«ft
Voet aan wal in ft nieuwe vaderland:
mensen in kampen
EIEE1
„JAANTJE" leeft heel alleen op een
eilandje in Hazerswoude
Het competitieprogramma van de L.S.B.
voor Januari
„Smaragden gordel" vol rovers
feu
w
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
DONDERDAG 28 DECEMBER 1950
Een emigrant vertelt
„Er moet niemand meer hierheen komen"
en „ik zou niet terug willen"
(Van onze Australië-correspondent)
THR VALT eerlijk gezegd een beklemming op me. Ja, dat is nu
,dai I emigrerenDaar zit ik op een warme middag, een kleine 20.000
amj kilometer verwijderd van het vaderland, bij een Hollander. Een groente-
27 Li man, afkomstig uit IJmuiden. Hij had er een aardig zaakje, doch deed het
aan de kant, omdat hij in Australië voor zijn gezin een betere toekomst zag.
am. En nu: zes vierkante meter vol narigheid. Zes vierkante meter is het stuk
van de barak, dat hem en zijn gezin in het Camp werd toegemeten. In een
hoek van deze „kamer" ligt een meisje op een veldbed te slapen.
„Vertel het maar aan de Hollanders van Australië en de eerste indruk is
mijnheer, er moet niemand meer hier-1 gunstig. „Iedereen wil je helpen, en je
heen komen", verzucht de toch stevige leeft hier veel rustiger", vindt mevr.
4 d00pt z»n zwerende [Wijnen.
vinger in het kopje sodawater
op tafel.
Al stap ik dan straks weer aan boord
i van onze ondanks alles gezellige
Sibajak, dan voel je toch plotseling iets
van heimwee naar je rustig, verzekerd
n leven in Holland, dat je vrijwillig prijs
erse« gaf.
tj0e. Hier zit je dan op een afgelegen ter-
ïeuvd rein' een flink ein^ van Pertfl vandaan,
beJtus9en totaal vreemden: Polenen Russen,
i loi ..Je kunt met die lui niet omgaan",
le ®'*egt de Hollander.
'acn1 Er valt een diepe stilte in het ongezel-
eserIlge, vrijwel ongemeubeld vertrek,
ione. in een gebouwtje, dat als een soort
verdrijft
onaangename
geuren
uit Uw woning
hem| Daar heeft ze althans wat de woon
plaats betreft gelijk in, het kamp ligt
in een prachtig stuk natuur.
Een optimistisch geluid laat ook de as-
phalteur G. v. d. Berk uit Den Bosch
horen. Hij is nog maar kort in 't kamp,
maar ziet de toestand niet somber in.
Hij wil graag op een farm terecht ko
men, dan heeft hij een onderdak en een
goed loon. En zijn vrouw roemt de
schoonheid der natuur in Australië.
Dan kom ik in de „woningen" van de
fam. P. A. Leber uit Den Hoorn (Gr.)
en S. Bergsma uit Harlingen, twee schil
ders, die het best klaarspelen.
Het normale loon is 10 pnd. 12 sh.
(plm. ƒ90), doch bij overwerk kan dat
zelfs tot het dubbele stijgen. De tekenin
gen voor het eigen huisje liggen klaar...
Want, ook zij willen zo spoedig mogelijk
uit het kamp. Niet alleen dat de huis
vesting met 23 gezinnen in een gese
pareerde barak niet zo prettig is, met
Polen en Russen als buren, doch ook het
IROOKLUCHT.
%teI*erookr"!lc heb
t
51 \'t middel.
^!4]aangebrand:
383ijbei ongeluk het vlee
2
53'iK*minder ""if'gee
153RKdc'ts eeuwouder-
Open de flacon,
trek de kous om
boogAIR-
WICK doet de
koken, braden en bakken
kunt U verbluffend snel
doen verdwijnen door
een flacon AIR WICK
in de kamer te plaatsen.
AIR-WICK i
r verblijf in
vordt dubbel
door AIR-
92
23»,i
174
80t
50_ t
voldoende voor 500-700 uren normaal gebruik.
lmp.:N.V.v/hFaB.Meindersma Den Haag
•chool dienst doet, rumoeren de kleuters.
