Maar wij denken er zó over
Reislustige burgemeester van Harderwijk
had voor Leiden niets dan loj
Rapenburg de „verrukkelijkste"
straat ter wereld
Ida Presti speelde gitaar voor L.A.K.
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
S
WOENSDAG 24 OCTOBER I9S1
Leiden zoals hei was
IN HET BEGIN der 17de eeuw had Harderwijk een burgemeester, die in
die tijd voor zeer bereisd gold. Reeds op 13-jarige leeftijd bevond hij
zich iri Durlach (Duitsland) voor studie en behalve dit land bereisde bur
gemeester Ernst Brinck, die leefde van 1583 tot 1649, nog Frankrijk, België,
Engeland en Zwitserland. In zijn Itinerarium of Reisboek geeft hij een vrij
volledig verslag van zijn indrukken in verre landen opgedaan. Maar niet
alleen over het buitenland kan men interessante dingen lezen, ook Leiden
had een apart plaatsje in zijn Itinerarium (en blijkbaar ook in zijn hart).
Wij geven onze lezers enkele stukken uit het verslag van deze reislustige
burgemeester, waarbij wij ons zoveel mogelijk aan de oorspronkelijke stijl
zullen houden.
Voor het stadhuis staat met gulden let
ters geschreven de historie van het be-
ïg van de stad en hoe dat er 6000 men-
?n van honger dood bleven.
In de buurt Padmos is een straat, ge
noemd het Mierennest; daar zijn zeer
veel kinderen, men zegt dat dit een zeer
vruchtbare plaats is.
„Leyden: Is een grote schone plaisante
en volkrijke stad, ja de volkrijkste naast
Amsterdam, ook de grootste en één die
het meest bijdraagt in de lasten van het
gewest Holland. Heeft een zeer schoon
stadhuis, alsook een schone straat, ge
naamd de Breestrate, alwaar is de Blau
we Steen.
Daar is ook een schone poort, genaamd
de Rhijnsburger Poorte, wordt ook ge
noemd „die duytchens poorte", omdat
op een ton bier een duit meer werd ge
zet (aan accijns) tot opbouwing van deze
poort.
Midden in de stad is de Burcht, een
werk der Romeinen, alwaar in een zeer
diepe put, van dewelke men vertelt dat
zij een uitgang had tot aan Katwijk aan
Zee en daar moet eens een eend in ge
smeten zijn, welke daar weer uitgeko
men is. St. Pieterskerk is een fraaie kerk,
in het koor waarvan een vaandel of wim
pel hangt, welke Pieter van der Does
anno 1588 van de Spaanse vloot kreeg.
Hij is zó lang, dat hij op een manslengte
na van het gewelf af op de aarde reikt.
In deze stad is geen toren, maar zijn al
leen ettelijke kleine torentjes.
Er is geen stad in Europa, die moge
lijk schoner en helderder straten heeft
als deze; ze worden vast alle 8 dagen
gewassen voor een ieder zijn deur en hoe
meer het regent, hoe klaarder zij wor
den.
Hier is een huis, genaamd de Arke
Noach, en men zegt dat het daarna ge
timmerd is, het is ook zeer drollich
(grappig) van aanzien.
Ik heb hier een levende arend gezien,
ook een levende schildpad ter grootte
van mijn hoed; zij was bont van zwart
en wit. In de gallerij (van de Academie)
ziet men vier grote schilden van schild
padden, alsmede een rattenkoning
zeer grote vleermuis. Hier ziet men ske
letten van mans, vrouwen en kinderen
en van veelderlei gedierte en vogelen, ja
tot een muis toe.
De wallen van deze stad zijn rondom
met een haagdoorn beplant. Er is geen
stad in Holland waar fraaiere tuinen en
hoven zijn als hier. Te Leiden rekent
men wel 100 duizend zielen. Er zijn 17000
mensen die alleen van aalmoezen leven,
behalve de Walen, Engelsen, Lutheranen
en Menisten, deze onderhouden elk de
hunne.
Agenda voor Leiden
Woensdag
Stadsgehoorzaal, 8 uur: najaars-uitvoe-
ring „Sempre Avanti" met „Jong en
jolig".
Donderdag
Vlies, half 3: vereniging van huis
vrouwen.
Harmonie, 8 u.: Christen-vrouwenbond,
ds G. van Duinen, „Mens, durf te leven!'
Burcht, 8 uur: uitvoering „Ars et La
bor" met „Internos" en de Timdelerclub.
