mè New York - Pretoria - Hongkong - Sjanghai - Tientsin - Singapore - TeheranRapenburg 61 Gouden doctoraat van Leidens oud-burgemeester O De Kerk op weg naar een zingende Kerk Zuidafrikaanse medici en medische studenten in ons land Leidse studenten voeren „Knickerbocker Holiday" op belangstelling kreeg overstelpende blijken van DE, Voorhout zet eerste stap tot uitbreidi van gemeentehuis Voor een groot deel laksheid Wat te doen met 7de en 8ste leerjat NIEUWE LEIDSCHE COURANT 2 MAANDAG 4 DECEMBER ti TWEE DISSERTATIES P HET TWEEDE BLAD van het vergeelde hoekje, dat tot titel draagt: „Neder- landsch Onderdaanschap", staat: „Proefschrift en steQingen ter verkrijging var den graad tot doctor in de rechtswetenschap aan de Rijks-Universiteit te Leiden, op gezag van den Rector-Magnificus Dr J. E. van Iterson J.Azn., hoogleraar in de faculteit der geneeskunde, voor de faculteit te verdedigen op Vrijdag 7 December 1900, des namiddags te drie uur, door A. van de Sande Bakhuyzen, geboren te Leiden." Donderdag a.s. Is het dus 50 jaar geleden, dat Leidens oud-burgemeester promoveerde. eind aan dit ambt en mede prachtige officiële loopbaan. Thans In zijn stille werkkamer aan het Ra penburg kan de heer Van de Sande Bak huyzen ons een ogenblik ontvangen. Hij doet dit node. „Ik houd niet van publici teit omtrent mijn persoon," zegt hij. „En daarom zal ik Donderdag dan ook niet in de stad zijn." De bezoeker verwondert zich over de vitaliteit van de 76-jarige. Hij herinnert zich de interessante levensloop van hem, die tegenover hem zit. Een levensloop, die zich aUesbehalve kringelde binnen de landsgrenzen. Geboren te Leiden, studeert de jonge Van de Sande Bakhuyzen aan het Leids gymnasium en de Leidse Uni versiteit. In 1900 volgt de promotie. In 1906 legt hij met goed gevolg het examen voor leerling-consul af en twee jaar later dat van vice-consul. Dan staat de wereld voor de dertig jarige rechtsgeleerde open. Zijn zwerf tocht neemt een aanvang. Achtereenvol gens is hij verbonden aan het consulaat- generaal te New York, Pretoria, Hong kong, Shanghai en Tientsin. In 1916 keert hij naar New York terug, om aldaar de zeer voorname consulaire post sul-generaal te bekleden. Drie jaar blijft hij daar. Dan worden opnieuw de koffers gepakt en komt hij in dezelfde functie te Singapore. Enkele jaren daarna zien wij hem opeens in Teheran. Nu als gezant. Na verloop van tijd keert hij naar het vaderland terug en is hij secretaris-gene raal van de Russische Conferentie te 's-Gravenhage. Wanneer ten slotte de heer Van de Sande Bakhuyzen enige tijd als zaak gelastigde in Boedapest geweest is, keert hij voor goed - Nederland terug. Er Mr A. RiiLadiLaj de Sande Bakhuyzen is een vacature in zijn geboortestad: die van burgemeester. En de hoge consulaire ambtenaar, die zo'n beetje de hele wereld heeft doortrokken, neemt met grote vreugde zijn plaats op de burgemeesters zetel in. Dat was in 1927. En zoals hij zijn land op velerlei posten trouw gediend had, beloonde hij ook zijn plichtsbetrachting ten opzichte van de stad, waarin zijn wieg eens stond en die hij steeds had blijven lief hebben. In 1941 maakte de bezetter want wie zou zich de oud-burgemeester als volkomen op non actief kunnen denken? heeft hij volledige dagtaak achter de stille muren van Rapenburg 61: als secretaris-penningmeester van het Leidsch Universiteïtsfonds en als secre taris van de Universiteitsraad. Vervelend nieuws „Mijn promotor was professor C. A. van der Lith. Hij is ook de stichter van het Leidsch Universiteitsfonds en woonde in dit huis: Later heeft Snouck Hurgronje hier gewoond. Maar, om op mijn promotie terug te komenT in mijn tijd werd er veel meer gepromoveerd dan thans, helaas. De reden? Tja, wellicht dat het geld hierin een woordje meespreekt. Het drukken van een dissertatie kost niet weinig. En tegenwoordig heeft haast om geld te gaan verdienen zodra de studie is afgelopen. Inu.900 kon je nog promoveren op stellingen. Daarvóór is een tijd geweest, dat