Beginselen onverzwakt met kracht handhaven Eigenschappen die aanspreken „IK BLIJF GETROUW, IK WIJK NIET AF" „STANTVASTICH IS GHEBJLEVEN MIJN HERT IN TEGHENSPOET' Eén der meest gerespecteerde ruren in de Kamer fig. Arbeid voor Vrije Universiteit nam belangrijke plaats in Dr. JAN SCHOUTEN WOKBT MOMGEN ZEVENTIG JAAM NIEUWE LEIDSCHE COURANT Grijs geworden in de strijd OP het vaderlands toneel is dr Schouten een in het oog vallende politieke figuur, bij mede- en tegenstanders hoog geacht. Dat deze man op 12 Augustus 70 jaar hoopt te worden, zal voor velen een verrassing zijn. Of het komt van zijn ongebroken werkkracht of toe te schrijven is aan z'n celibataire staat, ik weet het niet, maar onwillekeurig ziet men in hem altijd nog iets van de „jongeling". Niettemin is hij grijs geworden in de 9trijd. In 1918 werd hij lid van de Tweede Kamer, nadat hij reeds van 1916 af in de Rotterdamse Raad met ere zitting had. In de Kamersfeer ademt hij dus al 35 jaar, d.w.z. de helft van zijn leven. Hij zou zelfs al' had hij ge durende die tijd een passieve houding aangenomen heel wat meegemaakt hebben: van Troelstra's revolutionaire speech in. November 1918 af tot de fu neste Indische politiek van het na-oor- logse gouvernement toe. Maar hij is niet passief geweest. In tegendeel: in hoge mate actief. Zo is hij allengs een der meest op de voorgrond tredende vertegenwoordigers der anti- rev. partij geworden. Het sprak dan ook van zelf, dat hij na de tragische dood van dr Colijn en na de bevrijding voor zitter van het Centraal Comité en leider van de anti-rev. Kamerfractie zou worden. Zo is het dan ook geschied. Sinds de organisatie van de anti-rev. partij in 1878 zijn 75 jaar verlopen. Schouten is haar derde voorzitter. Dit wijst op een stabiliteit, die ik gelukkig acht. In die driekwart eeuw heeft de a.r.-partij haar ups en downs gehad, haar wisselvallige strijd naar huiten, haar interne moeilijkheden; zij heeft eclatante stembusoverwinningen be haald zoals in 1901, 1909, 1937. Ook tegenslagen gekend zoals in 1913, 1929, 1952. Zij heeft een de Savornin Lohman van zich zien heengaan, ze heeft te kampen gehad met Staalman en zijn aanhang, met Kersten, Van Houten en Hugo Visscher, en nu laat stelijk met de mannen van het Geref. Politiek Verbond. Zo zal het ook in de toekomst wel blijven. Daar zit, hoe betreurenswaar dig ook, niets verontrustends in. ech ter onder één voorwaarde: dat zij, die in de partij leiding geven, de voorzitter van het Centraal Comité voorop, met onverzwakte kracht de a.r.-beginselen in hun beleid vast houden en handhaven. En dit nu is aan niemand beter dan aan Schouten toevertrouwd. We leven in een gevaarlijke tijd. De vraagstukken liggen zo heel anders dan vroeger. De tweede wereldoorlog heeft nog veel in grijpender wijzigingen teweeg gebracht dan de eerste: Heel licht wordt men verleid tot het voeren van een oppor- tuniteitspolitiek. Schouten heeft aan die verleiding weer stand geboden. Hij is opgekomen voor de handhaving van het gezag, hij heeft de grenzen van de Staatsmacht en de Staatsbevoegdheden in het oog gehou den. Hij heef dit gedaan in wel over- daohte redevoeringen in de Tweede Kamer en in. vele spreekbeurten. Velen denken misschien: te vergeefs. Maar dit werk is evenmin te vergeefs geweest als het de strijd van Groen Rechtschapen en onbaatzuchtig Buaa. i gelukwensen, welke collega Schouten bij gelegenheid van zijn 70ste verjaardag bereiken, voeg ik gaarne publiekelijk de mijne. Elders heb ik gelegenheid gevonden, te getuigen van wat hij betekent voor zijn mede-Kamerleden. Hier moge ik in hem eren de rechtschapene en de onbaatzuchtige, die krachtens zijn politieke arbeid zich geen betere titel kon verwerven dan die hem gewerd, de eretitel van Doctor in de Rechts wetenschappen. Want xn zijn politiek is dr J. Recht, dat hij verankerd weet in God. ét vrucht komt pas later. Die zal zich ook in het partijleven openbaren. Toen in 1944 het gerucht