Burcht, 8 uur: Kynologenvereniging,
Joh. Pieterse uit Overschie c
chologie van de hond.
Vrijdag
7,45 u
huldigings-
R. Heering
bijeenkomst N.Z.H.
Foyer Stadsgehoorzaal, 8 uur: Leidse
Jeugdactie, dr H. Nieuwenhuis uit Den
Haag over het probleem der
jeugd".
Prediker, 8 uur: comité Jeruël, J. A.
Bruyn uit Wassenaar: „Ik ben de Goede
Herder".
Lakenhal, 8 uur: „Oud-Leiden", K
Boonenburg over windmolens in het bui
tenland.
Rapenburg 61, 8 uur: K. en O., prof
dr M. A. Beek over land en volk var
IsraëL
Zaterdag
Stadhuistoren, 11—12 t
bespeelt het carillon.
Mare 43, 8 uur: contactavond speeltuin
vereniging „Rondom de watertoren".
Schouwburg, 8 uur: „Litteris Sacrum",
„Miranda".
Aula gymnasium, 8 uur: propaganda-
avond van de Christen-gymnasiasten-
Nachtdienst apotheken
Haven-apotheek, Haven 18. tel. 20085.
en apotheek Herdingh en Blanken, Hoge-
woerd 171, tel. 20502.
Familiebeiichten uit
andeie bladen
Verloofd: H. M. Evans en H. Giel
jr Abergstwyth-Den Haag; C. Weiss
A. Boersma, Amsterdam.
Ondertrouwd: E. L. Stengel
J. Eigenfeld, Amsterdam.
Bevallen": mevr. Goldbohm-Schor,
d., Noordwijk.
Overleden: G. Attema-Terpstra,
69 j., Hilversum; J. C. M. Beynes, v. 75 j.
Houthem St. Gerlach; E. J. Wansink, v.
68 j., Velp; H. A. Barnouw, m. 70 j.,
A'dam; P. de Raad, m. 57 j., A'dam; C.
Schepp-Witkamp, v. 74 j., Amersfoort;
H. Lind, m. 68 j.. Alkmaar; L. Verheyen,
m. Paramaribo; R. J. M. Oomens,
Waalwijk; A. M. G. Roozen. v. 76 j..
Haarlem; R. C. van Ree, m., A'dam.
Leiden is verdeeld in 77 buurten;
ieder is een heer met zijn raadsheren,
zorg dragende dat de buren in goede
vrede leven en de doden eerlijk begraven
worden."
Tot zover onze reizende burgervader,
e in zijn verslag wel blijk geeft, dat
hij zijn ogen goed gebruikt heeft.
Duits boekje uit 1698 wordt
speciaal het Rapenburg in de hoogte ge
stoken en de schrijver komt tot de con
clusie, dat dit de mooiste straat van de
gehele wereld is. „Er zal moeilijk iemand
in Leiden geweest kunnen zijn, zonder
iets van het Rapenburg te kunnen ver
tellen. Dit is een lange straat, met ln het
midden een gracht, door hoge linden om
zoomd. Het plaveisel is naar de kant van
de gracht iets lager dan langs de huizen,
zodat de straat mooi schoon gehouden
kan worden. Zo heeft Prof. Polyander a
Kerckhove mij duidelijk gemaakt dat hij
in de mooiste straat der wereld woont,
omdat: Europa het mooiste der wereld
delen is, Nederland het mooiste land in
Europa, Holland de mooiste van de 17
provinciën, in Holland Leiden de mooiste
stad en het Rapenburg de verrukkelijk
ste straat van Leiden."
Tot slot nog een enkele opmerking
over de Leidse grachten.
De bekende Leidenaar dr J. Lefrancq
van Berkhey verhaalt in een van zijn
werkjes, dat nog in zijn tijd, d.w.z. om
streeks 1773, de deftige Leidenaars met
hun vrienden en bekenden in een tent-
jacht vaak tochtjes maakten door de
frisse Leidse grachten om te genieten
van lucht en water.
