Nieuwe Leidsche Courant | 1950 | 7 oktober 1950 | pagina 3

Vrouwen, die het zwaarste mannenwerk
moeten verrichten

De Staat zucht onder de druk der
„geheime politie"

Rijnstreek als industriegebied méér ontsloten

Proefrit ging langs vlaggende stations
en blijde mensen

NIEUWE LEIDSCHE COURANT

S

ZATERDAG 7 OCTOBER 1950

Moskou bij dag en nacht

TJET IS NU tien maanden geleden, dat wij met het Finse schip „Fennya" in
Helsinki aankwamen. Daar namen we de nachttrein naar Leningrad en van
Leningrad reisden we met de expresse-trein, die gemiddeld 40 per uur reed, naar
Moskou. In de Russische hoofdstad werd ons als voorlopig verblijf het beroemde
Metro pole Hotel aangewezen. Dit hotel Is een wonderlijk mengsel van luxe en sim
pele eenvoud. De grote eetzaal, die nog vervuld schijnt met de geesten van Rus
sische aristocraten, bleef geheel in de stijl, die zij had ln de dagen der Czaren;
er zijn schitterende kroonluchters en in het midden van de zaal spuit een fontein
haar kleurig water.

Dit alles constrasteert sdherp met de
kleding van de gasten. De mannen zitten
«veelal met open overhemden en hun
vrouwen dragen ouderwetse fluwelen ja
ponnen; sommigen hebben grijs-wollen
hoofddoeken. Zo zitten ze temidden van
de pracht en praal uit het verleden en
luisteren naar het strijkje van tien man,
dat populaire muziek speelt.

We kregen een klein proefje van wat
hier Sowjet-democratie heet. toen de
chef-ober. een indrukwekkende verschij
ning, plechtig de hand schudde van al
de kellners, die met hun werk begonnen.
Het diner begint in het Metropole Hotel
erg laat; om half elf 's avonds loopt de
eetzaal vol en begint de Wodka te stro
men. De Russen hebben, als ze een avond
uit zijn, de vaste gewoonte hun Wodka
glazen in één teug leeg te drinken. Dat
heet „Do Kansa", oftewel ad fundum.
Wel is waar drinken ze van tijd tot tijd
een slokje mineraalwater, maar aange
zien de Wodka hun veel beter schijnt te
•smaken, raken vele gasten, als het wat
leuter wordt, ln zeer vrolijke stemming.

Toen wij er de eerste avond aten, kwam
er een officier van het rode leger, die
kennelijk zijn portie Wodka naar bin
nen haJd geslagen, naar ons tafeltje, sloeg
correct de hielen tegen elkaar en vroeg
mijn vrouw ten dans. Mijn vrouw, die
vriendelijk Wilde zijn, volgde hem naar
de dansvloer. Dit gebeurde drie keer
achtereen, maar toen de officier voor de
vierde keer zijn buiging aan ons tafeltje
maakte, greep de kellner in. De man had
blijkbaar gezien, dat wij er langzamer
hand genoeg van kregen en hij wees de
officier vrij scherp terug. „Het is ge
noeg, laat deze mensen met rust". Merk
waardigerwijs gehoorzaamde de man van
het rodie leger ogenblikkelijk, bij boog,
groette ons en ging terug naar zijn ka
meraden.

Voedsel was er ln Metropole Hotel ln
overvloed: Kaviaar, gerookte zalm, aller
lei eierschotels en letterlijk alle soorten
vlees, die men zich maar denken kan.
De prijzen waren hoog. De maaltijd, die
wij 'die avond gebruikten, kwam met wod
ka en wijn op ongeveer dertig gulden
•per persoon.

Politie voor de deur

Toen we tien dagen in het hotel ge
woond hadden, verhuisden we naar een
appartement dn een zeer modern flat
gebouw. dat voor ons gehuurd was door
de Britse ambassade. Het was aan de
Butyrskaya Dlitza, ongeveer 8 kilometer
•van het centrum van Moskou.

Ons flatgebouw had zeven verdiepin
gen, maar hoeveel mensen er in woon
den weet ik niet, omdat in de flats, die
door Russen gehuurd waren, het aantal
bewoners varieerde tussen vier en tien.
Het huis zag er uitstekend uit; er was
centrale verwarming en Ader dagen per
week was er warm water in de bad
kamers. Er was electrisch licht. Ook
waren er op verschillende plaatsen fit
tingen voor gasvoorziening aangebracht,
alleenhet gas zélf ontbrak. Wij kre
gen de toezegging, dat het binnen twee
maanden zou komen, maar toen we acht
maanden later weggingen, was het gas
er nóg altijd niet.

