De
ijzingwekkende strijd tussen
en Stalinf in 1942-1945
Waren die cijfers over honderdduizenden
doden niet overdreven?
Hitier
Grot-onderzoekavontuurlijk
maar buitengewoon zwaar
Nederland blijve in N.-Guinea,
is Australische wens
NIEUWE LEIDSCHE COUEANT
Onopgehelderde mysteries
(Door Eddy Gilmore van Ass. Press)
f"TX)EN DE OORLOG tussen Rusland en Duitsland^ was geëindigd, zat ik
te Moskou met een machtige conclusie en twee enorme vraagtekens.
De conclusie was, dat het Russische volk zijn land lief heeft, ongeacht wie
er regeert en dat het er voor zal vechten en goed zal vechten.
De vragen waren:
1). Waar waren al die doden gebleven, die ik bij de talrijke bezoeken,
welke ik van 1942 tot 1945 aan het front heb gebracht, nooit had gezien?
2). Waarom hebben de Duitsers Moskou nooit echt gebombardeerd?
Herhaaldelijk las men over een geweldige overwinning en hoe 25.000
of 75.000, ja 150.000 of 200.000 Duitsers waren gesneuveld, maar als we
dan, soms slechts enkele dagen na de slag op het slagveld aankwamen,
lagen er nooit veel lijken, noch Duitse noch Russische.
alle gebombardeerde steden van En-
Zo had volgens een bericht in de eerste
dagen van 1942 een zwaar gevecht plaats
gevonden voor Mozhaisk. Het vroor 50
graden, toen wy van Moskou per auto
naar Mozhaisk werden gebracht. Kilo
meters ver zagen we lange rUen in de
steek gelaten Duitse tanks. Langs de weg
naar Mozhaisk stonden ze in groepjes
van drie of vier of alleen. Aan beide zij
den van de weg lag 'n dik pak sneeuw. We
stapten uit en keken rond. Geen lijken
in de tanks, geen bomkraters er om heen,
geen sporen van anti-tank-vuur, geen
kogelgaten in de tanks. Ze waren alleen
maar stevig vastgevroren.
De lijken van soldaten langs de
het weren er nergens veel w
bevroren en voorzover ik kon nagaan
waren de mannen niet gewond. Maar ik
geef toe, dat het moeilijk zou zijn ge
weest een kogelwond te ontdekken in die
Laat ons de graven
zien
i of-
Wij bereikten Mozhaisk,
ficier van het rode leger een beschrijving
gaf van de slag. Het was geweldig. Toen
hij Maar was, vroegen wij hem ons de
lijken te tonen van al die Duitsers, waar
over hij had gesproken, maar hij zei, dat
die begraven waren.
„Nu al?", vroeg één van ons.
„Ja", antwoordde hij.
„Laat ons dan de graven zien".
„Het heeft gesneeuwd", zei hij zonder
aarzeling, „en de sneeuw heeft de gra
ven overdekt. De plaats zou er precies
zo uitzien als elk ander met sneeuw be
dekt veld".
Eens lazen wij over een hevig gevecht
om een bankgebouw te Charkov. Een
afdeling van honderd of meer Duitsers
was naar het dak gedreven en daar ein
digde tenslotte de strijd.
Wij lazen hierover te Moskou en drie
dagen later stond ik vóór dit gebouw.
Er waren een paar ruiten gebroken,
maar de meeste waren heel. Er was een
gat, dat er uitzag alsof het door artillerie
vuur was veroorzaakt.
„Hoe komt het, dat het niet zwaarder
beschadigd is?" vroeg ik, nadat ik was
rondgeleid door het gebouw, dat er voor
het toneel van een gevecht tamelijk goed
uitzag.
„Onze mannen", aldus mijn gids. „heb
ben ze één voor één van het dak gescho
ten, zoals je kraaien van een telegraaf
draad schiet".
Wel eindeloze rijen
gevangenen
Ik wil hier niets schrijven om op eni
gerlei wjjze de Russische oorlogsinspan
ning te kleineren, want dat zou zowel
onzin als onbillijk zijn, maar ik kan deze
verhalen en de afwezigheid van lijken
maar niet begrijpen. Ik heb hierover met
tal van soldaten gesproken en die hebben
me ook niet wijzer gemaakt, maar ik ben
zo ongeveer tot de gevolgtrekking ge
komen dat op het Oostelijke front veel
meer Duitsers. Roemeniërs en Italianen
gevangen zijn genomen dan gedood.
