Burgemeester Van Kinschot kreeg gisteren het ereburgerschap van Zuidlaren Door hem werden historische markegronden gemeente-eigendom Jacob anninga op de drempel van het absolute VALDA R. Ph. Orkest speelt weer voor K. en 0. NTETTWE LEIDSCHE COUBANT 3 ZATERDAG 24 FEBRUARI 1951 UIT DANKBAARHEID.... Eeuwenoude paardenmarkt grootste van West-Europa (Van een onzer redacteuren) Drentse brinkdorp Zuidlaren en in het bijzonder zijn zeven-en-een- halve-eeuw oude paarden-jaarmarkt dreigden vóór 1929 hun typische charme te verliezen. De historische markegronden waren nog steeds in het bezit van particu lieren, over het hele land verspreid, die deze zouden gaan gebruiken op een wijze, die apert in strijd met het belang van Zuidlaren, plaats van natuurlijke schoonheid en levende traditie, kon worden geacht. Om bebouwing en ontluistering van de gronden tegen te gaan, was het het gemeentebestuur een zaak van de eerste orde, de markegronden tot gemeentebezit te maken. Het gedenkwaardige feit van de overdracht had plaats in de periode, dat Jhr mr F. H. van Kinschot, onze eerste burger, burgemeester van Zuidlaren zijn eerste standplaats was (1929-1934). Op 17 October van het vorige jaar be stond de Zuidlaarder markt 750 jaar. En op 9 October had de gemeenteraad juist besloten, de mogelijkheid te openen iemand tot ereburger te benoemen. Men is het er toen over eens geworden, dat de burgemeester van Leiden, die destijds in zijn hart een bijzonder plaatsje voor de paardenmarkt had ingeruimd en voor dit stuk „actuele historie" onvermoeid op de bres heeft gestaan, de eerste ere burger van Zuidlaren moest worden. Bij hèm is namelijk de gedachte geboren om de gronden te kopen en zodoende voor wallen der bezitters te vrijwaren. twee van „Lied van Nederland' het. De 11-jarige Mientje Seubering bood mevrouw Van Kinschot een bos anjers aan. Burgemeester J. H. Roukema „Heel hartelijk welkom hier". Luid dank te de heer Van Kinschot de kinderen voor hun zanghulde. Even was de lucht bijna helemaal blauw; ook de zon maak te dit half uur luisterrijk. Velen van de Zuidlaarders. die burge meester Van Kinschot goed kennen, dat zij in een of andere vorm met hem hebben samengewerkt, raadzaal aanwezig. Langs de wanden hin gen grote tapijten. Namens de gemeen- Zijn streven werd door de gemeente- teraad sprak burgemeester Roukema raad hartelijk gesteund. Maar toen hetzijn vreugde over uit, dat het echtpaar besluit tot aankoop was gevallen, moes- Van Kinschot de reis van het Westen jrbereidingen worden getroffen voor de uitvoering. En dat heeft heel wat hoofdbrekens gekost. Maar de burge meester heeft toen doorgezet. Talrijke vergaderingen met de bezitters moest hij leiden. Vele reizen heeft hij gemaakt om hen „onder vier ogen" te ontmoeten. Het was zijn echtgenote, die hem op deze on zekere tochten vaak vergezelde. Me vrouw Van Kinschot, zij is in Zuidlaren geboren haar vader, de heer P. Dor- hout Mees, heeft Zuidlaren ook als bur gemeester gediend zou zij het ideaal van haar man de rug hebben toegekeerd? Toen de markegronden eigendom wer den van de gemeente, wist men, dat de historie van het grootste der Nederlandse brinkdorpen zou blijven tintelen in het Drentse land. Geen wonder, dat het 750- jarig bestaan groots werd herdacht. Toen zijn benoeming tot ereburger afkwam, was burgemeester Van Kinschot ziek. Maar het bericht heeft zijn verblijf in het Groningse Nuis des te aangenamer