Limburgs mijnbedrijf begon acht eeuwen
geleden bij een klooster
Nautische instrumenten bij fa Van Duyn
te Katwijk in goede handen
NIEUWE LEIDSCHE COUBANT
WOENSDAG 3 MEI 1950
25.000 Mannen onder de grond
(Van een onzer verslaggevers)
DE ANNALEN VAN ROLDUC, de
oude Limburgse heerlijkheid
Hertogenrade, wijzen uit, wat u mis
schien niet had gedacht: in Limburg
werd al steenkool gedolven voordat
de geschiedenis van onze gewesten
pas goed begon. Want reeds in 1113
stookten de monniken van de abdij
van Rolduc hun vuren met de kolen,
die zij groeven uit hun eigen ontgin
ning. Dat was het kleine begin van
wat nu het grootse mijnenbedrijf
van Zuid-Limburg is. De afgraving
van Rolduc werd de Domaniale mijn
van Kerkrade, de oudste van West-
vraag bestudeerde, of de mijnen geso
cialiseerd moesten worden. Maar
rapport concludeerde van neen en daar
bleef het bij. Natuurlijk is er wel staats
toezicht. En bovendien: in de mijnen is
de publiekrechtelijke bedrijfsorganisatie,
waarover tegenwoordig de kranten vol
staan, al jaren aan de gang. Er is immers
een Mijnindustrieraad met een door de
Kroon benoemde voorzitter (de functie
is op 't ogenblik vacant), en twintig
leden: vier vertegenwoordigers van
„beambten", zes van de mijnwerkers
tien ondernemers.
Acht honderd delvers in de achttiende
eeuw. Vijf en twintig duizend in de twin
tigste, meer dan dertig maal zoveel! Maar
het aantal mijnwerkers schommelt nogal.
En geen wonder, want het is geen
makkelijk werk. Enkele jaren geleden
heeft men in Brabant en de Noordelijk
detineerden. Maar er zijn er niet veel
na hun in-vrijheid-stelling gebleven. In
1948 en 1949 meldden zich vijf a zes
honderd gedemobiliseerden, maar er
waren slechts honderd nieuwelingen bij.
Eind 1949 werkten er 800 verplaatste per
sonen in Limburg, hoofdzakelijk Polen.
Verder 500 Italianen en nog enkele
honderden andere buitenlanders, uit Bel
gië, Duitsland, Hongarije, Tsjechoslowa-
kije, Zuidslavië. Frankrijk en Rusland,
plus honderden statenlozen.
Bij dit alles moet men dan nog be
denken. dat er''behalve de 25.000 mijn
werkers ook nog een 13.000 boven
grondse arbeiders en beambten zijn.
Om nog eenmaal de twintigste eeuw
met de achttiende te vergelijken: onder
leiding van de abt van Rolduc werd
vóór de Franse overheersing 150.000 ton
per jaar gedolven en in 1949 onttrokken
de 25.000 mijnwerkers in de twaalf mij
nen 11.7 millioen ton aan de bodem:
bijna tachtig maal zoveel! Ergo: elke ar
beider presteert sinds die tijd meer dan
maal zoveel als zijn collega van
1790. Dank zij de mechanisatie natuur
lijk. en de organisatie van de ploegen.
Elke mijnarbeider delft tegenwoordig
per dag gemiddeld 1665 kilo.
Nadat de productie vanaf de Franse
tijd gezakt was, werd aan de ingang van
onze eeuw weer 150.000 ton per jaar ge
dolven. Daarna ging het met sprongen
omihoog.
1937 was het topjaar: ruim veertien
millioen ton. De productie moest zelfs
worden ingekrompen. De oorlog kwam.
De eerste jaren bleef de productie hoog.
maar toen de Duitser vele installaties
vernietigd had, werd het cijfer wel zeer
laag; tot ruim vijf millioen in 1945 toe.
