Vangst or er geren in volle zee
Opbergplaats voor lastige mensen? Nee,
een aparte samenleving
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
3
VRIJDAG 15 JULI 1949
Noordwijkse hollen kwek er kan het
in Australië best vinden
„Het is een paradijs", zegt Willem Versteege
Toen de eerste Nederlanders in de 17e
eenw hun blikken over Australische
grond lieten weiden, was hun oordeel
niet mis. In 1623 schreef Jan Carstenz in
het journaal van het zeilschip „Duyfken":
„Wy hebben geen enkele vruchtboom ge
zien, noch iets anders, dat de mens
kunnen gebruiken. Er zyn geen bergen
en zelfs geen heuvelsdit is de meest
verlaten en woeste streek, die ergens op
aarde kon worden gevonden; ook de
boorlingen zijn de mismaaktste en an
lykste schepselen, die ik ooit heb gezien."
Vyf jaar later rapporteerde de schip
per van de „Vyanon", zeilend langs de
Noordwesteiyke kust, dat hy had waar
genomen „een kale en onvruchtbare kust,
groene velden en zeer wilde, zwarte, bar
baarse bewoners". In 1629 leed de „Bata
via" schipbreuk op één der eilandi
de Australische Westkust,
taar van de kapitein, Francis Pelsart, liet
aan duideiykheid niets te wen
noemde het land „onvruchtbaar
vloekt".
Maar ruim drie eeuwen later,
heeft de Nederlandse bollenkweker
Willem Versteege, uit Noordwyk,
ervaren hoezeer onze varende voorouders
zich vergisten. Hij kwam dan ook
der dan de inderdaad onvruchtbare
Westkust; met talrijke andere Neder
landse emigranten arriveerde hij pei
ss. „Volendam" dat op 11 Dec. 1948
Rotterdam had verlaten in Sydney,
aan de Oostkust, om vandaar zijn
we tehuis te zoeken in Sassafras,
Victoria.
Hij is daar nu ruim een half jaar en
zijn oordeel over Australië klinkt an
ders, al kan het óók in een paar woor
den worden samengevat. En daarmee
bedoelt hij zijn typische Australische
bergwoning, behaaglijk weggedoken tus
sen het lage, groene geboomte en een
met bloemen overladen helling, de
ongeveer 1% ha grote tuinderij, waarin
hij werkt. Het geheel staat bekend als
„The Gums" zo genoemd naar de
gum/bomen, die de tuinderij tegen de
ruwe wind beschermen. Het is wel een
heel andere omgeving dan die van
de Hollandse geestgronden bij Noord-
wijk, waar Versteege en zijn gezin van
daan komen en waar hij tot December
vaii het vorige jaar werkte in de bollen
teelt, in de narcissen en de tulpen, de
hyacinten en de gladiolen. Overigens
de tuinderij van „The Gnms" niet Ver-
steege's eigendom. Hij werkt in opbracht
van een der bekendste Australische bloe-
menkwekers, W. A. Comeadow, uit Mel
bourne, en ook deze heeft geen spijt var
het genomen besluit; deskundige en er
varen kwekers, die de liefde voor het
vak en zijn tradities in het bloed hebben,
zijn er in Australië nog niet zoveel.
Op „The Gums" worden velerlei
bloemen gekweekt, móar het spreekt
welhaast vanzelf, dat de bollenteelt
vooral die van tulpen er een be-
langryke rol speelt. Men kweekt er
geen grote partyen; het is meer een
proeftuin, waar beperkte hoeveel
heden van uitgezochte kwaliteit voor
de handel worden geteeld. Versteege
trof er tulpen aan, die men in Neder
land niet of nauweiyks kent en waar
hy nu zyn beste krachten op be
proeft. De omstandigheden, waaron
der wordt gewerkt, acht hy beter dan
in Nederland. Er is n^eer ruimte voor
de bollen en veel wat in ons land met
de hand geschiedt, gaat hier machi-
Ter Aar
Brandspuitdag
Als een ere-burger werd de nie
autobrandspuit binnengehaald. Dit feit
typeert wel de grote behoefte die er
Ten gemeentehuize vond de overdracht
plaats aan de gemeente en van deze
aan het aanwezige gereorganiseerde
brandweercorps. Aanwezig waren hierbij
de vrijwel voltallige raad en de Rijks
inspecteur voor het brandweerwezen, de
heer Haigedoorn.
