doorgevoerde mecha
nisatie in de landbouw. De heer P. K.
Kistemaker, landbouwer aan de Spiering-
weg, is van kindsbeen af vertrouwd ge
weest met de tractors, met benzine en
olie, en toch maakt hij deel uit van de
snel groeiende groep landbouwers en
landbouwdeskundigen, die thans waar
schuwend de vinger opheffen tegen deze
volgens hen oneconomische ont
wikkeling. Men waarschuwt voor een
zijdige toepassing van de tractors en
wijst op het feit, dat het paard een plaats
verdient in het economisch bestel van
de landbouw.
Eenzijdig
„De belangstelling in de landbouw is
te eenzijdig gericht op de tractors," zegt
de heer Kistemaker. „.Men 'dreigt te ver
geten, dat in vele gevallen het paard
economischer werkt, ja zelfs niet mag
ontbreken, op welk landbouwbedrijf ook
Kenmerkend voor de huidige situatie
(waarop men gelukkig snel terugkomt»
is het volgende voorbeeld: Als één paard
onwillig Is in de handen van een boeren
arbeider, moet het péérd weg. maar als
de tractor niet loopt bij diezelfde knecht,
moet de knècht weg! Daarin ligt uit-
Havei. benzine e.d.:
300 millioen
De aanschafprijs van 20.000 in
Nederland lopende tractors, ge-
rekend legen een gemiddelde van
8000 gulden per trekker, is 160 mil
lioen gulden! De fokprijs van ome
250 000 paarden is gerekend
tegen 1000 per paard 250 millioen
gulden.
Een tractor (het landgemtddelde
van alle tractors!) zal ca. f2500
per jaar kosten en een paard
f 1000. Voor het onderhoud van de
trekkracht op Nederlandse bodem
zou dus per jaar f50 millioen
voor de tractors en f250 millioen
voor de paarden worden uitgege
ven.
Er rolt heel wat geld. alvorens
ons brood op tafel ligt en de aard
appelen in de pan zijn....l
gedrukt de tè kleine belangstelling voor
de grootste krachtbron op het boeren
bedrijf in Nederland: het paard. Want
er lopen nog altijd 250.000 paarden in
ons land en „slechts" 20.000 tractors."
„Op de kleine bedrijven horen vo*
namelijk paarden thuis." meent deze
Haarlemmermeerder, „en op de grote;
tractors èn paarden. De tendenz is ech
ter: algehele mechanisatie zowel
kleine als op grote bedrijven. Dat kan
wel in Haarlemmermeer, waar de grond,
de grootte der percelen en de construc
tie van het hele boerenbedrijf er zich
toe lenen, maar dat kan dan ook alléén
hier. Gelukkig wordt dit steeds mee:
gezien en wij voeren dan ook onze actie
kracht, om vooral de jonge boeren
te vérgaande mechanisatie terug te hou
den. Wij willen het paard weer de plaats
geven, die het economisch waard is en
-illen tevens, dat het oneconomisch ge
bruik van te veel tractors wordt ver-
„Is het paard Inderdaad zoveel econo-
ischer in het gebruik?" vroegen wij
de heer Kistemaker.
„Inderdaad. Al was het alleen maar.
omdat men het paard zelf kan fokken.
Bovendien komt het uit eigen land en
éét het van eigen land. De tractor moet
importeren Dan is er nog de
brandstof en de onderdelen, die ook uit
het buitenland moeten komen. Dat kost
schatten aan deviezen.
at men dit in de practljk wel Inziet
dat die practijk tevens leert, dat de
tractor niet zo heel veel van het paard
blijkt uit de cijfers var
deskundigen. Eén tractor vervangt ovei
het gehele land gerekend niet meer dar
paarden! In de Wieringermeer wer
den op één tractor nog geen twee paar
den minder gehouden in 19481 Bij werk,
dat zowel het paard als de tractor kan
doen, blijkt, dat de tractor duurder
dan een span paarden!"
„En wat houdt de actie tn?"
