TROPHYC0A?r Arts mag geen einde maken leven van een zieke aan NIEUWE LEIDSCHE COURANT 3 WOENSDAG 12 MAART 1952 Eenparig oordeel der Christelijke ethiek: Gebod van God trekt voor de mens een onverbiddelijke grens (Door prof. dr R. Schippers) TfUTHANASIE dit vreemde woord betekent in de Griekse litteratuur „schone dood". Maar bij ons heeft het een wat andere zin gekregen; het werd zoiets als een technische term. Als zodanig heeft het drie beteke nissen in het Nederlands. De eerste is al oud en tegenwoordig ongebruike lijk. Zij kwam voor in de terminologie van de zogenaamde Beoefeningsleer, die voorschriften gaf voor de oefening in de godzaligheid door een nauw gezet godsdienstig en zedelijk leven. In deze Beoefeningsleer is euthanasie het woord voor de „wel-stervensconste". De mensen, die dit woord graag gebruiken, waren er van overtuigd, dat niet alleen het wèl-leven een kunst is, maar ook het goede vrome sterven; het in Jezus ontslapen. Onder het hoofdstuk Euthanasie beschreven zij als het ware de geestelijke techniek van deze voor velen zo moeilijke bezigheid. Men mene niet. dat ik hier een woord kwaad van zeggen wil; integendeel, al is het een gevaarlijke zaak, met hun voorschriften ook al plaatsen zij zich onder de critiek van de Heilige Schrift zich bemoeien met het geheim van de Heilige Geest, dat het Christelijk sterfbed heet, het is aan de andere kant een nodige zaak. dat christenmensen iets weten van de „weg der middelen", die God gaan wil bij de vertroosting der stervenden. De twee andere betekenissen zijn derner. Zij hangen samen. Zij duidén het bezorgen van een zachte dood aan ongeneeslijke zieke. Zoiets is technisch mogelijk. In de tweede betekenis i! dan de term voor de moord op dat leven, dat de nazi's levensonwaardig noemden. Door deze euthanasie werden de levens van ongeneeslijke krankzinnigen en van idioten afgesneden. Het leven van deze mensen gold voor de nazi's alleen maar als nutteloos en schadelijk volksgemeenschap en het moest uit de weg geruimd worden. Hier zat een vol komen onbarmhartige miskenning van het menselijk leven achter en eutha nasie was slechts een mooi woord een afschuwelijke zaak. Daarom is euthanasie in de derde be tekenis toch weer iets anders. Men duidt er mee aan het doden van of zoals ook wel gezegd wordt: het actieve versnellen van het stervensproces bij lijders ongeneeslijke ziekte door toepassing de middelen der geneeskunst met het doel om hun en hun naasten nog langer de pijn, het verdriet van hun ziek-zijn besparen of ook hét leed van een pijn lijke. soms afschuwelijke dood. Het doel is hier allerminst om een weerloos selijk leven uit de weg te ruimen. Nederlands proces OOK NEDERLAND heeft nu zyn eutha- nasie-proces, waar blijkens de be richten in de dagbladen een onzer artsen terecht stond op de beschuldiging, dat hij zijn broer op diens verzoek een hoeveel heid Codinovo-tabletten en drie mor- phine-inspuitingen had gegeven, waar op de dood van zijn broer was gevolgd. De zieke leed sinds acht jaar aan een zeer ernstige longziekte; de medische wetenschap stond met al haar middelen machteloos tegenover de ontzettende be nauwdheden van de patiënt en hij had volgens de medici hoogstens nog enkele weken te leven; de zieke nam zelf de tabletten in. Het kan onze bedoeling niet zijn over dit speciale geval iets te zeggen. Zoiets is terecht ongebruikelijk. De rechtbank zal hebben uit te maken of het waar is, wat door de beklaagde wordt gezegd: „Wat ik voor mijn broer gedaan heb. ligt in één lijn met de handelingen van euthanasie, welke overal ter wereld door artsen wor den verricht"; en ook of hier van toepas sing is wat ons Wetboek van Strafrecht zegt: „Hij, die een ander op zijn uitdrukke lijk en ernstig verlangen van het leven berooft, wordt gestraft met een gevange nisstraf van ten hoogste twaalf jaar". Op dit art. 293 pleegt mon te wijzen, wanneer de juridische kant van het euthanasie vraagstuk ter sprake komt. Wij zullen ons nu alleen met het zede lijk aspect bezig houden. En dan is vóór alle dingen wel