Ik ben te Stalingrad geweest en heb
daar die rijen gevangenen gezien, een
schouwspel om nooit te vergeten. Hon
derden en honderden trokken elke dag
en tot in de nachtelijke uren voorbij op
weg naar gevangenkampen in Oostelijke
richting aan de andere zijde van de be
vroren Wolga
Ik heb Duitse, Roemeense en Italiaanse
gevangenen gezien op andere plaatsen in
geheel Rusland en ook Japanse gevan
genen. Z\j moeten by duizenden gevangen
genomen zijn, vooral in de laatste dagen
van de oorlog.
Wilden Duitsers
Moskou sparen
En nu de bombardementen.
Ik was tijdens de meeste luchtaanval
len in Moskou. Er vielen bommen en zij
richtten enige schade aan. Maar ik had
Londen, Plymouth en Coventry gezien
geland en te Londen en Plymouth heb
ik luchtaanvallen meegemaakt. Wat te
Moskou gebeurd is, was hiermee niet te
vergelijken.
Niettemin was Moskou de spil van het
Russische verbindingssysteem en de zetel
van de regering. Het was een centrum
van in- en uitgaand oorlogsverkeer, en
toch was er geen enkele echte lucht
aanval.
Moskou telde en telt nog een groot
aantal houten huizen en andere gebou
wen, een ideaal doel voor een aanval
met brandbommen. Toch hebben zulke
aanvallen niet plaats gevonden.
Wilden de Duitsers een stad, die zij
zeker meenden tenslotte te zullen bezet
ten, niet verwoesten of platbranden?
Waren zij er, nadat Zjoekof hen van
de poorten had verjaagd, nog zeker van,
dat zij zouden terugkomen en de stad
zouden innemen?
Het was een strenge winter en mis
schien wilden zij een stad hebben en
geen holle muren.
Ik heb een bezoek gebracht aan enkele
van de beste luchtafweerstellingen van
Moskou. Eén er van toonde mij een on
derscheiding... voor het naar beneden
schieten van twee vliegtuigen.
Heel dicht bij de dood
Ik ben in Moskou nooit op het nip
pertje aan de dood ontsnapt, maar op een
Amerikaanse luchtbasis te Poltawa scho
ten we er op een avond bijna het leven
bij in.
In de dagen van de beste samenwer
king, die Amerikanen en Russen ooit tot
stand hebben kunnen brengen, hadden
ij in de Oekraïne drie bases voor heen
weer gaande bommenwerpers.
Het was ver in de lente van 1945 en
rca 85 vliegende forten van de Ameri
kaanse luchtmacht waren na een aanval
op Duitsland te Poltawa geland. Er wa-
Russische en buitenlandse correspon
denten aanwezig.
Die avond vond een luchtaanval plaats,
welke de gehele nacht voortduurde.
De luchtafweer te Poltawa was in
handen van de Russen, dat hadden zij
absoluut gewild.
Gedurende de laatste weken pu
bliceerden wij enige foto's van
tonelen in Russische steden.
Thans geven wij twee afbeeldin
gen van het platteland in de
Sowjet-Unie. Op de linkse foto
ziet men een groep Russische
jongens en meisjes voor een boe
renwoning, die bijna geheel van
hout is opgetrokken. Rechts een
straat in een Witrussisch dorp.
Veel meer dan een modderbaan
is deze straat niet en voor de be
stuurders van vervoermiddelen
zal het een zware opgave zijn
zich hierdoor een weg te banen.
Kosmisch onderzoek
in Poolgebied
In het hoge Noorden is een gemengd
Amerikaanse militaire en wetenschappe
lijke expeditie bezig met het doen van
waarnemingen van z.g. kosmische stralen
op zeer grote hoogte.
