Maar wij denken er zó over
De geschiedenis van Amerika
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
4
ZATERDAG 10 JANUARI 1953
Alles
goed
en wel
(Ingezonden stukken)
Waarom moet 't zó onder
Christenen
In de rubriek „Alles goed en wel"
heeft enige weken geleden een lid van
de Gereformeerde Gemeenten een hartig
woordje gesproken over het langzamer
hand wel overbekend geworden besluit
van de classis Tholen van deze Gemeen-
Zoals te verwachten was, is hier var
verscheidene kanten op gereageerd. Men
hield dit lid voor. dat het niet aanging
dergelijke besluiten in een dagblad te
bespreken en dat de ouderlingen wel
voorlichting konden dienen inzake het
al of niet betamelijk zijn van haardracht
en kleding.
Dit is natuurlijk een standpunt, al ben
ik het met dit onderons-houden helemaal
niet eens. Maar wel geloof ik. dat
door een Lisser opponent gebruikt argu
ment niet onweersproken mag blijven, al
zal het wel vechten tegen de bierkaai
blijven.
Dit kerklid meende een waarschuwend
woord te moeten laten horen tegen de
nieuwe Bijbelvertaling. Men moest zich
maar houden bij de oude. beproefde Sta
tenvertaling met Randtekeningen, vond
hij.
Dit nu is een zaak, die veel groter
groepen dan een bepaalde Kerk aangaat.
Er zijn heel veel mensen, die zich op de
zelfde gerhakkelijke wijze als deze inzen
der van dit méchtig stuk werk afmaken
Het is interessant na te gaan. welke ar
gumenten do tegenstanders van de nieu
we vertaling alzo te berde brengen. Een
steekhoudend argument heb ik nog nooit
gehoord. Meestal komt het hierop
dat men iets ouds degelijker vindt dan
iets nieuws. De Statenvertalers worden
dan, in de grond van de zaak. op de
zelfde manier bëschouwd als de aposte
len, namelijk als „door de Geest ge
dreven mannen"..
Uit dit'alles blijkt wel overduidelijk,
dat men niet eens de moeite heeft ge
nomen iets te lezen over het tot-stand-
komen van- de nieuwe vertaling. Achte-
loos gaat men voorbij aan het feit, dat
voor de nieuwe vertaling veel en
oudere handschriften van de Bijbel voor
handen waren, dan waarover de Staten
vertalers de beschikking hadden. Als
-„nieuwlichterij" wordt bestempeld het
-feit, dat de taal van zoveel eeuwen her
de mens van- de twintigste eeuw
meer aanspreekt. Daar komt nog bij, dat
in onze tijd de kennis van de talen, waar
in de Bijbel oorspronkelijk is geschreven,
veel groter is dan vroeger.
Is deze bestrijding naar Gods Woord?
Is dit niet veel meer een kortzichtig vast-
houden aan een op geen enkele grond te
verdedigen standpunt? Waarom moet het
conservatisme in zoveel vaderlandse Ker-
,ken altijd weer de overhand hebben, met
als gevolg een sterke afval van de jeugd'
En wat die kanttekeningen betreft, zc
men al een Bij-bel met de oorspronkelijke
Randtekeningen gebruikt (er zijn er niet
zoveel meer) dan weet men ook, dat dan
meermalen twee vertalingen van een
tekst worden gegeven. De Statenverta
lers zijn op sommige plaatsen, hoewel zij
naar hun beste weten hebben gewerkt,
niet verder gekomen dan een onbegre
pen naast elkaar plaatsen van woorden
en zinnen. Men leze er de profeten in
beide vertalingen maar eens op na. Aan
de ene kant een duister geheel, aan de
andere kant een glasheldere en goedlo
pende vertaling, voor ieder verstaanbaar,
van de ware bedoelingen van de profeet.
Wat baten ons dan kant- of randteke
ningen bij Bijbelplaatsen, die de Staten
vertalers niet eens hebben begrepen?
O, die ellendige vasthoudendheid, die
kortzichtige domheid. Heeft men dan nog
niets geleerd van- de grote verontwaardi
ging, die de eerste Nederlandse kolonisten
in Amerika hebben gekoesterd tegen de
invoering van preek en Bijbel in het
Engels? Argument: Het Nederlands van
Paulus is altijd goed genoeg geweest;
waarom nu niet meer?
Heeft men niets geleerd van de cc
plete opstand bij de vervanging van
Psalmberijming van Datheen door de
eveneens alweer hopeloos verouderde
berijming? Argument: Onze vaderen
hebben het oude goed gevonden, waar
om wij dan niet?
Dit zijn, maar twee willekeurige voor
beelden, er zouden er nog talloze zijn te
geven. Wanneer dit stukje iemand de
ogen heeft geopend voor het ongoddelijk
menselijke in deze tegenkanting, dan is
het niet tevergeefs geschreven.
Leiden, G. T.