nodig, dat wij ons door dringen van de bijna ondraaglijke last van het lijden, welke door God aan een ziek en uitgeput mens kan toegemeten worden. Ik heb heel vaal: een innig vroom kind van God horen bidden en smeken om verlossing uit zijn aardse lijden door een spoedig zalig sterven en ik heb ook zelf meer dan eens bij een ziekbed, waarvan men niet anders kan denken dan dat het een sterfbed was en waar zo erbarmelijk veel pijn geleden werd, ootmoedig gebeden om verkorting van dit leed, zo het mogelijk ware. Waar de vraag van de euthanasie er een is van de medische ethiek en allereerst zich aan de artsen opdringt, mag er bovendien wel op gewezen worden, dat juist de arts uit hoofde van zijn vakkennis soms nóg meer pijn én nóg minder weerstandsvermogen in het verschiet van het aardse leven van zijn patiënt ziet dan wie ook. Verleidelijke vraag Is in zulke omstandigheden niet het „ideale" geval denkbaar, dat de patiënt bij vol bewustzijn samen met de naaste familieleden in eerste barmhartigheid en diep-ernstig beraad eenparig tot de slot som komen, dat de ingreep van de eutha nasie in de gegeven situatie toch de beste, de meest menswaardige „oplossing" is? Deze vraag is zó verleidelijk, dat het ons niet verwondert, dat ze verschillend beantwoord is en nóg wordt. De oude eed van Hippocrates zegt hier onvoor waardelijk „neen", wanneer zij de artsen laat zweren: ik zweer dat ik r.oolt iemand een dodelijk gif zal geven, ook dan niet ik niet een zo verwerpelijke raad geven. Zuiver en heilig zal ik mijn kunst bewa ren. In enkele landen echter is de mo gelijkheid van euthanasie onder vele be perkende bepalingen wettelijk geregeld. Daar acht men een „ideaal" geval als hierboven geschetst, denkbaar en daar antwoordt men soms met „ja" op de ge stelde vraag. Waarom zeggen ook wij. met de toonaangevende literatuur van medische zijde in Nederland, dat het niet geoorloofd is die moeilijke en ver. léidelijke vragen van daareven met „ja' te beantwoorden? „Voor het leven staat men in eerbied stil. Men steekt er de hand niet naar uit. Het heeft een on doorgrondelijk geheim, dat we niet mo gen schenden. Wat weten we van de zin van het leven? En zou de arts, die strij der voor het leven, de middelen die de wetenschap hem geeft, mogen gebruiken om leven te vernietigen? Neen! Niet zo zeer omdat het moeilijk zou zijn grenzen te trekken, niet zozeer omdat deze be voegdheid tot onverkwikkelijke sociale complicaties zou kunnen leiden, maar zonder meer uit het beginsel van de eer bied voor het leven". Zo sprak Prof. dr R. van Dam zich uit op het Lustrum congres van de medische faculteit der Amsterdamse Studenten in 1946. En daar stemt het oordeel van de Christelijke ethiek mee overeen; ik denk aan de goe de bladzijden, die Karl Barth in zijn laatst verschenen deel van zijn K.D. aan deze zaak wijdt (III, 4. 484--188). Met alle eerbied voor de goede bedoe ling om aan eeq lijder van zeer groot leed een laatste weldaad te bewijzen is, zover ik weet, het eenparig oordeel van de Christelijke ethiek, dat bij al de vra gen die hier kunnen rijzen het antwoord moet worden gegeven uit de erkenning, dat het Gods zaak is en Gods zaak alleen een einde te maken aan het menselijk leven en dat de mens daarbij slechts dewerken mag op Gods bijzonder en delijk bevel. Dit is een formulering, onlangs door Barth gegeven, waarmee wij evenzee stemmen als met zijn opmerking, dat leven en sterven beide slechts een t daad voor de mens kunnen zijn, indien de mens beide uit Gods hand ontvangt aanvaardt. Het is menselijke a a n m a ging te menen, dat de mens hier eigen machtig tussen komen kan en dat i selijk ingrijpen hier metterdaad hulp zou mogen heten. Dat Gods gebod om het leven te eerbie digen en te beschermen hier een onver biddelijke grens trekt is, zoals alle wer kelijk van God komende geboden dit doen, alleen maar goed en heilzaam. Stilstaan voor de grens hij weet met zijn verlangen naar verlos sing voor deze grens te moeten stil staan. Het is goed voor zijn familie, die hem het allerbeste gunt, dat