gepromoveerd werd op dissertaties, die dikwijls van ge: betekenis waren. Ook gebeurde het dat de repetitor voor z'n leer ling zo'n boekje in elkaar draaide. Maar ik heb toch maar zélf een boekje geschreven. Over „Nederlandsch Onder daanschap". Eigenlijk is dit m'n tweede dissertatie. U moet namelijk weten, dat ik promo veren wilde op een proefschrift „Consulaire Rechtspraak". Ik had het al klaar, toen professor Van der Lith toe kwam en zei: „Zeg, ik heb velend nieuws voor je. Zojuist kreeg ik eenzelfde dissertatie onder ogen uit Am sterdam en die is stukken beter dan de jouwe. Ik zou maar wat anders Dat was niet leuk natuurlijk. Enfin, toen heb ik het maar over het Nederlands onderdaanschap geschreven.' Oofr te Leiden: „Door de eeuwen trouw" Onder leiding van prof. J. Prins heeft zich te Leiden een comité gevormd ter oprichting van een plaatselijke afdeling de stichting „Door de eeuwen trouw" te Eindhoven, die steun verleend aan het volk van de Zuid-Molukken. Met het voorlopig secretariaat heeft zich de heer H. J. Lamers, Hoge Rijndijk 30, belast. Bij hem kan men zich voor het lidmaatschap melden. Prof. Locher spreekt te Michigan Prof. T. G. J. Locher, hoogleraar in de algemene geschiedenis aan de universi teit te Leiden, zal vandaag in de univer siteit van Michigan, waaraan hij gedu rende dit academische jaar als eerste Nederlandse gasthoogleraar is verbon den, zijn inaugurele rede houden over „Vrijheid en democratie in Nederland". Verkiezingen in de Chr. Geref. Kerk' In de Chr. Geref. Kerk alhier zijn de heren D. Kruit en C. H. Overduin als ouderling herkozen, terwijl wegens uit breiding van de kerkeraad de heer G. N. M. Sleyser tot zesde ouderling werd ge kozen. De heren J. Platteel en C. Spaan derman werden als diaken herkozen. „Onder één dak" De toneelgroep van de velkstuinver- eniging „Ons Genoegen" gaat op Vrijdag 15 December het toneelstuk van Johan Fabricius „Onder één dak" opvoeren. De avond wordt gehouden in de grote zaai van de Burcht. boord een gezelschap van ongeveer veer tig Zuidafrikaanse huisartsen, specialisten en" medische" stüdenten, die voóf ""een be zoek van ruim een maand naar Neder land zijn gekomen. Dr H. E. van Hoepen, een van de lei ders van het gezelschap, heeft in een interview verklaard, dat men deze reis niet als een toeristische aangelegenheid moet zien, al zullen de deelnemers na tuurlijk in Nederland wel wat rondkij ken. De bedoeling is, met medewerking van de Nederlandse universiteiten (vooral die te Leiden) de gelegenheid te hebben verschillende ziekenhuizen en klinie ken te werken. De wetenschappelijke wereld in Zuid- Afrika, zowel de Afrikaanse als de En- zeer goed te spreken over de opleiding in Nederland en er bestaat in Zuid-Afrika een sterke behoefte, de ban- Lezing van de heer P. Uiterlinden voor .Jonge Kerk" nen, niet zozeer uit liturgische behoefte als wel ter verbreiding van de leerinzich- ten der secten. Als tegenhanger daarvan noemde spr. de Bijbelse hymnen, geeste lijke liederen op populaire melodieën, waarvan het refrein door de gemeente werd gezongen. Onder paus Gregorius de Grote werd de gemeentezang uit de liturgie verban nen: het kerkkoor deed zijn intrede Eerst na de Hervorming krijgt de ge meente. haar liturgische rechten terug. Spr. gaf voorts een interessante teke ning van de ontwikkeling van het gezang in. de Reformatorische Kerk- De psalm berijming vervangt het rhythmische spreekgezang. Dan. komt Tgpoedig de tijd van vervaL In de tekst aangebrachte wijzigingen stemmen niet met de melodie overeen. Het rhythme gaat verloren, niet in de laatste plaats doordat de Dordtse Synode het orgelgebruik in de Kerk ver bood. De gemeente'verliest haar goede smaak. Een lichtpunt achtte spr. de om streeks 1936 verschenen berijming Has pel-, die met de Hebreeuwse grondtekst zowel als met de oorspronkelijke melo dieën in overeenstemming is. Helaas werd deze berijming door de Synode niet aanvaard. Toch is er, aldus de heer Uiterlinden, in de Ned. Hervormde