Een wilde feestweek in
Limburgse appelstroop kreeg
nog geen kans
Cowboystad
Nederland gaat anderen en
zichzelf helpen
Meer invasies, zoals in Korea,
geenszins uitgesloten
't Huisje met vraagtekenvlag
toevluchtsoord voor velen
nieuwe leidsche courant
vrijdag u augustus 1950
(Van een bijzondere medewerker)
ALLRIGHT, dus dat was Regina, 1896 voet boven de zeespiegel, 1764
mijl westelijk van Montreal (Quebec) verwijderd. En al was dan
Regina de hoofdstad van Saskatchewan, de middelste der drie prairie
provincies en grotendeels zo vlak als een tafelblad; het spoorboekje van
de C.P.R.» dat gratis is en o.m. ook alle afstanden en hoogteverschillen
bevat, vermeldde, dat er dagelijks onder meer om 6.55 „mountaintime"
(bergtijd) een trein verder Westwaarts daverde. (Canada is zo ongelofe
lijk groot), dat het niet minder dan zes verschillende tijdzones heeft).
Indianen namen
wraak
Het absoluut vlakke land rondom Re-
pna plooide voorbij Moose Jaw op tot
ronde, lage, bultige heuvels, begroeid
met kort gras.
In dit viligrijze, taaie prairiegras,
pleet verloren in de oneindigheid
horizonloze ruimte, graasden hier en
grote kudden vee, stond
plotseling met wapperende manen
vrije, ongetemde silhouet van een paard,
dat de kop achterover wierp voor
vreemde, hees-brullende locomotief,
er en daar blonk de ziltige neerslag
een opgedroogde plas. een reiger
hief zich traag op brede vleugels uit de
biezen van een meer verderop.
Gedurende een lange, hete dag, bijna
geen huizen, weinig of geen bomen, wa
kleine stationnetjes aan een blinkendi
kaarsrechte spoorlijn, die schijnbaar
geen einde had. 'sMiddags om
atoomden we de eerste, grotere plaats
de provincie Alberta binnen: Me
dicine Hat: we zagen 's avonds om 10.20
de lichten blinken van Calgary. De
Inaar het Westen was stampvol, de hele
•anaf Montreal had ik practisch
alleen maar mensen ontmoet, die
de Stampede gingen in Calgary. Cow
boys uit bijna heel Canada en een groot
/an Amerika, toeristen tot zelfs
uit Europa toe, komen begin Juli
deze „Stampede City", waar opnieut
tijdens de grote trek de typische
j dekte ..waggons", getrokken door diverse
spannen paarden, over een moeilijk wed-
skijd-circuit donderen in de waggon
recas; waar wilde paarden gebroken
worden (of hun berijder breken).
méér Opwinding wilde stieren
berijdt, waar wilde koeien in een mini-
i-wedstrijdtempo gevangen, gebon-
en gemolken moeten worden Alle
'r" kleur en romantiek uit een hele biblio'
theek Wild-Westliteratuur wordt u daar
[eserveerd binnen het kader va
lange, wilde feestweek.
De Indianen, die elk jaar dit feest
opluisteren in vol ornaat, waren
jaar niet weinig ontsticht over het feit,
dat men hen plaatsengeld liet betalen,
belegden, toen de Stampede Commis
sie voet bij stuk hield, een grote
dende „paw paw" en besloten die dag
met een rituele regendans.
De hele Stampede 1950 viel com
pleet in hetwater-
Calgary, „The Stampede City". ligt
438 voet hoog. Met de „Mountain Daily"
tertrok ik twee dagen later naar de
lockie Mountains, die een bijna onover-
[omelijke natuurlijke grens Noord-Zuid
len tussen Alberta en British Colum-
Twee monsterbeesten van locomo-
n sleuren de lange trein in een
lijgende klim van enkele uren 100 mijl
verder naaar 5337 voet hoogte. Uit de
lalgaryhoogvlakte rijzen bijna zonder
fcvergang de regenblauwe bergen op.
i ruig afgehakt in grote, steile vlakken.
Een fors, maar feilloos zeker en vlijm-
cherp paletmes heeft hier en daar fel-
ilinkende partijen smetteloos blanke
op dit donkere blauw afgezet, in
le ravijnen marmert deze zelfde sneeuw
half gesmolten als vuilig-gele, grillige
iders.
