JflEUWE LEIDSCHE COURANT
VRIJDAG 26 AUGUSTUS 194©
Leven onder de West-Europeanen
Luik houdt ochtend-groentemarkt
met overvloed
De weg, die belangrijker was dan de auto
(Van een onzer verslaggevers)
Het leven in Luik staat des nachts
geen minuut stil.
Jankend trekt, iedere zeven minuten,
tram naar Seraing door de bocht by
het Plein van de twintigste Augustus.
En in iedere tram zitten vermoeide men
gen In de avond: late thuiskeerders die
het wielrenfeest in de industrievoorstad
ran Luik beleefden. Te middernacht: ar
beiders. die slaperig naar de fabrieken
in de Maasvallei rijden. Om drie uur
Tito, de afvallige...
bekend Neder
lands dichter kan men zeggen: „Moskou
laat niet af van haat en wraak en spijt",
Tito aich een afvallige toont. Tito is
nog slechts een begin, maar wie zegt
t, dat als zijn ideeën het lichaam van
Kommform zouden gaan dooraderen,
langzaam maar zeker, het Tito-isme
epidemisch zou worden, de politiek van
het Kremlin tot vereenzaming gedoemd
is? Tito maakt school en zulks veroor
zaakt angst bij Kommform en Moskou.
Du sublime au ridicule, il n'y a qu'un
pas! Ergens in de Franse sector van Ber
lijn, woont op een derde verdieping,
zekere mijnheer Scholz. Zijn deuren zijn
versterkt met ijzeren staven en zijn ra
men van tralies voorzien, omdat de
Sowjet-autoriteiten op het hoofd
deze uitvinder
een communistisch
„splintenpartytji
een prijs gezet heb-
Soholz,
'l Verklaarde
uitzicht
reeds vier duizend
leden achter zich aan ziet huppelen,
heeft een boodschap aan Tito gezonden
met een groteske sympathie-betuiging.
En gisteren werd hij zoals elders gemeld
wordt, door de Franse autoriteiten ge
arresteerd.
Ook Scholz gaat het imperialistische
bolsjewisme de nek omdraaien,
zogenaamde internationalisme
Sowjet-Unie is puur 'bedrog. Alle begin
ïs moeilijk, maar ook het Bolsjewisme
was als idee eens sleohts een onschuldig
uitziend woekerplant je in de flora
een of andere herseniwinding en
ziet maar, tot welk een wereldmacht die
idee is uitgegroeid! De guirlande
Russische scheldwoorden om het hoofd
van Tito, bewijst slechts, tot welk
politieke grandeur deze reeds gekomen
is. De Russische maarschalk Worosjilow
heeft bij de herdenking van het feit, dat
Roemenië vijf jaar geleden „bevrijd"
werd. zijn collega Tito een verrader er
fascist genoemd en zelfs gedreigd me
directe, gewapende interventie. De „pa'
pieren-oorlog" tussen Moskou en Bel'
grado is uitgebroken en de uitgewisselde
nota's vallen neer als herfstblaren
de „Kominform-eik". In Hongarije, Bul
garije en Albanië heeft men reeds eer
der de communistische „flitspuit" gehan
teërd ter zuivering van het Tito-isme er
de Westerse invloeden. Hongarije gaf het
proces tegen Kardinaal Mindszenty
aanschouwen. Aan de macht van Laszlo
Rajk, minister van Buitenlandse Zaken,
werd een einde gemaakt.
Kostov, de vice-premier van Bulgarije,
moest enige communistische toontji
ger gaan zingen en hoeveel andere ele
menten, diie Tito welgezind wart
ten in de Kominform-landen, v
tia's aan de orde van de dag zijn, niet
spoorloos verdwijnen. Het deed dan ook
onwaardig, onwaarachtig en belachelijk
«an, dat Moskou in een nota aan Joego
slavië gewaagde van „onmenselijke
volging van Russische burgers". Het was
duidelijk, dat Moskou de Joegoslavische
communisten tegen Tito trachtte op te
eet ten, hen aansporende zo nodig de
leiders door anderen te vervangen. Bij
de dreigende regenbuien van het „Wes-
ters-imperialisme", wil Moskou de Kom-
inform-genoten onder één, internatio-
Baal-communistische familie-paraplu
scharen en Stalin duit het eigen natio
nalistisch paraplu-tje van Tito in geen
geval. Het antwoord van Tito was wel
enigszins laconiek. Hij toonde zich be
reid, alle Russische burgers die in Joego
slavië gevangen zijn, naar Rusland uit
*e wijzen. Wat hem betrof, konden die
Russen „gerust een vrij vervoer-kaartje"
Belgrado—Moskou krijgen, teneinde zich
bij de Russische Heilsarmée te voegen.
Tito sloeg zich op de borst en sprak:
„geen druik van buiten zal de binnen-
en buitenlandse politiek van Joegoslavië
kunnen wijzigen." Tito zegt wel eens
meer iets. Hij heeft ook verklaard, dat
hij aan het Westen sleohts koper en lood
zal verkopen en niet de Joegoslavische
ziel, plus het Joegoslavische geweten.