Mysterie bij de Avro
In de N.L.C. kwam een berichtje
onder de kop: De Vara heeft nu
300.000 leden. Daarin stond ook, dat de
AVRO onlangs ook haar 300.000ste lid
heeft Ingeschreven. Dit laatste nu ir
Ik sterk te moeten betwijfelen. De v
zitter van de AVRO heeft namelijk
langs verklaard, dat door het toetreden
van een zekere meneer de oplage va
Radiobode tot 300.000 was gestegen. Nu
betekent do oplage van een orgaan nog
geenszins een cvongroot aantal abon
nees of leden. In het hele land is di
Radiobode immers in ruime mate in
boekhandels en kiosken voorhanden. Ik
meende goed te doen hierop even de aan
dacht te vestigen, aangezien door d(
mededeling van de AVRO-voorzitter licht
misverstand kan ontstaan.
Lelden, Abonné.
Ex-koning Faroek
Onlangs stelde uw blad mij weer in
de gelegenheid ex-koning Faroek te „be
wonderen" cn nog wel met zijn bescher
mende hand boven zijn echtgenote. Daar
ik niet het minste beien- stel in derge
lijke figuren zoudt ge me er een plezier
mee doen voortaan zulke foto's achter
wege te laten. Het ware beter geweest
als hij zijn beschermende hand wat meer
boven zijn arme volk had gehouden.
Laten we bidden voor zijn ziel, want ook
hij heeft Christus nodig.
Zoetermeer T. de W.
Sneeuw en vorst
Wanneer sneeuwval gevolgd wordt door
vorst zijn de trottoirs, indien niet schoon
gemaakt, vaak levensgevaarlijk voor voet
gangers. Waarom haast men zich dus niet,
hetzij individueel, of gezamenlijk, om de
verse sneeuw zo gauw mogelijk te ver
wijderen? En wanneer dit verzuimd werd,
waarom bestrooit men dan zulke trottoirs
niet met zand of as? Zoiets schrijft de
Politieverordening trouwens aan de bur
gerij voor. Laat de politie dus aan dè na-
latigen boete opleggen! En kan de Gem.
Reinigingsdienst niet wat meer aandacht
schenken aan de rijwegen in de buiten
wijken? Ook daar wonen belastingbeta
lers. LEZER
Sneeuw-perikelen
Evenals andere jaren trok het ook nu
weer mijn aandacht, hoe snel de mensen,
als er sneeuw gevallen is, deze van hun
deur verwijderen. Dat is prijzenswaar
dig. Maar laat men ze toch niet van het
trottoir op de rijweg deponeren, want
ook daar moet het verkeer doorgaan.
Voor de auto's is het misschien nog niet
zo erg. doch de fietsers worden gedwon
gen, midden op de rijweg te gaan rijden,
hetgeen het maken van ongelukken be
vordert. Men deponere bij het schoon
maken van het trottoir de sneeuw op de
trottoirrand!
Abonné.
Apeldoorn of Nijmegen
Het is dan zo ver: dit jaar zullen er
twee Vierdaagsen worden gehouden op
dezelfde data, één in Nijmegen en één in
Apeldoorn. Gedurende de Duitse bezet
ting moest de N. B. v. L. O. alle activiteit
slaken. Ook de wandelsport zou aan de
„zegeningen" van de dictatuur niet ont
komen. Wandelen in verenigingsverband
zonder toestemming werd door de be
zetter verboden. Men eiste een leiding
gevend orgaan voor de wandelsport.
Bestuursleden van de N.B.v L.O. wei
gerden (bravo!) zitting te nemen in dat
leidinggevend orgaan. Dit kwam er toch
en wel onder de naam N.W.B. (Neder
landse Wandelsport Bond).
Deze N.W.B. organiseert nu een vier
daagse in Apeldoorn. Of deze zal slagen?
Ik betwijfel het.
Deze zomer ga ik voor de zevende maal
naar Nijmegen. Ik weet dus wel zo'n
beetje wat daar te koop is op dit gebied.
Bovendien is het zo. dat een vierdaagse
in Apeldoorn een klap in het gezicht is
voor onze vrienden in Nijmegen.
Vierdaagse-tippelaars weten wat ik be
doel. Zij moeten zich wel tweemaal be
denken voor zij naar Apeldoorn gaan.
Is het niet beter, dat de N.WE, die in
de bezettingstijd is opgericht, ondanks
het vele en goed bedoelde werk, maar
verdwijnt? Ik denk zo, dat daarmee het
conflict wel zal zijn opgelost.
Leiden J. A. de Jong,
Lange Mare 52
't Probleem „Breda"
Verleden week stond in deze rubriek
een stukje onder de kop Vragen bij
Breda. Hierin werd opgemerkt, dat het
tijd werd mensen als de ontsnapten af
zonderlijk te straffen. Men zou hen geen
prettige Kerst- en oudejaarsavonden
moeten aanbieden.
Inderdaad hebben deze misdadigers
een behoorlijke' straf verdiend, maar
men moet ook de geestelijke verzorging
niet vergeten. Een Kerstmaaltijd en een
goed Oudejaarsavondprogramma mag
men hen m.i. niet onthouden.