Kerk een opleving te bespeuren. Spr. memoreerde ii verband het belangrijke werk vai liturgische beweging, die zich de zu heid van de eredienst ten doel stelt, zich daarbij richtend naar^de Heilige Schrift en de oude traditie; Zal de Kerk nog eens een zingende Kerk worden? Ja, maardan mo ook alle leden zich bewust worden was in „Rehoboth" de muziekgroep van de „Jonge Kerk" bijeen om zich door de heer Piet Uiterlinden, organist van de Hooglandse kerk, te laten voorlichten over de betekenis van het kerkgezang. De heer Uiterlinden wees in het begin van zijn referaat op de grote plaats, die de Heilige Schrift aan. de gemeentezang toekent In korte trekken schetste hij de historieen de aard van het liturgische lied van de oude Kerk. De vocale muziek had een geheel eigen karakter. De psal men werden niet berijmd gezongen: men kende uitsluitend het declamatorische kerkgezang, waaraan de gehele gemeente deelnam. Hoe belangrijk de plaats was, die het gezang in de eredienst innam, blijkt uit. het ambt van lector (voorlezèr) en cantor (voorzanger) naast dat van ouderling. In de derde eeuw ontstonden de hym- Behoeite aan innig contact het contact zo innig mogelijk te. maken zijn de deelnemers aan deze reis onder.-, gebracht by Nederlandse collega's. Het gezelschap zal gedurende veertien dagen een reis naar en in Zwitserland 2n, en wel van 16 December tot 3 Januari. Ook hier zullen dan de medische toestanden worden bestudeerd. Bij de komende Diesviering in de Schouwburg Zoals bekend Avordt de laatstè jaren bij de Diesviering van de Leidse Univer siteit een wetenschappelijk appèl gehou den, waarbij hoogleraren colleges geven voor de reünisten en de reünisten voor de studenten. Bij dit gebeuren hoort ook een toneelvoorstelling, die dan de traditie getrouw geregisseerd ■wordt door mr P. Cleveringa. Tijdens een verblijf in Amerika kreeg mr Cleveringa een „Musical Comedy" in handen, getiteld: „Lady in the Dank" waarvoor Kurt Weill de muziek schreef Dit toneelstuk met drie muzikale gedeel ten beviel hem zo goed dat hij het met de Diesviering wilde laten opvoeren. De Diescommissie ging met dit plan eccoord en voor de vacantie begon men met de audities. Deze moesten echter worden stopgezet omdat er niemand te vinden was voor de rol van de Lady, waarbij geacteerd gezongen en gedanst moest worden. Mr Cleveringa kreeg daarna door be middeling van vrienden „Knickerbocxef Holiday" in handen, een musical co medy van Maxwell Anderson en mat muziek van Kurt Weill. Dit stuk zal nu op 7, 9, 10 en 11 Februari ia de Leidse Schouwburg ten tonele worden ge bracht. Het zal geheel door amateurs worden opgevoerd. De studenten, die er aan hopen mee te werken, doen dit als musici, als solisten en als leden van het koor en het ballet. De regie wordt we derom door mr Cleveringa gevoerd en het orkest staat onder leiding van mr Harm Smedes. „Sempre Crescendo" zal de kern van dit uit 25 man bestaande orkest uitma ken, dat onder meer met een saxofoon- groep zal worden uitgebreid. Daar het orikestmateriaal niet te krijgen was, heeft mr Smedes voor de gehele instrumentatie en orchtestratie moeten zorgen, waarbij hij nog zeven nummers er bij heeft ten componeren (o.a, de dansen) „Knickerbocekr Holiday wordt door geveer vijftig mensen ten tonele bracht, onder wie een hoogleraar. In het orkest spelen leden van de wetenschap pelijke staf en een hoogleraar mee. Ir „Knickerbocker Holiday", dat in 193f werd geschreven en dat toen ook zijn première in, Amerika beleefde, geeft Anderson zijn theorieën over de demo cratie wper. Hij laat daarbij de hande ling spelen in de tijd van Pleter Stuy- vesént. Kerstfeestactie van het Leger des Heils Men schrijft ons: Wederom staan de soldaten van het Leger des Heils aangetreden. De maand December is ook voor hen een zeer drukke. Honderden brieven zijn al bin nengekomen met het verzoek ook nu de traditionele Kerstmand te mogen ont vangen. Vandaag zijn de Heilssoldaten er op uit gegaan, en wel naar Oegstgeest. Zij