Doch na de bevrijding werd het herstel
van de mijnen met grote energie aange
pakt, De mijnwerkers leverden in winter
1947 de ..kolenslag"; zelfs op enkele vrije
Zondagen werkten zij door. In Maart
1949 ten slotte werd de millioen per
maand weer gehaald en daar schommelt
het nog omheen.
Het productie verloop van 1902 tot
heden blijkt uit het volgende staatje:
Europa. Het heeft wel heel lang ge>
duurd, eer men de voordelen vai
steenkolen besefte. Toen in 1808 de
eigenaar van een hotel in Philadel
phia (V.S.) voor het eerst kolen
bruikte, dromden honderden
uit de stad samen om het wonder te
zien, dat stukken zwarte rots bran
den wilden! Maar als u nu bakpoe
der, ammoniak of soda gebruikt, zult
U misschien ook niet weten, dat deze
afkomstig zijn uit dezelfde mijnen,
waaraan u uw anthraciet, uw elec-
trisch licht en uw gas te danken hebt.
De Domaniale mijn, is eeuwenlang de
enige geweest in. Limburg. Een kleine
acht honderd, jaar lang stond de ontgin
ning onder de leiding van het 'klooster.
In de veertiende eeuw al werden er
schachtjes aangelegd. In de achttiende
eeuw haalde men de kolen reeds van een
diepte van drie honderd meter en had
men acht honderd delvers in dienst- Van
1774 tot 1794 stond de mijn, onder leiding
van abt Chainaux, aan de spits van de
techniek. Honderd vijftig duizend ton
werd er elk jaar naar boven gehaald. Het
ging goed. Tot 1795. Toen zeiden de
Fransozen: ..Die mijn komt aan de staat".
En het gebeurde, maar er kwam niet veel
van terecht.
Die staatsexploitatie duurde tot 1845.
In dat jaar verpachtte de staat de mijn
aan een N.V. Maar het moest 1902 wor
den. voor de productie van de achttiende
eeuw. de 150.000 ton per jaar, weer werd
gehaald. Dat was de tijd, dat men wak
ker werd daar in Limburg. In 1900 kwam
er een mijn bij: Oranje-Nassau I bij
Heerlen. In 1902 werd Willem-Sophia in
Spekholzerheide geopend, in 1904
Oranje-Nassau II. in 1905 Laura en Ver
eniging in Eygelshoven. En een jaar
later kwam de eerste Staatsmijn, die ge
noemd werd naar de Landsvrouwe. Wil-
ihelmina, in Terwinselen.
Rondom de eerste wereldoorlog lig
gen de openingsjaren van de andere
mijnen: Emma in Treebeek 1913, Oranje-
Nassau III en Hendrik in Rumpen 1917.
Maurits in Lutterade 1924, en de hekke-
KOLEN VAN DE BON!
1 Mei was de datum, dat de kolen-
distributie officieel eindigde. De
eerste kolenbon werd aangewezen op
9 Oct. 1940. Dat jaar kreeg men 12
eenheden (voor meer dan vier ka
mers 16 en kamerbewoners 9). Het
laagste rantsoen werd uitgedeeld in
de winter 1944-1945, toen het Westen
was afgesneden van het al bevrijde
Limburg. Officieel kreeg men vier
eenheden, maar in werkelijkheid
werden er heel wat minder kolen ge
stookt. En nu is ook deze distributie
van de baan, ten minste wat de huis
brand betreft. De rantsoenering blijft
voor de groot-industrie nog bestaan.
In twee artikelen vertellen wij het
een en ander over het reusachtige
mijnbedrijf.
sluiter Oranje-Nassau IV 1928. Behalve
Wilhelmina zijn ook Emma. Hendrik en
Maurits Staatsmijnen.
De Domaniale mijn is dus de oudste:
meer dan zeven eeuwen. Maurits, de
jongste, is tevens de grootste (en de
diepste, 810 meter), gevolgd door de
Oranje-Nassau en Laura en Vereniging.
