Nieuw carillon door duizenden opgewekte
Leidenaars ingehaald
E
Ja,
Frans de Vries uit Alphen
gaat naar Amerika
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
VRIJDAG 17 AUGUSTUS 1951
Het leek wel 3 October
Op 2 October zal de stadhuistoren
weer „zingen"
Reeds aan de rand van Leiden
wachtten honderden de komst van
het nieuwe klokkenspel voor de
stadhuistoren af. Van daar begon
de zegetocht door de Sleutelstad.
E „STEM" van de stadhuistoren is aangekomen! Gisteravond hebben duizen
den Leidenaars het nieuwe klokkenspel triomfantelijk binnen de wallen
de Leidse veste gevoerd. Het leek, alsof de drommen mensen de versierde
C. Boplegger met zijn gulden last voor zich uit stuwden. Met het harmoniegezelschap
niüe Post", trok de stoet van de Wilhelminabrug over het Levendaal naar het j heden
"^Stadhuisplein. Daar vond de overdracht van de klokken aan het gmeentebestuur,
faus ook aan alle Leidenaars plaats. En dat die er niet koud onder bleven, nu
'n,tSie toren weer zal gaan zingen, was aan de gezichten wel te zien. Er leefde vreugde
de harten van de rechtgeaarde Leidenaars en in de stadsgeschiedenis zal de
Augustus als een historische dag worden geboekstaafd.
lei
Drie-en-veertig grote en kleine goud-
innende klokken, die in Heiligerlee
de klokkengieterij van de firma Van
irgen vervaardigd werden, stonden
die grote vrachtauto, di
een praalwagen was gewoi
door de Leidse straten werd
iplete zegetocht.
Veel wielrijders, die door de drukte
^chts stapvoets konden fietsen, reden
iel een blokje om. om toch nog een
laatsje op het Stadhuisplein te kunnen
tigen. De stadstram stond moch-
fARèloos tegenover de rr
achtte gedwee, tot de w
klokken een flink e:nd uit de buurt
De Korenbeurs zuchtte onder een
ne la-st van belangstellenden. Ook
gracht was aan beide zijden omzoomd
dichte mensenmenigte. Feeste
de aanblik, die aan 3 October
d herinneren.
[Toen de wagen het plein was opge-
iaid. bood de heer J. van Bergen de
inste klok aan de loco-burgemeester,
heer J. C. van Schaik, aan. Een sym-
ilisch gebaar, waarmee de gemeente
icieel eigenaresse werd van het kost-
klokkenspel-
i de stadhuisgaanderij af voerde
de heer Van Schaik het woord,
een huisgezin een node gemist
ilielid lange tijd afwezig is geweest,
ei hij. dan zal het op de dag van zijn
gkomst een feest zijn in zijn woning,
ilieleden en vrienden, die zo lang het
„is van zijn afwezigheid hebben gc-
„•ld, zullen hun uiterste best doen om
tonen, hoe prettig zij deze terugkomst
>1 v.nden. Zo gaat het ook heden met
carillon.
r.j, we kunnen niet anders zeggen, dan
•30 ft Leidse huisgezin heeft daarvan blijk
0 Vi(„OV(,rl
toren was leeggehaald, aldus de
rzljèo-bureemeester. maar spoedig zal het
f TOkkenspel er weer zijn. Dit klokken-
le toren horen bij elkaar. Wel
wij het slaan der klokken bij
aangeven van de tijd en kunnen wij
grote bourdon horen, die öf ons vreug-
voel op blijde dagen vertolkt, öf ons
nj"daden doet herdenken van degenen
Nlei# gevallen zijn in de strijd
lair I
5 PI
r de vrij-
Familieberichten uit
ed andere bladen
1 Verloofd: J Mulder en W Ubbens, Ha-1
P-
Ondertrouwd: J Roest cand. L I en
K Dam. Wageningen; E- Poelman en
Ichürholz. AerdenhoutHervest-Dors-
(Westfalen).
ietrouwd: P Hoebée en N Smit. Al-
ierdam; J de Vries en S E Elisson,
Gijn Francisco; H Onvlee en C Huygens,
ivallen: mevr WeeberKrol dr Rot-
nevr RoderPlantinga dr Bilt-
ïevr Van der SwanVan der
H-iijn, dr Hilversum; mevr. Knopper
-ady, dr Stockholm; mevr 't Hooft
thes, dr Modjokerto; mevr Van
;nvan Straalen, dr Amsterdam.
