Nederlanders spelen belangrijke
in Afrikaanse bouwwereld
rol
Immigranten draaien de hand niet
voor millioenen-projecten
om
Bewaking in de Haarlemmer
meer is onvoldoende
Wekelijkse keuring in Haarlem
Nog eens onze
belastingpolitiek
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
6
DINSDAG 14 JULI 1953
Ontdekkingstocht dooi Airïka
(Van onze correspondent Alfred van Sprang
PRETORIA, Juli 1953.
IN HET HART van Pretoria, op de hoek
van de Kerkstraat en de Andriesstraat
verrijst een kolossaal kantoorgebouw. Het
is het nieuwe, Euxueuze hoofdkantoor van
de Nederlandse Bank. Het wordt een ge
bouw van acht verdiepingen met een ruime
daktuin en recreatiezaal voor het personeel.
Er komt overal air-conditioning. De vloeren
zullen van een nieuwe betonconstructie ver
vaardigd worden. De twee verdiepingen
hoge bankzaal, met een weelde aan mar
mer, krijgt geluiddempende wanden. En
Leo Ruyter voelt er niets voor om
over zichzelf en zijn werk te praten
uit angst door anderen voor een op
schepper versleten te worden. Na
lang aandringen is hij er alleen toe
te bewegen een paar feitelijke vragen
te beantwoorden. Maar meer ook niet.
„Hoe lang bent u al hier....?"
„Sinds 1929...."
SPV
Jan Zijlstra, een Fries, die bijna 20
jaar geleden als knecht bij het aan
nemersbedrijf Engel en Ruyter is
komen werken, is nu zelf een van
de grootste bouwers in Pretoria.
„En hoe bent u toen begonnen?"
„Met het bouwfen van eên zand
steen-muurtje om het museum."
„En daarna.
Hij zet het theekopje op de tafel
neer en staat ongeduldig op.
„Dat ben ik allemaal vergeten,
hoor.
Gasvoorziening straks
eenvoudiger
Ingenieursbureau construeerde
automaat
Het Haagse ingenieursbureau A
Blomsma heeft een apparaat ontworpen,
dat in de onmiddellijke toekomst de
modernisering van de Nederlandse gas
fabrieken kan bevorderen. Propaan
(kraakgas). dat in grote hoeveelheden kan
worden geleverd door de raffinaderijen
van de petroleumindustrie, kon tot nog
toe slechts tot 3 worden bijgemengd.
Het ingenieursbureau is er echter in ge
slaagd. een automaat te construeren,
waardoor kraakgas tot 30°/o kan worden
bijgemengd. Dit betekent onder meer een
prachtige oplossing voor de gemeenten,
waar men aardgas levert of gaat leveren.
Immers, is de levering van aardgas onvol
doende of zou deze ophouden, dan kan
deze installatie onmiddellijk bijspringen.
De eerste automatische lucht-propaangas-
menger wordt te Elburg geplaatst voor het
gasbedrijf te Zwolle. Voor Elburg behoeft
het apparaat slechts twee uur per dag te
werken. Het reageert dadelijk als de gas
druk te laag wordt en schakelt bij vol
doende druk automatisch weer uit.
Reeds eerder heeft het bureau Blomsma
apparaturen geconstrueerd, die voor tal
van industrieën een oplossing betekenen
van het gasaanvoer-vraagstuk.
voor de gevel heeft men een speciaal soort
decoratieve steen ontworpen. In bouwers
kringen fluistert men, dat het het duurste
kantoorpand wordt, dat ooit in Pretoria ge
bouwd is. Als het helemaal klaar is, zal het
buiten de grond (welke voor f 700.000 ge
kocht is, maar nu reeds meer dan het dub
bele waard is) bijna 5.000.000 gekost heb
ben. En het zal de trots zijn van het Neder
landse aannemersbedrijf, dat door twee
enorme letters E en R op het dak laat weten,
dat Engel en Ruyter ook dit millioenenwerk
uitvoeren.
