Nederlaag voor Oranje (2-1):
onfortuinlijk resultaat
Kansen waren er, maar ze
werden niet benut
NIEUWE LEIDSCHE COUBANT
4
MAANDAG 9 MAART 1953
Door uitstekende start had het in de eerste helft
reeds met 41 voor kunnen staan
(Van onze sportredactie) |H*7 BEGIN van de tweede helft dreig-
VOOR WIE NOG NIETS anders van de eerste interlandwedstrijd in tiertje op'te^eveTelv toen franje'weer.
1953 vernomen heeft dan de uitslag, moge het erop lijken, dat de evenals in de aanvar.gsperiode. fris van
Oranjehemden Zaterdag de zege hoffelijkheidshalve aan de Denen heb- de !ever ten ®anva! u'ok en Abe Lenstra
ben gelaten, het volk van dat land verderop aan de Noordzeekust, dat, van^uyten een3varTz'rfweinige goed
vrijwel zelf geheel door de zee omgeven, de kracht van het alles- gerichte schoten het leer keihard via
verwoestende water zo van nabij kent en welks voetballers direct na de d€ ,lat achter Johanaen joeg Van der
ramp ro spontaan aanboden een wedstrijd ten bate van het Rampen- had'p"ch dooJYaïïï t.'scJrien^H.e™"
fonds te willen spelen. Die uitslag was immers 12. Maar degene, die kwam tevens het einde van de hoop op
tot de 65.000 in het Feyenoordstadion behoorde, die gezamenlijk een het kwartiertje Het beweeglijke, elasti-
bedrag van precies '«—ton bij elkaar brachten - dat Z.K.H. Prins ^'("s^d^SnTsS
JJemhard in de rust per cheque dankbaar m ontvangst nam zal U Broeger uitblonk, herstelde zich en de
anders vertellen. Hoffelijk waren de spelers meer dan ooit, zelfs ons rots- Hollandse voorlinie kreeg weinig goede
blok Rinus Terlouw. Maar voor de rest gold het een interlandmatch, een k?r;£en meer De af1",val,le'J wharf n asieI1;s
niet van gevaar ontbloot, doch de afwer-
trellen tussen ZZ spelers van twee nationaliteiten, dus een fel duel om kjng Hot te worsen over Ahe Lenstra
de meerderheid. En in die tweekamp mankeerde het met name de onzen op v
niet aan vechtlust. Van het eerste fluitsignaal tot het moment waarop de
de kleine Piet van der Kuil de witte bal uit een corner voor het laatst ufif
hoop na de voetballust die hij
helft demonstreerde, geves-
rwaarloosJe o.i. in de tweede
helft teveel zijn opbouwende taak door
voor 't Deense doel zond het doel waarvoor de strijd zich aan het aan- vaak in te ver vooruitgeschoven positie
valsfront het meest afspeelde zwoegden onze mannen hardnekkig te verkeren Iets meer activiteit, in welk
voor de overwinning, oi althans een gelijk spel. En vaak leek hel erop.""wïre'ïriet' onwelkom ge"
dat het zover zou komen. Maar de lange Scandinaviërs, onder aanvoe- weest. Daar ook Clavan, die zich slechts
ring van hun geroutineerde stopperspil Broeger. die vrijwel anderhalf met moeite aan de dekking van Broeger
uur lang de alleenheerschappij op het middengebied van de Deense S'b^hu^ïegTnsïnderV o^teMen" e'J
helft opeiste, trokken naarmate de stnjd vorderde, een schier ondoor- van der Bogert een harde zwoeger,
dringbare veste voor doelman Johansen op, welke de laatste en de man maar geen crack vaak niet op tijd
aan het scoringbord. weinig werk meer kon bezorgen. Het was 2—1 en '.eru" kon ziln, werden het vaak vlakke
het bleef 21 voor de roodwitte gasten.