„Drie weken geleden is men in Bar-
neveld begonnen aan de landbouwschool
een cursus te geven in het gebruik, het
fokken en voeden van de paarden.
een historisch ogenblik, want het
de eerste schrede op de weg naai
betere voorlichting van de jonge boe-
over het economisch gebruik var
paardentrekkracht. Andere, lagere, mid
delbare en winteravondscholen op land
bouwgebied zullen volgen, want ook de
docenten van deze scholen en een groter
wordende kring boeren, zien het
dit pogen in. Deze actie om het paard
zijn plaats in het landbouwbedrijf te laten
behouden wordt door steeds meerderen
gevolgd".
Kort en klein
Prof. W. F. J. M. Krul directeur
het Rijksinstituut voor de Drinkwater
voorziening te 's-Gravenhage. zal tijdens
de viering van het 75-jarig bestaan van
de stuwdam in de Gileppe, 5 en 6 Sept
a-s- in Verviers (België) spreken over de
zoetwaterwinning in de zeeduinen. De
Groesbeekse kweker en ex-kerkvoogd C
P. van Z. is gisteren in Arnhem ver
oordeeld tot één jaar en 4 maanden met
aftrek, wegens oplichting tot een totaal
van f60.000. (eis 12 maanden) Tegen
de 24-jarige coupeur W B en de 22-jarige
schilder J. G. B. werd gisteren
sterdam 2Vt en lVfe jaar met aftrek geëist
wegens beroving en afpersing van eer
Amerikaanse verlofganger in een hotel
letje aan de Amsterdamse Weesperzijde;
tegen hun medeplichtige, de 27-jarige mej
M. J. v. B. uit Oudesluis (N.H is de
zaak aangehouden i vun. een uit te bren-
>n rapport.
In het schuurtje achter een woning
an Freetown (West-Afrika) heeft de po
litie een pakje diamanten gevonden ter
waarde van een millioen gulden. De dia
manten waren vermoedelijk voor smok-
het Midden-Oosten bestemd.
Arabische prinsen, die op de ongewoonste
tijden kwamen binnenvallen en dan
meestal moesten eten.
Zo kwamen ze op een middag om half
drie. Er moest onmiddellijk gegeten
den. Wij moesten dekken voor vier per
sonen, twee prinsen en twe<
uit hun gevolg. Toegegeven: we hadden
wel eens wat gehoord over d«
eetlust, die er moet heersen in
de zon gekoesterde streken om
dellandse Zee. Hors d'oeuvre w
te beginnen al niet te weinig,
ober, die het wilde opdoen, schrok niet
weinig, toen de prins, die hem hongerig
stond aan te staren, de schaal uit zijn
handen pakte en zich met behulp
toastjes, die hij als lepels gebruikte,
vprwijld begon te bedienen. Tussen de
happen door had hij nog maar nauwelijks
tijd om „meer, meer!" te roepen.
Er bleef niets over
Met de soep was het al net eender,
maar ik had het idee, dat ze die weinig
voedzaam vonden. Toen moesten
aan de eigenlijke hoofdmaaltijd begin
nen, een macaronischotel. Indachtig de
ervaringen van het begin, had de keuken
gezorgd voor een hoeveelheid, die
begrippen meer dan voldoende
moest zijn voor een clubje van acht bij-
:onder uitgehongerde lieden. Maar
bleef er niets van over.
Denk niet dat dit alles de heren onbe
roerd voorbijging. Toen het tijd was ge
worden voor het ijs, dat ze besteld had
den, stonden ze wat pafferig op en wan
kelden naar hun slaapkamers. Daar kon
de rest wel worden geserveerd. Toen het
ijs gebracht werd, moesten de kellners
dat maar naast de heren op bed zetten.
Maar we zijn er nog niet "s Avonds
waren ze naar het circus geweest
toen ze terugkwamen, bleken ze opnieuw
honger te hebben. In de late avond moest
;en hele geit op tafel komen.
Dat kan altijd als het moet. Het moest.
de geit kwam dus. Resultaat: geen
stukje vlees over! Hun vriendinnen 1
den vereerd met kostbare Chinese v
rozen, die de hoteldirectie ter
de prinsen op hun kamers had ge
plaatst.