De voor dit doel uitgeruste ijsbreker
„Stateneiland" is vertrokken van Boston
naar het eiland Resolution, waar de proe
ven een aanvang hebben genomen. Aan
ballons worden raketten opgelaten, die
eerst op grote hoogte starten Hierdoor ls
het mogelijk op ongeveer 100 km hoogte
waarnemingen te verrichten. De raket
ten zijn voorzien van radiografische in
strumenten, die de ontvangen impulzen
De Duitsers lieten de gehele nacht'naar de aarde doorseinen.
bommen regenen en de Russen dienden
hun van entwoord. Maar er kwamen
geen vliegtuigen naar beneden. Onze
hoofdofficieren rapporteerden dat
geen radar werd gebruikt. Geen nacht
jagers stegen op en het resultaat
waarlijk vernietigend, 't Was één van de
grootste rampen, die de Amerikaanse
luchtmacht sinds Pearl Harbour op de
grond hebben getroffen. Slechts twee
deze superforten konden de volgende dag
nog opstijgen.
Het bed, waarin ik tien minuten voor
de sirenes klonken, had gelegen, werd
door bomscherven versplinterd. Een offi
cier lag dood in de ingang van een tent.
Twee Russische correspondenten werden
gedood.
Bjj die gelegenheid ben ik in Rusland
dichter dan ooit by de dood geweest.
Het doel van deze expeditie is de kos-
INDIEN IK U VEKGETE
Nieuw boek van oud-gezant dr J. A. Nederbragt
JERUZALEM, indien ik u vergete...
stond er met grote letters geschil
derd op de Joodse vrachtwagens, die tij
dens het Palestijnse conflict de Arabi
sche blokkade van Jeruzalem met grote
dapperheid doorbraken om in de be
dreigde stad levensmiddelen te brengen.
Deze woorden uit Psalm 137 vormen ook
de titel van het prachtige boek,*) dat
de oud-gezant der Nederlanden, dr J. A.
Nederbragt, schreef over de wording
in de staat Israël.
Een betere titel is haast niet denkbaar,
want uit heimwee naar Jeruzalem is de
staat Israël geboren. In de grond van
de zaak is dit heimwee een vasthouden
geweest aan Gods beloften het Land
Vaderen bleef voor het verstrooide
Jodendom het „beloofde" land. Het boek
dr Nederbragt vindt zijn uitgangs
punt, zijn beginsel juist in dit besef, dat
Gods beloften aan Zijn volk, zich gaan
verwerkelijken bij de stichting van Is
raël. De stem der oude profeten: „Zie
de dagen komen dat Israël zal weder
kerenklinkt door op bijna iedere
bladzij van dit boek. Dit is het eigene
dit werk. Een Nederlands diplomaat
o.m. als gedelegeerde voor de Vol
kenbond in Dantzig en als burgemeester
Voorburg zijn sporen verdiend heeft
de dienst van zijn land, wordt in
Januari '48 benoemd tot consul-generaal
in Jeruzalem en vervolgens via diplo
matiek vertegenwoordiger, buitenge-
en ten-laatste gewoon gezant in de
nieuwe staat Israël. Wanneer dr Neder
bragt naar Palestina gaat om daar zijn
diplomatieke taak te aanvaarden, is dit
gebied voor hem niet zo maar een ge
bied. maar het Heilige Land, waar eens
zijn Heer heeft geleefd en wanneer hu
later nauw betrokken raakt bij het ont
staan van de staat Israël, is dit gebeu-
voor hem niet zo maar een gebeuren,
ir een vervulling van wat eens door
profeten Gods gesproken is; dan
ligt deze geschiedenis, waarvan hij de
ooggetuige mag zijn, voor hem in het
verlengde van de Heilige Geschiedenis
De diplomaat Nederbragt leeft bij zijn
Bijbel cn in het licht van deze Bijbel
ziet hij zijn werk daarginds in het Hei
lige Land, ziet hij de geschiedenis
zijn ogen de trekken aannemen van
Heilige Geschiedenis. De Christen
Nederbragt leest die Bijbel letterlijk en
ie profetieën voor Israël betrekt hij
ijfelijk op het Joodsè volk.
O, neen. geenszins, dat voor hem Wet
en Profeten niet in Jezus Christus ver
vuld zouden zyn. Dat is boven alle twij
fel. Maar deze vervulling is op weg naar
èen nieuwe bedeling en tot die tijd blijft
het Joodse volk zijn eigen plaats en
eigen taak behouden en wat eens tot dat
volk gesproken is. blijft van kracht ook
nu en tot aan de voleindiging der tijden.