De liftem waren dn ons flatgebouw zo
gemaakt, dat men er alleen mee naar
boven kon; wie naar beneden wilde had
de trappen tot z'n beschikking. Boven
dien werd de lift om precies twaalf uur
*s nachts uitgeschakeldWie laat thuis
kwam, kon trappen lopen, ook al woon
de hij op de zevende verdieping.

Alle flatgebouwen in Moskou waarvan
appartementen verhuurd zijn aan buiten
landers. hebben dag en nacht politiebe
waking aan de buitendeur. De agenten
groeten beleefd, maar ge kunt er zeker
van zijn, dat de hand, waarmee ze tegen

Tien maanden hebben de Engelse
journalist Harold Laycock en zijn
vrouw in Moskou gewoond. Laycock,
37 jaar is, was er redacteur van het
rn de Engelse taal verschijnende blad
British Ally. De Russen hebben de
verschijning van dit blad onlangs
verboden en als gevolg daarvan is
het echtpaar Laycock vorige week in
Engeland teruggekeerd.

Harold Laycock is één der weini
gen, die uit ervaring kan vertellen
over het leven achter het IJzeren
Gordijn. Exclusief voor ons blad
schreef hij vijf artikelen over het
alledaagse leven in de hoofdstad van
de Sowjet-Unie. Hier is de eerste van
deze uiterste interessante en actuele
publicaties.

hun pet tikken, een halve minuut later
naar beneden gaat om de telefoon te
grijpen ln de portiersloge. De Russische
journalist Viktor Fin met wie ik kennis
maakte, verzekerde ons, dat de politie
bewaking alleen te onzer besoherming
aanwezig was.

Sommige van mijn Amerikaanse col
lega's beweerden, dat zij, vanaf de eerste
dag. dat ze in Moskou waren, 'bijna altijd
gevolgd werden door agenten van de ge
heime politie. Alle Amerikanen, die in
Moskou een officiële functie vervullen,
hebben de instructie nooit alleen uit te
gaan. Ik moet zeggen, dat wij ln het
algemeen nooit het gevoel hebben ge
had geschaduwd te worden; het aantal
politie-agenten. dat wij altijd en overal
zagen, was echter opvallend groot. De
meesten van ben droegen bet blauwe ken
teken van de M.VDde Russische ge
heime politie.

Voetganger is veilig

Wie in Moskou wandelt mag de straat
alleen oversteken op de officiële over
steekplaatsen. Als ge het waagt één me
ter daarnaast te lopen heffen de agen
ten een woedend fluitconcert aan. Het
is vanzelfsprekend, dat het verkeer in
Moskou uit dien hoofde van tijd tot tijd
verbazend veel lijkt op een spannende
interland-wedstrijd. De autobestuurders
in Moskou zijn voorzichtiger, dan die in
welke stad ook ter wereld. Dat komt
zo: in Moskou heeft de voetganger altijd
gelijk en een autobestuurder, die een
voetganger omver rijdt, heeft daarmee
tegelijk de zekerheid, dat hij voor vijf

jaar naar Siberië verhuist. De voetgan
gers weten, dat ze veilig zijn, hoe vreemd
ze ook mogen manoeuvreren en bijgevolg
is het leven van een chauffeur in Mos
kou niet uitermate plezierig.

De verkeerslichten worden alle met de
hand bediend; 'het groene licht is 'boven
en het rode onder.

Ge kunt van de Russen zeggen wat
één ding is boven iedere

twijfel verheven: zij werken bwee keer
zo hard als de Westeuropeaan. Eén
de woorden, die ge het meest in Moskou
hoort is „rabota", werken. Het zijn i
al de vrouwen, die een groot deel
het werk voor haar rekening moetei
men. Overal waar ge komt in Moskou,
overdag en tot laat an de avond, kunt g
groepen van vijftig of zestig vrouwe
vinden, die aan de straten en wegen wei
ken. Soms staan er op de plaatsen waa
ze werken spandoeken: „Wij zullen dez
straat binnen een week gereed hebben.

De vrouwen doen ook het t zwaarst
denkbare werk. Ge ziet ze met z
hamers en breekijzers sjouwen; ik heb
ze zelfs gezien op bulldozers en st
walsen. Ik heb vrouwen in stromende
regen auto's zien laden met zakken ko
len. Ik heb ze gecsien als taxi-ohauffi
en trambestuurder. Ik heb ze gezien op
hoge stellingen waar ze werkten als 'huis
schilders en metselaars. Waar ge ook zijt
in Moskou, er is altijd wel een vrouw, die
ergens mannenwerk verricht.