van Colijn's overlijden tot ons doordrong en Schou ten in Duitse gevangenschap leefde, heb ik mij ernstig ongerust gemaakt over de vraag, wie als opvolger van Colijn zou moeten optreden als Schouten niet terug kwam. Gelukkig kwam hij terug. Maar hoe? Vermagerd en afgetakeld. Doch geestelijk ongebroken. Zijn geloof en zijn geestkracht hadden hem staande gehouden en de poging onzer vijanden om hem in een hunner wreedste kam pen te liquideren, is door Gods genade verijdeld. En zo kwam als van zelf de leiding der antirev. partij in zijn handen. Zijn verleden van vóór en tijdens de tweede wereldoorlog wees hem daarvoor aan. Die zware taak heeft hij op zich geno men. Ik ben er hem dankbaar voor. En de Deputatenvergadering heeft een en ander maal bewezen, dat zij er ook zo over dacht. Wie had het moeten doen als hij ge weigerd had? Dat bedenke ieder wèl. Wij hopen, dat God hem de kracht en opgewektheid zal geven om op zijn hoge leeftijd nog enige tijd de teugels vast te houden en dat hij zelf, evenals dal Kuyper en Colijn op het laatst van hun leven overkwam, de man nog zal leren kennen, die straks de aangewezene zal zijn om in het allervoorste gelid te Wij zijn er trots op, dat hij sinds 1950 de doctorstitel mag voeren. Wie eenmaal in zijn leven de mijl paal, waarop het cijfer 70 prijkt, be reikt heeft, verandert niet veel meer in zijn gewoonten en zijn levenshou ding. Als ik toch nog een kleine ver andering zou mogen suggereren, zou het deze zijn: Schouten zorg er voor, hetzij door zelf meer de pen ter hand te nemen of door, zoals in Colijns tijd, het werk commissoriaal te maken, zorg er voor, dat er wat meer dage lijkse leiding in onze toonaangeven de dagbladpers komt. Nu allerlei nieuwe vraagstukken aan de orde zijn is dit meer dan ooit nodig. Maar dit is slechts een kleine be scheiden suggestie. Hij moge er van overtuigd zijn, dat lk en het overgrote deel der a.r. par tij ons onder zijn leiding veilig voe len. Op hem achten wij toepasselijk het woord, dat prof. Huizinga las op de gevel van een huis in de stad Haarlem: Ik blijf getrouw, ik wijk niet af. MR J. A. DE WILDE oud-minister van financiën en oud-2de voorzitter Centraal Comité van A.R kiesverenigingen. Nog vele jaren Betrouwbare factor der democratie Met Schouten weet men waar men aan toe is De 70ste verjaardag van dr. Schou ten opent de mogelijkheid, mij te scharen aan de zijde van hen, die zich van harte met hem over deze ge beurtenis verheugen, en gevoelens van belangstelling en respect tot uitdruk king te brengen. Het zal niet voor een ieder vanzelfsprekend zijn, dat poli tiek zo geheel anders gezinde richtin gen, niettemin van harte met deze gebeurtenis meeleven. Laat ik er daarom op mogen wijzen, dat ik en mijn politieke vrienden. Schouten beschouwen als een door en door betrouwbare factor van de demo cratie, die ook ons zo zeer ter harte gaat. Een democratie, die niet berust op een slap passen en meten, maar die krachtig en principieel is. Daaraan heeft dr Schouten tijdens de bezetting niet de minste twijfel gelaten. En democratie veronderstelt maal verschillen van richting en opvat ting. Men bestrijdt elkander uit tuiging en behoeft elkander teve middels het critische hoor en wederhoor, de meest begaanbare gezamenlijke weg te vinden. Maar er is meer. Het verhaal gaat. dat Schouten eens in volle oppositie tegenover regering en P.v.d.A. staande gezegd zou hebben: „Men weet wat men aan ze heeft, men weet bij de P.v.d.A. precies waar men aan toe is". Ik heb het Schouten niet zelf horen zeggen, maar wel zeg ik op mijn beurt: Met Schouten en zijn fractie weet men waar men aan toe is. Schouten vertegen woordigt een waardevol stabiel element in het parlement, ook wanneer men hel Welnu om die zakelijke soonlijke waar dering is het, dat ik niet ontbreken bii hen. die hem ..nog vele ja- Vasthoudendheid in karakter dwingt altijd respect af „Gelijk anderen dichter of mu-j sicus, zoo ben ik volksver