De theoloog Nederbragt neemt op een
radicale wijze stelling tegen allen, die
het volk der Joden terug willen stoten
in de rij der volken en die de profetieën
voor Israël betrekken willen op een
soort geestelijk Israël, op de Kerk of op
de gemeenschap der uitverkorenen voor
de Eeuwigheid. Hij wijdt daarom het
eerste deel van zijn boek aan deze theo
logische problemen en staande op de
Olijfberg richt hij zijn vraag aan de
Christenheid: wat heeft het hersteld be
staan van Israël u te zeggen? In de ver
vulling van Gods beloften ziet hij de
zin van het eeuwenoude lijden van dit
volk, waartoe eens op heel bijzondere
wijze het Woord uitging, het volk,
dat nimmer is opgegaan onder de vol
keren, dat nimmer is geassimileerd, maai
dat, daaraan gehoorzaam of niet, door
dc eeuwen heen door dit Woord is bij
gehouden en bewaard. Dit volk, dat thans
wederkeertalleen tot zijn land of
ook tot het Woord, ook tot de Messias?
Zo dit eerste principiële gedeelte met
zal nalaten in de theologische wereld
beroering te wekken, het tweede deel
van dr Nederbragts boek zal geenszins
de politieke en diplomatieke wereld on
verschillig blijven. In een nauwgezet
dagboek van zijn komst in Palestina tot
aan zijn vertrek uit Israël let op dit
verschil in woordkeuze!) houdt de
schrijver de politieke gebeurtenissen bij
die zich rondom de vestiging van de
nieuwe staat hebben afgespeeld. Verhel
derende gesprekken met diplomaten van
Engeland en andere landen, met Arabi
sche leidslieden, met Joodse staatsleiders;
een precieuze beschrijving van de Pa
lestijnse oorlog, een nauwkeurige peiling
van het politieke, godsdienstige en cul
turele leven in Palestina en later in Is
raël dit alles biedt een overmaat aan
feiten en feitjes. De schrijver slaat dit
gade van uit zijn diplomatieke post: ob
jectief en deskundig; hy voert zijn lezers
meermalen achter de schermen van het
uiterlijk gebeuren. Daarom kan men hier
lezen, wat in ménig ander geschrift ver
borgen blijft.
Twee indrukken blijven na lezing van
deze overstelpende hoeveelheid aante
keningen onuitwisbaar bij: de moed en
het geloof van het Jodendom, dat zich
tegen alle verdrukking in een eigen staat
heeft opgebouwd en ten tweede de kwa
lijke rol, die Engeland tn dit Palestijns
conflict heeft gespeeld. Bitter kan de
schrijver déze „christelijke" natie ver-
mische straling te meten in de allerhoog-
luchtlagen Deze metingen kunnen
aLleen worden verricht in het Poolgebied
omdat wetenschappelijk is vastgesteld,
dat de geomagnetrische Noordpool, die
gelegen op Groenland tussen Etah
Thule de weg van de kosmische deeltjes
ppractisch niet beïnvloedt. Het magneti
sche veld van de aaitie namelijk beïn
vloedt deze kosmische deeltjes op een
gelijke manier, dat de z.g. kosmische
ling op verschillende waarnemingspunten
afwijkingen vertoont
Van belang is het nog te vermelden,
dat de waarneraingshoogte van deze ex
peditie door het gebruik van de combina-
jssen ballen en raket nooit eerder
bereikt werd.
wijten, dat zij de tekenen der tijden niet
heeft verstaan en haar oren gesloten
hield voor de stem der profeten, maar
daarentegen de Arabische kant koos, te
vens de kant van haar belangen m het
Nabije Oosten. Het was geen oorlog tus-
Joden en Arabieren, roept dr Neder
bragt meermalen uit, maar een oorlog
lussen Joden en Engelsen!
Doch hoe dit ook zij: thans is Israël
gevestigd en daarmee is ons en de hele
christelijke wereld een probleem ge
steld een theologisch: wat heeft Is
raël bij het licht der Heilige Schrift U
te zeggen? en een politiek: hoe komt er
vrede, ginds in het Heilige Land?