De publieke vervoermiddelen ln Mos
kou zijn goed. Op alle routes rijden
trolley-bussen of trams met een gemid
delde frequentie van één per minuut
Desniettemin zijn ze altijd volgepropt
met mensen. Het is in Moskou de
woonte, dat de passagiers hun zitplaatsen
afstaan aan kinderen en ouden

Een der grootste hotels van Moskou, waar 's avonds laat de wodka gaat stro
men. Van buiten: een modern gebouw, doch binnen vindt U een wonderlijk
mengsel van luxe en eenvoud

„Mijn scheldnaam weid

i erenaam

Dolf Delprado 25 jaar in Minerva

Omstreeks het midden van de vorige
eeuw huwde ergens in de West de Span
jaard Del Prado een Indiaanse vrouw.
En in 1900 lag een klein jongetje, dat zo
juist het levenslicht aanschouwde, te
slapen in zijn wiegje. Dat jongetje,
Rudolf Willem del Prado, was het klein
kind van die Spanjaard) en die Indiaanse

Een halve eeuw later, op Dinsdag 10
October 1950, viert dat zwarte baby'tje
van toen zijn zilveren jubileum als huis
knecht in de studentensociëteit „Mi
nerva" te Leiden. Maar nu is hij een
man van middelbare leeftijd geworden,
die vrijwel ieder.e Leidenaar kent....
en hoogacht.

„Mijn naam betekent eigenlijk „Van
der Weide", als U het in 't Hollands
vertallen", vertelde de heer Del Prado
ons, toen wij hem gisteravond opzochten
in zijn huis aan de Garenmarkt. „Ik wa*
nog maar een kind, toen mijn ouders
stierven, en daardoor moest ik al spoedig
leren in mijn eigen levensonderhoud) te
voorzien. Ik had graag voor machinist
op de grote vaart willen studeren, maar
daar kwam nu niets van. Als messroom-
•bediende voer ik tot 1923 op Holland en
een enkele maal op Afrika, zodat ik
toen ik in 1923 besloot hier aan wal te
blijven, al tamelijk goed wist, welk land
ik uitgekozen had. Ik zwierf zo'n beetje
het land door met m'n guitaar en raakte
op deze manier in Leiden verzeild), waar
Ik een baantje kreeg bij Suisse, een
restaurant op de Breestraat, waar nu de
zaak van Schrier is. Dank zij de tussen
komst van de directeur van „Minerva",
de heer Biener, kreeg ik in 1925 een
aanstelling als huisknecht in de studen
tensociëteit, en, zoals U weet, ben ik hier
gebleven tot nu toe. En ik heb er geen
ogenblik spijt van gehad. Ik kan uitste
kend met iedereen opschieten, en het
leven daar, met al zijn gevarieerdheid,
ligt mij heel goed."

„Deed U geer onaangename ervarin
gen op, toen U pas in Leiden kwam? Ik
bedoel, wat Uw huidskleur aangaat?"

LeidenWoerden per Diesel

J~^E KIKKERS IN DE POLDERS tussen Leiden

De heer Del Prado grijnst. „O ja", zegt
hij dan, „toen ik hier pas kwam, schol
den ze me nogal eens uit. Och, ik
de enige neger, in de stad. dus dat kon
ik de kinderen niet kwalijk nemen. Maar
als volwassen mensen het deder, kon ik
me soms niet inhouden. En menig keer
zgn er klappen gevallen. Maar al gauw
ging dit over. Ik kreeg de naam van „De
zwarte Leijenaar", die helemaal niet
lelijk be.doeld was, en die ik als eer
naam beschouwde. Nü is het zo, dat, als
ik nog eens mocht lastig gevallen
den, de Leideraars voor my in de bres
springen. Maar, zoals ik al zei. dat komt
vrijwel niet meer voor. Toen ik hier pa-
kwam, was Leiden nogal weinig ge
wend. Maar nu is dat beter. Ook mijn
kinderen ondervinden vrijwel geen last.
Behalve als ze voor 't eerst op school

„Hoeveel kinderen hebt U?"

„Vjjf. De oudste is 14 en de jorgste
is 3. Mijn vrouw, die een Hollandse
ïs mij steeds, vooral ook in de eer
moeilijke jaren, een goed kameraad ge
weest. Aan haar heb ik veel te danken".

De beer Del Prado vertelde voorts, dat
hij nog eeu broer in Amerika heeft, met
contact onderhoudt-

Woerden zullen er werkelijk
aan moeten wennen, Toefte tot dusverre zo'n genoeglijk, huiselijk stoom-
treintje langs de poldersloten, van morgen af schieten zilverkleurige slangen door
het landschap: de lyn LeidenWoerden is geëlectrificeerd! Gistermiddag werd de
eerste officiële reis gemaakt met een van nieuwigheid tevreden glimmende .Diesel",
met een groot aantal genodigden als reizigers. Van station Lelden af tot en met
Woerden hebben burgemeesters hun blijdschap uitgesproken over deze verbetering,
die behalve voor de reizigers, ook van belang is voor de gehele Rijnstreek, die een
industriegebied is of het gaat worden.