Het is echter fout, dat men het licht
heeft uitgedaan bij een filmvoorstelling
ook, dat er een bandje aanwezig was.
Men kan de gevangenen toch wel een
prettige avond bezorgen zonder film en
(law
iziek?
Dat dergelijke mensen een poging tot
ontsnapping wagen is logisch. Dat pro
beert ieder, als hij de kans krijgt, schul
dig of niet schuldig.
Gevangen zitten lijkt me niet plezierig
i ik geloof dat, wanneer men niet voor
voldoende ontsnanning zorgt, de gevan
genen hun fouten nooit leren inzien en
direct brokken zullen komen,
zij op vrije voeten worden ge
steld.
Daarom: wèl ontspanning, maar met
behoorlijk toezicht en geen films en
bandies. Want dan worden de ontsnap
pingskansen als het waré aangeboden.
Leiden. Saskia Sasburg.
Zó is het op Tjilatjap
Wilt U het volgende briefje, gedateerd
12-10-'52, dat ik 21 November ontving
van een broer van mij. die thans met IJl
andere volksgenoten (Ambonnezen) in
een interneringskamp zit in Noesakem-
bangan. op 't eiland Tjilatjap. in Uw
N.L.C. opnemen? Deze mensen werden
daar na de bezetting van Ambon heen
gebracht. Ik vertaalde het briefje uit het
Maleis en het luidt aldus:
Beste broer en gezin.
In de eerste plaats laat ik jullie weten,
dat ik onder Gods zegen goed ben. Ik
hoop dat jullie je ook in dezelfde toe
stand zult mogen bevinden. Wij zijn hier
111 personen (ex-K.N.I.L.-ersV
Het leven en de toestand vallen niet mee.
Wat 't eten betreft, dit is heel slecht en
idem met de kleren. Wij krijgen hier twee
stel gevangenispakjes met een stempel er
op. alsof wij communisten zijn. Onze voe
ten zijn stuk gegaan omdat er geen schoe
nen zijn en de grond uit rotsen bestaat.
Wij kunnen niets anders doen dan alles
God overlaten en Hem loven, door
alle moeilijkheden heen. Want alleen Hij
kan uitkomst geven. Wij willen ook thans
jullie hulp inroepen. Stuur ons wat kle-
paar oude' dekens en sigaret
ten als 't mogelijk is. Wij vertrouwen
op jullie alleen cn hopen dat jullie
Ambonnezen in Nederland ons hier-
zult kunnen helpen. Ja. zo is de toe
stand onder ons militairen der Republiek
Zuid-Molukken, die ons land willen hand
haven. Ondanks alles geloven we vast,
dat God ons nooit en nimmer zal veria-
het einde nog wel goed zal zijn.
Groet al onze mensen ln Nederland. Am
bonnezen in woonoorden, onze wapen
broeders. Je broer Emi Sarioa.
Beenderibben A. D. SARIOA
Wantoestanden
In de N. L. C. van 6 Januari stond on-
»r vette kop vermeld, dat er gebrek is
in geschoold personeel in de textiel- en
metaalindustrie.
het eigenaardige dat de eerste
vraag, die een arbeider wordt gesteld,
hij zich aanmeldt voor de me
taalindustrie bij andere industrieën is
het meestal net eender de leeftijd be
treft. Is de arbeider even over de vijftig
of daar nog wat beneden, dan wordt hij
niet aangenomen. Een jarenlange prac-
tijk legt dan geen gewicht in de schaal.
Hij is namelijk te duur voor het pensioen-
'c man moet dus maar blijven lopen
gaat dus allicht uitkijken naar een
baan buiten het vak. waarvoor hij. is op
geleid of waarin hij een grote ervaring
heeft verkregen.
Hij grijpt er dan weer naast, want nu
gaan de gepensionneerden voor. Het is
pas geleden nog gebeurd, dat een man
een gezin het veld moest ruimen
iemand, die al een pensioen van
f 55 geniet. Is dat niet treurig?
Leiden.
W. Huge,
Formosastraat 6.
Vervolgingen en vervol
gingen
Op Oudejaarsavond las ik in de N.L.C..
dat de paus een encycliek heeft uitge
geven, waarin hij scherp protesteert
tegen de vervolgingen van zijn geloofs
genoten achter het ijzeren gordijn. Er
zouden in Bulgarije een bisschop en drie
priesters zijn vermoord. De paus vindt
dat erg; ik ook. Mijn Bijbel leert mij,
dat wie zijn broeder slaat reeds «en
doodslager is.
Nu zijn er mensen die denken, dat
alleen die mensen broeders zijn, die met
hen in één kerkverband samenleven. Me
dunkt dat dezulken de gelijkenis van de
barmhartige Samaritaan niet verstaan.
De paus heeft een kruistocht der ge
beden aangekondigd. Dat is nodig: „Bidt
zonder ophouden". Maar diezelfde paus
heeft in 1952 zeven bisschoppen en... een
gezant gezonden naar Columbia om daar
het Protestantisme tc bestrijden.