zij beseft, dat de vraag of misschien aan de zieke de gunst van de euthanasie mag worden bewezen, door een duidelijk gebod Gods bij voorbaat afgesneden is. Wie heeft het recht het leven van zyn medemens op te geven? Hoe zal de naaste van de zieke zijn taak. om alles te doen. wat de patiënt tot het laatste toe sterken moge in lijden, volbrengen kunnen, indien hem toegestaan wordt in het geheim een v te koesteren in de richting van zulk versneld sterven door mensenhand? Het is en daar zullen wij toch v al om moeten denken goed vooi arts. dat hij zich hier door een gebod Gods of door een duidelijke gewetensbe slissing van onvoorwaardelijke eerbied voor het levgn begrensd weet in zijn op treden. De arts immers zou. ingeval euthanasie geoorloofd ware, de beslis sende stem hebben en hij zou ook de ge nomen beslissing moeten voltrekken in een daad.. Men zegt. dat altijd het risico aanwezig is, dat een ten dode opgeschre ven mens weer opleeft. Mag het r van een voorbarig doden de prijs zijn voor de disputabele weldaad, die dokter dan in zogenaamd zekere gevallen mag bewijzen? Het beroep van de arts is toch al zwaar genoeg dan dat hij be zwaard zou mogen worden met het nemen van zulke beslissingen. Het recht van euthanasie zou iets brengen tussen de patiënt en zijn dokter, dat niet tussen hen komen mag. (Advertentie) De Virginia sigaret met de nieuwe kwaliteitsnorm Lezing voor leseive-politie Goed georganiseerde hulpdiensten beperken uitwerking van atoombom LS DE BURGERBEVOLKING is voorbereid en de hulpdiensten goed zijn ge organiseerd, kunnen de gevolgen van een eventuele atoombom-aanval aan- ienlUk worden beperkt. Dit zei dokter W. A. L. Dekker, het hoofd van het centraal laboratorium van het Acad. Ziekenhuis gisteravond in het politicbureau tot een groot aantal leden van de reserve-politie. Dokter Dekker, die zelf reserve-agent politie Is, hield een inleiding over de atoombom, waarin hij speciaal de me dische aspecten van een atoom-oorlog belichtte. erking van de atoombom is drie-1 radio-actieve stoffen beschermt ledig. De luchtdruk geeft mechanische Het doet er niet toe hoe U Uw matting, vloerzeil of tapijt ver legd wilt hebben. Onze behangen en stoffeer den verstaan hun vak en hun werk is tot in de hoekjes in de puntjes I Rapport gevraagd In de zaak tegen een 25-jarige los werkman uit Leiden, die een oude ge vangenisvriend voor 600 had bestolen, gelastte de Haagse rechtbank herope ning van het onderzoek voor het in winnen van een reclasseringsrapport. Er was een jaar en zes maanden met aftrek tegen verd. geëist. Hij had diefstal ge pleegd in Den Haag, Leiden, An .wer pen en Apeldoorn. Aannemer vrijgesproken De 49-iarige aannemer W F. S uit Uithoorn stond veertien dagen geleden voor de Haagse rechtbank terecht, om dat hij betrokken zou zijn geweest bij geknoei me: zand leveranties voor de bouw van het nieuwe station te Leiden Er werd een jaar tegen hem geëist. De rechtbank sprak hem thans vrij, onder meer opmerkende, dat het voor aecoord tekenen van het dagboek geen creatieve werking had. Het teniastegelegde werd niet bewezen geacht. Firma J. P. van der Blom organi- Agenda voor Leiden seerde modeshow Woensdag Schouwburg. 8 uur: Rott. toneelgezel schap speelt voor K. en O. Othello van i Shakespeare (vrije voorstelling), i Vlies, 8—11 uur: Banketbakkers-show. Levendaal 1, half 7—half 8: Zitting commissie voor de prijzen. Donderdag Ty SHOW, die de firma Van der Blom gisteren ('smiddags en s avonds) I v0^hd™SfdLse8K^riS^ev<tS°A5S'°' U in de Turk hield, heeft de Leidse dames een goede indruk gegeven Snouck-Hurgronjehuis. 