Maar wij denken er zó over
HUGEMflN: Vijf-en-twintig en
geen handen en geen ogen meer
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
ZATERDAG 30 IUNI 1951
Confrontatie met de oorlog
„Roken en muziekdat is 't
enige wat ik heb"
(Van onze oorlogscorrespondent Alfred van Sprang)
TOKIO, Juni 1951.
TTET WAS DE DERTIENDE. Veel mensen geloven, dat dat een ongeluks-
J- getal is. Soldaat Wim Hageman weet het nu zeker. Het was namelijk
op die datum, dat hij zijn gezicht en beide handen verloor. Zoals zo vaak
ervoor was hij die onvergetelijke dertiende Mei bezig met het monteren
van mijnen om eventuele infiltraties van Chinezen tegen te houden. Het
was een gevaarlijk werkje, maar op den duur raakt men aan het gevaar
gewend. Men raakt echter nooit gewend aan mijnen van slechte kwaliteit,
die voortijdig ontploffen. Die waren bij het partijtje waar hij mee bezig
was, maar niemand had hem dat vooruit verteld. Plotseling barstte een van
de gevaarlijke projectielen uit elkaar en sloeg hem recht in het gezicht.
Met verschrikkelijke wonden heeft een helicopter hem naar het hospitapl
gebracht. Daar heeft men hem onmiddellijk onder handen genomen, maar
er was weinig hoop. Toen Wim Hageman een paar dagen later vijf-en-
twintig werd was er zekerheid: voor de rest van zijn leven zou hij beide
ogen en handen moeten missen.
Ik schrik als ik hem zie.
In een afzonderlijk kamertje
bovenste verdieping van het
hospitaal zit hij rechtop in bed; e
i blonde kereld met dichtgeknepen
ogen waarin het licht is uitgedoofd
twee hulpeloze armen, waar de handen
aan ontbreken, Stil leunt hij tegen de
witte kussens.
„Goeiemiddag, Hagemangroet ik
als ik weifelend binnenstap.
„Goeiemiddag...." antwoordt hij
der zijn hoofd te draaien.
„Ik ben Alfred van Sprang...."
„Oo ja.reageert hij.
Het is dan een ogenblik stil. Eerlijk
gezegd weet ik niet wat ik nu moet zeg
gen. Het gebruikelijke „En.... hoe gaat
•f?" valt hier zo ironisch uit de toon
het „Noujij hebt ook pech gehad.
klinkt al te banaal. Het is zo moeilijk iets
te zeggen wat niet leeg
min zijn gevoelens pijnigt. Besluiteloos
sta ik naast zijn bed. Hageman zelf redt
dan gelukkig de situatie door om een
sigaret te vragen. Ik steek er een voor
hem aan en duw hem tussen zijn lippen.
En regelmatig tik ik de as er voor hem af.
Het enige wat ik heb....
„Roken en muziekdat is 't enige
wat ik heb...." zegt hij. Hij houdt veel
van muziek. Er staat een kleine gramo-
foon naast zijn bed. Alle platen uit het
hospitaal zijn er al op gespeeld. Ik kijk
naar de titels, die bovenop liggen. F a-
vourite sacred songs staat ei
de ene en South Pacific op de
dere.
„Swing hoor ik 't liefstvoegt hij
er aan toe, „en Hawaiian ook wel. Maar
als er klassieke muziek is ga ik eer
straatje-om." Muziek was vroeger eer
van11 zijn vele ontspanningsmogelijk
heden. Het is nu plotseling een van de
weinige dingen geworden, die zijn dagen
kunnen vullen. Als er dan ook een
ander orkestje voor de gewonden in h
hospitaal komt spelen, brengen ze ei
apart bezoek aan zijn kamer om et
extra-nummer te spelen.
„Heb je er als eens over gedacht w
je straks in Nederland zou kunnen gaan
doenpols ik hem voorzichtig. Hij
haalt gelaten zijn schouders op.
„Helemaal geen plannen
„Plannende enige plannen, die ik
maak is hoe ik nou eens in bed zal gaan
zittenzo of andersom
Het klinkt machteloos. Maar niet bit
ter. Het is bewonderenswaardig met hoe
veel moed hij zijn lot draagt.
„Als ik nou kunsthanden heb
komt nog iets van dat ene oog terecht
kan ik misschien iets in mijn oude vak
„Wat is dat....?"
„Meubelmaker
Het is ook daarom, dat hij zo verlan
gend is naar Nederland te gaan.
Op het' ogenblik zit hij hier maar.
Medische behandeling heeft hij niet
meer nodig. Maar wel zou hij graag zien,
dat men begon met iets aan zijn handen
te doen. En dat moet in Nederland ge
beuren. Aan de andere kant is hij echter
bang'om naar Nederland terug te gaan.