hopen, dat de ingezetenen van deze ge meente het sympathieke doel van het Leger des Heils zullen steunen. Helpt op royale wijze, maar.... vóór men zijn geld geeft, dient men zich er wel van te overtuigen, of de collectant werkelijk bij het Leger des Heils hoort. Men kan ook zijn gave rechtstreeks zenden naar het officierskwartier Hooigracht 30. Het gi ronummer is: 35187, het telefoonnum mer: 20160. Wij willen ook dit jaar met een groot aantal arme kinderen, die dat anders niet hebben, een gezellig Kerstfeest vieren. Speelgoed of andere gaven in na ture zijn daarvóór hartelijk welkom. Sint Nicolaas bij „De Stalen Band" De kinderen van het personeel van de Holl. Constructie-Werkplaatsen waren Zaterdag aan de beurt om bezocht te worden door Sint Nicolaas. Terwijl de kinderen de bekende liedjes zongen be geleid door het orkest van de ontspan ningsvereniging „De Stalen Band", kwa men de Sint-zelf en Zwarte Piet binnen Zij onderhielden zich ernstig met de jeugd, maar hadden ook goede woorden. Op het feest werden enige aardige films gedraaid en natuurlijk was er ook een clown, die de kinderen aan het lachen maakte. Voor iedereen had de Sint tractatie meegebracht. Hij heeft ook zyn De Sint heeft Zaterdag ook nog een bezoek gebracht aan Zoeterwoude. Na tuurlijk had hij een Piet bij zich, al was het alleen maar om de zak met noten te dragen. De foto toont, dat Sint, nog maar net uitgestapt, niet lang op de kinderen hoefde wachten. Een groot deel van de middag heeft hij geresideerd bij J. D. van Egmond en Zn aan de Schenkelweg. Foto N. van der Horst. Receptie bij het gouden leest Zee, die dit jaar haar gouden feest viert (de Juiste datum is 4 December), hield Zaterdagavond in het recreatie-gebouw aan de Weth. Ouwehandstraat een receptie. Dat dit harmonie orkest in Katwyk aan Zee een grote plaats in veler hart inneemt, bleek wel zeer duidelijk uit de bijzonder grote belangstelling. Niet alleen verenigingen op allerlei gebied deden zich vertegenwoordigen, maar ook vele particulieren kwamen uit spreken, hoe bly ze waren met de blijden. Sint bij Zuiderkwartier Zaterdagmiddag waren de kind-eren van I de speeltuinvereniging „Zuiderkwartier" 2ren. De voorzitter, de heer Smit, heette de kinderen hartelijk welkom. De heer W. A. Dévilé bood de zaal hierna ïn aardig en onderhoudend programma in, dat zeer in de smaak viel. Het hoogtepunt van de middag viel na de pauze. Bazuingeschal kondigde de komst van Sint aan. Uitgelaten waren de kinderen, toen Sint en zwarte Piet zicli tussen hen begaven. Grote spanning was er ook, toen hij naar zijn zetel op het podium schreed. Aan het eind dankte Sdnt voor de vriendelijke ontvangst. Hij ■c nog een vermanend woord tot de kinderen, die natuurlijk in ruime mate werden getracteerd. Het voltallige U.N.I.-bestuur met de dirigent, de heer K. F. Kokelaar, zetelde achter een lange tafel voor het podium, weelde van een-en-twintig bloem stukken. Twee uur lang was er een on ophoudelijk gaan en komen en waren er geanimeerde gesprekken rond de tafel tjes. En onvermoeid stonden bestuur en dirigent al die tijd dankbaar de felicita ties in ontvangst te nemen. Namens het gemeentebestuur, vertegen woordigd door het voltallige college van en de gemeentesecretaris, sprak burgemeester mr W. J. Woldringh van der Hoop hartelijke gelukwensen uit. „We kunnen U.N.I. niet meer missen", aldus spr. „Het corps is met Katwijk vergroeid. Ge hebt een eervolle periode achter de rug". Spr. hoopte, dat de belangstelling van de jeugd voor de concerten een aanvul len en versterken van de gelederen tot gevolg zal hebben en dat U.N.I. eenmaal ook het eeuwfeest zal mogen vieren. Van de mannen, die in 1900 de stoot tot de oprichting gaven, zijn er nog twee in leven, nl. de heren P. van Schie C. Zwitser. Beide veteranen waren aa wezig. Ook de heer A. van Dijk, die de vereniging 47 jaar ajs werkend lid heeft gediend, was natuurlijk komen felici teren. Hij deed dat met enkele gevoel, volle woorden, terwijl hij een