Vissers gaan zilveren buit
weer binnen halen
kf
Met haring, krentenbollen en
„leut" spelevaren
Vissersvloten lokten vele
duizenden kijklustigen
NIEUWE LEIDSCHE COUBANT
8
DINSDAG 26 MEI 1951 1
Spanning op de vloot en aan de wal
Flinke bui kon de stemming
niet deren
.ïxv-
Nog vlug moesten vanmorgen hier en daar de strozakken worden gevuld.
Anders gebeurt dat meestal een dag te voren, maar gisteren was het immers
Tweede Pinksterdag! (Foto D. Kruyt)
Spijtig
Wat jammer, dat zo iets In. Katwijk
nllet mogelijk is. Wat spijtig, wat spijtig!
Neö daar hoort een haven bij!
Maar het vlagvertoon dan? Wat dat
betreft is het in Katwijk de vorige week
een kouwe bedoening geweest. Waar
bleef de Vlaggetjesweek, die vorig j;
juist zo aardig op dreef kwam? Heeft
het voorbeeld van Scheveningen dan
niets te zeggen, al liggen de zaken voc
Katwijk heel anders? Je moet tegei
woordig nu eer-maal de trom roeren, wil
je niet aan de kant worden gezet. De
trom roeren op een manier, die prettig
aandoet. Volgend jaar beter, zullen
dan maar zeggen.
Van de 36 Katwijkse, 2 IJmuidense
3 Scheveningse loggers, die vanmorgen
uit IJmuiden vertrokken, zijn als jagers
aangewezen: IJm 75, KW 129, KW 15,
KW 38, en KW 78. Natuurlijk blijft het
nog altijd mogelijk, dat een schip, dat
de eerste nacht een grote vangst binnen
haalt, er „stiekem" tussenuit trekt en
op eigen gelegenheid gaat jagen. De
„kant" hoopt er zo'n beetje op, omdat
dit de spanning er in houdt.
Bijna 50 bussen hebben de bemannin
gen, familieleden en belangstellenden
van Katwijk naar IJmuiden gereden. De
NZH had nu speciale retourprijzen in
gesteld, die aanmerkelijk beneden die
van vorig jaar lagen. Een tikkeltje
vriendelijk tegenover de KMC vonden
sommigen dat wel. Net, of die de vorige
jaren zo duur aan de markt is geweest..
Overigens had de heer L. van Schie ook
nu de zaakjes weer best voor elkaar.
Jammer, dat het havenhoofd aan
Noordzijde afgesloten was wegens werk
zaamheden. Had men dat in IJmuiden
niet anders kunnen doen?
In Scheveningen en
Vlaardingen
In Scheveningen was het begin
van de haringracc veel romantischer dan
in IJmuiden. Tal van Katwijkers zijn
daar getuige van geweest. Niet minder
dan 64 loggers voeren er uit, over
kalme, door maanlicht overgoten
Duizenden en duizenden mensen keker,
tusen half één en twee uur naar
stukje vredige Hollands Glorie, ook vele
buitenlanders. Tegen half twee stak de
witte, sierlijke boeg van het hospitaal
kerkschip De Hoop het havenkanaal in.
En toen kwam de hartelijke roep van
een Schevenings moedertje met haar
met goud versierde witte Zondagse kap:
„Dag jongen, behouden teélt, en God
zegene je".
Bakkérs er. groenteboeren hebbèn ook
in Vlaardingen vapmorgen vroeg
de loggers van de laatste proviand voor
zien. Het had nog geen zes uur geslagen,
of de VL 203 (Dina) gaf het startsein. In
totaal voeren 21 schepen uit. Beide
havenhoofden en de Maasboulevard
gen zwart i
i de
(Van één onzer verslaggevers)
IJMUIDEN, Dinsdagochtend. Als een
ware zeemansdochter, maar vooral als
liefhebbend kind trotseerde de Katwijkse
Coba vanmorgen rond acht uur de ferme
bries en de eerste regendruppels met
ere. Coba, ongeveer negen jaar oud, wilde
haar vader op de KW 32 zo lang mogelijk
vaarwel wuiven, en had daartoe een goed
plaatsje gevonden op de arm van een haar
geheel onbekend manspersoon. Bij de uit
vaart zijn we allen toch één grote familie?