Als gast waren aanwezig de heren
Kroon en Hogervorst, resp. voorz. en secre
taris van het oude brandweerwezen in
Ter Aar. Nadat gesproken was door de
burgemeester, dhr Hendriks en dhr Hage-
doorn. werd met de oude spuit voorop
een rondrit gemaakt door de gemeente,
waarna aan Aardam een demonstratie
volgde.
De heer Hagedoorn drong in zyn toe
spraak aan op zorg van het personeel
voor de spuit en oefening in het aanval-
systeem tegen brand. Naast het vele
goede vragen nog twee dingen om oplos
sing, .t.w. alarmering en het bewoonde
gedeelte in de gemeente, waar geen spuit
kan komen.
Ongeval
De motorrijder Heersman uit Bode
graven reed op het kruispunt bij café
't Haasje in deze gemeente tegen een
luxe auto op. De auto kwam. met de
achterwielen omhoog, in de sloot terecht,
doch de vier inzittenden kwamen met de
schrik vry. De motorbestuurder wa
ernstiger aan toe en moest per zieken
auto naar hét ziekenhuis te Gouda
den vervoerd.
Woubrugge
De Chr. fabrieks- en transportarbeiders
uit Woubrugge trokken er gisteren met
hun echtgenoten op uit. Het hoofddoel
van de rit was Berg en Dal. In Utrecht
werd een warme maaltijd gebruikt. Allen
waren vol lof over de organisatie en
over het genotene.
Kleuters bezochten speeltuin
Voor de kleuters van volksonderwijs
was gisteren een gezellige middag bereid.
Zij hebben een bezoek gebracht aan de
speeltuin aan de Aarkade te Alphen aan
den Rijn. De kleuters werden ruim ge
radeerd.
naai. Het is natuuriyk wel even
vreemd de tulpen in September of
October te zien bloeien, maar dat
went gauw genoeg.
Katwijk
Voetbalwedstrijd.
Morgenavond, 7 uur, speelt Quick Boys
op haar terrein een wedstrijd tegen
J.A.C.
Het gezin
Gezinsmoeilijkheden heeft de grote
verhuizing niet opgeleverd. Mevr. Vei
steege kan het met haar man en haar
drie kinderen (waarvan de oudste 7 jaar
is) opperbest in de nieuwe omgeving
vinden. In de eerste weken moest vader
de boodschappen doen, want de Engelse
kennis van zijn wederhelft beperkte zich
ongeveer tot „yes" en „no". Maar dat
duurde niet lang) gewapend met
woordenboek trok mevr. Versteege al
spoedig zelf het dorp in om haar bood
schappen te doen en al waren er wel eens
vermakelijke misverstanden, het kwam
allemaal terecht en nu redt zij zich niet
slechter dan een jaar tevoren in Noord-
De drie kinderen, blond, stevig, met
goed-Hollandse blauwe ogen, blaken van
gezondheid. Pieter, de oudste, is nu 7 jaar.
Men ziet het hem niet aan, dat hij als
kleuter van drie jaar met vader en moe
der in de hongerwinter 1944/45 tulpen-
brood en tulpensoep heeft moeten eten
dezelfde bollen, die nu indirect
heel wat betere'maaltijden op tafel bren
gen. Elke dag rijdt hij met andere kinde
ren van Sassafras per autobus naar de
school, die aan de voet van de berg is
gelegen. De taal is natuurlijk nog een
;root struikelblok, maar in rekenen is hij
én van de besten. Zijn broertje Joop van
3% jaar en zijn zusje Ursela van 18
maanden houden moeder nog gezel
schap, wanneer vader in de tuin is.
De gerieflijke woning ziet er van bin-
?n Nederlands genoeg uit: de Ver-
steege's hebben hun eigen meubels mee
gebracht en vele andere herinneringen
het vaderland, dat zy hebben ver
laten om hier een nieuw en goed bestaan
te vinden.
