Kinderen aan boord
'apper
ZONDAGSBLAD 18 MAART 1950
(Vervolg van pag. 1)
Dr. Lieuwe van Aitzema
Helaas gebruikte hij de dikwijls met
onwettige middelen verkregen stukken
niet alleen voor zijn geschiedkundige
studie. Hij dreef op zijn kantoor te Den
Haag ook een levendige handel in ge
heime documenten, een handel, die hem
geen windeieren legde. Hij stond b.v.
met John Thurloe, Cromwell's minister
van Buitenlandse Zaken in geregelde
briefwisseling en hij hield Thurloe
regelmatig op de hoogte met alles, wat
er in de Republiek der Verenigde Ne
derlanden voorviel.
In een tijd, dat de Republiek met
Engeland op zeer gespannen voet stond,
tingendiienst na het uitbreken
eerste Engelse oorlog rustig door liet
draaien, waarmee hij zijn eigen land en
volk dus eigenlijk in de rug aanviel.
Van 1653 tot 1660 ontving hij f 1000 per
kwartaal als Judasloon.
Dit verraderlijk bedrijf kwam pas na
de dood van Van Aitzema aan het licht.
Zijn klerken. Keizer. Pesser en Hoppe
veld, wilden de zaken toen op dezelfde
voet voortzetten, maar zij liepen al
spoedig tegen de lamp en werden zwaar
gestraft. Aitzema's papieren werden
toen in beslag genomen en naar de
griffie der Staten Generaal overge-
biacht. Zij berusten nu nog op het
Rijksarchief.
Van Aitzema heeft dus ongestoord
van zijn op verraderlijke wijze verkre
gen geld kunnen leven en zijn geweten
zal hem daarbij wel niet verontrust
hebben. Hij was een man, die grote
minachting had voor alle menselijke
deugden, omdat hij die altijd.zag als
de huichelachtige dekmantel voor aller
lei ondeugden. Hij kwam er steeds open
lijk voor uit. dat eigenbelang de drijf
veer van zijn handelen was. Volgens
hem onderscheidde hij zich alleen hier
in van zijn medemensen, dat hij er ten
minste eerlijk voor uit kwam.
Als hij tijdens zijn leven gesnapt was.
zou hij dan ook zeker alleen spijt, doch
geen berouw hebben getoond. En net
feit. dat hij aLs landverrader in onze
geschiedenisboeken staat opgetekend,
zou heva zeker volkomen koud laten.
Wist U dat
Telefoon-beambten in Egypte moeten
Engels, Frans, Italiaans, Grieks en Ara
bisch kunnen spreken.
Een olifant heeft een zeer fijne reuk
en kan een menselijk wezen op een af
stand van bijna 1000 meter ruiken.
Een stuk menselijk been kan ander
half maal zoveel gewicht torsen als een
stuk van het beste eikenhout van de
zelfde dikte.
Wortelgroenten en peulvruchten be-
zenuwzwakte.
In de 13e eeuw bracht Roger Bacon
de idee omtrent een locomotief te berde
en in de 17e eeuw Isaac Newton, maar
de eerste practische stoomtrolley werd
uitgevonden door Nicholas Joseph Cug-
not in 1769. De snelheid daarvan bedroeg
2'/6 mijl Per uur.
Correspondentie en oplossin
gen aan de heer H. J. J. Slave-
koorde, Goudreinetstraat 125,
's-Gravenhage.
DAMESSCHAAK (1)
Het tournooi om het wereldkampioen
schap schaken voor dames en wat wij
hierover in de internationale vakpers
gelezen hebben, heeft ons weer eens aan
het peinzen gebracht over het peil van
het schaken door dames. Wij zullen
Maar wij miszeggen niets, indien
wij vaststellen, dat de beste damesscha
kers te onzent met betrekking tot haar
speelsterkte geacht worden van beschei
den hoofdklassepeil te zijn. Fenny Heems
kerk speelt competitiewedstrijden aan het
7e of 8e bord van de schaakclub Amers
foort (hoogste klasse van de Stichts-
Gooise Schaakbond) en mevrouw Rood-
zant speelt aan ongeveer hetzelfde bord
van de Nieuwe Rott. Schaakvereniging
(Hoofdklasse K.N.S.B doch moet degra
datiewedstrijden spelen).