Hij herinnert zich invalide militairen, die
uit Indonesië teruggekomen zijn en van
een luttel bedrag moeten zien rond te
komen. En bovendien is hij nog kostwin
ner voor zijn moeder.
Straks kun je langs de huizen gaan
zegt hij.
„Noudat zal wel loslopen
probeer ik hem die gedachte uit het hoofd
te praten. Maar ik weet voor mezelf, dat
het helaas weinig overtuigend klinkt.
[onnoemelijk veel beter af. Hij kan ten-
op de minste zien.
ailitaire „M'n hele toekomst weg
n boom spijtig, „nu had ik in Korea
sommetje overgespaard,
ik had naar Australië of
Nieuw-Zeeland willen
gaan.... het reisgeld er-
beurt dit en wie kan
iemand zonder handen
gebruiken
„Misschien als je kunst
handen hebt
„Wat kun je daar nog
„Daar leren ze je heus
wel mee werken
„En hoe moet je dan
Ook hij zit erg in over
de toekomst in Nederland.
Evenals trouwens korpo
raal Van Beek, wiens
rechteroog bij hetzelfde
werk weggeslagen is. En
de anderen, die min of
meer invalide blijven. Er
is niets bekend van de
plannen van de regering
mensen. En het is begrij
pelijk, dat ze er niet al te
hoge verwachtingen van
hebben.
,Daar heb je de zus-
„Dat zou fijn zijnverzekert ze me
„je leest zo dikwijls in de krant, dat ei
geld voor een of ander doel bijeen ge
bracht wordt. En het is zeker goed be
steed aan zo'n jongen...."
Daar twijfel ik niet aan.
Het is natuurlijk de plicht van de over
heid voor deze mensen te zorgen. De
overheid heeft hen tenslotte ook naar
Korea gezonden. Maar buiten die offi
ciële steun blijft er nog zoveel over om
door particulieren gedaan te worden,
teneinde het lot van mensen als Hage
man en andere invaliden te verlichten.
Ze hebben het dubbel en dwars verdiend
voor het offer, dat ze gebracht hebben
in de strijd zegen de communistische be
dreiging van de wereld. Dezelfde wereld
waar u en ik zo graag vrij in willen
blijven leven.
Peinzend loop ik het hospitaal uit.
De zon schijnt nog steeds en de straten
zijn vol mensen in fleurige zomerkleren.
Ik zucht eens diep, maar het beeld van
het hospitaal blijft me bij die forse jonge-
de kussens met die twee keurige
zwachtels op de plaats waar anderen han
den hebben en die krampachtig toegekne
pen oogleden, waar geen licht meer door
zal komen. In deze oorlog heb ik.veel
ellende om me heen gezien, Men vergeet
spoedig. Veel gevaren heb ik ook
meegemaakt. Men denkt er zo lichtzinnig
Maar de confrontatie met Wim
Hageman heeft me weer eens diep bewust
doen voelen wat een kostelijke gave het
•alide door het leven te mogen
gaan. En tegelijk wat een ellende de oor
ter.
zegt e
Raad van Sassenheim
Moeilijkheden inzake het aangaan
van geldleningen
Subsidies voor de kleuterscholen
,Dag, zustergroet
Hageman.
„Dag Wim
Zuster Koopman is spe
ciaal belast met de ver
zorging van Hageman
tegelijk ook van Jo-i
rink. Ze. moeten-tenslotte
met alles geholpen wor-
niet altijd duidelijk'inRe't KorP°raal HJorink (Zwolle) heeft ook beide handen
Engels uitdrukken. verloren bij het ontijdig springen van een mijn. Hij
,Dat is mijn particu- sPeelt hier een partijtje dammen met korp. A. Noorde-
liere verpleegstergraaf (Rotterdam). Verder op de foto v.l.n.r. zuster
zegt Hageman lachend. I- Koopman (gedeeltelijk zichtbaar), korp. Jac. Beus
hem en ze bege- (Eindhoven), soldaat A. Kranepoel (Eindhoven)
leidt hem naar buiten korp. A. van Beek (Putten).
als het mooi weer is.
,Dan kijkt ik 'n beetje naar de bootjes,
De raadsvergadering van Sassenheim
stond gisteravond o.l.v. de loco-burge
meester, wethouder Vogelaar, die met
enkele woorden de 40ste verjaardag
rins Bernhard herdacht.
Zoals men zich herinnert, kwam
de vorige zitting van de raad het plan
natriumverlichting van de Park
laan ter sprake. Toen het evenwel tot
stemming kwam, staakten de stemmen,
zodat het plan thans weer aan de orde
Intussen had de K.N.A.C. een uit
gebreid advies gegeven, dat zich duide-
"ik verklaarde vóór natriumverlichting.