Dverleden: B H LandwehrTiel vr
[jr Rotterdam; M A J Marsman—van
pk vr 82 jr Zeist; ir A G van Hattum
|77 jr Heemstede; H v d Veer m Am-
rdam; B Stoffel m 93 jr Diepenveen;
A Lisnetvan Hengel vr 76 jr Am-
heid van ons land- Maar wij missen het
twinkelende geluid, het lichte spel
hoge. midden en lage klokketonen, die
uitklinken over de daken en door de
straten van onze stad, klokketonen, die
uitzingen wat ons nu beweegt, of wat
ons bewogen heeft.
De heer Van Schaik bracht in herinne
ring, dat het spel der klokken zo typisch
is voor Nederland en voor het ons ver
wante Vlaanderen. Het is een kunstuiting,
die wij honderden jaren hebben gehand
haafd. Voor deze bijdrage op het altaar
van de kunst mogen wij trots zijn
Vervolgens gaf de heer Van Schaik
'n beknopt overzicht van de geschiedenis
der Leidse stadhuiscarillons. Reeds
1578 was de toren van het stadhuis
speeltoren In 1680 werd het klokkenspel
door de beroemde Hemony vernieuwd.
Het spel bestond toen uit 35 klokken.
Deze hebben bijna 250 jaar de Leidenaars
van hun klanken doen genieten. De stad
huisbrand van 1929 verstomde dit spel.
waarna het tot eind 1940 duurde, voor het
vrolijke gebeier weer over Leiden werd
gehoord.
In kleine kring, aldus spr., bood
P. E. Briët op 6 Februari 1941 het ge
schenk der burgerij aan de gemeente
aan. De rede kon toen om de inhoud niet
worden gepubliceerd.
De herwonnen vrijheid heeft deze
GOUDEN ECHTPAAR
Het echtpaar J. van Werkhoven en A
van Werkhoven-Tuinstra. wonende Abt-
spoelweg 2 te Oegstgeest, hoopt op 3C
Augustus de dag te herdenken, waarop
het voor 50 jaar in de echt werd verbon
den. Zowel de bruid als de bruidegom
genieten nog een goede gezondheid, hoe
wel de laatste niet zo goed meer ter been
is. Het gouden echtpaar heeft altijd hard
gewerkt om in zijn levensonderhoud en
van de vier kinderen te voorzien.
Gelukkig kan het nu van een welver
diende rust genieten. De drie zoons en
dochter hebben samen 18 kinderen en
»n opoe hebben ook alweer een ach
terkleinkind. Ongetwijfeld zullen zij wel
tegen elkaar zeggen: „Waar blijft
de tijd. waar blijft de tijd!"
PUZZLE-
PROMINENTEN
1. mej. J. M. Crama, Schutterstraat
20, Leiden; 2. mevr- A. de Bock, Kore-
vaarsbraat 55, Leiden; 3. L. de Vries.
Warmonderweg 62, Oegstgeest.
klok niet mogen bejubelen, want na twee
jaar in de toren te hebben gehangen, viel
ds klok ten offer aan de bezetter. Op 23
Februari 1943 om 10 uur weerklonken
uit de klok de laatste tonen, toen „Wilt
treden" werd gespeeld.
Hoe zeer men een klokkenspel op prijs
stelde zo vervolgde wethouder Van
Schaik bleek wel. toen reeds op 5 Mei
1945 f 100 binnenkwam voor een nieuw
carillon. Spoedig zal er nu weer een re-
g i van klanken over de huizen en stra
ten stromen, aldus wethouder Van
Scha-ik. Hij eindigde met de innige wens,
ook op één der klokken staat: ,.Hier
it vernieuwing en herstel, 't en waar
symbool van 's lands herstel".
,De Post" speelde toen het Wilhelmus,
arna carillonmuziek. opgenomen op
gramofoonplaat, ten gehore werd ge-
De heer J. van Bergen sprak tenslotte
nog zijn dank uit aan het gemeente
bestuur, omdat hij het carillon heeft mo
gen bouwen. Hij wenste de Leidenaars
toe, dat ze lange tijden van het klokken
spel zullen mogen genieten.
Nog geruime tijd kon men het nieuwe
klokkenspel bewonderen. Later op de
avond werd de wagen op de binnenplaats
in de brandweergarage geparkeerd.
