MOHAMMED MOSSADEQ
In Heemstede timmert men al
zwaar aan Flora 1953
Jan Wolfslag
NIEUWE tEIDSCHE COURANT
VRIJDAG 30 MEI 1952
TFl6 IS
de ziekelijke oude man, die tenslotte kreeg,
wat hij zijn leven lang gewenst had?
ER WAS EENS EEN EDELMAN, die leefde In een ver land, met vele
hoge bergen. Deze edelman werd minister-president van het koninkrijk,
dat altijd geregeerd was door mensen, die hem maar hadden laten praten
en tegen wie hij zich dan ook steeds met hand en tand had verzet. Dat. was
niet leuk voor die edelman en men zal begrijpen, dat hij zijn kans waar
nam, toen hij eenmaal zelf aan de macht gekomen was. Na enkele maanden
reeds slaagde hij er in, de ver achter de bergen van zijn land gelegen wereld
te doen luisteren naar zijn woorden. Zijn daden, grappen, tranen en drift
buien vond men aanvankelijk vermakelijk, maar spoedig bleek, dat zijn
dolle sprongen konden beslissen over vrede of oorlog, vooruitgang of ver
val, omdat ze grote invloed hadden op de toestand in andere landen, achter
de bergen. De edelman regeerde op zonderlinge wijze. Als iemand hem
bijvoorbeeld iets voorstelde, vond hij het vervelend, altijd maar „neen" te
zeggen. Daarom riep hij dan telkens zijn tweejarige kleindochter bij zich
en vertelde haar in het bijzijn van de bezoeker wat er aan de hand was.
De kleine moest dan zeggen, wat grootvader moest antwoorden. Ze had
haar lesje goed van buiten geleerd en antwoordde steeds zonder aarzelen:
yJJeeri'. Na enige tijd echter brak zij met haar leuke gewoonte en zei
plotseling „Ja". Dit schokte de oude man zeer, omdat het één van zijn
mooiste grappen bedierf.
Zeer actief was de edelman in buiten-1 bare schurk, maar hoe kunnen we praten
landse aangelegenheden. Zo zelfs, dat in met een eerlijke fanaticus?" Nu is men in
kanselarijen, die duizenden mijlen van het Westen geneigd iedereen als fana-
zijn eigen land verwijderd waren, tot ticus te betitelen, wiens overtuiging
laat in de nacht lampen brandden. An- krachtiger en wiens gedrag vreemder is
1 dan normaal. Het is misschien juist, Mos-
sadeq een fanaticus te noemen, maar
dat zegt nog niet veel. Mossadeq heeft
een veel gecompliceerder karakter dan
de meeste zonderlinge politici, waar
het Westen thans moet optrekken.
De belangrijkste factor, die Mossadeq
dere politici peinsden dan over de
nier, waarop zij tegemoet konden ko
men aan de wensen van de zonderlinge
edelman, zonder tegelijkertijd zichzelf te
ruïneren. Niet dat hij piet oorlog dreig
de. Neen, zijn enige wapen bestond uit
het schermen met zijn eigen politieke
zelfmoord. Hij deed, zoals een kleine
weerbarstige jongen doet, die zijn zin
niet krijgt en dan uitroept: „Ik houd
mijn adem in, totdat ik blauw zie in
mijn gezicht. Dan zul je er spijt van
Op deze manier werd de edelman de
beroemdste man, die zijn land sinds eeu
wen had opgeleverd. Maar op die wijze
verhoogde hij ook het gevaar voor een
derde wereldoorlog, bracht hij zijn land
aan de rand van de financiële afgrond
en dreigde hij andere landen mee te
slepen in het verderf. Toch geloofde zijn
volk in alles wat hij deed en het juichte
hem toe en droeg hem op de handen,
als hij zich op straat vertoonde.
Hoe sprookjesachtig dit alles ook
lijkt, het neemt niet weg, dat het
harde realiteit is en zich eerst vorig
jaar heeft afgespeeld. Onze edelman
is dr Mohammed
land met de vele bergen is Perzië.