J)IE UITSLAG had niet zo behoeven
te zijn. Daargelaten dat we
eigenlijk 11 hadden moeten schrij
ven (omdat de Belgische scheidsrech
ter Bauwens een zuiver buitenspel
doelpunt aan de Denen toekende
het tweede van linksbuiten Seebach)
had de zege gemakkelijk aan Neder
landse zijde kunnen belanden.
Wat onze voorhoede de verbaasde, goed
voetbal ontwende, menigte de eerste 20
minuten voortoverde, deed alle ellende
van de voorgaande jaren op slag ver
geten en voor onze oren reeds de pe
riode van herstel en herwinning van het
verloren terrein inluiden. Abe Lenstra
speelde als in zijn beste tijd, tructe de
koele Denen
keer op keer,
vijf tegen
standers achter
elkaar, schiep
openingen,
Clavan en Van
der Kuil profi
teerden, die op
hun beurt de
meest geraffi
neerde techni
sche staaltjes
uithaalden en
mee combineer
den. En uit dit
kansen voort, ABE LENSTRA
prachtkansen, ..enige goal
die onze aanvallers om beurten in de
gelegenheid stelden het net te doen tril
len. datgene, waarvoor het publiek, be
halve om zijn aandeel aan het rampen-(^tegenheid
door de lucht en soms ha<
succes. Maar toen vervielen
in de fout elkaar te veel met hoge ballen
te bedienen en de regelmaat der aanval-!
len verflauwde allengs meer. Telkens zat
er len blonde Deense kuif tussen, vooral
Clavan kreeg weinig speelbare ballen
meer. Er werd nog wel aangevallen, maar^
even zoveel .malen werd de bal onder
schept.
Niet verdiend
poging de andere kant opereerden de Denen
jongens diep? en open aanvallen;
dergaand Oranjeteam, dat door een slot-
offensief de uitslag trachtte te forceren,
kreeg de Deense keeper het nog wel even
te kwaad, maar met kunst- en vliegwerk
bleef het net ook nu onberoerd. En daar
mee 1—2.
Klaassens beste debutant
HIERAAN een korte spelersbe-
schouwing te koppelen: aan Neder
landse zijde verdienden in de verdediging
Landman. Terlouw en Klaassens de
meeste lof. Landman verwerkte dat
gene wat hy te
doen kreeg be
trouwbaar er
met allure. Aan
net eerste doel
punt treft hem
totaal geen
schuld. Klaas
sens, verdient,
zoals wy hier
boven reeds lie
ten uitkomen,
een tweede
terland match.
Deze flinke.
roodharige
knaap ontpop
te zich als een
uitstekende half,
KLAASSENS Terlouw
.zwoeger.blonk weer uit
door zijn opstellen en wegwerken.
- k liet in de eerste helft zijn sluwe
tegenstander Seebach teveel vry, wat
ons dan ook op een goal kwam te staan.
Hoewel hy zich. evenals Boskamp,
die o.i. te stijf is na de hervatting van
een betere kant liet zien, kon zijn spel
ons toch niet erg bekoren. B i e s b r o u
speelde een niet beste eerste helft
een matige tweede Zyn plaatsen
vaak slordig en
onverzorgd. In
de voorhoede
deeè Le
Abe probeert het alleen....
puttelijk uithou
dingsvermogen
en goed spel
inzicht. die zich
QEHEEL tegen het beeld in dat de
strijd tot dan tot had opgeleverd,1
was evenwel het doelpunt, dat de imsfOT.