Dat frisse van de Leidse grachten kon
•n buitenlander een halve eeuw eerder
echter minder bekoren. De Fransman
Guillot de Marcilly, die in 1719 een
door ons land maakte, bezocht hierbij
ook Leiden, maar aan de grachten heeft
hij zeer slechte herinneringen overgehou
den, daar „de stilstaande wateren des
zomers alleronaangenaamste dampen uit-
Wajang voor de schooljeugd
in Volkenkunde
Ardjoeno in het land van de bleke kindeien
(Van onze verslaggeefster)
'ET WERD MEERMALEN en zonder enige ophef georganiseerd, maar
- gisteren zijn wij er bij geweest en er enthousiast voor geworden: de
Wajang-opvoeringen voor de schooljeugd in het rijksmuseum voor volken
kunde. Het waren gistermorgen de zesde klassen van resp. de Leidse
schoolvereniging en de school aan de Aalmarkt, die de Javaanse legenden-
held Ardjoeno bewonderden, maar wij geloven, dat hier voor alle zesde
klassen van Leiden een vruchtbaar arbeidsveld gereed ligt.
Wij vermoeden echter, dat de vreemde
ling geroken zal hebben, wat de burger
gewoon geworden was.
L. Tasseron.
:-t i f r
tent jacht er op uit.
Afdeling Leiden C.H.U. sprak over
de toekomst van ons land
In Nieuw-Guinea en Suriname tal van
mogelijkheden
Voor de afdeling Leiden van de Chr.
Historische Unie sprak gisteravond in
het Oosters Instituut aan het Rapenburg
de heer S. H. van Eybergen, lid van de
Provinciale Staten van Zuid-Holland,
over de toekomst van ons land.
De heer Van Eybergen wees er eerst
op, dat wij het verleden niet mogen ver
geten, ook niet als wij het over de toe
komst hebben. Door de geschiedenis
loopt een bepaalde lijn. Augustinus heeft
dit al ontdekt. Wat de toekomst aangaat
verwachten wij geen paradijs op aarde.
De zonde maakt dit onmogelijk. Het
egoïsme is overal. Over de sociale voor
zieningen van de laatste tijd kan men
zich verheugen, maar spr. waarschuwde
1 eenzijdigheid in de vorm van be
voorrechting van een bepaalde groep.
Wordt er nog wel gedacht aan de mid
denstanders? De middenstand kan niet
weg. Er zijn ook geen maatregelen ge
troffen om de sociale voorzieningen vei
lig te stellen. De boel moet'financieel
wel spaak lopen.
Vrij lang stond de heer Van Eybergen
stil bij het feit, dat Nederland arm is.
In dit verband noemde hij de plundering
door de Duitsers en het verlies van
donesië. Heeft ons land nog wel een
komst? Als eerste mogelijkheid
enigszins uit de impasse te geraken zag
spr. Nieuw Guinea, dat 11 maal zo groot
is als Nederland en waar één millioen
mensen wonen. Hoeveel jongeren zijn ei
niet, die vragen, waar de toekomstmoge
lijkheden te vinden zijn. Nieuw Guinea
biedt deze. Er zijn daar veel grondstof
fen. De regering heeft dit eiland helaas
ln de ijskast gestopt. Als we deze zaak
eens goed gingen aanpakken, dan zou
ongetwijfeld een grote stap in de rich
ting van een oplossing zijn gedaan. In
ons land is niet veel plaa:s meer. Hier
en daar komt wel land vrij, maar
moet niet vragen wat de woningbouw
opslokt. De land- en tuinbouwarealen
worden gaandeweg kleiner. Nieuw Gui
nea moet in onze handen blijven, aldus
spr.
Verder wees de heer Van Eybergen op
Suriname, dat 4% maal zo groot is als
ons land. Daar wonen 200.000 me:
We kunnen nog in Suriname terecht.
Spr. noemde o.a. de houtrijkdommen
an dit land. En de grond is ook goed.
In het slot van zijn rede beklemtoonde
de heer Van Eybergen de noodzakelijk
heid van morele herbewapening. Het is
ook een eerste vereiste, dat de Christe
lijke partijen in ons land samenwerken:
zij hebben elkaar zo nodig. In gesple
tenheid bereiken we niets.
Na de pauze werden nog verscheidene
vragen gesteld.
Zorg er voor, dol de
levenslust van Uw kind
thans niel verloren gaat.
Dogelijls twee theelepels Sinatnn
(een product vort levertraan met zi
sinaasappelsap) in de zonorme
moanden zijn voldoende om de
levenskracht, in do i
opgedaan, op peil te houden.
Sinafron houdt Uw
lieveling fit en levenslustig,
heel de winter door.