gemaakt. Gistermiddag is in een buiten gewone zitting van de gemeenteraad van Zuidlaren het ereburgerschap van deze gemeente aan jhr Van Kinschot aahge- De dorpers, die het voorrecht genieten in een landelijke, haast niet te verstoren rust te leven, verlieten voor een half uur huizen en steeën om spontaan feest te vieren. Het ligt in de Drentse aard, niet spoedig uitgelaten te zijn. De Drent is nuchter, zakelijk, reëel en neemt tegenover iets nieuws een afwachtende houding aan. Zo was het ook, toen bur gemeester Van Kinschot er zijn intrede deed. De mensen waren wel hartelijk toen, maar.... „je weet toch niet wat je krijgt". De Zuidlaarders weten nu ech ter heel goed, wat zij in burgemeester Van Kinschot hebben gehad. En daarom kenmerkte deze vreugdemiddag zich door echtheid en spontaneïteit. Zuivere gevoelens Om drie uur werden burgemeester en mevrouw Van Kinschot vóór het gemeen tehuis door enkele honderden kinderen van de bijzondere en openbare school toegezongen. Het viel de heer A. Mulder, het hoofd der openbare school, niet mee de wijzen vast te houden, maar toch was er veel schoons in die kinderzang, die ijs opklonk tussen de kale bomen van de hoofdbrink. Twee coupletten van het volkslied, twee van „Wij leven vrij" en het hoge Noorden had gemaakt. Spr. herinnerde aan de herdenking het 750-jarig bestaan van de markt wees er op, dat het tüdens de zeer vele voorbereidingen wel vast kwam te staan, hoe belangrijk het is geweest, dat de markegronden indertijd aan de gemeente 7.jjn overgedragen. De heer Van Kinschot heeft er in ruime mate toe bijgedragen, dat het decorum van Zuidlaren de markt niet is aangetast. Hü zag in de toekomst. De Zuidlaarders, niet één uit gezonderd, koesteren zuivere gevoelens van waardering en dankbaarheid voor deze daad, aldus de heer Roukema, die ook nog wees op enkele andere objecten, waarvoor de heer V kracht heeft geijverd. De gemeente-secretaris, de heer D. Holstein, las het besluit voor, waarna de burgemeester de heer Van Kinschot de papieren, verbonden aan het ereburger schap, uitreikte. Ook het werk van me vrouw van Kinschot werd in de aan dacht geplaatst. Zij ontving de gedenk en erepenning van de Zuidlaarder paar denmarkt. Deze ontvingen ook de heer G. Eggens, oud-gemeente-secretaris, en de oud-wethouders C. Strating, H. Wei- tes, J. Wuffing en A. J. van Wijngaarden. De burgemeester besloot zijn toespraak tot jhr mr Van Kinschot met de woorden: „Wij danken u in hoge mate voor uw denken aan en uw werken voor Zuid- Ontroerd was de burgemeester. Al die herinneringen aan de „zorgenloze tijd" van Zuidlaren waren vooral gisteren weer springlevend geworden. „Hoe goed hebben wij het toch hier gehad". Heeft r Zuidlaren huldigde onze burge meester; links boven: Mevrouw Van Kinschot kreeg van Mientje Seubering een bos anjers; rechts boven: Wij leven vrij, wij leven blij" zongen schoolkinderen o.l.v. de heer A. Mulder; links beneden: het echtpaar Van Kinschot dankt spontaan voor de zanghulde; daar naast: het tegeltableau, geschenk van de heer Van Kinschot voor de Zuidlaarder raadzaal: rechts bene den: burgemeester J. H. Roukema overhandigt de oorkonde van het ereburger schap. Foto's N. van der Horst. het gemeenteraadslid, dat een symptoom van weemoed in de toespraak van de burgemeester had waargenomen, ongelijk gehad? „In Zuidlaren is mijn vrouw ge boren en getogen, mijn schoonvader is burgemeester geweest. Toen