Deense linksbuiten, de gevaarlijke! C "iv Verdedigende
oude rot Seebach, scoorde, na van de taak ook aan de
in de eerste helft beslist onvoldoende spelopbouw
Tebak carte blanche te hebben ge-|re„ öngeUvlj[eM jn^rtoïen van Dems'
kregen. overwicht de steunpilaren der verdedi-
nit w. u, ging- Door dit standhouden der beide
w»,nïnLÜ"SL verdedigingslinies en het betrekkelijk
p pn n tip sums wan nn jajen ^er V00rh0eden, ontwikkelde zich
in het laatste half uur een min of meer
oninteressant spel van schermutselingen
teweeg. De Denen, zich bewust
voorsprong, drukten de Oranjehemden in
de verdediging en kwamen aan de macht
op hot middenveld De ballen die tot dat he, middenvcla „et sp0„dische uit.
moment onze voorhoede van achteren waardoor de doelverdedigers niet
nog hadden bereikt, werden P" —«»»-- - - -
makkelijke prooi voor Broegt
lange kanthalfs Olesen en Terkelsen, die
hier op prima wijze de moderne opvat
ting van het stopperspilsysteem demon
streerden door soepel stuwend de
Oranje speelde enthousiast en iris
Toch gaf de wedstrijd beloften voor
volgende ontmoetingen
(Van onze sportredactie)
't Was niet groots, maar het heeft de tienduizenden kijkers op de tribunes
moed gegeven, dit .nieuwe Nederlands elftal, dat Zaterdag in het Feijen-
oord-stadion te Rotterdam, op het nippertje van Denemarken verloor, maar
met een tikje geluk een ruime overwinning had kunnen behalen. De kan
sen zijn er geweest en gezien het vaak zeer geraffineerde en intelligente
spel van de Oranje-voorhoede had deze match ten bate van het Nationaal
Rampenfonds minstens een gelijk spel voor de onzen moeten opleveren.
Het is een 12 nederlaag geworden. Toch was men de teleurstelling daar
over snel te boven, want Nederland (vooral de voorhoede) had in enkele
perioden van de wedstrijd met een vaardig enthousiasme gespeeld, dat be
loften gaf voor de volgende ontmoetingen.
Van der Kuil, die uitstekend retourneer-
genoemd. PIET VAN DER KUIL
die een unieke ..unieke techniek..
techniek de
monstreerde, maar wel eens wat te
nonchalant te werk ging. Lu y ten van
DOS haalde onnoemelijk veel ballen op,
die eigenlijk Lenstra had moeten halen
en zwoegde van het begin tot het eind.
Zijn voorzetten en passes waren echter,
vaak weinig op maat en daarom onbe-]
reikbaar voor de rest. De minst opvallen
de speler was Van de Bogert. die ook
geen geweldige indruk heeft kunnen
achterlaten. Mickey Clavan tenslotte
had een goede start, liet zien dat hij snel
technisch goed onderlegd
In het wat magere zonnetje had. voor
dat de wedstrijd begon, de Rotterdamse
Politie Harmonievereniging „Hermandad"
de wachtenden warm gehouden met pit
tige muziek. Reclame-vliegtuigen hadden
boven het Stadion gecirkeld. Een straal
jager was over komen gieren en op de
ere-tribune hadden zich vele autoriteiten
verzameld.
Feijenoord-junioren en persfotografen
stelden zich op, resp. in rij en in slag
orde. de elftallen kwamen het veld op:
broederlijk naast elkaar: De Denen in
rode shirts en witte broek en de onzen
in trainingspak met oranje-letters: Ne
derland!