De kleinste mijn is Willem-Sophia.
Zo zijn er dus naast elkaar de mijnen
van de staat en die van particulieren.
Van 1945 tot Januari 1949 hebben deze
laatste onder beheer gestaan. In 1946
ie-Couvée. die de
provincies een grootse wervingsactie op
touw gazet. Er kwamen er tien duizend.
Daarvan zijn er duizend gebleven. Nog
niet zo lang geleden werkten er 90f
1942:
12.901.000
1937: 14.
1938: 13.488.000
1939: 12.861.000
1940: 12.145.000
1941: 13.360.000
Hoe de grootte i
12.330.000
1943: 12.500.000
1944: 8.310.000
1945: 5.100.000
1946: 8.310.000
1947: 10.104-000
1948: 11.028.000
1949: 11.713.000
1950: 12.000.000
(geraamd)
de productie zich
K. en G. van „Levendaal" heeft het jubilerende echtpaar Den Holder gister
avond onder grote belangstelling vóór het gelijknamige gebouw een serenade
gebracht. De jubilarissen, met bloemen op de borst, waren de ganse avond
omringd door medewerkers, liever gezegd: vrienden (Foto N. v. d. Horst)
VELE HAAGSE OUDJES VERPOOSDEN
IN NOORDW1JK
Maar zelden hebben er in het Rem-
brandt-hotel aan de Zuid-Boulevard bij
Noordwijk zóveel oudjes een kopje kof
fie gedronken en een gebakje gegeten
als gistermorgen. Al die oudjes kwamen
uit Den Haag, want ze waren voor één
morgen weer eens de gasten van auto
bezitters, die hen op het traditionele
sinds Jan. '49 ontwikkelde, blijkt nog uit
het volgende overzicht,
tal tonnen wordt vermeld dat per maand
werd gedolven:
Jan. 1949:
Februari
Mei
892.400
1.026.200
925 200
969.000
Sept.
October
Nov.
Dec.
Jan. '50
Februari
1.010.300
1.007.500
1.004.000
1026.000
1.050.800
951.200
1.101.100
982 400
Augustus 990.100
De Staatsmijnen namen in 1949 onge
veer 7,350.000 ton voor hun rekening, de
particuliere ondernemingen samen
000 ton.
een slotartikel gaat het over de
vragen: Wat doen we met al die kolen?
Hebben we nu nog niet genoeg in ons
land? En is Limburgs kolengeibied een
•nuitputtelijke spaarpot van zonne-
Katwijkse nevenbediijven (III)
Goedkeuringen van hogerhand getuigen
van grote vakmanschap
(Van onze Katwijkse correspondent)
Wanneer onze zeelieden het zeegat uitvaren, is al spoedig de vertrouwde kust uit
het gezicht verdwenen en men is dan aangewezen op de instrumenten. Het kompas
wordt bestudeerd, de octant, indien nodig, ter hand genomen, de barometer regel
matig bekeken of de log uitgeworpen om de snelheid te bepalen.
En het behoeft
toog, dat al deze en nog meer instru
menten aan de hoogste eisen moeten
voldoen. Hapert er iets. dan kunnen er
ge dingen gebeuren. Het is niet alleen
de zeeman van de grote vaart, wiens
vertrouwen zich ook richt op zijn on
ontbeerlijke instrumenten. Ook de be
manningen van onze vissersvloten bou
wen er op. Ook hier zijn de onderschei
dene apparaten, die bij de inrichting
van de schepen aan boord komen, van
prima kwaliteit.
Maarze moeten goed blijven. Re
gelmatige controle is een eerste vereis
te. Jaar op jaar worden al de instru
menten nauwkeurig aan een onderzoek
onderworpen. Voor de Katwijkse vloot
en de Scheveningse is hiervoor het aan
gewezen adres de firma Van Duyn te
Katwijk aan Zee. Elk kompas en élke
octant van élke Katwijkse en Scheve
ningse logger komt èlk jaar in handen
van een van de heren Van Duyn.