Op de restanten van het Leidse station
woei stoer de driekleur, op het perron
speelde het Leids Politie Muziekgezel
schap pittige marsen en in de wacht
kamer sprak de loco-burgemeester, wet
houder J. C. van Schaik, de president-
directeur der N.S., ir F. Q. den Hollan
der toe. Hij herinnerde aan de 14e Octo
ber 1878, toen de gehele stad in feest
tooi was, omdat de lijn LeidenWoerden
—Utrecht geopend was. „Nu is het wel
wat anders," aldus de 'heer Van Schaik,
„maar toch is bij hen, die met de trein
iets te maken hebben, een feestgevoel
aanwezig." Daarom 'bood het gemeënte-
bestuur een krans aan, die aan de trein
gehecht werd.

Spr. deelde nog mede, dat toentertijd
Leiden 100.000 had bijgedragen in de
aanlegkosten. Zo zijn er dus contacten
ontstaan. Nu levert onze stad goeddeels
de stroom voor de trein. Om ook in ver
band met de Leidse spoorwegplannen de
wijsheid van de directiè der N.S. te „ver
hogen", ontving ir Den Hollander een
kruik met in Leiden gebrouwen geestrijk

Ir Den Hollander zei zeer verrast te
zijn door de ontvangst. Dat Leiden zulke
grote plannen heeft, noemde hij een blijk
van 'begrip voor de belangen van de stad,
Hij verheugde zich er over, dat de be
volking in deze ontwikkeling mee leeft
en bracht het gemeentebestuur en de
Lichtfabrieken dank voor de mede-

Ook in Alphen waohtte een burgemees
ter en met 'hem een grote menigte plaats
genoten op de „electrisehe". Burge
meester Ed. C. Witsohey noemde het de
polsslag van de tijd, dat men zich nie»
meer tevreden stelt met langzaam ver-

Alphen, de belangrijkste gemeente van
de Rynstreek en toekomstig industrie
gebied, zal veel belang hebben by de
geëlectrificeerde lyn. De burgemeester

Burgemeester Ed. C. Witschey van

Alphen aan den Rijn bond de N.S.-

directeur ir. Den Hollander een her
denkingsbord aan.

Foto N. van der Horst.

vroeg de bijzondere aandacht van ir Den
Hollander, als het station eens verplaatst
zou moeten worden in verband met de
uitbreiding van de gemeente. Hy bood
hem een herdenkingsbord aan, bestemd
voor de directiekamer, terwijl een twee
de in het station gehangen zal worden.

Ir Den Hollander gaf de verzekering,
dat aan alles, wat kan bijdragen tot de
ontwikkeling van de Rijnstreek, de
grootste aandacht besteed zal worden,
waarna de heer P. Groenhart, voorzitter
van Alphens Belang, uit dankbaarheid
voor de ver-betering een bank aanbood,
vervaardigd door de leerlingen Klaas de
Fijter, Nico van Nieuwkoop, Bart Rib-
bink en Gerrit van Assendelft van de
Martha-Stichting. Tegelijk sprak de heer
Groenhart de hoop uit, dat de reizigers
er weinig op zouden rusten, want een
wens van hem zou zijn, dat de uurdienst
spoedig een half-uurdienst zou worden.

Hierop zei ir Den Hollander, dat zij

niét langer behoefden te wachten dan
door de reizigers zelf aan de hand van de
dienstregeling wordt bepaald. En wat de
half-uurdienst betrof: „Hoe meer u in de
trein zit, hoe meer wij bij u zijn." Hij
Stelde voor de bank 's winters binnen en
s zomers buiten te zetten en bracht na
tuurlijk dank aan de vier jonge 'timmer
lieden.

Namens drie bedrijven sprak ook nog
de heer C. Verruyt, dde „iets" voor heit
N.S.-personeelsfonds aanlbood, n.l. een
enveloppe met inhoud.

Ondertussen had de wagenvoerder C.
J. van Aken van Den Haag S.S. al
naar de klok gekeken, want feest of geen
feest, een trein rydt op tyd. Hy
telde, dat hy wel meer op dit lijntje
zal rijden en geloofde wel, dat he
prettig dienst-doen zou worden. „Maar de
mensen van de overwegen zullen goed
moeten uitkijken, want zy horen de trein
niet aankomen en zyn die snelheid niet
gewend." Om precies 4 uur schakelde de
heer Van Aken zyn motoren weer i:
reed op tyd weg. De feesttrein liet.
een enthousiaste menigte achter, oi
Bodegraven weer met evenvëel hartelijk
heid en belangstelling ontvangen te

Ook -de burgervader van deze gemei
de heer J. Croles, wees op de betekenis
van de electrificatie voor zijn gemeente,
die tot bloei is gekomen, mede door de
spoorwegverbinding. De beide treinen, die
voor de aankomst van de nieuwe waren
vertrokken, waren met een krans ge-
eerd. Nu schonk Bodegraven een bloem-
voor 'het wachtlokaal en de direc
teur. zijn gasten en personeel kaas, het
product van Bodegraven.