Geen ogenblik dacht Coba er aan, het gek
te vinden, dat die onbekende haar zo
hoog mogelijk uithief ter wille van vader.
Ze vond het prachtig en zwaaide,
zwaaideevenals haar moeder en haar
Jonger zusje.
„Goed weer om ziek te worden",
meende Coba's moeder. Maar haar duo
trok zich nergens wat van aan. „Dag
papa", klonk het moedgevend over het
water van de vissershaven. De kleinste
der twee moest toch even haar troost bij
moeder zoeken: „Pappie gaat visjes van
gen, hè mammie?"
Daar stoomden dan de 20 en de 32 ge
zamenlijk weg; de ene zou de andere op
sleeptouw nemen, om samen spoedig op
de visgronden te zijn. Regelmatig volgden
de andere loggers. Havenmeester Spoel-
stra hield het heft weer stevig in handen.
Maar daar waren niet velen getuige meer
van, want het werd er niet prettiger op,
en even later zou het bepaald noodweer
worden. De familieleden van de vissers
en de overige toeschouwers (lang niet
in de aantallen van vorige jaren!) zochten
de bussen op met rasse spoed, of tracht
ten op andere wijze wat beschutting te
vinden.
De vissers zelf maalden niet veel om dit
ongunstige weer. „We zullen wel zien",
was hun korte bescheid. Een briesje staat
de zeelui wel aan, immers: Een slap
vaantje geeft een slap baantje. Maar ver
traging betekende het weer ditmaal zeker,
want de wind liep om naar het Noorden.
Denk dus even met stille ontroering
aan de „prenters", die het vandaag niet
gemakkelijk zullen hebben. We zagen uit
Leiden bijvoorbeeld een doctor en de heer
Couwenberg van de Turk. Daar was ook
onze verslaggever Jaap Eleveld, die aan
boord van de KW 47 (Noordzee) vandaag
stellig wel weer een „tonnetje" nodig zal
hebbensterkte!
En dan die arme kijklustigen, die wat
gingen spelevaren! Velen van hen zonder
jas of mantel, menend dat het prachtige
weer van de Pinksterdagen vandaag nog
zou voortduren! Een IJmuidense trawler
voer uit, net voor de bries, geheel be
volkt met spelevarenden. Hr. Ms. fregat
„Jan van Brakel" had de upper ten aan
boord, waaronder Katwijks gemeentebe
stuur en tal van reders. We zullen het
beste er maar van hopen.
Aan het enthousiasme heeft het weer
(natuurlijk) geen afbreuk gedaan. Al was
alles dan niet zo „georganiseerd" als vo
rige jaren, Katwijk heeft zijn vissers toch
weer een hartelijk vaarwel en een goede
teelt toegezwaaid.
Als er nu maar weer. zoals bij de teelt
1952, bést gevangen en bést verkocht mag
worden. Want daar gaat 't de reder en de
visser toch maar om. Al dat vlagvertoon
en al die belangstelling van een heleboel
mensen geen visser, die er bezwaar
tegen heeft, integendeel.
Het gaat immers om wat er in de beurs
komt, en daar kan al die drukte aan mee
helpen. Vissers varen niet voor hun ple
zier, al doen ze 't mét plezier. Dit heeft
men de laatste jaren wel begrepen: de
verkoop in binnen- en buitenland wordt
door het vlagvertoon enorm gestimuleerd.
In Scheveningen heeft men zich dat
goed gerealiseerd. Daar heeft men Zater
dag ongeveer het hele Corps Diploma
tique ingeladen op de loggers, die aan de
vlootschouw deelnamen. Geen diplomaat,
die zich zelf respecteerde, scheen aan de
wal te zijn gebleven.