SINATRAN
Een product van A-J. ten Doesschate Zwolle
„Zo vreemd als jullie de donkere kin
deren van Indonesië vinden," zo leidde
de heer G. D. van Wengen, assistent van
het museum, het Wajangspel in, „zo
vreemd vinden de bruine kinderen van
dit tropenland de witte makkertjes mat
hun bleke haren uit Holland. Dat vreem
de zit hem in het onbekende". En is er
betere en prettiger wijze van eerste
werden gedemonstreerd. Ongetwijfeld
zullen deze jongens en meisjes in het ver
volg met minder minachting over „die
eentonige gamelan-muziek" spreken.
Daarna vertelde de inleider iets i
de Wajang, zowel van het Wajang-pop
penspel als van het Wajang-toneel
levende spelers. De held Ardjoeno kwam
daarby uiteraard in het middelpunt van
kennismaking dan het al 1000 jaren oude, de belangstelling. Om hem heen deze
maar nog steeds levende Javaanse
schimmenspel, de Wajang? Is er een
vruchtbaarder eerste contact met een
vreemde cultuur mogelijk dan door het
intens meebeleven van een door de
eeuwen heen verfijnd symbolisch spel,
waaraan óók het brandend-reeële heden
niet vreemd is?
De muisstille kinderschaar, op Javaan
se wijze op de grond voor het Wajang-
scherm gezeten, bewees de waarde van
dit soort opvoeringen. De heer Van
Wengen vertelde eerst iets van de ga
melan, het inlands orkest, dat de Wa
jang begeleidt. Er waren hier maar vier
instrumenten opgesteld, die door de heer
Van Wengen en de heer R. S. Wassing
Burgerlijke stand van Leiden
GEBOREN: Carolina H M. d v H A
Rijnbeek en H C Schoorl; Catharina t
M, d v L J Hensing en M van Kempen;
Margaretha, d v J Maree en M Nijssen;
Lambertus L M, z v H Th Bousie en E
H Th Bik; Carolina D W. d v C A de
Roo en C Th. Sirag; Ernst J, z v C de
Bruijn en C G Meijers; Alma W, d v S
W Laan en W W v d Plas; Maria F A,
d v L Dijkhuizen en W H Klop; Arnol-
nus G M, z v G F Th Vermeulen
M Lammers; Harold A, z v A M Im-
mink en F van Polanen.
OVERLEDEN: L MS Neijmeijei
dochter, 9 jr; C H Hins, man, 61 jr; M
J F Schouten, dochter, 10 maanden;
P M Mensing, man, 50 jr.
KATWIJK
Wanneer initiatief tot een
Chr. gymnasium?
In de vorige raadsperiode is door een
der raadsleden een lans gebroken voor
de stichting van een middelbare school
te Katwijk. Deze aangelegenheid komt,
hoewel enigszins anders, morgenavond
opnieuw in de raad ter sprake.
Voor gemeenten boven de 20.000 in
woners is het voor de gemeentebestu
ren een plicht, een (gemeentelijk) gym
nasium in te richten. Het college van
B. en W. brengt nu een voorstel in de
raad om de Kroon ontheffing van die
plicht te vrggen. Zij doet dit op de
volgende gronden: allereerst betogen B.
en W. dat het aantal leerlingen nu stel
lig te gering is. Per 15 September j.l.
bezochten 73 jongelui gymnasia in Lei
den en Wassenaar. Voorts laten de hui
dige tijdsomstadigheden niet toe, niet
beslist noodzakelijke investeringen te
doen. Bovendien voert het college aan
en dit is voor ons belangrijk dat
het overgrote deel der inwoners van
Katwijk de Protestants-Christelijke be
ginselen is toegedaan. Een gemeente
lijke, dus openbar?, school zou geen
levensvatbaarheid hebben. In de eerste
plaats zou het initiatief moeten uitgaan
van de bevolking om eventueel een Chr.
gymnasium of lyceum te stichten.
„Wellicht, dat in Katwijk binnen af
zienbare tijd de mensen gevonden zul
len worden, die voort gaan bouwen op
de indertijd gedane suggesties in de
raad en aan weten te knopen aan de
door B. en W. geopperde gedachten", zo
schrijft het college.
ter het scherm de eerste fijn-gesneden
figuur in haarscherpe schaduwen op het
doek projecteerde, rekten zich de halzen.