Ook ontving ieder een doos bloembol-

n en een doos cosmetische artikelen,

Vlak na de oorlog zond hJJ allerlei
levensmiddelen en klerer.

„Hoe hebt U het in de oorlog gehad'
„Wij hadden op de soos natuurlijk
niets te doen. maar ons loon ging ge-
i door. Ik vond het prettig, dat ik
de Hawaiian Band nog wat geld

De neus van de „Diesel" werd ver
sierd met een krans van het Leidse
gemeentebestuur. Links de president
directeur der N.S., ir. F. Q. den Hol
lander, rechts loco-burgemeester J.
C. van Schaik. Naast hem mr J. Bool,
de gemeentesecretaris van Leiden.

Foto N. van der Horst.

aangeboden door plaatselijke bedrijven.
En ir Den Hollander beloofde Bodegra
ven bij te staan om groter te worden.

De ontvangst op het eindstation Woer
den was overweldigend. Het perron was
versierd en voor een tapijt staande, sprak
ook burgemeester H. G. van Kempen zijn
vreugde over de gebeurtenis uit Hij bood
als eerste burger van een kaasstad
zo'n melkproduct aan. benevens een en
veloppe voor de Stichting Sociale Bij
stand van het N.S.-personeel. De N.S
t.b-c.-bestrijdinig kreeg ook een gift. Ir
Den Hollander bracht hiervoor dank.

Ten slotte werd de thee gebruikt, waar
ir Den Hollander nog meedeelde, dat het
zgn. beurslyntje van Rotterdam, vla
Woerden naar Amsterdam niet heropend
zal worden wegens gebrek aan rollend
materieeL

25 Jaren Centraal Bloembollen Comité

Defensief werken is uit den boze

ien intieme bijeenkomst te Haar-
■erd het feit herdacht, dat 25 jaar
geleden het Centraal Bloembollen-comité
werd opgericht, een instituut, dat zich
bezig houdt met wetenschappelijk onder,
zoek en gemeenschappelijke propaganda.

De voorzitter, jhr mr dr O. F. A. H.
van Nispen tot Pannerden, gaf in een
uitvoerig» rede een historisch overzicht
van het ontstaan en de groei van de
werkzaamheden van het Centraal Bloem,
bollencomité. In 1926 werd het eerste
jaarfonds gevormd tot een bedrag van
f 41.817. Gedurende de 25 jaren van zijn
bestaan ontving het C.B.C. ongeveer 6
millioen gulden. Hiervan is 1.3 millioen
aan wetenschappelijk onderzoek en bij
na 4 millioen aan reclame besteed.

Speciale woorden van hulde wijdde
spr. aan prof. dr E. van Slogteren, die
dezer dagen zijn zilveren hoogleraars-
jubileum vierde. „Een gedenkwaardige
datum", aldus jhr Van Nispen," in het
leven van een man, waaraan het bloem
bollenvak meer te danken heeft dan aaD
menigeen."

Prof. Van Slogteren wees er in zijn
rede op, dat het buitenland steeds hogere
eisen stelt, eisen die meer en meer van
het laboratorium vergen. De nieuwe uit
breiding de derde is dan ook wel
zeer gewenst. Het zeer drukke bezoek,
vooral van buitenlandse deskundigen,
remt echter wel sterk. Vierhonderd-
veertig bezoekers uit 30 verschillende
landen bezochten het laboratorium!

„Defensief werken is echter uit den
boze", aldus prof. Van Slogteren. „Er is
een offensief nodig, willen we „bij"
blijven. Het product verliest op reis veel
van zijn kwaliteit. Er moet rekening mee
gehouden worden. Ook wat verzending
en verscheping betreft."

Spr. wees op de belangrijke regerings
steun. maar bezwoer de vakmensen daar
niet teveel op te vertrouwen. Ambtelijke
molens malen nu eenmaal langzaam.

De heer A. Warnaar, voorzitter van
„Onpersoonlijke reclame", hield een plei
dooi voor het voeren van propaganda
voor het product. Die propaganda moet
evenwel gesteund worden door de kwa
liteit, waarvoor kweker en exporteur
verantwoordelijk zijn. De begroting voor
1950 kwam dicht bij de 216 millioen,
maar er is dan ook thans reeds 4 mil
lioen kg bloembollen meer uitgevoerd
dan in 1949.