in 1929 Zuidlaren openkwam, hebben wij alles het werk gesteld om er te komen. Mijn vrouw verlangde terug naar haar geboortegrond. En ook ik had Zuidlaren, ik in 1922 voor het eerst kwam, lief". De Leidenaars mogen nu zo langzamer hand wel weten, dat hun burgemeester een liefhebber van de geschiedenis is. De paardenmarkt overweldigde hem dan een object, dan kon bogen op een bloei en een luister van eeuwen. „Dat te handhaven, was mij een ideaal. En ik heb ook met ijver en toewijding voor ge werkt. Ik was gelukkig, toen Zuidlaren de daad van de opheffing der oude situa tie kon begroeten". De burgemeester was er zeker van. dat hij de mooie herinne ringen door het ereburgerschap des te beter zal bewaren. Het was een sympa thieke reactie van burgemeester Rouke- toen hij zei: „Collega Van Kinschot. Zuidlaren blijft altijd voor u openstaan". In deze zaal was de vriendschap zeer concreet! Een ereburger heeft ook plichten, Is burgemeester Van Kinschot van mening. Deze gedachte kristalliseerde zich, toen de ereburger aan de heer Roukema een tegeltableau aanbood, waarop onder meer een paard staat afgebeeld. Het krjjgt een plaatsje in de raadzaal. Na afloop van de zitting was er recep tie. Het kon wel lang duren vóór mer ie beurt was, want de n het ging, voerde met de receptiegangers hele gesprekken Op ieders ge zicht was een gulle lach. Het was alsof Zuidlaren de klok twintig jaar had te ruggezet. En gisteravond kwamen de kinderen "weer in actie. En de muziek van het dorp. Fakkels zetten het huis van de burgemeester, waar de heer en mevrouw Van Kinschot ook hebben overnacht, in romantische gloed. Serenade uit dankbaarheid. Toch jammer, dat het gis teren de derde Dinsdag van October niet Gesprek met burge meester Roukema Wij hadden nog een kort onderhoud met burgemeester Roukema, waarin deze vertelde, dat de markt altijd op de derde Dinsdag in October wordt gehou den. Dat is ook de officiële datum kachel te zetten, zodat de Zuidlaarders de traditie wel eens moeten rillen de kou. Het marktfestijn spreekt getwijfeld zeer sterk tot de verbeelding van de massa, die op deze dag in vele duizenden naar Zuidlaren gaat. Het be zoek werd in 1950 geschat op minstens honderdduizend personen. Ons dorp is dan een wriemelende mensenhoop. Meer dan tienduizend fietsen staan bij huizen en café's opgetast. Om over auto'! karren maar te zwijgen. De markt heeft ook een internationaal aspect. Deputaties uit Engeland, Italië, Frankrijk en Spanje verschijnen regelma tig. Nu is aan de markt ook een land- bouwbeurs verbonden. De aanvoer be droeg vorig jaar ongeveer 2400 dieren. In vele plaatsen gaan de paarderunark- ten met sprongen achteruit, terwijl daar toch sprake is van een oude traditie. De burgemeester van Zuidlaren verwacht echter op goede grond, dat de Zuidlaar- Belangrijke tentoonstelling bij de N.W.B. het geval-Ouborg. Er zullen er in Leiden dan ook zijn, die voor de ten- toonsteUing, welke gehouden wordt in de Ned. Wetensch. Boekhandel, niets dan smaad hebben. Jacob Nanninga immers behoort tot hen, die zich gedurende een lange ontwikkelingsperiode steeds meer los maakten van de zichtbare werkelijk heid. Van het expressionisme, dat hij be heerste met een vaardige techniek, kwam hij tot de abstractie een abstractie, die zich niet verliest in geometrische her leiding van de werkelijkheid, maar die bewust aanduiding wil zijn van het on zegbare en eerlijk-zich-uitsprekend