Merkwaardig is alles aan deze Mos
sadeq. Het begint al met zijn leef
tijd. Waarschijnlijk werd hij in 1879
geboren, maar niemand weet het
precies, aangezien hij de juiste da
tum angstvallig geheim houdt en
zich wel eens van een leugentje be
dient om te voorkomen, dat men
achter de waarheid komt
Kluizenaar
DE kamer op de tweede verdieping
van het parlementsgebouw te Tehe
ran, waar Mossadeq zich vorig jaar ge
ruime tijd verschanst heeft, was ever
kaal als de cel van een kluizenaar. Het
vertrek was gemeubeld met een doorge
zakt bed, een paar smoezelige stoelen,
een voetenbankje en een tafeltje, waar
op een potje inkt en een ring met drie
sleutels. In deze saaie omgeving bivak
keerde de oude ziekelijke man, die ver
teerd werd door ziekte en door eer
vreemdsoortig vuur van trouw. Zijn li
chaam was zo broos, dat een windvlaag
het omver zou kunnen blazen; zijn ge
zicht was vaalbleek, zijn ogen
jaagde de jonge Mohammed op gazellen
wilde duiven met de favorieten
het hof. Zijn moeder, een vrouw met
sterk sociaal gevoel, nam hem mei
haar bezoeken aan het Najmieh-hospi-
taal, dat zij in Teheran gesticht had
dat op het ogenblik nog steeds door Mos
sadeq gesteund wordt. Buiten de paleis
muren ontdekte de jongeman een on
rustig, in armoede gedompeld land, over
rompeld door zwermen vreemde avontu
riers en uitgeperst onder het wanbeheer
van het hof. Toen hij vijftien was, werd
hij als finanoieel agent naar de pro
vincie Khurasan gezonden. Later keerde
hij terug naar Teheran ais een schran
dere ambtenaar en de sjah schonk hem
de titel „Mossadeq" (iemand, die be
proefd, getoetst en waardig bevonden is),
Enkele maanden later sloot hij zich
aan bij de revolutie tegen de sjah;
hij hield redevoeringen op de hoeken
der straten. Toen de actie mislukte,
moest hij de wijk nemen naar het
buitenland. Drie jaar lang studeerde
hij financiën en politieke weten
schappen in Parijs. En hij herinnert
zich nog een debat uit die tijd
de vraag „Waarom wordt iemand
socialist?" De conclusie, die hij thans
toepast op het communisme, was:
„Armoede".
Spoedig voelde h;j zich diep ongelukkig
in de wereldstad. Zijn jonge vrouw en
twee kinderen had hij in Perzië moeten
achterlaten. De verbannene werd nerveus
droefgeestig en kreeg maagzweren.
Toen de sjah dit hoorde, mocht Moham
med naar zijn land terugkeren.
Nadat hij in 1916 in Zwitserland was
gepromoveerd tot doctor in de rechten,
werd hij benoemd tot onder-minister van
financiën. In deze functie zette hij met
karakteristieke energie en een vol
komen gemis aan tact honderden over
bodige ambtenaren aan de kant. Waarop
enigen van hen Mossadeq dreigbrieven
stuurden, die met bloed geschreven wa
ren. Hij werd ten val gebracht, maar in
1919 deed hij opnieuw van zich spreken
en vestigde hij zijn politieke reputatie
door de Engelsen aan te vallen, die juist
een soort protectoraat van zijn land had
den gemaakt. In 1925 proclameerde Re-
za Kahn, eens sergeant in het Perzische
leger, zich met de hulp van de Engelsen
tot sjah. Mossadeq was fel gekant tegen
deze manier van optreden. „Dit is on
wettig", gilde hij in het parlement en
hU was de enige prominente figuur, die
de moed had, zoiets te zeggen
Reza sjah, de vader van de huidige
sjah, nam in 1940 nog een late revanche
op zijn oude vijand. Op een valse be
schuldiging arresteerde de geheime po
litie Mossadeq in de tuin van diens huis.