Soms echo't de schorre schreeuw van
le hijgende locomotieven terug van tien-
allen kale, rossige, granieten bergflan-
:en, waarvan de meest indrukwekkende
eker „Mount Eisenhower" behoren,
!e voormalige „Castle Mountain", die
nderdaad wel op een ongenaakbaar
niddeleeuws grimmig kasteel lijkt, maar
Ba de oorlog herdoopt werd. „In ieder
geval is de berg al net zo kaal als ik",
lou Eisenhower toen hebben gegzegd.
schrijft; vijftig voet lager bliksemt
eensklaps het harde, verblindende dag
licht van het hooggebergte opnieuw
op de trein neer, terwijl hij een brug
overdavert, maar even later stormt
hjj een nieuwe tunnel in. spiraalt op
nieuw in een bijna volledige cirkel
vijftig voet lager en vindt, wanneer
het andermaal daghelder wordt, de
bruisende bergstroom van de .Kicking
Horse River" parallel met de rails.
Bij elke halte staat de conducteur van
■en Canadese trein bij de uitgang van de
zeg! Canada is nog zo'n verschrikkelijk
jong landje kan er van alles be
ginnenZei een ander :„Het eerste
wat ik ga doen, wanneer ik bij m'n boer
aankom we zitten daar in het fruit
is proberen of ze de Limburgse appel
stroop lusten. Es kijken of er op dat
gebied niks nieuws te brengen is
met een beetje geluk ben je in een paar
jaar binnen
Waarop het hele koor van heerlijke
jonge enthousiaste optimisten herhaalde:
„Oh. Canada is nog zo'n jong land
Hardnekkige moed
En tijdens de dagenlange treinreis,
starend naar dit nieuwe qontinent
misschien al iets minder zelfverzekerd,
maar nog steeds met dezelfde hardnek
kige moed: „Oh, alles moet er nog zo
jong zijn. Hopen kansen, je kan er nog
van alles beginnen. Nou ja, het groot
ste deel van de dag zit je toch op een
tractor of in de car van je baasIn
ider geval denk ik er niet over om
mijn vrouw met deze trein te laten
uitkomen--., dat kan je ze niet s
doenze komt wel per vliegtuig.
Achttien mijl van het kleine dorpje
Keremeos, diep in de Sdmilkarnin
Valley, in de buurt van Richters Pass
en slechts enkele kilometers van de
United States af, bleek de Limburgse
wagon en waarschuwt alle passagiers bij
het uitstappen. Inplaats van „Watch your
step please" zei hij dit jaar aan de West
zijde van de Rockies: „Watch the mosqui
toes". Voor zover ik hoorde, is er geen
malaria in Canada, maar nóóit h°b ik
vepijniger muggen ontmoet; nauwelijks
was de schemer ingevallen, of alle men
sen herinnerden aan wilde, op hol ge
slagen windmolens; ze bewogen zich al
maaiend en slaand door de heerlijke,
vrije bergnatuur en de mooiste zonson
dergang ter wereld voort.
Op de „Volendam", die 16 Mei int
Rotterdam naar Canada vertrok, waren
indertijd ook een paar vrijgezel-immi
granten. Er waren er drie; de eerste,
die niet tegen „achteruitvaren" kon,
verloor ik ergens in Ontario uit het oog.
Dertien minuten in
spiraaltunnel
Soms wordt het hese wa ar schu wings-
jfeeluid van de locomotief-giranten plot-
ifceling begraven in het aardedonker van
I jjsen lange tunnel;
- Eenmaal is het niet minder dan der-
tien minuten onafgebroken donker, be
reikt men eerst vijf mijl verder weer
het daglicht. Voorbij Banff, aan de
Westzijde van de „Great Divide" (de
hoogste scheidingslijn tussen Oost- en
van de Rockies) dondert de
trein de zwarte muil van een spiraal
tunnel in naar het binnenste van
„Cathedraal Mountain'
hijna een volledige
de twee andere deelden ook later in de
trein alle vermoeienissen en de kubieke
mijlén róet en vuil, die via de (foutief)
geopende treinraampjes naar binnen
woeien en er moesten toen heel wat va
derlijke woorden gesproken worden vóór
ik hen ervan af kon brengen om na de
allereerste treindag uit te stappen om
»n „fatsoenlijke trein" te nemen.