Evenals de vorige maal stemde de heer
Breda tegen. Hij adviseerde dè leden van
de raad hetzelfde te doen uit overwegin-
n zuinigheid. De heer Schrama
de afgelopen week een weg ge-
e met natrium verlicht was, en
;r onbevredigend, zodat ook hij
zich tegen het voorstel meende te moe-
verklaren. Tenslotte werd het dan
ook verworpen met 9 tegen 3 stemmen.
Besloten werd goedkeuring te hechten
m het verzoek van het N.V. EleGtrici-
teitsbedrijf H.L.S. om de garantie voor
rente en aflossing van geldleningen voor
alle aandeelhouders tezamen uit te brei
den van 600.000 tot 1.000.000.
Eveneens werd het verzoek van twee
ingezetenen om een tegemoetkoming in
de reiskosten overeenkomstig art. 13 der
l.o.-wet ingewilligd.
Het volgende punt vermeldde een
tweede verhoging van het rekening-cou-
rant-crediet bij de N.V. Bank voor Ned.
gemeenten. Voor de maanden Mei en
Juni was een crediet van 600.000 on
voldoende om de nodige kapitaals
investeringen, zoals de omleidingsweg,
61 woningen, 16 duplexwoningen enz., te
financieren. De pogingen van B. en W.
om een vaste lening of een kasgeldlening
aan te gaan, zijn tot op heden tevergeefs
geweest, terwijl de toekomst zonder in
grijpen van de regering niet erg hoopvol
genoemde bank echter bereid
•ediet in rekening-courant
Juni te verhogen met
920.000 en zo nader vast te stellen op
f 1.050.000. Deze overeenkomst werd
goedgekeurd. Bovendien werd ingestemd
met een gelijke verhoging van de reke
ning-courant-overeenkomst voor het
tweede halfjaar 1951.
Het gemeentepersoneel krijgt vacantie-
>eslag. Het volgende agendapunt ging
/er de vaststelling van de subsidie voor
kleiiter'scholen. Bij de raad werden n.l.
door de besturen van de Chr. en de R.K.
kleuterscholen, onder overleg van de be
treffende exploitatierekening, verzoeken
ingediend jot definitieve vaststelling van
de subsidie over 1950. Op 19 Januari werd
de subsidie gebracht van 8 op 12
per leerling. De nadelige saldi van de
resp. kleuterscholen werden vastgesteld
op 1.434,04 en 2.307,32. Voor de Chr.
kleuterschool betekent dit een subsidie
van 1228 en voor de R.K. een toelage
van 2307,32. De raad ging hiermee
accoord.
Besloten werd voorts, de tuin achter de
„Don-Bosco-school" te verkopen aan d«
weduwe Wijntjes, ad 8 per m2. Het be
treft een oppervlakte van 20 m2. Het
verzoek van de heer P. Hoogeveen om dt
tuin van het voormalig personeel „Zonne
hof", groot 126 R.R., te mogen huren als
moestuin tegen een vergoeding van 50
cent per roede per jaar werd ingewilligd.
Naar aanleiding van een en ander
meende de heer Kortekaas te moeten op
merken, dat het niet aanging, dat B. en
W. eigenmachtig beslissingen nemen en
de raad voor een fait accompli stellen.
De R.K. fractie zal dit zeker niet stil
zwijgend laten gebeuren, aldus spreker,
die echter aan deze reprimande toe
voegde, dat dit bedoeld was als een
vriendschappelijke waarschuwing.
Voor de aanleg van een brug als ver
binding tussen de Concordiastraat en de -
Bijweglaan werden de kosten geraamd het Instuifwerk.
op 13.000 k f 15.000. De heer Schrama De heer v. d. Akker zou het geen fraaie
drong ep op aan, de aanbesteding niet figuur vinden van het subsidiebedrag
e?,r.d?.r,te d,oen Plaats Rebben alvorens de 1 0Ver te houden en wilde f648 beschik-
officiele tekening _e_n de begroting in de baar stellen.
Wethouder Dekker vroeg, of de Jeugd-
Gemeenteraad van Alphen
Uitvoerige discussie over subsidie
aanvragen voor jeugdwerk
Voor het eerst in zyn geschiedenis kreeg Alphens raad gisteravond te beslissen
over subsidie-aanvragen voor jeugdwerk. Er was n.l. vorig jaar voor dit doel
f 1250 op de begroting geplaatst. Dat is blijkbaar niet tot de verenigingen door
gedrongen. Eerst nu waren er twee aanvragen binnen gekomen en daarover moest
cp korte termijn beslist worden, daar 1 Juli het bedrag van de begroting 1950 zou
vervallen. Voor de padvinderij werd een bedrag van f 600 gevraagd voor de aan
schaffing van twee kampeertenten. De Ned. Hers-. Jeugdraad vroeg voor spel
materiaal en meubilair voor de „Instuif", w.o. 50 stoelen, een bedrag van f 1110.