El'k weekeinde komt de eigenaar van de
tuin, de heer Comeadow, met zijn vrouw,
bij de Versteege's logeren. En terwijl de
wen haar huishoudelijke problemen
bespreken en elkaar vertellen over de
leefwijze in Australië en in Nederland,
brengen de beide 0
deel van de dag door temidden van dei Er* er was inderdaad alle reden tot
bloemen, die deze beide gezinnen te- j juichen Want dat ding
n hebben gebracht.
Benthuizen
GEBOREN: Hendrikus, z van J C Frij-
mann en M A Muilwijk; Willem, z van
Joh. Mets en A Kinkel.
ONDERTROUWD: H. Spruitenburg, 26
j en H Gorissen, 22 A Voorwinden.
30 j en B Koibijn, 23 j.
GEHUWD: H van Leeuwen en A Groe-
neveld.
Hillegom
Streng politieel optreden
Daar het zwemmen in de Ringvaart
verboden is, zal d-oor de politie nauw
lettend toezicht worden gehouden, vooral
het oog op het feit, dat de jeugdige
rnmers schade berokkenen op de
kant en het lama.
Nieuwe industrie.
Het grote Hobako-gebouw aan de van
Tetsstraat is verkocht aan de Coca-cola-
fabrieken. Zo zal zich dus in onze ge
meente een nieuwe industrie vestigen.
Koudekerk aan den Rijn
Uitbreidingsplan goedgekeurd.
De tweede herziening van het uitbrei
dingsplan, zoals door de gemeenteraad
in zijn vergadering van 28 Maart vast
gesteld, is door gedeputeerde staten
goedgekeurd.
De j.l. Zaterdag gehouden collecte heeft
opgeleverd een bedrag van f105.
Wyziging alg. politieverordening.
Verschenen is de wyziging van
alg. politieverordening, welke hierop
neerkomt, dat alle hoofden van gezin
nen, gehuisvest in percelen, liggende
binnen de kringen, door B. en W. t<
palen, waarin huisvuilnis etc. wordt op
gehaald, op straffe van een boete
ten hoogste f25 of hechtenis van
hoogste zes dagen verplicht zyn huisvuil
mee te geven. Zo nodig kunnen I
W. ontheffing van die verplichting
lenen.
GEBOREN: Teuntje J, d van A B de
Bruin en W van Klaveren; Johannes L,
z van J L Lekx en C G van Houten;
Pieter, z van K Schellingerhout en M
van Oosterom.
Stuurt keuringscommissie Bloembollen
cultuur wel de juiste koers?
Geen getuigschrift van verdienste zonder veldkeuring!
(Van onze bijzondere medewerker) te verder over zó'n stevige en lang»
Herinnert U zich nog:
Nu ruim een jaar geleden bracht de
Koninklyke Kwekery Moerheim uit De-
demsvaart een nieuwe dubbele witte
n de keuringszaal van Het Kre-
lagehuis: chrysanthemum
Wirral Supreme. Bloemen, zo kersvers
uit Engeland gestuurd, gekregen
relatie. Er moeten toen zelfs me
weest zyn, die er de Engelse „fog" nog
op gezien hebben.
En alles, wat vaste planten kweekt,
lag onmiddellijk in stomme verwonde
ring op de knieën en de hele vader
landse vakpers juichte, dat nu de mar
griet der margrieten was gewonnen, er
adviseerde gelijk de veel-gekweekte
Esther Read mèt haar broertjes e
jes meteen maar op te zouten of
het grootste I mottenballen te leggen
le En er was inderdaad
;J juichen Want dat ding
fantastisch groot van bloem en beschik-
Morgen beginnen de kampen van de Leidse Chr. Kampeer Vereniging,
Nunspeet zal in Juli en Augustus honderden Leidse jongeren moeten onder
houden. In de kampen van de L.C.K.V. neemt de tent een vooraanstaande
plaats in. Men maft in tenten; dèt is pas kamperen! Op de foto zien we een
drietal Leidse jongens, die corvéedienst verrichten. Vacantie doet eten! En
als er dan een kamp is van enige tientallen „monden", begrijpt men wel,
dat het bereiden van de maaltyd geen peuleschil is.