Zoals bekend, zal men het nieuwe ca
rillon op 2 October voor het eerst horen
In de loop van de morgen is de brand
eer met een zware kraanwagen op de
proppen gekomen, om de zware klokken
de oplegger te hijsen. Enige kleine
klokken konden vanmiddag nog omhoog
■orden gebracht. Het zal evenwel mor
en worden, voor de werklieden, die spe
ciaal uit Groningen zijn overgekomen,
de grote klokken naar hoger sferen kun-
len brengen.
Pseudo-vogelpest in Leiden
Bij kippen van een Leidenaar, wonende
in de Prinses Wilhelminastraat, is een ge-
pseudo-vogelpest geconstateerd.
Zeven kippen werden in de rijksserumin-
richting van de veeartsenijkundige in
spectie te Rotterdam onderzocht,
moesten alle worden afgemaakt.
Collecte voor „Het Zonne
huis"
In Leiden zal van 20 tot 25 Augustus
een collecte worden gehouden ten bate
van „Het Zonnehuis". Zoals bekend,
is „Het Zonnehuis" bestemd voor chro
nische zieken. De afdeling Leiden van d«
Chr. vereniging tot verpleging van be
hoeftige chronische zieken hoopt op eer
zeer goed resultaat
Burgerlijke stand van Leiden
GEBOREN: Johannes J, z v H de
Boer en E C M van Westbroek: Wytske
H. d v W Winsemius en S C Hannema;
Maria, d v H de Raaf en A Brinksma;
Arie, z v D Jonker en J van Rooijen;
Neeltje, d v W J Ouwehand en A van
Rijn.
OVERLEDEN: G Oostendorp, d, 8
ONDERTROUWD: P J Goeman en C
Siebert; J L Erades en J A Krul; A J
der Meer en F Groenewegen; C
Rozendaal en J A M Planjer; C A Ver-
straaten en L M Giezen; A J Verhoog
P S Lagerberg; B J Moulen en P J
i der Meer; A Roedoe en J Werk;
H J A Lamboo en S Lancelot; N van
den Hout en J C M de Ruiter; J J Poort
G E Groenewegen; J Hansen en H
de Romijn; H H J Ligtvoet en M S van
Oosten; J Eradus en M J van den Ing;
C Montagne en R S M Walter; K van
Eijgen en C van Es.
GEHUWD: J Zandee en E M C Her-
Prof. dr C. C. Uhlenbeck
overleden
Oud-hoogleiaai te Leiden in
taalwetenschappen
Te Lugano is op 84-jarige leeftijd over
leden prof dr C. C. Uhlenbeck, oud
hoogleraar in de Germanistiek en de al
gemene vergelijkende taalwetenschap
aan de Leidse universiteit.
Na het gymnasium te Haarlem te heb
ben doorlopen, liet prof. Uhlenbeck zich
te Leiden inschrijven voor een studie
in de Ned- letteren. In 1888 promoveer
de hij op een proefschrift getiteld: „De
verwantschapsbetrekkingen tussen d
Germaanse en Balto-slavische talen'
Vier jaar later werd hij benoemd tot
buitengewoon hoogleraar in het Sans
krit en de vergelijkende taalweten
schap aan de Universiteit van Amster
dam. In 1899 volgde zijn benoeming
Leiden. Ruim 25 jaar is prof. Uhlenbeck
in de Sleutelstad werkzaam geweest.
In 1926 nam hij om gezondheidsredenen
ontslag.
Te Lisse weid een nieuwe
tulp geboren
De Nederlandse plantenkundige dr W.
E. de Mol is er in geslaagd door röntgen-
bestraling een nieuwe tulp te kweken.
Hij heeft deze nieuwe creatie genoemd
naar de Argentijnse vrijheidsheld Gene
raai San Martin.
De nieuwe tulp is ontstaan door nauwe
samenwerking met de kwekerij vai
Gebr. Segers tc Lisse en dr J. van As,
hoofd van dé Ned. voorlichtingsdienst
voor Latijns Amerika. Dr De Mol koos
als uitgangspunt de sinds 1936 bestaande
parkiettulp Red Champion, De San Mar
tin-tulp is twee keer zo groot en veel
gloedvoller dan de Red Champion en
werd dit voorjaar officieel geregistreerd.