Met het vliegtuig na
„Onze vrouwen", zeiden ze de tweede
dag allebei overmoedig (en nog hele
maal niet eens verloofd), „onze vrouwen
kunnen we zo'n reis nooit aandoen; die
laten we met het vliegtuig nakomen,
wat denk je nou?!"
Ik heb op mijn ontdekkingstocht door
dit continent nog dikwijls teruggedacht
aan alle opmerkingen, die ik op de boot
Canada hoorde. De opmerkingen
stamden uit alle mogelijke boeken,
brochures, gesprekken met mensen, die
er geweest waren, lezingen van mensen
op voorlichtingscursussen etc- Het leken
me toen en nu nog vrij verstan
dige opmerkingen, maar ze waren alle
bijna pathetisch gekleurd door de hoog
gespannen verwachtingen en een bijna
ontroerend ongebreideld optimisme.
Men moet dit later soms maar niet
met de individuele nieuwe werkelijk
heid gaan confronteren. Beter gezegd,
men kan dit doen, maar het is niet erg
fair voor de betreffende mensen. Het
lokt misschien al te gemakkelijk een
goedkope sneer uit van de mensen in
Nederland, die superieur glimlachend
zouden zeggen: „Zie je wel, de stakkerd
met al z'n grote woorden
Er was b.v. iemand aan boord, die
niet onverdienstelijk tekende: van pas
poortfotootjes maakte hij goed gelij
kende vergrotingen. Daar stoof een
mijner vrijgezellen-vrinden enthousiast
cirkel be-1 op hem af: „Zitten hopen dollars in,
stroop echter verdrongen door heel
andere problemen. Als ik tegen mijn
vriend Toon Heslenfeld gezegd had:
„Weet je nog? Al die gesprekken aan
boord?" dan had-ie misschien een beetje
verward geglimlacht.
Toen ik 'm, ongeveer een dagreis
Zuidelijk van Sicamous, uren en uren
in de bus, die de fruitrijke Okanagan
Valley van British Columbia doorrijdt,
opzocht, zei-ie alleen: „Ik ben je nog
altijd dankbaar, dat je ons afgeraden
hebt om ergens op die uitreis 'n nacht
over te blijven en dan met de gewone
trein verder te gaanOh, man, ik
heb zoveel potten en pannen moeten
aanschaffen om zélf te koken, en hopen
andere dingen
Limburgse appelstroop was met aan
wezig. de ontroerende moed en het on
verwoestbaar optimisme van deze Lim
burgse vrijgezel in des te groter mate.
de „Kortenaer" die, zoals men weet, door dr Hirschfeld naar Makassar
gestuurd naar aanleiding van de ongeregeldheden tussen Nederlandse troe-
de troepen van de R.I.S. Inmiddels wijzen de laatste berichten er op,
dat l\et zenden van deze oorlogsbodem een ernstige crisis teweeg zou kunnen
brengen in de verhouding tussen Nederland en Indonesië
Dit
Voorlichting voor buiten-, nieuw bloed
voor binnenland
(Van een onzer verslaggevers.)
Prof. dr E. de Vries is hoofd van df
..Ec.onomic Resources Division" van dt
internationale Bank te Washington ge
worden. Hij heeft daarom zijn functie var
raadadviseur bij het departement var
Uniezaken en Overzeese Rijksdelen neer
gelegd.
Op een persconferentie, dezer dagen
het Gebouw voor de Regeringsvoor
lichtingsdienst in Den Haag gehouden,
gaf de hoogleraar een uiteenzetting van
zijn toekomstig werk.
„Enige tijd geleden," zo zei hij,
„kwamen 50 verschillende leden der
Verenigde Naties bijeen, om een hulp
programma voor onontwikkelde gebieden
en te stellen. Nederland zegde toen
bedrag van een millioen gulden
De omvang van dit bedrag hield verband
met de door onze Regering noodzakelijk
geachte verplaatsing van een deel der
Nederlandse werkzaamheid naar
buitenland. Voor dat hulpbedrag is
nl. mogelijk in ons land een dienst te
vestigen, die van zeer grote betekenis
GiiHith waarschuwt
Het dpor de bolsjewisten beheerste gebied
beslaat duizenden kilometers
De Amerikaanse assistent-minister van Defensie, Griffith, heeft ver
klaard, dat meer invasies van het type Korea in andere delen van de
wereld verwacht mogen worden. Trumans plan voor militaire uitbrei
ding is er daarom op gericht, tegen dergelijke invasies paraat te zijn.