Wij willen dit gaarne geloven, maar als
Tito met Washington in onderhandeling
treedt, zal de Amerikaan toch waarbor
gen eisen, dat de dollars op de juiste
wijze worden besteed en zeker niet de
bloei van het communisme ten goede
komen. Bij de uitvoering van het z.g.
vijfjaren-plan zijn voor Tito in econo
misch en technisch opzicht nog zeer veel
moeilijkheden te overwinnen en hij kan
het stellig niet bolwerken zonder buiten
landse concessies. Door de stopzetting
van Hongaarse en Tsjechische leveringen
i6 een moeilijke situatie ontstaan voor de
«lectrificatie van het land, één der pij
lers waarop het vijfjaren-plan rust. Mo
menteel zijn er tussen de Ver. Staten en
Joegoslavië economische besprekingen
aan de gang, terwijl er onderhandeld
wordt over een lening bij de Internatio
nale Herstelbank. Een breuk tussen Tito
en de Kominform, dus met Moskou, kan
Washington niet anders dan zeer
gervallig zijn. De Balkan is steeds
historisch kruitvat geweest, óók thans
zijn er lonten genoeg, maar waant het
Kremlin zich zo machtig, dit heilloos
risico aan te durven? Voor het ogenblik
worden troepenbewegingen naar de Joe-
foalavische grens officieel ontkend.
des ochtends: arbeiders, eën in rust-
gaande nachtploeg, die huiswaarts tram-
tegen zessen: zeer vroege Lui
kenaren, de slaap nog in de ogen en de
baard nog ongerept, die ter groentemarkt
tygen.
Tegen de oude gevels aan, midden op
de grote pleinen en tot aan het water
de Maas staat de rijkdom van de
Waalse tuinderijen uitgestald. Gister
avond al, tijdens de rit door het op en
neergaande land. hebben we een indruk
gekregen van rijkdom en weelde. Van
daag tussen pruimen en perziken, ap
pelen en peren, bananeneen sinaasappe
len, citroenen en dadels en vijgen, sla
knoflook en hele bastions van groen
tekisten met allerlei, krijgen we dat nog
De markt barst van de overvloed.
Het wemelt er van karren en kratten.
Daar worden de karbiezen 'ge
vuld der oude ventjes. die in
kopen voor moeder de vpouw komen
doen en die der matineuze huismoeders,
die vóór het ontbijt nog voor de mid-
dagpot zorgden. Aardappelen en peen.
komkommer en appelen daarover
heen gestrooid, met als bekroning: prui-
de zijstraten, die alle op deze
marktpleinen - vol - groen - en - bloe
men monden, floreert de groothandel.
En niet alleen in groente. Kazen en
vaten boter rollen naar binnen en naar
buiten, vlees wordt versjouwd en groen
te bij hele wagonladingen tegelijk naar
nieuwe bestemming afgevoerd.
:t is een merkwaardige markt. Een
markt zonder het echte marktgeroes
van onze markten. De mensen zijn ook
heel anders. Zij
welvaartstempo, dat de markt open
baart, niet helemaal hebben kunnen bij
benen. Oude marktvrouwtjes in Luik zijn
triester dan de oude marktvrouwtji
Leiden of Zwolle. En wat er aan re
tie-oorden in de omgeving open is, sluit
zich bij die algemene morsigheid a
Eén poging tot koffiehuis serveert,
gelig marmeren tafels, ballen gehakt
brood, alsmede zwarte koffie aan m
nen en vrouwen, die, mèt hun eten, ken
nelijk een brok tekort gekomen slaap
proberen te vatten. De waardin
schynlijk ook. Zij had koffie en brood,
zei ze, maar ze bracht koffie noch brood.
De rest van de stad sliep. Dat wil zeggen:
de broodwinkels en de koffiehuizen. H*
postkantoor stiet de eerste bestelling uit
en de kathedraal riep dreunend op
de vroegmis. Er hingen donkere wolken
boven het industriegebied
liet Oosten keek, of ze streken achter
haar stralen verborg. Wie dan verder wil
aarzele niet te lang, maar lade zijn trek-
kersbezit op de brede rug en bestudere
de handwijzers.
Eén vermeldde de naam Luxemburg,
zonder nochtans te zeggen hoevele kilo
meters ons van die zindelijke plek gronds
scheidden. „Dat ziet er langdurig uit",
meende te tekenaar en ik kon slechts
blijmoedig „ja" knikken.
Ergens, in een weghaak, aan de voet
van een helling, produceerde de ijverige
lijntrekker die de tekenaar is, zijn eerste
wrochtsel van deze nieuwe dag. Een brok
berg, met een lichtmast, een huis
bobbelstraat.
Ik duimde tegen de langs komende
Belgische, Nederlandse en Luxemburgse
Jannen, Pieten en Klazen, maar de tekt-
twijfelde hoogst ernstig
kwaliteiten, want de een na de ander
knikte vriendelijk gedag en reed door.
En die wèl stopten onderhielden slechts
pover buurtverkeer, waarbij ons
Wernhoutse visioenen voor de geest kwa-
Niet bevorderlijk om een aanbod
de korte afstand te accepteren,
een half uur waren we dat stand
punt evenwel te boven. „Als 't niet lang
wil, dan maar kort", overlegden we en
de eerste de beste die stopte, een ver
tegenwoordiger van een kalkzandsteen-
firma, kreeg de klandizie. Hij moest naar
Baraque en Fraiture. Tot het ogenblik,
dat België Eupen en Malmedy overnam
uit de failliete boedel van Duitsland 1918,
^as dat het hoogste punt van België. Dat
3 heel goed te merken. De Ardennen-
rind jaagt er gruwzaam over; van alle
kanten vrij spel. De mens, immer be
dacht op het scheppen van uitwijkmoge-
gelijkhéden, heeft dat gevoeld en op
Baraque de Fraiture slechts twee huizen
gezet, twee drinkhuizen wel te verstaan.