Mevr. Heemskerk heeft, zoals men
weet, te Moskou de 8e plaats veroverd
in een groep van 16 deelneemsters. Onze
neiging is nu en waarschijnlijk niet
ten onrechte om die hele groep van 13
ruwweg gelijk te stellen met een hoofd
klassetiental van matige kwaliteit, doch
met een verlengstuk van 6 spelers. Te
Moskou stonden weliswaar de 4 deelne
mende Russinnen op de hoogste plaatsen,
doch het is evident, dat zij geen klasse
op zichzelf vormen, doch juist iets ster
ker zijn dan de rest. Dit ls stellig niet
verwonderlijk indien men in aanmerking
neemt, welke trainingsmogelijkheden de
ze dames ter beschikking staan, terwijl
volgens Russisch gebruik, de nodige
meesters en grootmeesters beschikbaar
waren om de Russische dames bij het
analyseren van afgebroken partijen te
helpen. (Om alle misverstand te vermij
den: dit gebruik wij noemen het lie
ver: misbruik bestaat elders even goed,
doch men is elders in dit opzicht minder
goed geëquipeerd, zowel wat spelers ais
financiën betreft).
Het artikel, dat Gerald Abrahams in de
„British Chess Magazine" onder de titel:
„II seraglio at Moscow" aan het tournooi
te Moskou wijdt, is zowel vlijmscherp
cntisch als mild humoristisch, hetgeen
niemand zal verbazen, die reeds eerder
pennevruchten van deze bekende auteur
onder ogen kreeg.
Wij ontlenen aan dit artikel enkele bij
zonderheden, welke wjj in deze rubriek
en de volgende hopen te verwerken.
Allereerst dan twee scherpe contrasten.
In de partij KarffHermanova was
het volgende eindspel ontstaan. Wit: Kg4,
Df6, Te2, Tf2, pionnen b2. e4. f3, g3 en h6
(9). Zwart: Kf8, Da5, Td8, Thl, pionnen b4.
f7, g6 en h7 (8). Wit «Karff) aan zet,
maakte de partij uit met 7 Ja.
zoekt U er maar eens naar!
In de partij BeniniGresser ontstond
het volgende eindspel:
Wit: Kf4, Ta6, Ta5, pionnen e4, g3 en
h4 (6).
Zwart: Kgö, Tb4, Te7, pionnen a7, f6 en
ta5 (6).
Dit eindspel is natuurlijk gemakkelijk
remise te houden, doch wit wilde nu een
maal per sé pion e4 behouden en speelde
daarom 1. Ta4, hetgeen haar na Te7xe4t
een volle toren kostte. Het zijn fouten
van dit soort, die geschikt zijn de be
wondering, welke sommigen
GEBREK AAN TALENKENNIS
Het volgende grapje, eveneens afkom
stig van het damestournooi te Moskou,
zou bijna ongelooflijk zijn als het niet
Gresser (Verenigde Staten) en Mora
(Cuba) spelen tegen elkaar. Ze zwijgen
en schluven en schuiven. Plotseling biedt
Gresser remise aan, in de Engelse taal
natuurlijk. Mora verstaat dit niet en biedt
op haar beurt remisie aan, In de Spaanse
taal. Beide denken, dat de ander het aan
bod geweigerd heeft en spelen verder.
In de opwinding verzuimen zij een tom
te raadplegen. Later in de partij precies
hetzelfde voorval met precies hetzelfde
resultaat. Tenslotte wint Mora de
partij. Achteraf stellen belde speelsters
vast. dat zij al meer dan 20 zetten lang
remise hebben willen geven. Tableau!
TER OPLOSSING
Probleem van Ugo Lancia
PP
-
WM WÊ WÊ
ms vm w
X
SS
\m i
vAM/iPf
K i
gp
ff 1
I»
f I
Na de betrekkelijk moeilijke opgave in
de vorige rubriek, ditmaal nog eens een
probleem uit de serie: „Het dameoffer in
de miniatuur".
OPLOSSING EINDSPELSTUDIE
De oplossing van de eindspelstudie van
S. Clausen uit de vorige rubriek luidt als
volgt: 1. d4 (dreigt 2. Dc2) Kc4, 2. Da2t
Kb5! 3 Db3t Kc6 (indien zwart anders
speelt gaat de witte dame een „schaak"-
jacht beginnen en van a8 uit mat geven)
4 Le7M Dxa7, 5 d5t Kd6. 6 Da3(b4)t c3,
7. dxc6 e.p.t Ke6, 8. Dxe7t Kxe7, 9. c7
en wint.