de drempel van het absolute wil bereiken. Zo gezien, zal men Nanninga zelfs een mysticus mogen noemen. De tentoonstelling, die gisteravond door dr J. H. Plokker, uit wiens collectie het grootste deel van de tentoongestelde werken afkomstig is. werd geopend, geeft een goed overzicht van de ont wikkeling van de thans 46-jarige kunste naar. In enkele leemten werd voorzien door foto's. Het geheel wordt gecomple teerd door eenvoudige bloem-stillevens van Bloemen-Kriest. In zijn openingswoord gaf dr Plokker een overzicht van de ontwikkeling van de abstracte kunst. Dit overzicht werd eigenlijk een verdediging, een aansporing ook om zich eerlijk open te stellen a de bedoelingen van de „abstracten". „De opvatting, dat een schilderij kamer- resp. wand-versiering is. dient te worden bestreden, aldus spr. Men moet deze kunst meer zien als een zich be vrijden van problemen, van schuld gevoelens ook. In deze bevrijding (ka tharsis) hebben kunstenaar en publiek elkander nodig. Want de kunstenaar is een van de velen, die problemen hebben, die zich schuldig voelen. Rationeel heeft zulk een schilderij niets of althans weinig te zeggen. Men kan hoogstens beweren, dat de vorm. dat de structuur voldoet, dat het technisch knap is. Maar als mys tiek onttrekt het zich verder aan iedere critiek. s men dit inziet, is de weg naar de abstracte kunst voor een goed deel ge ëffend. Nanninga. aldus dr Plokker, streeft nog steeds naar groter adaequaat- Vliegen een gevaarlijk beroep? Weineen! Rijksluchtvaartschool probeerde Alphense jeugd „air-minded" te maken De leerlingen van het Chr. lyceum te Alphen aan den Rijn waren niet verplicht de voorlichtingsmiddag van de Rijksluchtvaartschool in het Nutegebouw bij te wonen. Het moest de rector, drs A. J. Scherpbier, dan ook van het hart, dat er velen niet gekomen waren. Hij hoopte, dat de aanwezigen tot de wegblijvers zou den zeggen: „Je hebt iets fijns gemist". Het is eigenlijk onbegrijpelijk, dat bij een groot gedeelte van de jeugd de be langstelling voor de luchtvaart niet ver der gaat dan het verzamelen van vlieg tuigplaatjes. In de luchtvaart heeft Ne derland veel bereikt, maar het is zaak, de goede naam voor de toekomst te con solideren! En als het op daden aankomt, dan is de Nederlandse jeugd op dit ge bied voor het grootste deel niet thuis.... De heer B. W. Noordam van de propa- ganda-afdeling der K.L.M. noemde het verkeersvliegen een bij uitstek Neder lands beroep: vliegen zit de Nederlanders in het bloed. Getuige daarvan is de K.L. M. Deze goede naam moeten wij vasthou- heid aan het onzegbare en vermijdt het stelselmatig om in zijn eigen stijl te gaan werken. Dat maakt, dat we bij hem steeds weer voor verrassingen komen te staan." Het is te hopen, dat het Leidse publiek op deze sympathieke kunstenaar sympa thiek reageert, dat het de weg naar de abstracte kunst wil leren kennen en ten minste alle vooroordeel wil afleggen. Jonge Amerikaanse schilders hebben Nanninga als een der hunnen erkend en bijna alle belangrijke plaatsen in Neder land zagen reeds exposities van zijr •erk. Leiden mag zeker niet achter- blij v< C. Th. R. „Dierenrijk in bloemenland" Bloemencorso dit jaar op 21 April Het Centraal Comité Bloemencorso heeft besloten dit jaar wederom een bloemencorso in de gemeenten Hille- gom, Lisse en Sassenheim te organiseren op 31 April 1951. Het corso in 1950 is in alle opzichten een groot succes geweest