Z.K.H. Prins Bernhard liet de spelers
ia klonken
g.®* vaak hun talenten behoefden te tonen. kon tegen zijn langc bewaker in hét
i laatste stuiptrekking
i het
Plaquette voor Han
Hollander
jk'OENSDAG A S. zal het 25 jaar
geleden zijn, dat de eerste re
portage van een interland-voetbal
wedstrijd per radio geschiedde. De
zo populaire wijlen Han Hollan
der, de man die honderdduizenden
op ongeëvenaarde wijze een wed
strijd ran ons nationale team kon
laten meebeleven, gaf toen een
microfoonverslag van de wedstrijd
NederlandBelpië. die in het oude
Amsterdamse stadion werd ge
speeld en in 11 eindigde. Ter na
gedachtenis van Han Hollander zal
onder de Marathon-tribune in het
Olympisch stadion in verband hier
mee een plaquette worden aange-
Eindelijk een voltreffer! Triom
fantelijk gaan de handen om
hoog van v.l.n.r. Luyten, Abe
Lenstra en Van de Bogertter
wijl Clavan aanstalten maakt
zijn aanvoerder te feliciteren,
als de laatste vlak na de her
vatting zijn falen-voor-open-
doel in de eerste helft goed
maakt, door de van de paal te-
ruggeketste bal uit een schot
van Luyten, ineens in te koge
len. De Deense verdediging is
na vele vergeefse pogingen ge
passeerd en het is 12. Helaas
zóu het bij dit enige doelpunt
blijven. Deze telefoto geeft er
een duidelijk beeld van, hoe dit
doelpunt tot stand kwam.
trum weinig uitrichten.
Denen niet beter
g/J DE DENEN, die de strijd beslist
niet door betere techniek of tak-
tiek wonnen, maar uitsluitend door
grotere lichaamslengte in het voor
deel waren, zoals ook reeds opge
merkt, waren Nielsen en Broeger de
grote mannen.
Voorts keeper Johansen, die vooral In
de tweede helft door doelmanswerk
klasse de sympathie van het publiek
In hun aanvalslinie viel. hoe secuur dit
ook vaak ging, niets van het accurate
samenspel te bespeuren, dat Oranje hun
defensie in de „twintiger minuten" voor
zulke moeilijkheden stelde. Ongetwijfeld
is hier de omstandigheid, waarvan ook de
onzen nadeel ondervonden, dat de
Deense voetbalcompeitie eerst pas weer
is gaan draaien, niet vreemd aan. En wat
individuele prestaties aangaat, het bal-
meesterschap van eer Abe Lenstra of de
aan zich voorstellen
de volksliederen.
De toss. En de wedstrijd was begonnen
Nederland had afgetrapt met de vrij
scherpe wind tegen. Deze eerste Oranje-
aanval kwam niet ver, want de Denen
namen over en hun middenvoor Holm
was de eer. om als eerste doelman Land
man op de proef te stellen.
Lenstra, actief
Ahe Lenstra, moreel gesteund door het
nnnlaiis dat h(j ontvangen had. toen h(j
als aanvoerder ging tossen, passeerde met
gront gemak en zeer geraffineerd een
viertal Denen, en plaatste zuiver naar
Lenstra de gelegenheid bood om
de doelman der Denen, Johansen, voor
de eerste maal aan het werk te zetten.
Dat deze keeper zyn werk verstond, bleek
toen reeds.
Aan de andere kant begon onze de
fensie met enige aarzeling en vooral Te-
bak op de rechtsachterplaats liet te veel
vrijheid aan de uiterst gevaarlijke links-
builen Seebach, die niet alleen snel bleek
te zijn, maar daarbij ook over een flinke
schotvaardigheid beschikte.
Lenstra was in deze faze van de strijd
el zeer actief en herhaaldelijk was hij
het, die met lage, lange passes zijn mede-
aan het werk
dribbel van de Fries bracht de bal bij
de ijverige Clavan, die opnieuw
captain der Oranjemannen plaatste, Len-
bracht het leder afgemeten, hoog
het doel en de kleine Van der Kuil
sprong hoog op en doelpuntte met een
ie kopstoot. Helaas had het fluitje
de Belgische scheidsrechter Bauwens
reeds gesnerpt voor buitenspel.
Geluk voor Deense
verdediging
Dat was een prachtige aanval
minuten spelen gaf dit hoop
verdere verloop. Er werd in
kwartier een zeer hoog tempo gespeeld
de flegmatieke Deense
defensie gelukkig, dat vooral de kant-
Klaassens en Biesbrouck de bal
nogal eens hoog in de voorhoede gooiden.