tegenwoordiger geboren." Met deze woorden vangt de oude libe rale staatsman Van Houten aan, wanneer hij zich zet aan het schrijven van zijn boek „Vijfen twintig jaar in de Kamer". Hij voegt daaraan toe, dat hij zich volksvertegenwoordiger voelt, ook zonder Kamerlidmaatschap. Van Houten voelt zich echter volksvertegenwoordiger van, wat hij noemt een „eigenaardige soort". De soort, die zich niet ten doel stelt zelf te regeren, doch de regeerders te noodzaken de al gemene en bijzondere rechten van het volk te eerbiedigen en zijn belangen naar eis te behartigen. Een volksvertegenwoordiger van deze soort het is nog steeds Van Houten, die aan het woord is behoort ook te genover de kiezers een onafhankelijke houding aan te nemen en zich niet door vrees voor impopulariteit te laten terug houden van hetgeen een plicht van ho ger orde hem voorschrijft. Men kan dit ook zó uitdrukken, dat hij .met zijn be ginsel nimmer transigeren mag. Er is wellicht geen groter tegenstel ling denkbaar dan tussen mr S. van Hou ten en dr J. Schouten. Hun beginselen staan lijnrecht tegenover elkaar. Van Houten is een der meest uitgesproken anti-clericalen onder de liberalen van de tweede helft der vorige eeuw. Zijn op vatting is tegenwoordig, ook in liberale kring, een overwonnen standpunt. Hij noemt christelijk en historisch onver enigbaar. Bij hem, die in de „openba ring" de leidraad voor zijn handelen zoekt, kan, zo meent hij, de historie nim mer tot haar recht komen. Voor Schou ten is de ..openbaring" het een en het al. Maar niet slechts in haar heeft God tot de mens gesproken. Ook in de geschie- Strijder met kracht en moed Het is mij een genoegen en een eer ter gelegenheid van zijn 70ste verjaardag enkele woorden te kunnen wijden aan de anti revolutionaire staatsman Dr J. Schouten. Een der vele nadelen voor de betrokkene verbonden aan het be reiken van de 70-jarige leeftijd, is dat dit feit aan anderen het alge meen erkend recht geeft hem publiekelijk de lof te geven die hem toekomt. De stoere figuur van dr Schouten is zeker de laatste, wie het aangenaam is, dat van hem in het openbaar goedje din gen gezegd worden. Maar jarige leeftijd heeft bereikt vervuld heeft in de politieke geschiede nis van zijn land als dr Schouten, weet en begrijpt dat hij ook deze consequen tie moet aanvaarden van het bereiken van deze mijlpaal in het leven, die in de H. Schrift als zodanig is aang°duid. Een strijder als de heer Schouten w. met kracht en moed opkomend voorzpn beginselen, moet uit den aard der zaak politieke tegenstand oproepen. Hij zou het zelf niet anders wensen, want als ervaren parlementariër weet hu. dat actie altijd reactie opwekt, zijnde dit het wezen. Éjf fel. in beste momenten hartstochtelijk, als de redenaar zich voor een ogenblik los maakte uit het nauwe keurs van con ventionele termen. Dat ziin de momen ten waarop de Kamer stil wordt, alle geroezemoes zwijgt, omdat ieder voelt. man aan het woord is. waarlijk ndie wat hem diep in het hart ligt naar buiten doet treden. Het pleit voor onze parlementaire ze den, dat zulk een man altijd respect af dwingt, waarbij nog komt dat Schouten hoewel soms fel, nooit kwetsend wordt jegens anderen, omdat een aangeboren innerlijke beschaving hem daarvan te rughoudt. Zo is dr J. Schouten geworden tot een der meest gerespecteerde figuren in onze Kamer. En mij. die niet tot ziin partij behoort, zal hij het. naar ik hoop niet kwalijk nemen, als ik zeg dat hn is een sieraad van het Nederlandse par lement, een voorbeeld voor ons allen in toewijding aan de nationale zaak. een voorbeeld ook voor de beoefeing van het o zo moeilijke ambt volksvertegen woordiger te zijn.. Moge God hem nog vele jaren sparen voor zijn partij. ons land. de Kamer CH. J. I. M. WELTER de politieke strijd. Schou- voorzitter K.N.P. Tweede Kamerfractie. denis is Zijn hand voortdurend zicht baar. Schouten ziet stellig met Groen van Prinsterer in onze geschiedenis „meer welligt dan (in) die van eenig ander Ohristelijk volk, het verhaal der i de historie i Gods leidingen Gods wonderen". Toch is er in de opvatting van de be tekenis van de volksvertegenwoordiger tussen Van Houten en Schouten over eenstemming. Het zou mij niet verwon deren, indien op dit -unt de anti-revolu- tionnair bereid zou zijn de zienswijze van de liberaal te onderschrijven. On wrikbaar heeft Schouten steeds vastge houden aan de beginselen, die hij de ware achtte. Daarvan week hij geen duimbreed af. Anderen hebben hem daarbij meermalen te „steil" gevonden.