en volledig ge slaagd. De reclame, die er van is uit gegaan, zowel in binnen- als buitenland, is zeer groot geweest. In het buitenland is door film en pers zeer veel aandacht aan het corso geschonken. Speciale films zijn door grote Amerikaanse filmmaat schappijen opgenomen en zijn weken lang in de bioscopen vertoond, terwijl grote artikelen in bladen en tijdschrif ten zijn verschenen, geïllustreerd met foto's. Daarnaast zijn op die dag naar schatting ongeveer honderdduizend toe schouwers uit alle delen van het land lar deze streek getrokken om 1 zien voorbijgaan. Ook dit jaar moet het corso grandioze reclame voor de bollenstreek worden. Verder moet het corso zodanig dat het zowel nationaal als inter nationaal een propaganda wordt ondernemingszin in Nederland. Het ligt in het voornemen, dit jaar leer lijn en gedachte in het gaan verwerken. In verband hiermede heeft het comité besloten in het komend' uit te beelden: „Het dierenrijk 11 Bloemenland". Het comité heeft een aantal ontwerpen doen vervaardigen, welke gratis ter be schikking gesteld kunnen worden. Is reeds een idee ter beschikking, dan kan dit geheel vrü worden uitgewerkt. Voor de prijstoekenning zullen de wagens in twee groepen worden verdeeld, nl. één groep voor wagens, versierd door vaklieden, en één groep wagens, versierd door amateurs. Verder wordt overwogen on publiek in de beoordeling van de wagens te betrekken en voor de door hen hoogst gewaardeerde wagen een extra prijs be schikbaar te stellen. Teneinde deelname, vooral ook door verenigingen, in deze streek te leren, heeft het comité besloten. drag van 100 beschikbaar te stellen als een tegemoetkoming in de kosten van opbouw e.d. per deel te nemen wagen. Dit bedrag wordt uitsluitend toegekend aan de deelnemers uit de gemeenten Hil- legom, Lisse en Sassenheim, terwijl deze regeling alleen geldt voor vracht wagens. Evenals vorig jaar zal uitsluitend deelname met motorvoertuigen worden toegestaan. De benodigde bloemen en en dat kan door verkeersvlieger te orden. De rijksluchtvaartschool is de enige instelling ter wereld, die van de schoolbanken tot de cockpit opleidt. Deze middag was dan ook bedoeld om de jon gens eens aan het denken te zetten: is de vliegerij niets voor je? De heer J. Pley, hoofd bedrijfsbureau an het vliegbedrijf der K.L.M., vertelde at een jongeman te wachten staat, na dat hü de Rüksluchtvaartschool heeft doorlopen. Die opleiding duurt 2ü jaar alleen kerels met verantwoordelük- heidsgevoel, zelfdiscipline en teamgeest orden er toegelaten en dan nog na vare lichamelüke en psycho-technische keuring. De schoolopleiding moet H.B.S.- zjjn. Van de candidaten voor de R.L.S. valt 50% af. Eenmaal bi) de K.L.M. als vlieger 4e klasse volgen de jongemannen nog cursus van een half jaar, vóór zij onder toezicht van een boordwerktuigkundige mogen vliegen. Boordwerktuigkundigen orden geleideliik-aan vervangen door veede bestuurders. Daarna vliegen de jonge piloten enkele jaren in Europa en dan volgt uitzending naar Curasao of Indonesië voor 2 of 3 Weer terug in Nederland moet o.a. een Cursus in lange-afstandvliegen worden gevolgd. Dan is men derde bestuurder op de lange-afstandvliegtuigen. Voldoet enige vluchten, dan volgt de promotie tot tweede-klasser. De heer Pley, die zelf vlieger is weest, drukte riin jonge gehoor op het hart, dat het besturen van het vliegtuig slechts 25—30% van de hele taak uit maakt. Het grootste