Ooi kleine eters
gebied heb meegemaakt. Maar zij deden
ten minste eer aan. Het om
gekeerde komt ook voor. Er zijn men-
die een vrij duur diner bestellen
dan van alles een klein hapje eten
de rest laten staan. Dan zijn er ook.
die altijd wel iets terugsturen, waar
schijnlijk om te laten blijken, dat, nu
betalen van dat geld ook al
het mogelijke rendement willen hebben?
De omelet is dan te zoet, de kip te droog
of in de fruitsla zit sinaasappel. Als die
regelmatig -bij je eten, ga je er
op het laatst rekening mee houden.
En dan hebben we hier nog een Hol
lander gehad, die in het begin van de
twintiger jaren straatarm naar Amerika
emigreerde en nu als millionnair terug-
in zijn vaderland.
Een van de sterke werken van
de befaamde 19e eeuwse paar-
denschilder Wouterus Ver-
schur: ^Schimmel in een stal",
welk paneel te zien is op de
tentoonstelling „Aanwinsten"
van de Haagse Kunsthandel
Pieter A. Scheen,'Zeestraat 50.
i dertig jaar. Hij had de grootste moeite werd de aandacht 1
met de Franse spijskaarten. Toen het
hem vertaald was, probeerde hij
het met een haring op toast, wat hem
beviel, dat hij het daar maar bij liet. De
het diner kon gevoeglijk in de
keuken blijven.
een Amerikaan bij ons ham
bestelt en daarbij bepaalt, dat de
zonzijde boven moet („sunny side up"),
getrainde kellner met<
dat de klant spiegeleieren bedoelt.
Voor ons zijn de Amerikanen de pret-
gste mensen, zo zeide onze zegsman.
„Ik geloof, dat zij het verst gekomen zijn
in democratie in de practijk. Van de i
hier bijvoorbeeld een van de top-
en van een groot olieconcern. Di
rect vroeg hij wat mijn naam was en of
tegen had, dat hij mij bij
noemde, 's Avonds had hij
conferentie met een paar zakenrela-
en met een paar kellners bleef ik
erbij om de zaken goed te doen mar-
cherren. Toen het afgelopen was werden
in de auto thuisgebracht. Daarna
hotelman
De Zondagsrust op de
vissersvloot
De minister van landbouw, visserij en
voedselvoorziening a. i. heeft in aanslui
ting op zijn brief, van 2 Mei j.l., wa
een aantal vragen van Kamerleden
beantwoord, die betrekking hadden op
isserijaangelegenheden, een aanvullend
antwoord doen toekomen aa
zitter van de tweede Kamer.
De heer Van Dis had verzocht te willen
nagaan of de Zondagsrust
mate op de zeegaande vissersvloot
gelijk gemaakt kan worden.
Daar dezelfde aangelegenheid reeds
behandeld in het rapport van de co"
e van onderzoek naar de arbeids
toestanden in het visserijbedrijf
rapport in studie is bij het departement
van sociale zaken en volksgezondheid,
acht de minister het juister, de resultaten
de bevindingen van laatstgenoemd
departement af te wachten alvorens
der op deze kwestie in te gaan.
opgevraagd door zijn gasten, i
deze vluchtige indrukken van zijn
-ingen illustreren de interessante w
kring van het hotelpersoneel in een stad
als Den Haag met zijn steeds wisselende
stroom van internationale bezoekers.
Waar slaolie al niet goed voor is en
wat yrouwen zoal meemaken
dagen zijn ijskast openmaakte, sprong
mot stijve poten en een ijzige blik
zijn kat er uit. Widdowson zei, dat
het beest waarschijnlijk de hele nacht
in de kast had doorgebracht. Na een
paar uur in de zon gezeten te heb
ben. was poes ontdooid.
Twaalf passagiers en een beman
ning bestaande uit drie koppen heb
ben het aam een druppel slaolie te
danken gehad, dat zij niet met een
parachute uit het vliegtuig, waarmee
zij boven Seoel (Z.-Korea) vlogen,
behoefden te springen. De piloot had
al een uur lang moeite gedaan om
één van de wielen naar beneden te
krijgen, maar dit lukte niet. Hij gaf
iedereen opdracht, de parachutes aan
te doen. Toen zag hij. dat het vb eg-
tuig o.m. slaobe vervoerde. Hij goot
een druppel op het weerbarstige
wiel, en dit functionneerde prompt.