De Koreaanse crisis had de doorslag gegeven bij het afwegen van
zuiver militaire maatregelen tegen economische overwegingen.
Uit deze uiteenzetting blijkt, dat de
Amerikaanse militaire maatregelen
al ten doel hebben, meerdere invas
voorkomen. Formeel gesproken, aldus
Griffith, is Amerika met geen enkele
in oorlog, maar de situatie is thans
zo, dat in Korea met Amerika:
troepen een politiële actie wordt
gevoerd.
Het verdient aller aandacht, aldus de
oordvoerder, dat het door de bosje'
ïn beheerste gebied zich over een
stand van duizenden kilometers door
Europa en Azië uitstrekt en langs deze
uitgestrekte grens zullen zich mogelijk
aanvalsdaden herhalen, en wel op elk
tijdstip, dat het Kremlin daarvoor gun
stig acht.
Deze uitspraak van de Amerikaan Grif
fith is van grote betekenis. En wij zet
ten er de mening van Charles Spofford,
de Amerikaanse vertegenwoordiger bij
de defensie-raad van het Atlantisch Pact,
naast. Spofford heeft bij zijn terugkeer
uit Lortden in Washington verklaard, dat
de bereidheid van West-Europa om
aggressie af te wijzen, niet bevredi
gend is.
Bij hervatting der besprekingen
PUZZLE-
PROM1NENTEN
Zo krijgen nu weer, welgeteld,
drie puzzelaars hun piekergeld.
De post neemt het per wissel mee;
stemt hen gelukkig ons tevree.
le pr.: J. Wille. Dorpsstr. 37, Koude
kerk aan den Rijn; 2e prijs: A. Crama.
Schutterstr. 20. Leiden; 3e prijs: M.
Lagendijk, Steenstr. 10, Leiden.
Bow River k alley van Banff af
defensieraad op 22 Augustus te Londen,
zal over de urgentie van het probleem
nog wel menige noot gekraakt worden.
Troepenschepen worden
emigrqfitenschepen
Naar de Nieuwe Leidsche
verneemt, ligt het in het voornemen der
Regering, de troepenschepen Waterman,
Zuiderkruis en Grote Beer, die thans
voor de Nederlandse regering in charter
troepen uit Indonesië naar huis brengen,
na het volbrengen van die taak als emi
grantenschepen in gebruik te nemen.
Definitieve beslissingen zijn daarom
trent nog niet genomen, doch men acht
het wel in de lijn der gebeurtenissen
liggen dat het zo zal gaan. In October,
verwacht men, zullen de laatste troepen
huistoe varen. De schepen zullen nog
enige tijd nodig hebben de gedaantever
wisseling te ondergaan.
Breda's raadslid vervalste
loonstaten
Het Bredase raadslid A. K„ dat. zoals
we meldden, Dinsdag werd gearresteerd
wegens verduistering bij de Hollandse
Kunstzijde Industrie te Breda, heeft be
kend. Als boekhouder moet hij sinds 1944
meer dan 25.000 hebben verduisterd
■door bij de eindcontrole van de loon
staten achteraf veranderingen aan te
brengen in de tellingen, voornamelijk in
gevallen van extra toelagen, gratificaties,
kindertoeslag en sociale uitkeringen.
Commissie-Cleveringa over
Kolkman en Testers
In het rapport van de commissie-Cle-
veringa, waarover we reeds een en an
der meldden, wordt ook nog gezegd, dat
ten aanzien van de in gevangenschap
overleden heren Kolkman en Testers,
resp. tijdens de oorlog belast met de con
sulaire werkzaamheden te Perpignan en
beheerder van het „office neerlandaise"
te Toulouse, een prijzend oordeel het
enige juiste is.
KOLONEL SOMER SCHREEF BOEK
OVER GEHEIME AGENTEN.