Margarine-oorlog in
vele steden
Prijs in sommige gevallen
reeds 42 cent
Reeds enige tijd heerst er, voorname-
ik in de steden, een soort „margarine
oorlog". Vele winkeliers hebben de pnj-
van verschillende margarinesoorten
drastisch verlaagd, soms tot zelfs enkele
centen boven de inkoopsprijs per kilo
gram. De reden van deze prijsverlaging
moet gezocht worden in een concurren
tiestrijd tussen de winkeliers. Anderzijds
zoekt men ook wel de reden van de
huidige prijsschommelingen in een stre
ven van de kleinhandelaren om de om
zetten van de margarine te vergroten.
Officieel bestaan er twee consumenten
prijzen, n.l. 52 en 50 cent per pakje, doch
de strijdmerken worden thans reeds ver
kocht voor 46 tot 42 cent. Het kwaliteits
verschil is niet groot, daar de productie
bepaalde eisen moet voldoen. Vol
ledigheidshalve kan worden gemeld dat
do consumptie van margarine ruim 3200
ton per week bedraagt.
Leidse Universiteit ontving 250 jaar geleden
lector Hermanus Boerhaave
Als leermeester maakte liij in heel
Europa naam
Feestverlichting toen hij van jichtaanval herstelde
Leiden heeft zijn ruime bekendheid niet in de laatste plaats te danken aan
het Academisch Ziekenhuis. En dat dit van de oprichting af in het centrum
van veler belangstelling staat, is niet zo zeer toe te schrijven aan zijn
grootte en gedifferentieerdheid als wel aan het feit, dat het een waardevol
object is gebleken voor de medische wetenschap in het algemeen. De on
derzoekingen waren vaak opzienbarend en de resultaten gaven meermalen
ook al aanleiding tot verwondering. Tegenover de ingang van dit huis nu
staat sinds jaren het standbeeld van Hermanus Boerhaave. Dit reeds tekent
de betekenis van deze man, die hu 250 jaar geleden als lector in de genees
kunde aan de Leidse Uhiversiteit werd verbonden.
harten der mensen verwarmen. Uit zijn
toewijding en hulpvaardigheid bleek zijn
zelfverloochening. De eenvoud deed zijn
grootheid des te duidelijker uitkomen-
Men kan Boerhaave verschillend waar
deren, maar over het algemeen is
het er wel over eens. dat hem als do
cent de grootste lof toekomt. Als zodanig
heeft hij tenminste over geheel ons con
tinent naam gemaakt.
Boerhaave had de opvallende eigen
schap om zijn woorden en gebaren tf
kiezen naar het onderwerp, dat hij be
handelde Zijn gehele stijl kon zelfs op
merkelijke veranderingen ondergaan.
Humor was hem allerminst vreemd,
zodat zijn auditorium, oud en jong, ge
boeid naar hem luisterde. Hij was geen
kamergeleerde en stond met allen, die
van hem moesten leren, in het wisse
lende leven.
Was menigeen jaloers op zijn welspre
kendheid, zijn zucht naar experimente
ren ontmoette in uitgebreide kring zeker
even grote bewondering Met feilloze
flair wist hij de verschillende w<
schappen, waarvoor hij bijzondere be
langstelling aan de dag legde, met elkaar
in verband te brengen Het gevolg hier-
was, dat zijn lessen op een buiten
gemene aantrekkelijkheid konden bogen.
In 1709 bezette Boerhaave de dub
bele leerstoel voor de genees- en
kruidkunde. En in 1718 aanvaardde
hij het ambt van hoogleraar in de
scheikunde. Tot 1729 heeft de grote
geleerde deze drie leerstoelen bezet.
Toen zag hij zich in verband met zijn
leeftijd en lichaamsgesteldheid ge
noodzaakt het onderwijs in de bota
nie en de chemie over te dragen.
Tot aan zijn dood in 1733 heeft
hij echter in de geneeskunde gedo-
Boerhaave had verder de beschikking
/er een vlotte pen. Verscheidene leer
boeken verschenen van zijn hand. die
zowel botanische en chemische als ge
neeskundige onderwerpen aansneden-
Zijn boeken werden met enthousiasme
e over Boerhaave spreekt of schrijft,
er niet aan ontkomen het licht der
beschouwing ook te laten vallen op deze
geleerde als mens. Zijn karakter kon de
tel.
