Filtra
Luchtige balans van drieduizend
moeilijke kilometers
Ferdinand, de Tulpenrallye en wij....
Slippendalen9 klimmen en moed
Van Zuylen van Nyevelt thans
winnaar van Tulpen-rallye
Gezond
roken
roken
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
ZATERDAG 2 Mn 1953
(Vaij onze speciale verslaggever)
jVTOORDWIJK AAN ZEE, Vrijdagmiddag. Dit rustige dorpje aan
-J- de Noordzee, dat Woensdag en Donderdag een verzamelplaats
van automobielen en stoere mannen is geweest, keerde vandaag naar
zijn bestemming, dat van vrolijke badplaats, terug. De rallye-rijders
hebben hun vrouwen laten overkomen en gezamenlijk zitten ze in het
zonnetje op het strand. Ze flaneren wat over de boulevard, drinken
koffie op het terras van hun hotel en alleen aan de rallye-insignes,
kleurige oranje-rood-wit-blauwe emaille speldjes en aan de nummers
en borden op de honderden geparkeerde wagens kan men zien, dat
de grote Tulpenrallye-familie nog bijeen is. Morgen is er de prijs
uitreiking en het slotfeest en dan, ja dan gaat iedereen weer naar
huis. De Engelsen nemen de pont naar Dover, de Belgen, Fransen en
Duitsers rijden over Den Haag naar huis, de Denen Zweden en Noren
richten dan de neus van hun afgetobde wagentjes naar het Noordoosten.
Dit is bij uitstek de dag, om
balans op te maken van wat er dez~
week alzo gebeurd is. Het is een luch
tige balans, want op de achtergrond
staat de vreugde dat meneer Banks,
de herenboer van middelbare leeftijd,
ja dat juist die meneer Banks ge
wonnen heeft. Waarom? Ja, dat is
voor outsiders zo moeilijk te begrijpen.
Wij hebben al eerder geschreven, dat
het verkwikkende van de Tulpen
rally e is, dat iedere automobilist met
een gewone auto, een kans heeft. Maar
wie wonnen er de vorige jaren? Ian
Aplleyard en Ken Wharton, jongens,
die we dit plezier best gunden, maar
die toch zoveel naam hadden gemaakt
als winnaars van ettelijke rallyes en
races op het internationale plan, dat
bij vele, doodnormale deelnemers de
mening begon te heersen, dat de
Tulpenrallye-trophee, zo gauw die
bonzen gingen meedoen, al gewonnen
En nu komt daar opeens die volkomen
onbekende figuur aan de automobi-
listische hemel, die rustige, verlegen
boer uit Engeland, met zijn wagen,
waar hij gewoonlijk mee naar de stad
en terug reed, een Bristol, in Enge
land geheel geen ongewone verschij
ning, en die wint me daar de trophee
voor de neus van Appleyard, Gatsoni-
des, Imhoff, Scott, Greta Molander,
Becquart, Elliot en Ickx weg. En waar
door? Door als een idioot te „scheu
ren" en leven en wagen op het spel
te zetten? Door tegen beter weten in
tegen de klippen op te rijden? Nee, al
leen door met verstand en overleg
van nature snelle en handige wagen
tig te sturen, door goed uit de ogen te
kijken, door te weten, hoe in bergach-
i vlak terrein te rijden
lelde
Laat zijn
rijden in de Zandvoortse slotproef daar
even buiten vallen goed, hij heeft
daar als een geboren coureur gere
den. maar die winstpunten van de
race deden hem de rallye niet
dat deden die nul strafpunten
winstpunten tijdens de rallye.
En. nu zijn natuurlijk alle abonné's,
die Ferdinandjes berijden, nieuwsgierig,
hoe het beest zich in de bergen houdt.
In één woord prima. Je komt vergele
ken bij wagens van gelijk vermogen wel
eens wat klimkracht en klimsnelheid te
kort dat komt door de „ligging" van
de twee en de drie maar je kunt
hem best constant 40 a 50 in zijn tweede
laten draaien. Dan maakt dat kleine
dappere motortje achterin wel het ge
luid van elk ogenblik uit elkaar te kun-
barsten. maar dat geeft niets, bar
sten doet hij tóch niet!