En omdat zowel de stopper Broeger ais
de rechtsachter Koeppen, lange knapen
waren, konden zij elk kopduel winnen.
Telkens als er een aanval langs de grond
•d opgebouwd, werd het gevaar vee!
groter Dan had de Deense verdediging
met de spil Broeger als beste man, de
handen vol om de fel attaquerende Ne
derlandse jongens van het lijf te houden.
En het was hun geluk, dat zü
keeper achter zich hadden staan, die, als
heel eerlijk zyn, de wedstrijd
zou winnen, want wat deze Johan-
later zou tonen, kon men rustig in
de categorig „schijnbaar onhoudbare bal-1
len" onderbrengen.
Klaassens, goed meegekomen, probeer-1
de (iets te zelfzuchtig) van grote afstand
te schieten, maar het werd slechts een
afzwaaier. Met de wind mee trapte de
Deense doelman zeer ver uit en zodoende
ontstonden ook voor het Nederlandse
doel hachelijke situaties, vooral omdat
noch Tebak, noch Boskamp onze beide
nieuwe achterspelers de innerlijke rust
hadden gevonden, om kalm te blijven
onder de critische blikken van vijf-en-
zestig duizend mensen. Die rust kreeg
vooral Boskamp in de tweede helft zeer
zeker en hij speelde toen een uitsteken
de partij.
Maar weer was het de linksbuiten See
bach, die in vrije positie op Landman
afstormde, doch Terlouw wist dit gevaar
goed te bezweren en met een forse trap
zette hij meteen de favoriet van het pu
bliek, de goochelaar op de rechtervleugel
Pietje van der Kuil (die in dit opzicht
de opvolger van Rijvers schijnt te gaan
worden) aan het werk. Een venijnige
kogel van Lenstra, met een heel even
gekromde rug was het resultaat van deze
aanval. Het schot ging evenwel juist over.
Een vrije schop voor de Denen bracht
verwarring in ons doelgebiéd. Spil Broe
ger kwam deze nemen van de rand van
het strafschopgebied. De Oranjemannen
vormden een muurtje, maar Broeger joeg
over die wal heen en Landman kon stom
pend redden ten koste van een hoek
schop, die geen verder gevaar opleverde.
Mooi combinatiespel van linksbuiten
Luyten en Clavan opende voor Van der
Kuil een doelkans Onze voorhoede speel,
de fris en met overtuiging. Telkens en
steeds weer opnieuw kwamen ze terug
en vooral Lenstra en Clavan waren zeer
actief. Clavan zag de nutteloosheid in
om tegen de veel langere spil Broeger te
blijven staan en zijn zwerven gaf hem
voldoende vrijheid om de grondlegger te
worden van vele mooie aanvallen. Hoe
mcoi dit spel voor de toeschouwer ook
was. er moesten doelpunten komen. En
die kwamen niet.
Abe te kalm
Van den Bogert probeerde het, Klaas
sens deed nog eens een poging en na
een goede Deense aanval kreeg Lenstra
op het middenveld gelegenheid om met
een wonderbaarlijke rush een viertal
Denen te omspelen en daarna in de doel-
mond té kalm juist naast te schieten. In
dat balletje op de buitenkant van de
rechtervoet legde hij zoveel raffinement,
dat de doelman de andere kant uitviel.
Dit was een mooie kans en dan. nog
heel onverwacht, kreeg Denemarken een
voorsprong. Na 20 minuten spelen ont
ving Seebach (opnieuw vrij!) een pass
van rechtsbinnen Pedersen. Hoewel Ter
louw nog voor de voeten van de Deen
gleed, kon hij niet verhinderen, dat zijn
clubgenoot Landman in het doel kans
loos gepasseerd werd. De Deen had on
berispelijk gescoord.