12 15 u: Pauze- L.A.K.. Jaap Stoten en A. Th. Kapsels, make-up en kleedkunst (Van onze verslaggeefster) van datgene, wat van haar in het komende seizoen op het gebied élégance verwacht wordt. Men is in ieder geval thans op de hoogte van make-up, kapsel en kleding. En Elisabeth Ardens vertegenwoordigster heeft het de dames op het hart gedrukt: dit alles heeft pas effect, wanneer het is gebaseerd op een charmant uiterlijk. En dat klonk héél verstandig. Dc materiële basis voor een goede verschijning, figuur en loop, werd door mevr. J. van Kiregten, Elisabeth Ardens representatieve, eerst degelijk onder de loupe genomen. In het algemeen, zo zei spr., is een verzorgd uiterlijk al de helft van de winst. Wat de make-up be treft: hier propageerde zij u'teraard de producten van haar Amerikaanse op drachtgeefster, maar de tips. die zij gaf betreffende het schoonihouden en het stimuleren van de huid, zijn zeker alge meen geldend. Met haar leuze, dal iedere vrouw de opdracht heeft om er „goed" ui', te zien, kan zeker iedereen het eens zijn. De heer J. P van der Blom, de orga nisator van de show. was hierna aan het woord met éen serie kapsels en avond creaties, die er wezen mochten. Zij wa ren ove- het algemeen geheel volgens de richtlijnen van de mode. maar toon den aan. dat die richtlijnen door een vakman met smaak cn psychologische kijk moeten worden gehanteerd. Zo'n vakman is de heer Van der Blom, want wij constateerden, dat iedere mannequin op geheel persoon lijke wijze was behandeld en dat de meeste kapsels uiterst draagbaar waren: het Directoire-kapsel voor de rijpe: vrouw, het jongemeisjeskapsel voor h< lieve, ronde gezichtje. De veren bijoux in de avcndkapsels waren m- smaak aangebracht. Het nieuwe Er.geli procédé van StijnenLonden. „Sta mist" geheten en dienend om het haar op sommige plaatsen een interessante zilveren, gouden of roden gloed :e ven, voldeed zó zeer, dat ook de ma: quins van Tonny Waagemans er behandeld wensten te worden. Een kei avondkapsel viel minder in i smaak: zo het met een Nerz-bontje In Surinaamse binnenlanden werd hospitaal gesticht Simavi-avond in de Zuiderkerk wonden; door de lichtwerking van de explosie (mlllioenen graden Celsius), de ultra-violette stralen, ontstaan tot op grote afstand „flitswonden" en ten derde 'jn er de ioniserende stralen, die de eefsels van het lichaam aantasten. De atoombom kan op drie manieren tot explosie worden gebracht: boven de grond (dan is het effect van de lucht druk het grootst): op de grond, waarbij een stof ontstaat, die sterk radio-actief is i op grote afstand door mensen kan orden ingeademd, en onder water, waardoor het gebied tijdenlang gevaar lijk blijft. Men zal angst krijgen, dat tegen dit wapen niets is te doen, vervolgde dokter Dekker, vooral als men de uitwerking er van in Japan ziet. Toch waren de meeste slachtoffers daar te wijten aan het feit, dat men niet op zo'n bom was voorbe reid en de huizen licht van bouw zijn. Van de slachtoffers werd 60% getroffen door dc luchtdruk, 20% door flitswerking 20% door radio-actieve stralen. Zeer 1 mensen werden de dupe van latei- ontstane infectie. M'litalr gezien zal men de explosie >ven de grond toepassen. Omdat de bom grote verwoestingen aanricht, moeten de hulpdiensten worden gedecentraliseerd. Voor de luchtdrukslachtoffers is een goed ingerichte bloedtransfusiedienst nodig. Dit werk van het Rode Kruis zal sterk moeten worden uitgebreid. De bestrijding van de hitte en uitstra ling is zeer moeilijk. Spr. vroeg zich af, of de door de regering beoogde uitbrei ding van het brandweermateriaal wel oldoende zal zijn. Tegen de flitswerking. raarvan de mens een deel kan verwer ken, kan men ook iets doen. De ultra violette stralen worden tot de helft ver zwakt door een staalplaat van 2^2 cm, door beton van 71f> cm en door aarde van Witte kleding vermindert de uit werking eveneens. Het is mogelijk de do- stralen, die men heeft gekregen, te bepalen. De bestrijding van de werking deze stralen kan o.a. geschieden oon gasmasker reeds voldoende. Over het algemeen kan men het best dekking zoeken in ondergrondse schuilplaatsen. Inspecteur D. J. Verzijden belichtte voor de inleiding van dokter Dekker de taak van de reserve-politie in oorlogstijd. Commissaris R. J. Meijer drong er op aan propaganda te maken voor de reser ve-politie en de heer Prinsen van de re serve-politie wekte op tot deelneming aan de oefeningen. De avond werd ook bijgewoond door de burgemeester en hoofdinspecteur D. W. van der