Nieuwe Leidsche Courant | 1950 | 28 juni 1950 | pagina 3

Opvoering percentage volgens minister
Veld niet aanvaardbaar

In 't

Schoolgelden voor de meesten
tot de helft omlaag

Berg op- berg af naar Spa en
Malmédy

NIEUWE LEIDSCHE COURANT

3

WOENSDAG 28 JUNI 1950

Huurverhoging in de Tweede Kamer

Aanneming van amendement ter zake
zou behandeling doen opschorten

(Van onze parlementaire redacteur.! Iprijzen ongunstig moet beïnvloeden. Z.i.
Midden in de ministeriële beantwoör-1 moet er een grotere huurverhoging wor
ding werd gisteravond de vergadering I den toegestaan.

van de Tweede Kamer' verdaagd toti Zeer scherp trok de heer Ritmeester
hedenmiddag een uur. Toen wisten we,(V.V.D.) tegen de Regering van leer. Er
dat de minister, indien een amendement hadden veel eerder compenserende maat-
over opvoering van het percentage der regelen genomen moeten worden; het be-
huurverhoging tot 20 zou worden aange- leid sedert de oorlog deugt niet. De mi-
nomen. schorsing zal vragen, want hij nister merkte t a.v. dit punt op. dat men
•ndement een nu geen 0U(je koeien uit de sloot moest
I halen, maar het oog gericht moest houden

De

had uit de Kamer veel op de toekomst.

ter zake dienstig Ook de heer Ritmeester vindt 15 pro-
cent te laag. Juridisch vindt de heèr
Roolvink (K.V.P.) de wet niet gek, maar
technisch en redactioneel is er wel wat
aan te verbeteren.

De heer Van Dis (S G P.) zeide bijzón
der rake dingen. Waarom is er altijd wel
geld geweest voor allerlei andere dingen?
Waarom nooit een cent voor de grote
klasse van huiseigenaren? En de heer
Kikkert (C.Hten slotte was het grosso
modo wel eens met de minister.

Waarom gaat het nu? Iedereen heeft
natuurlijk een hekel aan het betalen van
meer huur. maar men beseft zeer wel,

echtte: de raad van de heer Gortzak
(Commnoemde hij zelfs ..lapmiddelen"
en met zijn bekende nuchterheid ver
wierp hij kortweg de verwijten, dat de
regering eerder huurverhoging had
moeten toestaan en een-beter onderhoud
van de huizen had moeten bevorderen.
Hoe had dat nu gekund, zo vroeg de be
windsman, met dat gebrek aan materiaal
direct na de oorlog, en hij ontweek daar
mede meteen het zwakste punt in zijn
hele ontwerp. Want het is een zwakke
constructie, om huurverhoging en be
scherming van huurders in één wet te
gepropt, zonder enige verplichting

van de huiseigenaren om de hogere huur
opbrengst te gebruiken, geheel of
deeltelijk, voor herstel en onderhoud,
wat inderdaad gruwelijk in de lap
blijven hangen.

Hadden de heren Stapelkamp (A.RA
Van Vliet (K.V.P.) alreeds de minister
hun overigens mild geformuleerde critiek
en spaarzame lof niet onthouden,
socialistische heer Ten Hagen, die zijn
naam aan vele amendementen gaf
maar matig want hij weet zeer wel,
dat in zijn partij verhoogde huren
echt populair zijn is ingenomen
deze plannen, hield een beschouwing als
een dissertatie, maar het was allemaal
al in de schriftelijke behandeling gezegd
en dat maakt de zaak niet levendiger.

Meer plezier was er om de heer Gort-
rak (Comm.), wiens moeite beloond werd
met een applausje op de tribune. Toch
was zijn betoog, dat natuurlijk uitging
van een afkeer van huurverhoging
wat hij „het werkende volk" belieft te
noemen, uitmuntend opgebouwd. Won
derlijk was, dat juist uit zijn mond het
voorstel moest komen, om huurtoeslagen
aan grote gezinnen niet uit te keren, maai
liever steun te geven aan die kleine huis.
bezitters, die inderdaad niet uitkwamen
met de te lage huren.

De heer Van der Feltz (C.H.),
teer nuchter, constateerde allereerst, dat
de achterstand niet genoegzaam was in
gelopen, wat natuurlijk de woningmarkt.

Wekelijkse keuring in
Haarlem

Gladiolen treden aan

Het kan natuurlijk nog wel een week
©f wat duren, voordat de N.V. Verzamel
de Gladiolenkwekers volledig in het ge
weer treedt, de eerste gladiool van de
koude grond is in ieder geval gearriveerd:
Early Cerise van C. J. Wigghert, Sant
poort. Het is weliswaar geen aanwinst
om achterover te vallen daarvoor
de kleur te vaal rose-rood en de staart
wat kort maar het begin is er toch.