Het Centraal Evangelisch Bureau te
Oegstgeest meldt hierover: „De paus
heeft per radio het vredescongres in
Columbia toegesproken. Hij noemde Co
lumbia een uitverkoren land. waar ons
allerheiligst geloof in al zijn pracht
wordt beschermd."
Het blad El Catolicisme schreef: „Alle
Roomsen, die de Protestanten steunen
in hun streven naar godsdienstvrijheid,
zijn landverraders. Zij heipen mee ons
volk te vergiftigen. Wij, Roomsen, zijn
verplicht op leven en dood de Protestan
ten te bestrijden: anders wacht ons de
eeuwige vèrdoemenis."
En verdor: „Protestanten zijn de
vrienden van de communistische wolven;
het zijn wolven, gekleed in schapen
vacht. Jakhalzen zijn het. Onkruid en
haat zaaien zij op de akker des Heren.
De Almachtige heeft de herders der
kudde tijdig gewaarschuwd. Zij zullen de
vrede herstellen en el die vijanden in één
geweldige slag ten onder brengen".
De bisschop van Santa Roza heeft een
zendbrief gepubliceerd, waarbij hij gelast
alle niet-Roomsen uit te roeien. In Co
lumbia zijn thans 50.000 (vyftig duizend)
niet-Roomsen in deze ketterjacht om het
leven gekomen.
Ik spreek nu nog niet eens van de
vervolgingen van Protestanten in Italië,
Spanje en Vlaanderen.
Is het wonder, dat, toen bij de Itali
aanse regering werd geprotesteerd tegen
de vervolgingen, een van de parlements
leden zei: „Al het gewijde water van de
wereld is üilet genoeg om de zonde van
de paus af te wassen".
Zouden wij, als gelovige Protestanten,
geen gebeden gaan opzenden voor de
paus, of God hem wil bekeren van zijn
gruweldaden?
Katwijk aan Zee. MIEN V.
Eisschop Dibelius in
Amerika
Met stille aandacht heb ik het verslag
van Bisschop Dibelius in de krant gele
zen. Hier is nu weer eens een echte
Duitser aan het woord. Eén die uit het
goede hout is gesneden. Welk eer. forse
taal durft deze man te spreken! Welk
een sterke geloofsovertuiging en een
blijde toekomstverwachting. Het com
munisme kan alleen overwonnen worden
door het geloof in Christus.
Zo is het! Men gevoelt het onmiddel
lijk: de .bisschop heeft gelijk. Deze uit
spraak in een het communisme „Vijan
dig" land kan hem -zijn vrijheid zelfs
zijn léven kosten. Men kan ervan
overtuigd zijn, dat in de Sowjet-Unie
nauwlettend op de bisschop acht wordt
geslagen. Dit weet Dibelius zelf ook wel.
Maar het deert hem niet. De bisschop
heeft moed. Geloofsmoed! Daarmede kan
hij èlles overwinnen. Zelfs het commu
nisme.
Met zulke mannen kan Duitsland er
weer bovenop komen. En met een jeugd,
..die weet wat er op het spel staat en
die bereid is trouw te zweren aan onze
Here. Jezus Christus". Aan dat geloof
heeft men wat. Dit geloof wens ik me
zelf en alle lezers van harte toe.
Grote spruiten of
Liftende soldaten
Gaarne wil ik de andere zijde van het
probleem „liftende soldaten" belichten.
Heeft niemand er aan gedacht, dat we
gelukkig uitstekende militaire te
huizen hebben, waar gepoogd wordt de
huiselijke sfeer zoveel mogelijk te be
naderen? Steun zc. zoveel in uw vermo
gen is. Er zijn soldaten, die de sfeer van
eigen huis prefereren, er zijn soldaten,
die, als zc thuis komen, moeder gauw
wat extra zakgeld afbedelen en dan de
straat, hun vrienden of hun meisjes op
zoeken.
Maar nu vraag ik me af: zijn onze
soldaten zulke pap-kindjes, die zo spoe
dig mogelijk op hun vrije dag(en) weer
aan moeders rok moeten hangen? Licha
melijk worden ze in de militaire dienst
gehard, en terecht. Zou het niet ver
standiger zijn, ze ook een weinig te
harden wat karakter en zelfstandigheid
betreft? Elke drie weken komen ze met
vrij vervoer, thuis. Lijkt het niet wat
kinderachtig, als die stoere kerels, in
opleiding voor hun oorlogstaak, langs
de wegen staan te duimen, om, op kos
ten van een ander, zo gauw mogelijk
weer in het „veilige nest" te belanden?
Dit zijn de gedachten van een vader,
die zelf twee jaar als soldaat beeft ge
diend. eens in de zes weken thuis kwam,
en thans een zoon in militaire dienst
heeft, die gelukkig nooit bedelt om een
lift W. F.