Toen hjj vrijgelaten werd door de tus
senkomst van de kroonprins, na vier
en een halve maand in de cel vertoefd te
hebben, kon Mossadeq niet eens meer
lopen. Lichamelijk herstelde hij wel,
maar geestelijk draagt hij nog 9teeds de
nadelige gevolgen van zijn verblijf in
de gevangenis.
Sluw politicus
ALS uiterst sluw politicus ging Mossa
deq te werk bij het vormen van een
eigen politiek instrument. Met acht an
dere parlementsleden vormde hjj de Na
tionale party. Hoe ongelooflijk dit ook
ip Westerse oren moge klinken, deze
(Advertentie).
Zodra premier Mossadeq op Schip
hol was aangekomen, werd hij
door een aantal journalisten om
stuwd, een beeld, dat zich in elke
plaats voordoet waar deze merk
waardige man uit het grote olie
conflict arriveert.
negen mannen hadden maandenlang het
136 leden tellende parlement in hun
macht. Dit was mogelijk omdat Mossadeq
de weinige mannen in Perzië is,
die iets van politieke organisatie afwe
ten. Drie weken nadat de gematigde
minister-president Ali Razmara in Maart
1951 vermoord was, kreeg de oude vecht
jas zijn onvoorwaardelijke nationalisatie
programma er door. Het parlement
maakte hem daarop minister-president
ofschoon oud en ziek, „boog hij zich",
zoals hij zeide, „voor de verlangens van
meerderheid".
Nadat hij zich enige tijd in pyjama
had teruggetrokken, kleedde hij zich
even plotseling aan om voor het eerst
dn dertien dagen uit zijn afzondering te
voorschijn te komen. Zijn blauw-ge-
streept costuum hing ruim en slap over
zijn tengere schouders, toen hij over de
prachtige tapijten in het parlementsge
bouw wandelde om de buitenlandse
journalisten te woord te staan. Hij hield
een papier in zijn rillende handen en
begon te lezen, maar na een paar woor
den stokte zijn stem en zijn ogen vulden
zich met tranen. Een bediende greep de
heen en weer zwaaiende minister-presi
dent om te voorkomen, dat hü op on
zachte wijze met de grond zou kennis
maken. Mossadeq herstelde zich, snoot
zijn neus, schudde het hoofd en ging met
horten en stoten verder in eentonig Per
zisch. Hevig hijgend vertelde hij, d
Perzië tot de dood toe zou vechten vo
de nationalisatie van de olie.
TVTU Mossadeq in Den Haag vertoeft c
er de Perzische zaak te verdedigen
voor het Internationale Gerechtshof en
hier enige tijd zal verblijven, zij het niet
als gast van de Nederlandse regering,
zullen we in de komende weken nog ge
legenheid genoeg krijgen om iets te zien
te horen of te lezen van en over deze
merkwaardige figuur. Hij toch was de
man, die het machtige Engeland trot
seerde en daardoor de gunst vai
Perzische volk won, maar die er niet in
slaagde het grote Perzische probleem:
bittere armoede, uit de wereld te helpen.
En dit is nu juist het gevolg van de hou
ding, die hij tegenover Engeland heeft
aangenomen. Nog steeds is niet uitge
maakt, hoe de Perzische olievelden weer
benut kunnen worden. De enige moge
lijkheid lijkt op het ogenblik: Russische
hulp. Maar zo ver moeten de Westerse
landen het liever niet laten komen.
van vele anderen onderscheidt, is een
godsdienst, waarvan het Westen uit den
aard van de zaak nog maar zo weinig
weet: de Islam.