- Daardoor was getuigenis, dat ook al weer Van Houten van zichzelf aflegt de samenwerking met hem niet altijd gemakkelijk. Dikwijls —=lfs zeer onge makkelijk. Maar die ongemakkelijkheid kan ook bij hen, die er wel eens hinder van hebben ondervonden, niets afdoen aan de waardering en de achting, die zij hem toedragen. Want karaktervolle vast houdendheid dwingt in het politieke le ven op den duur bij mede- en tegen stander toch altijd respect af. „Stantvastich is ghebleven mijn hert in teghenspoet". Ook dit woord is op Schouten ten volle van toepassing. Zijn houding gedurende de jaren der bezetting is daar om het te bewijzen. Zwaar heeft ook hij in Duitse gevan genschap om ziin standvastigheid moe ten lijden. Nooit zal ik het beeld ver geten VJ dat^zich grote lichamelijke zwakte, an mijn oog vertoonde, toen Mei of Juni 1945 weder voor de eerste maal na de oorlog de hand mocht drukken. Gelukkig is hij met zijn sterke geest dit alles weer te bo ven gekomen. In diezelfde oorlogsjaren was aan de anti-revolutionnaire partij haar leider dr Colijn ontvallen. De partij wees Schou ten als zijn opvolger aan. Zij deed het met overweldigende meerderheid. Met -haar waarnemende voorzitter mr De Wilde oordeelde de Deputatenvergade ring, dat aan Schouten boven alle an deren de positie van Opperbevelhebber toekwam. Gemakkelijk was de taak niet, die daarmede op zijn schouders werd gelegd. Leider te moeten zijn na vc gangers te hebben gehad als Kuyper Colijn is geen eenvoudige zaak. De par tij zal zich echter haar keus zeker niet beklagen en er is geen twijfel aan, of zij zal daarvan op 12 Augustus op onbe wimpelde wijze doen blijken. In een vrij staatsbestel als het onze behoeven politieke tegenstanders el kander gelukkig niet als vijanden te zien. Zij kunnen elkaar over de poli tieke scheidingslijn heen de hand toe steken om uitdrukking te geven aan de gevoelens van hoogachting en waardering, die zij elkander toedra gen. Verblijf in het buitenland zal mij beletten op 12 Augustus de hand van dr Schouten persoonlijk te drukken. Ik zal het echter in de geest doen met grote warmte en met een woord van hartelijke gelukwens. PROF. MR P. J. OUD voorzitter V.V.D. Tweede Kamerfractie. Kennis van zaken en wijsheid steeds op grote prijs gesteld TN de kring van onze lezers zal er wel niemand zijn, die dr. J. Schouten niet kent. leder ziet in hem de warme strijder voor het Christelijk beginsel, de voorzitter der A. R. Kamerclub, de leider der A. R. Partij. Wie echter zou menen, dat zijn belangstelling hiermede een einde neemt, zou zich vergissen. Trou wens, dit zou onmogelijk zijn. Im mers, wie waarlijk liefde heeft voor de Christelijke beginselen, heeft ook liefde voor de Vrije Universiteit. Dit behoeft niet te verwonderen, doch is eerder van zelfsprekend. Maar de heer Schouten heeft aan de V.U. behalve zijn belangstelling ook zijn tijd en zijn arbeid gegeven. Voor het eerst in 1928 trad hij op als directeur. Van Juli 1941 tot Mei 1942 tot zijn ge vangenneming heeft hij als waarnemer voor de voorzitter dr Colijn, die reeds eerder gevangen genomen was, het pre sidium van het College van Directeu ren waargenomen. Ook na de bevrijding heeft hij nog het voorzitterschap be kleed. Met regelmatige, statutaire tus senpozen was hij directeur. Op dit ogen blik neemt hij nog een plaats in het college in. Ook de Vrije Universiteit heeft de be tekenis van