Wal. In de bijeenkomst, gisteravond door het Leidse Simoui-comifé in dc Zuiderkerk gehouden, sprak dr P. A. de Groot over zijn werk als geneesheer-directeur van het door hem gestichte Prinses Juliana hospitaal te Kabel, een plaats midden in de Surinaamse wildernis. Ds J. van der Wiel sprak in zijn openingswoord de hoop uit, dat dr De Groot in zijn opzet, om ook in Leiden aandacht te wekken voor het werd van Simavi, zal. slagen. Overal in gebieden, waar het lijden nog lang niet voorbij is, aldus dr De Groot, tracht een schare van dokters en ver pleegsters hulp te bieden. Ook In de binnenlanden van Suriname, waar 25.000 Bosnegers wonen, is nu één hospitaal, waaraan één dokter en twee gediplo meerde verpleegsters verbonden zijn. Om de aanwezigen enigszins vertrouwd maken met Suriname, vertoonde spr. :n aantal lichtbeelden van Paramaribo aan de kust gelegen districten. Over het leven en de gewoonten van de Bos negers werd een film vertoond. Deze nensen wonen in het oerwoud, dat alleen la de rivieren is binnen te dringen. Hierna sprak dr De Groot aan de hand •an foto's over zijn werk in het hospitaal e Kabel, op 133 km afstand van Parima- ribo. Het hospitaal is in 1947 gebouwd het heeft een waterleiding en electri- clteitsvoorziening. Omdat verse melk tal koeien. Veel Bosnegers lijden ziektes, ontstaan door gebrek aan minen. Bü het hospitaal heeft men grote moestuin en men tracht ook de Bosneger 't verbouwen van verse groente- bij te brengen. Dit ziekenhuis moet een ziekenhuis niet alleen vóór. maar ook van de Bosneger worden. Daarom heeft men ook veel Bosnegers als personeel in dienst. Spr. behandelde ook de dagindeling in het ziekenhuis en vertelde verder van zijn polikliniek-werk en van het bezoek uur. Medicamenten en andere benodigd heden voor het ziekenhuis worden aan gevoerd via een spoorlijntje, dat men Wijkverpleegster is de verpersoon lijking van het kruiswerk Leidse Sociale Raad sprak over het werk der kruisverenigingen Onder voorzitterschap van mr P. A. Toorenburg kwam gisteravond de Socia le Raad in het Snouck Hurgronjehuis aan het Rapenburg bijeen om iets te horen over he; werk van de kruisvereni gingen. In December van het vorige jaar werd een gelijksoortige avond ge houden. Sprekers waren de heer W. P. Droog, lid van het hoofdbestuur der Zuidhollandse vereniging Het groene Kruis, en mr F. A. Th. van der Brug gen. directeur van het provinciaal bu reau van het Wit-Gele Kruis. De heer Droog wees er op. da: er nog te veel onbekendheid ten aanzien van het werk der kruisverenigingen be- s'aat. 75 Jaar geleden is men in Noord- Hplland met dit werk begonnen. Het sloeg over naar onze provincie en thans is he: over alle provincie^ verspreid. De opzet was eenvoudig (uitleenbureaux). Hierna deed de wijk- of kruisverpleeg- trede. Zij is de verper: s:ig af op het terrein van de internatio nale volksgezondheid, aldus spr die hierna nog inging op de kinderhygiëne. de consultatieburei ux. de voorlichting op verschillend gebied, de' praeventieve functie van het kruiswerk en de gezins zorg. Ten slotte bepleitte hij een dege lijk pensionnering van dc wijkverpleeg- Mr Van der Bruggen behandelde voor namelijk de functie van het kraamcen- trum en die van de kraamverzorgster en kraamdocent. Hij deelde mee. da- op 1 Januari j.l. 2626 kraamverzorgsters in ons land werkzaam waren; 600 waren er toen in opleiding. Verkeersexamen in Leiden vroeger, toen men dacht goud te zullen vinden in de binnenlanden, aanlegde. Tenslotte vertoonde hij lichtbeelden van de tournees, die hU per korjaal naar de verschillende Bosnegerdorpen maakte, om ook daar de zo nodige medische hulp te brengen. Suiiname-avond Vrijdagavond om 8 uur woedt m de Zuiden-kerk aan de La m menschansweg een Suriname-zendiingsbijeenkomst ge houden. Men zal iets zien en horen van een land. dat sedert eeuwen aan de zorg van Nederland is toevertrouwd geweest, maar waar nog een grote geestelijke en maatschappelijke nood is. Spreker is ds P. M. Legène van Zeist. Zijn onderwerp is: stirijd en overwinning in Suriname. Ds