Mossadeq is niet vroom; hij gaat
zelden naar de moskee. Maar thuis
en in het parlementsgebouw leefde
hij bijna even streng als de stichter
van zijn religie. Hij eet weinig, bezit
slechts twee costuums en wil zich
sadeq arriveerde op Schiphol een aantal Perzische kleedjes,
een even geliefd nationaal product als de olie, welk woord Ao
Mèt 1
premier zo'n pijnlijke klank kreeg. Mossadeq is voornemens de kleedjes
aan Koningin Juliana en enkele leden van het Internationale Hof van
Justitie te schenken.
niet beter kleden dan zijn chauffeur.
Nergens anders dan in een Moham
medaans land zou dit verschijnsel-
Mossadeq mogelijk zijn.
Sociaal gevoel
"1V/TOSSADEQ groeide op in Teheran
aan het hof van de sjah. Zijn vader,
Mirza Hedayat, was minister van finan
ciën en zijn moeder, Najmos Saltaneh.
was een nicht van sjah Nsr-el-Din, een
monarch, die verzot was op vrouwen
en er dan ook 50 had. Tussen de lessen
In klassiek Perzisch en Arabisch door
terig en zijn handen beefden. Maar in dit
zeer breekbare omhulsel woonde een
wil die onverzettelljker was dan een
rots en eerder kon ontvlammen dan de
olie van Abadan
In zijn kale kamer in het parlements
gebouw zat Mossadeq-in-pyjama te pein
zen; af en toe sukkelde hjj naar de ka
mer er naast om dan afgemat achterover
te leunen op een canapé. Intussen vroe
gen Amerikanen en Britten zich bezorgd
af. wat er gebeurde tussen de gele mu
ren van het gebouw en wat er omging in
het kale hoofd van de minister-president.
Een Engelsman zei toen: „We zouden
kuqnen onderhandelen met een betrouw-
Grootse show met tal van attracties op stapel gezet
De directie van Flora 1953 is heel wat van plan! In Groenendaal, het schit
terend gelegen Heemsteedse wandelpark, brengt men met man, macht en
ijver het tentoonstellingsterrein in gereedheid; daar ruimt men in de weg
staande bosjes op; daar legt men perken aan en timmert men rustieke brug
getjes. In het kantoor, waar de heer Vermeulen de scepter zwaait, rinkelt
gehele dag de telefoon, lost men moeilijkheden op en denkt men stunts
uit! Jawel!, het belooft volgend jaar iets groots te worden. Zo vertelde men
gisteren op een persconferentie, dat op het 25 ha grote terrein niet minder
dan twee en een half millioen bollen in de grond zullen worden gestopt; dat
de tentoonstelling tot 's avonds elf uur geopend kan blijven, omdat er een
feeërieke verlichting in een groot deel van het park aangelegd zal worden
en dat men verder voor de bezoekers nog tal van attracties in petto heeft.
Men zal hier niet alleen bolbloemen
kunnen bewonderen. Want behalve de
Algemene Vereniging van Bloembollen
cultuur is bij deze manifestatie de gehele
Nederlandse sierteelt-sector betrokken.
Zo zullen zowel Aalsmeer als Boskoop
met grote inzendingen komen op de bin-
nententoonstellingen, waarvoor zgn.
bloemenpaleizen zullen worden ge
bouwd, met een expositieruimte van niet
minder dan 2000 vierkante meters. Ver
der komt er nog een grote show van
Belgische Azaleas, terwijl de feestelijk
heden binnenshuis besloten worden met
een tentoonstelling van zomerbloemen.
Het grote verschil met de Keukenhof
is, zo vertelde de heer Vermeulen,
dat men in Lisse uitsluitend bol
bloemen exposeert. En bovendien
worden de inzendingen daar ook
niet, zoals bü de Flora, gekeurd door
een internationale jury, die samen
gesteld is uit vooraanstaande vak
mensen uit alle delen der wereld.
De prijzen hoopt men te kunnen putten
uit een bekroningsfonds. Degenen, die
een bedrag aan dit fonds cadeau doen,
ontvangen een passepartout (minimum
f 25). De milde gevers, die f 500 willen
schenken, Kunnen bepalen, dat hun prijs
als afzonderlijke ereprijs ter beschikking
Het bediijisleven
Naast de sierteelt-firma's zal ook het
Nederlandse bedrijfsleven in de gelegen
heid worden gesteld om de producten
temidden van de bloemen te exposeren.