Voor beide problemen is dit boek van
dr Nederbragt jammer dat het nog niet
in het Engels verscheen een betrouw
bare. wijl deskundige gids. Een boek
waarin de stem der profeten doorklinkt:
„Zie de dagen komen, dat Israël zal we
derkerendaarom een boek, dat
stimuleert tot studie, tot hernieuwde
studie van het Boek der boeken.
E. IL G.
Dr J. A Nederbragt: Jeruzalem
indien ik u vergete....; uitgege
ven by J. N. Voorhoeve, Den Haag
f 14.75.
Straatverkoop Alarm
wordt voortgezet
Gearresteerde colporteurs
weer vrijgelaten
De algemeen leider van de kort gele
den opgerichte Nationaal Europese So
ciale Beweging. Paul van Tienen, heeft
naar aanleiding van het feit, dat Zater
dag te Amsterdam vier colporteurs mei
het blad Alarm zijn gearresteerd en weer
vrijgelaten, een communiqué uitgegeven,
waarin o.m. wordt gezegd: „De Sociale Be-
weging beschouwt zich zeker niet als een
voortzetting van de N.S.B. Zij vormt de
Nederlandse organisatie van een Euro
pese beweging, die in ieder opzicht eer
geheel nieuwe verschijning vormt in hei
staatkundig leven. Van een toepassing
van artikel 140 van het Wetboek van
Strafrecht, op grond waarvan de Sociale
Beweging tot verboden organisatie ver
klaard zou kunnen worden kan, gezien
ook de onvoorwaardelijke invrijheidstei-
van de arrestanten, geen sprake zijn
Evenmin bestaat er een colportageverbod
aor de S. B."
De politie heeft slechts enkele colpor-
lurs in het centrum van Amsterdam ge
arresteerd, terwijl in de buitenwyken
van de stad en in alle overige steden niet
werd ingegrepen. De werkleider voor Ne
derland van de S. B., mr J- Wolthuis
heeft alle plaatselijke functionarissen op
dracht gegeven de colportage van Alarm
onverminderd voort te zetten.
Duits jacht uitgebrand in
Amsterdam
De Duitse koopman Hohlenkamp uit
Dusseldorp zal zonder zijn jacht Ema
nuel naar zijn vaderland moeten terug
keren. Samen met zijn bootsman H.
Bertz uit Krefeld was hij in dit jacht
naar Amsterdam gevaren. Woensdag deed
zich door onbekende oorzaak een ont
ploffing in de kajuit voor, die gevolgd
werd door een felle brand.
Boosman Bertz. die alleen aan boord
was, liep ernstige brandwonden aan
armen en hoofd op.
„Donkerder dan de nacht
Frans-Spaanse expeditie in de Pierre
St. Martin-grot afgedaald
ONDER LEIDING van twee Franse geleerden, Dr Mairey en Casteret,
een Frans-Spaanse expeditie op het ogenblik bezig met een uitgebr
onderzoek van de grot Pierre St Martin in de Pyreneeën, op de grens
Spanje en Frankrijk. Voor zover de geleerden weten, is deze grot de diep <it
ter wereld en zij is dus een nauwkeurig onderzoek met moderne uitrusti
dubbel en dwars waard. Het is niet de eerste maal, dat men de grot ondt JJj*
zoekt; het vorig jaar gaf men de pogingen op, nadat het expeditie-lid Mi
cel Loubens een dodelijke val maakte. Loubens werd in de grot begravi
omdat het niet mogelijk bleek, het ontzielde lichaam naar boven
brengen. De nieuwe expeditie zal onderzoeken of het mogelijk is, ljde
lichaam van Loubens naar boven te brengen.
Het voornaamste doel van de expeditie
is echter de grot geheel te onderzoeken
en de loop van een onderaardse rivier
na te gaan.
De toegang tot deze grot is een lood
rechte afgrond (zie kaart), die uitloopt
ree onderaardse zalen, die pas sinds
jaar bekend zijn. Het punt v
na afdaling in de afgrond, op v
bodem komt, ligt op circa 356 meter
der het oppervlak. Dat is ruim driemaal
de Utrechtse dom. Dan staat men nog
maar alleen aan het begin van de grot.