Puzzle van de week
Oplossingen moeten uiterlijk Donder
dagmorgen a.s. per briefkaart in ons be
zit zijn. In linkerbovenhoek van de adres
zijde t© vermelden: Puzzlc-oplossing.
Horizontaal: 1 grote fles, 6 stuurinrich
ting, 8 boezelaar, 10 Fr. N.V., 11 bestem
ming, 12 schrede, 13 verlaagde toon, 15
vuurwapen, 16 ieder, 18 rondhout. 19 wa
ter in Friesland, 20 kleurling, 23 deel van
het gelaat, 24 kledingstuk. 27 man met
een stem als een klok, 30 deel van de
bijbel (afk.), 32 stofmaat, 33 Eng. bier,
34 smalle opening, 37 muntafkorting, 38
steen, 39 schel, 41 voegwoord, 42 hoffe
lijk, 43 andere naam vcor Ierland, 44
voorwaarde.
Verticaal: 1 stelsel, 2 buit, 3 vesting,
4 Oost-Europeaan, 5 bijwoord, 7 cirkel
trekker, 9 inhoudsmaat (afk), 10 Japan
se nationale drank, 12 Chinese lengte
maat. 14 teug, 15 gemeente in Utrecht,
17 Ind. wapen, 18 Eg. zonnegod. 21 tus
sen. 22 rekening. 26 kleine zuilvoet 28
stofmaat, 29 handelsnet rek king. 31 tel
woord, 35 kippenproduct, 36 verdikt sap,
39 populair volkszanger, 40 znngnoot, 42
Eng. bier, 43 ambtshalve (afk
OPLOSSING VAN DE VORIGE WEEK
Horizontaal: 1 vos, 4 wijk. 7 hop, 8 vee,
10 lam, 12 e.d., 13 renet 15 pa, 16 ver
trek, 19 meester, 24 A.M., 26 pioen, 27
la, 28 boek, 30 loos, 32 aula. 34 epos, 35
at. 36 vlerk, 38 de, 39 voerman. 42 meer
min, 46 os. 48 tegen, 50 mi, 51 mik, 53
nes, 54 tol, 55 kat,-56 bes.
Verticaal: 1 vod. 2 op, 3 ben, 5 ijl, 6
kap, 7 hes, 8 ver, 9 eer, 11 mat. 13 reep.
14 teen, 16 V.M., 17 kr„ 18 kabaal, 20
eik, 21 somber, 22 tel, 23 passer. 25 mout,
27 lood. 29 el, 31 op, 33 ale, 34 Erm. 36
voet. 37 Kaïn, 39 V M„ 40 N.N.. 41 dom,
43 een, 44 mes, 45 kil, 47 sik, 49 gek, 50
mos, 52 ka, 54 te.
Opgravingen In, Nijmegen
tonen aanIn't jaar 100 wa
ren er al rammelaars.
Millioenen rupsen vernietigd
Op Schiermonnikoog
tr waren vrüe" verkiezin
gen in Rusland.
GEBEUREN
lev
MORAALTJES
Zo ziet men, dat zelfs de, Romeinen
speelgoed bikten voor de kleinen.
Wij' piepenzo de ouder) zongen,
al beeft het plastic steen jerdrorepi
De rups werd daar, door iedereen
beschouwd als vijand nummer één
en was opt eiland («boog-en-droog'J
een doorn in elk Schiermonnikoog I"
and Stelins.eenmanswagen!
is weer de conducteur
bestuurder, controleur....
Onder2eeer Ooifijn' uit Rot
terdam naar de Noordpool
vertrokken
"Parijse studenten halen
oude kranten op.omaan
de kost te komen.
2 Nederlandse jongeman
nen in een kleine schoener
de wereld rond.
A'damse gemeentebestuur vindt
goadj dat de C&m een maand
'n Oud'Hollands marktplein
wordt.
De krant behoeft geen lor fe wezen,
al is ze vier keer uitgelezen.