Tegen de aanvraag ten behoeve
padvinders bestond geen bezwaar. Wat
het verzoek van de Jeugdraad betreft,
was de meerderheid van de advies-com
missie van oordeel, dat het verzoek om
gelden voor stoelen wel wat ver ging.
Men wilde inplaats van de resterende
f650 slechts f410 beschikbaar stellen, het
gevraagde, zonder stoelengeld (de gehele
aanvraag van f 1110 kon uiteraard niet,
omdat het subsidiebedrag dan overschre-
ïn zou worden).
De vergadering werd gepresideerd door
wethouder J. v. d. Berg als loco-burge
meester (burg. Witschey is met vacantie).
De heren Brokaar en Rogaar waren af-
De heer Ruijssenaars zei, dat uit de ver
deeldheid van de commissie reeds bleek,
dat het zeer moeilijk is gemeentegelden
verdelen. Spr. steunde het voorstel van
de minderheid en wilde f 648 beschikbaar
stellen (inplaats van 50 kan de Jeugdraad
17 stoelen aanschaffen, zodat er f2 voor
de gemeente overbleef).
De heer Geerlof, voorzitter van de
Iviescommissie, bleek voorstander van
het meerderheidsadvies, dus f 410 be
schikbaar stellen. Stoelen zijn een artikel
dat de Jeugdraad zelf moet aanschaffen.
Spr. releveerde de gang van zaken en
iprak met zeer veel waardering over
raad zijn behandeld.
Ten slotte werd het verzoek van de
firma T. Vos en de heer G. Rotteveel in
gewilligd om medewerking te verlenen
de verkoop aan hen van de kop van
de sloot achter de aardewerkfabriek
raad als overkoepelend orgaan
Herv. jeugdbeweging ook voor andere
vergaderingen de stoelen nodig heeft, op
welke vraag de heer Geerlof geen ant
woord kon geven.
De heer Slootjes was in het „Instuif"-
gebouw (de Zondagsschool aan de Aas
kade) wezen kijken. Er staan banken, een
tafelbiljart enz. Men kan er geen stoelen
meer bij plaatsen. Moet men die maar
op de zolder zetten? Laten we geven waar
werkelijk gebrek aan is. Zuinigheid met
de gemeentegelden is dringend nodig.
Spr. wilde volstaan met f410.
De heer Nijman was door de bezichti
ging van het gebouw juist tot een tegen
overgestelde conclusie gekomen. Die
grote jongens, die de „Instuif" bezoeken,
kan men toch niet op een bankje laten
zitten. Laat men stapelstoelen aanschaf
fen. die na gebruik in beperkte ruimte
geplaatst kunnen worden. Spr. wees er
op, dat men voor de „Instuif" zoekt naar
méér ruimte. Vindt men die, dan zijn de
stoelen hard nodig.
De heer Kroon onderschreef het betoog
van de heer Nijman grotendeels.
De heer Verdonk wilde de volle f648
beschikbaar stellen.
De heer Van der Lee voerde principiële
bezwaren aan tegen deze subsidie. De
verenigingen moeten zorgen voor eigen
bestaan. Men wil alles maar op de over
heid afschuiven, wat funest is, ook in ver
band met de zorgelijke financiële toe-
De heer v. d. Meent, die de commissie
vergaderingen niet kon bijwonen, ver
klaarde zich achter de minderheid der
commissie te stellen.
De voorzitter concludeerde uit de dis
cussie, dat er vrijwel algemeen bereid
willigheid is om subsidie te geven. De
aanvragen kwamen nu in stemming. De
f600 voor de padvinderij werden alge
meen goedgekeurd. Het voorstel, f643 te
bestemmen voor de Jeugdraad ten be
hoeve van de „Instuif" werd aangenomen
met 143 stemmen. Tegen de heren Geer
lof, Van der Lee en Slootjes.
Raad van Hillegom
U-bij
Hageman
het verhaal toe. De ander
kijken elkaar aan en lachen onzeker.
Hageman spreekt dikwijls op zo'n toon.
Misschien tracht hij er zichzelf moed
te praten. Of misschien
uiting van machteloosheid. Maar het is
zeker, dat hij door die houding de
lijkheden voor zichzelf en voor anderen
veel lichter maakt.
„Hoe is 't met je correspondentie-
•iendin, Wim.... vraagt een van dc
jongens.
Bestverzekert hij hem, „ik heb
haar pas een brief geschreven
„Zelf....?"