Hier, in een van de hoeken van de Pieterskerk, rust Hermanus Boerhaave,
in leven geneeskundige te Leiden, wiens bekendheid zich over geheel ons vaste
land verspreidde.
(Foto N. van der Horst).
Populariteit
Leiden Is tegenover dit alles niet on
verschillig gebleven. De burgerij heeft
Boerhaave soms ondubbelzinnig getoond
hoe zeer zij hem achtte. Toen hij in 1722
van een hevige jichtaanval herstelde, or
ganiseerden de Leidenaars een groots
feest, waarbij een glorieuze feestverlich
ting een voornaam onderdeel was.
In 1918 herdacht Leiden, dat Boerhaave
250 jaar geleden werd geboren- De her
denking begon met een tentoonstelling,
die door prof- dr P. J. Blok werd ge
opend. Zij bestond uit werken, portret
ten en voorwerpen van Boerhaave. Ver
der werd in het Groot-Auditorium een
officiële bijeenkomst gehouden. De con
clusie van de hoogleraren, die in deze
vergadering het woord voerden, was.
dat de verering van de chemicus en ge
neeskundige Boerhaave tot matiger af
metingen moest worden teruggebracht-
Boerhaave is niet de schepper geweest
van een nieuwere chemie en op klinisch
gebied heeft hij ook geen enkel nieuw
ziektebeeld weten te onderscheiden,
aldus de sprekers. Daarom moest, naar
de mening van prof. dr E. C- van Leer-
sum, de succesrijke praktijk van Boer
haave gezocht worden in de macht van
zijn persoonlijkheid, gebaseerd op een
uitgebreide ontwikkeling en beschaving
van de geest. Zijn oog was voornamelijk
gericht op de toestand van de ziel. van
wier invloed op het organische ziekte
proces hij zich sterk bewust was. aldus
de hoogleraar
Deze universitaire herdenking is
zeker niet door iedereen met instem
ming ontvangen. Velen vonden, dat
de sprekers hun bedenkingen tegen
de zogenaamde Boernaave-vererine
te scherp hadden geformuleerd. Dit
had misschien kunnen geschieden in
de boezem van vakverenigingen,
maar niet bij een herdenking als
deze. Men zei. dat Boerhaave hier
mee allerminst was gehuldigd.
De burgerij van Leiden eerde de nage
dachtenis van Boerhaave door kransen
te leggen bij het standbeeld en bij de
prachtige graftombe in de Pieterskerk.
Als u nog eens een bezoek brengt aan
de Hortus Botanicus, wilt u er dan even
bij stilstaan, dat Boerhaave hier zijn
platenverzamelingen heeft bijeenge
bracht en zelf verzorgd?
Een zus/er schrijft
De discussies in de Leidse gemeenteraad
over Endegeest
Door toevallige omstandigheden kreeg
Zou het lukken?
FRANS DE VRIES uit Alphen aan den RUn wil Immers naar Amerika? Hij stuurde
doos sigaren uit de zaak van zijn vader, waarvoor hi) eerlijk het geld in de Ia
legde, naar de directie van de krant met de grootste oplaag in San Diego, Californlë.
Van het succes had hij zelfs niet kunnen dromen. De Evening Tribune plaatste
de doos sigaren op de voorpagina met het begeleidende briefje er bij. In de
hele wereldpers werd gewag gemaakt van dit originele idee.
Wijk, die al 25 jaar in Escalon in Cali-
fornië woont, kennis van de poging van
Frans de Vries. Hij bood aan om borg
voor Frans te worden. Om de Verenigde
Staten binnen te komen, moet men
melijk een borg hebben.
De heer Van Wijk heeft in Escalon
farm. Frans kan op de farm komen als
hij wil. maar hij mag ook naar kantoor,
als hem dat beter lijkt. Hij heeft dus nog
geen bepaalde baan. maar kan in ieder
geval naar de United States gaan Dat is
op zichzelf al een grote stap in de goede
richting, want niet velen krijgen de kans
om het Vrijheidsbeeld aan de ingang van
de haven van New York als immigrant
voorbij te varen.
„Zou het lukken?" plaatsten wij aan
het einde van ons artikeltje In het num
mer van 6 Juni. Welnu, het is gelukt.
Alleen zal het nog wel even duren voor
Frans in Californië aan de slag zal kun-
gaan.