Zo zullen paviljoens als „De mode en de
bloem", „De vrouw en de bloem", „De
bloem en haar toepassing" en vele andere
WfS, als het ware H5H3E1
v in de nieuwe Mall-metal"-verpakking
„Nun singen sie wieder" van Max Frisch
geeft geen bevredigend antwoord
Buiten het Woord om
ook niet mogelijk
geslacht opgroeit, dat de oorlog wel mee
geleefd maar niet be-leefd heeft. Die tyd
heeft by hen daardoor ook niet zulke
diepe sporen kunnen achterlaten. Het
vreseiyke en gruweiyke uit die Jaren
hebben ze voor een groot deel van horen
zeggen. Zij zitten met alle mensen even
wel in dezelfde na-oorlogse misère en
ellende, zy moeten tussen puinhopen en
hun weg zoeken. Door de oorlog
oor de ouderen begrippen als:
vriend, vüand, wraak en vergelding
tamelijk snel bepaald.
Voor de jongeren is dait niet zo een
voudig en tooh moeten ook zij zich
oriënteren. We kunnen daarom begrijpen,
de studenten een stuk gekozen heb-
van Max Frisch, een Zwitser, die
de oorlog niet aan den lijve heeft onder
vonden en als „buitenstaander" over
oorlog peinst. We schrijven met opzet:
oorlog en niet d e oorlog, wamt de
sohrijver bindt zijn stuk aan geen tijd of
De enige reden voor de schrijver
als buitenstaander over deze dingen
Verster-tentoonstelling tot
Maandagmiddag open
De Verstertentoonstel-liing in de Laken
hal is nog tot en met Tweede Pinkster
dag geopend. Het bezoek van deze inte
ressante expositie beweegt zich in stij
gende lijn. Alhoewel van verschillende
zijden op verlenging is aangedrongen,
bestaat de mogelijkheid daartoe niet, zo
dat de tentoonstelling onherroepelijk
Maandag voor het laatst te bezichtigen is.
attracties de aandacht van de bezoekers
trekken. Men hóórt zelfs al fluisteren,
dat er op deze bloemententoonstelling
ook modeshows en dergelijke zullen
den gehouden. De bezoekers zullen niet
hongerig of dorstig naar de huiselijke
haard behoeven terug te keren. Er komt
een nesitatirainrt met 'n accommodBitde voor
2000 personen en bovendien wordt ei
een snelbuffet plus een theehuis ge
bouwd.
Zo timmert men ginds met veel voort
varendheid aan Flora 1953. Een tentoon
stelling, die samen zal werken met de
Keukenhof om 1953 te plaatsen in het
kader van het „National Flower Festival
of Holland."
een godsdienstig element. Frisoh neemt
heit de mensen kwalijk, dat zij ongemoti
veerd omspringen met de woorden van
aindere (gestorven)
jongleert hij nogal met woorden, die de
gestorvenen spreken, en speelit die uit
ten opzichte van de levenden.
Zo heeft ook Frisch in deze mdet het
laatste woord gesproken. Gelukkig naetl
Maar, en dat is zeker een grote ver
dienste van het stuk, hij heeft het ge
sprek geopend, dat evenwel nooit tot eer
bevredigend eind gebracht zal worden
buiten het Woord (logos)
Het L.S.T. met medewerking rail de
T.V.S.L. heeft met de opvoering van dit
stuk een knappe prestatie geleverd.
Onder regie van Arend Hauer en T.
Hauer-MeLlemaheeft men deze lastige
opgave, al werden alle moeilijkheden niet
overwonnen, tot een uitstekend eind ge
bracht. Er waren ogenblikken van grote
dramatische spanning (eind 5e tafereel).
De -tegenstelling tussen het eerste
tweede gedeelte had in het spel
tot uiting kunnen komen, dat had de
hoorders de zaak duidelijker gemaakt.