Gladiolen van klasse guit de kas& wer
den getoond door P. Leyen, St. Pancras.
D. van Buggenum, Beverwijk, gaat de
namen van de sport-cracks onder de
ogen van de commissie van nomencla
tuur brengen. Een week of wat geleden
moest de Friese voetbal-virtuoos Abe
Lenstra het ontgelden en nu Fausto Cop-
pi, de Italiaanse hardfietser. Wat de
aanwinst van die naam betreft, de kleur
is gloeiend-rood, maar of deze zo'n naam
en faam zal krijgen als de Italiaanse
campionissimo moet voor alle veiligheid
nog maar even worden afgewacht. Zo
met het blote oog te zien maajct de sa-
tijnrose Gloriosa mejr kans. Maar dat
Zal de tijd wel leren. Are de Triomph
van J. W. Frans. Warmenhuizen, is an
ders ook een gladiool van klasse. Inte
ressant en leerzaam was de grote collec
tie colvilies en gladiolus nanus van J.
van Winsen en Zn. te Warmond. Verder
was er nog een mooie collectie aanwin
sten 'van De Groot en Co. te Hillegom.
J. A. van der Zwet te Roelofarendsveen
toonde natuurlijk weer leliezaailingen,
waarvan Dark Favorite het get. v. verd.
kreeg.

Wirral Supreme de dubbele margriet
van Engelse origine troonde
gebr. Hendriksen te Zoeterwoude
Griffioen te Voorschoten waren
Zenders. De vorm laat te wensen

dat waar alles in prijs is gestegen, de
rechtvaardigheid gebiedt ook de huis
eigenaren toestemming te geven hun in
komsten te verhogen. Ook voor hen fs
toch alles duurder geworden. Procentueel
betaalt men veel minder huur dan voor
de oorlog.

Maar san de andere kant is uit de
gestane loonsverhoging de derde
ronde hebben we gehad wel gebleken,
dat het zo niet gaat Is de spanning tus
sen lonen en prijzen nu geweken? En is
het terecht om deze vraag te stellen bij
de behandeling van een enkel prijsvor-
mend object als huur? Het lijkt niét ge
heel fair, maar men verwijt nu juist de
regering bij de loonsverhogingen de hu
ren niet direct mede te hebben betrok
ken.

Losse eindjes

Zo kan het dan gebeuren, dat de mi
nister' zegt. dat het by de loonronden
al moeilijk genoeg geweest was. de eind
jes aan elkaar te knopen, maar wij had
den dat antwoord dan toch maar liever
van de minister van Financiën gehoord,
of van die van Economische of Sociale
Zaken. Vijftien procent leek de minister
wel een goede norm van verhoging
Weliswaar had hij vroeger wel van der
tig procent gesproken, maar dat was dan
een procedure waarvan een huurbelas
ting alsnog wat room zou hebben afge
schept.

De bouwverenigingen kunnen met dit
percentage net uit, voor de particuliere
ondernemers (dat lijkt duidelijk), is da:
percentage dus inderdaad te laag. De
minister ziet ook geen middel, om huur
verhoging afhankelijk te maken van een
redelijk onderhoud. Belasting-herziening
afwachten leek spr- nog veel minder ge
ld. Invoering van de huidige wet
zal zeker op die voorstellen wachten,
waarschijnlijk tot 1 Januari 1951. En
zoals gezegd, aan het amendement Van
Vliét wilde hij per se niet Hedenmiddag

erd de behandeling voortgezet

Ingrijpende belastingwijzigingen

Minder inkomsten- en loonbelasting op 1 Januari

HET PLAN STIKKER

Benelux per Solex

Maar eerst raken we elkaar kwijt in Luik

(Van twee onzer verslaggevers)

Het is beweeglijk, druk en stoffig in Hasselt. En warm. „Goos ik heb dorst
en lust wel wat limonade" zeg ik en gelijk stappen wij af om (een beetje
omslachtig) onze voertuigen neer te zetten. En dat moet ook wel. De grote
belangstelling, die wij ondervinden, is verheugend, maar tevens gevaarlijk.
Er zijn altijd mensen, die iets uit elkaar halen, zonder te weten hoe ze het
weer in elkaar moeten zetten. Ook in België.

rend plekje te vinden, waar wjj

Minister Lieftinck heeft in een M.
v. A. op de belastingherziening in
grijpende wijzigingen voorgesteld,
welke de baten van deze herzienin
gen met f 60 millioen zullen vermin
deren.

De schoolgelden voor alle geledin
gen van het onderwijs zullen volgens
deze plannen belangrijk worden ver
laagd. Voor de matige en middel
grote inkomens tot op omstreeks de
helft van de tegenwoordige bedra
gen.