Dr J. M. Somer, kolonel der infanterie
/an het K.N.I.L. b.d., die van 1943 tot 1945
hoofd was van het bureau Inlichtingen
der Londense regering, heeft een boek
geschreven over de geheime agenten,
onder de titel „Zij sprongen in de nacht".
Het zal in het najaar bij Van Gorcum
Comp. te Assen verschijnen. Prof. mr P.
S. Gerbrandy schreef een inleiding.
De Ned. kolenproductie bedroeg in
Juli 1.030.000 ton tegen 1.031.800 ton in
Juni.
De stad Burgsteinfurt in Westfalen
heeft speciale gidsen voor Nederlandse
toeristen aangesteld. Van Mei tot Juli
brachten 2500 Nederlanders een bezoek
lan deze stad.
Ook rode kool zal naar
mestvaalt gaan
Al 300 wagens witte kool doorgedraaid
Behalve voor vroege witte kool zijn
voor de rode kool de vooruitzichten
slecht. Gedurende de vier weken dat de
vroege-koolcampagrie loopt, zijn al 300
wagons doorgedraaid en men verwacht
dat dit aantal aanzienlijk zal stijgen.
kan zijn voor de ontwikkeling der achter
lijke gebieden in de wereld en bovendien
voor het Nederlandse economische leven.
Die dienst is de Stichting voor de inter
pretatie van luchtkarteringsfoto's, die in
Delft zal worden gevestigd. De Techni
sche Hogeschool en le Landbouw Hoge
school in Wageningen werken hierin
samen. Nederland, dat een grote ervaring
heeft op het gebied der luchtkartering
men denke slechts aan het pioniers
werk op dit gebied door K.L.M. en B.PM.
verricht kan hier de technici der ver
schillende volken in Azië en Afrika van
groot nut zijn. Het is b.v. mogelijk, aan
de hand van luchtfoto's inventarisaties
van bosbezit te maken en geologische
onderzoekingen te doen. In die landen,
waar men zowel aan het een als aan het
ander voor de ontwikkeling van zijn
omie grote behoefte heeft, is een
dergelijke studie van grote betekenis."
„Maar voor Nederland niet minder,"
aldus prof. De Vries. „De vreemdelingen,
in Delft hun kennis over de lucht
karteringsfoto's komen vermeerderen,
zijn tegelijkertijd in staat hier contacten
te leggen, die voor de toekomst van het
Nederlandse volk, economisch en cultu
reel gezien, van de grootste betekenis
kunnen zijn."
een millioen gulden zal dus, naar
de stellige overtuiging van prof. De Vries,
;n goede geldbelegging blijken te zijn.
In Washington zal prof. De Vries, als
hoofd van de afdeling van de Int. bank.
die de economische hulp aan achterlijke
gebieden beheert, dus niet alleen belang
rijk werk kunnen doen voor d i e gebie
den zelf, maar ook voor ons land.
Prof. De Vries zeide nog, dat juist
Maandag jl. de Regering besloot een com
missie voor Internationale technische
hulp in het leven te roepen, die alles wat
Nederland op universiteiten
regeringsbureaux aan instituten e
lichtingenbronnen gevonden wordt, zal
moeten coördineren, om het buitenland,
als het dat vraagt, in allerlei opzicht hulp
te verlenen.
t is ook voor Nederland van belang,
want, aldus prof. De Vries, de Neder
landse universitaire wereld behoeft,
de oorlog, dringend nieuw, wetenschap
pelijk bloed. Men hoopt dat haar dit,
door middel van deze internationale
hulpverlening, rijkelijk zal toevloeien.
Van zestig verschillende landen
kwamen bij de Internationale Bank reeds
verzoeken om hulp binnen. Bij de hulp
verlening gaat het er niet in de eerste
Strandagenten zijn (soms te) goede pleegvaders
„Hebt u hier misschien mjjn zoontje?'
„Kan Ik hier myn film even wisselen?'
„Dit meisje heb ik op het strand ge
vonden."
„Is hier jodium?"
Dit zijn de problemen, waarmee de
strandpolitie te maken heeft. Voor dui-
7end-en-één dingen klopt men bü de
politie aan en zelden wordt men teleur
gesteld. Heb houten keetje op het strand
is een inlichingenbnreau, een eerste-
hulp post, maar vooral een kinderbe
waarplaats. In hun functie als „pleeg
vader" smaken de agenten wel de meeste
voldoening. De verhouding tussen pu
bliek en politie Is op het zomerse strand
overigens meestal ideaal te noemen
agent is hier niet de boeman, maar de
helper in nood.