Rond ons gonzen talrijke vliegen.
Wat moet je hier zeggen, vooral wan
neer je zelf emigrant bent en al je „spi
rit" wel nodig hebt?
„Het wordt wel anders", troost de heer
R. F. Fennema, de secretaris van de Hol
landse consul te Frementle, die me met
«ijn auto naar dit kamp in Greyland had
gebracht. De eerste maand willen ze
bijna allemaal terug, vooral de vrouwen.
De derde maand draaien ze al bij en na
de vierde maand ontkennen, ze meestal
ooit te hebben gezegd dat ze terug wil
den," vertelt hij. En de heer Fennema
kan het weten, want hij bemoeit zich
heel veel met onze emigranten.
Hij is zelfs bereid om, indien er onder
onze lezers toekomstige emigranten zijn,
desgewenst informaties te geven (Box 41.
Frementle).
Onze Hollandse groenteman zal zich
•r wel doorheen slaan. En anders: hard
sparen voor de terugreisHij zal de
•nige niet zijn!
„Ondanks alles, ik zou niet meer terug
willen", verklaart echter resoluut mevi
G. Wijnen, afkomstig uit Someren (L.
en zij treft het toch wel erg slecht. Want
haar man werd ziek van de Johan var
Oldebarneveldt gehaald en moest in eer
ziekenhuis te Frementle worden opge
nomen voor een oor-operatie. Ze zit nu
al enkele weken alleen met de kinderen
in het kamp, hetgeen dus wel dubbel
moeilijk is. Maar, de verpleging in
ziekenhuis kost niets en is best terwijl
hoewel ze er geen recht op heeft
ze toch de 60 pet ziekte-uitkering krijgt
De kinderen zijn op school en het bevalt
hun er best. In Someren hadden ze het
toch ook niet slecht, want Wijnen had
een goede betrekking bij Philips Maar,
er zijn toch optimistische verwachtingen
eten is niet naar Hollandse smaak.
En in je eigen huis kun je zelf koken.
Als zó het kamp bij Sydney is, belooft
het niet veel goeds! Laat me echter erbij
vertellen, dat Greaylands Camp eigenlijk
niet voor Hollanders bestemd is, doch
voor de ontheemden, de D.P.'s. En dan
weet men meestal genoeg.
In Frementle verlieten 72 passagiers
het schip, hoewel „volgens de plannen",
het er slechts 47 zouden zijn. Doch ja,
men praat en bépraat. Men probeerde in
de halve dag die we te Frementle lagen,
nog huisvesting te krijgen en als het
lukte, dan gingen gauw de spullen uit de
boot. Zo was er de Voorburgse familie
Booy, die een tentje zou gaan opslaan,
doch bij een vriendelijke Hollander tij
delijk onderdak kreeg. Daarentegen
moesten b.v. de families Brinkman en
Berlijn uit Soest mee naar Sydney-Camp,
omdat zij geen woon-accommodatie beza
ten. Dat is pech, die men echter rustig
neemt. Misschien is het in Sydney nog
■el beter, zo redeneert men.
Zo vingen we het laatste deel van de
ris aan, na een vluchtige indruk var
et nieuwe vaderland te hebben ontvan
gen. De zomer begint net, het was ei
nog niet erg warm. Doch pralend schoon
de bloemen- en plantengroei in de
omgeving van Perth, dat met Frementle
vrijwel aaneen is gebouwd.
Aan boord is het afscheidsdiner reeds
gegeven en des avonds heeft een spreker
uit elke Nederlandse provincie in eigen
dialect de gevoelens van dankbaarheid en
aardering jegens kapitein, bemanning
i schip kenbaar gemaakt.
Zo spraken achtereenvolgens: voor
Groningen, J. Pinkster uit Valthermond;
Friesland, C. Makkinga uit Utrecht;
Drenthe, H. Jans uit Ruinerveld; Over
ijssel, H. J, Bijken uit Almelo; Gelder
land, H. Wels uit Niimegen; Utrecht, K.
uit Utrecht; N.-Holland, E. de Lange
uit Den Burg; Z.-Holland, F. Bangert
uit Den Haag: Zeeland, J. J. Tollenaar
uit Terneuzen; N.-Brabant, J. M. Stip
hout uit Den Bosch en voor Limburg,
J. A. Titulaer uit Venlo Men heeft het
Nederlandse- en daarna het Australische
volkslied gezongen.