Deze verlaging zal ook gelden voor het
voorbereidend hoger en middelbaar on
derwijs. Slechts de meestdraagkrachti-
gen, dus met een inkomen van ƒ30.000
of meer, zullen voor. dit onderwijs het
maximum schoolgeld verschuldigd zijn.

Het ligt in het voornemen van de re
gering het verlaagde tarief van de in
komsten en loonbelasting per 1 Jan. '51
te doen ingaan.

Het inkomen, beneden hetwelk voor
werknemers in de regel met de heffing
van loonbelasting wordt volstaan, wordt
verhoogd van ƒ4000 tot ƒ5000.

In- verband met de klachten c
grote sprongen in het tarief der loon
belasting worden de tariefklassen
loonbelastingtabel tot by een inkomen
an ƒ5010 gehalveerd.

Ook de by het oorspronkelijke ontwerp
behorende inkomstenbelastingtabel heeft
een wijziging ondergaan, welke
loonbelasting verband houdt.

wordt een nieuw artikel in de wet
gebracht, in welk artikel de uitgaven
het privé-verbruik van personen
auto's, die zowel voor zakelijke als voor
persoonlijke doeleinden worden benut,
op ten minste een derde van de totale
autokosten worden geraamd.

Het ontwerp tot heffing van opcenten
op de personele belasting naar de grond-
;lag huurwaarde wordt ingetrokken.
Voor de heffing van personele belasting
op nieuwe woningen zullen voor
vorden getroffen in een niern
op de personele belasting. Dit ontwerp
bevat geen belangrijke wijzigingen
de huidige toestand.

Omzetbelasting
Aan de aandrang om het st<
sffing van de omzetbelasting thans
reeds te wijzigen door de kleinhandel vrij
te stellen, is om ingrijpende bezwaren
technische aard niet tegemoetge
komen.

Op korte termijn wil de minister ech
ter trachten met de regeringen van Bel

gië en Luxemburg tot

te koi
dat de

allee

i die regele

overeenkoi
dan desnoods
land invoerer
in de kleinhandel
'erre toekoms

Twee meisjes hadden een schoolreisje

i Met alle kinderen van de Werkplaats
van Kees Boeke

(Van een onzer verslaggevers)

Om tien uur gistermorgen draaiden 3
grote autobussen 't terrein van de Haagse
Dierentuin op; daar kwamen 170 leer
lingen van de Werkplaats van Kees
Boeke uit. vergezeld van 12 leraressen
en leraren.

Twee meisjes in turkooise zomerman-
teltjes met schoudertasjes, waarin ken
nelijk de boterhammen zaten, gingen met
de eerste groep naar binnen om nu eens
te horen, hoe de petroleum gewonnen
wordt. Haar vader, die zelf pas een reis
naar Zuid-Amerika heeft gemaakt, had
het wel heel nuttig gevonden, dat zijn
dochtertjes daar eens het een en ander
van leerden.

Aandachtig stonden ze bij de minia
tuur-boortoren te kijken en te luisteren

naar de explicatie van een der vijf rond-
geleiders, die dag aan dag aan scholie
ren, die de tentoonstelling van de Shell
bezoeken, deze uitleg geven.

In het kleine filmzaaltje werd de ge
schiedenis van de Shell gedraaid en
daarna wachtte een flink glas melk. Zo
iets hoort echt bij schoolreisjes.

Het programma was echter nog veel
langer. Om één uur begon de Tweede
Kamer en daar gingen de hoogste klas
sen ook even luisteren, daarna werd het
Planetarium bezocht en toenhuis-

De twee kleine meisjes gingen terug
naar Soestdijk, waar ze in een groot wit

Beatrix en Irene hebben een echt
schoolreisje gehad!

ijstelling
niet naar een al te

Verduurzaamd vlees en vis zullen
het voorgestelde tussentarief worden
verwyderd. Bij verhoging van de gedis
tilleerd accijns in Beneluxverband zullen
gedistilleerde dranken weer naar het ge
wone tarief worden overgebracht. De op
neming van bier in het tussentarief zal
pas in werking treden zodra de bier
accijns in Beneluxverband is verlaagd.

Dagbladen vrij
Alsnog is voorgesteld dagbladen
nieuwsbladen van omzetbelasting vrij te

De verhoging van het registratierecht
van 1 tot 3 procent, wegens openbare ver
koop van roerende goederen wordt in-

Ook wordt thans voorgesteld het re
gistratierecht wegens plaatsing en vol
storting van aandelen in vennootschap
pen, welker kapitaal in aandelen is ver
deeld, resp. te verminderen van V* pet.
tot op 1 pro mille en van 2% pet. tot
op m pet., ten einde de verstrekking

het risicodragend kapitaal
lichamen te bevorderen.