ien werken ontstaat tion komen niet minder dan vijftig
de eenvoudige, in Nederlanders voor. Het zijn natuurlijk
Nederland aan de grond geraakte bouwer. I niet allemaal bedrijven als Engel en
die hier met flink aanpakken, goed vak-|Ruyter. Verreweg de meesten zijn
manschap, een scherp inzicht en een dosis I Joeing bouwers, die zich op het
geluk een millioenenbedrijf heeft kunnen bouwen van particuliere woningen
toeleggen en daaruit een behoorlijk
inkomen hebben. Enkelen hebben zich
boven dat stadium weten uit tc wer-
een leidende plaats in de
bouwwereld kunnen veroveren. Een van
hen is Jan Zijlstra.
Eén juffrouw
Boven een deur op de vierde ver
dieping van het Paramount Building
staat J. Zijlstra. Builder and Contrac-
Als ik die deur open. sta ik meteen
vlak voor de schrijftafel van Jan Zijl-
ra zelf.
„Ik heb geen groot kantoor nodig
zegt hij.
„Dat zie ik
„En evenmin veel personeel.
Het hele kantoor bestaat uit twee kleine
kamers. Eén voor hemzelf en één voc
de telefoniste-typiste-boekhoudster. D<
is alles. Maar niettemin heeft Jan Zijlstr
de laatste drie jaar vier-en-twintig gro'
werken afgeleverd en is hij nu bezig aa
een flatgebouw van zeven Verdiepingen
voor jonge mensen van de Nederduits
Hervormde of Gereformeerde kerk:
project van f 2.500.000. En dat allemaal
met twee kleine kantoortjes en één juf
frouw.
„Wij werken hier anders
„In welk opzicht
"Meer Amerikaanspractischer.
Wij zitten niet op een kantoor maar
het werk en we weten precies wat
omgaat
Dat Jan Zijlstra precies weet wat
in de bouwerij ornaat, bewijst zijn c
rière. Hij was nog heel jong. toen h(j
als voorman bij een van de grootste
nemersbedrijven in Den Haag was. Daar
was hij echter niet tevreden mee. Zoals
vele anderen is ook hij naar Zuid-Afrika
getogen. Eerst heeft bij Engel en Ruy
ter gewerkt. Toen is hij naar een En
gelse firma gegaan om Engels te leren.
Toen hij het klappen van de zweep
door had en in staat was om een bestek
in het Engels te lezen, is hij v___
zelf begonnen. Sindsdien heeft hij heel
wat grote werken op zijn naam staan.
Een kerk in Stella. Een hospitaal in Vrij
burg. Een kerkzaal en religieuze boek
handel met zes verdiepingen, kantoren,
erboven in Pretoria. En behalve aan het
flatgebouw is hij nu ook aan een bank in
Nijlstroom bezig. Het is werk waar en
kele millioenen mee gemoeid zijn. Jan
Zijlstra draait er echter zijn hand
Dit zijn uitzonderingen.
De meerderheid van de Nederlanders
het bouwbedrijf doet het heel wat be
scheidener. Ze hebben echter toch alle
maal een goed bestaan, ook al heerst ei
dan op het ogenblik een slapte in de
bouwerij vanwege het gebrek aan nieuw
kapitaal.
De vraag naar Nederlandse bouwvak-
opbouwen. dat overal een klinkende
heeft. En dat hem maatschappelijk in een
positie geplaatst heeft om de hele St.
Johns Ambulance in Pretoria te kunnen
uitrusten. En om zijn zoon met een vier-
persoons sportvliegtuig als kerstgeschenk
te kunnen verrassen.
Maar deze weelde is hem niet naar het
hoofd gestegen. Hij is dezelfde, gemoede
lijke man gebleven, die het heel normaal
vindt om na het werk in de Hollandse
Club een glas bier met een van zijn ar
beiders te drinken.
Oveial E. en R.