Wij zijn eens op bezoek geweest bij
hoofdagent H. J. Vahrmeijer. die met zijn
igenten over de Katwijkse badgas-
■aakt „Je kan hier van alles mee
maken", vertelde hij. „Op drukke dagen
komen hier per dag zo'n 50 tot 60 vonde
lingen en dan heeft de Katwijkse Red
dingsbrigade ook nog twee posten, zodat
;en 100 kinderen per dag
ouders zijn kwijtgeraakt".
Het levende bewijs vormen een
kleuters; die op stoelen gezeten door het
r buiten koekeloeren, want
agent heeft gezegd: „Nu kijken of je
iet". De posten houden telefonisch
contact met elkaar en zo kan men het
•olgende gesprek beluisteren: „Hoe moet
lie er uit zien? Een rood broekje? Nee,
die hebben we nog niet. We hebben wel
meisje in voorraad met een
jurkje. Is dat niks voor jullie? Verder
wordt hier gevraagd naar Pietje. Hebben
jullie die? Oké".
Zonder inlichtingen doet men niet veel
1 de heer Vahrmeijer, zelf „gerouti
neerd" vader, weet dan ook door allerlei
listige vragen aan de weet te komen.
het kind thuis hoort. „Ben je op de
fiets hier gekomen of met de bus?" „Wat
doet je pappa?" Zo kan de politie enigs-
vaststellen. waar de vondeling woont.
Ook de kleding verraadt veel: badgast of
dagjesmens. Als er een agent binnenkomt
jongetje, dat nog niet spreken
kan, zegt „pleegvader Vahrmeijer" direct:
•r een uit Katwijk. Zie ik aan
zijn haar". En meestal heeft hij het aar
dig bij het goede eind.
Lang niet alle kinderen zitten stilletjes
op hun stoeltje te wachten. Begint er
één te huilen, dan is er een goede kans,
dat zij met zijn allen een dreunerig koor
tje aanheffen. De jonge agenten, die nog
geen vader zijn. kunnen dan hun talen
ten op dit gebied beproeven enslagen
vonderlijk goed in. Een beetje water,
zuurtje of een vriendelijk woord doet
het koortje meestal wel verstommen. Dit
brengt echter risico's met zich. Het is
voorgekomen, dat een jongetje
zich zo goed bij de politie geamuseerd
had, dat zijn moeder hem zeer tegen zijn
onder het storten van tranen weg
moest dragen. Ook zijn er kinderen, die
hun goede behandeling niet licht verge-
n en iedere dag nog even langs komen,
n al die ooms een handje te geven.
Er kwam een dame binnenstappen, -die
door een hond was gebeten. In geuren
kleuren vertelde zij van deze „aanran
ding". De hoofdagent zei „Ja" en „nee"
pakte ondertussen zijn jodiumfles. De
plaats om b.v. tractoren te brengen
de boerderijen van de hulpvragende
landen. Men moet daar eerst een zodanige
reorganisatie bewerken, dat het type
boer zich wijzigt en zich aansluit bij het
gebruik van de tractoren, die eerst dan
ingevoerd kunnen worden.
Zoals men ziet een taak.
Nederland zich wijden kan dank zij de
grote ervaring, die men hier in dat
opzicht heeft.
berig ding op het natte dieren?" vragen wij.
strand. Pas op! Trap er 1
niet in, want de strand-
bezoekers weten wat
voor nare gevolgen dat
hebben kan. Maar niet zij water weg
alleen op het strand, eigenlijk
vooral ook bij het baden wat is ni
in zee, zijn deze weke tige
,,Z\jn het eigenlijk wel Welke soorten komen
hier het meest voor?"