Aan het verzoek der Kamer om vrij
stelling van zegelrecht te verlenen
ontvangst van vervoerde goederen
(regu's), welke thans aan zegelrecht vai
25 cent zyn onderworpen, is voldaan.

Meer peulvruchten en
voedergranen

Veel minder zaaizaden en
groenvoeder verbouwd
De voorlopige uitkomsten van de land
bouwtelling 1950 geven enkele markante
verschuivingen op het gebied van de
akkerbouw te zien, ten opzichte van 1949.
Het tarwe-areaal en het rogge-areaal
jn met respectievelijk 9000 ha (9 pet)
1 8500 (4% pet) ingekrompen. Ook de
oppervlakten beteeld met consumptie
fabrieksaardappelen zijn afgenomen, r
pectievelijk met 4 en met 10 pet, wa
door het totale aardappel-areaal met
11.000 ha is teruggelopen. Van de con
sumptie-aardappelen is alleen het klei-
areaal ingekrompen, terwijl de opper
vlakte zandaardappelen zelfs enige uit
breiding te zien geeft. Opmerkelijk
vooral de sterke achteruitgang van
oppervlakten zaaizaden (met 8000 ha of
39 pet) en groenvoedergewassen (met
11 000 ha of 29 pet).

Tegenover de inkrimping van het
broodgraan-areaal (tarwe en rogge) kan
de graansector, welke in zijn ge
heel met 21.000 ha (4.5 pet) werd uitge
breid, een toeneming van de oppervlakte
•oedergranen constateren, te weten: gerst
met 21.000 ha (ca 45 pet), haver 11.000
ha (ca 9 pet) en de groep andere granen
j.a. mais) 7.000 ha (ca 102 pet).
Een belangrijke uitbreiding vertoont
ook het peulvruchten-areaal, dat met
bijna 66.000 ha (ca 20 pet) is toegenomen,
hetgeen in hoofdzaak voor rekening
komt van de oppervlakte groene erwten,
welke één derde groter was dan die in
1949. Ook de oppervlakte koolzaad nam
rond één derde (7.800 ha) toe, ter
wijl de oppervlakte blauwmaanzaad met
uitbreiding van 1.250 ha t.o.v. het
vorig jaar meer dan verdubbelde.
Het suikerbieten-areaal bleek weder -
n iets te zijn gestegen, en zal nu wel
ongeveer een maximale stand hebben be-

Over het geheel valt dus enige ver
schuiving waar te nemen van de knol-
ortelgewassen en de groenvoeder-
ssen naar de graan- en peulvruch
tensector.

Terwijl wy een enorm glas limonade
aar binnen laten stromen om de stoffige
luchtpijpen te reinigen, verzamelen zich
rondom onze Solexen enige belangstel
lenden, die, zoals ik reeds vertelde een
gevaarlijke belangstelling aan de dag
leggen. Zoals ons reeds meerdere malen
deze week is overkomen, rennen wij naar
buiten om te trachten alles staande te
houden, om vervolgens met een uit het
hoofd geleerd verhaaltje te vertellen, hoe
dat „ding" in elkaar zit.

Nu gaat het nog gemakkelijk Vlaams
is te verstaan. Voor het Franstalige ge
deelte zijn wij al aan het oefenen. Twee
postboden kijken met verliefde blikken
naar de motor om plotseling heel onele
gant over te stappen naar de verkiezin
gen.

Volgens één dezer postboden kunnen ze
allemaal de lucht in vliegen. Op mijn
vraag, wie dat dan wel zijn, antwoordt
hij „Menierke, ik ben heel goed katholiek,
maar de pastoorkes en kloosterlingen
mosten zich er buiten houden". Ons glas
leeg en nagestaard trappen wij ons
•n op gang om de weg naar Liège op
zwenken. Langs slechte wegen en
smalle rijwielpaden gaat het snel in de
goede richting. Met een sonoor, eendrach
tig geluid op ons voorwiel bestijgen we
de bergen.

We hadden gedacht, dat het --nooit te
doen zon zijn met zo'n lichte motor, maar
het valt mee. Een beetje bijtrappen maar
dan gaat het best. Ondertussen genie-
we van het prachtige berg-landschap
ons heen. De bossen, die tegen de
hellingen staan, hebben, in de helle
neschijn, de kleur van de zee. 't Zou
zonde zijn, om langs dit schoons te rijden
een grotere snelheid dan die van
motortjes. Als we Luik bereiken,
worden we stil. Een stad als van speel
goed aan onze voeten. Straten met piete
peuterige mensjes

e Luik binnenrijden langs de
sterk hellende straten, blijft voor on:
de schoonheid van zo-even niet veel
Nu zitten we in de drukte en de benau
wende hitte, die tussen de huizen hangt.
Ik glip nog net langs een verkeerslicht,
Goos moet stoppen. Ik merk pas,
dat ik hem kwijt ben, als ik voor een
ijskarretje stop.