Leo Ruyter heeft als jongeman het
noodlijdende bedrijf van zijn vader
steek gelaten om elders in de wereld zijn
geluk te zoeken. Met een derdeklas boot
is hij naar Kaapstad getrokken. In Pre
toria heeft hij de goedkoopste kamer ge
huurd welke hij vinden l.on. Toen is hij
werk gaan zoeken.
In het begin viel het niet mee. Hij be
zat geen geld en geen kennis van de En-
Zuidatiikaners
gevraagd
De met zoveel bodemschatten ge
zegende Unie van Zuid-Afrika
heeft een ernstig tekort aan iets
wat belangrijker is dan goud en
diamanten tezamen: vaderlands
liefde.
Er zijn hier tienduizenden ln
Zuid-Afrika geboren en getogen
mensen, die zelfs nog nooit de
grens overschreden hebben en niet
temin hun vaderland als een soort
tweedehands kolonie beschouwen.
Plus royaliste que le roi zijn zij
bezeten van een overdreven liefde
en belangstelling voor Engeland,
dat zij tegen beter weten
De ware Zuidafrikaner (onver
schillig of hij Afrikaans- dan wel
Engels-sprekend is) ergert zich na
tuurlijk zeer aan dergelijke land
genoten. Een paar dagen geleden
heb ik in een grote bioscoop in
Johannesburg zelf een voorbeeld
van deze defaitistische mentaliteit
gezien. Voor de hoofdfilm begon
was er wat samenzang. Het orkest
zette There '11 always be an Eng
land in en ten minste de halve zaal
zong spontaan en uit volle borst
mee. Maar toen er vlak daarna een
Zuidafrikaans lied (eveneens in het
EDgels) gespeeld werd. heerste er
een complete en pijnlijke stilte in
het volle theater
L. W. Ruyter (links) bespreekt het
werk op de in aanbouw zijnde Neder
landse Bank met de algemeen voor
man W. van Zuilichem. een van de
5000 in het bouwbedrijf in Pretoria
werkende Nederlandse immigranten
gelse taal. De eerste opdracht was het
luwen van een muurtje van zandsteen
n het Transvaal Museum. Het werk viel
lar tevredenheid uit en het bracht hem
n flink sommetje op. Het was de eerste
stap op de weg naar succes.
Een tweede was zijn ontmoeting met
de welvarende aannemer Engel. Die was
juist op zoek naar ee man met energie
en kennis van zaken. Dat contact is toen
tenslotte uitgegroeid tot een compagnon
schap. Engel was de man van het geld en
Ruyter de schepper van de mogelijkhe
den. Men begon steeds meer te bouwen.
Men kocht ook kale stukken grond bui
ten de stad om die na het volbouwen met
woonhuizen met ruime winst van de hand
Zo heeft Engel en Ruyter zich geleide
lijk ontwikkeld tót een van de reuzen in
de bouwwereld. In de oorlog was er een
tijd, dat er 7500 arbeiders in dienst wa
ren en er wekelijks f250.000 aan loon
uitbetaald werd. Die bloeiperiode is nu
voorbij, maar men heeft toch altijd nog
een paar duizend mensen in vaste dienst
om voor verscheidene millioenen
werk uit te voeren. Overal prijken de
letters E en R op de schuttingen en stei
gers. En er moet nog een project ontwor
pen worden, dat Engel en Ruyter om de
een of andere reden niet aan kan.
Vijftig
Er zijn meer Nederlandse bouwers.
Van de zevenduizend Nederlanders in
Pretoria hebben bijna vijfduizend ii
een of andere vorm iets met het
bouwbedrijf te maken. De meerder
heid van hen is gekomen in de tijd.
dat het in Nederland slecht was met
de bouwerij en men hier juist een
bloeiperiode beleefde.
Er was toen een groot tekort aan vak
mensen. Bijna elk schip uit Nederland
bracht dan ook metselaars, stucadoors,
schilders, timmerlui en loodgieters mee.