TER HARING XI
Daar wordt het touwtje al overge
gooid en voor en achter worden de twee
schepen al dichter naar elkaar toege
trokken. Vangst overgeven in volle
Alle hens aan dek! Naast ons
ligt de K.W. 124 en daar verder op lig
gen de twee andere schepen te wachten
op hun beurt. Het gaat er weer flink
/an langs. Vlug worden de haken van
;en jopper uit het want om de ton ge-
dagen en daar zwaait reeds het eerste
kantje over de twee schepen en komt
'j ons aan dek terecht.
Zo gaat de ene ton na de andere. „Het
nou nog 'n mak klusje, maar dan mot
zien, als er 'n bries staat!"Dat
kan ik me best indenken, wanneer ik
lat nu, met deze byna gladde zee,
toch nog de twee schepen langs elkan
der liggen te schavielen. Nu doen dan
ook de autobanden goede dienst, die tus-
beide schepen als stootkussen fun
geren. Maar als de zee te keer gaat,
wat moet het dan een gegooi en gebons
zyn, wanneer de twee verschansingen
op elkaar worden gegooid. Menige deuk
hebben de schepen al te pakken van
het overgeven en ze gaan er niet op
vooruit! By werkelijk slecht weer geeft
echter de vangst over door het
water. Dan wordt ton voor ton door het
water getrokken.
Intussen staan de twee schippers op
de bruggen te bomen. Ook alweer over
de schrale vangst en de kansen van deze
eerste jacht, want ze begrijpen natuur
lijk bést, dat we 'n kwade concurrent
hebben aan de Doorman, die, wanneer
hy voldoende vangt, niet behoeft over
te geven en dus kakend naar huis kan
gaan en een reuze voorsprong op ons
kan hebben! „Heb je hem nog niet ge
hoord?" „Nee man, anders had ik hem
wel gepeild." En dat is ook zo; hoeveel
schippers zitten nu niet met hun radio-
peilinstallatie de positie van andere
schepen op te nemen? Want het wordt
spannend. Er worden berekeningen
gemaakt. Op de schepen uit de grotere
ploegen wordt extra hard gewerkt om
de achterstand in te halen, die het over
geven van het grotere aantal scheper
iu eenmaal oplevert.
Nu ligt de KW 19, de Dirk, langszij
-n ook deze vangst is vlug aan boord
in los gaat het touwtje; het schip trilt
•an het steeds groter wordend toeren-
al van de schroef. Over en weer groe-
en: „Goeie stoom" en „Goeie visserij!"
Wanneer we dan deze laatste logger
•an onze combinatie achter ons hebben,
yn we óp weg naar huis met slechts
37 kantjes Nieuwe aan boord, maar ja,
wanneer je het kén treffen met deze
wedloop, maak je misschien nog 'n mooi
prijsje!Dit vormt het gesprek on
derin. De stemmingen zijn verdeeld!
Jaals je de eerste kon zijn
maar dat is juist het grote vraag-
In de machinekamer verga je van de
herrie. Dirk v. d. Bent laat z'n karretje
lustig dreunen. Steeds loopt hij met z'n
oliespuit heen en weer en ieder onder
deel van z'n motor krijgt 'n beurt, 'n
Gesprek met hem aanknopen mislukt
hopeloos van de herrie. Wat ik nog van
hem op kan vangen in deze heksen
ketel van lawaai is: „Karre mAóór!"
Maarals ik dan de brug opklauter
is het mineur„Nou dé Doorman zit
al mijlen voor onsZe hebben hem
gezienJa hy had 'n mooi schootje,
en 'n harde loperNee, wy met onze
kleine vangstIk ga werom!
Dat was het hele gesprek en we horen
al de motor op kleiner toerental komen
en aan de zonnestand zien we, dat we
draaien! Dus na ruim twee uren stomen
we terug naar onze makkers, 't Is nu
Donderdag. We kunnen beter nog twee
nachten blijven vissen om dan met de
Maandagmarkt onze vangsten aan de
afslag te hebben.