Allereerst om het instrumentarium
te reinigen. Want na maanden op-zee
dienst gedaan te hebben komen de in
strumenten nu niet bepaald schoon te
rug. Ze zijn vuil en er is heel wat aan
op te knappen. In de werkplaats van
deze firma wordt al het materiaal ge
demonteerd en na revisie weer, als het
ware nieuw, in elkaar gezet. Vóór de
gerevideerde apparaten weer mogen
worden gebruikt moet in Amsterdam of
Rotterdam het Kon- Met. Instituut ze
controleren en eventueel corrigeren.
Dan pas gaan ze met een certificaat van
het Instituut naar het schip terug.
Het getuigt wel van de grote vakbe
kwaamheid van deze Katwijkse zaken
lieden, dat in de vijftig jaren practijk
nooit een gerevideerd apparaat terug
kwam zonder certificaat. Vele malen
zijn door de firma spoedorders te ver
werken. Daar met eigen krachten wordt
gewerkt, kan hieraan in de meeste ge
vallen worden voldaan. Wel moet men
er dan een dosis nachtrust aan opoffe-
Het meer en meer gebruik maken van
de radiografie en het richting-bepalen
op radiobakens doen de betekenis van
vele nautische instrumenten wel terug
lopen. Vroeger werd ook de IJmuidense
vloot geholpen, maar wegens tijdge
brek kon de firma Van Duyn deze sche
pen niet meer van dienst zijn.
De vraag of de bouw van een haven
te Katwijk ook voor deze tak van be
drijf van belang is, werd door onze
afge.
Behalve met de verkoop, de reparatie
en de revisie van nautische instrumen
ten houdt de firma Van Duyn zich be
zig met het optuigen van de sóhepen.
Trossen van staaldraad en grote hoe-
Dr Hirschfeld komt
6 Mei in Neder
land aan
Naar wij vernemen zal de Hoge Com
missaris m Indonesië, dr Hirschfeld, op
6 Mei a.s. in ons land arriveren.
Zoals destijds reeds werd meegedeeld
staat de reis van de heer Hirschfeld In
verband met zijn plannen af ie treden
als Hoge Commissaris. Hij zou ook en
kele suggesties over zijn opvolgiug wil
len doen en in dit verband wordit de
naam genoemd van een der hoge func
tionarissen in de onmiddellijke omgeving
van de heer Hirschfeld in Djakarta. Het
zou dan een niet politieke benoeming
worden en het is maar de vraag, of dit
in overeenstemming is met de plannen
van de leidende politieke partijen in
autotochtje tracteerden. De tocht ging
dit keer door de bollenvelden en het was
voor de mijnheer, die in onze wagen zat.
voor het eerst, dat hij in zijn 79 levens
jaren de bollenvelden te zien kreeg.
Daar, in het hotel Rembrandt, be
reikte het uitstapje toch wel één van
zijn hoogtepunten. Er waren stoelen te
weinig in het hoog in de duinen gelegen
hotel.
Maar chauffeurs zijn vindingrijke men
sen en ontdekten, dat je tamelijk ge
makkelijk op een trap kunt zitten. Zo
gebeurde het dus, dat tante Fien en
ome Kees. of hoe die oudjes ook mogen
heten, met vereende krachten op de
trap geholpen werden en daar prins
heerlijk de brand in een Havanna joegen,
of van het reepje chocolade smulden
Bestuur en medewerkers van „Levendaal"
huldigden hun concierges
als de bloemen op.,Keukenbol".
De heer en mevrouw Den Holder zgn gisteren door de medewerkers van „Leven
daal" in het zonnetje en in de bloemetjes gezet. Veel jubilea en plechtigheden
heeft dit echtpaar in „Levendaal" meegemaakt en ds Vossers, de wükprcdikant,
was in zijn huldlging6toespraak, die hij gisteravond in een feestelijke bijeenkomst
hield, van mening, dat het hoog tgd werd de concierge eens op bijzondere, onom
wonden wijze te tonen, hoe zeer wijk IX van de Hervormde Gemeente het werk
van de heer en mevrouw Den Holder waardeert.