Die riepen om het hardst om de belang
stelling toen we er, na een zeer snelle
tocht op-en-neer de Ardennen door, uit
de auto van onze vriendelijke West-
Europeaan doken. „Alla, het spijt me",
naar ik ben d'r". De goede mère
Cligny had de koffie klaar. Haar gelag
kamer bleek een centrum van velen,
voor wie de beschaving tijdelijk ee
benauwd corset geworden was. Franse
trekkers per fiets, een Engelsman te voet
en deze twee Nederlanders, die er het
ogenblik zegenden, waarop hun zorg
zame vrouwen millimeters dikke truien
in de rugzakken geduwd hadden „v
de kwade dag".
Die was er dan nu. Het regende
voor het eerst in twee maanden. Uit de,
zeer spaarzaam voorkomende, boeren
hoeven stegen dies. hoorbaar, dankzeg
gingen op. Wie juist overvloedig drui
pende wolken ontsnapte in een lager
land, was minder enthousiast dan dc
waardin, die hoopte op veertien dagen
nattigheid. Het was een somber geluid.
Het werd nog geaccentueerd door het
gebrom van alsmaar langsflitsende, drui
pende auto's en waren er niet levens
grote gendarmen geweest, die met
stige gezichten achter klaarblijkelijk ge
vaarlijk „wild" aanzaten, Baraque
Fraiture had, wat ons betreft, even goed
een deel van de Scheveningse Strandweg
kunnen zijn op het toppunt van
allermiserabelst seizoen!
„Hoe gaat U naar Houffalize of
Roche?" vroeg ik de waardin.
„Op de vélo", zei het beste mens.
„Dan gaan wij maar tippelen", beslisten
wij en achter de Franse fietsers aan
de Engelse wandelaar, sloegen we
vijftien kilometer in naar Houffalize.
„Als alles ons voorbij gaat, sjouwen
we daar drie uur over, Eduard".
Eduard haalde z'n schouders op. „Een
peuleschil", zei z'n blik.
Het was heerlijk.
De wind loeide over de smalle weg
slingerde grauwe slierten om de berg
toppen ver en dichtbij. Daaruit spoot dan
regen neer. die van alle greppeltjes
beekjes maakte. Het klokte en sijpelde,
ruiste en droop alom. En de hoge den
nen, met hun stammen als zuilen
een kathedraal, juichten. Zo nu en
hakte de zon een gat in het grauw
grijs boven en dan was één sector
de Ardennen geel van koren, paars
hei en groen van wei.
Heeft Erasmus het al niet gezegd: „Dc
weg is belangrijker dan de herberg"?
Deze West-Europeaan, die over deze
zelfde oer-oude wegen getippeld heeft,
naar datzelfde Straatsburg en verder weg
nog Bazel, heeft dat waarschijnlijk ge
zegd met het oog op die geweldige vijf
tien kilometer tussen Baraque en Houf
falize. Helaas, negen kilometer vooi
eindpunt stopte een auto. Berustend
stapten we in. Het was twaalf uur dertig.
Hoe Eduard van Beinum als Nederl.
ambassadeur optrad in België
Tien pianisten in Oostende tot concours toegelaten
Hebt ge 's avonds laat wel eens door Oostende gewandeld? Door de smalle, slecht-
bestrate steegjes, waar talrijke flauw-schynende muurlampjes u vertellen, waar ge
een potteke bier kunt kopen. Waar ook schoon volk u inviteert eens een glaoske
te komen drinken in 't café. Hebt ge dan ook wel eens over de Zeedyk gelopen
en de geur ondergaan van kreeften en gedroogde schol? Hebt ge, zo vraag ik u,
dan ook wel eens het gevoel gehad, dat er voor de gemiddelde Oostendenaar maar
weinig dingen van waarde zijn, als hy zijn biertje maar heeft en wat kan slenteren?
Het zijn merendeels jonge mensen, deze
buitenlanders, die thans hier zijn. Can-
Maar toch, in ernst, heeft dit leven ln
het Adagio-tempo voor de Noord-Neder-
lar.der zijn bekoring, zij het dan ook
tijdelijk. Ons Presto moet eens eve
een langzamer deel overgaan en
conventies, die vaak zo door en door
burgerlijk zijn, moeten eens even door
broken worden. Dan is het goed even
vacantie te hebben in Oostende, waar
men zich niet haast, waar de door de
oorlog geslagen ruines nog ruïnes zijn,
waar ge s nachts om 12 uur nog een
pakje Amerikaanse sigaretten kunt kopen
voor 18 francs of een overhemd of
romannetje van Courths Mahler.
En de talrijke buitenlanders, die hier
thans zijn t.g.v. het muziekfestival, onder-
jaan allen deze sfeer als iets plezants.