Frank Sandercock, een politieagent
in Porühleven (Engeland) arriveerde
op het bureau om zijn dienst te be-
ginnen, nam zijn helm al enzag
hoe er een 40 cm lamge adder uit
kroop. Vol afgrijzen vertelde Sander
cock dat hij onderweg een lekke
band had gehad en zijn helm aam de
kant van de weg had gelegd, terwijl
hü de band repareerde „De slang
moet er in die tijd ingekropen zijn",
zei hij. „Gelukkig heb ik een flinke
bos haar".
Over haar gesproken: de 48-jarige
mevrouw Bridget Burton verscheen
in de rechtszaal te Derby in Enge
land. met twee bossen haar in een
envelop als bewijs tegen haar buur
vrouw Kate Mayze. Mevrouw Burton
betoogde, dat mevrouw Mayze haar
tijdens een wo orden wisse ling het
haar uit het hoofd getrokkem had. „Ik
vond het vreselijk", aldus het slacht
offer, „want ik had net twee dagen
tevoren een nieuwe permanent ge
had". Mevrouw Mayze kreeg twintig
gulden boete.
i~vE direotie van een vleesfabriek.
voor het gerecht gedaagd wegens
het berekenen van een boven de
maximum prijs bggend bedrag voor
een partij spek. voerde aan. dat de
liefde de schuld was. „De mannelijke
en vrouwelijke employé, die de order
uitvoerden, hadden hun hoofd met
bij het werk", aldus de verdediger.
„Zij zijn een maand later met elkaar
getrouwd". De directie van de fabriek
kreeg een boete van zeventig gulden.
Enkele maanden geleden ontdekte
mevrouw Maxime Karp in haar voor
tuintje een blauwe gaai met één
poot. Het beest was zwaar gehandi
capt bij zijn strijd om het dagelijkse
bestaan. Zijn medegaaien pikten de
lekkerste beetjes voor zijn snavel
weg. Mevrouw Karp begon de kreu
pele gaai te voeren. Al gauw kwam
de vogel driemaal per dag zijn maal
tijd halen. Mevrouw Karp .noemde
hem „Baby Blue".
„Baby Blue" heeft thans zijn dank
baarheid voor de goede behandeling
betuigd. Toen mevrouw Karp één
dezer dagen met een handvol brood
kruimels in de tuin kwam, vloog
Baby Blue kwetterend en opgewon
den om haar heen. De vtouw keek
omlaag en zag tussen de klimop een
ratelslang. Snel greep zij een schof
fel en doodde de slang. „Baby Blue
heeft me het leyen gered", zegt ze.
Van de slangenhuid wil ze een cein-
Een cassière in Los Angeles werd
een dezer dagen aangevallen en van
23 dollar, beroofd, terwijl zij het
clubgebouw, waar zij werkte, verliet
In het clubgebouw bevonden zich:
de burgemeester, die het woord zou
voeren tijdens een lupch, de hoofd
commissaris van politie, die als voor
zitter optrad, en de sheriff en de
officier van Justitie, die als gasten
aanzaten Maar het was een wille
keurige voorbijganger, die de aan
valler neersloeg en hem aan de poli
tie uitleverde
dollar schadevergoeding, omdat er
op een plaats, waar zij een stopbord
verwachtte, geen s'ond. Mevrouw
Alexander's auto werd op 26 Maart
j.L bü een kruispunt door een andere
wagen geramd. De chauffeur van de
andere wagen had volgens mevrouw
Alexander moeten stoppen, ook al
was het stopbord op het kruispunt
bij een vorig ongeluk omver gereden.
Het was de nalatigheid van de stad
San Francisco, die het ongeluk had
veroorzaakt, aldus mevrouw Alexan
der. Er had een nieuw stopbord moe
ten staan.
Een handvol afval is de oorzaak ge
weest van een gevecht met bezems,
stenen en vuisten tussen twee Engel
se huisvrouwen, die een dezer dagen
bij de rechter belandden wegens „het
toebrengen van lichamelijk letsel".