Men had het gebouw met fijn-samen
gestelde bloemstukken versierd. Zelfs
de trap, die naar de woning van het
jubilerende echtpaar leidt, boog als het
ware door onder een bloemenvracht.
Om kwart voor acht bracht de jeugd
van K. »n G. voor het gebouw, waar
zich veel publiek had verzameld, een
serenade. Mevrouw Den Holder vond het
eerst een beetje „gek" om zó maar voor
zó veel mensen buiten te gaan staan.
„Nou moet u niet zo onvriendelijk zyn",
zei er een. Dat was haar bedoeling na
tuurlijk allerminst en daarom wipte ze
maar vlug de drempel over om met
haar met een monumentale blomme ge
tooide echtgenoot de muziek in ont-
In de grote zaal voerde allereerst
ds Vossers het woord Veertig jaar con
cierge noemde hij een prestatie. Vooral
als het conciergeschap op voorbeeldige
wijze wordt uitgeoefend. De heer en
mevrouw Den Holder hebben in hun
werk altijd een roeping gezien. Het toen
malige wijkbestuur heeft in de benoe
ming van beide jubilarissen wel een
bijzonder goede keuze gedaan Con-
cierge-zijn vraagt een grote mate van
trouw, opoffering en zelfverloochening,
stiptheid en nauwkeurigheid. Het echt
paar Den Holder heeft aan dit alles ten
volle voldaan. Het heeft zich niet alleen
concierge, maar ook vriend getoond. Na
mens het wijkbestuur overhandigde
ds Vossers een stofzuiger.
Carla van den Wijngaard en Judith
Vijlbrief zegden een aardig rijmpje en
mej. De Ridder bood namens alle onder
afdelingen een lamp en glaswerk aan.
Ds Punselie, die dertig jaar zeer nauw
met de heer en mevrouw Den Holder
Eindelijk revanche voor de Valkenburgse
militairen
Rijnsburgse Boys werd met 23 geslagen
Het Is er dan eindelijk! tóch van
gekomen: het voetbal-team van vliegveld
Valkenburg, dat met een superieur elftal
al een keer of vier heeft mlsgegrcpen
naar een glanzende beker, heeft gister
avond Rijnsb. Boys met 2—3 op de knieën
gedwongen. En er zullen maar weinig
Rijnsburgers rondlopen met de overtui
ging, dat de zege niet verdiend was.
De oranjehemden brachten een elftal
in het veld. dat practisch het hele voet-
bal-A.B.C. van voor tot achter kon op
dreunen. Alléén het hoofdstuk „schieten"
was niet bijster goed ingestudeerd
Dat was zelfs zó sterk, dat twee van de
drie goals, die de militairen scoorden,
min of meer sof-doelpunten waren: alle
bei het gevolg van een misverstand in de
Rijnsburgse verdediging.
Bovendien stond onder de Rijnsburgse
Een kgkje in de werkplaats voor revisie van de nautische instrumenten. Eén
van de heren Van Duyn zien we hier bezig. Op de werkbank is duidelijk het
resultaat van deze arbeid te onderkennen: een smerig kompas en daarvóór een
gereinigd. De firma Van Duyn heeft het vertrouwen van hen, die het wijde
water bevaren. (Foto D. Kruyt)
veelheden manilla worden gereedge
maakt. Verder zijn oliegoed, laarzen,
klompen, rubberhemden in voldoende
mate aanwezig. Ook: seinplaten, drijf
ankers, troskousen, klokken, scheeps
journalen, almanakken, te veel om alle
maal op te noemen.