De stemming onder de mannen? Nu,
van harte hopen allen, dat, wanneer nu
toch de Doorman de kans heeft, hij <3ók
de eerste mag zijn, niet alleen van de
Katwykers, maar van de gehele vloot!
Foto D. Kruyt.
te verder over zó'n stevige
stengel, dat het werkelijk verbazingwek
kend was. En de keuringscommissie, die
anders eerst diepe rimpels in het
hoofd pleegt te trekiken alvorens
een getuigschrift te praten, kende heet
van de naald een getuigschrift
dienste toe. En zo leek het, of bloem-
kwekend Nederland maar w.
sensationele aanwinst rijker was gewor
den.
Maar nu zijn we een jaartje verder
in de gesahiedenis en in dat jaartje zijn
er de nodige stekplanten
wonder-margriet ook in de Hollandse
bodem aan de groei gegaan. En
er op de twee laatst gehouden keuringen
in Haarlem dan wéér bloemen van Wir
ral supreme. Alleen met dit verschil, dat
ze in kwaliteit aan die van verleden jaar
niet tippen konden: veel korter van
stengel, kleiner van bloem, kortom: he
lemaal geen wonder-margrieten.
Nu zijn er verschillende mogelijkhe
den. Om te begdn-nen kan deze bloem
zach in onze ordinaire bodem niet erg
thuis voelen, vervolgens kunnen die bloe
men van vorig jaar afkomstig geweest
zij-n van overjarige stekplanten
valt er voorlopig nog niets te zeg
gen. Maar als mijnheer So-and-So ginds
in Engeland van deze# nieuwe aanwinst
een behoorlijk aantal'roeden had staan
en dat zal wel, gezien het feit, dat er
nogal wat de vissenvijver overgekomen
is, dan moet het voor hem een koud
kunstje geweest zijn, om daar een twin
tig of een dertig bloemen uit te snijden,
'n kwaliteit beduidend boven de rest
de familie uitstaken. Want de
slechtste bloemen worden nu eenmaal
nooit naar een keuring gestuurd
hier niet! En toen kreeg dat ding dan
volkomen te goeder trouw!!
verd. en na afloop van het pakseizopn
heeft men misschien na het opmaken
van de balans een verse sigaar opgesto
ken met de prettige wetenschap, dat
nog steeds margrieten bestaan, die e
weldoorvoede bankrekening ten gevolge
kunnen hebben.:.. En nu zouden
•t graag beweren, dat dit allemaal
zijn werk gegaan is al zou het de
eerste keer niet zijn! Maar het is i
temin mogelijk en niettemin steek:
gewaar in om getuigschriften toe te
gaan kennen aan bloemen, die men voor
het eerst van zijn leven in een vaasje
t staan en waarvan men in de verste
verten niet weet, hoe ze groeien of
bloeien.
In de gladiolenwereld zit dat beter in
elkaar. Daar moeten de diverse nieuwe
variëteiten éérst in de proeftuin opge
plant worden, een getuigschrift van de
proeftuin -krijgen en dón kunnen ze pas
oor een verhoging van getuigschrift in
anmerking komen. Maar bij sommige
rtikelen, o.a. vaste planten, gebeurt dat
naar te goeder trouw- Zo maar op hetj
eerlijke gezicht af!
Toen de heer Dix, voorzitter der keu
ringscommissie en iemand, die méér van
bloemen, planten en bollen af weet dani
ook, gevraagd werd, of hij dit geen
tactiek-met-gevaar vond, luidde zijn ant
woord ontkennend. Juist met betrek
king tot Wirral Supreme had hij de be
schrijvingen etc., in de Engelse vakpers
gevolgd. En die waren zo denderend, dat
hier praktisch niets kapot kon.
Maar dan is het mischien goed, de heer
ix er hier even op te wijzen, dat die
zelfde Engelse vakpers Horace Read,
toevallig óók een dubbele witte margriet,
t groot enthousiasme ontvangen heeft.
En a-ls U een vaste plantenkwe'ker eens
treurig wilt zien kijken, moet U met
hem een praatje over Horace Read be
ginnen!