Éénmaal per week brood en kranten
Romantiek in het jaar 1950maar alles is ook
weer niet even mooi
(Van een onzer verslaggevers)
Als je ergens onder Hazerswoude naar mej. Slootweg vraagt, zullen velen
het antwoord schuldig blijven. Maar zeg daar in de buurt eens, te zoeken
naar „Jaantje"! Dan weet iedereen, wie je bedoelt. Het kan je dan zelfs
overkomen, dat je tegelijkertijd een paar laarzen wordt aangeboden, met
het verzoek ze na de tocht terug te geven. En die laarzen zullen best van
pas komen. Want het is niet eenvoudig, het huisje van „Jaantje" te be
naderen. Ach, dat huisje, zo schilderachtig op een eilandje. Het biedt
volop romantiek in het jaar 1950. Al houdt die romantiek ook in: het drin
ken van slootwater gedurende heel je leven en, om nog maar een kleine
greep te doen, het iedere dag onder water staan van je huisje in de „natte
maanden" van het jaar.
Soms krijgt Jaantje bezoek van jagers
en vissers, nu en dan ook van de burge
meester en zijn echtgenote. Maar verder
leeft zij haar eigen primitief en typisch
leventje. Als ook zij er niet meer zal zijn,
wordt het huisje gesloopt. Misschien, dat
zij voor die tijd nog naar elders verhuist,
maar dan alleen om het water.
schaatsen denken, bloeit er in
Lisse een weelde van Lente-kleu
ren op de tentoonstelling, die
vandaag is geopend. Een kijkje bij
(Advertentie)
SCHAATSEN SLIJPEN
J. W. VOSKAMP
Smederij Benthuizen 148
Bij de „Maria-Hoeve" aan de Rijndijk
zijn we de polder ingegaan, wat al een
belevenis op zichzelf is in deze maanden.
Eenmaal de spoorlijn gepasseerd, ont
waarden we heel in de verte het doel
van de tocht: het „huuske" van Jaantje,
deels verscholen in wat griendhout en
helemaal omgeven door brede sloten. Een
dwarsliggend schip bespaarde ons de
moeite om de hier in volkomen eenzaam
heid wonende 78-jarige te roepen ze
had ons anders trouwens wel overgezet.
Jaantje was (als altijd) thuis. Van haar
geboorte af heeft zij hier gewoond en zij
is de enig overgeblevene van een gezin
van negen kinderen. Met haar broer, die
in 1936 is overleden, heeft zij hier een
hele tijd „geboerd". Een grote schuur,
die thans nog alleen de sik en twintig
kippen tot woonoord dient, wijst hier nog
op. Toen we zo terloops vroegen, wan
neer deze schuur was gebouwd, kregen
we te horen: eh.... in 1914, op een toon
alsof het eergisteren gold.
Om het schilderachtig huisje binnen te
gaan. moet een behoorlijke buiging wor
den gemaakt. Pas in het enige kamertje
is recht-op-staan weer mogelijk. Jaantje
behoeft zelf die buiging echter niet te
maken
Wij mochten onze laarzen aanhouden,
geen wonder: de vloer ligt lager dan de
polder. Het resultaat is, dat nu reeds al
weer anderhalve maand lang iedere dag
de vloer blank staat. Een paar dagen ge
leden was „Jaantje" reeds 's morgens om
half vijf met hozen begonnen! En zo
gaat zij vertellen
Waar zij van leeft? Groente en aard
appelen teelt zij nog zelf. Haar geit zorgt
voor melk en eens in de week komt een
meisje „boodschappen" en kranten bren
gen: het enige contact voor Jaantje met
de buitenwereld.
Ook brood komt op deze manie
huis! Een kraan of pomp zoekt men hier
tevergeefs: alsof het de meest gewone
zaak van de wereld betrof, kregen we
te horen, dat altijd slootwater wordt ge
bruikt! Jaantje heeft hier blijkbaar geen
nadelige gevolgen van ondervonden,
want zij is nog goed gezond en weet
(dank zij de krant) nog heel goed wat er
zoal in de wereld gebeurt. Alleen is zij
de laatste tijd een beetje kort van adem.