ouverture- fantasie toezegde. De voorzitter van de Chr. bond var harmonie- en fanfaregezelschappen in Nederland, de heer L. H. J. Kluit, Rotterdam gekomen, om de gelukwensen namens de bond uit te spreken. Hy over handigde daarbij een medaille met inscriptie. Nu we het toch over de ca- deau's hebben: van de harmonie „Wil- helmina" uit Rijnsburg ontving U.N.I. een klarinet en een muzieknummer. Aan deze laatste behoefte hadden ook gedacht (en de gedachte in de daad omgezet): de harmonie „De Harpe Davids" uit Noord- wij kerhout, de ha.rmonie „Katwijk" uit Katwijk a. d. Rijn (vertegenwoordigd o..a, do.or U.N.I.'s oud-dirigent, de heer P. C. Langmuur, die 18 jaar directeur e. jaar lid geweest is) en het oud-lid de heer Rijn Varkevisser uit Vlaardingen. Met een gratificatie verrasten de Kat- wijkse beturenbond en een veteraan, die onbekend wenste te blijven. Voor de Chr. Middenstandsvereniging sprak de heer C. van Tongeren v derende woorden. Daar hij tevens het -comité „Zeehaven Katwijk" tegenwoordigde, uitte hij de wens, U.N.I. het binnenvaren van de eerste logger over enkele jaren luister zal bij zetten (luid applaus!). it zou ons te ver voeren, volledig te in het noemen van namen. We melden dus slechts de vertegenwoordigde verenigingen. Vertegenwoordigers zonden nog: de Chr. zangverenigingen „Looft den Heer", „Halleluja", „Excelsior" en „Katwijks Sinterklaas zet Rijn- ej Schiekade in 't licht 'Morgnavond tussen 77.30 hoev gezinnen in onze stad Sinterklaas verwachten, want dan zal hij in woordigheid van een aantal Pieten wethouder van Financiën, de heer kwaak, de nieuwe verlichting Rijn- en Schiekade officieel in stelen. Het spreekt vanzelf dat de gast ale bewoners van de Rijn- en i kade bij deze plechtigheid verwacl Pesthuislaan-perikelen Ons bereikte enkele klachten i meer dan slechte toestand van a verlichting van de Pesthuislaan hoopt, dat er spoedig verandering men. Die is dan ook inderdaad ten ste gewenst. m Kerkkoor", de coöperatie „Helpt der", „V.V.V.", „Quick Boys", de vereniging „Katwijk", de brandAV^ de Brandweer-ontspanningsverenigll di politie (hoofdinspecteur en adjudaij harmonie-verenigingen „Concordia" je- den) en „Valkenburg", de CM ty vrouwenbond, de Katwijkse reddinj gade, „Hercules", de C.J.M.V. e en Oranjevereniging. Andere verenis weer hadden bloemstukken gezonda De voorzitter van U.N.I.de heel de Hoek, dankte ten slotte voor deJ m< stelpende blijken van belangstelli^ tot sympathie. ha' Ook enkele plannen tot verfraaiing van de gemeente De gemeenteraad van Voorhout ver gaderde en nog steeds moest de heer G. K. Spierenburg wegens ziekte verstek laten gaan. De leden der woningcommissie, de heren P. J. Westerhoven, C. v. d. Tang; W. v. d. Ploeg, S. P. Heemskerk en L. P. H. Vest er, werden voor een jaar her kozen. Evenmin had men bezwaar tegen de Avijai-gingen van vergunnings- en ver- lofrecht. Voor een nieuw bedrijf is voor de eerste maal een vergunningsrecht van ƒ170 verschuldigd (vroeger ƒ100); voor een hotelvergunning ƒ45 (vroeger ƒ25), en deze laatste bedragen gelden ook voor een verlof A. Het raadsbesluit d.d. 2 Januari 1950, be- Profeet van de hoop LOUIS BOERMEESTER in het Prentenkabinet Zó, als de smarten van de afgelopen oorlog nog op het netvlies van veler geheugen staan, zo staan ze ook op de tekeningen en aquarellen van Louis Boermeester, wiens werk uit de jaren van de bezetting tot 31 Dec. in het Prentenkabinet in de Kloksteeg te zien is. Reeds de titels spreken van de hoop en de wanhoop, die in die jaren als een helse kwelling de besten van ons volk hebben gemarteld. „Herrijzenis". In 1946 vinden we hem .terug als de maker van een „Mars treffende het uitbreidingsplan nat Hij kom der gemeente, wérd ingetrokl leA een zuiver formele kwestie, te ree kwesbie, teneinde t wijziging bij rig Staten te voorkomen. led Het Gemeentepersoneel krijgt dai tegemoetkoming in de studlekoste j heer C. L. M. Prins was bang, d eei een te veel leunen op de overheid on( en de heer Van der Ploeg, die