Politieagent N. M. Condina vertelde,
dat de afval afkomstig was uit een
vuilnisbak, die door een vuilnisman
over een tuinpad tussen de nrs 67 en
68 Sheringham Road werd gesleept
Mevrouw Catharine Barrett (34) keek
uit het raam van no. 67 en besloot
dat het haar buurvrouw mevrouw
Edna Smith (37) moe9t zijn geweest,
die het vuil aan haar kant van het
pad had geveegd. Mevrouw Barrett
rende naar buiten met haar bezem
en veegde de rommel naar no. 68.
Mevroow Smith liet zich niet onbe
tuigd en veegde met haar eigen
bezem de rommel terug. Dit ging zo
een poosje door.
„Over en weer ging het vuil", al
dus Condina, „totdat mevrouw Smith
tenslotte haar buurvrouw met de
bezem op het hoofd sloég. Vervol
gens gooiden de beide vrouwen ste
nen naar elkaar en uiteindelijk werd
het een lijf aan HJf gevecht". Mevr.
Smith had een gekneusde schouder
gn een gezwollen voet. Mevrouw
Barrett een blauw oog.
De beide huisvrouwen werden ver
oordeeld tot de kosten van het pro
ces: ruim 20 gulden.
Noord is Noord en Zuid is Zoid
Er komt nu al heel wat Zuidharing
aan de IJmuidense afslag, maar de kwa
liteit is nog niet al te best. Van de traw
lers had gisteren alleen de Shamrock
een partij Noordharing. En die was he
laas ook nog slap. Vandaag was de Eve
line eveneens met Noordharing aan dé
afslag. De Zuidharing van de Flamingo
was uitgesproken slap en verdween dan
ook haast geheel naar de vismeelfabriek
De Thorina daarentegen had weer be
tere Zuidharing, waaruit blijken moge,
alleen de verzorging maar ook
en rol speelt in deze overgangs-
'aar ook de vleetvisserij mee
de tref e
kampt.
Weinig „buikvast"
De handel vindt maar weinig wat men
lemt „buikvaste" kwaliteiten haring
ender de haringaanvoer. Voor goede
Noordsoorten betaalde hij tussen de f 13
en de f 15 en de beste Zuidharing van de
Thorina ging voor f 13 van, de hand.
Makreel zat tussen de f 15 en de opvang-
prijs en ook hiér waren de kwaliteiten
weinig „buikvast".
Stijve naar het Zuiden
De stijve kabeljauwen waren weer voor
de Belg, als de kwaliteit goed bleek.
Goede, gewone rijen deden ongeveer f 80
slappe uitleggers zijn nog verkocht
r f70 terwijl een toprij tot f98 ging.
Kistdikkoppen brachten tot f 90 voor
125 kilo op. Schol en tong was er giste-
•n helemaal niet.
Zonder zout
De haringwijting bracht ongeveer f 18
per kist op aan de Dinsdagmarkt, maar
dc aanvoer van de Wironkotter IJM 210.
die geen haring had en de wijting dus
hoefde te zouten, werd door de
handel veel hoger aangeslagen en tot
f 28 per kist gewaardeerd. Br^gdschelvis
zat tussen de f 18 en de f 21.
Tonijn begon te hoog
5 gisteren een mooie tonijn ofte
wel duikelaar aan de markt, die op f
werd ingezet met het oog op de wt
schijnlijke Belgische belangstelling. Het
dier heeft het echter niet verder ge
bracht dan tot f 88 maar smaakte dan
toch de voldoening, d$t het naar
Zuiderburen ging.
Vier stuks
De middenweekse markt was voc
Haarlem (1620 haring, 130 bij vis er
spokjé van 50 stijve kabeljauwen), de
Herman (1900 haring, 100 makreel eri 140
stijve kabeljauwen), de Hoop met 750
kisten haring en 20 varia en de Antje
met 450 makreel. 20 gul en kabeljauw,
schelvis en 180 stijve.