En bij afdalen? Heel erg hard kun je
niet, want dan slipt hij te gauw van
achteren weg. Meestal kun je in de
smerigste afdalingen met de derde ver-
kwam Chris overeind, trok de handrem
aan, joeg me achter het stuur vandaan
en trapte Ferdinand eens duchtig op
zijn staart. Ik liet maar met me doen,
die hele rallye kon me niks meer sche
len en de krant met zijn kopij en nog
eens kopij kon voor mijn part in de
lucht vliegen.
Maar ik kreeg mijn revanche. De
volgende nacht reed Chris de Route
der Duizend Bochten, bij nacht i:
Luxemburgse Ardennen. Duizend
Bochten, een welsprekende aanduiding
voor deze Bijzondere Etappe. Bocht na
bocht, twee keer verkeerd gereden,
en tot slot: twee strafpunten voc
laat arriveren. Dat was in Clervaux
en Chris zou de etappe, nu rechtstreeks
naar Luik, uitrijden. Maar hij deed
daar zo lamlendig, kribbig en sloom,
doodgewone chauffeurs, Ferdinand met
Chris en mij. Hoe hebben die het er
afgebracht? In nuchtere cijfers: 14
strafpunten en twee winstpunten. Niet zo
mooi als verschillende andere équipes
met dezelfde doodgewone Volkswagens.
Maar dan moet u twee dingen niet ver
geten, twee bekentenissen, die mijn di
rectie mij graag zal vergeven: Ferdi
nand is een redactie-auto, waarmee na
die Tulpenrallye andere verslaggevers
het land door moeten, Ferdinand moet
ook wel eens bij de expeditie invallen
en Ferdinand moet dus betrouwbaar
zijn. Bovendien is hij nog geen jaar
oud en het troetelkindje van Chris. Dus
één punt, dat bij het rijden van de ral
lye vooropstond, was, dat Ferdinand
gespaard moest worden. Ten tweede
was diezelfde directie niet te vinden
Seweest voor ons rallyeplan, als zij niet
e waarborg had gevraagd, een se
rie artikelen daarover op tijd te krij
gen. Dus, als het er op een gegeven
moment om ging, dóór te rijden en geen
strafpunten te krijgen als ik een stuk
moest schrijven en doorbellen, ging dat
laatste voor. Deze twee factoren in aan
merking genomen de wagen ontzien
en „eerst de schrijverij" nebben wij
geknokt wat wij konden, om er het bes
te van te maken. Nu kunnen die andere
Volkswagenrijders, die b.v. met nul
strafpunten en vier winstpunten aan
kwamen, en die dan ook op Zandvoort
mochten rijden en vechten, misschien
min op ons neerkijken, wees er van
overtuigd, dat wij met hoge borsten
over de Koningin Wilhelminaboulevard
lopen, en dat wij de kleurige deelne
mers-insignes met het jaarschildje 1953
met trots op de rever van onze ge
kreukelde colbertjes dragen....
Achterstevoren
Haha, nu denkt u misschien, dat wij
als tamme jongetjes het parcours
hebben langsgesukkeld. Nu, laat ik u
dan een paar verhaaltjes vertellen.
Maandagmiddag reden we eerste Bij
zondere Etappe, tussen Spa en Luxem
burg, nadat we bij Clervaux een
afdaal-freewheel-proef hadden ge
daan, waarvan we u verteld hebben.
Chris reed en ik dutte zo'n beetje in
het neergeklapte passagiersstoeltje.
Die etappe dan bestond uit een klim
partij en een afdaalpartij, bij elkaar
zo'n 80 kilometer, die met een gemid
delde van 60 km/u gereden moesten
worden om geen strafpunten te krijgen.
Dat is hoog, behoorlijk hoog. Maar het
was te doen, dat hebben we bewezen.
We reden de etappe zelfs in 77 minuten,
elf minuten binnen de gestelde tijd.
Het was eigenlijk de vuurproef. Bocht
na bocht, klimmend, dalend, haar
speldbochten, slinger- en kronkel
weggetjes door de Ardennen. Het ging
prima. Chris draaide alles er keurig
door, weliswaar met zweetpareltjes op
zijn (edel) voorhoofd. Maar in een
van de laatste bochten kreeg Ferdi
nand liet ineens op zijn heupen. Die
liet maar niet met zich doen, weet u.