J. Plomp zal het openingswoord spreken, ds J. van der Wiel het slotwoord. Het opfokken en opvoeden van jonge honden Lezing voor Leidse kynologen De opfok en vooral de opvoeding van jonge honden ztin vraagstukken, die ver stand en beleid vragen. Dit bleek ook uit de voordracht, die mevr. M. Donath- Seeuwen uit Den Haag gisteravond voor de kvnologenverenlging Rijnland over dit onderwerp hield. Beginnen bjj het begin is ook voor de hondenliefhebbers, die vroeg of laat met deze vragen te maken krijgen, een gul den stelregel. Eigenlijk moet al vóór het begin wor den aangepakt, want de teef moet voor de geboorte het normale voedsel krijgen. De tegenwoordigheid van de eigenaar bij de geboorte is zeer gewenst. Onhan digheid van de moeder kan namelijk on gewenste gevolgen hebben. Bij bepaalde verschijnselen verdient de raad van een dierenarts aanbeveling. Jonge honden moeten, wanneer ze bf- gevoed worden hetgeen soms nood zakelijk is fikse kost hebben, omdat hondenmelk een grote voedingswaarde heeft. Worden de „pups" overgeschakeld op gewoon voedsel, dan is toediening van vlees het beste, omdat dit eiwitrijk is en dus het gehalte van de moedermelk het meest nabij komt. Bij betrachting van de grootst mogelijke geleidelijkheid be reikt men het grootste resultaat. Mevr. Donath sprak verder over de sympathie en antipathie van jonge honden en over de leiding hij de opvoeding. De bijeenkomst, die in Zomerzorg werd gehouden, stond onder leiding van de voorzitter der vereniging, dr ir P. C. Lindenbergh. Personeelsverenigingen hoorden W. van Iependaal De personeelsvereniging De stalen Band van de H.C.W. heeft de bekende schrijver Willem van Iependaal voor haar leden i met de dames) laten optred-en. De avond was georganiseerd in samenwer king met de commissie propaganda voor geven hoofdje. Maar dit waren uitzon deringen. Tonny Waagemans. die de show sloot met een collectie van 80 modellen, te brengen door vier mannequins, voldeed dit jaar bijzonder. Haar altijd draag bare modellen bezaten ook verfijnde vondsten. Natuurlijk werden de grote r ode-lijnen gevolgd, maar zonder èl te afgeronde schouderlijn en zonder de bizarr ceintuurs en mouwen, die Parijs thans lanceert. Ook wat de kleuren be treft hield Tonny Waagemans zich vol ledig aan het voorgeschrevene Behalve in haar voorliefde voor marineblauw, een „verboden kleur" voor de zomer 1952. Zij opende er haar collectie mee en r :mde het model: „Belle dame". Overigens waren in haar tailleurs op vallend de rokplooi, die steeds van ach teren rechts was aangebracht, en de grote zakken, die de heupen accen tueren. Op dit stramien was zeer veel geborduurd ook In deux-pièces. of die plooi nu plat was of ui: veel ruimte of plissé's bestond. Een andere liefde van Tonny Waa gemans bleek de stola te zijn. Die v werkt zij in alle mogelijke modellen variaties, met een enorm raffinement in kleur. Een bijzonderheid was eer kei stoffenjaponnetje me: a« m waaronder eer. witte blouse me: lange mouwen werd gedragen Wij hadden dat niet zo maar aangedurfd, maar het vol deed werkelijk. Voor cocktail en avond'oiletten wordt nog steeds veel tule gebruikt. Een enkel avondtoilet was voetvrjj. De decollecté' waren zowel strapless als voorzien vai brede schouderbanden. Eer enkele japon was om de hals bevestigd. Wat de stoffen betreft: veel zijde (En gelse en Franse) en Engelse katoen. Bijna lies imprimé. Voor de tailleurs prachtige kamgarens Hoedjes en handschoenen, die steeds by het toilet pasten, waren eveneens uit het atelier van Tonny Waagemans. Er bestond voor de beide shows gTote belangstelling. PAT l& NIETS VOOR UW KINDEREN. ZC riOETEn ÓR4AO ETEN, ZE NlOE" TEM OOG O ETtn EN DAT DOtn ZEALLEETI 4U6 L.B.F v DE ZEEUW Banketbak- Schweizer. Vlies. 25 kersshow. Vrijdag Oude Vest 13. 8 uur: Christen-vrou wenbond, jaarvergadering. Vlies, 8 uur: Vereniging voor paeda- gogiek, J. A. Sellenraad uit Enschede over de sexuele vorming (vrij toegan kelijk). Zuiderkerk, 8 uur: Suriname-zendings- avond, ds P. M. Legène uit Zeist. Rehoboth, 8 uur: Kring van vrouwe lijke A it., mevr. mr I. Geelkerken-Brus- so over K.V.P. en V.VD. Reuvens. 