De Sch. 122 van Klaas Rog voerde een
grote Amerikaanse vlag. Dat schip was
namelijk afgehuurd door de Amerikaan
se ambassade. Arie Rog van de Sch. 72
had zijn boot vol met Dierenbeschermers,
die in Scheveningen congresseren. En ga
zo maar doorHandelsrelaties uit tal
van landen waren ook van de partij!
Nf£
KATWI1K
Gereed voor de zee
Zaterdag werden door de rijkscom-
issie voor de stuurliedenexamens te Den
Haag in de visserijschool alhier examens
afgenomen inzake de kennis der bepalin
gen ter voorkoming van aanvaringen op
en de toepassing daarvan. Mede
verband met de uitvaart van de haring
vaart vormde het grote aantal deelnemers
vier-en-dertig een record en w
belangstelling zo groot, dat enkele
vragers zelfs nog een week geduld zullen
moeten oefenen.
Geslaagd zijn: Anthon Rovers (KW 163),
Huig Schouten (KW 151), Arie van den
Oever (KW 3), Gijs van der Plas Jzn
(KW 78), Jeroen de Hollander Jer.:
(KW 14), Piet Keur (KW 97), Jacobus de
Best (KW 20), Bram van Duijvenvoorde
(KW 162), Arie van der Vlis (KW5).
Corn. Jonker (KW 140), Piet van Beelen
(KW 95), Corn, de Rode (KW 5), Adrie
Schaap (KW47), Engel Hoek (KW78)
Huig Ouwehand (KW 151), Jacob van
Beelen (KW 47). J. Meyvogel (KW 38)
J. Krijgsman Rzn (KW 70), Martinus van
Dijk (KW 162), Willem A. Nijgh (KW 50)
Nic. van Roon (VL207), Jacob van Duyn
(KW 29), allen alhier; Bram van der
Gugten (VL 196) te Noordwijk aan Zee,
A. Corbee Kl.zn te IJmuiden. Behalve
de laatste werden allen opgeleid aan de
visserijschool alhier.
Overleden
De heer W. van Duijn, die met zijn
fiets op de Zeeweg door een luxe auto
werd aangereden, is Zondag aan de ge
volgen hiervan overleden.
KATWIJK AAN ZEE
Concourssucces
Het muziekgezelschap UNI alhier be
haalde op het concours van de Chr. bond
harmonie- en fanfaregezelschappen,
gisteren te Scheveningen gehouden, in de
eerste afdeling een tweede prijs met 270
Hoog en laag water
Woensdag 27 Mei: hoog water 2.11 en
14.35 uur, laag water 10.09 en 22.38 uur.l
Vroeger schipper nu „prenter". De 12-jarige Bas Varkevisser kan
het vissen nog niet laten. Hij klom vanmorgen tóch aan boord, nog rap,
en voer uit als passagier op de KW 5.
Foto D. Kruyt
Hr. Ms. fregat „Jan van Brakel" gaat weer politietoezicht houden op
de haring gronden. Het schip heeft ook vijf bedden aan boord voor
eventuele patiënten, zonder daarmee De Hoop „concurrentie" te be
rokkenen. Jhr J. A. Feith, de commandant, had voor vanmorgen tal
van personen uitgenodigd, o.a. het Katwijkse gemeentebestuur en re
ders uit Katwijk. Er werd een tocht van enkele uren gemaakt, waarbij
de uitvarende loggers enthousiast werden begroet, en daarna voer de
„Jan van Brakel" voorgoed uit, om zijn taak te beginnen.
Foto D. Kruyt
(Foto D. Kruyt).
„Geen haven nodig"
Bij zijn toespraak op d nieuwe
Tegeltjesmarkt en de mededeling
dat het gemeentebestuur van Vel-
sen ook dit jaar een medaille zal
uitreiken aan de schipper van de
logger, die de eerste haring in
IJmuiden aan land brengt, releveer
de burgemeester mr M. M. Kwint
onder meer, dat vorig jaar een Kat
wijkse schipper voor die onder
scheiding in aanmerking kwam.