Studenten halen- ziet tl hier.
hun wijsheid zelfs urt oud papier/
Mokum graaft in de historie
van hoepelroken pruikenglorie,
zodat stnaks uit de oude tijd
de loopfiets over't marktplein rijdt!
haar vrofük voorjaarsspel begon,
ontvlucht de.Dolfyn'rap baar stralen,
cm daar een koude neus ie halen.
ZONDAGSBLAD 18 MAART 1950
3
c BèARöimn
DEDENKELIJK zag Piet Waterman zijn
neef aan en langzaam telde hij op:
jij en je vrouwje dochter
een Fransman een Belgische
een neef en ikzelf dat zijn zeven
personen mijn boot is geen oorlogs-
Luister nou eens even, het is niet
zo erg als het zich laat aanzien, ant
woordde overredend de neef van Piet,
mijn vrouw en ik kunnen met jou aan
boord slapen, voor de kinderen neem ik
tenten mee en als we wat behelpen moe
ten dan behelpen we ons, de opzet is
juist om zo primitief mogelijk te leven,
we willen eens wat anders zien dan de
Place de l'Opera, die gaat ten slotte op je
zenuwen werken.
Ja jazei Piet en hij reken
de: drie volwassenen en vier kinde
ren het zou gaan.
Alleen meenemen wat strikt nood
zakelijk is. waarschuwde hij nog en het
besluit was genomen, Ze zouden een
week gaan zeilen in de Biesbosch, het
land van water en zon, van wegschui
lende polders en verborgen kreken, van
sombere donkere grienden en fluisteren
de rietvelden
Op de vastgestelde dag kwam het ge
zelschap in een steigerende bestelauto bij
Piet Waterman aan Uit de cabine stap
ten neef Wim met zijn vrouw.
Hier-zijn we, zei Wim.
Hier ben ik. zei Rie. zijn vrouw en
in haar stem was een klank van afweer
alsof zij zich al bij voorbaat vrijmaakte
van de gevolgen welke het avontuur
zouden aankleven.
Na deze begroeting ontsloot Wim de
deur van de bestelruimte om de kinde
ren uit te laten. En toen bleek welk een
verkeerde voorstelling Piet zich van kin
deren gevormd had.
Het eerste kind sprong naar beneden,
hij was een kerel van zes voet, of daar
omtrent. lang. Nummer twee, de Frans
man. volgde, hij was tengerder van fi
guur en van lengte was hij korter dan
zijn voorganger, maar verder leek hij
een knaap die tijdens de oorlog zijn
partij flink had meegeblazen in het
orkest van de ondergrondse strijd
krachten. Daarna kwamen de meisjes,
twee jongedames, die al onmiddellijk de
sympathieke belangstelling trokken van
een passerende jongeman.
Aardige kinderen, grinnikte Piet
toen hij zijn verbazing te boven was,
aardige kinderen, herhaalde hij ze
zijn gelukkig de wieg en de luiers ont
groeid
Ze zijn wel groot, maar ze hebben
nog een kinderverstand, bromde neef
Wim, die bedrijvig in de wagen klom
voor het aanreiken van de strikt nood
zakelijke bagage
Bereidwillig hielDen de jongens hem
en zij stapelden achtgr het hek alles op
tot een hoge berg van tenten, bedden,
dekens, koffers, dozen en cakebussen
Met de handen wanhopig in de lucht
zag Piet het geval aan.
M - moet - dat - al - les - mee,
stotterde hij.
Minder kan het toch niet. meende
Wim en zijn vrouw somde op waarvoor
alles nodig was: Twee dekens voor de
jongens, twee voor de meisjes, vier ma
trassen, twee tenten, kopjes en borden,
een paar pannen met gebraden eenden,
want er moest iets te eten zijn, enkele
bussen met flessen wijn. dat waren zij
in Frankrijk gewend, vanzelfsprekend
behoo.-den daar dazen bij Mannen moes
ten zich eigenlijk met zulke dingen niet
bemoeien, alleen vrouwen konden be
oordelen wat er voor zo'n hele week
Al goed al goed. weerde Piet
af. breng alles maar aan boord.
Na een uur van zorgvuldig passen en
meten was de gehele inboedel voor de
mast geborgen, maar het fornuis moest
daarvoor verhuizen naar het open ruim
achter de mast.