Tenslotte sprak dr E. H. Krelage. Hij

diende, zodat dit ten goede kwam aan
de studentenkas. waaruit het personeel
van „Minerva" betaald werd".

„Hoeveel directeuren hebt U nu al
meegemaakt?"

„Vier: meneer Bienen. die zo'n beetje
mijn pleegvader was, mag ik wel zeg
gen. meneer Pitto, meneer Kauw en
meneer De Gunst".

„Hebt U geen heimwee naar Uw
derland?"

Lachend) antwoordde de 'heer Del
Prado: „Och, ik zou er dolgraag eens eer
kijkje nemen, maar om er te blijver'
Nee! Ik heb hier teveel vrienden!"

Dit laatste wisten wij al. Wanneei
men. waar ook. over Rudolf del Prado
spreekt, hoort men niets dan goeds
deze sympathieke Surinamer.

herinnerde eraan, dat reeds vóór het op
richten van de C.B.C de vakorganisatie»
samenwerking zochten. Exporteurs en
kwekers dienen deze geest levendig t»
houden. Eendracht maakt macht. Eerst
zó vermag men het oor der regering te

De bijeenkomst werd bijgewoond door
vele kopstukken uit het bloembollenvak,
wetenschappelijke werkers en ambte-

Twee troepenschepen
onderweg

De Zuiderkruis en de Sibajak, die d«
:is van Indonesië naar Nederland in
invooi hebben gevaren, worden Maan-
ag ir de vroege ochtend met in totaal
00 passagiers te Rotterdam verwacht.
Op de Zuiderkruis bevinden zich bijna
1650 militairen, onder wie ds J. Voor-
steegb uit Zuilen (Utrecht). De ontsche
ping begint Maandagmorgen om 9 uur.
De Sibajak heeft ruim 1250 passagiert
boord. Het zijn merendeels KNTL-
gezinsleden. Met dit schip repatriëren
ook ds G. J. Geurtsen uit Utrecht en het
gezelschap Van AerschotBart Schat
voor de NIWIN een tournée heeft
gemaakt. De ontscheping begint Maan
dagmiddag om 1 uur.

Belastingvrij sparen voor
jonge ongehuwden

iVanneer het ministerie van Financiën
zyn goedkeuring geeft, kannen jongelui,
16 tot ongeveer 25 jaar, binnenkort
belastingvrij sparen.

De Nationale Spaarraad heeft een plan
itwikkeld, volgens hetwelk zij een nog
nader te bepaler- percentage van hun
loon door de werkgever op een speciaal
spaarboekje kunnen laten overschrijven-
De belasting zal dan worden berekend
over het loon, verminderd met het t»
sparen geld. Ook is voorgesteld het
geld, verdiend met overwerken, onder
deze aantrekkelijke spaarregeling t«
laten vallen, aldus meldt De Volkskrant.
De spaargelden worden genoteerd in
-n zogenaamd voorzorgsspaarboekje.
Alleen voor een huwelijk mag dit geld;

•over een normale rente wordt be
rekend, worden opgenomen. De spaar
der evenwel, die de 25-jarige leeftijd ge
passeerd is en dan nog niet is getrouwd,
kar eveneens over de spaargelden be
schikken. Zowel de rijks- en de parti
culiere spaarbanken als de boerenleen
banken zullen voor dit systeem worden
ingeschakeld.

Sport en Wedstrijden

Krachtig herstel van
L.D.V. I

DVN I werd met 164 geklopt

Na de vorige week geleden nederlaag
heeft het le tiental van LDV zich in de
gisteravond gespeelde wedstrijd voor de
overgangsklasse van de LDDB tegen ne'
toch niet zwakke NDV volkomer. her
steld. Deze vereniging werd met een
164 nederlaag naar Noordwyk terug
gestuurd. Vrij spoedig kreeg I. Teleng
tegen A. Turk een schijfwinst, welk feit
op het gehele tiental van LDV een goede
uitwerking scheen te hebben, want W
Heemskerk en M. Kruider volgden het
goede voorbeeld van hun clubgeroot-
Deze drie spelers zorgden dan ook dat
LVD een 6—0 voorsprong kreeg, waarna
W. Kleijn Jr (res.)J. Zaalberg en J. W.
Huisman Jr .hun partijen eveneens wis-
*en..*e w'nnen- Spelend als in deze wed
strijd kan LDV de komende wedstrijder
et een gerust hart tegemoet zien.