Het eerste stuk is werkelijker dan het
tweede. Plastiek en d-iotie, de twee
naamste punten bij dit stuk, waren goed,
ofschoon sommigen, vooral de dames,
j duidelijker. gearticuleerder, moeten
spreken. Heel goed waren de heren J.
schrijven is, dat degenen die het niet aan Foudraine. een harde, op zijn manier
den lijve ondervonden hebben, van de eerlijke Herbert, J. G. Paardekoper, als
verzoeking der wraak bevrijd zijn. Zijn de hopeloze Karl, en R. van Vleuten, de
stuk bestaat uit twee gedeelten en een dichterlijk aangelegde Benjamin,
epiloog. In het eerste gedeelte tekent hy R. K. J. Koumans en H. de Jong had-
de mensen in hun wanhoop, hun des-1 den practische. sobere en stijlvolle décors
illusie. De soldaat, die gijzelaars fusil-j ontworpen, goed van kleur en toon. Tot
leert, omdat het hem opgedragen is,'slot-u'i
maar daar nooit bovenuit kan komen.'
Telkens weer hoort hij het gezang van
de gedoden en -het zal weer klinken
iedere keer, wanneer er geschoten wordt
of onrecht bedTeven. „Nu zingen ze
weer," is het refrein in dit requiem.
Iedereen is vastgelopen, niet alleen de
soldaat, ook de handwerksman, de kun
stenaar, de vrouw als vrouw en moeder.
loopt als blind door deze
wereld, hij tast en kan zijn weg niet
vinden. Ziende wordt hij pas, volgens
Frisch. op de grens van dood
eeuwigheid.
In het tweede gedeelte klaart er veel
voor hen op, en wanneer dan in
epiloog blijkt, dat de overlevenden, met
hun redevoeringen en kransen op de
graven, -toch de kern van de zaak niet
gegrepen hebben, eindigt het stuk zeer
pessimistisch. Niet alles is echter voor
niets; alleen de liefde is boven alles,
omdat ze, wetend dat ze tevergeefs is,
tooh niet vertwijfelt.
Moeilijk probleem
Frisch heeft in dit stuk een heel
moeilijk vraagstuk aan de orde gesteld.
Hij maakt het zich niet gemakkelijk,
zelfs zo moeilijk, dat hij er eigenlijk ook
niet uitkomt; wie zal dat ook buiten d
Waarheid en het Leven om, want d
priester brengt in dit stuk nauwelijks
Samenwerking tussen EHBO, brandweer
en andere diensten dringende eis
Propagandasamenkomst
Leidse E.H.B.O.-raad
De Leidse EH.B.O.-Raad, als over
koepeling van alle EH.B.O.-verenigingen
in Leiden en Oegstgeest, heeft gisteren
in de foyer van de Stadsgehoorzaal een
propaganda-avond belegd, die mede in 't
teken van de Burgerbescherming zeker
als geslaagd mag heten.
De voorzitter, de heer C. Chr. van der
Méér, was de tolk van allen, toen hij de
burgemeesters van Leiden en Oegstgeest,
alsmede de commissaris van politie, dr
A J. Kors (Rode Kruis), de commandant
van de Brandweer, de heer S. W. Hage-
doorn, en vele genodigden van harte
welkom heette.
Dr L. W. van Liebenstein gaf een uit
eenzetting van de noodzaak van E.H.B.O.-
kennis voor ieder in de huidige tijd, en
memoreerde in het kort de taak van alle
burgers zich te melden voor het mooie
„vak" E.H.B.O.
Met vele voorbeelden toonde spr. aan
hoe nodig het is E.H.B.O.-kennis te ver
garen, waarbij hij wees op de cijfers uit
de laatste statistieken over de verkeers
ongevallen in het afgelopen jaar.
Voor de pauze draaide de film „City,
Fiire",
waarin wordt aangetoond,
Engeland tijdens de wereldoorlog
door samenwerking veel werd bereikt.