Iels minder vaart
Na dit doelpunt brak een periode aan,
dat er wat minder vaart zat in de Neder
landse aanvallen en de Denen hadden
zeker het beste deel van het spel. Len
stra zag nog kans om uit moeilijke po
sitie in te schieten, maar Johansen kon
nog juist met zijn vingertoppen de bal
bereiken en tot hoekschop verwerken en
uit die hoekschop van Van der Kuil
schoot Abe met zeldzaam gemak ineens
in. maar ook nu weer was Johansen pa-
Een misverstand tussen Terlouw en
Tebak gaf Seebach gelegenheid de vrij
staande Holm met zyn voorzet te be
reiken. Landman was gereed om in te
grijpen en deze altijd nerveuze doelman,
die nu zonder een spoor van zijn zenu
wen in het doel stond, werkte weg, maar
spoedig waren de Denen opnieuw terug
en zo tegen de rust droeg het Sparta-duo
Landman—Terlouw de grootste verant
woordelijkheid voor het wegwerken van
deze aanvallen. Vooral de rechtsbinnen
Pedersen en Seebach, dc linksbuiten, had
den een groot aandeel in het stichten van
onheil ln de Oranje-verdediging.
Slecht terugspelen van de linksback
Nielsen gaf de tribunes nieuwe hoop op
dc gelijkmaker, maar Lenstra, die fel op
dit misverstand gereageerd had, kwam
Juist enkele centimeters te kort, om met
een sliding Johansen te kunnen ver-
Te veel zochten de Denen het in kort
spel en telkens kon de Nederlandse de
fensie tussenbeide komen.
Onder oorverdovend gejuich trok
Oranje daarop weer ten aanval. Luyten
joeg een venijnig schot op het doel af,
maar ook nu weer was het Johansen, die
uitstekend redde. Lenstra lokte drie ver
dedigers naar zich toe. plaatste naar
Luyten, maar diens schot ging ditmaal
over. Zo werd het rust en dit eerste deel
werd besloten met Nederland opnieuw
in de aanval. De kansen waren er ge
weest. maar de, doelpunten wilden nog
niet komen.
Aanbieding chèque
Tijdens de rust vond in de bestuurs-
j kamer van het Feijenoord-stadion een
kleine plechtigheid plaats. De waarne
mend voorzitter van de K.N.V.B., de
heer ir H. F. Hopster overhandigde Prins
1 Bernhard. de voorzitter van het Natio
nale Rampenfonds, een chèque van twee
honderdduizend gulden als afgeronde
J recette van deze interlandwedstrijd.
fonds te leveren, in groten getale gekomen
was. Datgene ook, waarvoor de gloed
nieuwe Keuze-Commissie de spelers in
het veld had gezonden ais we ons de
woorden van voorzitter Hoolboom bij de
bekendmaking van de opstelling herin
neren. Maar de bal wilde er niet in. Van
links naar rechts maakten achtereenvol
gens Luyten. Lenstra, Clavan. v. d.
Bogert en v. d. Kuil de eivolle tribunes
wanhopig door j
op het laatste
moment te fa
len. De één
blunderde nog
erger dan de
ander. Maar het
bewijs was ten
minste geleverd
dat het kon en
ledereen hoop
te nu maar op
meer kansen.
Per slot van re-
r.og maar 20
minuten ge-
«peeld. Die kan
sen werden ech-
MICKEY CLAVAN ter ipiimmtr
.overschaduwd.en naarmate de,
tijd verstreek en de Denen meer inge- 1
speeld raakten, werd het duidelijk dat het
voor de Oranjehemden moeilijk optornen
was tegen de door hun veel grotere
lengte in het voordeel zijnde Scandina
viërs. Aanvankelijk had de Deense de
fensie weinig vat op het frisse, open en
fantasierijke aanvalspel van Lenstra c.s.,
dat zoveel deed verwachten. Maar toen
de Deense verdediging zich had georga
niseerd bleek het uiterst lastig te worden.