Ook LDV 2 behaalde een mooi resul
taat door in de le klasse van de LDD3
te Voorschoten tegen DES 1 een gelijk
spel te bevechten. M. Brinks en A. v. d
Reyden brachten hier de winst op. De
wedstrijd LDV 3 tegen KWZ 2 vond ge-
doorgang daar KWZ 2 niet opkwam-

De volledige uitslager. waren:

W. Heemskerk (LDV I)—T. Drost
(NDV D 20, Th. UytteobogaardTh
Zwetsloot 1—1, W. Kleyn Jr (res.)—H
de Reus 2—0. I. Teleng—A. Turk 2—0.
A. Sladek (res.)C. J. Bouwmeester
1—1, M. Kruider—J. Terveen (res.) 2—0.
P. v. d. Stel—J. v. Schooten 1—1, J. W
Huisman—J. Pesschier 2—0, J. Zaalberg
—Th. Vink 2—0, P. v. Leeuwen—G
Stork 1—1.

M. J. v. Houten (LDV 2)—S. v. d Meij
(DES 1) 1—1, W. de Roode—G H
Oostergo 0—2, A. Sladek^J. v. Bemme-
len 1—1, C. B. Janssens (resG. Ouds
hoorn 1—1, W. Kleyn Jr—K. Ju 1—1, J.
v. d. MeijG. Weggen 1—1, M. Brinks—
P. Hakker 2—0, L. Zitman—J. Rotman
11. w Kleyn Sr.W. H. Oudshoorn
0—2, A. v .d. Reyden—S. H. Zitmar. 2—0.
Totaal uitslag: 10—10

De competitie van de
L.S.B. begint

Het programma voor October

•p het programma
Promoti e groep: Dl. 17 October:
Alphen I—Katwijk I; Di. 17 October.
L S.G. II—Hazerswoude; Wo. 25 October:
Bodegraven I—Philidor II.

le klasse: Di. 17 October: Zwarte
Pion I—Philidor III, Dl. 17 October: Bos
koop I—Sohaakgenoegen I. Dl. 24 Oct.:
L.S.G. III—Vriendenschaar I.

2e klasse A: Do. 19 October: Leider
dorp I—Boskoop II, Dl. 24 October: Al
phen IIRoelofarendsveen.

2e k 1 a s s e B: Ma. 16 October: Sassen-
heim— Leithen I. Do. 19 October: N.Z.H.
-Noordwijk II. Vr. 20 October: PTT
I—V.T.L. I.

3e k 1 a s s e A: Di. 24 October: Boskoop
HlV.T.L. H, Di. 26 October: Leider
dorp II—Ter Aar, Dl. 31 October: Alphen
IH—S.C.L.

3e klasse B: Do. 19 Oct.: Katwijk II
—Vriendenschaar II. Ma. 23 October:
Voorhout—Zwarte Pion n, Di. 24 Oct.:
Lisse II—Philidor IV.

3e klasse C: Di. 17 October: Lisse
I—Philidor V. Di. 24 October: Schaakge-

Om het pers. kampioen
schap L.S.B. 1951

Voorronden beginnen op
14 November a.s.

Op 14 November zullen de voorronden
n het persoonlijk kampioenschap le.
en 3e klasse van de L.S.B. beginnen.
Zoals bekend, worden deze voorronden
in tournooivorm gespeeld. Het rooster ziet
er als volgt uit: Dinsdag 14 November:
le ronde; Woensdag 15 November: 2e
ronde; Donderdag 16 November: 3e ronde;
Vrijdag 17 November: afgebroken par
tijen; Dinsdag 21 November: 4e ronde:
Woensdag 22 November: 5e ronde: Don
derdag 23 November: afgebroken partijen.

De wedstrijden worden in „Amicitia"
gespeeld. De bovenste twee van alle groe
pen komen in de finale. A. Barkema. de
kampioen van dit jaar. is vrijgesteld
het spelen der voorronden.

Tot uiterlijk 7 November kan men zich
opgeven bij de wedstrijdleider, de heer
Jac. Galjaard. 3 Octoberstraat 3. Leiden.

Af val wedstrijd 1950 L.S.B.

F. Teleng won van I. Koet

Ook de vierde finalist van de afval-
wedstrijd 1950 van de L.S.B. is thans
bekend. F. Teleng (Vriendenschaar) won
van de slecht op dreef zijnde J. Koet. die
eerst 2 pionnen verloor en daarna mat
werd gezet. Met A. Barkema (Philidor),
W. F. Schüss (Philidor) en A. Smit tv!
T.L.) zal Teleng Maandag in Zoeter-
woude de eindstrijd aanbinden om de
fraaie „Ooms"-beker, die momenteel in
het bezit is van A. Barkema.