8 uur: algemene leden ver gadering. Prediker, half 8: Jaarfeest „Unitas". Zaterdag Volkshuis, 4 uur: A. L. C. A. van Ni)- nanten over Zwitserse bergreuzen. Burcht, 8 uur: ouderavond Ewout- Joppenszgroep. Westerkwartier, 8 uur: contactavond speeltuinvereniging. Tentoonstellingen Prentenkabinet, werkdagen 25 uur: boutsneden van Béla Gy Szabó. Nachtdienst apotheken Apotheek Duyster. Nieuwe Rijn 18. tel. ERGENS IN EUROPA De Hongaarse film „Ergens in Europa", die gisteravond voor K. en O. in Casino draaide, is eigenlijk een dubbele film. In het eerste gedeelte is zij documen taire, en daarin is zij krachtig en navrant door een ontroerend heldere blik op de wrede werkelijkheid van de oorlog cn het schrijnende lot van de zwervende kinderscharen der ontheemden. In het tweede gedeelte domineert het verhaal, dat zichtbaarmaking wil zijn van de overtuiging, dat ook deze verwilderde jonge mensen de mogelijkheid van con structief werken in een vrijwillig aan vaard verband in zich dragen. Eigenlijk is in deze onderscheiding onze critiek op de film al vervat. Waar het eerste gedeelte namelijk een hechte eenheid vormt, zowel in beeld als in scenario, een natuurlijke eenheid, ge groeid uit mededogen, daar is het tweede een geconstrueerd „geval" geworden, dat alle overtuigingskracht mist. gezocht aan doet en hier en daar. zelfs in de wijze van fotograferen, romantisch en senti menteel wordt. Er komen prachtige mo menten in dit tweede gedeelte voor, maar als geheel voldoet het niet. Toch is deze film van Géza Radvanyi hot aanzien waard. Al was het alleen maar, omdat wij zeven jaar na de oorlog zó gewend geworden zijn aan permanen te oorlogstoestanden, dat het ons eigen lijk niets meer doet. De belangstelling voor de beide voor stellingen was niet zo groot. Twee jubilarissen bij Clos en Leembruggen Clos en Leembruggen heeft deze week twee jubilarissen. Het zijn de heren N. Blansjaar, Gasstraat- 2a. chef van de spin nerij, die veertig jaar geleden bij C. en L. in dienst kwam en A. Siera, chef van de ververij, De Genestetstr. 104a, die 25 jaar geleden zijn intrede in het bedrijf deed. De jubileumdag van de heer Blans jaar is vandaag, die van de heer Sira Vrijdag. „Bobbeltje" voor het L.A.K. Guus Hermus bobbelde er lustig op los j het Nederlandse boek. De hoer Van Iependaal sprak over fijÉflj"' volkshumor. In een boeiende volkstaal e i vraagt. Ook zal door vitaminen. Tegen de inademing v - delinge verkeersexamen deel. Gisteren j wC^e maakte h'J begrippen klank, i H„r [aal duidelijk, terwijl hij met tal- ~r beelden de humor naar voren lijking van het kruiswerk. Men kar. haar K ond het schriftelijke gedeelte plaats arbeid niet hoog genoeg aanslaan. Mede Het practischc deel zal binnenkort w door het kruiswerk steekt ons land gun- den gehouden. Wat André Roussin bewogen heeft „Bobosse" te schrijven en het zó schrijven, weten we niet Of he: reactie-verschijnsel van een speelse geest is. laat ons onverschillig. We zijn alleen blij met het resultaat: een fantastisch origineel stuk. zoals er niet veel zijn die misschien alleen hun oorsprong in de Franse geest kunnen vinden. Men moet oppassen om er niet ie gaan inleggen. Het wil niets anders doen dan amuseren en verstrooiing brengen. En dat doet het. volop, 't Is geen blijspel van het gangbare model en lopend vol gens het bekende schema. De schrijver durft heel wat. Hrt tweede tafereel van het tweede bedrijf duurt ongeveer een half ui arin niemand anders op de plank: dan Bobbeltje, die al dromend zijn >om vertelt Een stuk één-manstoneel dus, maar dan in de goede omgeving, dus als toneel. En het verhaal? 