Na de pauze besprak de heer Hage-
dooru de besoherming der burgerbevol
king. Juist de samenwerking tussen
brandweer, E.H.B.O. en andere diensten
kan van groot nut zijn voor een algehele
hulpverlening, aldus spr.
Aanmelding voor de eerstvolgende
c u-sussen kan geschieden bij: Ned. Ver.
E.H.B.O.. Nic. Beetsstraat 14; Ka-th. Nat.
bond, Melchior Treublaan 30; Vei
E.H.B.O.-Dienst, Maredijk 85; E.H.B.O.
Brigade, Nieuwsteeg 29.
Met enkele geestige filmpjes en eei
dankwoord tot alle autoriteiten en be
langstellenden is deze geslaagde bijeen
komst gesloten.
Veertig jaar bij de N.Z.H.
De heer H. J. Flandrijn, stadsconduc-
teur bij de N. Z. H., heeft er op 14 Juni
veertig dienstjaren opzitten.
Vijf-en-vijf tig jaar getrouwd
Op 9 Juni hoopt het echtpaar G. J.
BinnendijkBoom. Voldersgracht 44, 55
jaar getrouwd te zijn.
bloemen en woorden de tolk
t veel dank en verdiende hulde.
Ook U kunt nu
FOTOGRAFEREN
'n Aardig
Fototoestelletje 15.
'n Prima Film 1.50
Vraagt inlichtingen bij
Foto Ciné
Breestraat 123
to. Stadhuis Telef. 21851
Ver. v. Ned. Gemeenten
vergadert in Leiden
De afdeling Zuid-Holland van de v
eniging van Nederlandse Gemeenten
komt op Woensdag 11 Juni bijeen i
foyer van de Stadsgehoorzaal te Leiden.
Tijdens deze vergadering, die om IC
begint, zal de heer Weststrate, uit Den
Haag, spreken over het belang van de
verwerking van afvalstoffen tot zgn
compost. Het Leidse gemeentebestuur
ontvangt de deelnemers des middags
half 1 op het stadhuis. Tegen half 3 wordt
op het terrein van de Leidse brandweer
een demonstratie aangeboden. Na afloop
hiervan gaat het gezelschap in Warmond
thee drinken.
Scholier uit Katwijk aan Zee
door auto gegrepen
Hedenmorgen om kwart voor negen
heeft zich op de Rünzlchtweg. ter
hoogte van de Borneostraat. een ernstig
verkeersongeluk voorgedaan waarva
13-Jarlge scholier A. B. M. uit Katwijk
aan Zee het slachtoffer Is geworder
Is met een hersenschudding en een
stlge wond aan het achterhoofd naa
Academisch ziekenhuis vervoerd.
Komende u-lt de riebttog Rljnsburg
sloeg M. zonder op het verkeer te letten
of richting aan te geven het rijwielpad
waarop hij fiets* af, om op het beton-
paadje tongs de trambaan zijn weg te
vervolgen. Op dat moment wilde Judst
de personenauto, bestuurd door de heer
P. A. de J. uit Leiden, passeren Deze
kon een aarvHJddTve ndet meer voorkomen
Dr Varenkamp, die de eerste hulp ver
leende. acht* geen direct levensgevaar
aanwezig.
Agenda voor Leiden
Vrydag
Foyer Stadsgehoorzaal. 7.45 uur: eind-
les muziekschool Mij voor Toonkunst.
Manege: 7.30 uur: uitvoering Leidsche
Manege.
Den Haag. 8 uur: Gebouw voor K.
en W.: „La Traviata". voor K. en O,
Leiden.
Noordwijk: Casino. 95 uur:
lustrum-tournooi van de L.S.M. L.T.V.
Koudekerk aan den Rijn:
7.45 uur: afscheid burgemeester Verheul.
Zaterdag.
10 uur: eerste steenlegging Chr. Nat
school Roodenburgerpolder.
Vlies, 3.305 uur: receptie A.S.C.