En toen de spreker het verhaal in de tra
ditionele tekst begon te vertellen
uiteraard in het Nederlands! kon mer
PO!. een speld horen vallen. De vrüe-tekst-
keer: de goede vorst Kresno, zijn schone i gedeelten waren op een Hollands kinder
dochter Soembodro, de raadsheer, drie I publiek afgestemd,
clowns en de boze vorst Kalo Prodongo. I H*t geheel gaf ook het begeleidend o
Toen het licht uitging en de lamp ach-1 derwiJzend personeel veel voldoening.
„Die freudlose Gasse"
voor K. en O.
Eerste voorstelling van de
filmstudiekring
Het is een vreemde gewaarwording,
wanneer men in een oude film, zoals die
gisteravond voor de filmstudiekring van
in Casino werd vertoond, in hun
tijd beroemde acteurs ziet optreden, hun
prestaties bij een totaal verouderde tech
niek ziet standhouden en geconfronteerd
wordt met het leven van 25 jaar geleden,
da: ons dan verder weg schijnt en meer
„geschiedenis" dan ooit.
In de versie van de door G. W. Pabst
geregiseerde „Freudlose Gasse", zoals
die uit een Belgisch filmarchief voor
enkele weken in ons land is opgedoken,
we Asta Nielsen en Greta Garbo in
realistische geschiedenis, me: bitter
heid en striemende verontwaardiging ge
schilderd, maar bij alle gevoel voor filrn-
rhythmiek en montage toch nog vol her
inneringen aan het toneel met zijn in die
tijd geliefde melodramatiek en gebonden
aan de fotografie als verwante en meer
ontwikkelde techniek.
Uit het felle realisme van Pabst is te
verklaren, waarom dit beeld van het We
nen na de eerste wereldoorlog in de
meeste landen niet werd toegelaten zon-
Ider aanmerkelijke coupures te hebben
ondergaan. De versie, die de leden van
K. en O. gisteravond werd vertoond, was
echter geen verminking, maar een facet.
Zij behandelde, tot op de helft van de
oorspronkelijke lengte terug gebracht,
een van de vele geschiedenissen, die
Pabst had samengeweven tot het indruk
wekkende en meelijwekkende geheel, dat
„Die freudlose Gase" is geworden.
Vooraf ging een film van Dimitri Kir
sanov: „Menilmoutant", uit dezelfde
periode als Pabst' film. maar zonder diens
bijtende werkelijkheidszin. Pabst en Kir
sanov geven beiden het probleem van
..de gevallen vrouw", maar Pabst moet
zijn „heldin" om aan de smaak van
het grote publiek tegemoet te komen
een happy end bezorgen. Kirsanov zoekt
een idealistisch en dromerig slot.
Deze eerste avond van de filmstudie-
kring van K en O., waarbij een gespro
ken inleiding vooraf ging. werd voor de
vele bezoekers geen teleurstelling.
Opheffing van bijzondere
leerstoelen
Naar wij vernemen ligt het ln het voor-
emen van het Leidse Universiteitsfonds,
?n tiental bijzondere leerstoelen op te
heffen wanneer hiervoor de bewilliging
de Kroon verkregen wordt. Deze op
heffing geschiedt dan uit overweging, dat
bezetting dezer leerstoelen geen
directe aanleiding meer bestaat Hieronder
is de destijds voor prof. Einstein in het
leven geroepen bijzondere leerstoel in de
ieder twee bestuursleden zullen afvaar-j G. van Staalduinen, werden met vrijwelnatuurkupnde. Voorts betreft deze maat-
digen en dat deze acht personen een .algemene stemmen herkozen. Naar de regel de bijzondere leerstoelen in de leer
commissie zullen vormen om de moge- algemene vergadering te Rotterdam wer-der financiën, vergelijkend koloniaal
lijkheid te onderzoeken te komen tot den afgevaardigd de heren C. J. van derstaatsrecht, economische geschiedenis, tro-
één grote vereniging in deze gemeente]Bijl en W. Braber. I pische geneeskunde, algemene plantkun-
op het terrein van de gezondheidszorg.; Nu het kraamcentrum meer zelfstan- ce, oude geschiedenis, in het bijzonder de
De vergadering stond onder leiding j dig wordt, werd het bestuursvoorstel, om geschiedenis der Hellenistische tijd, de
an dokter H. van Kooten. Het als steedsde subsidie met f200 te verminderen en .Italische archeologie, de Griekse archeolo-
:er overzichtelijke jaarverslag van de op f300 te bepalen, goedgekeurd. I gi, en de algemene volkenkunde,
secretaris, de heer W. Braber, maakte Op 1 Juli 1952 bestaat de afdeling
ook nu melding van een toenemend)50 jaar. Een comité, bestaande uit de
[ledental. Aan het einde van het verslag-heren W. Braber. C. van der Bijl
In Alphen naar één grote vereniging
voor gezondheidszorg
Afdeling Groene Kruis bestaat in 1952 vijftig jaar
DE,
(Van onze correspondent)
E JAARLIJKSE algemene vergadering van de- afdeling Alphen aan den Rijn
bet Groene Kruis droeg ditmaal een bijzonder karakter, wat ook uit de
belangstelling was op te maken. Onder de aanwezigen was ook burgemeester
Witschey, niet ambtshalve, maar als lid. Btf de besprekingen heeft hU zich niet
onbetuigd gelaten.