dr Schouten voor de staat kundige ontwikkeling van geheel Neder land gezien en verleende hem op 20 October 1950 het ere-doctoraat in de ju ridische faculteit. Het is een eer voor de V.U., dat het commandeurskruis in de Orde van Oran- je-Nassau hem werd verleend ter gele genheid van het 70-jarig jubileum van de V.U., vermeldende het K.B. uitdrukke lijk: „Benoemd tot Commandeur in de Orde van Oranje-Nassau dr J. Schouten, Alles wat de heer Schouten doet, doet hij goed en met energie. Zo ook zijn arbeid voor de Vrije Universiteit. Tel kens dwingt hij eerbied af door de wijze waarop hij, die overstelpt is met werk, op de vergadering van directeuren de stukken kent. En wat het betekent de stukken van de directeurenvergade ring te kennen, kan eigenlijk alleen hij waarderen, die lid is van het college. In dit college werden en worden het inzicht, de kennis van zaken en de wijs heid van dr Schouten steeds op grote prijs gesteld. dat de heer Schou ten stroef is en niet gemakkelijk van' mening verandert. In de tegenwoordige tijd is het een verdienste, wanneer ie mand die een gefundeerde mening heeft, dëze slechts laat varen wanneer hij door argumenten is overtuigd. Als men moge dit tijdstip nog veraf liggen eens komt tot een levensbeschrijving van de heer Schou ten, dan zal ziin arbeid de Vrijè Universiteit belangrijke BIJ het naderen van dr. Schouten s 70ste verjaar dag op Woensdag 12 dezer heb ben wij overwogen, hoe ivij als krant aan dit heuglijk gebeu ren op de beste wijze aandacht konden schenken. Dat er aan dit gebeuren aan dacht behoorde te ivorden ge schonken daarover zal geen verschil van mening bestaan, behoudens dan waarschijnlijk met één uitzondering. Die uit zondering vormt dr. Schouten zelf. Hem kennende, vermoeden wij, dat het hem het liefst ware geweest, zo ook dit ge beuren in zijn leven zonder gerucht passeerde. Maar hij zal reeds meer hebben ondervon den, dat zoiets nu eenmaal niet altijd mogelijk is. Respect voor iemands persoon en ar beid maakt het wel eens nood zakelijk, op zijn eigen wensen inbreuk te plegen. Eenmaal de vraag bevesti gend beantwoord, of er aan het bereiken van deze leeftijd aandacht zou ivorden geschon ken, kostte de wijze waarop al peen moeilijkheden meer. Het ware ons zeker niet moeilijk gevallen, in den brede te gewagen van de betekenis van persoon en arbeid van dr. Schouten. We hebben ditmaal aan iets anders de voorkeur ge- Aan een aantal mannen, tot oordelen niet onbevoegd, heb ben wij het verzoek gedaan, kortelings hun visie op de ju bilaris te geven. Daarbij wil den wij gaarne profiteren van de omstandigheid, dat dr. Schouten bij ieder, die met hem in contact staat, in ruime mate waardering en achting geniet. W elriu, de aangezochten hebben ons niet teleurgesteld, en zo vindt de lezer in onze krant van vandaag een reeks van uitspraken, veelzijdig als men let op de afkomst, maar eenstemmig waar het geldt de waardering en de achting. Zij bieden een beeld van de straks 70-jarige, aan wie ook wij onze bescheiden maar welgemeende wensen gaarne doen toekomen. Een goede gezondheid Bij de vele felicitaties, welke Dr. J. Schouten als voorzitter van de Anti- Revolutionaire parlerr.entsfractie op zijn 70ste verjaardag stellig uit de kringen van het Parlement zal ont vangen, wil ik gaarne namens onze fractie de onze voegen. Wij wensen Dr. J. Schouten daarom geluk met ziin 7Cste zondheid m< ge geniete. H. GORTZAK voorzitter C.P.N Tweede Kamerfractie. Zeventig en Schouten moeilijk in één adem Aangewezen leidsman op het terrein der politiek TT ET klinkt ons nog zo vreemd in de oren: Schouten zeventig jaar. *--*■ Al zijn er heel wat mensen van boven die leeftijd, die nog allerlei nuttig werk doen en zich verdienstelijk weten te maken met. I name door niet-betaalde arbeid te verrichten, die jongeren zich niet kunnen veroorloven, dat neemt niet weg, dat zeventig nu een- maal niet alleen een mijlpaal, maar ook een eindpaal vormt. Laat