Het is een uiterst pijnlijke vraag waar-
j het plotseling stil in de kamer wordt.
Maar Hageman zelf laat er zich niet van
de wijs brengen.
„Nou, jazelfverbetert hij op
luchtige toon, „de zuster dandie is
tegelijk mijn privé-secretaresse".
,En ofbevestigt zuster Koopman.
Ze leest hem zijn brieven voor en ze
schrijft er ook de antwoorden op. En als
hij straks met een vliegtuig naar Neder
land vervoerd wordt hoopt ze hem zover
te vergezellen.
Zou dat kunnen?
op de gang
Andere Nederlanders komen binnen.
In het tweede bed ligt korporaal Jorink.
Op dezelfde dag met het leggen, van de
zelfde mijnen zijn zijn beide handen
weggeslagen. De ene Is helemaal verloren
en van de andere is nog een stuk duim
overgebleven. Die draagt hij nu in gips
op zijn buik om er nog wat weefsel aan
te laten groeien. Ook hij is er erg aan
toe, maar vergeleken bij Hageman is hij
Zuster Koopman komt
achterna.
„Het is werkelijk enorm zoals
Hageman zich houdtverzekert
Ook enderen „Ongelooflijk!" geef ik toe.
„Maar als hij straks thuis
radio een geweldige afleiding
zal
Alles
goed
en wel
In October begonni
„Zeker
„Hy heeft natuurlijk geen geld daar- HBS-leerlingen al
voor. We wilden nu proberen een soort
inzameling te houden om er een voor
hem te kopen
Ik knik: „Misschien zijn er wel lezers,
die daar iets aan willen, bijdx-agen
Zuster Koopman is direct enthousiast.
Met September naar de
H.B.S. lijn jongens
Ieder jaar zie je ze weer in het gym
nastieklokaal en in de aula zitten, om
toelatingsexamen HBS te doen; ook deze
Leest de lotgevallen van bi-oei-tje en
zusje Pijnbank. Pepie en Pietje (wegens
de alliteratie) hadden ook examen ge
daan en waren geslaagd. Ze hadden er
natuurlijk erg onder geleden en Papa had
hun een „mieterse" fuif gegeven. Er was
zo'n slordige honderd gulden voor ge
noemde maaltijd, alsmede voor twee
monsterachtige grote schooltassen
(waarover de leraren zich wel een bult
zouden lachen) uitgegeven.
Ze zouden het einddiploma best halen,
had de meester gezegd, en die kon het
weten. Pepie zou kinderarts en Pietje
officier woi-den, Dat kon, want Papa had
ze laten testen, en hun Intelligentiequo
tiënt was bijzonder hoog (zoals van de
de meeste leerlingen). De gehele familie
was trots op de twee lagereschool-bolle-
Zuster I. Koopman met de zwaargewonde Wim Hageman.
de twee ijverige
beetje bedrukt te
kijken, want het was toch niet zo ge
makkelijk, vonden ze. Tegen het Kerst
rapport zat de gehele familie als één
man te zweten boven algebrasommen,
onregelmatige werkwoorden en koeien-
magen. Als één man slaakte ze de zucht:
„Wat wordt er toch veel van de tegen
woordige jeugd gevraagd!"
,,Hou maar op", zei moeder. „Pa zit
al de hele avond op Pepie's Engelse the
ma's te ettei-en". Pepie zelf kwam net
binnen trilde vervaarlijk met lipjes en
beentjes en bastte in snikken uit, door
welke snikkende kreet klonk: ,.Ik wil
niet meer naar die rotschool!"
„Stil maar Pepie". zei Pietje (die net
van een voetbalwedstrijd vandaankwam
en daarna wel zou gaan werken), ,,die
Krombeen (bijnaam van de wiskunde
leraar) staat er voor bekend, dat hij de
cijfei's drukt- We zullen hem wel krij
gen".
Tegen Pasen was het helemaal ontzet
tend. Moe vroeg bij vergissing aan de
melkboer, hoe de stelling van Plet Ha-
zegras luidde; ook vader kon zijn hoofd
nauwelijks bij zijn werk houden, en
neuride: Je suis, tu es, il est.
De melkboer, ook in de war gebracht
door deze klant, keek met valse en
vechtlustige blikken naar het HBS-
gebouw, wanneer hij dit passeerde. Pe
pie en Pietje gingen prompt iedere
avond (na de ontspanning, wel te ver
staan) om 12 uur naar bed, door welk
feit ze beiden de bewondering der bu
ren afdwongen. Er werd
vaak over de overlading van het leer
programma van de HBS gesproken en
op docenten gekankerd.