De burgemeester van Katwijk was
evenwel, na een radio-telefonische
boodschap, nog eerder aan de kant
dan zijn Velsense collega. „Is dat
dan niet* het beste bewijs", voegde
burgemeester Kwint er zijdelings
aan toe, „dat ze in Katwijk heus
geen haven nodig hebben?" (Een
bewijs uit het ongerijmde mis
schien? Of een bewijs, dat de Kat
wijkse activiteit de haven juist
verdient! Red. N.L.C.). Bur
gemeester Kwint zei ook nog: „Al
is het dan niet meer de grootste,
wel kan van IJmuiden worden ge
zegd, .dat het de veiligste vissers
haven van het vasteland is.
Vlaggetjesdag na twee kijkdagen
SPANNING VAN DE HARINGRACE WAS
AL GOED MERKBAAR
Onder de meest ideale weersomstandigheden, die men zich maar kan den
ken, hebben duizenden mensen in de vissershavens van Scheveningen,
Vlaardingen en IJmuiden de gepavoiseerdé vissersvloten bewonderd. Vlag
getjesdag is overal uitnemend geslaagd, waartoe ook wel de bijkomende
attracties het hunne hebben bijgedragen. Reeds bij de vlootrevue in Sche
veningen was de spanning van de komende haringrace merkbaar.
Aan het spelevaren voor de Scheve
ningse kust hebben ongeveer vierduizend
en deelgenomen. Buiten de driemijls-
gaf de Condor een demonstratie
het trawlnet. Eigenlijk was dit in strijd
met de wet, omdat de trawl voo
haringvangst niet voor de vijftiende Juni
mag worden gebruikt, maar de vangst
werd dan ook keurig netjes weer
boord gezet.
Drie tot vier uur lang hebben de
klare schepen op zee gezeten, en menige
schipper heeft spelenderwas zijn „kar"
geprobeerd. Er is veel gebouwd, ver
nieuwd en verbeterd aan tal van
motoren.
Zaterdagavond hebben duizenden ge
noten van drumbands, pijpers- en har
moniekorpsen, dié vrolijke melodieën over
het maanlichte strand deden klinken. In
de Kurzaal speelde de Marinierskapel
het feest werd besloten met een groot
vuurwerk.
In Vlaardingen
Vele duizenden mensen hebben in
Vlaardingen Vlaggetjesdag gevierd.
Zaterdagmiddag waren ze aan de
haven verzameld, onder wie en
kele honderden delenemers aan de
internationale haringrit, die dit jaar te
gelijk met Vlaggetjesdag werd gehouden.
Auto's, motoren en bromfietsen, niet al
leen uit alle delen van ons land, maar
ook uit België en zelfs enkele uit Zwit
serland, kwamen hiervoor naar Vlaar
dingen.
Van de brug van de VI. 72 van d
serijmaatschappij „Vlaardingen", die vorig
jaar de bedrijfsschapswimpel had ver- 1
overd, is de grote schare het welkom toe
geroepen door de voorzitter van hei
comité „Vlaggetjesdag", de heer P. dt
Goede. Vlaggetjesdag is een bruiloft, zc
zeide hij, en veel gaat er aan vooraf,
aleer de vloot weer opgepoetst
vertrek gereed ligt. De haring wacht
m de Doggersbank!
Burgemeester mr J. Heusdens wenste
schipper C. Poot van. de Clara (VL 172)
zijn bemaning geluk met het behaal-
succes en spoorde de schippers aan,
de strijd voor de bestverzorgde haring
ook dit jaar weer fair te strijden. Onder
de tonen van het Vlaggelied hees hij de
bedrijf swimpel.