j men de Raad van State terzijde, dan kan men zeggen, dat zeventig j niet alleen pensioen-gerechtigd, maar tevens pensioen-verplicht be- tekent. Voor verschillende betrekkingen is men reeds op vijf en zestigjarige leeftijd zover, maar met zeventig is het in elk geval onverbiddelijk uit. Zeventig dat is voor ons besef gelijkluidend met rust. Schou ten dat is onverbrekelijk verbonden met rusteloze activiteit. Juist daarom wil het noemen van beide in één adem er bij ons niet in. Gelukkig dat dit in dit geval ook niet nodig is. Schouten is door zijn activiteit in een lange reeks van jaren een natio nale figuur geworden. In dat opzicht heeft hij veel gemeen met dr Drees. Beiden worden gesierd door die echt Nederlandse eigenschappen, die volk als geheel, afgezien van verschil in principiële partij-opvattingen, steeds weer onmiddellijk toespreken: rustige „envoud van optreden, volko men eerlijkheid van gedragslijn in de behartiging der openbare zaak, war me eigen overtuiging bij oprechte waardering voor die van anderen, be zadigdheid zonder karakterloos rela tivisme, algehele toewijding aan nationaal belang. Beiden viel de vlot te en gulle uiting van dat volksge voel ten deel in de verlening van een eershalve doctoraat, door allen gaar ne gezien, omdat het niet enkel kenning van bekwaamheid betekende, maar niet minder erkenning van tionale verdienste inhield. Daardoor behoort Schouten niet meer helemaal aan ons. Maar wel behoort Schouten nog in de eerste plaats aan ons. Dat vindt zijn afdoende grond hier in, dat hij met ons allen, tot de een voudigste toe, gemeen heeft, dat voor hem het kinderlijk geloof in Gods Woord de onwrikbare grondslag vormt zowel voor het persoonlijk leven als voor aile arbeid cp maatschappelijk en staatkun dig gebied. Toen hij na het heengaan van Colijn het leiderschap van onze partij aan vaardde, was wel niets hem zozeer vreemd als de gedachte, dat hij met zijn voorgangers, mét Groen, met Kuy per en met Colijn, in elk opzicht 9P één en dezlfde rang stond. Voor zijn innige bescheidenheid zou zulk een ge dachte kortweg belachelijk zijn. Maar hij >wist niettemin evengoed zelfs als wij allen, dat hij en hij.alleen de aangewezen man was om die plaats in te nemen, om dat hij over de zo zeldzame combinatie van eigenschappen beschikte, die voor het leiderschap onzer partij onmisbaar is- Hij bezit in de eerste plaats de gave, om op kleine en vooral grotere partij vergaderingen op de telkens ver schillende vereiste wijze uiting te geven aan de liefde voor onze beginse-! len. Velen met even warme overtuiging als hij missen de gave. om daaraan in de telkenmale gevorderde vorm uiting +ej geven, die weerklank vindt bij allen en| tegelijk leiding geeft aan het handelenj op de grondslag dier beginselen. In de tweede plaats is hij in hart en nieren volksvertegenwoordiger. De kern daarvan schuilt niet enkel in kennis eni bekwaamheid, al staan zij Schouten bei de ruimschoots ten dienste, me' sociaal en financieel gebied, volksvertegenwoordiger is alleen hij, zelf toegankelijk is voor alles wat volk leeft en dat tevens weet te v ken in een passende vorm. die het schikt maakt voor het oefenen vloed op het regeringsbeleid. Erkei meester in de parlementaire welspi kendheid bezit Schouten die gave ii weten te vinden door al de algemene! bijzondere, lang niet altijd aange-' ie, beslommeringen, die het partij-! leven onvermijdelijk medebrengt. Groot geduld, rijpe levenswijsheid en onuitput telijke werkkracht worden daarvoor ge vergd. Tn ook die alle staan Schouten in dienste. Juist om de zo zeldzaam voorkomen de combinatie van dat alles was Schouj n onze aangewezen leidsman. Wy bieden hem van heler harte op! zijn verjaardag onze beste gelukwen-\ De Heer onze God schenke hem de lust en de kracht, om nog vele jaren hooggewaardeerde voorman te blijven op het terrein onzer nationalel politiek.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1953 | | pagina 4