De tros brak II
Als ervaren zeesleepbootgast las ik
vorige. week het stukje van H. de R.
over brekende trossen. De R. kan er
van overtuigd zijn, dat de moderne zee
sleepboten de beste sleeptrossen gebrui
ken, die er zijn, zoals manilla, staaldraad
cn nylontrossen. Maar trossen die niet
kunnen breken zijn er niet en zullen er
ook wel ooit komen, want de natuur is
machtig. De R. kan zich "toch ook wel
voorstellen, dat, voordat een sleepboot
uitvaart, de mannen van de verzekering
heel dé boot inclusief de trossen komen
inspecteren. Is er maar iets niet in de
haak, dan wordt de .tros afgekeurd en
komt er een nieuwe, want van zulke
dingen hangen altijd levens en kapi
taal af. M.
Tolgelden en de bruggen
Met interesse volgen wij de kwestie
van de Warmonder tol, die op het ogen
blik in het brandpunt van de publieke
belangstelling staat. U laat echter in cle
N.L.C. van 3 Januari uitkomen, dat, als
de gemeente Warmond in 1902 de rech
ten van de tol nu maar had afgekoent,
het tolgaren meteen van de baan zou
zijn geweest. Er zijn andere gemeenten,
Delft bijvoorbeeld, die zelf tollen heb
ben beheerd en tot het bittere einde
met andere instanties hebben 'gestreden
om toch vooral die tol te mogen houden
voor de extra inkomsten.
Het is wel merkwaardig, dat onze be
volking van tijd tot tijd wordt opgeroe
pen te protesteren tegen de enkele nog
bestaande wegtollen, terwijl voor de
groep mensen, die voor hun beroep of
hun plezier op het water verkeren door
allerlei instanties rustig brug-, haven-,
kade-, lig-, vuur- en nog andere gelden
worden geheven.
Wij vragen ons af waarom hier niet
één lijn wordt getrokken met het weg
verkeer. Het gemotoriseerde verkeer
toch betaalt belasting, dit integenstelling
tot voetgangers, wielrijders, niet-gemo-
toriseerde wagens enzovoort.
De Noordelijke provincies staan, wat
betreft de heffingen op
wel aan de kop. Het stemt tot voldoe
ning, dat de minister van Waterstaat bu
een recent bezoek aan genoemde stre
ken heeft medegedeeld, te zullen onder
zoeken welke heffingen voor rekening
van het Rijk kunnen komen. Interessant
is het te weten, dat een motorschip van
100 ton. dat van Leiden naar Groningen
vaart in twee dagen tijds, over het hele
traject f 34 aan diverse heffingen moet
offeren.
Daar de vaarwateren in Nederland in
eerste instatie voor een groot deel een
algemeen belang dienen, zoals afwate
ring, lozing, behoort er eigenliik een
landelijke regeling te komen met een
centrale heffing daaraan gelijk. Dit
slaat natuurlijk ook op hier en daar ge
heven bruggegelden. Aangenomen mag
toch worden, dat die bruggen er niet
voor het plezier van de scheepvaart zijn
gelegd. Bovendien vermeerderen de
bruggen nog steeds wegens de uitbrei
ding van het wegverkeer. De navigatie
voor de scheepvaart wordt daardoor
steeds moeilijker.
Inplaats van dat men nu van de stand
van de hedendaagse techniek gebruik
maakt om zoveel mogelijk tunnels te
maken, denkt nm er hier en daar slechts
aan. zoals te Velzen en onder het IJ De
constructie mag dan duurder zijn dan
die van een brug. aan de andere kant
kan men toch ook op personeel gaan
hezuinigen.
Vaarwegen, zoals de ringvaart te Sas-
senheim. behoeven dan geen belemme
ring meer te zijn voor de scheepvaart
De hier gelegde brug in de rijksweg
naar Amsterdam gaat maar eenmaal per
dag open. Een ander voorbeeld: Voor de
opening van de trambrug over de Trek-
vliet te Leiden moet men een exhorbi-
tant hoog bedrag betalen, indien dit
overdag geschiedt.
Als er iemand moet betalen, dan toch
zeker degene, voor wiens gerief die
brug is gelegd. Het is immoreel de kos
ten te verhalen op mensen, die er alleen
do last van ondervinden.
Ook in Lelden heersen merkwaardige
toestanden. De ene categorie betaalt voor
het openen van bruggen, de andere cate
gorie niet en deze behoeft bovendien
geen havengeld te betalen. Het schijnt
hier oude rechten te betreffen, maar'
waarom hier met twee maten moet wor
den gemeten is ons niet duidelijk.
GROENEWEGEN's BEURTV.-,
Leiden EXP.- EN TRANSPORTBEDR.
(De markt- en havendienst deelde in
verband met het gestelde in de laatste
alinea, mede dat de gemeente Leiden in
1921 een aantal provinciale waterwegen
heeft overgenomen. Daarbij is ook een
regeling aangenomen dat schepen, die
de stad passeren op weg naar gemeenten
ten Westen van Leiden, vrijgesteld zijn
van betaling van brug- en liggelden. Dit
geldt voor de vaarroutes Oude Vesten
Trekvliet. Red. N.L.C.).