Ds H. J. Heida kreeg vervolgens nog
gelegenheid de wimpel van het Hospi
taalkerkschip te overhandigen aar
schipper G. Woensdregt van de VL 40. het
schip, dat vorig jaar het grootste bedrag
geld heeft ingebracht voor
De eerste groep van Katwijks
haringvloot voer vanmorgen uit
i IJmuiden: de 32 en de 20
waren de eerste loggers, die los
gooiden. Tot dat ogenblik viel
het met het weer nogal mee,
maar spoedig zou het anders
worden.
Foto D. Kruyt
Hoop". Nadat sigaren voor schippe:
Poot en echte Vlaardingse ijzerkoekje
voor de vrouwen der beide schipper
waren overhandigd, gaven de Zeeverken
ners demonstraties in de Koningin
Wilhelminahaven.
Zaterdagavond werden de feester
voortgezet met een motorpolowedstrijd
gymnastiekdemonstraties in floodlight
een taptoe onder toortsverlichting bij he
vissersmonument. De gepavoiseerde vloo
was ook op de beide Pinksterdag!
's avonds door schijnwerpers verlicht.
Optocht in IJmuiden
Ovezpeinzingen op een laverend schip
Na het vlaggefeest moeten de handen
uit de mouwen worden gestoken
"F1 .EN MASSA VLAGGEDOEK is aan de schoongeboende en met frisse
-*-J verf bestreken loggers opgehangen. De twee, anders zo nuchter lij
kende, Scheveningse havenkommen zijn onherkenbaar nu. Samengevloeid
schijnen ze, tot één reusachtige pronkkamer van schepen. Vlaggetjesdag is
aangebroken. Deze unieke dag, die in luttele jaren is uitgegroeid tot een
feestdag; aan het eigenlijke Nieuwe Haring-festijn voorafgaand. Ja, wa
rempel, we zijn nu eens niet naar het ons zo bekende IJmuiden getogen
(in Katwijk was vorige week helemaal niets te doen), maar hebben eens
een kijkje in Scheveningen genomen. Daar immers valt dit jaar het accent
van vlaggetjesdag en het dorp voelt zich vrolijk en levenslustig.
bakkie-leut gebrouwen. „Nog effies fille-
treren" roept Jaap de motordrijver naar
beneden, „anders lijkt het wel stilstaand
grachtwater, die koffie
spaart elkaar niet. aan boord. Op het
bruine loggerdek staan de hongerigen:
dat zijn ze allemaal uit de stad, scham
pert de bemanning. Haring, verse kren
tenbollen en kommen leut, het gaat ei
allemaal achter elkaar in. De tijd zal wel
leren of het er inblijft ookMaar dat
gaat ons niet
Niet alles rozegeur
en maneschijn
Wij hebben bij de reling een praat
grage visser gevonden, die niet veel
woorden nodig heeft om duidelijk te
maken, dat het visser-zijn niet allemaal
rozegeur en maneschijn is. De werkelijk
heid is nog immer rauw, als de handen
van de mannen, die aan de netten staan.
Kijkt er maar eens in, in die handen.
Er moet gezwoegd worden. Ook in een
tijd, waarin de mens zoveel arbeid door
de machine uit handen wordt genomen.
Er moge op de schepen veel verbeterd
zijn, het werk is in grote trekken het
zelfde gebleven. De mannen van vandaag
verrichten gelijke handelingen als de
vissers uit de bijbel. De vis wordt duur
betaald; het is een versleten gezegde,
maar niet ten onrechte keer op keer in
de mond genomen. Er was een tijd, nog
niet zolang geleden lezer, dat de visser,
na drie of vier weken zee-werk, moeder
de vrouw met dertig, hooguit veertig gul
den, afscheepte. Zulks
Deze Imposante kleurenfilm trekt vele
buitenlanders aan. Zij maken met hun
camera's mooie films, die ze later thuis
zullen draaien. Wellicht wordt bij die
gelegenheid in familie en vrienden
kring dan ook „Real herring from
Katwijk" geconsumeerd. En als we
heel eerlijk zijn, daar is immers alles
begonnen. Brengt de mensen naar de
schepen en naar de haring; eerst het een,
dan het andere, zo redeneren de organi
satoren van deze „vlaggetjesdag", een
nationaal begrip. Het is eigenlijk alle
maal pas goed begonnen in het eerste
echte visjaar na de oorlog. In 1947. Toen
ook hoorden we een Mokumse moeder
zeggen: „De bolle kenne me gestole
orre, gaif maai maar Vlaggetjesdag!"