Nu, hij gooit het achterlijf om, slipt
als een idioot en het is alleen maar
aan de stuurmanskunst van Chris te
danken geweest, dat we de bocht wel
iswaar zijdelings, maar toch heelhuids
en met rokende banden weer uit
schoten. We keken elkaar eens aan,
zeiden „Oef" en „Hèhè" en begonnen
aan de volgende serie bochten.
wil daardoor nog wel eens gauw de
achterbeentjes laten wegglijden. Dat
overkwam mij tenminste ook heel over
tuigend bij de beklimming van de Col
de la Faucille, een klassementsproef,
waarbij dus de kortste tijd in de klas
se de meeste winstpunten opleverde.
In zijn twee begon Ferdinand heel dap
per te klimmen en de eerste haarspeld
bochtjes slipten we genoeglijk rond (het
is curieus zo gauw je dat gewoon gaat
vinden). Maar toen kwamen we, op een
hoogte van ettelijke honderden meters,
haarspeldbochtje tegen, zo'n heel
jon kronkeltje in de weg, dat we
niet licht zullen vergeten. Er lag
blijkbaar wat los steenslag op het ove
rigens stroeve wegdek, of er was wat
zand overgewaaid, enfin, ik zet Ferdi
nand in zijn geliefde semi-slip houding,
geef een boel gas, om hem de bocht
„door te laten vreten" (excuus voo^
vaktermen) en raak ineens midden op
dat steenslag. Floep, zei Ferdinand van
achteren, we maakten een slag of wat
en reden toen heel zoetjes achter
uit maar in de goede rijrichting!
de haarspeldbocht uit. Nu hebben wij
in Ferdinand een soort beugel laten ma
ken, om je in bochten aan vast te hou
den. maar ik vond, dat Chris' knokkels
die beugel toch wel een beetje té
waren dan voor het normale vast-
houden-in-bochten nodig wasHet
alleen nog maar een kwestie van
tien (wat je in de slip zelf nooit
mag doen!) en de wagen aan de rand
van de afgrond omdraaien, en verder
..Nou is 't mooi"
Bij die gelegenheid verloren we
natuurlijk minstens één kostbare
minuut. En toen we die op de Faucille
tóch eenmaal kwijt waren, hebben wé
tegen elkaar gezegd: „Nou is 't mooi.
Ik vertrouw dat wegdek nu voor geen
cent meer en Ferdinand moet héél
thuis komen (wij natuurlijk ook, al
heeft de directie daaromtrent geen
directe wensen uitgesproken...). Dus,
winstpunten of niet kalium an I"
Geen winstpunten van de beklimming
de Faucille aldus. Twee hadden
er al binnen, omdat we die
freewheel-afdaling bij Clervaux zo
kien hadden gedaan.
Afijn, een etmaal of wat later (het
leken wel weken!) zitten we overdag
de Vogezen te piekeren of we in
Gerardmer, het eindpunt van de
etappe genoeg tijd zullen hebben om
stukkie te plegen, als we ineens
onverwachts aan het begin
punt van een Bijzondere Etappe staan,
die, hoe kan het anders, uit niet anders
dan bochten, klimmend en dalend, be
staat. Nu waren we al zover, dat Chris
reed als ik sliep en Chris sliep als ik
reed. Daarvan lieten we ons door geen
griezel-bochten, klim- of daalproeven
meer afhouden, en dus martelde ik me
alleen met een flinke vaart door de
haarspelden. Maar er kwam een mo
ment, dat Chris ineens wakker was.
En ik had een soort raar knik-gevoel
in mijn knieën.
Excuus, het wordt eentonig. Er
kwam een haarspeld, die scherper
was dan zij leek, Ferdinand lieten we
rustig slippen, maar op een gegeven
moment moest ik meer „stuur geven"
dan de slipsnelheid toestond,
huplakee, daar ging-ie. Een slagje in
de rondte, knars- en piepgeluiden van
de banden, ik bovenop de rem staan
en „Hèhè" daar stonden we met de
voorwielen in de berm.
te pitten (u kent het wel. hoofd
ver, mond open en zo) terwijl ik me
iet een moyenne van 60 door die
..-bochten wrong. En u kunt me gelo
en, we hebben allebei stomme dingen
gedaan, we zijn om onze as getold en
erg geslipt, maar we hebben elkaar
geen verwijt gemaakt. Als het niet zo
zeer van de directionele goedheid af-
Ausdauer
Nu gaan we een beetje opscheppen.