Walsrollen naar Rusland
uitgevoerd
De economische controledienst heeft
dezer dagen twee arrestaties verricht.
Een ambtenaar van de centrale dienst
voor in- en uitvoer en een Haagse ex
porteur worden er van verdacht een
uitvoervergunning te hebben vervalst,
waardoor 73 zware walsrollen in Russi
sche handen zijn gekomen. In dit stadium
van onderzoek kon men ons nog geen
verdere informaties verstrekken. Beide
verdachten worden in het Haagse huis.
van bewaring vastgehouden.
De Engelsen komen.
17. Omstreeks het jaar 1600 probeerden de Engelsen
op de kust van Noord-Amerika koloniën te stichten, maar
de kolonisten deserteerden, kwamen van honger om of
verdwenen op raadselachtige wijze. In 1607 werd kapitein
John Smith gouverneur van de kolonie Jamestown. Hij
schiep geregelde toestanden, maar evenwel stierven
binnen korte tijd twee derden van de 105 man, die de
overtocht overleefd hadden.
18. Op een tocht werd John Smith door een Indiaans
opperhoofd Powhatan gevangen genomen. Men stond op
het punt hem van het leven te beroven, toen het doch
tertje van Powhatan, Pocahontas, een goed woordje voor
hem deed. Powhatan werd later een goede vriend van
de kolonie en Pocahontas trouwde met één van John
Smits ondergeschikten.
19. Gedurende de volgende jaren werden er nieuwe
voorraden en andere mensen naar de kolonie gezonden,
o.a. 90 Engelse, in huiselijk werk bekwame, jongemcisjes.
die bestemd waren om met kolonisten te trouwen. De
vraag was groot en ofschoon een vrouw 6 kg tabak
kostte, was de laatste dame na verloop van een week
verkocht. De kolonie telde nu 500 leden, maar zij hadden
nog niet geleerd voor zichzelf te zorgen.
20. De volgende winter was vreselijk en in Maart
waren de voorraden op. Velen stierven van honger en
koude en er bestaan nog huiveringwekkende verhalen
van kannibalisme. In Mei kwamen er nieuwe voorraden,
maar toen waren er nog slechts 60 van de 500 man in
leven.
Haagse bouwer had vier
boekhoudingen
Leidencrar hielp hem bij
knoeierijen
Een Haagse bouwer en een bouwkun
dig opzichter van de genie te Leiden
stonden voor de Haagse rechtbank te
recht. De eerste wegens het indienen van
onjuiste rekeningen en declaraties, de
tweede voor het aannemen van steek
penningen. De Hagenaar moest na de be
vrijding verscheidene werken uitvoeren
voor Militair Gezag en de marine De
tweede droeg hem bij het rijk voor en
controleerde en fiatteerde de rekeningen,
die hij fndiende Hij adviseerde ook. hoe
de rekeningen gesteld moesten worden,
wilde men de ongeoorloofde hoge lonen
toch binnenhalen. De opzichter zou
f 3900 aan steekpenningen voor deze
diensten hebben ontvangen. De Hagenaai
had in totaal f 36.000 te veel gedecla
reerd. Vier boekhoudingen hield hij ei
op na: een voor zichzelf, een voor zijr
compagnons, een voor de belastingen er
een voor een eventueel onderzoek var
M. G.
De officier - eiste tegen de eerste eer
jaar gevangenisstraf en tegen de tweede
zes maanden.
In strijd met de traditie
Lijkschouwing op
Japanse prins
Tsjitsjiboe
Op het stoffelijk -overschot van
prins Tsjitsjiboe, de Zondag jl.
overleden broeder van de Japanse
keizer, zal lijkschouwing worden
verricht. Dit geschiedt volgens een
wens van de overleden prins, die
tuberculoselijder was en in rijn
testament een desbetreffende be
paling liet opnemen, teneinde de
geneesheren behulpzaam te zijn in
hup strijd tegen deze' ziekte. Het
keizerlijke Japanse Hof heeft
tevergeefs geprotesteerd tegen de
lijkschouwing, die in strijd is met
de voor het keizerlijke huis gel
dende Japanse traditie.
Autobus met stenen
bekogeld
Nog steeds is het niet rustig in enkele
Friese dorpen, waarvan arbeiders bij de
fabriek voor melkproducten De Omme
landen te Groningen werken. Zo is het
tot relletjes gekomen in Zwaagwesteinde
waar de bevolking stenep naar de auto
bus gooide. -De distofitséómmahdant var
de rijkspolitie te Leeuwarden werd door
het publiek tegengewerkt, toen hij ee;
dader wildé grijpen. -
Voor ontsnapping was
gewaarschuwd
Tip werd echter in de wind
geslagen
Reeds enige tijd. geleden werd het de
partement van Justitie gewaarschuwd, dat
er ontvluchtingspogingen zouden worden
gedaan. Ook het Directoraat-Generaal
voor het gevangeniswezen is enige tijd
voordat de sensationele ontsnapping uit
Breda plaats had, op de hoogte gesteld
van pogingen binrten en buiten de gevan.
genis om een aantal oorlogsmisdadigers
te bevrijden, meldt,het Alg. Dagblad. Het
plaatsvervangend-hoofd van het Directo
raat-Generaal mpet deze waarschuwing
hebben ontvangen van een hoofdambte
naar van het ministerie van Justitie, die
op zijn beurt via allerlei kanalen we
gelicht. Waarom aan '-deze waarschuwing
niet meer aandacHt werd besteed, is eei
raadsel.