Haar enige gezelschap in huis wordt
gevormd door Japi en Piet. een ka
ter en een poes. Als plotseling de
kamerdeur openvliegt, kunt ge er
zeker van zijn. dat het Japi is. die
binnenkomt. Pas wanneer de deur
wijd open staat, laat hij zich van de
deurkruk vallen. Het is eens gebeurd,
dat Piet „krols" was en daarom
's nachts op zolder werd opgesloten.
Jaantje werd wakker van de herriie,
want Japi had kans gezien, door een
of ander gat in het dak de zolder
binnen te dringen. Nu slapen ze bei
den bij Jaantje in bed. waarbij Japi
het meest geschikt is bevonden om
als „voetenwarmer" te fungeren.
Het blijkt geen onnozele vraag te zijn,
hoe de (antieke) klok wordt gelijk ge
zet: heel in de verte rollen de treinen
voorbij en dat is voldoende voor Jaantje.
Al jaren is zij niet meer in het dorp ge
weest. Heel vroeger natuurlijk wel, zij
deed er toen drie kwartier over.
Jaantje heeft ook nog wel wat ge
merkt van de bezettingstijd. Vijf
onderduikers vonden een gastvrije
verblijfplaats in de schuur en vlak
voor de bevrijding heeft een troepje
Mongolen eens met bruut geweld al
haar eieren uit de kelder gehaald.
Het schemerde reeds, toen wij weer
vertrokken. Nog steeds zat Jaantje ge
zellig te babbelen, maar de werkelijkheid
riep ons weer terug alsof dit geen
werkelijkheid was. '"oordat wij weg
gingen, schepten we nog even acht
emmers water uit de kamer
D. J. von Ballusecl? in atoom
commissie
De heer D. J. von Balluseck. vertegen
woordiger van Nederland in de Veilig
heidsraad. is benoemd tot Ned. lid in de
V.N.-commissie ter bestudering van het
vraagstuk van de atoomenergie.
Veerboot EnkhuizenStavoren
kan niet tegen 't ijs op
De veerdienst EnkhuizenStavoren
(door het IJsselmeer) is met ingang van
gisteren wegens ijsgang gestaakt.
Jaantje in de deur van haar huis
je en met haar geit. Romantiek
van het jaar 1950....
(Foto Meyer)
De laatste avond
van 1950
Vraagt natuurlijk een specifieke
Oudejaarsavond-traditie: Appelbollen.
Appelflappen enz. Natuurlijk zijn
daarnaast ook onze heerlijke Croquet-
ten, Saucijzenbroodjes en Huzaren
salade een veel gevraagde lekkernij
Bestel s.v.p. vroegtijdig.
Banketbakkerij
R. v. Vreedendaal
RIJNSBURG TEL. 2519
Rijnsburg lamiliedorp
De Kerk verdrong de kroegen
en de Zondagsarbeid
RÜnsburg heeft een oude geschiedenis. Reeds in overoude tijden was het bekend
door het klooster, dat er in de twaalfde eeuw werd gesticht. Het stond op de
plaats waar nu de Hervormde kerk en het raadhuis staan. Dit is ook het oudste
gedeelte van het dorp en daaromheen groepeerden zich in de loop der eeuwen de
huizen tot een dichte kom. Het is, alsof er tussen deze bouw en de aard der be
woners overeenkomst bestaat. Want het typische van de Rijnsburgers Is, dat ze
niet graag hun plaats verlaten. Ze blijven dicht bijeen, zoals de huizen om de toren.
Rijnsburg is voornamelijk een dorp
van enkele grote families en die teza
men vormen het grote gezin der Rijns
burgers. Vandaar ook, dat er zovelen
zijn met dezelfde familienaam, zodat het
voor een vreemdeling moeilijk is er
enigszins wegwijs in te worden. Daarom
noemt men elkaar maar het liefst bij een
bijnaam of voegt men er de voornaam
van vader of moeder aan toe.