Tenslotte moest Pepie capituleren en
naar een vacantieoord gaan. Pietje werd
bevordei'd met behulp van bijlessen ter
waarde van dertig gulden per week (6
lessen tegen 5 gulden).
Ouders, dit is geen flauw of aardig
verhaaltje, dat ik eens inzend aan de
NLC, omdat ik niets anders te doen heb.
Het is helaas, helaas vaak bittere
werkelijkheid.
Ik zou u, niet in mijn belang, maar in
het belang uwer kinderen dringend
willen adviseren, u er terdege reken
schap van te geven, wat u begint, als
uw kinderen naar de middelbare school
Ook het feit, dat meester of juffrouw
zeggen, dat uw kind er geschikt voc
M.O. te volgen, is allesbehalve een
wijs voor de juistheid voor hun uit
spraak. Meester of juffrouw moesten ter
opfrissing maar eens een dagje met mij
meegaan!
Daarom nogmaals: Bezint, eer gij be
gint. Behoedt uw kinderen er voor, dat
ze een langzaam verkrankzinnigingspiro-
ces zouden moeten doormaken, zoals
Pepie en Pietje Pijnbank.
Leiden, W. VAN DIJK
Morsweg 140 Leraar Chi\ HBS
DEN Haag
Koninginneharing
De klacht is begrijpelijk, maar de ver
onderstelling, dat alleen haring van
Vlaardingse schepen voor aanbieding aan
de Koningin in aanmei'king zou komen,
is niet juist. In Katwijk en Scheveningen
wordt de haring niet van overheidswege
gekeurd. Alleen in Vlaardingen is er een
aantal keurmeesters, dat onder toezicht
en verantwoordelijkheid van een opper-
keurmeester staat, en de kwaliteit van
alle in Vlaardingen aangevoerde haring
keurt. Een reeds zeer oude instelling. De
standplaats van deze keurmeesters is
Vlaardingen. Nochtans mene men niet,
dat deze instelling uitgaat van de Vlaar
dingse reders of van het gemeentebestuur
van Vlaardingen. Zij ressorteert onder
het ministerie van Landbouw, Visserij en
Voedselvoorziening. Is er nu een reder,
ongeacht of deze in Vlaardingen, Sche
veningen, Katwijk of IJmuiden gevestigd
is, die meent dat zijn schip haring heeft
aangevoerd van een zodanige kwaliteit,
dat zij voor aanbieding aan H. M. de
Koningin in aanmerking komt, dan ont-
Discussie over subsidieregeling voor
het kleuteronderwijs
Lagere vermakelijkheidsbelasting voor culturele films
Hoewel de agenda voor de raadsverga-1 aan het verzoek van Ged. St. te voldoen,
dering van Hillegom 19 punten telde. Bij de voorlopige vaststelling der ver
kon de voorzitter, dank zy het grote aan- goeding ex art. 101 der l.o.-wet over 1949
tal hamerstukken, na anderhalf uur reeds maakte de heer Vermeer bezwaren tegen
dc laatste slag geven. invoeging van de regeling voor het kleu-
Bij de ingekomen stukken was een I teronderwijs. Spr. vond, dat dit hier ir
verzoek-van-Ged: St." tot'intrekking v.h. >^et geheel niet op zijn plaats is, terwijl
in 1950 genomen raadsbesluit om ook I hi.i ook bezwaren had, tegen het bedrag,
ambtenaren, die meer dan f 4380 per dat hiervoor in rekening wordt gebracht.
Aan de hand van een voorbeeld zette hij
uiteen, dat het bedrag voor het kleuter
onderwijs niet juist is berekend en dat
het neutrale kleuteronderwijs in een bij
zonder gunstige positie is komen te ver
keren door onderbrenging in de openbare
lagere school. Het voordeel, dat behaald
wordt door de Martinusschool, doordat
in deze school ook lokalen voor kleuter
onderwijs in gebruik zijn, moet echter
aan de gemeente worden afgedragen!
Door deze regeling op te nemen bij de
vaststelling van de vergoeding ingevolge
art. 101 is beroep door de schoolbesturen
tegen deze beslissing onmogelijk gemaakt.