Voor morgen al klandizie
Om zeker te zyn van een plaatsje aan
de Donderdagmarkt lag gisteren de Nor-
(1800 kisten) al binnen terwijl de
Eveline vannacht met 1300 kisten Noord-
haring is binnengekomen en ook op de
Donderdagmarkt koerste. De Norma
heeft van de 1800 1600 kisten uit de Zuid.
Dank zij
De Flamingo boekte gisteren voor de
haring f 14.500 dank zij de opvangrgge-
ling; de Thorina bracht hot voor acht
dagen tot f 21.000 en de kleine montere
Annie kwam zoals gemeld tot f 7500. ter
wijl ook de Shamrock met zijn f 10.500
niet slecht besomde. De Java (KW 159)
was de minste met f 4400 en de Wiron
kotter maakte f 5000.
Hoeveel geven wij uit voor
de volksgezondheid
Minister Suurhoff heeft een commissie
Ingesteld tot het verrichten van een sta
tistisch onderzoek naar de herkomst én
de bestemming van de nationale middélen,
welke ten bate van de volksgezond
heid besteed worden. Voorzitter is dr P.
Muntendam, staatssecretaris van Volks
gezondheid.
Uit de pers
e T a L B
blad herinnert er aan. dat de politiek
conferentie over Korea nog niet is b£
gonnen en zich nu al ernstige scheur}
vertonen in het
kamp en schrijft:
„Dat wat het Westen onderling veil
deeld houdt, beperkt zich niet tot nif
wezenlijke of toevallige dingen. Hoifcn
de erfenis van Athene, Rome
anti-communistisc
hoeveel landen is de Helleense m^e
van het staatkundige en de ChrislJe
lijke van de eeuwige waarden rii
levend? We hadden dit alles geërP
maar bezitten we het nog? Zo ja, be
dit gemeenschappelijke bezit nog stej
genoeg om de afbrokkelende mufai
rondom de citadel van het avondla^ja
tezamen te houden? (m
Iedere illusie over hechtheid van hb>
cement is gevaarlijk en dus moet mty]
niet bevreesd zijn om de geschillj J
tussen Londen en Washington ernslye
te nemen. De polemiek van Londiei
tegen Syngman Rhee, Dulles en so)
Amerikaanse kruisvaarders, is fir
meeste Europeanen uit het hart gegrfie
pen en Washington's reactie hierop |ct
meer dan een voorbijgaande ergernj I
De vraag, wiens Ruslandpolitiek fa
juiste is, is reeds ernstig genoeg, ma|ol
raakt de kern van de zaak nog ni)'J
Het probleem is niet: Engeland |-I
Amerika, voorzichtig of er op los gaa^
e.d., maar eenheid of veelheid. WjJf
de Amerikaanse manier fundamentej I
onderscheidt van de Engels-Europea
is het geloof aan de eenheid der vn.
'reld, dat in Europa nog ontbreekt.
de veelheid van souvereine staten zlH
de Europeaan een gewenste toesta™
De eenheid is voor hem een onprettiB
droom. Voor alles ziet hij in eenh™
het afschrikwekkende: de eenvormig
heid.
Deze negatieve instelling kenmei
hem, onafhankelijk van z'n politie
opvattingen. De tijd, dat de links-g
oriënteerde Europeaan internationa
dacht dan de rechtse Europeaan
voorbij. Evenzo wordt het wereldbee
van de Amerikaan bepaald door die
positieve opvatting. De Europe
staatslieden vergissen zich wanneer
in de Amerikaanse tegenstanders
een kruistocht werkelijke bondgenot
zien: de Amerikaanse liberaal of link
liberaal gelooft (misschien nog sterk
dan zijn rechts, conservatieve, activ
tische landgenoot) ook aan het idea
van „één wereld".
Deze tegenstelling „eenheid-v
heid" onthult echter nog meer:
toont ons duidelijke aanrakingspunt*
tussen de belangrijkste tegenstander
in de koude oorlog: de S.U. en de Vq
Staten! Beide landen geloven
eenheid van de wereld en hebbqp
moeite bij het doen van een keus i
de methoden om die eenheid te berel t
ken. In beide kampen zijn e
en tegenstanders van gewelddadig
methoden. Eerst bij de idee van d 1
vrijheid scheiden de geesten.