Grijsaard door publiek
onder tram geduwd
Op de Overtoom te Amsterdam ii
Donderdag een73-jarige trampassa-
giër, die enkele anderen had laten uit
stappen en toen de tram begon te rijden
weer op het voorbalcon van de bijwagen
wilde stappen, dOor het wachtende op
dringende publiek onder de tram ge
duwd. De grijsaard overleed aan zUi
verwondingen.
Nederlands schip gestrand
op Britse kust
Het Nederlandse motorschip Maraat V
(140 t.) is Donderdag 14 mijl ten Noorden
van Great Yarmouth, aan de Oostkust
van Engeland, tijdens een zware mist ge
strand. De reddingboot slaagde er niei
in het schip los te krijgen- Er waren zei
personen aan boord, onder wie de echt
genote van de kapitein Eigenaar va
Maraat V is de heer H. v. d. Eb te Rot
terdam.
Ir H. J. M. Verhey (K.V.P.) heeft
bedankt als lid der EERSTE KAMER; in
zijn plaats is benoemd verklaard de heer
A. J. de Goeij te Montfoort.
Mr dr A, A. VAN RHIJN, staats
secretaris van Sociale Zaken, is gehul
digd omdat hij 25 jaar in overheidsdienst
Was vorige week de EIERPRIJS in
Barneveld nog f 17.10 per 100 stuks, thans
is deze f 13.80; ook de THEE is goed
koper geworden, en wel 8 cent per
Dr W. DREES is reeds meer dan 50
jaar geheelonthouder; hij kreeg daarom
het gouden onthoudersinsigne, evenals
prof. R. CASIMIR.
De heer M. J. Parlevliet, opzichter
op CLINGENDAAL te Wassenaar,
jaar oud overleden; bij zijn 65-jarig
dienstjubileum in 1951 kreeg hij de gou
den medaille Oranje-Nassau.
Een HOTELRAT heeft in een klein
hotel in Den Haag f 9000 buit gemaakt.
De heer S. de Jong te Marknesse
(Noordoostpolder) heeft een SNOEK
31 pond gevangen.
Nederland en
Nw-Guinee in 1953
i
T\E REGERINGSVERKLARING, welke
op de Troonrede gevolgd is en de
strekking heeft, dat de Nederlandse
souvereiniteit over West-Nieuw-Guinea
blijft gehandhaafd, betekent m.i. een
juiste beslissing. Het is te wensen,
dat op deze uitspraak nooit zal worden
teruggekomen.
Allereerst heeft zij betekenis voor de
vernouding tot Indonesië. Een ieder weet,
en na de onderhandelingen in
1950, tot heden toe, Indonesische leiders
partijen voortdurend om Nw.-Guinea
geroepen hebben. In de allerlaatste tijd
dit rumoer aanmerkelijk verzwakt.
Er zijn hier in Nederland twee groepen,
die tegen deze officiële houding van
Nederland (helaas) bezwaar maken. Zij
vinden ten onrechte, maar begrijpelijk
gehoor bij Nederlandse kringen in
Indonesië De eerste groep is die van
degenen, die menen, dat de samenwer
king op voet van gelijkheid en vrijwil
ligheid, welke (schijnbaar) door de
souvereiniteitsoverdracht is ingeluid,
voornamelijk verhinderd wordt door het
feit, dat Nieuw-Guinea niet Indonesisch
werd. Zij zouden het willen weg
schenken, desnoods onvoorwaardelijk.
Indien dit geschiedt zo menen zij
zal Nederland Indonesië eindelijk over
tuigd hebben van het feit, dat voor Ne
derland het „koloniale" en „imperialis
tische" tijdvak is afgesloten.
ZIJ VERGETEN, dat de „resultaten"
der R.T.C., althans de politieke,
van meet af grotendeels ter zijde ge
schoven zijn door het officiële Soekar-
nistische Indonesië. En zij vergeten
bovenal, hoe thans wijlen minister Van
Maarseveen nog op 3 November 1950 in
de Eerste Kamer o.m. heeft verklaard:
„Wat zou het nut geweest zijn van maan
denlange ingespannen onderhandelingen
ter R.T.C., wanneer daags na de souve
reiniteitsoverdracht de ene partij aan de
andere de overeenkomst ter R.T.C. zou
kunnen opzeggen!" En: „Deze overeen
komsten zijn uit haar aard niet opzeg
baar. Zij extingeren (lopen af) eerst,
nadat zij ten volle zijn nagekomen
En nog meer woorden van deze strekking.