Dat is veel beter ook. stelde Rie
vast. 't zou daar voorin nogal warm
wcyden tijdens de kokerij. Als een veld
heer ziin slagorde, zo overzag zij de
rangschikking der dingen en zij ont
dekte een zwakke plaats in de bezetting.
Er moet een oliestel mee. besliste
t».
Wo hebben toch een fornuis, protes
teerde Piet.
Een prachtig uitzicht op de Grand
Canyon in Grand Canyon National
Park. Dit territorium ligt in het
Zuid-Westen van de Amerikaanse
staat Arizona. In de oertijd stroom-
de de Coloradorivier door dit
plateau.
Hebben we niet genoeg aan, ant
woordde Rie gedecideerd en overtuigend
bewees zij waarom een oliestel nodig
Terwijl de aardappelen en de groente
op het fornuis stonden, kon zij het vlees
of de bout in het oventje warm houden,
de pudding of pap was dan al klaar, de
soep^ja voor de soep, moest er een
En we zouden zo primitief mogelijk
leven, waagde Piet op te merken.
Primitiever kan het niet, antwoord
de Rie beslist. Een ogenblik zag Piet haar
verdwaasd aan; hij dacht aan de manier
waarop hij en zijn vriend leefden als zij
in de Biesbosch toefden, maar als een
massief brok zekerheid stond Rie tegen
over hem en hij besloot te zwijgen, het
deerde hem tenslotte niet als haar dagen
stuk zouden gaan aan de urenlange be
slommeringen voor de pot.
Dan zijn we vaarklaar, besloot hij
gelaten, nadat het oliestel aan boord was.
Dan heb ik nog wat, zei Wim op
eens, er mag aan boord alleen Ne
derlands gesproken worden. Maldie en
Jacques moeten zich in onze taal leren
uitdrukken.
Dit besluit werd met algemene stem
men genomen en met een kano op sleep
touw werd de vaart begonnen met als
voorlopig doel Jannazand, waar voor de
jongelui de tenten zouden worden opge-
Jeruzalem, Jeruzalem, gij die
profeten doodt en stenigt, die
tot u gezonden zijn, hoe menig
maal heb Ik uwe kinderen wil
len bijeenvergaderen, gelijker-
wijs een hen hare kiekens onder
de vleugelen vergadert, en gij
lieden hebt niet gewild.
Lukas 13 34.
HEL zijn trieste woorden, die wc
hier lezen. Teleurstelling en smart
liggen er in opgesloten. Jeruzalem, de
heilige stad, het eeuwenoude bolwerk
en brandpunt van de Joodse geloofs
gemeenschap, Gods woonplaats in deze
wereld. Maar ook de stad, welke de
profeten doodt en stenigt die tot haat
gezonden zijn. Meermalen is Jezus er
geweest om haar kinderen bijeen te
vergaderen gelijkerwijs een hen hare
kiekens onder de vleugelen vergadert.
Maar deze kinderen wilden niet. Zij
verwierpen de Christus. En hardheid
des harten en ongeloof leidden ten
slotte tot het kruis, een vloekhout en
martelwerktuig, waardoor de Gekrui
sigde werd tot een aanstoot voor de
Joden en een dwaasheid voor de hei
denen. Bij het lijden, dat Jezus voor
deze wereld heeft moeten doormaken
en dat is uitgelopen op de dood aan
het kruis, heeft Jeruzalem een grote
rol gespeeld.
Er zit aan dit alles een diep-tragische
kant. Immers, God had de Joden afge
zonderd van alle volkeren der wereld
en aan dit volkje in de grijze oudheid
Zijn bijzondere openbaring geschonken.
Zo is het Gods uitverkoren volk ge
worden en drager van Zijn beloften.
Eeuwenlang heeft het vol verwachting
uitgezien naar de komst van de Mes
sias. Daarvan getuigt het Oude Testa
ment op menige bladzijde. Maar wan
neer dan de Christus komt, herkennen
en erkennen zij Hem als zodanig niet.
Zij zien in Jezus slechts een Godslaste-
zet. Zo was het voornemen, doch Pluvius
had iets anders voor hen weggelegd.
Met een flinke bries in de rug vlogen
zij de Merwcde op, de boot was zwaar
geladen, doch zij sneed het water als een
scherp mes de boter.