Te veel hoge ballen
TTET OPSTELLEN der Denen were
beter, iater zelfs subliem, en he
lage spel langs de grond dè manie
tegen zulke tegenstanders werd rrtce
onderbroken. Men probeerde het nu maai
Twee ton maakte veel goed; zal
méér geweigerd worden?..
yO. dat is binnen. Twee
a ton. En als de KNVB
dan nog toestemming
geeft om in Mei of Juni
een wedstrijd te laten
spelen tussen een elftal,
bestaande uit Nederland
se profs en het Neder
lands amateur-elftal, dan
kan er nog meer aan het
Nationaal Rampenfonds
worden afgedragen. Ja,
makkelijk praten. Als het
aan ons lag, kwam het
geld bij het Rampenfonds
nog vluicer binnen dan
nu het geval is. Initia
tieven genoeg. Maar wjj
kennen die hier van de
K.N.V.B. nu wel zo lang
zamerhand. Ze gaan niet
over één nacht ijs en als
het ijs er is. dan wachten
ze weer lot het gaat
dooien. Zo kom je nooit
waar je zij'1 moet. Maar
de heren van de KNVB
zullen nu wel beter uit
kijken dan zij tot dusver
gedaan hebben. Z.K.H.
Prins Bernhard heeft ge
zegd, dat hij warme be-
I langstelling heeft voor
een dergelijke wedstrijd
in Nederland. En wij ge
loven toch niet, dat de
K.N.V.B. zo maar botweg
tegen de Prins zal zeg
gen: ..Dat is nu wel mooi
wat U daar zegt, maar
(Van onze sportredactie)
dat doen wij toch niet."
Zo'n houding zal de K-N.
V.B. toch niet aannemen.
Er bestaat nog zoiets als
prestige in de sport. En
de voetbalsport is een te
mooie sport om dat pres
tige nu maar zonder meer
terzijde te leggen.
JANNETJE aan manne
tje stonden we dan
Zaterdag te kijken, hoe
een in het veld sterker
Nederlands elftal ten on
der ging tegen elf Denen,
die lang niet zo actief
waren, maar toch beter
samenspel vertoonden.
We hebben genoten van
het spel van onze beste
voetballer Abe Lenstra,
uiiens voetbalvernuft zich
in stijgende lijn schijnt
te bewegen en het deed
ons goed. dat we daar
Lenstra himselfdirect
na zijn rentrée in hel
Nederlands elftal de spe
lers aan de Prins zagen
voorstellen. Ere, wie ere
toekomt.' Het applaus dat
volgde, toén Prins Bern
hard Lenstra de hand
drukte, was hartelijk en
welgemeend. Een bewijs,
dat het publiek het nooit
eens geweest is met het
besluit van de vorige
Keuze-commissie die
meende, dat men Len
stra niet kon gebruiken
in het Nederlands elf
tal. Omdat deze haar te
veel voor voetbalraadsels
plaatste, waar zij niet
kon uitkomen.
JjET publiek leefde mee
met onze jongens, die
bezig waren een ver
woede poging te doen het
door de vorige Keuze
commissie geschokte ver
trouwen in de Neder
landse ploeg weer terug
te winnen. En dit publiek
heeft door zijn applaus-
jes en aanmoediglngs-
kreten de jongens een
hart onder de riem ge
stoken. Dat deed ons
goed. Dat bevestigde het
saamhorigheidsgevoel, dat
ons volk na de overstro
mingsramp heeft gede
monstreerd. Bravo, Ne
derlanders! De elf Oranje
uitverkorenen zullen U
dankbaar z\jn en zij zul
len tonen, dat 2(7, on
danks deze onfortuin
lijke nederlaag tegen
deze heus niet 20 sterke
Denen toch met de vaste
wil om ons Nederlands
voetbal weer op een
hotter peil te brengen,
verder zullen vechten.