Ja, wat hiervan te zeggen, nü, begin,
1953, na de blijkbaar ook al weer ver
geten geschiedenis der geroofde wapen
verschepingen, na.... Ambon, na zovele
krenkende redevoeringen van Soekarno?
De vraag, of het zin heeft in 't algemeen,
onderhandelingen met het huidige
Indonesië te voeren, zou ons echter van
ons onderwerp afleiden.
Eèn stukje van de R.T.C.-overeenkom-
sten is althans wederzijds uitgevoerd: er
i s over Nieuw-Guinea onderhandeld, en
het werd inderdaad de hoogste tijd, daar
op Van Maarseveens leer toe te passen,
en deze afspraak als „geëxtingeerd" te
beschouwen.
T'AL DIT de politieke verhoudingen
nadelig beïnvloeden? Zij, die van de
R.T.C. een gemakkelijke overgang naar
vrije samenwerking van gelijkgerechtig
den mochten hebben verwacht, schijnen
uit te gaan van zekere na-oorlogse
ideologie, die leert, dat de gehele wereld
door een verbijsterend wonder
sedert 1945 veroverd is door een soort
alles omvattende politieke cultuur, welke
steunt op de „democratische bewustwor
ding" van alle volkeren; zij schijnen te
menen, dat de politieke denkwijzen onder
alle windstreken bijkans dezelfde zijn
geworden.
Noch het bestaan van het ijzeren gor
dijn zelve, noch gebeurtenissen in Egypte,
of Syrië, of Arabië, of Spanje, China,
Perzië, of West-Duitsland schijnen dit
„optimisme" te kunnen weerleggen. Want
het lijnrechte tegendeel is waar. De be
tekenis van de politieke ideeën van
West-Europa's democratische, Christelijk-
humanistische cultuur is ernstig aan
het verzwakken. Vele leidende politici in
Indonesië mogen sterk door deze Wes
terse ideeën beïnvloed zijn, het is niet
temin de vraag, of zij er ooit iets wezen
lijks van terecht zullen kunnen en mogen
brengen.
Het vraagstuk van Indonesië is bin
nenlands-politiek gezien meer en meer
dat van de keus tussen een autoritair
bewind en een algemene ochlocratie (let
terlijk: regering door het gepeupel), of
tewel permanente revolutie.
Zou de schenking van Nieuw-Guinea
enig probleem oplossen? Zou het bijv. de
fantastische begrotingstekorten van In
donesië helpen wegnemen? Of de rijst-
tekorten? Integendeel. Zou het de toe
passing van het veel besproken en veel
vertreden zelfsbeschikkingsrecht der vol
ken cn volksgroepen nader doen komen?
Integendeel. De positie der Indische Ne
derlanders verbeteren? Integendeel, het
zou hun laatste hoop wegnemen. Zou het
Nederlands positie in de wereld, bijvoor
beeld ten opzichte van Australië of de
Verenigde Staten verbeteren? Integen
deel, hoe zeer zulk een verbetering nodig
mocht zijn
CLECHTS één verandering ten goede
schijnt een andere groep door de
schenking van Nieuw-Guinea aan Indo
nesië verwacht te hebben: grotere veilig
heid voor de Nederlandse beleggingen,
en betere vooruitzichten Maar waaraan
kan deze verwachting ontleend zijn? Toch
niet aan de realiteit hoogstens aan
de astrologie! Immers, Indonesië is één
der slagvelden in de koude oorlog.
Daarom zijn alle beleggingen onveilig;
daarom is de economie wankel en
geen enkele Ronde Tafel-overeenkomst
geeft het vroeger „koloniale" kapitaal
enige waarborg.
Zou de schenking van Nieuw-Guinea
dit kunnen verhelpen? Integendeel: mo
gelijk zal de aanwezigheid van Europese
goede buren, èn voor de goedwillende
groepen in Indonesië, èn voor de econo
mische bedrijvigheden der maatschap
pijen. in een verdere toekomst van
doorslaggevende betekenis kunnen zijn.
In deze wereld-omvattende koude oorlog
geeft men geen posities meer op, die
houdbaar zijn, of in feite geen gevaar
lopen. Dat is al genoeg gebeurd. En een
goede buur Is meer dan een verre
vriend.
Zo lijkt het bovenal duidelijk in het
begin van 1953, dat op de genomen
regeringsbeslissing niet mag worden
teruggekomen. En de vraag is: wat nü
met Nieuw-Guinea?
Prof. dr J. PRINS.
Bij zeeplabriek in Wormerveer:
Ontslag gevraagd voor
100 man personeel
De directie van de commanditaire ven
nootschap Jan Dekker te Wormerveer
heeft voor honderd personeelsleden een
ontslagvergunning aangevraagd bij het
gewestelijk arbeidsbureau te Zaandam.
Door ..structurele wijzigingen in de eco
nomische omstandigheden van haar zeep
fabrieken" is de directie tot deze inkrim
ping gedwongen. Het ontslag betreft fa-
brieks- en kantoorpersoneel, alsmede een
I aantal vertegenwoordigers.