oo met ihet voorstel sympathiseerde, i rpQ op, dat het personeel na beëin p van de studie zou vertrekken, fer. het in Voorhout een soort doorgan is. De heer Lindeboom vond de h loonschaal van die aard, dat het neel wel op kosten van de genl moet studeren. Ten slotte werd het stel met algemene stemmen aangen Het tarief voor de waterleidin met ingang van 1 Januari a.s. h zou worden, blijft om technische r< vre nog van kracht. Een grote teleurs ®t0 voor de heer Lindeboom, die aan op verlaging. Maar Avethouder Nouland zei, dat daar Avel kans o; ooi De bond tegen het vloeken kre«| subsidie. Er kan dit jaar niet mee Vat In 1940 ziet de kunstenaar Don Qui- chot voor zijn geestesoog, vechtend te gen molemvieken, groots, tragisch, be lachelijk. Maar in 1941-al-tekent hij het- verraad in de beklemmend-zwarte Ju daskus en ziet hij de vier ruiters van dc Apocalyps oyer de wolken rijden. Wel belijdt hij zijn gëloof in de overwinning nog in „David en Goliath", maai „Wanhoop" van 1942 is al zéér naby een wanhoop, die echter nooit de steun van Ihet Kruis loslaat. De Chi-istüs moge „als een worm" ter aarde liggen, leeggebloed mens, een eiland van door doornen omgeven, en W.A.-soïda- ten mogen om Zijn kleren dobbelen, de fusillade-slachtoffers Avijzen symbo lisch naar diezelfde Christus, als zij naakt en leegbloedend op de aarde gen. De „Moeder van Smarten" is symbool van rotsvaste berusting als Boermeester haar in 1943 Aveergee'ft als een oude, bleke, maar vastberaden vrouw. Maar ook de „Woedende Job' en de „Treurende Job" zijn producten uit die tijd. Hoe goed heeft Boermeester de ver lorenheid van het vluohten gezien. Zie de dodelijkvermoeide voeten van Ma ria op de vlucht naar Egypte. Zie ook de 'hongertochten van 1944-1945. Als een obsessie staan de ellenden van zulk een tocht opgetekend. Een van de zeer trieste stukken van deze expositie is „Amsterdamse begra fenis m de hongerwinter", een onge dekte doodkist' op een slede, getrokken door twee schimmige gestalten. Gesloten huizen gneeuw op de vensterbanken. da' kleine groepje onverschilligen op de achtergrond, Avroetend naar brandstof of voedsel. Maar dan komt de bevrijding ook voor Boermeester. Hij klaagt het'sme rige verraad aan in een felle, maar min der overtuigende aquarel en viert de vrijheid met een prachtige tekening Als Sinterklaas me niet zo in de wie len had gereden, zou ik hier graag iets hebben verteld, van een beschrijving in plaatjes van Honoré de Balzac. 'tWas een soort Mijlpaal 1950, die in de lees zaal voor moderne letteren aan de wand zat geprikt. Er was daar misschien niet genoeg ruimte - voor, - of ik had me er meer van voorgesteld dan een serie fotocopieën en wat boeken in een gla zen kastje nou ja, de, zaak is nu toch achter de rug, dus laten we de biblio theek met een reuzensprong verlaten en voor deze keer ons bivak kiezen in het Boerhaavekwartier. Ik wou eens, als u zo goed wilt zijn om me te volgen, naar ons Academisch Ziekenhuis. Er zijn lieden in onze Sleutelstad, die gewoon met lood in hun schoenen naar de Rijnsburgerweg trekken, zelfs al man keren ze niks. Ik geef iedereen 'groot gelijk, wanneer hij er zich toe bepaald niet op verheugt, in een ziekenhuis on der behandeling te moeten. Maar als je niets kan overkomen, integendeel als je er alleen maar met een gerust geweten, of met een waarschuwing, hier of daar op letten, vandaan kunt komen, dan zie ik niet in waarom geweldige moed voor nodig is. Bijna iedere student is lid van faculteit, de theologische, de medische, of welke ook. Iedereen betaalt ook iets aan het Leids Universiteitsfonds. Bij dat gehele bedrag, een gulden of tien per jaar, is ook de gezondheidszorg begrepen. Het iS nooit te vroeg, Merkwaardig, dat bijna iedereen er aan denkt, zijn kostbare instrumenten goed te laten verzorgen en te laten maken, als dat nodig is. Maar het kostbaarste van alles, het menselijk lichaam, is dat pas waard als het diensten gaat wei geren. Er zijn jongelui genoeg, die hun Rond het