't Is een nogal inge wikkelde geschiedenis met Bobbeltje, die ontdekt, dat er eigenlijk twee Bobbeltjes zijn. Eén van de dag, die spreekt, zoals iedereen spreekt, netjes doet, wat behoort te doen en wat van hem wacht wordt, en de Bobbeltje var nacht, wanneer in zijn dromen de kerel voorschijn komt, die niet niet zich laat sollen en dingen doet, die men r in hem verwacht. Door deze dingen raakt Bobbeltje de knoop, zodat hij soms geen antwoord weet op de vraag: Wie is wie? Wanneer sta ik nu op Het toneel en wanneer is c oneelspeler Bobbeltje thuis? De toneelgroep „Comedia". onder regi van Jan Teulings, heeft er gisteravond voor het L.A.K. een opvoering van geven, die niet gauw vergeten zal w den. De meeste blijspelen verwaa snel. maar deze prestatie, met name Guus Hermus als Bobbeltje, zal lang de herinnering blijven. Het toppunt be reikte hij in de reeds genoemde m loog. Wat hij daarin gaf. wordt niet veel gezien. Dictie en plastiek waren voor treffelijk en de naam van Guus Hermus (MO® Goed. ik zal stil zijn baat- rijke bracht. De cantine dreunde lachen. In het slot van zijn betoog w h«t bmk enbe!j Burgerlijke sland van Leiden I hij op de betekenis j lezen. De heer W. J. streepte dit namens de der Poll onder-1 GEBOREN: Marcel G. de la band bracht op verdienste- Rie en J. W. Moencn; Margriet dr ïjke wijze muziek ten gehore. De voor- D. Cederhout en G. utter, de heer J. Arkeveld, was de tolk nella J. dr de hele vergadering, toen hij de spre-, - ker hartelijk dank bracht voor zijn eau- Kicbert serie. 1 Voor de personeelsvereniging Rön'_gen-apparaten fabriek Smit hield M- Zwanenburg; Pieternella A. dr Willem van Iependaal dezelfde rede. Ook H. Koopman Sebastianus J. G. J. v. d. Meer; Willibror- I dus M. zn van J. Remijnse en J. A. van dej Pijlen; Pietronella dr van J de Jong en hier was dc aandacht groot. Dc volgende week hoopt de heer Van|Poïanen. Iependaal te spreken voor het personeel MeUering. van de Rotogravure. De propaganda-com- beperkt dus haar activiteiten i C. E. Donker. OVERLEDEN: C Crama. huisvr. v jr; H. J Hettema. huisvr. v 81 jr: L. W. C. Wesselji 90 Jr; J. P. de Wolf. mar Klink. wed. van Klink. za) wel voorgoed met Bobbeltje verbon den blijven. Ook Steye van Brandenberg gaat steds meer tot onze beste spelers beho ren. Hij speelt soepel en natuurlijk, waardoor zijn spel aantrekkelijk is. Bob Verstraete. als de hakkelende charmante radio-reporter, zette het stuk reeds van 't begin af op een hoogte, die als regel niet bij het opengaan van het doek bereikt wordt. Cor Hermus was schelmse Oom Emile. Hoewel de dames soms moeite hadden om mee te komen (wat op zich zelf geen wonder was), waren er toch geen zwakke plekken. Na de open doekjes kreeg het hele gezelschap, maar vooral Guus Her mus een ovatie van een buitengewoon dankbare propvolle Schouwburg Bn. Geen voorrang verlenen kost geld Een groot aantal personen moest voor de Leidse kantonrechter verschijnen, om dat zij geen voorrang hadden verleend of te laat richting hadden aangegeven. Soms waren door deze overtredingen ernstige botsingen ontstaan. De boeten varieerden van 20,— tot 80,—. Leidse paardenmarkt wordt afgeschaft Een artikel in de verordening op da Leidse veemark; schrijft nog sleed» voor, dat op de eerste Woensdag der maanden Juni en September de paar denmarkt wordt gehouden B en W. stellen de raad voor. deze markt af te schaffen. De voortschrijdende mechani satie van de tractie en de concentratia van de overblijvende aanvoer van paar den op enkele andere markten hebben er toe geleid, dat de aanvoeren van paarden op de Leidse markt geleidelijk aan sterk gedaald zijn, waardoor de paardenmarkt te Leiden thans van geen betekenis meer is. tot de jaarlijkse boekenweek. Zij tracht H. Sutterland, wedn, 88 ir. J. Koninklijke onderscheiding voor de heer A. van Oosten Vanmorgen heeft burgemeester jhr mr F H van Kinschot de ere-medaille in zilver, verbonden aan de orde van Orar.je-Nassau. uitgereikt aan de heer A. van O06ten. zeepzieder van de N V. Koninklijke zeepfabriek Sanders en Co. De heer Van Oosten is hier 45 Jaar geleden -.n dienst getreden en hoopt over enkele weken ra?: pensioen te gaan. 71 jr; Woorden van gr te waardering werden Jr; I gesproker, door de heren P A. de Jong. «I enveloppe mat inhoud aan- an Velzcn. bood. P A. de Gooyer «WC Hen bedrijfsleider. Egmond.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1952 | | pagina 3