Hèdit was varen, het leven was
goedhet leven was mooi, het vrije
water was toch verre te verkiezen boven
de gloeihitte van het asphalt der cultuur
steden. Parijs was de koningin der steden,
maar zijn waarde bleef beneden die der
feestelijke wateren.
In een grappig taaltje bezong Jacques
de lof der Nederlandse rivieren, terwijl
Maldie in onnavolgbaar Brussels-Vlaams
snapte over de natuur, die door de dom
me mensen werd verkracht en verraden.
Hettie stak haar neusje in de wind en
zei telkens herhaald: Hé, niets anders
dan: Ha!
Dirk vertelde van zeiltochten op de
Loosdrechtse plassen golven meneertje...
om van te schrikken en zonder reef in
't zeil... later had h(j er met ijzing aan
terug gedacht. Wim zat vergenoegd rond
te zien en hij had vrede met de gehele
wereld.
Rie had zorgenrimpels boven haar ogen,
zij zat gevangen in de plichten van de
verantwoordelijkheid voor het lichame
lijk welzijn.
Zouden jullie de kachel niet aan-
raar in plaats van God, zoals Hij Zich
in Hem vol liefde en genade over de
wereld heenbuigt. Zo kon de Jood
nooit verder komen dan Advent. Het
Kerstfeest ging aan hem voorbij. We
gaan iets verstaan van de diepe be
wogenheid van de woorden boven deze
overdenking.
Maar God gaat Zijn weg met deze
wereld. Geen schepsel is in staat daar
iets aan toe of af te doen. Nog sterker
gezegd: zelfs de mens in zijn boosheid,
zijn hardheid des harten en zijn on
geloof kan .uiteindelijk slechts God
van dienst zijn. Wie zal het wagen in
een enkele regel de diepe zin van het
kruis te vertolkenWat door dit kruis
is openbaar geworden? Moge volstaan
worden met er aan te herinneren, dat
juist de Gekruisigde Christus de over
winnende Christus is geworden.
Maar nu mogen wij dit alles niet
verkeerd verstaan. Alsof Jeruzalem
in zijn verwerping van de Messias vrij
zou zijn van alle schuld. Evenmin als
Judas. Van hem zegt Jezus: de Zoon
des mensen gaat wel heen gelijk van
Hem geschreven staat, maar wee de
mens door wie de Zoon des mensen
verraden wordt. Het ware hem goed
geweest als die niet geboren was. Ookr
op Jeruzalem heeft Jezus de volle
verantwoordelijkheid gelegd, hetgeen
blijkt uit het slot van vers 34: en gij
lieden hebt niet gewild.
Christus wil Heer zijn over het ge
hele leven. Waar en wanneer de
mens in zijn gezindheid, denken of
handelen de Christus verwerpt, draagt
hij daarvan de verantwoordelijkheid.
Zondags-christendom is niet toerei
kend! Dit echter is de zekerheid voor
hem, die waarachtig geloven mag:
God laat niet varen Zijner handen
werk. Zijn Koninkrijk komt en Zijn
liefdevolle vergeving is voor allen,
die mogen geloven.
Alphen a/d Rijn. L. J. G. Veenendaal.
(Oudshoorn).
EREDIENST
Dreunend komen velen binnen,
als dragonders, zwaar en log.
Wiss'len 't laatste nieuwtje nog
als de dienst reeds gaat beginnen.
Doch het is nog niet zo ver.
(TOrganist moet eerst gaan speien.
Zolang mag men zich vervelen,
t Geeft niet veel, want 't is geen ster.
Vijf minuten voor de tijd
laat het orgel zich wat horen,
maar eer 't kunstwerk is geboren
wordt de Dienaar opgeleid.
Vóór mij spelen er wat kind'ren
met een kerkboek, open-dicht,
wat toch op-de-duur ontsticht,
maar Moe schijnt het niet te
hind'ren.
Tot er plots een psalmboek valt
Moeder is ineens erg wakker,
want ze dreigt de kleine rakker
als hij weer haar rust vergalt.
Met een ijv'rig dienstbetoon
tracht de predikant te boeien.
d'Aandacht gaat een weinig groeien,
'n Hoestconcert volgt straks als loont
Nog in 't kerk'lijk voorportaal
gaat de goê-gemeente roken,
want ze was te lang verstoken
van dit geurend ideaal.
d'Organist raakt nu op dreef,
maar z'n klanten zijn verdwenen.