De grot zelf loopt dan schuin naar be
neden, zodat de tweede zaal zo ongeveer
een kleine 500 meter diep ligt. En, zoals
tot op heden kon worden waargenomen,
daalt de grot nog steeds.
Op de achtergrond van de tweede zaal.
de zaal-Loubens (zie kaart) die vorig jaar
werd ontdekt, is het begin van een on
deraardse rivier. De loop van deze rivier
wil men geheel onderzoeken. Hier be
gint ook het nog niet onderzochte deel
van de grot. De vorige week schijnt de
expeditie in dit nog niet onderzochte deel
lieuwe grote zaal te hebben ontdekt,
ongeveer 100 meter lengte
meter hoogte.
Het is een onderzoek dat naast het
wetenschappelijk nut, ook bij velen de
;ucht naar avontuur wakker roept. Im-
Parlementslid A. R. Downer verklaart
„lammer, dat geallieerden niet twintig jaar
langer in Japan konden blijven
mers, is er iets geheimzinnigers in t
denken dan 'n afdaling in grotten,
nog nooit een levend wezen is geweé<
Grotten die honderden meters onder
aardoppervlak liggen. Maar onderseha 3
de gevaren niet, deze zijn n.l. niet all 0
van louter technische aard.
Casteret, die thans in de grot ls
gedaald, zei hierover: „Geen eenzaa
heid is te vergelijken met de
heid van het binnenste van het gebeil§
Geen nacht, hoe donker ook, kan
een flauw idee geven van deze eeuwi- j
onderaardse nacht." Voor een grot-ond het
zoeker is het dan ook beslist noodzalvox
lijk, niet alleen over de juiste llchaiftte
lijke hoedanigheden te beschikken,
ook en vooral over de juiste geesteli te
kwaliteiten om de sfeer der grotten
kunnen ondergaan.
Er is veel ervaring voor nodig c
ontzettende eenzaamheid te kunnen v|üet
dragen, die de woeste onderaardse
bieden met zich brengen. De grotti
ïzin is bij de expeditie dan ook e
verschijnsel, waar men rekening
moet houden.
Het vorig jaar nog raakte i
(Van een onzer verslaggevers).
Australië hoopt dat de Nederlanders
zich niet uit hun deel van Nieuw Guinea
zullen terugtrekken. Zij gaat in ieder ge-
liet mee met de Indonesische verlan-
op dat punt Dat verklaarde vanmor.
ie heer A. R Downer, lid van de
Australische parlementaire commissie
Buitenlandse Zaken op een perscon
ferentie, die gehouden werd op de Austra
lische ambassade.
De heer Downer achtte het niet oi
lelijk dat in de toekomst Nederland (als
militaire mogendheid in het Verre Oos-
i, wat de strijdkrachten op Nieuw Gul-
i betreft) zal kunnen toetreden tot hei
Anzus-pact. (Australië, N.-Zeeland er
U-S.) De Aziatische mogendheden zijn ta
melijk achterdochtig op dat punt. Zij zijn
moeilijk van te overtuigen, dat het
pact slechts bedoeld is voor wederzijdse
veiligheid en niet als blokvorming te;
bepaald land, met uitzondering n
schien van Japan.
Het artikel in de Chicago Tribune
enkele dagen geleden, waarin Nie_
Guinea als Japans kolonisatiegebied werd
voorgesteld, achtte de heer Downer niet
representatief voor de Amerikaanse open
bare mening. Japan heeft in het verleden
getoond geen bijzonder goede kolonisator
te zijn; blyft het feit dat de Japanse be-
olking met één millioen per jaar
leemt. Er zal dus wat moeten worden
gedaan om dit probleem het hoofd te bie
den. Jammer is het. aldus onze zegsman,
dat de geallieerden niet een jaar of twin
tig langer als bezettende mogendheid in
Japan kunnen blijven. Dan was het land
waarschijnlyk meer naar het Westen toe
gegroeid.