Rijnsburg is in de loop der jaren sterk
in zielental toegenomen In 1838 telde
het dorp 1440 zielen; tien jaar later
was dit aantal gestegen tot 1727. In 1939
waren er 4864 inwoners en thans is
reeds de 6000 gepasseerd.
Ook de levenswijze was vroeger geheel
anders dan nu. Het leven had niets van
dat drukke en jachtige, dat de tegen
woordige tijd kenmerkt. Als het donker
werd. ging de veldwachter rond om de
Het competitie-programma van de
L.SB voor Januari 1951 ziet er als
olgt uit;
Promotiegroep: Ma. 8 Jan.: Philidor II
Hazerswoude; Di. 9 Jan.: Alphen I
L.S.G. II; Wo. 17 Jan.: Bodegraven I—
S'oord wijk I; Ma. 29 Jan.: Noordwijk I
"'hilidor II; Ma. 29 Jan.: Hazerswoude
Katwijk I; Di.: 30 Jan.: L.S.G. IIBo
degraven I.
Ie Klasse: Di. 16 Jan.: LSG IIIZwar-
e Pion I; Di. 16 Jan.: Schaakgenoegen
Philidor III; Vr. 19 Jan.: Vrienden
schaar I—Caissa.
2e Klasse A: Wo. 3 Jan.: SPW IRoe-
ofarendsveen; Wo. 3 Jan.: Bodegraven
!ILeiderdorp I; Vr. 5 Jan.: Zoeter-
woudeAlphen II; Di. 23 Jan.: Alphen
IBodegraven II; Di. 23 Jan.: Alphen
"IBodegraven II; Di. 23 Jan.; Boskoop
SI—SPW I.
2e Klasse B: Ma. 8 Jan.: Noordwijk II
—Voorschoten; Wo. 10 Jaft.: Leithen I
VTL I; Do. 11 Jan.: NZH I—PTT I; Vr.
:6 Jan VoorschotenLeithen I; Vr. 25
Jan.: PTT INoordwijk II; Ma. 29 Jan.:
SassenheimNZH I.
3e Klasse A: Wo. 10 Jan.: Aarlander-
zenLeiderdorp II; Do. 11 Jan.: SCL
Ter Aar; Di. 16 Jan.: Alphen IIIBos
koop III; Ma 29 Jan.: VTL II—SCL; Wo.
31 Jan Ter AarAarlanderveen.
3e Klasse B: Di. 2 Jan.: Zwarte Pion II
-Philidor IV; Wo. 3 Jan.: Leithen II
Lisse II; Vr. 26 Jan Vriendenschaar II
Zwarte Pion II; Ma. 29 Jan.: Philidor
IV—Leithen II.
3e Klasse C: Do. 4 Jan.: Katwijk III-
Lisse I; Vr. 5 Jan.: PTT IISchaakgi
noegen II; Wo. 10 Jan.: SPW IIPhili
dor V; Di. 23 Jan.: Lisse I—PTT II.
Jongeman door ijs gezakt
De 22-jarige Schutte uit de Raarhoek
(gemeente Raalte) is op Eerste Kerstdag
bij het schaatsen op het Overijssels Ka
naal door het ijs gezakt en verdronken.
Een vrouw, die in de buurt woonde, zag
hem op een stille plek eenklaps met zijn
armen wieken en verdwijnen. Zij alar
meerde politie en brandweer. Drie uur
later werd het stoffelijk overschot gebor
gen
De schriftelijke eindexamens
Op de HBS'en A en B en op de HBS-
afdelingen der lycea zal het schriftelijk
deel van het eindexamen in 1951 worden
afgenomen op 23. 24, 25, 28, 29 en 30 Mei.
Op dezelfde data zijn vele handelsdag
scholen aan de beurt; de gymnasium en
de gym.-afdelingen der lycea op 16. 17
en 18 Mei; de middelbare meisjesscholen
op 23, 24 en 25 Mei en de handelsavond
scholen met drie- en vijfjarige curuss
op 2. 4. 7, 8. 9. 10 en 11 Mei.
lantaarns aan te steken. Dan deed i
der de tuitlamp aan en men verenigde
om de open haard, die gestookt
werd met hout of gedroogde koolstron
ken. Vader ging dan nog wel even uit
om voor drie centen een borreltje te
halen en om te horen wat de krant
schreef.