Daarom gaat hij ook maar henen.
Slechts de oude koster bleef.
'k Hoor de mensen onderweg
nog wat over „doom'nee" praten,
'k Hoor: 't Was goedmaar ook
't verwaten:
't Was niet veel bizonders, zeg!
Straks, bij koffie en bij koek
is de indruk gauw versleten.
Maar één zal haar nooit vergeten:
d'arme ZONDAAR, in zijn hoek....
ROBBIE RADAR
maken, een kop koffie mogen we wel
hebben, beval zij vragend.
Laat maar, deed Wim kort.
Och moe, verweet Hetty.
Madam, protesteerde Jacques.
Het zou smaken, beleed Dirk. doch
Piet nam de beslissing.
In de sluis te Werkendam, zei hij.
Toen zij in de sluis lagen, zag hij be
denkelijk naar de lucht, hij raadpleegde
zijn horloge en hij kwam terug op zijn
besluit.
Overredend begon hij te spreken:
Zeg Rie. luister nou eens even; de
lucht zet aan, we hebben wind tegen en
het laatste staartje van de eb
Geen koffie zeker, viel Rie hem in
de rede; je kan me vertellen zoveel
je wilt, maar hier wordt eerst koffie ge
dronken.
De vrouw regeerde ook aan boord en
van de krappe tijd ging een kostelijk uur
verloren.
En nu. vroeg Wim. terwijl hij de
laatste broodkruimels van zijn bord als
voer voor de vissen buitenboord wierp.
Eerst kopjes wassen, als we varen
kan je geen voet blijven staan, ant
woordde Rie.
Denk om de tijd. waarschuwde Piet,
doch Rie was onverbiddelijk... de smeer
boel moest eerst opgeruimd worden. En
weer ging een kwartier verloren.
De discipline aan boord is prima,
zei Piet ironisch.
Dat behoort zo, bevestigde Rie en
hiermee waren de verhoudingen voor de
volgende dagen vastgelegd in een grond
wet van vooroorlogse waarde.
Hecht tegen de wind in moesten zij
lageruit laveren; de rollen waren goed
verdeeld. Piet stond aan het roer. de
meisjes bedienden de fok. de jongens elk
een zijzwaard, Riek en Wim waren de
passagiers voor wier genoegen de be
manning zwoegde.
Zwoegen was het; keer op keer moest
de boot na een korte gang rond en zij
vorderden slechts langzaam. Daar. waar
bij de stenen muur het water breder
werd ging het sneller, maar toen bij
Pauluszand het getij verlopen was. stond
de zon al laag weggedoken achter de
grienden van de Dood. Bovendien vlakte
de wind af en voor de zon schoven don
kere regenwolken.
Wc halen Jannazand niet i .'iet
zuchtend, want hij dacht aan kj-
lcn welke de nacht zou oplev i
Dan blijven we hier, we moeien eten
ook. besloot Rie
De vloed kwam sterk opzetten en grim
mig zag Piet hoe de boot in de windstille
diepe gleuf tussen de hoge grienden
begon terug te drijven meter na me
ter
Tegen deze stroom schoot alle schip-
perskunst te kort, temidden der onher
bergzame grienden moest het anker néér.
Piet peinsde op de nacht, maar Rie
lachte met zijn zorgen. Zij had wel iets
anders om aan te denken' er moest voor
zeven personen gekookt worden. Geluk
kig had zij in wijs vooruitzien voor de
eerste dag drie gebraden eenden meege
nomen en een pan soep, die nu slechts
warm gemaakt behoefd.' te worden.
Bozeten door een felle dadendrang
stond Rie op om resoluut te bevelen:
Wim jij maakt het fornuis aande
Jongelui schillen aardappelen Zelf maak
te zij een bus groente open en Piet
peinsde op de nacht.
De maaltijd werd een feest, zij aten
als dijkwerkers, zij dronken wijn uit bier
glazen en zii plaagden elkaar met goed-
mo-dije spot, maar Piet peinsde op de
En ze£ nu maar eens hoe we slapen
moeten, zei Rie na het eten.
(Wordt vervolgd)
Alleen meenemen waf strikt noodzakelijk is
mmmirp Goc/ laat niet af