„Onze stranden wor
den het meest geplaagd
„Welzeker",
woord. „Door
en neergaande beweging 2'oör de haar kwallen, dé
tichaam, jtoten oorkwallen, de goud-
Dooen jclwjjJen en de zeepadde-
Maar stoelen. Op het ogenblik
1 to1 «"I zVn het vooral fe oor
kwal? Niet kwallen. Ze hebben door
de dat grote lichaam, want het schuren
„Medu- dat is voor 95 pet
schrik voor water gevuld, ook niet i^dén,
hen, die in de golven die mondholte, doch de wei g'g d j00
afkoeling tentakels, de lange slier-
kunnen
worden. Komen ze
is gevreesd, want juist aanslepen. Aan di
dan dreigt e
die achter het dier maai op het strand, dan
takels zitten vele netel-
omvangrijke kwallen-in- cellen, dat zijn kleine huidje en een dun vlies-
vasie. bolletjes, waarin zich een je bly/t ouer."
neteldraad bevindt.
Gaat
Kwallendie bijten,
bestaan nier zegt dr J hflnd Qf been
W. B. van der Stigchel, neteidraad, dan knapt
bou«.
tje vult meh snel
Kwallen prikken
et is dus onjuist
van kwallen-
Vooral bij een land-
wijs wanne., u>« hm ,„waUr deer het mirsd oppasten,
n,Ml2„u, uit sep4„, mat don _zweven te
het wondje
de kwallen, die
stroomt," Zt "dooT'tó
groten getale de bad- puntje
gasten tot een plang zijn.
.Jtwallen", zo zegt hij,
„behoren tot de hoofdaf
deling van de holtedie-
ren, omdat zij een holte de gevoel,
hebben, die voor mond u met uic
doorgaat. De vorm lijkt een bo
op een paddestoelI" loopt."
het leven van een
kwal, dan kan men naar
beetje het Museum voor het
Onderwijs in Den Haag
eigenlijk precies hetzelf- gaan, waar in de vesti-
lU wanneer bule de ontwikkeling
benen door van het dier en een
bos met brandnetels lichtgevende ktnal te be
wonderen tijn.
dame bezag al die handelingen eens en
toen kwam het hoge woord er uit: „Me
neer, hebt u ook van die r^da jodium, die
niet prikt?" Voor alle veiligheid werd
zij stevig op een stoel neergezet Je künt
Doit weten!
Zo goedmoedig als alles hier toegaat
politie is tenslotte politie. Er wórden pro-
i-verbaal gemaakt, maar slechts
sporadisch. De mensen zijn uit en daarom
goedmoedig gestemd. Overtredingen
beperken zich tot het zwemmen van
ouderen in een verboden strook zee en
:n waarschuwing is meestal voldoende
n recidivisten te voorkorr-an.
Roerende scènes spelen zich nog al eens
af, als een moeder haar lieveling terug
vindt in het huisje, waarboven bijna
constant de vraagtekenvlag wappert.
Onder de kreet! „Dat is de mijne!" snel
len zij soms het huisje binnen en zijn tè
ontroerd om ook maar „Dank u wel" te
zeggen. Soms is de reactie ook anders.
Eens kwam een vader zijn zoontje op
halen en die gaf zijn nakomeling prompt
een ferm pak op zijn broek. Paedogo-
gischer gaan de agenten te werk ook
tegen de moeders. „Ja, ja, nou ziet u eens.
Let voortaan maar goed op hem! Als hij
verdrinkt is het te laat".