Bijna allen waren op aandringen van
familie of kennissen overgekomen.
In Nederland was hun al een betrek
king bij een of ander bedrijf hier aange
boden. Zodra zij echter voet aan wal
zetten werden zij bestormd door verte
genwoordigers van andere bedrijven, die
hun zeer aanlokkelijke aanbiedingen de
den als zij meteen van werkgever wil
den veranderen. Er was zoveel werk dat
verscheidenen van hen na verloop
enige tijd de kans gegrepen hebben
voor zichzelf te beginnen.
Er bestaat in Pretoria een bond
erkende aannemers en uitvoerders.
Op de ledenlijst van deze Master
Builders and Allied Trades Associa-
arbeiders is echter ook om andere rede-
aan het verminderen. Zij staan na
melijk niet op hetzelfde hoge peil qua
vakmanschap als de voor-oorlogse immi
granten. Dat is tevens de oorzaak waar
de Nederlanders aannemers maar heel
weinig Nederlands personeel in dienst
hebben. Maar op ander gebied is er nog
altijd plaats voor immigranten. In de
metaalnijverheid zijn er bijvoorbeeld
practisch-onbeperkte mogelijkheden voor
goede vaklieden. Er is ook een ernstig
tekort aan ingenieurs, landbouwkundigen
onderwijzend personeel.
Een bezwaar is echter, dat de Neder-
lanse academische graden in Zuid-Afrika
niet erkend worden en ingenieurs, artsen
juristen weer drie jaar lang college
eten gaan lopen. En wat onderwijzers
betreft: de ene wet schrijft voor, dat zij
zich persoonlijk moeten komen aanmel
den. terwijl een andere wet de toegang
tot het land verbiedt als zij niet in het
bezit van een werkgeversverklaring zijn.
Maar hoe het zij: het is de bedoe
ling om het aantal van vierduizend
Nederlandse immigranten per jaar
geleidelijk op te voeren tot zeven
duizend. De Zuid-Afrikaanse rege
ring is zeer gesteld op hen. Het volk
echter over het algemeen minder.
Daar zijn verschillende redenen voor.
Eén ervan is de angst voor concur
rentie. Een andere is het werktempo
van de Nederlanders. In enkele be
drijven is het zelfs al tot stakingen
gekomen omdat de Zuid-Afrikaanse
arbeiders het er helemaal niet mee
eens waren, dat de Nederlanders zo
hard werkten. Dat bewijst met welke
problemen een immigrant allemaal
te kampen kan krijgen. En wat een
heerlijk land Zuid-Afrika is.
(Nadruk verboden)
Gisteren heeft men een begin
gemaakt met de verkoop van
Amerikaans fruit in West-Ber-
lijn aan de bevolking van Oost-
Berlijn. De verkoop in volle
gang.
Telefoto.
Het nieuwe gebouw van de Nederlandsche Bankdat te Pretoria
verrijzen gaat.
In gebied van 18.500 hectare slechts
31 politiemannen
Zes inbraken per nacht in een gemeente van rond 40.000 inwoners zoiets
dus als Alkmaar, Almelo of Helmond roepen een bijzonder crimineel
beeld op van de Haarlemmermeer, want dat is die gemeente. Het cijfer
dateert van enige jaren her en is sindsdien wat gezakt, maar de lijst van
berichten over diefstallen, inbraken en roofovervallen (soms met geweld
pleging erbij) in deze poldergemeente is toch nog opvallend lang, zo schrijft
Het Parool. Roofoverval te Hoofddorp, inbraak bij een boerenleenbank,
boer door twee mannen overvallen en beroofd, overval op taxi-chauffeur
ziehier een greep uit wat er de laatste jaren in de krant kwam. En lang
niet alles brengt het tot publiciteit.