De Fimnen verbazen zioh over de weinige
Frédéric De Vreese, wiens Piar
concert in Oostende tienmaal wor
gespeeld.
discipline, de Spanjaarden vervelen zich
lichtelijk door het ontbreken an span
nende sensatie, de Fransen zoeken tever
geefs naar meer pikanterie, de Engelsen
generen zich heimelijk over hun een
zijdigheid op taalgebied en kruipen spe
ciaal in hotels met het opschrift: English
spoken en de Oostenrijkers begrijpen
waarom ze 's avonds wel een tango,
foxtrott of boogie-woogie door de straten
horen schallen, maar geen wals
Strauss of een Menuet van Mozart. En
toch amuseren zij zich, juist door deze
tegenstellingen.
didaten voor het internationale muziek-
zang en piano. Twee er
dertig pianisten onder de 30 jaar zijn
thans vóór-geselecteerd, door een jury
waarin Nederland vertegen
woordigd is door Everhard van Beynum,
onder-directeur van het Kon. Conserv;
torium te Den Haag. Tien pianisten zijn
tot het openbare concours toegelaten,
helaas geen Nederlanders. Op twee
den spelen deze 10 finalisten met orkest
René Defossez het speciaal v
>urs geschreven Pianoconcert
21-jarige Belg Frédéric De Vreese
solowerk naar keuze. Dit werk
Vreese mag dan in de pianopartij ietwat
orkestraal zijn geschreven en als gehele
compositie een kleine vermenging
stijlen geven, de idee om voor zo'n
werk van een Belg verplich
tend voor te schrijven (hiervoor
wedstrijd onder de Belgische componisten
uitgeschreven) is zeker navolgenswaardig
ook nog eens in Neder
land wordt gehouden.
De concerten beginnen hier
een kwartier voor de aanvang maakt
;n harde bel al diettijd bekend, dat
iets te doen is in de Schouwburg. Twee
avonden heeft het Metropolitan Ballet uit
Londen hier werken uitgevoerd op
ziek van Tschaikowsky, Arensky
Borodin.
In aanmerking genomen, dat de toneel
ruimte vrij klein is, werd er prachtig en-
semblewerk geleverd. In Le Lac des
Cygnes waren er technisch wel eens wat
zwakke momenten, maar in Coppélia en
Prince I-gor werd er heel sterk en met
veel muzikaliteit gewerkt. Speciaal noem
ik de jonge Svetlana Beriosova en Michel
de Lutzy, maar ook Celia Franca als
Swanhilde in „Coppélia" wist volkomen
ertuigen. De leidster Cecilia Blatch
maakt zeer veel ernst met de opleiding
choreografisch was ook alles volkomen
verantwoord. Het orkest werd geleid door
John Lanchbery.
Het eeuwfeest van het Conservatorium
beheerst nog steeds het kunstzinnige
leven hier. De A'damse dirigent Eduard
van Beinum heeft er ook aan deelgeno
men en hij was vol bewondering, net
zoals de Oostendenaren vol bewondering
voor zijn capaciteiten waren. Het Kur-
zaal-orkest heeft bijzondere prestaties
geleverd, 's Morgens en 's middags repe
teren onder Van Beinum, 's avonds 5 maal
het concert van De Vreese spelen
dan toch nog fit blyven. Een pracht
geest heerst er onder deze musici, di<
ons nog wel een voorbeeld kunnen ge
ven. En het is zeer zeker voornamelijk
aan de conservatorium-directeur E. De
Vlieger te danken, dat deze geest
Onder Van Beinum werden gespeeld de
Ouverture Carnaval Romain van Berlioz,
Wat de raad van Voorhout verder behandelde
Allen broeders
Voorhouts raad besloot voorts, aa
an Dam 50 subsidie te verlenen
reiskosten voor het bezoeken door zijn Aan het einde van de vergadering nad
de ambachtsschool te Leiden, het afscheid var. de in September met-
Van H. A. Klaar zal een stuk grond wor- terugkerende raadsleden en wethouders
den aangekocht. De heer v. d. Nouland P*aats; Wethouder
De heer W. H. van der Linden, voorzitter van de commissie zomervacantie-
bezigheden „Groe/ioord", overhandigt aan Jan van Groeningen de wisselbeker.
By de heer Van der Linden enige bestuursleden. Rechts van de microphoon
in donker costuum de heer D. Vylbrief, van de gemeentelijke commissie, en
geheel links de heer J. P. van der Holst, voorzitter van „Groenoord".
Foto N. van der Horst
„Groenoord" bezorgde vele kinderen genot
volle dagen
Voetballer Jan van Groeningen kon Nieuwe Leidsclie
Courant-wisselbeker in ontvangst nemen
De populaire en actieve buurt- en speeltuinvereniging „Groenoord" heeft gis-
pren onder buitengewoon gunstige weersomstandigheden ofschoon de parels
weet op het hoofd der leidsters en leiders stonden haar prachtig slottuin-
feest gehouden. Allen, die hieraan hebben deelgenomen, waren bezield met
enthousiasme, dat de dag tot eën groot succes heeft gemaakt, waarop vooral
jeugd met heel veel goede herinneringen zal terugzien. De spontane geest
drift culmineerde wel in de grootse prijsuitreiking, die om vier uur, in tegen
woordigheid van vele ouders, plaats vond.
De heer W. H van ier Linden,
zitter van de Commissie v
cantie-bezigheden en secretaris van
Groenoord", opende de dag met een
korte toespraak Hij wees er op. dat de
nissie haar uiterste best heeft ge
daan om de jeugd gedurende de vacantie
aangenaam bezig te houden. Het pro
gramma was steeds gevarieerd. Spr. her
innerde aan de gulle medewerking, die
van tal van kanten mocht ondervin
den Zonder die hulp zou de commissie
een wellicht onuitvoerbare taak
hebben gestaan. Dank werd gebracht
allen Er hebben ongeveer 270 kin
deren aan de vacantie-bezigheden deel
genomen, een mooi getal weliswaar, maar
dat toch nog kan worden opgevoerd.