Nee, een grote voorraad was niet aan
wezig. Maar dat is in tegenstelling tot
een jaar geleden ook niet nodig. De
prijzen zijn momenteel sterk aan
schommeling onderhevig. Daarom kan
een grote voorraad een strop van be
lang zijn. Eén telefoontje is evenwel
voldoende om binnen een paar dagen
het benodigde te bezitten.
Commissaris Kesper weer in functie
De Commissaris der Koningin in
Zuid-Holland, mr L A. Kesper, die lange
tijd in Noorwegen heeft moeten vertoe
ven wegens een hem daar overkomen
ongeval, is in Den Haag teruggekeerd
en heeft heden zijn werkzaamheden her
vat.
Nederland te Toronto
Op de Canadese internationale jaar
beurs te Toronto van 29 Mei tot 9 Juni
a.s. zal Nederland vertegenwoordigd
worden door 8 tot 10 firma's voor dia
mantenwerktuigen, keukenapparaten,
tegels, koperwerk, sigaren en sigaren-
knippers. Nederlands deelneming is twee
en half maal zo groot als vorig jaar, doch
neemt nog geen procent in van de ten
toonstellingsruimte, tegen België 1.8 pet.
Snellere financiële afwikkeling
woningwetbouw
Minister In 't Veld heeft dé gemeente
besturen meegedeeld, dat hij voornemens
de financiële afwikkeling van de wo
ningwetbouw van de laatste jaren met
kracht ter hand te nemen. Hij dringt aan
op spoedige indiening van de formulieren
oor het definitief vaststellen van rijks-
oorschotten. De kosten van meer-werk
.an woningen, vóór Augustus 1948 aan
besteed, zullen onder de stichtingskosten
•orden opgenomen, indien deze redelij-
erwijs aanvaardbaar kunnen worden
Dr K. J. Brouwer 25 j'aar zendings-
director
Het was Maandag 25 jaar geleden, dat
dr K. J. Brouwer zijn ambt van Zen-
dingsdirector aanvaardde. In besloten
kring van het zendingshuis te Oegst-
geest is het feit door de zendingsdirectie
herdacht.
Vletterman bij de Hembrug
verdronken
De 37-jarige P- Reekers uit IJmuiden
is gisteren bij de Hembrug verdron
ken. Hij wilde aan boord van het Finse
stoomschip Virgo klimmen toen zijn vlet,
die naast dit schip werd gesleept, af
dreef. De bemanning van de Virgo wierp
nog een dreg uit, maar de vletterman kon
deze niet meer grijpen. Zijn lichaam is
later opgehaald. Reekers laat een vrouw
en twee kinderen achter.
doellat de kleine maar vooral na rust
zéér bekwame Jan Kromwijk, oud-Roo-
denburg-speler, die in de a.s. competitie
misschien de plaats van Fons Haggenberg
komt innemen. Hij heeft Rijnsb. Boys on
getwijfeld voor een zwaardere nederlaag
behoed. Als een panter was hij naar de
hoek gedoken om een keihard schot van
de linksbinnen der gasten corner te sto
ten en de vonken vlogen bij wijze van
spreken uit zijn vuisten, toen hij een
woest-hard schot van de rechtsbinnen
over de lat stompte.
Op de rechtshalf-plaats opereerde dit
maal W. Beekhuis. Een speler, wiens spel
in veel opzichten doet denken aan het
geen Blase zo dikwijls op de Rijnsburgse
grassprieten heeft vertoond: de verbeten
tackle en de beukende charge. De pas
uit Indonesië gerepatrieerde N. v. Duin,
die Zaterdag j.l. een best debuut maakte,
liep dit keer nogal erg naar zijn vorm te
zoeken.
Over de wedstrijd het volgende: het
lag er direct na de start al duimendik
bovenop, dat de militairen het ging zo
het ging Rijnsb. Boys nu eens wilden
verslaan. En hoewel de oranjehemden
inderdaad bijzonder fraaie combinaties
op de grasmat konden toveren, productief
was het spel in geen geval.