Wil men de recht dóór de fronte1"
van de koude oorlog lopende ..dema!1''
catielijn": eenheid-veelheid niet u
het oog verliezen, dan dient men uiter
aard niet de fout te maken, de lipperj
dienst van Moskou aan de „veelhei<f
(de onaantastbaarheid van de nationa
souvereiniteit) voor echt te nemer
Moskou weet (beter dan zijn tegei
standers), dat een vasthouden aan ocb
voorwaardelijke souvereiniteit tot oofer
log en chaos moet leiden en ziet hiefec
in een noodzakelijke phase, die voorfer
moet gaan aan de Sowjet-eenheid.
Zowel Moskou als Washington g*r
loven aan hun missie; dit geloof ondegt
scheidt hen van het Europa zond4t
zendingsgeloof. Die strijd kan eindig«
met de zege van de ene missie ov«a
de andere, doch ook kan het inzie# n
doorbreken, dat er een eenheid béW
staat, die ruimte biedt aan vele vofu:
men van geloof, zodra deze er van ïb|
ziet. haar denkbeelden met geweld in
verwezenlijken. Die strijd kan echtffi
nooit meer eindigen met een terugEt
keer van het machtenevenwicht". an
iki
TTIT het Correspondentieblad,
U h«t orgaan van de Vereniging vafej
Christelijke Onderwijzers, knipten
het volgende: tri
„De mededeling is thans versche
nen, waarin is bekend gemaakt, d»"
de regering heeft besloten de algehee
le „ontknikking" op de onderwijzer#*
salarissen toe te passen en aan deï
regeling terugwerkende kracht te veP
len tot 1 Januari 1953.
Met grote waardering mag worde z
vastgesteld, dat het eerste punt,
in het opnieuw geregelde overleg vofyj;
onderwijzerstaken, door de regering,
aanhangig werd gemaakt, de volled}DI
ónderwijzerszaken, door de regenri
toonde daarmee begrip te hebben voo
een grief die in de onderwijzerskriiOc
gen leefde. De discussie over deze madi
terie in 1949 en 1950 had een moei
lijk en soms zelf pijnlijk verloop. Dd
regeling, die toen ontstond, heeft i! k
de onderwijzerskringen geen bevrediïr
ging gegeven. Het siert de regering'
dat z0 bij de instelling van het veiOP
nieuwde vèrleg deze angel direé0'
beeft willen wegnemen. De dankbaai?n
held daarover zal algemeen zijn. l*!
Maar
In de harten der onderwijzers leef
de de hoop, dat de oplossing zo zoi
Zijn, dat de grieven tegen de oorDe
spronkelijke regeling geheel zoudeft.
worden weggenomen, d.w.z. dat eier
kend zou zijn, dat de algehele „onMi
knikking" aan alle onderwijzers toet
kwam vanaf het ogenblik, dat die ir-
de bezoldiging werd gebracht: dus
Januari 1948.
Natuurlijk is over dit punt in he I
overleg geargumenteerd. De uitslai
ziet men in de bekend gemaakte bfr
slissing: „De regering heeft beslist
Uiteraard erkennen wij het recht ei
zelfs de plicht van de regering, on
uiteindelijk ook in de zaken van he
overleg de beslising te nemen. Met
behoeft geen ingewijde te zijn in over
legzaken om in deze vorm van publi
catie te lezen, dat in het overleg iQe
de bijzondere Commisie voor Onder b
wijszaken over dit punt geen overfit
eenstemming is bereikt. Hey0
overleg heeft hier gefaald!
betreuren het ten zeerste, dajC(
over de eerste zaak. die in het ver\r
piguwde onderwijzersoverleg is gei^
bracht, geen overeenstemming is beftb
reikt Deze inzet is pijnlijk en het i%é
Jammer dat op dit punt, dat de on^r
derwljzers zo hoog zit, geen volledig^
bevrediging is geschonken".
Sedert 1945 zijn ongeveer 250.000 Jmri
paiiners in communistische landen omai
het leven gekomen Vijftig-duizeri Ja%k;
pannérs zouden nog in Rusland, Noordm
Korea en China worden vastgehouden^
Aldus verneemt U.P. te Tokio,