De spelen hadden een vlot verloop en
e mogen wel zeggen, dat de jeugd een
dag vol vrolijkheid en goede ontspanning
heeft gehad. En vooral dit laatste is
hoogst belangrijk. Want „Groenoord"
weet wel, dat alleen verantwoorde re
creatie gezonde vrolijkheid inhoudt
Gedurende de afgelopen drie weken
zijn heel wat wedstrijden gehouden. In
het voetbaltournooi heeft „Groenoord",
zoals bekend, beslag weten te leggen op
de eerste prijs. Jan van Groeningen
mocht dan ook de naar de mening
de voorzitter zeer fraaie, wisselbeker
de Nieuwe Leidsche Courant in
Van de spelen van gisteren noe
ij: eierlopen, touwtjespringen, bloem-
po'.tenrace. was-ophangen, aan- en
kleden, blindelings nummers-trekken,
blokjesrapen, turfrapen, zaklopen, zuig-
flesdrinken en treintjelopen. De prijzen
aren prachtig
Aan het eind van de dag heeft de heer
Van der Linden gewezen op de presta
ties der deelnemers in het kader der be-
gheden De heer D. Vijlbrief.
tegenwoordiger van het gemeentelijk
mité voor vacantiebezigheden, zei,
„Groenoord" best uit de bus is gekomen.
Leidsters en leiders hebben op bijzondere
wijze gewerkt. Ook was hem de in
belangstelling der ouders opgevallen. De
heer J. P v d. Horst, voorzitter, besloot
toespraakje met de woorden:
.Groenoord" doet, is altijd goed".
SHAW: MIDDEL TEGEJS
MISDADIGHEID
George Bernard Shaw, de. 93-jarige
toneelschrijver, heeft weer eens
zich doen spreken door één van
beroemde aparte zienswijzen de
reld in te sturen. Hij heeft nu 1
een ingrijpende genezing voor de cri
minaliteit voorgesteld: „Schaft de ge
vangenissen af en doodt de gevange
nen. Als wij een hongerige tijger of
een cobra in de tuin ontdekken,
ven we die geen straf. Wij maken het
beest dood, omdat het ons doodmaakt,
als wij het niet doen. Vlooien, luizen,
witte mieren en Australische konijnen
moeten uitgeroeid worden en niet be
straft worden. Precies dezelfde nood
zaak doet zich voor in het geval var
onverbeterlijke gevaarlijke mensen
toerekenbaar of ontoerekenbaar,
idioten en vijandelijke soldaten. De
meest humane methode is, volgens
Shaw, misdadigers gewoon naar
te laten gaan en als zij slapen door
middel van een reukloos gas ervo
zorgen, dat zij niet meer wakker
de i. Vijandelijke soldaten moeten wij
dood maken zonder te letten op de
wijze waarop. Indien misdadigers op
het goede pad gebracht kunnen wor
den, doe men het. Dan moet men wel
willend toezicht houden op hen, en her
leiden, zoals men kinderen doet"
Shaw noemde het systeem van gevan
genissen de „verschrikking van ir
staatsdienst staande meedogenlozi
kwelgeesten". Dit alles schreef G. B
S. op een briefkaart aan alle Engelse
krantenredacties, in antwoord op de
vele vragen, wat hij van de doodstraf
denkt. „Terechtstellingen dienen
een geest van welwillendheid en i
ontschuldiging te geschieden", schrijft
hij verder. „De galg, de bijl, de guil
lotine en de electrische stoel zijn alle
psychologische fouten, omdat zij
taties uitlokken van pubers en maken
dat gevoelige mensen met de misda
diger sympathiseren. Doden dient nie:
tot een sport of een schouwspel ge
maakt te worden. Er is niemand op de
wereld, die geen vlo zou doodmaken.
Slechts vegetariërs doden niet c
voedsel". Shaw is vegetariër. Shaw
ook erg oud en heeft in die lange ja
ren blijkbaar nog nooit gehoord
„Gij zult niet doden
de Symphonie van César Franck e
5e Symphonie van Beethoven. Aan het
applaus en het bravo-geroep van
zeer talrijke publiek scheen geen einde
te zullen komen. En toen ik met veel
moeite tot de solistenkamer va
schouwburg was doorgedrongen on
Ned. maestro geluk te wensen, had ik
wel hard willen roepen: „Zo'n dirigent
hebben we nu in Nederland." Ik riep
het natuurlijk niet hard. maar ik dacht
het. En niet zonder reden, want Van
Beinum heeft na drie repetities
kelijk wonderen gedaan met dit orkest.
De heer Christian Dupriez hield
zeer interessante lezing over Debussy
et son temps" en nog steeds rijden
auto's uit diverse landen rond met vlag
getjes van het muziekfestival en
cours. Ook een wagen uit Den Haag Is
er bijgekomen, nl. die van onze zangeres
Henriette Sala. die Nederland vertegen
woordigt in de jury van het zangcon
cours. Hierover de volgende maal. Even
treek ik uit deze muziekdrukte orr
Brugge te gaan en dan zal ik U later
iets vertellen over de kunstzolder v
Brugse schilder José Storie, waar
Churchill een trouwe gast is.