Toen Rgnsb. Boys na een twintig minu
ten spelen een fraaie aanval opbouwde,
was het meteen raak ook. Een lange dia
gonale pass van Van Vliet naar de rech
tervleugel en Van der Horst ging met de
bal aan de haal. Als een rukwind ging
hjj op het vijandelijke doel af; schóót en
via de paal sprong de bal in het net: 10.
De vreugde duurde echter niet lang. Een
misverstand In de Rijnsburgse achter
hoede en de uitgelopen Kromwijk had
het nakijken: 11. R. Zwaan zorgde voor
nummer twee. waarvan ook Van der
Horst de geestelijke vader was, maar
wederom wisten de militairen de balans
In evenwicht te brengen. Zo golfde het
spel heen en weer. Rust 22.
Na rust kwam er een offensief van
Valkenburgse zijde. Er kwamen nu ook
een paar felle schoten, die Kromwijk ech
ter op fraaie wijze onschadelijk maakte.
Het duurde ondanks veel vertoon van
technische vaardigheid tot vijf minu
ten voor tyd, voordat dan de rechtsbin
nen der gasten het winnende doelpunt
in de Rijnsburgse netten kon trappen: 23.
WEDSTRIJDEN „HAAGWEG-
KWARTIER" GAAN NIET DOOR.
Wegens de geringe belangstelling voor
deelneming aan de wedstrijden van de
buurtvereniging „Haagwegkwartier" heeft
het bestuur besloten de wedstrijden op
5 Mei niet door te laten gaan. De avond
feesten van 8 tot 11 uur gaan echter wel
door.
Cursisten van Rijnsburgse tuinbouw
school exposeerden
(Van c
speciale medewerker)
Nee,
moet de cursisten vai
Rijnsburgse tuinbouwschool op het ge
bied van bloemschikken en -binden maar
liever geen sprookjes meer vertellen.
Want ze weten van wanten! Gisteravond
dat in een der veilingzalen van
•verduidelijk gedemonstreerd.
Men zag daar „Biedermeiers", bruids-
bouquetten, vazen, schalen, manden (en
wat er op dit gebied nog maar meer te
koop mag zijn) met tulpen, narcissen,
lathyrus, anjers en noem-maar-op. Ook
koninklijke lelies, de voorname Strelit-
zia's, en een meesterlijk versierde fiets,
waarmee men naar men beweerde rustig
kon gaan toeren, zonder de bloemen in
het rond te strooien
Over kwaliteit van het bindwerk kan
men met de beste wil ter wereld geen
kwaad woord uit de schrijfmachine krij
gen. Temeer als men nagaat, dat dit
werk is van leerlingen, die de knepen
van het vak zo'n beetje tussen neus en
lippen door moeten leren. Al hopen ze
dan binnenkort een diploma keurig in
gelijst op hun nachtkastje te kunnen
zetten
Hoewel er van deze expositie niet zo
ir veel tam-tam was gemaakt, kon men
tamelijk veel publiek aantreffen, dat
aar niet uitgekeken raakte. Ze hebben
een béste beurt gemaakt, die leerlingen
en wat die expositie betreft: men mag
het het volgend jaar gerust nog eens
overdoen.
(Foto N. v. d. Horst)
als voorzitter van .Xevendaal" heeft
samengewerkt, merkte op, dat het ge
vaar ,-an eentonigheid in zijn pastorale
wjjkarbeid door de sfeer van de huiska
mer van de familie Den Holder volledig
werd weggenomen. Spr. was er van
overtuigd, dat de jubilarissen een offer
hebben gebracht. Hij verheugde zich er
over, dat de concierges nog steeds zo fris
zjjn: het gaat met de familie Den Hol
der als met de bloemen op „Keukenhof":
hoe ouder hoe mooier-
De jongensclub van „Levenüaal" voer
de een paar schetsjes op en K. en G.
blies nog een respectabel aantal mond-
accordeonklanken de zaal in. De heren
Kriek en Sira lieten in een gedicht de
achterliggende veertig jaren de revue
passeren. Al met al een huldiging, die
er èn door organisatie èn door harte
lijkheid zijn mocht.