Na een discussie met wethouder Van
Dam over de juistheid van de bereke
ning van het bedrag per leerling deelde
hij mede, bezwaar te blijven maken tegen
de vaststelling van de aftrek van f 200
bij de Martinusschool voor de in die
school ondergebrachte kleuterschool. Hij
stelde voor over deze materie te stem
men. Het voorstel van de heer Vermeer
werd niet gesteund.
jaar verdienen, een vacantiegratificatie
te verstrekken. De heer Loerakker
(K.V.P.) vond geen gronden om tot in
trekking van dit raadsbesluit over t
gaan. De heer Vei-meer (Prot.-Chr.
merkte op, dat de argumentering zee
zwak was. Hij steunde daarom het -voor
stel van de heer Loerakker, waarna me
algemene stemmen werd besloten niet
(Ingezonden stukken)
die tijd biedt deze de reder via genoemd minis
terie, of rechtstreeks, de opperkeurmees-
ter. Deze geeft hieraan gevolg, keurt de
haring en beslist of deze al dan niet aan
bepaalde, indei'daad zeer hoge eisen vol
doet. Dat tot r.u toe steeds haring, we:ke
door een Vlaardings schip werd aange
voerd, aan de Koningin zou zijn aange
boden, is niet juist Ook Katwijk en
Scheveningen is reeds enige malen deze
;r te beurt gevallen. Lt.
Niet in de haak
Teneinde het grote aantal verkeerson
gelukken terug te dringen, worden er
door het gehele land veilig-verkeers-
acties op touw gezet. En dat is goed.
Maar als beroepschauffeur, die verbon
den is aan een kantoor, maak ik dingen
mee, die allerminst bevorderlijk zijn voor
bedoelde acties. Verschillende leden van
ons personeel zeker al een tiental
die al in geen jaren achter het stuur ge
zeten hebben, hebben tot mij het verzoek
gericht een formulier te willen halen,
waarop een aanvraag om verlenging van
hun rijbewijs kan worden gedaan. Doch
er zijn er zelfs onder, die al sinds het uit
breken van de oorlog in 1940 niet meer
een auto hebben bestuurd. Een hunner
bezit nota bene nog een rijbewijs voor
een vrachtwagen. Mijns inziens is het
zonder meer verlengen van zulke rijbe
wijzen een misdaad tegenover de ge
meenschap. Wanneer zullen de betrokken
instanties aan deze praktijken eens een
einde maken? Of is de financiële kant
van de zaak belangrijker?
CHAUFFEUR
Waarom ik zo lang
Als dienstplichtig soldaat heb ik met
belangstelling het Kamerverslag gelezen,
dat er geen voldoende termen aanwezig
zijn om de dienstplicht van 16 op 18
maanden te brengen. Doch ondergete
kende, die is ingedeeld bij de lichting
1949 III en dient bij de legei'luchtmacht
waar hij een cursus van 3 maanden
voor automonteur heeft gevolgd moest
al op 3 Juli 1949 opkomen. Ik ben dus
al 23tfe maand onder de wapenen en zal,
volgens niet-officiële berichten, pas in het
eerste kwartaal van 1952 worden gede
mobiliseerd. Daar er al verschillende
dienstplichtigen van mijn lichting zijn
gedemobiliseerd vraag ik me af, of er,
mij betreft, niet iets onbillijks in de
regeling zit. A. S.
Illegaal
Met grote belangstelling nam ik ken
nis van het lawaai, dat rondom de orga-
ie „Door de eeuwen trouw" en het
Enkele voorstellen passeerden zonder
of met enige discussie de kamer.
De heer Loerakker wilde, toen er toch
even over woningbouw werd gespreken,
de voorzitter hulde brengen voor diens doelde N.V.
initiatief, waardoor de woningen aan de
Brouwerlaan tot stand zijn gekomen.
Een punt van de agenda behelsde een
wijziging van de verordening vermake
lijkheidsbelasting. in die zin, dat voor de
culturele films in het vervolg een lager
tarief verschuldigd zal zijn. De voorzitter
zette hierbij uiteen, dat door de Centrale
Filmkeuring wordt bepaald of een film
cultureel is. Voor de heer Vermeer was
de Centrale Filmkeuring geen waarborg,
dat de bepaalde films inderdaad cultu
reel zijn. Hij meende, dat zij, die om prin
cipiële redenen de bioscoop niet bezoe
ken, hierdoor geleidelijk naar de bios
coop zullen worden getrokken. De heer
Keijzer daarentegen was blij. dat B. en
W. tot dit besluit zijn gekomen. Hierdoor
is het mogelijk geworden, dat culturele
films in Hillegom worden vertoond. Het
voorstel werd aangenomen met de heer
Vérmeeï tegen.
Aangeboden werden de bedrijfsversla-
gen en de gemeenterekening over 1949.
Het bleek, dat het gasbedrijf over dat
jaar een nadelig saldo heeft van f 1393,24;
het waterbedrijf een batig saldo van
f 5830.77 en het bedrijf voor openbare
werken een nadelig saldo van f 13.631.10.
De gemeenterekening wees een nadelig
saldo aan van f 29.754.
Een verhoging van het maximumbedrag
in rekening-courant voor de maanden
Juli en Augustus werd zonder hoofde
lijke stemming aangenomen.