„Glacé de trois et cinq francs", lees ik.
Dat is wat voor ons denk ik en dus
zet ik mijn fietsende motor aan de kant
het drukste gedeelte van het centrum
n Luik.

.Goos, ik heb trek in een ijsje" zeg
in oerdegelijk Nederlands. Verbaasd,
omdat ik geen antwoord krijg zie ik
mij heen. Geen Goos, zelfs geen
solex. Alleen verbaasde Luikenaars en
charmante Luiksen, die mij of mijn be
laden vervoermiddel bewonderend bekij-

Terwijl ik sta te wachten wordt de
rees dat het ijs in de gloeiende zon zal
gaan smelten steeds groter. Na een hals
brekende wandeling tegen de stroom in,
ontdek ik tussen vele auto's een smoe
zelig wit broekje en een rondkijkend ge
zicht. dat aan mijn collega behoort.
Tezamen met hem ga ik nu eindelyk
>n ijsje eten en ik spreek mijn eerste
Frans buiten onze landsgrenzen.

„Deux glacés de trois francs". Gelukkig
begrijpt de juffrouw mij en wij moeten
likkend constateren, dat haar ijs niet
onder doet voor het beste Hollandse pro
duct. Wy moeten eohter verder- Langs een
weg, over prachtige bruggen,
waaronder de Maas (La Meuse) stroomt
zoeken wij de weg naar Spa. Schitterend
de vergezichten en glanzend liggen
de huizen te blakeren in de withete zon
op de heuvels rondom Luik.

i enorme berg verspert ons de weg
het begeerlijke Spa-water. Er ovet
heen is de enige manier om er te komen.
Een tankstation wordt aangedaan. De
service-man zoekt naar de tank. Wij heb
ben hem echter snel op de hoogte ge
bracht en voor hij van zijn verbazing is
bekomen hebben wij de helft van de ene
kant van de berg reeds beklommen zon
der ons noemenswaardig in te spannen.

Aan de andere kant snellen wij er
weer af om na enig zoeken een schitte-

kunnen opslaan. Een beekje kabbelt
er langs, zodat wij voor water niet ver
behoeven te lopen.

Midden in de bergen, under hoge bo
men, naast een stromend watertje een
Hollandse lekkernij klaarmaken en op
eten is een te zeldzaam voorkomende ge
legenheid dan dat wij het niet zouden
doen. Pannekoeken bakken.

Hout is dichtbij. Binnen een minimum
van tijd knapt het vuurtje en spelen de
vlammen rond het pannetje, waar sissend
de boter in ligt te smelten. Een kleine
driekwartier later zitten twee Neder
landse journalisten in de duister worden
de dag pannekoeken te eten. heel pro-
:aïsch by het licht van kampvuur. De
volgende dag gaat het op Spa aan. Een
stad, zonder twijfel. Een onaan
gename eigenschap van Nederlanders
blijkt te zijn, dat zij overal wonen.

Midden in Spa zijn het enkele toeristen
boven op een omhooglopende straat,
staat een oude heer vol bewondering te
kijken. „Zo zijn dat nu de Hollandse
hulpmotoren", zegt hij. Verbaasd zien wij
hem en praten wat met hem. Hij blijkt

Een Leijenaar in Damstadt

Met Bowientje opnieuw in de
echt verbonden

En omdat Bowientje, mijn gade. on
derin myn beurs nog een tientje ge
vonden had. dat volgens het huishoud
boekje allang geëmigreerd moest zijn.
besloten zij en ik ten slotte er een
lichtzinnige dag van te maken en opge
meld tientje zonder meer tegen de balk
van Damstadt te gooien. Twee maal
f 2.50 voor de retourtjes, alia, nog
schone rijksdaalders om een paar
naar hartelust te middeleeuwen.

Wy in Leiden hebben die goeie,
tijd zo'n beetje verspreid door onze stad
liggen. Hier een kerk, ginds een aardig
klokgeveltje. In deze straat een stuk
bemoste muur. op ginds plein een bar-
stige gedenksteen. Daar is geen aardig
heid aan. Wanneer ik van het ene stuk
oudheid naar het andere wil gaan, dien
ik eerst enkele minuten door de twin
tigste eeuw te waden, waardoor ik het
gevoel krijg alsof ik een sigaar rook.
die ik telkens moet aansteken.

In Damstadt daarentegen zouden wij,
Bowientje en ik, ons zonder stagnatie
kunnen onderdompelen in een flink brok
verleden tijd, zonder dat de e
atoombom en samba. Packard-eight-de-
luxe en pin-up mij telkens aan m'n jasje
>u trekken.