Er kwam namelijk een voorstel ter tafel
n te besluiten tot samenwerking met
de vereniging voor Chr. Wijkverpleging.
Het Groene Kruis zou kunnen profiteren
het werk der zusters en ook de
andere partij zou er bij gebaat zijn. Dit
het resultaat van een samenspre-
king, waartoe vorig jaar was besloten.
In deze vergadering gingen echter
stemmen op om de samenwerking een
nog bredere basis te geven. In dit ver
band gaven bestuursleden van de plaat
selijke vereniging voor t.b.c.-bestrijding,
voorzitter dokter W. van Wermeskerken,
de bereidheid te kennen, toe te treden.
Daar dit verloop voor het bestuur ver
rassend was, werd besloten, dat de ge
noemde verenigingen, waarbij ook het
•Gele Kruis gevraagd zal worden,
waarmee ruim f3000 was gemoeid. De
voorraad is thans weer zo. dat aan bijna
alle aanvragen kan worden voldaan. Het
werk van de concierge, mevr. Valstar, is
te prijzen. 2342 maal werd materiaal
verstrekt. De belangstelling voor het
consultatiebureau voor zuigelingen is
groot. 193 kinderen werden ingeschre
ven. Het aantal consulten bedroeg 962,
het aantal huisbezoeken 188. Met waar
dering werd gesproken over het werk
van de zusters der Chr. wijkverpleging.
De begroting 1952 raamt aan ontvang
sten f 10.165, uitgaven f 10.430; nadelig
saldo f265. De heer C. J. van Horzen
bracht verslag uit over het materiaal, dat
keurig in orde bevonden was.
De aftredende bestuursleden, de heren
dokter A. J. Zwartendijk. W. Braber
jaar was dit 3105, een vooruitgang
100 vergeleken met 1949. De finan
ciële toestand werd bevredigend ge
noemd. De ontvangsten waren f 10.334.61,
de uitgaven f 10.646.70; nadelig saldo
f312.09. Dit tekort is veroorzaakt door
grote aanschaffingen van materiaal,
Alles
goed
en wel
(Ingezonden stukken)
Mijnheer de redacteur,
Hoewel ik me in het algemeen wel kan
verenigen met de opvattingen, die Mar-
garitha in de vrouwenrubriek pleegt te
ontvouwen moet ik, als een van haar
mannelijke lezers, ditmaal toch van het
tegendeel doen blijken. Want ik huldig
veel meer het standpunt van de door
haar geciteerde psycholoog in het Ame
rikaanse Ladies' Home Journal. D.w.z.
dat ook ik van mening ben, dat tal van
vrouwen geen succes hebben bij de man
nen, omdat ze haar verlangen om ge
trouwd te zijn veel te veel etaleren.