Wie op grond van deze gegevens de
bevolking van de Haarlemmermeer
sterke criminaliteit toedicht, doet die be
volking onrecht: de delinquenten blijken
vrijwel altijd uit Amsterdam, Haarlem of
Leiden afkomstig te zijn. Verdreven uit
de goed bewaakte steden, maken zij de
18.5ÖO ha grote polder tot hun werk
terrein en bezorgen dit gebied op die ma
nier een kwalijke reputatie: het publiek
oordeelt doorgaans op grond van de geo
grafische aanduiding alléén.
Ingewijden geven wel toe, dat het aan
tal misdrijven in de Haarlemmermeer
tegenwoordig groter is dan vroeger, maar
dat komt overal voor, waar sinds de
oorlog het geleidelijke verdwijnen va
zwarte handel tot banditisme leidde
degenen, die geen eerlijk brood willen of
kunnen verdienen. Dat de Haarlemmer
meer een speciale aantrekkingskracht
uitoefent op de „zware jongens" uit de
randsteden, heeft een andere oorzaak.
Die bestaat in de te geringe bewaking,
at is hier de taak van de rijkspolitie.
Maar zij beschikt in de acht groepen die
de polder kent (Hoofddorp, Aalsmeerder-
diik, Abbenes, Badhoevedorp, Cruquius,
Nieuw-Vennep. Vijfhuizen en Zwanen
burg) over niet meer dan 31 mensen.
Deze 31 mensen hebben dus een gebied te
bewaken dat ruim drie keer zo groot is
als het stadsgedeelte van Amsterdam en
zelfs nog groter dan stedelijk en landelijk
gedeelte van Amsterdam samen. (De
hoofdstad beslaat ruim 17.000 ha.).
'n taak maakt eigenlijk elke sur
veillance tot een farce. „Men kan
nachts urenlang lukraak door de pol-
;r zwerven zonder één politieman te
ontmoeten", zei iemand ons. Uit zijn
mond hoorden wy ook de schatting, dat
versterking van deze politiemacht
met circa vijftien man waarschijnlijk toe
reikend zou zijn. Niet omdat men dan
eral tegelijk kan zijn, maar op grond
m overwegingen ten aanzien van de
preventieve werking.
Edoch Den Haag beschikt. Niet al
leen over de salariëring van rijkspolitie
mensen (die bepaald geen drommen
lokt), ook de „toewijzing" van personeel
wordt centraal, dat wil zeggen departe
mentaal, geregeld de minister var
Justitie stelt die vast; laatstelijk is dat
gebeurd in 1946, dus voor de „grote golf"
van misdrijven en zulke regelingen
hebben altijd iets stars. Starheid waar
onder echter een nijvere polder te lijden
heeft, doordat zij de reputatie van „Don
ker Haarlemmermeer" dreigt te krijgen.
Kooper aangewezen als
gezagvoerder
De Vliegende Hollander van de KLM,
die op 8 October a.s. zal deelnemen aan
de LondonChristchurch Air Race, zal
onder commando staan van de 45-jarige
gezagvoerder H. A. A. Kooper.
De gehele bemanning zal, behalve ge
zagvoerder Kooper, bestaan uit (nog aa
te wijzen) 3 vliegers, 2 telegrafisten,
boordwerktuigkundigen, 2 stewards en
stewardess.
Stukje kaas voor reizigers
naar Alkmaar
De „kaa9expresse", een speciale snel
trein, die op een zestal Vrijdagen onder
auspiciën van de V.V.V. Alcmaria van
Amsterdam naar Alkmaar zal rijden,
vertrekt voor de eerste keer op Vrijdag
a.s. Jongedames in Westfriese kleder
dracht zullen in de trein de reizigers een
stukje 40 plus aanbieden.
Onderhandelingen over „De
Melkweg" duren voort
Op het ogenblik bevindt zich een
Nederlandse delegatie in Rome ter be
studering van de mogelijkheden om de
tentoonstelling „De Melkweg" daar op
te bouwen in 1954. De beslissing zal
terugkomst van de delegatie genomen
worden.