De Burcht: 4—5.30 uur: receptie-Roo-
denburg.
De Burcht 8 uur: feestavond Rooden-
burg.
7 uur: LugdunumA.D.O. (L.D.W.S.-
Tentoonstellingen
Lakenhal. 104 uur: werken van Plo
ns Verster (t.m. 2 Juni).
Universiteitsbibliotheek, half 10—half
8: teksten en andere uitgaven Association
Dion Budé (t.m. 31 Mei).
Prytaneum: werken van de Haagse
groep ..Verve" (tm. 2 Juni).
Nachtdienst apotheken
Apotheek Herdingh en Blanken. Hoge-
woerd 171, tel. 20502. en apotheek Reyst,
Steenstraait 35, tel. 20136.
„Kracht van Omhoog"
Wij moeten ons geloof
beleven
Nadat Dinsdag en Woensdag reeds bij
eenkomsten waren gehouden, is gister
avond in gebouw ..Prediker" de laatste
samenkomst van de Pinksterconferentie
onder het motto „Kracht van Omhoog"
gehouden.
De evangelisten H. van der Flier en W.
Malgo hebben gesproken over het
onderwerp: „Gemeentelijke opwekking".
Eerste spreker is daarbij uitgegaan van de
woorden uit Gen 45 vers 928. met als
thema: Jozef leeft nog". Hij heeft gewe
zen op het getuigen zijn van het beleven,
de kracht des Evangelies voor het bele-
het beleven van het geloof. De
stuwkracht van de prediking moet altijd
zijn de liefde van Jezus en deze bood
schap zullen wijzelf steeds moeten bele
ven en in practjjk brengen. Wij moeten
tot de wereld gaan met de zegen van het
Evangelie, welke wij de „gouden koets"
het Evangelie kunnen noemen, aldus
spr. Daarin zullen wij plaats moeten
evenals de broeders van Jozef
hebben gedaan.
De heer Malgo, afkomstig uit Zwitser
land, heeft het woord gevoerd naar aan
leiding van Joh. 3 vers 3, waarbij hij
op de kenmerken van de wederge
boren mens. Geloven, aldus spr., is altijd
actief zijn als getuigen van het Evangelie.
Hij wekte op tot daadwerkelijke bekering
in deze tijd. waarin zovele religieus ver
leide mensen leven. Wij zullen ja tot God
moeten zeggen en ons zo in Zijn dienst
De evangelist, de heer H. Schouten jr.
gisteren naar Zwitserland vertrokken
_jn daar gedurende vijf weken mede te
werken aan een tentcampagne.
Geslaagde oudermiddag
Leidsche Buitenschool
Op de Buitenschool te Katwijk aan
Zee had de voorjaarsouderbueenkomet
plaats en velen hadden aan de oproep
gehoor gegeven met de leiders en leid
sters de belangen der kinderen te ko
men bespreken, kermes te komen maken
met het werk en de gebouwen en het
terrein en de ligiholilen te bezichtigen.
De directrice deelde na een woord van
welkom mee. dat deze middag geheel
aan de belangen van he; onderwijs sou
zijn gewijd. Uitvoerig wend stilgestaan
bij de moeilijlcheden waarmee het on
derwijs te kampen heeft, door een klas-
eebevolking, samengesteld uk leerlingen
van verschillende richtingen van onder
wijs uit verschillende plaatsen on hoe de
zwakke gezondheid, waarin de kinderen
bü aankomst verkeren, remmend werkt
op de prestaties. Een dringend bercop
werd op de ouders gedaan hun belang-
etellhng te tonen ook voor het onder
wijs. Daarom werden rij uitgenodigd ce
lessen bü te wonen, die buiten werden
gegeven. Natuurlijk hadden de onder
wijzers voor wat aantrekkelijke stof ge
zorgd. De kleintjes vertelden van hei
itenleven en zongen er van, in de
hogere leerjaren stond de hygiëne en het
Rode Kruiswerk a het méddelpunt der