Voorts ben ook ik de overtuiging toege
daan, dat een getrouwde vrouw erver-
standig aan doet „de door haar ver
overde man te verzorgen, te verwennen
en te ontzien tot in lengte van dagen,
alsof hij een kostbare vogel is, die bij
een verkeerde behandeling elk ogenblik
kan wegvliegen". De door mij aange
haalde woorden klinken wel wat
overdreven, doch in de grond van de
zaak verwacht iedere man als Iets van
zelfsprekends, dat hij wat verwend
wordt, dat hij, omdat hij man is, wat
méér ontvangt van zijn vrouw dan hij
haar zelf geeft. Een man vindt het nu
eenmaal de natuurlijkste zaak van de
wereld, dat zijn vrouw hem b\j zijn
thuiskomst tegemoet treedt, zijn jas en
hoed van hem in ontvangst neemt en
netjes weghangt, z'n pantoffels aanreikt,
hem zijn gemakkelijke stoel toeschuift
en gauw met een kopje thee gereed
staat. En wanneer dan die man, ondanks
die hartelijke ontvangst, .slecht gemutst
blijkt te rijn en eens even uit moet ra
zen, zal de verstandige vrouw dat
liefdevol over haar heen laten gaan,
zonder één woord terug te zeggen. Want
juist dat laatste kan werken als de be
kende rode lap op een stier. En verder
is het inderdaad verstandig van een
vrouw, wanneer ze er blijk van geeft
zuinig te zijn, ook al is de man nogal
royaal aangelegd. Natuurlijk is dat al
weer niet zo prettig voor een vrouw,
doch eveneens dit offer zal er toe bij
dragen, dat ze de man hechter aan zich
bindt. Niets is funester in een huwelijk,
dan dat de vrouw in zo'n geval denkt
en er naar handelt „Hij f 5 sigaretten,
ik f 5 koekjes". Want in de eerste plaats
laten de inkomsten zulk een moraal
meestal niet toe. En bovendien stelt de
doorsnee man zich op het standpunt, dat
de vrouw het best met wat minder kan
doen. Bovendien ja schrik niet
hij dan van dat mindere óók nog graag
z'n portie hebben! Egoïstisch? Ja, inder
daad, érg egoïstisch. Maar ik durf de
dames de verzekering geven, dat dege-
onder hen, die bereid zijn zulk een
egoïsme zonder mokken te aanvaarden,
als regel een heel wat gelukkiger hu
welijksleven hebben, dan die vrouwen,
o op haar-rechten staan en de „vol-
komen-geltjkwaardigheids-theorie" in de
praktijk trachten te brengen. Dat komt,
omdat een getrouwde man in zijn vrouw
heel graag al die goede eigenschappen
wil terugvinden, die h\J zich nog zo goed
van zijn zich opofferende moeder her
innert. Iedere man, die een goede, zorg
zame moeder heeft gehad, moet botsen
met een vrouw, die deze dingen spottend
„leuk", en „gezellig" belieft te noemen,
zelfs als „kplder" durft te bestem
pelen, gelijk Margaritha zich veroor
looft te doen. „Kolder" zou ik juist wil
len noemen datgene, wat Margaritha
blijkbaar van een „waarlijke levens
partner" verwacht, n.l. dat hij haar in
de keuken behulpzaam is, boodschapjes
voor haar doet, bij de vaat assisteert
veet ik veel! Natuurlijk zijn er wel m;
ten. die zich tot het doen van dergelijke
karweitjes laten degraderen, maar zulke
sukkels verdienen dan ook niet beter.
Ik ben evenwel van gevoelen, dat een
man, wanneer het een „vent" is, na
eten zich eens met z'n kinderen moet
ten bezig houden die hij de hele
dag niet zag en verder weg moet
kunnen duiken in een gemakkelijke
stoel met z'n krantje en, als het kén,
een goede sigaar. En dat zijn vrouw er
dan voor moet zorgen, dat er weer gauw
een kopje koffie voor hem is. Déérvoor
ben ik getrouwd.
Het zich zelf volkomen wegcijferen
an de vrouw is een der sterkste rerr
op eventuele wispelturigheden van haar
echtgenoot, want zo hij al een misstap
mocht willen doen of hebben gedaan
zo zal daar telkens weer voor hem
verrijzen dat beeld van die goede, lieve
vrouw, die hij zo „wreed" behandelde.
Juist dit knagen aan zijn geweten zal
des te sterker zijn, naar mate zijn v:
offers voor hem bracht.
i passende herden-
Hevige botsing
In de Emmalaan had gistermiddag om
streeks half 1 een ernstig ongeval plaats.
De 19-jarige H. Dirkzwager, werkzaam bij
de motorenfabriek „De Industrie" reed
per rijwiel naar huis achter een vracht
auto aan, die hij bij wilde houden. Tegen-
de scheepswerf De Vries Lentsch
kwam hij met grote snelheid achter de
auto vandaan om over te steken naar de
Brittenruststraat, waar zijn ouders wonen.
Juist naderde uit de richting Leiden een
kleine auto, een volkswagen, bestuurd
door de heer Van H- In volle vaart botste
D tegen deze auto en als bewijs van de
hevigheid, waarmee dit geschiedde kan
gelden, dat de jongeman over de auto
heenvloog en een vijftal meters verder
tegen de straat smakte. Hij bleef kreu
nend liggen. Sterke handen droegen hem
naar de ouderlijke woning, waar dokter
Van Kooten hulp verleende.
arts constateerde uiterlijk geen let-
naar omdat de jongeman hevige pijn
had, wordt aangenomen, dat hij inwen
dige kneuzingen heeft opgelopen en een
lichte hersenschudding.