Australië besteedt per jaar 200 millioen
pond aan zijn defensie, wat een vijfde ls
Verkiezing rechter Hof
te Den Haag
De secretaris-generaal van de Ver. Na
ties, dr Dag Hammarskjoeld, heeft aan
de Veiligheidsraad verzocht, zo spoedig
mogelijk een datum vast te stellen voor
de verkiezing van sen nieuwe rechter ln
het Internationaal Gerechtshof te 's-Gra-
venhage, zulks ter vervanging van de
Russische rechter Golunsky, die op 27
Juli jl. om gezondheidsredenen is afge
treden.
van het gehele nationale budget. Nog
nimmer tevoren is 't land in vredestijd zo
goed voorbereid geweest op militair ge
bied.
De heer Downer vertrekt morgen
Duitsland, na een dag of vier in ons land
te zijn geweest. Daarna zal hij nog
dag of veertien in Italië verblijven
begin September weer naar zijn land
terug te vliegen, waar hij dan de ope
ningszitting van het parlement kan bij-
Nu met nieuwe truc
Weer verdween in A'dam
een gehuurde wasmachine
Opnieuw Is in Amsterdam een verbuur-
Ie wasmachine spoorloos verdwenen.
Thans had men de toegepaste truc Iets
anders opgezet dan de vorige maal. Kort'
het middaguur werd de firma door
onbekende opgebeld met de mede
deling .dat de hurende familie uit de Sar-
phatistraat plotseling de stad in moest.
Men vroeg of inplaats van om half 1 de
wasmachine nu om half zes kon worden
afgehaald. Aan dit verzoek werd gevolg
gegeven. Resultaat was dat de machine
•tijdig verdween terwyi de huurster
uiteraard niets van het telefoontje bleek
tf te weten.
Zeepost voor Oost en West
Met de volgende schepen kan zeepost
worden verzonden. De data. waarop de
correspondentie uiteriyk ter post moet
zijn. staan tussen haakjes achter de naam
in het schip vermeld:
Indonesië: m.s. Willem Ruys (17 Aug.);
Ned. Nw Guinea: m.s. Willem Ruys (17
Aug.); Ned. Antillen: m.s. Sarpedon (17
Aug.); Suriname: m.s. Nestor (19 Aug.);
Unie van Z.-Afrika en Z.W. Afrika: m.s.
Arundel Castle (15 Aug.); Canada: s.s.
Maasdam (15 Aug.) en m.s. Noordam (20
Aug.); Zuid-Amerika: s.s. Highland
Chieftain (18 Aug.); s.s. Presidente Pe-
i DE GROT PIERRE ST MARTIN
FRANKR'JK j SPANJÖ
tdiBr
va:
zoeker van de grot van Lepineux
spoor bijster op een diepte van ca 500
Toen men hem weer vond, leed hij
zenuwinstorting. Door leden
expeditie in de grotten van Padirac,
den gehele fata morgana's waargenoro
steden, landschappen en woudeil
'an factoren veroorzaakten deze faj
morgana's.
Dit alles bewijst echter, dat ook I
geestelijke gevaar bij deze avontuurlijk
werkzaamheden zeer groot is.
Nederlander aangehouden
te Makassar
De Nederlander V. H. Damwijk,
specteur der politie 2de klasse, is volge
Aneta te Makassar aangehouden. Hy
op doorreis naar Nieuw-Guinea.
controle door de havenpolitie bleek
in het bezit te zyn van docume
w?lke van belang geacht werden
het Indon. leger. Voorts had hy een
tal blanco reispassen by zich, die
stempel dragen van de politie in d
dentie Bogor (Buitenzorg). Het
commando heeft verklaard, dat de
houding niet het karakter draagt
dat het hem toegestaan
arrestatie t..-
worden zyn reis naar Nieuw-Guinea
vervolgen, als het onderzoek geëi
ls. De heer Damwyk is o.a. by de 1
politie geweest
Nieuwe burgemeester van
Elburg
Toè burgemeester van Elburg ls
noemd de heer B. Volkerts, thans c
m a!5,^ mi Aus'ralfé- ,vla Engeland teur van het gewestelijk arbeidsbureau
(15 Aug.), Nleuw-Zeeland: via Enge-1 te Zaltbommel. De heer Volkerts behoort (ia
tot de Chr. Hist. Unie.