Wel, beste Leijenaars, laat ik U ver
tellen, dat de aankomst bij Damstadt m'r
hoge verwachtingen al dadelijk wal
temperde. Want toen ik de 15de-eeuwse
grote brokken kalksteen opgetrok-
muur naderde, het zonlicht zag
glansen op de torentjes en een handvol
krijgsvolk ontwaarde achter de kantelen,
zag ik in die muur grote nissen, voor-
n van vensterglas, waarin te kust en
keur lagen: virginia-sigaretten. tru-
benijs-boorden, tootal dassen, schrijf
machines, polshorloges, gilettemesjes,
gloeilampen en accordeons. En Lucas
Bols, z'n eigen tijd vooruit, was

Bowientje, die meer door koopziekte
gekweld wordt dan door kunsthistorische
aandoeningen, liet onmiddellijk mijn
los en toog aan het winkelen, langs
die 15de-eeuwse muur: onder het spie
dend oog van een hellebaardier.

.vsgierig naar haar jak van Vistra
imprimé en haar Mary Churchill-kapje
staarde. Het was niet alleen uit angst
het rijksdaalderpaar. dat ik haar
vaste hand en grote snelheid op
sleeptouw nam en door de grote poort
binnen loodste, het waren vooral
mijn geschiedkundige hart en mijn ge
voel voor verhoudingen, die gekwetst

Binnen de muren herademde ik
alhoewel de stalen stoeltjes van
koffijhuis me enigszins voorbarig
deden, evenals de aanwezigheid
Naatje, die hoog boven alles uittorende
;n zich om een paar slordige
zroeger of later niet scheen te bekom-

De

Veuve Clicquot was ook van

de waterval. Magnifieke doorkijkje» zijn
het hele landgoed door te vinden. Een
langzaam stygende weg leidt naar het
hoofdgebouw, dat er als een dominerend
geheel te midden van de grote bomen
staat. Duizenden kampeerders uit alle
Nederlander te zyn, die Spa tot zyndelen van de wereld zullen er genieten,
woonstad heeft uitverkoren en het er „Dick, ik heb het warm. ik zou wel eens
best naar zijn zin heeft. Een vriendelijke lekker willen zwemmen" klaagt Goos bo-
oude heer, die ons welwillend naar -
volgende doel wijst: La Fraineuse.

Het landgoed, waar begin Augustus de
internationale kamprallye wordt gehou
den, wordt door de Belgische kampeerclub
verzorgd. Een voortreffelijk landgoed om
te kamperen. Golvende dalen tussen hoge
bergen, met -unieke uitzichten. Wanneer
de wind goed is en men kan de tent
plaatsen zo men wil, dat kan men 's mor
gens de zon achter de bergen zien op
komen om op een kilometer afstand hoog,
boven de top van een berg, een huisje
bewonderen. Verder is er een schitteren-

ven het bromgeluid van zyn solex uit
Hy treft het. Wy zyn nog geen 10 minuten
rijden van een zwembad af. dat ondanks
de drukkende hitte stil en leeg is.

Even later is het plons. En nog een
plons. Helder water en koel. Opgefrist
verdwijnen wy weer richting Malmédy.
Frans wordt de voertaal. Wij voelen ons
echt in het buitenland. En regelmatig
trekken onze bromvliegen ons naar bo-
;n, waar wij bevrijdend zingen:

„Daar boven op die bergen

(Wordt vervolgd)

In Avifauna: Sarus-kraanvogels in hun prachtige omgeving.

C.A.0. bouwbedrijf is
langzaam op komst

(Van een onzer verslaggevers)
De Christelijke bouwarbeidersbond
strijdt er voor, dat aan het bedrijfslef
de taak weer zal worden opgedragen, die
rechtens toebehoort. De practijk
wijst uit, dat de overheid nog steed
eerste viool speelt. Op de 98ste bonds
raadsvergadering van de N.C.B., in Oos
terbeek, zei de voorzitter, J. van Eyber-
gen, dit Maandag in zijn openingswoord
De twee loonregelingen, die in het
bouwbedrijf ingang hebben gevonden,
hebben noch de werkgevers, noch de
werknemers tevreden gesteld. De hoop is
nu gesteld op de C.A.O. en daarmee wor
den slechts langzame vorderingen ge
maakt. In vele plaatsen, zoals Delft, zijn
de partijen het er over eens, dat een
andere klasse-indeling nodig is. De span
ning tussen lonen en prijzen neemt toe.
Dat zyn zo de problemen, waarmee
de bouwarbeiders zitten.

Het afgelopen jaar zijn er wel enkele
belangrijke verbeteringen tot stand ge
komen, en de werkloosheid betekende
nog niet veel, maar voorzitter Van
Eybergen waarschuwde voor een te
groot optimisme; de omstandigheden
waren nu eenmaal gunstig voor het
bouwbedrijf.