Behalve al die verloren gewaande kin
deren en een 30 tot 40 gevallen van eerste
hulp, weet de politie ook te vertellen,
wanneer de bus of tram gaat. stelt zij
de donkere achterkamer beschikbaar voor
de heer, die een nieuwe film in zijn
camera wil zetten, sust de Hermandad
ruzietjes tussen de badgasten (men moet
5 m in het rond van een tent vandaan
blijven) en vist zo nodig drenkelingen
uit het water. Legio zijn ook de gevon
den schoenen, waarmee men aan komt
Is vermoeiend werk. vinden de agen-
maar het is op het strand leuker
dienst doen dan in het dorp. Van 9 uur
ochtends tot 10 uur 's avonds patrouil
leren zij over het strand, dat op mooie
dagen door een wriemelende, deinende
beslag genomen wordt,
an, dat zij wel eens met
hoofdpijn naar bed gaan
Gramofoonplaten-industrie
ontwikkelt zich goed
De Ned. gramofoonplaten-industrie,
die voor de oorlog niet bijzonder floreer
de. heeft na de bevrijding in weerwil
de vele materiële bezwaren een
hoge vlucht genomen. Zoals men weet
interesseerde Philips zich ook voor dat
deel van de electrotechniek en nam het
concern financieel deel in de Decca-
gramofoonplatenfabrieken, die ongeveer
een jaar geleden een nieuw bedrijf in
Doetinchem openden. Tezelfder tijd ver
leenden de Electrical Musical Industries
de overkoepelende trust een
licensie voor het persen van platen,
de matrijzen afkomstig waren
de fabrieken His Masters Voice. Par-
lophone, Columbia, Odeon, e.a. aan de
Verkoopmij. Bovema. Deze onderneming
stichtte een kleine doch efficiënte fa
briek in Heemstede, die op 1 Jan 1947
in bedrijf kwam en sindsdien ongeveer
100.000 tot 150.000 zwarte schijven per
maand heeft geproduceérd. Het pand in
Heemstede heet nu het Columbia-huis en
Woensdag geopend als „cultureel
centrum op muziekgebied". Er is een
auditieruimte ingericht, waar huisconcer
ten kunnen worden gegeven. Onder an
deren zetten reeds hun naam in het gas
tenboek Andre Kostelanetz. Victor Syl
vester en Edith Piaf, terwijl binnenkort
bescheiden begin wordt gemaakt met
het opnemen van Ned. artisten, waardoor
de mogelijkheid tot export van nationaal
talent is geschapen. Deze opnemingen ge
schieden in een studio in Den Haag. Voor
het komende seizoen is ook gedacht aan
de productie van een speciale reeks pla-
het muziekonderwijs op de
scholen. Hiertoe heeft het dep. van O.,
K en W. reeds medewerking toegezegd.
componist miaskofski
overleden
Op 69-jarige leeftijd is in Moskou over
leden de Russische componist Nikolai
Jakovlewitsj Miaskofski, volgens de
Sowjetrussische ministerraad een „voor
aanstaand Sowjetrussisch musicus en
volkskunstenaar". Miaskofski werd 20
April 1881 bij Warschau in de vesting
Nowogeorgiewsk geboren en was leerling
Gliere, Rimski Korsakoff en Liadof.
Hü diende van 1914 tot 1921 in het leger
werd in 1921 leraar in compositie aan
het Conservatorium te Moskou. Mias
kofski werd als een belangrijk sympho-
nisch componist van het hedendaagse
Rusland beschouwd. Hij schreef o.m. 8
symphonieën, twee symphonische gedich
ten, kamermuziek, pianosonates, liede-
meer haring de grens over
De Nederlandse uitvoer van pekel- en
steurharing bedroeg in het tweede kwar
taal van dit jaar bijna 7-295.000 kg (v-j.
6.613.000 kg) met een aangegeven waar-
de van rond f 3-772.000 (v.j. f3.461.000).
Daarvan nam Soheveningen voor zijn re
kening f 1.722.000, Vlaardingen f964.000,
Katwijk aan Zee f914.000, IJmuiden
f114.000 en de overige plaatsen f57.000.
Uitgevoerd werd naar Oost-Duitsland
2.990 000 kg voor f 1.450-000, Wast-Duits
land 1.626.000 kg voor f796.000, België
1.376 000 kg voor f883.000. Tgjechoslo-
wakije 850.000 kg voor f 402 000.
In het eerste halfjaar van 1950 werden
in Nederlandse havens in totaal 26.000
kantjes gezouten haring aangevoerd,
tegen 45.000 in de eerste helft van het
voorgaande jaar. De opbrengst was
ƒ2.167.000 (v.j. ƒ3.361.000) en de gemid
delde prijs per kantje (gemiddeld 900
haringen) ƒ77.31 tegen vorig jaar ƒ74,37.
12 Maanden (8 voorwj
wegens vadermoord
Wegens mishandeling van hun vadeiy
die kort daarop is overleden, veroordeel
de de Rotterdamse rechtbank gisteren
drie kinderen van de 48-j. donkeyman H.
de Rubroekstr. te Rotterdam tot een
zal I
op hen uitoefenen. De
de 19-j. expeditieknecht J. J
timmerman J. J. H. en de 4
arbeidster A. ÏL zulleo 1
van hun proeftijd worden opgewomen i
een reclasserlngstehuie.
De eis luidde tegen baide jengene M
maanden gevangenisstraf er. '.ogen
meisje 15 maandeniirisicjlr.