gedeelte van de taak de gezagvoerder is het nemen beslissingen en het omgaan met de pas sagiers. Sturen doet de tweede of derde piloot, wat men na enige jaren kan zijn Het zakelijk deel Ook het zakelijk deel van het piloot zijn behandelde de heer Pley. Een vlie ger vierde klasse, ongehuwd, verdient netto ƒ380. Het maximum van een ger, gehuwd, is ƒ1245 per maand. Deze Het fraaie interieur van 't grote glas-paviljoen met een oppervlakte van 2000 m2, dat op Keukenhof is verrezen en in de komende maanden door duizenden bewon derd zal worden. Foto N. v. d. Horst. Nieuw initiatief der Herstelbank De Herstelbank bereidt thans in sa- tenwerking met de Commerciële Bank oprichting voor van een exportfinan- cieringsmü, die exportindustrieën finan cieel zal steunen en credieten voor de uitvoering van buitenlandse orders zal erstrekken. Haar middelen zal deze in stelling op de markt voor kort geld zien te krijgen. De Herstelbank zal zich voorts bezig houden met de financiering van militaire opdrachten aan de Nederlandse industrie. hoge salarissen hebben niets met het ge vaar uitstaande, wèl met de strenge keu ring, de pensionnering op 50-jarige leef tijd en het pensioen, waarop men dan terugvalt, nl 5000. Een man van tegen 50 jaar kan nog kinderen moeten onder houden en heeft dan door zijn salaris de gelegenheid hoge verzekeringen af te sluiten. Voorts belichtte de heer Pley andere aspecten van het vliegwezen, zoals de chartervluchten, het vervoer van wilde dieren en pelgrims, daarbü het nodige uit zpn ervaring opdiepende. Over het „gevaar" van het vliegen nog dit: in 1949 was er bij de K.L.M. slechts één dode op 242 millioen km, dit bete kent, dat men gedurende 1000 jaar dag- in dag-uit op en neer AmsterdamLon den zou moeten vliegen! De Film „De vliegende Hollander" liet tenslotte zien, hoe de opleiding van vlie gers bij de rijksluchtvaartschool ge schiedt. Het aantal aanmeldingen van oud-leerlingen van het Chr. lyceum bjj de rijksluchtvaartschool was tot dusverre ongewoon groot. Dat blijve zo! Vrijdag 2 Maart., om half 8, wordt een soortgelijke voorlichtingsbijeenkomst ge houden in het Rijnlands lyceum te Waa- Neem een doos echte PAS f I L. L_ E= S VERKOUDHEID Stichting „Geeft acht!" vraagt steun voor een mooi doel Ook Leiden moet een nieuw Chr. militair tehuis hebben Men schrijft ons: Luisterde U gisteravond ook naar de radio? Nee? Dat is jammer! U had dan kunnen horen, dat de stichting „Geeft acht" opgericht is met het doel de thans gevestigde Chr. militaire tehuizen in stand te houden en het aantal uit te brei den. U had dan ook gehoord, dat zich reeds in verschillende plaatsen van ons land, ook in Leiden, mannelijke, zowel als welijke propagandisten hebben de versiering der wagens zullen medewerking van de kwekers gratis ter beschikking worden gesteld. Eventuele nadere inlichtingen zullen gaarne worden verstrekt door het sec tariaat. gevestigd: Raadhuis Hillegom. Aanmeldingen voor deelname kunnen thans reeds worden ingezonden, liefst vóór 10 Maart. (Reeds in een deel van vorige editie geplaatst.) Laatste concert in dit seizoen buitengewone geestelijke en technische Op Woensdag 28 Februari wordt de Stadsgehoorzaal door het Rotterdams Philharmonisch Orkest onder leiding Eduard Flipse het laatste K O-concert van het orkest in dit seizoen gegeven Als solist zal optreden de Zwitserse pia nist Paul Baumgartner, die zich ook in Nederland onder de