Gladiolen speelden eerste viool
Het is nog maar enkele weken geleden, dat de eerste gladiolen van buiten in de
keuringszaal werden geëxposeerd en gisteren bogen, b(j wijze van spreken, div
tafels al weer door onder het gewicht der vele soorten gladiolen.
Om te beginnen: ee.i mooi groepje van
H. J. Salman en Zn. Noordwyk, met in
het centnnn Maria Goretti. In het wit
wel de mooiste gladiool, die tot nu toe
is gewonnen. De veer is voortreffelijk
gebouwd. Daarnaast stond de vroege don
kerrode Turkana met de diep-lila Pan-
dion (getuigschrift van verdienste). Dr
Theiler is een rose nieuwigheid, die o.i.
geen verbetering van Dr Fleming is. De
bloemen zyn niet mooi van vorm.
Bambi vroeg de jury niet terug, maar
de kleurencombinatie is toch wel héél
■onderlijk: zacht-lila met paars merk op
witte vlek. Bij het rijper worden ver
dwijnt het wit en wordt zacht-lila. De
lila Peggy maakte een matige indruk,
daarentegen was de forse Empire, met
negen zalmrose bloemen tegelijk open,
weer voortreffelijk. En van de kloeke
Spencer Tracy kan ook niets dan goeds
gezegd worden. De kleur is zuiver i
Prof. Boerhaave is een gladiool met
heel typisch rose kleur, die niet iedereen
mooi kan vinden. De roodachtig magenta
Paul Kruger besloot deze groep.
J. Dix jr. Heemstede, liet zijn aparte
banaankleurige Anna E. C. Philips weer
zien, die tot de allervroegste behoort.
Marechal Niel is een der beste koper-
kleurig-oranje gladiolen, die er is. Inzen
der: L. A. Hoek, Den Haag. P. Visser, St.
Pancras, étaleerde zijn puike cochenil
lerode Poppy Day, terwijl Van Tubergen,
Haarlem, weer present was met de no
dige zaailingen-onder-nummer uit het
deze rubriek meer malen be
sproken
De bekende Noordwjjkse specialisten
Konijnenburg Mark voerden een enorm
grote groep ten tonele, waaruit we uiter
aard maar een greep kunnen doen. Van
de „ruffled" gladiolen was het weer de
crème, roodgevlekte Ares mét de gele,
rood gemerkte Kolibri, die het meest op
vielen. Boston is een middelgrote gla
diool met lange, slanke staart en helder
rood gekleurde bloemen. Van hetzelfde
sierlijke type is de oranjerode Axel Mun-
the. Verder noteerden we de
Gustav Mahler, de schitterend rode No
velle, de melkwitte Pius XII, die twee
kleine paarsrode streepjes in de keel
draagt, de fijn-blauwe Willem Mengel
berg en de viooltjespaarse Pfitzers Sen
sation.
S. de Goede, Beverwijk, liet een drietal
beste nanus-aanwinsten zien: de zacht-
rode Mulèta, de helderrode Rita Page
de rose, rood gemerkte Queen Elizabeth.
Een mooi trio! H. 't Mannetje, Hillegom,
bracht een aantal opvallend gevlekte
zaailingen voor het voetlicht, terwijl D.
v. Buggenum, Beverwijk, de gladiolenrij
sloot met een vaas gemengde Pierson-
zaailingen. Een uitstekend zaaisel, dat
vroeg bloeit, middelgrote takken ontwik
kelt en zeer geschikt is om te vervroegen
in koude en verwarmde warenhuizen.
Dan was er nog een fraaie groep Ame
rikaanse anjelieren van M. C. v. Staave-
ren, Aalsmeer, een niet minder mooie
groep lelies van Joh. W. Tijms, Assen-
Men schrijft ons:
JAAR aanleiding van het artikel over
de fiscale politiek, dat u onlangs
publiceerde, zou ik gaarne enige opmer-j
kingen willen maken.