(Advertentie)
over GLANS gesproken
Het Casa Cara-tournooi
De 6e ronde van het „Casa Cara"-
tournooi bracht de volgende uitslagen:
Hoofdgroep: D. van GelderA. Leen
heer 10; P. BedijnA. P. Poot xx;
Th. AdmiraalE. H. van Galen xx.
Groep A: D. BaalbergenH. J. Breu-
kelman 01; J. TurkD. v. d. Plas 10.
Groep B: D. VerdoesJ. de Mol 10.
Donderdag 4 Mei wordt de 7e ronde
gespeeld.
Middlesex Wanderers
Voor de wedstrijden, die de Engelse
amateur voetballers Middlesex Wande
rers deze maand in ons land spelen, zijn
de volgende vijftien spelers aangewezen:
Ivey (Romford), Haydon (Wealdstone),
Gadsden (Hayes). Braddle (Sutton). Har
per (Yorkshire Amateurs), Stoker (King-
stonians), Adams (Hendon), Shepherd
(Goslings, Manchester). Major (Bishop,
Auckland). Stroud (Hendon). Gregory
(Hayes), King (Hounslow). Mcllvenny
(Bischop Auckland), Kelleher tBamet)
en Bennett (Toting).
De Middlesex Wanderers spelen de
volgende wedstrijden tegen bondselftal-
len: 18 Mei te Groningen. 24 Mei te Den
Haag en 27 Mei te Utrecht.
Stieekvoetbalwedstiijden
Er zal een halve streek-competitie
worden gespeeld 'tussen een Leids-. bol
lenstreek- en Rijnstreekvoetbalelftal. De
juiste data zijn nog niet bekend, maar de
loting heeft uitgemaakt, dat het bollen
streekelftal te .Alphen speelt, het Rijn
streekelftal te Leiden en het Leidse elf
tal in de bollenstreek.
Het Rijnstreekelftal is na de uitsteken
de wedstrijd van Zaterdag j.L ongewij
zigd gebleven. Het ziet er als volg! uit:
Goedhart (Alphen), d.; Dongelmans Al-
phense Boys) en D. Bouthoorn (Alphen),
a.; C. van Heijningen (Alphen), Idelen-
burg (Alphia) en Van Greuningen (Al-
phen), m.; J. van der Linden (A.R.C.),
Van Egmond (Ailphen), Bos (AJt.C.i, W.
de Jong (Alphia) en Van Heusden
(AJI.C.). v.
D.C.L.-NIEUWS.
De verrassing van de laatstgehouden
ronde was ongetwijfeld de nederlaag van
P. Olivier tegen Mertens. Reeds na II
zetten gaf P. Olivier op. Ook W. Later-
veer kon het tegen zijn broer, I. Later-
veer, niet bolwerken en verloor de partij.
J. Slingerland wist op heel fraaie wijze
van J. Stavleu te winnen.
Enkele uitslagen van uitgestelde par
tijen luiden: P. Olivier—Feitsma 2—0;
W. LaterveerMertens 02.
In groep II waren de uitslagen: D.
Laterveer—J. van Doom 2—0; J. de Vink
P. Belt 2-0; E. de Wekker—H. v. d.
Pluym 0—2, P. Zeegers—FTanken Sr
02; F. LardeeJ Vermeulen 20; A.
v. d. PuttenF. Sdhimmel 11; J. de
VinkRuysdaun 1—1; F. Franken Sr—
D. Lichtvoet 2—0: E. de Wekker—J. Ver
meulen 0—2; F. Sahimmel—D. Laterveer
0—2; W. Stouten—A. v. d. Putten 1—1.