De fiets van D. lag in .twee stukken op
straat, een klomp was totaal versplinterd
Ook de auto werd vóór flink beschadig*}.
Velen waren getuige van dit ongeval,
ook de vader van de jongen, die juist j
tegen een collega had gezegd, dat hij zijn
zoon al meermalen had gewaarschuwd, i
acen achter auto's te laten. 1
Amateur-fotografen weer
bijeen
Maandagavond hield de Leidse ama
teur-fotografenvereniging een bijeenkomst
in- „De Doelen", waarin mr De Wilde,
lid der vereniging, een causerie verzorg
de. De spreker hield aan de hand van
schema's een beschouwing over de invloed
van de ontwikkelaar op de verschillende
kleurlagen, zowel bij het negatieve als
bij het positieve procédé. Verschillende
voorbeelden demonstreerden ook duide
lijk de invloed van de filters. Prachtige
resultaten waren te bewonderen.
Vergadering K. van K.
De Kamer van koophandel en fabrie
ken voor Rijnland vergadert morgen
middag om half 3 in haar gebouw. Sta
tionsweg 43. De agenda vermeld*, o.a.
verkiezing van een lid in de vacature
Segers (candidaten van het bestuur: W.
Bergman te Sassenheim en G. Nieuwen
huis te Lisse); bespreking van het rap-
port van de commissie der Zuidhollandse
Kamers inzake de herziening der woning
wet en bespreking van de terzake op
gestelde nota van de secretaris der Ka-
rr.er; benoeming lid van commissie van
toezicht op het M.O.; actie tot contante
betaling aan het bedrijfsleven; subsidie
aanvragen; begroting.
Sfeer in 't gezin?
De „ISieutve Leidse he" er in!
SEN GETROUWDE MAN wiïuTwJ
De wonderbaarlijke mogelijkheden, tot
polyphonie toe. van de gitaar als concert
instrument zijn in ons land hoofdzakelijk
bekend geworden door Segovia; wiens
meesterschap een pleidooi inhoudt. Van
minstens hetzelfde formaat moet worden
geacht Ida Presti, die uitgenodigd door
het Leids Academisch Kunstcentrum spe
ciaal voor één concert uit Parijs over
kwam, om ons te laten genieten van een
intieme klankenweelde. die zij uit dit
ogenschijnlijk .gewone" instrument to
vert. Uit de aard der zaak is de draag
wijdte van de klank aan enge grenzen
gebonden, doch de concertzaal van het
Leidse Volkshuis leent zich bijzonder
kamermuziek.
een aantrekkelijk programma, dat
smaak getuigde, openbaarde de char
mante Ida Presti haar beheersing van het
cantilene, het parelende passagespel, de
gave flageolets en andere effecten. Het
is niet doenlijk een twintigtal nummers
afzonderlijk te noemen. In het eerste pro-
grammadeel hoorde men hoofdzakelijk
bewerkingen van dansvormen uit de 17de
en 18de eeuw. waarin de echo-dynamiek
karakteristiek tot uiting kwam. Hier-
de virtuoze
bewerking door de concertgeefster van
een gigue van D. Scarlatti en het wij
dingsvolle choral van G. F. Handel.
Voorts een bewerking door Segovia van
Bachs kleine preluden. die voor
het luitregister van het clavecymbel is
gedacht.
de pauze klonk de gitaar in
werken van componisten uit het land van
zijn herkomst: Spanje! Frappant waren
de vertolkingen van de beide Preludes
Villa-Lobos. „Jardin dans Gre
nade" van Ida Presti zelf. waarin de mo
gelijkheden van het instrument wel zéér
tot hun recht kwamen. Danse No. 5 van
Granados en niet te vergeten de toegif-
j het enthousiasme van de
volle zaal beloond werd.
Het is zo jammer, dat vele gitaarbe
oefenaars buiten de kring der academici
onkundig zijn gebleven van de grotere
mogelijkheden op dit instrument dan het
„gebruikelijke genre". Hebben niet Verdl
en Mahler dit instrument aan het sym-
phonisch apparaat toegevoegd?
Het L.AK. zal wèl voldoening hebben
gehad van zijn initiatief!
Henrl Wel boeren.