Hetgeen mij .ingeeft te schrijven, is i
enige bezorgdheid over de gang van j
zaken, een bezorgdheid, waarin ik niet I
alleen sta onder hen, die de A.R. begin-1
selen liefhebben.
In genoemd artikel worden uitdrukkin-l
gen gebruikt als „herverdeling", wordt]
gewezen op de nauwer geworden]
samenhang tussen staat en maatschappij,
ook dergelijke maatregelen als
herverdeling, en dat in de trant van de
huidige politiek, moeten rechtvaardigen.
Een enkele zinsnede in de geest van
„ook al staat de Pv.d.A. of gelijkgezinde
richting dit voor. behoeft nog geen reden
te zijn dit te bestrijden of tegen
te staan", is op zichzelf wel juist, maar
geeft geen positief bewijs voor de recht
vaardiging van meerdere maatregelen en
schenkt daarom weinig bevrediging en is I
afdoende om een en ander te accep-j
"\V7IJZEN moge ik op enkele verschyn-
selen binnen de gelederen van de
A.R. Partij, voorzoVer ik ze beoordelen
dan lijkt het mij toe. dat in de
arbeiderskringen binnen het partijver
band de meeste rust leeft. Of dit geba
seerd is op principiële basis, is een open
vraag. Waarschijnlijk zal hier een sterk
woord mee spreken, dat het hun relatief
gesproken, materieel betrekkelijk goed
gaat en zij aan alle kanten „verzekerd"
Onder middenstanders en andere zaken-
lieden is dit anders. Er bestaat, vrees ik,
groeiend gevoel van onbehagen, dat
zich afvraagt: „gaat het wel goed?" Hoe-
velen zullen bij de laatste verkiezingen
onder de zich noemende positief christe
lijke mensen gestemd hebben op de P.v.
d.A., mensen die overigens weinig zich de
doorbraak gerealiseerd hebben of er vanj
afweten, en hoevelen onder de anderen!
op de V.V.D. of de KN.P. (van de heer:
Weiter)?
er zijn is zeker. Dat is lang nietl
altijd, omdat men niet A.R. wil zijn, maar,]
en dit is m.i. de kern van de zaak: men
mist de fundering, nauwkeurig gespro
ken: de principiële en daarmee schrif
tuurlijke fundering van verschillende ge
dachten en maatregelen, ook b.v. zoals
het in het aangehaalde artikel naar
TTEEL goed weet ik, dat allerlei dingen
niet rechtstreeks uit de Heilige
Schrift zijn af te leiden, maar men mist
teveel de eigenlijke principiële basis en
voelt zich bedreigd.
Ik ontveins me de moeilijkheden op dit
punt geenszins. Ik acht ze heel groot.
Maar ze mogen m.i. niet ontweken
worden.
Laat men uit het feit. dat men niet ofl
niet zoveel reacties over een en ander
hoort, niet afleiden, dat deze bezwaren
niet of maar weinig leven, 'k Ben er diep]
van overtuigd, dat ze er terdege zijn.
ik meen dat er meer moet geschieden
iets anders nog gedaan moet worden
dan de socialisten de wind uit de zeilen
te nemen door maar even progressief te
worden als de P.v.d.A., zoals il
ergens gelezen te hebben naar aanleiding
van de uitslag der laatste gemeenteraads
verkiezingen.
A LS ik nog even terugkom op ge-
noemd artikel, denk ik aan wat
b.v. Emil Brunner in zijn „Gerech-
tigkeit" schrijft over het recht van eigen-j
dom en (zonder nog eens eensgeestes!
met Emil Brunner te zijn) ik ga na, hoe
zwaar sommige belastingen zijn bij be
paalde winst of 'hoeveel de staat in be-i
paalde gevallen bij successie bij over-1
lijden voor zich opeist, wat niet maar door
enkelen rondweg diefstal genoemd wordt
en op zijn minst vele anderen voor het
probleem stelt: „heeft de staat hierto»,
het recht?", en dit met als achtergrond'
een bepaalde politiek van herverdeling,'
wijst dit m.i. op een overspanning van de;
staatsidee in een bepaalde richting, wat:
betreft haar taak en haar recht.