Vindt u niet erg, wel? Nu, iemand,
die de rallye nog nooit heeft r
gereden, heeft er geen idee van, wat
het is. Je moet wel een bar sportief-
automobilistische inslag hebben, wil
je het ding alleen maar volbrengen.
Wil je dan ook nog een behoorlijk
figuur slaan in het klassement, dan
moet je heel wat in je mars hebben.
Dat kunnen wij rustig zeggen, want
in het algemene klassement slaan we
helemaal geen goed figuurDe be
manning van d'n voituur moet stuk
voor stuk met veel vaardigheid, durf
en massa's doorzettingsvermogen kun
nen rijden, moet goed zonder slaap
kunnen en .moet niet bang zijn voor
honger, dorst, kramp (in het „gas
pedaalbeen") stijfheid, hoofdpijn, ste
kende ogen, een baard van drie dagen,
zwarte handen, kou, nattigheid en
hele serie van die prettige dingen
meer.
Alles komt dus neer op doorbijten,
doorbijten en nog eens doorbijten. In
de nacht van Maandag op Dinsdag, we
:n toen al zo'n 24 uur bezig, kreeg
et na een uur of vijf rijden op
kleine bergweggetjes tussen Epinal en
Genève, dwars door het onherberg
zaamste deel van de Jura, met beesten
windvlagen die onophoudelijk
plensen regen, hagel en natte sneeuw
in het licht van alle lampen tegen de
voorruit joegen, te kwaad. We hadden
een niet moeilijk parcours te volgen
bij goed weer tenminste! en Chris
lag heerlijk te tukken. Vijf uur is een
hele tijd onder zulke omstandigheden.
een gegeven moment ontwaarde ik
het licht van de lampen weer iets
l een huis, een gebouw, ik stopte om
te oriënteren en toen bleek, dat
Ferdinand op een zandpaadje naast een
witgepleisterd dorpskerkje stond te drui
pen van de ellende. Keren, de weg weer
zoeken. Ik kón niet meer. Chris opende
slaperig de ogen. „Wat ister?" Ik had
geen zin om te antwoorden. Ik had
maar één gedachte: op tijd in Genève,
want daar moest ik een stuk doorbel
len, dat ik overigens nog schrijven
moest ook.' Met een resoluut gebaar
Over de rug van Ferdinand kijken
we naar de bergen, „ergens" in de
rallye.
Onze speciale verslaggever
schreef nevenstaand verhaal in
de vroege avond van gisteren.
Na ti-:n uur kwam echter de
sensationele wending door de
diskwalificatie van de Fransman
Bequart, waardoor onze land
genoot Van Zuylen van Nijevelt
drie punten meer kreeg dan de
Engelsman Banks en dus win
naar werd. U kunt dat elders op
deze pagina uitvoeriger lezen.
Banks werd dus geen winnaar
maar tweede. Daarmee vervalt
echter het commentaar van onze
verslaggever echter niet geheel,
want hereboer Banks heeft be
wezen dat de gewone rijder in
deze rallye uitstekende resulta
ten kan bereiken. Hij werd dan
toch maar tweede en beter ge
klasseerd dan vele bonzen
Sensationele wending
Fransman Becquart gediskwalificeerd
dat ik dacht: „Ha, vader, nu ben jij
zo ver". Nu, u begrijpt het wel. Nu
trok ik met een fijn glimlachje de
handrem aan, nu schopte ik hem
kwasie hardhandig achter het stuur
vandaan. „Ga jij maar slapen, vriend,
ik zie het al." Hij liet alles met zich
doen, de goeierd. Maar in Luik was
hij weer na een uurtje dutten met
open mond etc. bij de pinken, want i
daar kwamen we in dezelfde minuut,
waarop we moesten starten, aan. Ik:
remde Ferdinand met gillende banden
midden op de boulevard, waar dei
controle gevestigd was, ik pakte Chris I
bij de kraag, we lieten de motor lopen, j
de lichten aan, de portieren open
een waarlijk curieus gezicht, zo mid-i
den op die boulevard en renden
het gebouw van de controle binnen,
met wapperende jaspanden, verkreu
keld, katterig en baardig, om in
vliegende haast ons contróleboek te
laten aftekenen. Precies op de minuut!