De vlootschouw is een hoogtepunt van
deze dag. Tientallen loggers nemen deel
het fris-Hollandse schepenfeest. Aan
kade schettert uitbundig de mars
muziek. „Heb je wel gehoord van de zil-
vloot". Jawel, de zilveren vloot,
dat wordt binnenkort weer werkelijk
heid, als de zilveren haringen eenmaal
in de netten gestrikt zijn. Maar bij de
schepenschouw is de haringvloot nog
„in ruste". De schipper spaart wijselijk
de motor, die o zo belangrijke kracht
bron, waarmee hij straks jagen moet. De
an boord kijken met ogen vol
het gewuif van de duizenden
achterblijvers, die op de havenhoofden
en de boulevard huizen. In diezelfde ogen
verschijnt een tikkeltje angst, als ze be
merken. dat er ook lelijke golfjes onder
mooie boot kunnen komen. Het
„Pappie, ik wil later ook zeeman wor
den" besterft het jonge volkje dan op de
lippen. In de kombuis kokkerelt de kok
matroos-barbier voor al de gasten. Het
bakzeuntje is hem behulpzaam om de
.taaie maatjes" de nog oude koelhuis
haring met vaardige hand schoon te
maken. De scheepsjongen vult er hele
en strooit er zelfs fijnge
hakte uitjes over. Ondertussen wordt het
tig uren achtereen doorgezwoegd. Dan
een hazenslaapje, en er weer uit. De
mannen lagen gekleed-en-al, half-be
wusteloos soms van oververmoeidheid,
in de kooi. Alleen overeind gehouden
door het bord capucijners met veel spék
de kom koffie. Na vier weken op zee,
uur aan de wal, waarvan de grootste
helft verslapen werd. Deze dingen zijn
eigen aan het visser-bestaan. Jawel. Maar
daarom moeten wij aan de wal, die een
zeker bestaan kennen, ook verheugd
zijn met iedere verbetering in de arbeids
voorwaarden van deze groep zeevaren
den. Meen niet, dat deze laatste passages
het kader van dit artikel misplaatst
zijn. Al die ten-top gehesen vlaggen en
wimpels waaien deze dingen immers niet
weg?
Maar hoor nou weer eens een andere
generatie aan. Die man bij de winch,
zijn korte duffelse jekker bijvoorbeeld.
Vijf en tachtig is hij, met ere. Zijn huid
is als gelooid, na vijfenvijftig jaar varen,
zijn haar heeft de kleur van pekel. Hij
zou en moest iets vertellen van vroeger.
„Maar eerst eventjes een verse pruim op
takelen, dan gaat het beter, zeun". Er
dan doet hij zijn verhaal.
„Kijk 'r es mensen, heel lang geleje,
een jongen van een jaar of tien was ik
hadden we nog geen loggers, allenig pin
kies en bommetjes. De scheepjes lagen ge-
weun op het strand en met paarden
den ze in zee getrokken. En we zeiden
vaarwel voor tien of dertien weekjes.
Dertien weken grauwe erwten en capu
cijners, mensen. Vreten waar de maaien
als een vette hap doorheen zaten. Kom
daar nóu eens om. Ze hebben voo
hele reis blikgroenten, zelfs wel
groenten, diepvries. En lekker vlees uit
de koelkast. Vroeger niet, neen, gewoon
maar gezouten vlees en spek. Vooral veel
spek, kregen we te bikken. Dat is een
goed fundament voor een haringvisser".
In de tijd waarover hij spreekt was er
nog geen radio en hospitaal-kerkschip.