Ik meen, dat deze dingen een aange
legenheid zijn, niet alleen voor de A.R
Partij, maar voor heel de Prot. Chr. groen
van ons volk, in verband ook met del
reeds bestaande politieke verbrokkeling,
die, naar ik hoop, niet verder moge]
doorzetten.
T\E werkelijkheid is, dat door allerleü
omstandigheden ons volk meer en'
meer geloodst wordt in het vaarwater]
van de politiek der P.v.d.A., terwijl een;
andere werkelijkheid is, dat zeker 50 pCt
van ons volk dat niet wenst, althans zeker
niet in die mate als nu het geval is.
Waren de politieke verhoudingen bij
ons als in Engeland, dan zou ons land het
zelfde beeld vertonen als de Angelsak
sische overbuur: ongeveer vijftig bij vijf
tig procent.
Een meer principiële en dus schriftuur
lijke bezinning op allerlei vraagstukken
is m.i. erg nodig. En dit te meer, opdat d«
doorbraak, die, wat getal van personen
betreft, niet zozeer geslaagd is, niet blyfte
te zijn mentaal geslaagd, en dat niet
één front, maar naar meerdere fronten,
Dit zou van ingrijpender aard zijn dan het
verlies van een aantal stemmen.
Evans niet ten onrechte
opgehangen
Vermoordde eigen vrouw
en kind
De jurist J. Scot Henderson, die in c
dracht van de Britse regering een onder-I
zoek heeft ingesteld naar de juridische]
gronden, waarop de chauffeur Timoth
Evans indertijd is opgehangen weger
moord op zijn dochtertje van veertiei
maanden, is tot de slotsom gekomen, datj
hier geen gerechtelijke dwaling in heli
spel is geweest.
Er was twijfel aan de juistheid van hel
vonnis gerezen naar aanleiding van ver
klaringen van John Christie, die bekend
heeft Evans' vrouw te hebben vermoord]
Scot Henderson noemt deze bekentenis]
vals. Er kon geen twijfel aan bestaan, of'
Evans heeft zowel zijn dochtertje als zijt1
vrouw vermoord.
Indonesië bedenkt het
Rampenfonds
De hoge commissaris van Indonesië,!
Z.Exc. Soesanto Tirtoprodjo, heeft van
morgen in het restaurant van de Rotter
damse Lloyd uit een theekist enkele;
lepels thee op een zilveren plateau ge
schept en dit overhandigd aan de onder-,
delft, met o.a. Speciosum rubrum, Wil- j voorzitter van het Rampenfonds, prof. dr!
mottiae umcolor Wiimottiae improved, p, R. Michaël. Hiermede droeg hij he!
»5?S!f umb|llat™ geschenk van de Indonesische regeriaj
Vermillion Brillant, de voorname Brownil g7n kisten met tntaai nnn trUr.
en matig ontwikkelde takken van Han- 1Lm n
sonii. Aan deze groep werd een verguld L1._Vlften bate van de ramp
zilveren medaille toegekend. Zeer best \sa«StoffenD«e ending thee is een be-
waren de takken lilium Henryi van Joh. gl" van de. goederengift. die de Indonesi-
Tensen. Andijk. Tot slot: enkele vazen Ische regering tot n waarde van f 125.000
met vaste plan ten-bloemen van E. Plet- aan het Rampenfonds denkt te geven in
ting. Haarlem en van mej. T. G. Mantel. thee. suiker, koffie en kapok. De hoge
Avenhorn, een drietal gele calla's; de commissaris gewaagde in zijn speech bij
grote, donkergele Pride of Holland, de i de overdracht ook van de f 15.000.000. die
heldergele Golden Perfection en de licht-het Indonesische volk spontaan bij-
gele Souvenir. ieenbracht.