Corn. Baaoski.
Bij een borrel en een sigaar.
juichte dit voorstel zelfs zeer toe en
ond, dat over deze zaak veel te veel stof
ras opgewaaid. Hy zag in het vervolg
/oor deze kwesties graag een minnelijke
schikking.
Bij het voorstel tot het verlenen van
crediet voor het schilderen van 87 ge
meentewoningen kwamen de tongen los.
Volgens de heer Spierenburg kon uit het
prae-advies niet juist worden opgemaakt,
wat de kosten zouden zijn, maar spr.
dacht dat ze nogal hoog waren. Het werk
duldt echter geen uitstel. Wij zitten in
dwangpositie, aldus spr.; doen wy
het niet dan worden de kosten nog veel
hoger. Dit werd door de voorz. onder
schreven en hij zag dan ook gaarne een
voorstel tegemoet. De heer v. d. Nouland
wilde de woningen het liefst maar ver
kopen. Met gig. stemmen werd een voor
de heer Spierenburg aangeno-
100.000 te lenen en in tien jaar
af te lossen, en vijf jaar lang 1400 per
jaar, in totaal dus ƒ7000, uit het onder-
houdsfonds te halen.
nogal bezwaren, om aan de
R.K. muziekvereniging voor 1949 en vol
gende jaren ƒ250 subsidie per jaar te
geven. De heer v. d. Nouland wilde het
bedrag ieder jaar opnieuw vaststellen.
De heer Spierenburg vond het bedrag te
hoog en vroeg wat de motieven zijn. De
antwoordde; de omliggende ge
il doen het ook. het is van cultu
rele waarde en St. Caecilia is by alle
gelegenheden present. Nu wilde de raad
eerst inzage van de financiële toestand.
Een voorstel om het bedrag zo vast te
stellen, maar dan voor slechts een jaar.
werd goedgevonden met de heren Spieren
burg en Jansze tegen.
De Oranjevereniging behoeft geen ƒ25
huur te betalen voor drie dagen gebruik
der speelweide, omdat een voorstel werd
aangenomen dit te reduceren tot 10. met
de heren Nijssen
Koomen tegen. Wel waren er enige be
tegen het feit. dat de feesten
September worden gehouden. Vooral de
heer Spierenburg was voor ApriL De
heer v. d. Nouland echter wilde de
traditie handhaven en in September de
volksfeesten houden. Dit gebeurt dan ook.
Van het ministerie van Wederopbouw
en Volkshuisvesting was een schrijven
binnengekomen, of de toelating van een
nieuwe woningbouwvereniging wel nood
zakelijk was. omdat er toch in feite nog
een woningbouwvereniging „Boerhaave''
bestaat De mening van de raad was. dat
dan eerst „Boerhaav
den ontbonden. De heer v. d. Ploeg vond
het een zeer actueel onderwerp
B. en W de raad, nu toch niet bij de
pakken te gaan neerzitten. De heer
Spierenburg zag geen enkel verband tus
sen de beide verenigingen en had het
volste vertrouwen in het bestuur
nieuwe vereniging. De heer v. d. Nouland
was er voor, om een zeer strakke lijn
aan te houden bij de nieuwe vereniging
omdat „Boerhaave" een harde les is ge
weest. Laten we in ieder geval zorgen,
aldus spr., dat deze vereniging wordt op
geheven.
In de foyer van de Stadsgehoorzaal vindt de vaktentoonstelling één van haar
hoogtepunten. Er is hier wel zeer veel te bewonderen. We gaven reeds eerder
het advies: neemt u rustig de t||d!
Foto N. van der Horst
Zware surplusheffingen op bloembollen
Toch hier en daar een lichtpuntje
(Van een speciale medewerker)
45 Vc surplusheffing voor de tulpen en 40 voor de narcissen! 't Zijn nog wel
voorlopige percentages en waarschijnlijk zullen ze nog wel herzien worden, maar
im het zekere voor het onzekere te nemen hebben we ze maar aan de veilige kant
gehoudenEn dat allemaal met de complimenten van het B.V.S.!
•aste prijzen blyven. zullen die soorten
ieder jaar weer op de surplus-statistieken
voorkomen en zal de kweker, die gang
bare en gewilde soorten kweekt, daaraan
mogen meebetalen. Is het een wonder,
er zo hier en daar stemmen opgaan
Bartigon et cetera maar niet meer in
het surplus op te nemen? Vorig jaar, toen
ook flink wat doorgestoomd is. maakte
;n tiental soorten maar eventjes 80
an het totale overschot uit!
Maar voor de rest wordt de soep ook
iet zo heet gegeten als ze wordt opge
diend. Zeker, de exporteurs mogen dan
alleen de minimum-prijs in hun hoofd
hebben en diverse tulpen kunnen ze ook
voor die prijs kopen, maar voor verschil
lende dingen zullen ze de knop toch eer
heel eindje boven de m.p. moeten in
drukken. Vroege tulpen bijvoorbeeld
vooral de dubbele vroege krijgen
warempel niet cadeau. En de witte
tulpen gooit men ook niet te grabbel! De
broeiers, die het vorig jaar voor de m.p.
links en rechts met zoveel Cordell Huil
konden kopen, als ze maar wilden, moe
ten nu twee, drie gulden boven de prijs
Van de plantgoedveilingen is niet veel
daverends te vermelden. Een enkele uit
schieter. maar voor de rest is het huilen.