Tegenwoordig kan iedere visserman, van
afhouder tot schipper, elke dag contact
met thuis krijgen, via de visserij-golf. Er
zijn reddingboten en de loggers zijn van
ijzer en staal.
„Onze bommetjes waren van hout, wel
stevig hoor. maar bij een flink stormpje
zat je 'm te knijpen". Verscheidene schip
breuken heeft hij meegemaakt. Bij Ter
schelling, bij de Wadden. Daar heb ik
als jongen van 17 eens heel hard om
mijn moesje gebruld.
De sociale voorzieningen zijn,- bij toen
vergeleken, wel een heel stuk verbeterd.
Geen wonder overigens. Maar wij. Je
op je bommetje en daar mee uit.
Ving je niks, dan had je pech, kreeg je
geen rooie cent. Het leven op een bom
of op een logger, om het even, het kon
en kan bikkelhard zijn. Vaak van huls,
gevaarlijk, een sober bestaan.
Ziet ge, deze dingen ervaart ge ook,
al zijt ge aan het spelevaren. Daar heb
ben de duizenden langs de kust, die de
speels laverende vissersschepen nauw
lettend volgen, zo geen weet van.
In fleurige zomerkleding gestoken
hebben Zaterdagmiddag duizenden langi
de straten van IJmuiden gestaan om
optocht te zien, die ter gelegenheid
Vlaggetjesdag werd gehouden. De optoch
die twintig minuten lang voorbij trok, hac
als motief: De haring van bron tot bord
ofwel: Uit de zee, op de tafel. Meer dar
25 verenigingen namen aan de optoch
deel,en talrijke praalwagens, de visserij
uitbeeldende, luisterde de stoet op. Maar
aren enkele hiaten in de gang „Van
bron tot bord".
Op de nieuwe Tegeltjesmarkt sprak
jrgemeester van Velsen, mr M. M.
Kwint, de verzamelde menigte toe. Hij
betuigde zijn erkentelijkheid tegenover
allen, die hun medewerking hebben
verleend om deze traditionele dag zulk
»n bijzonder accent te geven.
Evenals vorig jaar zal het gemeente,
bestuur aan de schipper van de log;
die de eerste haring in IJmuiden
Maarten van Duyn (63 jaar) was van
daag de oudste schipper, die uitvoer,
en wel met de KW 65 (Volharding).
Kobus Groen, thans de alleroudste
naar we menen, gaat pas volgende
week achter de groene aan,
(Foto D. Kruyt)
land brengt, de zilveren medaille va
gemeente Velsen uitreiken. In 1952
Katwijkse logger winnaar van deze
haringrace, maar ditmaal hebben de twee
IJmuidense loggers ook een kans, aange-
"en een van hen zal gaan jagen.
Voorts sprak de voorzitter van de ver
eniging IJmuidens Bloei, de heer M. Roos,
die constateerde dat de verwachtingen,
ie men zes jaar geleden bij het instellen
an Vlaggetjesdag in IJmuiden koesterde,
er overtroffen zijn.
Driehonderd personen scheepten zich
vervolgens in op vijf loggers, om
vaartochtje van een uur te maken over
de zonnige zee, die zich Zaterdag
haar beste zijde liet zien.
Op Vlaggetjesdag volgden twee kijk
dagen. Als vanouds trokken duizenden
langs de opgekalefaterde vaten en fraai
gepavoiseerde loggers. Het was, mede
dank zij het prachtige zomerweer,
schitterend schouwspel. Een uitbundige
scheen vrolijk op de in een pittige
bries wapperende vlaggen. Zondag werd
in vele kerken in de vissersplaatsen
;d en predikatie aandacht geschonken
de vloot en haar bemanning. Gister
avond werden de vlaggen gestreken,
want vandaag was het varen! De Scheve-
ningers gingen in verband met het tij,
nachts om één uur uit. De Vlaardingers
n zes uur en de Katwijkers en IJmuide-
lars vertrokken om acht uur.