In iedere winkel was jenever te koop
er waren omstreeks 1885 niet minder
an zeven kroegen. Dronkenschap kwam
dan ook vaak voor.
En hoe stohd het met de godsdienst',
's Zondags ging men trouw naar di
kerk en na de kerkgang ging men eer
partijtje kolven. Er waren minstens dri«
kolfbanen: de overdekte in de Koe
straat. die in de Kerkstraat en de derde
bij ..het Wissel." Deze banen zijn alle
weg, maar in de winter, als het ijs houd
baar is. ziet men nog wel enkele oude
dorpelingen op de Vliet een partijtji
ijskolf spelen. Meestal gaat het dan on
een paar centen of een goede sigaar.
In het drukke seizoen werkte menis
een 's Zondags op het land, vooral in di
tijd van de vlasoogst en als de kool moes
worden binnengehaald. Ook de winkels
waren op Zondag open en 's avonds
zaten velen in de kroeg. Van een opge
wekt geestelijk leven was dus geen
sprake Op geestelijk gebied kon het
soms ook geducht spannen, maar toch,
door alle spanningen heen groeide de
Kerk. De een na de andere kroeg
dween en ook de Zondagsarbeid
meer en meer beperkt om tenslotte ge
heel afgeschaft te worden. De kerken
werden te klein en men ging er bij bou-
En nu?
We kunnen wel zeggen, dat Rijnsburg
naast grote materiële ook tot geestelij!
bloei is gekomen
De kinderen mogen niet
Ie kort komen
Dat onze gezondheid wel zeer afhan
kelijk is van de aard van ons voedsel,
hebben wij in de oorlog ondervonden.
Het feit dat bijvoorbeeld de tuberculose
gedurende die jaren sterk is toegenomen,
wijt men in de eerste plaats aan de
slechte voeding, die het weerstandsver
mogen verminderd had.
Het is begrijpelijk, dat kinderen extra
gevoelig zijn voor een goede of slechte
voeding. Meer nog dan de volwassene
heeft immers het kind voor zijn groei en
weerstand behoefte aan voedingsmidde
len die rijk zijn aan „beschermende'*
stoffen, dat zijn eiwitten, voedingszou-
Tot deze voedingsmiddelen behoren:
melk, melkproducten, kaas, eieren, vlees,
vis, groenten en fruit.
Wanneer een moeder het niet zo erg
vindt als haar kind veel snoept en daar
door aan tafel ie weinig eet, omdat het
toch hetzelfde blijft of het nu het eén
of net ander krijgt, dan is dat onjuist.
Suiker en zoetigheden zoals koekjes, ge
bak, snoepjes en zoete broodbeleggingen,
hebben n.l. in het geheel geen bescher
mende waarde. Zij verzadigen het kind,
maar geven het niet, wat het 't meest
nodig heeft.
In verschillende gemeenten wordt de
voedingstoestand der schoolkinderen
door schoolartsen gecontroleerd. Daarbij
blijkt soms, dat de voedings- en ge
zondheidstoestand van de kinderen nog
veel te wensen overlaat en dat zij met
name van de voedingsmiddelen met be
schermende waarde niet steeds vol
doende krijgen.
De oorzaak van deze dikwijls onvol
ledige voeding moet helaas niet alleen
worden gezocht in onwetendheid, maar
ook in de omstandigheid, dat de voe
dingsmiddelen met beschermende waar
de over het algemeen vrij duur zijn.
Wie met weinig huishoudgeld moet
rondkomen, zal meestal het eerst bezuini
gen op voedingsmiddelen zoals vlees, vis,
kaas. eieren en fruit. Daarmee loopt men
het gevaar, dat de voeding arm zal wor
den aan eiwit, vitamines en voedings-
zouten, met alle gevolgen van dien. Er
zijn echter gelukkig! ook nog min
der dure voedingsmiddelen, met bescher
mende waarde. Dat zijn de goedkopere
vissoorten (haring, stokvis, wijting) de
groenten, die vooral als zij rauw
gegeten worden fruit kunnen ver
vangen, de peulvruchten en de
melk. Vroeger noemde men peulvruch
ten „het vlees der armen". Zij bevatten
inderdaad veel eiwit, evenals vlees. Het
peulvruchteneiwit is echter niet geheel
volwaardig en mag dus niet op één lijn
worden gesteld met het eiwit uit vlees,
Dat is wèl het geval met eiwit uit
melk, dat zelfs van zeer hoge waarde
geacht wordt. Daarbij is melk niet al
leen een goedkope eiwitbron. maar
bovendien zó rijk aan verschillende
vitamines en voedingszouten. dat het één
van de beste voedingsmiddelen is, die
wij kennen. Tekorten aan allerlei be
schermende stoffen kunnen met melk
(en groenten) worden aangevuld.