muziekliefhebbers reeds een grote populariteit heeft ver- Paul Baumgartner begon zijn studies in 1923 en reeds 4 jaar later werd hij benoemd tot professor aan de hogeschool voor muziek ;e Keulen, welke functie hij tot 1935 vervulde. Thans is hij leider van de concertklasse van het Conservatorium te Bazel In 1936 begon hij zijn carrière als solist in het buitenland. Baumgartner zal het 2e Pianoconcert van Joh. Brahms vertolken, welk stuk met zijn expansieve levenskrachtige stem" ming en z ,n rhapsodisch karakter een eigen plaats in het rijpe oeuvre van Brahms inneemt: het stelt aan de solist Behalve dit 2e Pianoconcert zullen worden uitgevoerd de trotse ouverture „Egmont", van Ludwig van Beethoven, geïnspireerd op de bekende dramatische episode uit onze vaderlandse geschiede nis. en de orkest-suite „L'Oiseau de Feu" van Igor Strawinsky, een prachtig, kleur en melodierijk werk naar een oud-Sla visch verhaal, dat bij uitstek geschikt is om de muziek van Strawinsky te bena deren Bovendien wordt een nieuw 'tuk gespeeld van de Nederlandse componist Henk Badings Badings nam om een orkestwerk te schrijven met als motief een Oud-Neder lands volkslied de baLlade .Het wa ren twee Coninckskmdren" als muzikaal thema Hij is in de bewerking en het variëren ervan voortreffelijk geslaagd De oude melodie verschijnt letterlijk en in een tiental variaties, die zonder on derbreking in elkaar overgaan. gemeld. Deze propagandisten hebben zich geheel belangeloos beschikbaar gesteld om dit ifiooie doel te helpen verwezen lijken. In enkele weken tijds maakten deze propagandisten tezamen reeds meer dan 5000 contribuanten, in Leiden alleen al ruim 300. Twee cent per week is niet veel. maar als onze Chr. gezinnen hun roeping in deze verstaan, is dat genoeg. GENOEG om te voorkomen, dat we onze tehuizen straks zullen moeten slui ten. GENOEG om daarmede de arbeid van de Ned. militaire bond Pro Rege. die reeds meer dan 75 jaar zorgt voor de oprichting en instandhouding van onze Chr militai re tehuizen, ook in de toekomst blijvend mogelijk te maken. GENOEG om de inrichting van de reeds ieuwe Chr. mili- i in alle plaatsen, i luchtmacht blij- bestaande tehuizt tijd aan te passen. GENOEG zelfs om i taire tehuizen te houwj vend gevestigd is. GENOEG om ook in de toekomst in Leiden een nieuw Chr. militair tehuis op te richten. Dan kunt U weer gerust zijn, vaders en moeders, broers, zusters en verloofden. Dan behoeft uw jongen niet meer doel loos langs de straat te zwalken. Dan heeft hij weer een „thuis", waar hij een ver goeding vindt voor alles, wat hij in dienst, ver van het ouderlijk huis, moet missen, waar rekening gehouden wordt óók mei zijn geestelijke belangen. En dit alles wordt bereikt met een wekelijkse bijdrage van 2 cent Wilt U zich opgeven als contribuantof wilt U hierover nadere inlichtingen We willen U die graag geven Schrijft U maar aan de stichting „Geeft Acht!", Meidoorn straat 51. Leiden, dan komt het altijd te recht. Noteert U even deze adressen J J Barendse. Ververstraat 55; mevt v d Windt, v. d Sande Bakhuvzenl; 7 tel. 22707, en J Spijker. Metdoornstraat 51 Onthoudt U in elk geval de naam „Ge «ft Acht"! Zodra één van deze pro i-- ten. of een medewerker bij U aan de leur komt voor de stichting G- cft Acht n zult U weer aan deze act en ongetwijfeld uw contributie af staan voor dit mooie doel.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1951 | | pagina 3