Het ledental groeit gestadig, maar
langzaam. En velen verlaten de bond;
propaganda ls ook naar binnen nodig.
De bond telt nu 18.129 leden, tegen 16.358
medio 1948. Alleen de groep schilders kon
het voor-oorlogse ledental nog niet be
reiken. Het jaarverslag (een boekwerk
van 620 bladzijden!) werd goedgekeurd.

Protest tegen hogere
ziekenfondspremie

De ziekenfondsorganisaties delen mede,
dat ze zich tot het laatste ogenblik met
de meeste klem tegen de drastische pre
mieverhoging van f 0.63 op f0 80 per
week voor de vrijwillige verzekering,
gaande 2 Juli hebben verzet.

Zij zullen niet kunnen berusten in de
wyze waarop thans naar een oplossing
gestreefd en zullen een in te dienen pro
test vergezeld doen gaan van voorstellen
tot een h.i. meer aanvaardbare regeling.

Verhoogd© prijzen van het
kleintje koffie

Het kleintje koffie in de café's en
restaurants zal. zoals we reeds meldden,
duurder worden, omdat aan de Horeca
bedrijven een heffing van ƒ4 per kilo
op de inkoopsprijs van koffie is opge
legd. De prijs is thans bepaald op 25,
30 en 35 cent voor de zaken, die resp
zyn ingedeeld in de klassen 3, 2 en lb
la. Voor een portie koffie geldt het
dubbele met aftrek van 5 cent. Voor
koffie met volle room of slagroom wordt
de gebruikelijke toeslag berekend. Cafe
taria's en koffiehuizen, die een afwijken
de prijs berekenen, wordt aangeraden de
tegenwoordige prys met 5 cent te ver
hogen.

Diefstal van f 16.000 aan effecten

Wegens diefstal van effecten ter waar
de van f 16 000 zijn de 25-j. P. v. L. en
ï-j. H. W. v L.. beiden uit Leider
dorp. in Rotterdam tot een voorwaar
delijke gevangenisstraf van 1 jaar (proef
tijd 3 jaar) veroordeeld.

de partij, benevens een ijscoman. die
twintigste-eeuwse ijssies componeerde.
En ik zag een heer in een costume van
C A met een lange gouwenaar, lijk
een van de Heren Zeventien, die met
een ballpoint een ansicht beschreef te
gen de kartonnen kalkstenen stadsmuur.

Bowientje wilde persé Naatja horen
praten en offerde haar nikkeltje in the
nickelodean, waarop voorzeide Naatje
een nummertje spraakwater weggaf,
waar Bowientje sprakeloos van stond.

Op het marktplein stond Heintje Da
vids. Ze verkocht vis. Met een verve,
dat ge in de waan zoudt verkeren een
bos goudvissen in Uw netje mee naar
huis te nemen, in plaats van een zoodje
ordinaire schol. Heintje deed het kon-
stig, maar aan haar mollige arm schit
terde een Pontiac-polshorloge: met acht
tien steentjes, zes cylinders, kopkleppen.
oliedruk-remmen en al die moderne
poespas meer.

Nochtans was het geneugelijk. in de
Damstadt-veste; doch ik waande my pa»
écht in de tijd dat Columbus over Ame
rika aan 't piekeren sloeg, toen ik met
Bowientje de trappen van het stad
huis besteeg om van nieuws in den hou-
welicken staet verbonden te worden.
Door de kleine glas-in-lood-ruitjes viel
het bekende Lucas van Leyden-licht, en
de stoelen achter de eiken tafel zaten
precies zo ongemakkelijk als die van
Jacoba van Beieren, waarop zy zit in
.'n historische platen-atlas.

De schepen van Damstadt. Mynhere
Laurens Jan Spieghel. vergrijsd in het
trouwen (overgankelijk bedoeld, voor
zichtigheidshalve. want ik heb hem een
nummertje van deze krant beloofd), in
kleurig wambuis en een ijzeren brilletje
ovalen glazen op de spitse neus.
een geestig man en wist het jaar
1950 geheel buiten de bespijkerde deur
te houden door zijn boert, die niet aan
anachronisme leed. zoals de rest van de
stad.

Voor één-gulden-vijftig konden wij ons
opnieuw in den echt laten verbinden, en
aangezien Bowientje nooit helemaal
zeker van me geweest was. zag ze in
deze gelegenheid een gerede aanleiding
de huwelijksband opnieuw tefcbestigen
en te verstevigen. „Het is voor de kan
kerbestrijding," zei ze. En ofschoon ik
mezelf afvroeg of niet juist dóór het
huwelijk zoveel gekanker in de wereld
komt, schudde ik een daalder uit mijn
beurs en zetten wij ons tegenover de
heer Spieghel. die ons vroeg of wij vrije
poorters waren en niet aan elkaar ver-
int in de 12de graad of daarna.
„Gij zult," zo zei hij tegen Bowientje,
die zich weer helemaal m'n bruid voelde.
„Uw man volgen op het goede, maar ook
op het slechte pad, met Uw huishoud
geld rondkomen en zyn schoenen poet-

En Bowientje, haar kleine hand in de
mijne, beloofde zulks grif. overtuigd dat
ze dan wel veel op het slechte pad zou
flaneren; dat zag ik aan haar gezicht.