Wie zagen deze aanrijding?
imissaris van politie te Leiden
verzoekt degenen, die op 8 Augustus om
streeks half 10 getuigen waren van een
aanrijding tussen 2 wielrijders op de
Lange Mare, zich te vervoegen op het
bureau van politie, afd. Verkeer voor het
verstrekken van inlichtingen
Gisteren zijn te Terschuur de heer
Van Wijk uit Voorburg en zijn 12-j.
zoontje op de motor door een auto aan
gereden. Beiden zijn aan de gevolgen
overleden.
Het geval bezorgde de directie va
Evening Tribune hoofdbrekens, wan1
moest men de betaling van een adver
tentie met een kist sigaren in vredes-
i in de boeken verantwoorden? De
advertentie-afdeling stuurde het verzoek
naar de redactie, want daar hoeven
gelukkig geen boeken te houden. Of de
doos met sigaren óók naar de redactie
gegaan, moet echter sterk worden be
twijfeld, want de redactie plaatste ir
haar artikel ook een wens voor de ad
vertentie-afdeling: ..Rook er maar goed
In Alphen aan den Rijn wachtte men
op de resultaten van deze „campagne".
En het succes was dichterbij dan men
ermoedde. Door middel van de Holland-
e pers kreeg namelijk de heer C. van
trokken door het artikel,
„Endegeest" in stond. Het
slag over een gemeenteraadszitting,
waarin „Endegeest" ter sprake kwam.
Onder het lezen veranderde mijn be
langstelling in verbazing, welke al spoe-
"g overging in verontwaardiging.
Ruim vier jaar heb ik in deze inrich
ting gewerkt en behaalde daar het di
ploma B, ik ben daar nog altijd trots op.
n juist de oorlogsjaren, dat ik
hier werkte. In deze tüd was het voor
ieder ziekenhuis of wat voor inrichting
ook moeilijk om alles naar wens te doen
cerlopen. Zo ook voor „Endegeest". Hel
was moeilijk de altijd hongerige patiën
ten en het personeel te voeden. De kle
ding van de patiënten liet toen zeker
weieens wat te wensen over. Deze
sen liggen niet stil on een bed,
zijn de gehele dag op. En. indien daartoe
in staat, werken rij. dus gaat de slijtage
door Maar zowel het verplegend als het
technische personeel deed ziin best, alles
zoveel mogelijk op peil te houden. Altijd
voor ogen houdend, dat het om het be
lang van de patiënten ging.
Dat in die t'id de technische dienst
niet alles naar behoren kon onderhouden
kwam in de eerste plaats door materiaal-
schaarste en ten tweede door het feit,
lat er heel wat van het mannelijk
soneel heeft moeten onderduiken.
Maar door een als hierboven beschre-
:n tydelijke verwaarlozing kunnen toch
zeker de gebouwen niet bouwvallig ge
worden zijn. Een grondige restauratie
ooral wat het binnenwerk betreft kan
toch zeker doelmatig worden genoemd.
Waardoor mijn verbazing in veront
waardiging over ging. was mede de
schuld door hetgeen niet werd genoemd.
Allereerst, dat „Endegeest" over een ge
zellige zusters-conversatlezaal beschikt.
Dat deze zeer gewaardeerd wordt, blijkt
wel uit het feit. dat, toen er 30 Mei j.l.
een reünie voor de verpleegsters werd
gehouden, alle deelneemsters reuze-en
thousiast waren, dat we juist in onze
eigen „kasteelzaal" werden ontvangen
Deze zaal heeft haar bekoring, juist om
dat dit een zaal is in een oud kasteel Er
zun o.a heerlijke brede vensterbanken,
waarin je kunt zitten en van het mooie
uitzicht genieten.
In de gebouwen „Voorgeest", welke
toch ook bij „Endegeest" behoren zijn
aardige zusterkamers. Hierin was het
prettig om te wonen, dit weet ik uit er
varing. Over de gehele inrichting zijn
er op de zusterkamers vaste wastafels
met stromend water. Dit zie ik zeer ze
ker niet als een luxe, maar als een nood
zaak. Maar in ieder geval z\jn deze er.