Rapenbuig ronde gedaan langs de zieke kinderen, eigen machine eens na te laten kijken. leven lang niet bij een dokter waren, en de mogelijkheid is er toch, dat ze het een of ander mankeren. Daar is nou die universitaire gezondheidszorg voor. Als je aankomt in Leiden, dat is dus als je eerstejaars bent, krijg je op een goede dag een kaart thuis, met het ver zoek om negen of om tien uur op ka mer zoveel te komen. Academisch Zie kenhuis, om je te laten keuren. Er staan nog een paar aanwijzingen op, waar je je aanmoet houden, en verder is het enige wat je moet doen, naar de Rijns burgerweg trekken. Daar geeft de por tier je precies aan, waar je moet zijn, en je wordt gekeurd. „Eet u wel elke dag warm?" vraagt de dokter, ook al heb je geen magere ribbekast. Als je dan een klein beetje schuldig kijkt, schudt-ie z'n hoofd. Ach, denk je, ik zal er niet dood van gaan, maar je voelt toch ook wel iets voor een regelmatiger leven. En dan, als de dokter gezien heeft, dat de bloeddruk niet te hoog is, en je aardig aanleg hebt voor platvoeten, stellen. kun je vertrekken. Met een gerust hart. Je weet, dat je van top tot teen in orde bent. Daarmee heb je als student, jouw gedeelte van je plicht gedaan. Nog een ding: morgenmiddag doorlichten. De volgende dag ga je, 'om vijf uur, weer naar dat grote Ziekenhuis. Je moet even diep ademhalen, ze kijken door een glaasje, en dan vertellen ze je, dat het in orde is, of ze zeggen helemaal niets. Dan fiets je naar huis met het prettige gevoel: mij mankeert niks. Het kan natuurlijk ook zijn, dat ze wel iets ontdekken, maar dan helpen ze je wel uit de nood Maar als u nu denkt, dat de studen ten hier erg blij mee zijn, bent u mis. Vorig jaar zijn bijna 1200 studenten op geroepen om doorgelicht te worden. Er kwamen er 400. Een derde gedeelte dus. Of het bij de gewone keuringen ook zo erg is, weet ik niet, maar als daar de helft verschijnt, en u weet, dat de arts met iedere student zo ongeveer een uur bezig is, dan kunt u gemakkelijk uit rekenen, hoeveel uren daar voor die dokter verloren gaan. Voor een groot deel door laksheid kwamen de dames en heren niet naar het röntgenapparaat, staat er in een rapport, waarin ik ook lees, dat de spreekuren van de univer siteitsarts belangrijk werden uitge breid. Je zou zo zeggen, dat een brief kaartje van verhindering al heel wat zou betekenen. Dat is toch eigenlijk al het minste, dat je tegenover dat vele goede van de gezondheidszorg kunt Venus", dis- décoratief en twee-di- mensirnaai - in evenwichtige kleuren de verzoening van de oorlog met de liefde viert. Dit fel-bewogen .uiten van byna pro fetische smarten, wordt bovendien ge dragen door éen tot in de finesses be heerste techniek. Men zie o.a. de werk- tekeningen voor de twee gebrandschil- derde ramen, die onlangs in het groot auditorium onthuld! de universiteit werden luiiuu; Deze tentoonstelling mag dan ook behalve een zinvol vieren van het Leidse verzet een welkome gelegen heid worden genoemd om kennis te maken met een belangrijk kunstenaar. Er bestaan plannen om het gem huis uit te breiden. De ruimte is men de tuin er bij neemt. Dan een nieuwe secretarie, trouwzaal en| zaal worden gebomvd. Alles zal moderner en gerieflijker zijn, \va| overbodig is. D:e gevraagde 1000 architectchwcrk wérd verlenend. Kerstnacht branden. i Bij de rondvraag stelde de heet Lans voor, de aangelanden van laan bij elkaar te roepen om tot verbetering van de eigen a v. d.' Nouland zag liever, dat de 3 landen zelf contact opnamen metj W. Als zij de laan willen verharde]! de gebeente deze laan wel c De heer v. d. Ploeg klaagde toestand van de trottoirs. Dit zal r even zo blijven, het plan, ze allemaal tegelijk te opknappen. Op verzoek van de heel Lans ging men daarna in geheime zj De heer M. Vlasblom sprak voor de Chr. onderwijzers Zaterdagmiddag vergaderde in „De dat Valk" de afdeling Leiden van de vereni ging van Chr. onderwijs. Als referent trad op de heer M. Vlasblom te Monster, die antwoord trachtte tc geven op de vraag: „Wat doen avü met ons 7de cn 8ste leerjaar?" Na aangeduid te hebben, welke typen V.G.L.O.