Met de narcissen loopt het vlot als
best zyn. Het narcissen-gewas is dil
jaar maar zo-zo geweest en dat beïn
vloedt de prijzen natuurlijk ook.
En kijk eens naar de hyacinten! Tot
voor verleden jaar ook een „geleide" teelt
met vaste prijzen. En de kwekers maar
rinnocemce telen, want dat is nog de
meest „willige", voor zover daar by de
hyacintencultuur sprake van kan zijn
Het areaal l'Innocence sprong
hoog. Waarom de narigheid van stugge
en voor ziekte vatbare soorten op je hals
Maar toen kwam de hyacintenteelt vrij
en daarmee ook de binnenlandse prijzen
De prijzen van l'Innocence hebben nu
een duik gemaakt om van te rillen. Dikke
bollen draaien voor ƒ6 per 100, daaren
tegen doet de rode Jan Bos 25 en halen
de gele variëteiten, zoals Yellow Ham
mer, op hun slofjes f 40 per 100. Waar-
't Is al weer een week of wat geleden,
dat dit vriendelijke berichtje uit de
lucht kwam vallen. En het zal U wel
licht niet verwonderen, dat toen door
'an overigens zeer nette kwekers
enkele dingen gezegd zijn, die we hier
niet zullen herhalenWant dat
berichtje zegt tegen de tulpenkwekers:
schrijf voorlopig maar 45 pet. van je
tegoed af. Niets meer en niets minder!
Voor diverse kwekers zal het waar
schijnlijk wel meer dan 45 pet zijn.
Want zij, die hun bollen via een veiling
een baas geven, kunnen van die menser
moeilijk verlangen, dat ze alleen maai
voor de lol in de weer zijn. Heeft die
kweker dan nog pech., dat m door
draaien, dan kost het hem nog idem
zoveel procent opslagloon!
En nu wilde het geval, dat kort
deze bekendmaking de veilingklokken
gingen draaien en toen werd de begra
fenisstemming helemaal volledig! Want
daar draaiden een paar partijtjes Barti
gon door en Scarlet Admiral, een stelletje
dikke bollen van Motherday en
paar van die dingen. Zoals in de afge
lopen jaren al zo dikwijls met die soorten
gebeurd isMaar de een vertelde dat
tegen de ander en U weet net hoe dat
gaat: toen de geschiedenis een schijf of
wat gepasseerd was, had men het zc
aangedikt, dat het eind er bij wijze var
spreken van weg was.
Op de duur heette het. dat de expor
teurs maar één prijs in hun hoofd had
den: de miniumprijs. En in Lisse konden
ze wel een paar extra molens laten
rukken om de doorgedraaide bollen tot
veevoer te malen, want het surplus
dit jaar alles overtreffen, wat er ir
loop van de jaren op dit gebied
toond is!
Overdreven
Inderdaad: er zijn tulpen te veel
gevolg daarvan draaien er door. Maar het
is hetzelfde liedje van vorige jaren: Bar-
tigon-met-sports. Scarlet Admiral. Sonja,
Bandoeng. Korneforus. dikke bollen
Golden Harvest en Motherday en nog
stuk of wat. Jaar-in, jaar-uit zijn er
die soorten doorgedraaid en het surplus-
fonds was er wel góed voor! Zolang
Hulst vond. dat
de tijd was gekomen, om plaats :e maken
en jongere. Spr. dankte de voor-
n de leden voor de samenwerking,
die de laatste tijd dan ook niet zo
prettigHeb ik misschien ooit iemand
door mijn woorden gekrenkt", aldus spr.,
ik alsnog gaarne de grievende
woorden terug. Spr. dankte ook de amb
tenaren en de politie en hoopte nog lang
de groei van Voorhout te mogen mede
maken.
Hoewel het mij bekend is. aldus weth.
Lindeboom in zijn afscheidsspeechje. dat
zekere oppositie tegen mijn beleid
als wethouder is geweest, betuig ik toch
mijn hartelijke dank aan allen, die in my
vertrouwen hebben gesteld, omdat ik
weet dat ik volgens ey en geweten heb
gehandeld in 'het belang van Voorhout.
Waar mensen werken, worden fouten ge
maakt, maar dat neemt niet weg, dat ik
met genoegen terug zie op de laatste drie
jaar, waarin ik een niet te stuiten ont
wikkeling die meer welvaart dn de
gemeente zal brengen heb mogen be
vorderen. Mijn geachte collega Van der
Hulst, die ongeveer 16 jaar als wethouder
opgetreden, zal het met mij eens zijn,
t er geen verschil van gevoelen in het
college van B. en W. is geweest, als het
belang der gemeente iets vroeg. Het is
echter dikwijls moeilijk, om na kennis
neming van alle feiten tot een rechtvaar
dige beslissing te komen. Tenslotte
bracht spr. de voorzitter en allen, die
t hem hebben samengewerkt, hartelijk
deed dit wederzijds aan de
beide wethouders en ook aan de eveneens
;t terugkerende raadsleden Koomen en
d. Geer. Ook deze beide heren namen
>t enige welgekozen woorden afscheid
n de raad.