Toen zat de rallye er eigenlijk
al op. We hadden niet eens de tijd
gehad ons te wassen, te scheren of
ook maar behoorlijk te eten. We
hadden geleefd op sinaasappelsap
en worstjes uit blik. Af en toe
hadden we een dutje in het stoeltje
gedaan en de tijd om stukken te
typen en door te geven had ik
aldoor van de rijtijd moeten af
nemen. Snapt u nu, die veertien
strafpunten, snapt u nu „maar"
die twee winstpunten?
O zo, het moest maar eens ge
zegd worden!
NOORDWIJK, 1 Mei. Het
verrassende, zo niet sensationele
nieuws van vandaag is de diskwa
lificatie van de Franse deelnemer
Becquart, waardoor onze landge
noot H. graaf van Zuylen van
Nyevelt in het algemeen klasse
ment tot de eerste plaats steeg en
dus winnaar werd van de vijfde
Tulpenrallye.
Bij het onderzoek dat gisteren werd
ingesteld naar alle wagens die in de
prijzen waren gevallen is gebleken
dat de Jowett Javelin van de Frans-
Becquart was uitgerust met een
Jupiter-motór i.p.v. met een Javelin-
motor. Reglementair zou dit niet toe
laatbaar zijn, waardoor Van Zuylen
van Nyevelt winnaar in deze klasse
zou zijn. De Nederlandse equipe zou
dan ook de dertien extra winstpunten
mentair niet aan de eisen voldeed.
Becquart verklaarde, tijdens het onder
zoek in de garage, dat hy de wagen van
de fabriek zo had geleend, zodat hem
van deze afwijkingen niets bekend was.
Becquart heeft zich toen telefonisch met
de fabriek in verbinding gesteld, waarop
van de zyde van de fabriek te Londen
telegrafisch aan de organisatoren te
Noordwyk technische bijzonderheden
werden medegedeeld, welke er evenwel
niet op wezen, dat meer dan 1000 exem
plaren van de wagen, in de uitvoering
zoals Becquart er mee reed, inderdaad
op de wegen van Europa rondreden. De
wagen van Hugo van Zuylen werd even
eens onderzocht en bovendien stond
Becquart er bij. Men heeft kunnen con
stateren, dat de wagen van onze land
genoot. dus eveneens een Jowett Jave
lin, wel aan alle eisen voldeed. Het orga
nisatiecomité was van oordeel, dat
Becquart niet op overtuigende wijze het
bewijs had kunnen leveren, dat hij met
een serie-wagen had gereden. Men be
sloot daarop Becquart te diskwalifice-
De huldiging van de officieuze 1
naar Banks in Zandvoort. Hij werd
tenslotte tweede.
krijgen, waardoor het totaal 90 winst- leverd.
punten zou worden, drie meer dan de
87 van de officieuze winnaar Banks.
Op zijn inschrijvingsformulier had hy
bij het punt „bijzondere afwijkingen"
niets ingevuld, zodat deze wagen regie-
ren, maar hem de gelegenheid te geven
door middel van het indienen van een
protest te bewijzen dat van het product
zoals Becquart hem in zijn bezit had,
dan 1000 exemplaren waren afge-
Na dit zeer uitgebreide onderzoek (er
werden totaal negen wagens gediskwali
ficeerd) konden de wijzigingen in de
afzonderlijke klassen en in het algemeen
klassement worden opgemaakt. Om tien
uur gisteravond werden de volgende
resultaten bekend gemaakt, waarbij wy
ons beperken tot de eerste zes in het
algemeen klassement:
1. H. R. J. Graaf van Zuylen van
NijeveltF. M. A, Eschauzier (Ned.)
met Jowett Javelin, 0 strafpunten, 90
winstpunten.
2. J. W. E. Banks—M. Porter (Gr.-
Br.) met Bristol, 0 strafp, 87 winstput.
3. M. Grosgogeat en P. Biagini (Fr.)
met Panhard, 0 strafpnt., 86 winstpnt.