-scholen en klassen bestaan, be- sprak de heer Vlasblom het 7de en 8ste leerjaar, wanhéer deze gecombineerd moeten worden met het 5de en 6de, het geen op het platteland vaak het geval is Voor die moeilijkheid wilde hij een op lossing zoeken. Verschillende richtlijnen gaf hij aan én spr. wees er in dit verband op, dat de. leerlingen van het 7de en 8ste leerjaar niet behandeld moeten worden als lagere-school-kinderen. Deze leer jaren mogen geen verlengde Avorden van de lagere school, maar apart Averk, liefst afzonderlijk voor jongens en meisjes. We dienen er rekening mee te houden, Kijvende vrouwen voor het Hof „Ik praat nooit met m'n buren", zei mevr. V. uit Leiden. „Neen, u slaat met uw buren!" re pliceerde de president van het Haagse Hof. Daar diende zaak in hoger beroep. De verd. was n.l. al veroordeeld tot f25 boete of .10 dagen, omdat zij haar buur vrouw mishandeld had. De aanleiding tot het gebeuren lag in het niet op tijd kloppen van matjes. .Ter zitting kwam nog naar voren, dat verd. bekend staat als „ruzie-achig". „Het moet maar eens uit zijn om met dergelijke futiliteiten het Hof lastig te vallen", vond de procureur-generaal en hij vroeg verhoging van de straf: f40 of 20 dagen. Ook de president beklaagde zich ovci juffrouwen, die gelijk menen te hebben en voor kleinigheden in hoger beroep gaan. ,Het is hier geen loterij, waarbij je je geluk kunt beproeven". Hij zal er nog eens over denken en os 15 December uitspraak doen. ERGON-ELECTRUT FEESTTE Het personeel van Ergon-electric vierde Zaterdagavond feest. Op 2 Dec. 1945 werd het bedrijf gesticht. Er Avaren toen 3 monteurs, thans 70. In 1948 kwam er een filiaal te Apeldoorn. die leerjaren niet het ond( maar de opvoeding domineert. De ling moet als Christen zijn plaats leven kunnen innemen. Daarom] afvraagbare kennis aankweken, G handvaardigheid bijbrengen. Het pe(j project-onderwijs biedt daartoe J tnet schoots gelegenheid, maar ook i pro onderwijs geldt, dat in de beperk] ftoa meester zich toont. In enkele slotopmerkingen poneei heer Vlasblom de stelling, dat we nj de komen tot eigen V.G.L.O.-s'choleri j,et openbaar onderwijs heeft er 130 8 j^jei RK. onderwijs 77, terwijl er sled D Prot.-Chr. V.G.L.O.-scholen zijn. <je Bij de bespreking kAvamen nog j Zjch punten aan de orde. De voorzitter,! pro] Schilp, dakte de heer Vlasblom vod bezi leerzaam Avoord. J H Na de pauze werden enkele voor] Oce voor de jaarrooster 1951 ingedieij zien heer A. van Andel als lid van het I film bestuur gekozen en de heer A. dei( heei ken bracht verslag uit van de doojkop. bezochte districtsvergadering. gesc Mg Gerei, schoolverenigi® legde nauwer conic De cantactarvond van het bestuJ^^ Geref. schoolvereniging met de jtele' wijzeressen en onderwijzers, die Za( deze in het gymnastieklokaal van de inani aan de Hooglandse Kerkgracht wel_ev( houden, is een geslaagde avond 8eWKal? In zijn openingswoord vergeleel- voorzitter, mr dr H. D. M. Kal* n! onderwijzer met een kunstenaar, fl hield de leider van deze- avond, da J. van Anken, een geestige toesj Mej. v. d. Beukei, mej. Veenenda de heer H. Otten zorgden voor j Ee matie. De heren J. van Anken enj*ak Poort verhoogden de gezelligheid Waa een algemene wedstrijd in „kennis1 Er vaardigheid en vernuft". Onder Waa: hilariteit voedde de heer M. de 'Een een viertal heren tot goede huisvadlzes Het hoogtepunt van de avond v]En de opvoering van het geestige tontl een „De Cid", vrij bewerkt dodr Conaltjj, door Nolst Trenité. Het werd opglstud door eigen krachten en hield vs aan begin tot het einde de aandacht gj Zate nen, mede dank zij het uitstekend^ tenl. Tot slot van deze bijeenkomst w«1931 Avondzang gezongen. van Het beoogde doel, een nauwer ejgids te leggen tussen allen, die werkzaal H bij het onderwijs op de diverse sclcche is ongetwijfeld bereikt.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1950 | | pagina 2