Oe vroede vaderen bleven hierna nog
enige tijd gezellig bijeen. Bij een borrel
erden alle moeilijkheden
ter zijde gesteld en men zou allen haast
broeders hebben kunnen noemen. Ach,
broeders hebben ook wel eens een
Postduivenvereniging opgericht.
In het parochiehuis werd door post-
duivenhouders een vergadering gehou-
komen tot oprichting van een
postduivenvereniging. Het bestuur is als
volgt samengeteld: A. v. d. Slot, voor
zitter, J. Kraakman, tweede voorz., C.
Colijn, secretaris, P. Warmerdam, pen
ningmeester. A. 'Dijsselbloem, commis
saris. De naam der vereniging is: „De
vliegende Voorhouters".
Burgerlyke stand
GEBOREN: Adrians P H dr v P J
d Hulst en H M v d Voorn; Adrians
H M dr v Chr Langeveld en P H v d
Geest; Petrus H W zn v J Th Voorn en
M Los; Alice M L dr v J J Weve en A
M Conijn; Cornelia A M dr v J P v d
Laan en M C v d Nouland; Johannes
C N zn v H P Damen en A C Hogervorst;
Gerardus H M zn v J C Boere en M C
Derriks; Anthonetta M J dr v J Korte-
kaas en M M Hoogervorst.
ONDERTROUWD: A J Broeders en C
C de Groot.
GETROUWD: J W Jansen, 33 j en
E M Jonker, 23 j.
OVERLEDEN: Wilhelmina J M Biele-
veld, dr v J Bieleveld en M C Brouwer,
9 weken oud.
Commissieleden van de Ned.
delegatie R.T.C.
Gisteren is bekend gemaakt de lijst van
commissieleden van de Ned. delegatie
ter Ronde-Tafel Conferentie.
Van de commisse voor staatkundige
en staatsrechtelijke aangelegenheden is
minister Van Maareseveen voorzitter; le-
vice-voorz. min. Stikker. 2e vice-voorz-
dr Van Roijen. Leden: mr N. S. Blom,
dr H. R. van Houten, dr P. J. A. Iden-
burg, prof. dr R. D. Kollewyn. mr J. H.
de Pont, profa mr W. G. Vegting, J. A.
van Beuge; secretaris: mr G. J. Bal-
kenstein.
Commissie voor financieel-econ. aan
gelegenheden: voorzitter: minister L.
Götzen; leden: mr H. A. M. van den
Dries, drs L. Korthals, drs H. J Man
schot, drs D. P. Spierenburg, mr S. Th.
J. Teppema. Secretaris: drs P. G. Ridder.
Comrpissie voor militaire aangelegen
heden: voorzitters: mr W. H. Fockema
Andreae; schout-by-nacht H. C. W.
Moorman. Leden: commandeur A. de
Booy, kolonel A. A. J. J. Thomson. Lid-
secretaris: mr L. J. v. d. Burg.
Commissie voor culturele aargelegen-
hëden: voorzitter: dr P. J. A. Idenburg;
eden: prof. dr J. H. Bavinck, prof. dr I. J.
Brugmans, prof. dr J. J. Gielen, prof. dr
H. Kramer, mr J. Kunst, mr H. J. Reir.ink,
prof. dr F. L. R. Sassen, mr ar P. J. Witte-
an. Secretaris: dr mr C. A. van Peursen.
Commissie voor sociale aangelegen
heden: Voorzitter: minister Joekes.
leden: R. K. A. Bertsch; drs R. H. Haen-
tjens; mr G. H. van Herwaarden; B.
Krijger; drs D. P. Spierenburg; J, M B.
Timmermans; mr Ph. H. M. Werner.
Secretaris: mr J. Gebhardt.
Hervormde Synode in October
weer bijeen
De Generale Synode der Ned. Her
vormde Kerk komt van 1015 October
op „Woudschoten" bij Zeist bijeen,
ter voortzetting van de behandeling
het ontwerp Kerkorde-
sdhijnlijk zal het l'Innocence-areaal dit
seizoen wel een roe of wat inkrimpen.
Want dikke hyacinten telen voor zes
centen gaat nog steeds niet
Het valt niet te ontkennen: in het bol-
lenvak is het nog verre van rooskleurig
en het is moeilijk te voorspellen, hoe d«
balans er over een paar maanden zal uit
zien. Het is bijvoorbeeld niet eenvoudig
om te weten te komen, of er dit jear
meer bollen naar Amerika zullen gaan
dan verleden jaar. Want als U dat een
exporteur vraagt, is de kans groot, dat
hij een hevige „neusbloeding" krijgt......
Dat zullen dan de statistieken wel uit
wijzen!
Dan mag er 1.500.000 kg méér naar
Engeland dan verleden jaar. En men zegt,
dat de exporteurs de pen op hun neu»
gehad hebben: denk er om. dat je je con
tingent tot de laatste kilo plaatst, anders
wordt het volgend jaar van de „toe
wijzing" afgetrokken.
Wat Duitsland betreft: er wordt op t
moment hard gewerkt, om een contingent
los te wroeten van één millioen klinkende
Amerikaanse dollars! 350.000 Dollars (t
zelfde als vorig jaar) staan al vast. maar
als het aan onze mensen ligt. dan komen
er nog 650.000 by.
Het mag dan zo zijn, dat de kweker*
nog lang niet aan hun eerste villa toe
zyn. zo hier en daar is er tóch ook een
lichtpuntje te ontdekken. Ondanks aileet