„Revanche" bestaat
in December 5 jaar

Er komt een jubileumtoumooi

De Leidse dovenschaakclub „Revan
che bestaat in December 5 jaar. Ter ge
legenheid daarvan zal de club op Za
terdag 16 December vier kampen orga
niseren. Voor deelneming kan men zich
t _15 November a.s. richten tot de heer
y^eswijk. Herengracht 49 Nadere
mededelingen over het tournooi volgen

Jeugdige belang
stelling

De jongste deelnemer aan de offi
ciële openingsrit zou een 11-jarige
geweest zijn. ware het niet. dat de
N.S. zijn belangstelling voor de spoor
wegen op andere wijze meenden te
moeten belonen. Een keurige brief,
tezamen met een knappe tekening
van een electrisch treinstel, gericht
aan de directie der N.S., gaf uiting
aan het verlangen van deze inwoner
van Zoeterwoude om de reis te mo
gen meemaken.

"Toen _ze san. de. electrificatie „beaig
waren, ben ik elke dag gaan kijken
hoever ze al waren", schreef hij.

Hoewel N.S. hem gaarne hadden
laten meereizen, meenden zij, dat hij
zich weinig thuis zou voelen tussen
de heren, die elkaar allerlei fraais
zouden toewensen. Met de troostprijs
zal hij waarschijnlijk veel meer in
zijn schik zijn: een vrijkaartje 2e
klasse LeidenUtrecht en terug. Hij
kan dan intussen de boekjes en plaat
jes over de spoorwegen, die hij ook
nog heeft gekregen, bewonderen.

Circusdirecteuren kregen
f 5000 boete

Gisteren heeft de bijzondere politie»
reenter te Amsterdam de Nederlands»
circusdirecteur Frans Mikkenie, die op
het ogenblik met zijn circus voorstellin
gen geeft in Italië, wegens diverse over
tredingen van de deviezenhepaiingen bij
verstek veroordeeld tot 5000 boete sub».
4 maanden hechtenis.

De directeur van het cdrcus- Strassbur-
ger .had bij minnelijke schikking voor

dergelijke overtredingen reeds 5000.

betaald.

Canadese marine-officieren
naar de Koningin

De commandanten van de Canadese
schepen, die van 11—16 October een be
zoek aan ons land brengen, zullen door
de Koningin in audiëntie worden ont
vangen. Ook zullen ze een bezoek af
leggen bij minister Schokking.

Donner remise met Steiner

Onze landgenoot H. J. Donner speelde
gisteren in het internationaal schaak-
tournooi te Venetië remise tegen de
Amerikaan Steiner. Hierdoor bezet hij
thans met 3^ pnt de 7e plaats op da
Eerste is Smyslov (RusL) met

Sauna in Olympisch Stadion

Onder de ere-tribune van het Olym
pisch stadion te Amsterdam is een sauna
aangebracht. Het ligt in de bedoeling, dat
deze zal worden opengesteld voor het
publiek. Zoals men weet, zijn de sauna
baden, die volgens vele deskundigen een
byzonder verkwikkende invloed op het
lichaam hebben, vooral in de Scandina
vische landen zeer populair.

Kat wij kers stichten visserij
bedrijf in Australië

Flinke afzet en goede prijs

Plug is een bekende naam rond Kat-
wyk. Maar sinds de familie Plug uit
IJmuiden, oorspronkelijk woonachtig
te Katwijk. heeft besloten en bloc
Australië te gaan, zal men in beide
plaatsen met temeer interesse deze na
vernemen. Want de familie Plug, die
als de nog te IJmuiden wonende gezin
nen eveneens zyn overgestoken
Australische dorp Albany met e
van 38 Hollanders zal hebben verrijkt,
is van plan zich daar op de visvangst
toe te leggen.

Niet dat er Ln Australië niet gevist
wordt, maar de Grieken en Italianen,
die er zich mee bezig houden, doen het
op zulk een primitieve wijze, dat de
Plugs de niet overdreven verwachting
1 hebben daar iets te kunnen verbeteren!

De familie Plug gaat in Albany met
steun van de plaatselijke overheid
een compleet visserijbedrijf stichten De
voornaamste vissoorten in deze sub
tropische wateren zijn sardien en ma
kreel. Voor de stichting van het bedrijf
mag worden gebruik gemaakt van een
oude marinesteiger in de baai. De fa
milie woont voorlopig nog in tenten en
een uit kisten samengesteld gemeen
schappelijk verblijf, maar men heeft
zulke goede toekomstverwachtingen, dat
deze minder comfortabele woongelegen
heid in een land. dat nder een groot
tekort aan woonruimte lydt. met opti
misme wordt gedragen. De vis en daar
gaat het om heeft in Australië een
flinke afzet en er worden goede prijzen
voor gemaakt.