De raad besloot in het vervolg aan de
leden van de commissie tot wering van
schoolverzuim presentiegeld toe te ken-
Door de heer Van Waveren was de
vraag gesteld, wie de uitgaansdag be
taalt voor het personeel van de N.V.
Electriciteitsbedrijf H.L.S. De voorzitter
deelde mede, dat dit voor een deel door
het personeel zelf geschiedt, terwijl de
rest door het bedrijf werd betaald. Toen
na deze mededeling een discussie dreigde
te ontstaan tussen de heren Loerakker
en Van Waveren, wees de voorzitter er
op, dat de raad hierin niets heeft te be
slissen, maar dat dit behoort tot de com
petentie van de raad van beheer van bs-
Kleine ontmoetingen
1 Fr. CODERAY
accordeonist van naam
De klei
Zwitser z:
de lange café-ruimte van „Ni.-uw Minor-
va", Hij vertelt in zoet-vloeiend Frans,
dat hij in 1948 president werd van de in
ternationale organisatie van accordeonis
ten en dat hij als zodanig in de Sleutel
stad is gekomen ter gelegenheid van het
grote concours van D.V.V. Hij is een c-
cordeonirt van naam, fielt zijn boek
houder, die ook uitstekend Duits spreekt,
bestuurt een accordeonschool in Lau-
bureau „Zuid-Molukken" is ontstaan.
Wat mij daarbij speciaal trof waren de
commentaren in diverse bladen. Deze
legden er n.l. de nadruk op, dat genoem
de instellingen zich in hoge mate aan
illegale actie hebben schuldig gemaakt.
En ook de regeringsmededelingen, welke
gewaagden van verwij dering dergenen,
die eventueel op dezelfde voe: voortgaan,
wijzen in dezelfde richting. Nu kan ik
mij levendig indenken, dat de Ned. re
gering niet kan dulden, dat hier te lande
vertoevende lieden tegen een „bevriende
mogendheid", in casu de republiek In
donesia, zekere plannen smeden. Maar
waar ik geen steek van begrijp is het
volgende: Destijds zijn de heren in Dja
karta en de heren in Den Haag overeen
gekomen, dat de Ambonnezen het recht
van zelfbeschikking zouden heb
ben. Dat werd contractueel vastgelegd!
Doch al spoedig werd het duidelijk, dat
Soekarno en zijn regering dit contract
als een vodje papier wensten te beschou
wen. En de Nederlandse regering slikte
dat. Waarom slikt zy dan nu ook niet
hetgeen „Door de eeuwen trouw" en
„Zuid-Molukken" nastreven? Vanzelf
sprekend alléén, omdat Den Haag meent,
dat het voordeliger is de heren in Dja
karta op hun wenken te bedienen. En ik
geloof ook wel, dat dit voordeliger is.
Maar is het recht ?T W. H.'in bruikleen afgestaan.
sanne en maakte vooral opgang met zijn
„club des accordeonists" in Frankrijk:
Biaritz. Cannes, Niceevenzoveel
bladeren aan een welverdiende lauwer
krans. Bovendien maakt de heer Coderay
zelf composities voor zyn geliefkoosd in
strument, diatonisch en chromatisch.
Engelsen en Amerikanen toonden hun
belangstelling voor zijn werk in verschil
lende Franse en Zwitserse steden.
Hoe hij Holland vindt" „Trés jolie!"
„Sehr hübsch", verklaart zijn goedlachse
adjudant en hij beschrijft met vrolijke
gebaren de typisch Hollandse landschap
pen, die hij van de trein uit heeft waar
genomen. Natuurlijk is men behalve op
het concours ook héél erg gespitst op
een bezoek aan Den Haag, Scheveningen
en Amsterdam. „Rustig zijn hier de land
schappen", zegt monsieur Coderay, „en
prettig de mensen". Hij heft het glas en
prijst nog een ander nationaal bezit, dat
hij met rollende r's en de nadruk op de
tweede lettergreep een „borrèl" noemt.
Optreden in combinatie met koren of
solo-zang doet de heer Coderay niet. Of
de Zwitsers dan niet graag zingen? „Wel.
dat wéét u toch? Waar twee of drie
Zwitsers samen zijn, is een koor!" Maar
de accordeon is een instrument, dat meer
verdient dan alleen begeleiding te zijn.
Dat wil de heer Coderay nog maar weer
eens onderstrepen. Ook in Leiden.
Wagen van Prinsesjes
tentoongesteld
Op de Jaarlijkse landelijke boerenwa
gen-tentoonstelling, die vandaag te Go-
rinehem werd gehouden, was ook een
kleine Staphorsier boerenwagen van de
Prinsesjes te zien. Met toestemming van
de Koningin was deze wagen door d#
opperstalmeester van het Paleis Soestdyk