4. P. J. JettenL. van Noordwijk
A. J. van der Vlies (Ned.) met Vaux
hall, 0 strafpnt., 86 winstpnt.
5. E. I. Appleyard—Mevr. P. C. Ap
pleyard (G.B.) met Jaguar, 0 straf
punten, 86 winstpunten.
6. M. Damontemej. L. Calligaro
(It) met Fiat, 0 strafpnt, 80 winstpnt.
Arsenal werd kampioen
van Engelse League
Voor de zevende maal in de geschie
denis van de Engelse league is Arsenal,
ae Londense „Glamourclub". er in ge
slaagd beslag te leggen op het Engelse
League-kampioenschap.
De „gunners" verzekerden zich van de
titel door een 32 overwinning op Burn
ley te behalen. De wedstrijd, welke in
een van emotie en spanning trillend High-
bury-stadion, met ruim 51.000 toeschou
wers gevuld, werd gespeeld, betekenae
ae laatste kans voor Arsenal om in pun
ten gelijk te komen met Preston North
End en zodoende door een beter doelge-
middelde het kampioenschap te bemach
tigen. Na een spannende strijd hebben
de Londenaren de zege uit het vuur gc-
Het doelsaldo van Arsenal bedraagt
1.515, dat van Preston North End 1.416.
De eindstand in de kop van de eerste
aivisie ziet er als volgt uit: 1. Arsenal
54 pnt.; 2. Preston North End 54 pnt; 3.
Wolverhampton Wanderers 51 pnt; 4.
West Bromwich Albion 50 pnt.; 5. Burn
ley 48 pnt.
Tennis
Nederland nam 2-0
voorsprong op Ceylon
Na de eerste dag van de tussen
Nederland en Ceylon te spelen Davis-
cupwedstrijden in de eerste ronde van
de Europese zone heeft Nederland met
overwinningen van Van Swol en Wilton
met 20 de leiding genomen.
Van Swol sloeg Scharenguivel met
63 62 62 en Wilton bleef de meer
dere van Ernst met 62 62 57 63.
Het zijn cijfers die wijzen op een groot
overwicht van onze landgenoten. Maar.
al waren zij ongetwijfeld sterker dan
hun in dergelijke wedstrijden onervaren
tegenstanders het was Ceylons eerste
schrede op het glibberige pad van het
Daviscuptennis een grootse indruk
heeft het spel van de beide leden van
het Nederlandse team niet kunnen
maken.
Zinkwerk voor gat bij
Sirjansland is klaar
Men is gisteren teruggekomen met
het zinkwerk voor de dichting van
het dijkgat in de zeewering nabij Sir
jansland. Evenals bij het dijkgat aan
het Mastgat zal ook hier een stenen
dam rond het gat worden gelegd,
waarna het zandlichaam aan de nieu-
wij dijk wordt opgespoten. Aanvan
kelijk kon men voor dit werk niet
het goede zand vinden, doch deze
moeilijkheid is thans opgelost. Een
baggermolen werkt dag en nacht om
voor de zandzuiger een geul te gra
ven, waardoor de zandbank kan wor
den bereikt.
Advertentie.
Driejarig meisje gedood
Op de Amsterdamsestraatweg bij het
spoorwegviaduct te Utrecht is gistermid
dag een driejarig meisje, dat daar met
haar moeder achter een stilstaande auto
overstak, door een vrachtauto aangere
den en gedood. De chauffeur van de
vrachtauto heeft volgens de politie geen
enkele schuld aan het ongeval.
l« Flltra roken. Nicotine
en pyridine worden door
de filter-tip In belang
rijke mate aan de rook
onttrokken. Het arome
blijft behouden.
Jagezond roken Is
filter-tip
Twee jaar geëist voor
diefstal
De officier van Justitie bij de Utrecht
se rechtbank heeft gisteren tweeu£
sevangenisötraf geëist tegen de 28-jaruje
koopman H. G. uit Baarn. Deze wordt
verdacht van diefstal van 15.000 en
een auto. De officier herinnerde er aan.
aat G. in België by verstek tot een
zware straf is veroordeeld cn ook in
Engeland grote moeilijkheden heeft ge
had. Hij beschouwde de man als ven
avonturier van wie in de toekomst
alleen maar narigheid is te verwachten.