De zusterkamers in het zusterhuis zijn
inderdaad wat somber, maar een nieuw
meubilair, opklapbed, fleurige gordijnen
opnieuw behangen en geschilderd zouden
deze kamers zijn omgetoverd in een ge
zellig zitje, waar een zuster toch zeker
recht op heeft na een vermoeiende dag-
of nachttaak. Maar dit alles kost geld
dat weet ik. Toch zal dit op de één of
andere wijze moeten worden gevonden
Dat arrestanten-lokalen er beter uit
zien dan de patiënten-vertrekken, daar
kan ik uit ondervinding niet over mee
praten (Dit wat de arrestanten loka
len betreft). Maar ik durf dit in twij
fel te trekken.
Als oud-verpleegster van „Endegeest"
wil ik zeggen, dat het mij pjjn heeft ge
daan, toen lk verschillende gedeelten
uit het verslag las, die, ik zou haast
zeggen, zo rauw werden gezegd En zo
zullen er heel wat met mij zijn.
Er zjjn er velen, van af de doktoren
tot het technisch personeel toe. die zich
met hart en ziel hebben gegeven om
„Endegeest" hoog te houden, de pa
tiënten te geven wat hun toekwam en
meer soms nog dan dat. Het is hard als
er dan mensen zijn die, in dit opzicht
oordeelkundig, met woorden alles dur-
n afbreken, wat door anderen ls op
gebouwd. Het moest zo zijn, dat een
ieder eens besefte, dat geesteszieken
ook werkelijk zieken zijn. Dat er niet
jaren over gepraat moet worden om
i'at geld af te staan voor mensen, die
hier recht op hebben en ln het leven
toch al zoveel moeten ontberen. Deze
mensen hebben recht op een menswaar
dig bestaan In een goede voor hen pas
sende omgeving. Dat het in enkele ge
vallen weieens een kaal isoleervertrek
moet zijn is erg, maar hiertoe is het
woord aan de psychiater die hier oor
deelkundig is.
Als de mensen ziek. gebrekkig en bed
legerig worden, wacht ze een goede
verzorging in een speciaal voor dit doel
gebouwd paviljoen. Dit biedt plaats voor
30 vrouwen en 30 mannen. Ook hier
over ontbrak alles in de genoemde ver
gadering.
Hopelijk zullen deze woorden door
dringen tot de mensen, die hiervoor
open staan en zeker ook tot de familie
leden van de verpleegden. Deze zullen
geschrokken zijn van dit opzienbarend
verslag. Hetgeen zij tijdens de bezoek
uren zelf ervaren, zal naar ik mag
veronderstellen zeker hiertegen op
wegen.
In de hoop, dat de verkeerde indruk,
die men eventueel zou hebben gekregen
door dit schrijven, wat is weggenomen,
Alphens kantonrechter
gaat naar Rotterdam
Bü KB. is benoemd tot kantonrechter
te Rotterdam, mr. J. J. H. van der Brug,
kantonrechter te Alphen aan den Rijn.
Mr Van der Brug is in 1908 te Ter
Apel in Groningen geboren. In Den Bosch
bezocht hij de HBS. waarna hij studeerde
voor het aanvullend staatsexamen B. Ver
volgens studeerde hij rechten aan de Uni
versiteit te Utrecht. In 1934 deed hij zijn
doctoraal examen.
In dit jaar vestigde mr Van der Brug
zich als advocaat-procureur te Utrecht,
terwijl hij in 1935 ook tot waarnemend
griffier bij het kantongerecht aldaar werd
benoemd.
Van 1940 tot 1945 bekleedde hij de
functie van substituut-griffier bij het
kantongerecht te Den Bosch. Op 4 Jan.
1945 werd hij benoemd tot secretaris van
het tribunaal te Den Bosch en kort daar
na tot adjunct-secretaris van drie zuive
ringsraden voor Noord-Brabant en Lim
burg. In 1947 werd mr Van der Brug
tevens benoemd tot lid van de commissie
van toezicht op het interneringskamp
Vught. Op 23 Augustus 1948 kwam zijn
benoeming af tot kantonrechter te
Alphen aan den Rijn. Verder werd hij
nog benoemd tot plaatsvervangend-kan-
tonrechter te Den Haag.
Mr Van der Brug heeft zich naast zijn
ambtelijk werk met ambitie gewijd aan
••ersehillende vormen van verenigings-
sven. Drie jaar is hij ook lid geweest
an de Gen. Synode van de Ned. Herv.
Kerk als representant van de Waalse Ge
meenten ln om land.