6 dl melk bevat ongeveer evenveel el-
wit als 100 g vlees of vis (zonder graten)
en levert meer dan de helft van de kalk-
zouten, die wij dagelijks nodig hebben
(voor de andere helft zorgen de groen
ten). Kinderen van 19 jaar moeten per
dag ongeveer liter melk (of karne
melk of yoghurt) gebruiken: kinderen
van S21 jaar hebben dagelijks plm. 6
dl nodig.
Wie melk duur vindt, vergelijke de
prijs eens goed met die van andere voe
dingsmiddelen met beschermende waar
de en bedenke verder dat weinig dingen
ons zo duur komen te staan als een
slechte gezondheid!
Een Leidenaar vestigt door middel van
een aantal knipsels uit Nederlandse
kranten in Indonesië de aandacht op de
problematische onveiligheid in de Re
publiek.
Rampok en moord blijven maar voort
duren. Als oorzaak geeft men aan de
ongeregelde betaling van de Indone
sische militairen. Op papier worden
echter steeds opnieuw mooie beloften
gedaan.
De burgers durven na 7 uur 's avonds
niet meer uit te gaan. Semarang is een
dode stad geworden en iedereen hoopt,
dat de Ver. Naties er eens een kijkje
komen nemen. De meeste ondernemingen
zullen moeten gaan sluiten.
Knipsels uit De Locomotief maker,
gewag van de volgende misdaden: drie
Indonesische jongelui spraken een Chi
nees in zijn toko aan en zeiden hem eens
in het binnenland ontmoet te hebben.
De Chinees kende de jongelui echter
niet. Weldra kwam de aap uit de mouw:
zij vroegen 100 roepia steun. De toko
houder voelde daar weinig voor en bood
R 50 Dit werd geweigerd. De vrees voor
wapens deed de Chinees bezwijken en
hij gaf R 100. In ruil kreeg hij... een
foto van Soekarno.
Roof nr. 2: Onder het voorwendsel
panne met een auto te hebben, drongen
leden van de geregelde troepen een fa
briek binnen. De fabriekspolitie werd
overmand en alle waardevolle voor
werpen met de kas meegenomen.
Roof nr 3: Onder het mom, dat een
vriend gedood zou z:jn op de zwijnen
jacht, werd een Nederlander met zijn
auto (onder bedreiging van wapens
verplicht in een zijweg te rijden. Daa:
werden de koffers onderzocht. En f20400
was de buit. De auto werd onklaar ge
maakt.
Roof nr. 4: Een bende, gewapend mei
pistolen en slagwapens, plunderde een
met rijst geladen spoorwagon. De wacht
durfde geen alarm slaan.
Roofmoord: Drie gewapende rampok-
kers drongen het huis van een Chinese
handelaar binnen en eisten de sleutel
van de kast. De handelaar zei, dat iemand
anders de sleutel had meegenomen. Bij
het doorzoeken van het huis vonden zij
nog een man, die sliep. Hij werd wak
ker geschud en zei ook niet te weten
waar de sleutel was. Een schot maakte
een einde aan zijn leven
Dr H. J. W. v. d. Poel officier O.N.
Dr H. J. W. v. d. Poel, directeur
van de sectie Distex van het rijksbureau,
voor textiel, welke sectie per 1 Januari
a.s. wordt opgeheven, is benoemd tot
officier in de orde van Oranje Nassau
Dr v. d. Poel is secretaris van de fede
ratie van textielgrossiersbonden.
I
l 0»
ORGANON-OSS