Tegen mij zei de heer Spieghel: be
handel de vrouw met zachtheid. Geef
haar nooit meer dan 100 stokslagen^ te
gelijk. Wees trots op haar, want, om een
spreekwoord te gebruiken dat eerst over
wen opgeld zal doen: „De vrouw
best!". Wij, kinderen van Vondel,
C'K)ats en Bols leven in een gouden
tijd! Doet ook gij Uw plicht en lever te
zijner tyd manschappen voor onze Oost-
indonesische Compagnie!"

Diep onder de indruk kwamen Bo-
ientje en ik tegen etenstijd weer in
Leiden aan. In het late zonlicht knip
oogde de klok van de Marekerk naar
alsof hij zeggen wou: „Blij weer in
Leyen te zijn?"

Lezers schrijven ons:

Ook zij zijn oorlogsslachtoffers

Naar aanleiding van uw driestar .Ge
plukte Kikkers" in uw blad van Zater
dag 24 Juni j.L over het drama van de
rehabilitatie (oorlogsschade)-uitkeringen
moge ik het volgende opmerken:

Het heeft my verwonderd, dat vrijwel
alle in Nederland verblijvende oorlogs
slachtoffers deze uitkering hebben ont
vangen. maar dat zij die met gevaar
voor hun leven zich hebben gegeven aan
de opbouw van Indonesië en aan de
handhaving van orde en rust aldaar
thans achter het net vissen.

Hoe men op het departement van fi
nanciën te Djakarta de uitbetaling heeft
getraineerd heb ik zelf ondervonden. Op
14 September 1949 verliet ik Indonesië
met de belofte dat mijn rehabilitatie-
uitkering ad f 3750 en 80 procent van
mijn salaris over Maart 1942 in Neder
land zouden worden uitbetaald. Inderdaad
kreeg ik een beschikking van de adju
dant-generaal te Bandoeng, gedateerd 18
November 1949. dat mij dat bedrag werd
toegekend. Het departement van finan
ciën heeft echter verruimd het tweede
stuk door te zenden aan de militaire kas
houder KNIL centrum Nederland te Nij
megen. Herhaalde malen richtte ik mij
tot de minister voor Uniezaken en over
zeese rijksdelen om uitbetaling van het
mij toegezegde bedrag ad f 4050 Ik kreeg
ten antwoord, dat men in Nederland geen
bemoeienis meer met deze aangelegen
heid had en ik mij maar moest onder
werpen aan de door de souverelne staat
van Indonesië getroffen monetaire maat
regelen. Het besluit van de Hoge Ver
tegenwoordiger van de Kroon van 17
Febr. 1949 waarbij de regelingen met
betrekking tot definitieve uitkeringen ter
rehabilitatie van bepaalde groepen van
oorlogsslachtoffers werd opgenomen in
hot Staatsblad van Indonesië van 1949 nr
55 met de aanhef „In Naam der Konin
gin' Want het was de Nederlandse Re
gering die op 8 December 1942 de oorlog
aan Japan verklaarde Het was de Ne
derlandse Regering die on« de belofte
deed dat alle oorlogsschade zou worden
vergoed, dat onze salarissen gedurende
de krijgsgevangenschap zouden worden
doorbetaald.

In een radiotoespraak die HM. Konin
gin Wilhelmina op 4 Jan. 1949 tot de ge-
repatrieerden uit Ned Indië hield zei Zij
om: Wy zyn aan onze driekleur, die
ons deze jaren zo dierbaar 1» geworden
verplicht te tonen dat het ©ns diepa
ernst is met onze dankbaarheid tegen
over al deze vrouwen en mannen, dia
het beste gaven voor Nederland, voor en»
Rijk en voor ons.

En nu er dus eindelijk een kleine ver
goeding zou u-orden gegeven, heeft da
Nederlandse Regering ineens geen be
moeienis meer met deze aangelegenheid-
Zij die hier in Nederland vertoefden dus
buiten gevaar, kregen u-el de uitkering,
maar zy die tot de souvereiiuteiteover-
dracht in Indonesië u-aren moeten maar

"ÜLi?'5* van RIS Eerst

uitgekleed door de Jappen en nu r.og
eens door de RIS

J. M. Limburg,
Achthovenerweg 2, Leiderdorp^