Zoals daarnet gezegd: Er zit een ge-
tar in om getuigschriften toe te ken-
;n aan nieuwigheden die niet eerst aan
•n veldkeuring onderworpen zijn. Dit
gevaar: dat men aan dergelijke getuig
schriften op de duur evenveel waarde
gaat hechten als aan de niet-aanvals-ga-
ranties van wijlen de firma Hitler Co
Hulp en HeiT' te Leidschendam geopend:
Dwangmiddelen voor zwakzinnige mensen
zijn verouderd
(Van een onzer verslaggevers)
Er is een tyd geweest, dat zwakzinnige patiënten uit een „dolhuys" op Zondagen
;n kermisdagen in een rolkoets aan het publiek werden tentoongesteld. Het is
naar krap 100 jaar geleden, dat niemand er aan twyfelde, of in zo'n ongelukkige
was de duivel gevaren. Dat stond als een paal boven water. Maar in de eeuw, die
.ergleden is na het afschaffen van de rolkoets, heeft het bijgeloof plaats moeten
maken voor een diepe bewogenheid met het lot dier misdeelde schepselen. En als
laatste bewys daarvoor liggen daar in Leidschendam, breed en groot de gebouwen
van de Psychiatrische Inrichting „Hulp en Heil". Alles is er vers en nieuw. Een
millioenenwerk, dat door H.K.H. Prinses Wilhelmina hedenmiddag officieel is
geopend.
Eindelijk! Worden op Hulp en Heil nog
Dat zal de verzuchting zijn van allen.
die de arbeid van „Hulp en Heil" op de
voet hebben gevolgd. Want het is meer
dan 10 jaar geleden, dat het bestuur van
de Stichting „Nederlands Hervormde
Inrichtingen voor Zenuw- en Geestes
zieken" van de toenmalige minister van
Binnenlandse Zaken toestemming ont
ving, voor de bouw van een psychia
trische inrichting in Zuid-Holland. Jaren
van veel tegenslagen en talloze moeilijk
heden liggen er om de bouw van de in
richting. Toen de gebouwen in de oorlog
voltooid werden, trok het Centraal Bu
reau voor de Statistiek er in éh éérst ïh
de tweede helft van 1948 werden de
gebouwen vrijgegeven vqor haar eigen
lijke bestemming. Er is maanden geschil
derd, getimmerd, gesjouwd en geploe
terd, maar nu is alles klaar!
De geneesheer-directeur, J. H. Plok-
ker, heeft ons in een onderhoud iets
verteld over de geweldige arbeid, die
hier nu eerst een aanvang heeft kunnen
Zyn kamer is als alles in de grote ge
bouwen van „Hulp en Heil": indruk-
ekkend door eenvoud. Rode stoelen,
?n blank bureau en een uitzicht naar
buiten op een der parken, die deel uit
maken van de 6200 m2 grote terreinen
van de inrichting.
Een vraag naar de plannen van „Hulp
en Heil" geeft een bedenkelijk gezicht.
Want de kostelijke mogelijkheden, welke
hier zijn, moeten helaas voorlopig braak
blijven liggen
„We hebben op het ogenblik ongeveer
150 patiënten op Hulp en Heil," zei
dokter Plokker, „Maar we willen naar
de 1000. Doch laat ik u eerst iets over
de verpleging van geesteszieken vertel
len. U begrijpt wel, dat op dit gebied in
de loop der jaren heel wat veranderd is.
Zo langzamerhand zijn de mensen tot de
conclusie gekomen, dat een inrichting
als deze geen opbergplaats mag zijn van
mensen, die te lastig zijn voor de nor
male samenleving. De mensen moeten
een maatschappytje apart vormen, waar
ze zich in hun eigen, verwante om
geving, als volwaardige krachten kun
nen ontplooien. U bent hier op een com
pleet Land- en Tuinbouwbedrijf. De
mensen hebben natuurlijk steeds leiding
nodig, maar ze werken, ze doen wa'
Al die verouderde dwangmiddelen, zoals
een dwangpak, een dekselbed en de rol
koets zyn er uit. Natuurlijk. Zij hebben
bewezen, meer kwaad te stichten, dan
goed te doen."
middelen beproefd, dokter'
„Nou, nieuwe niet bepaald. We pas
sen wel middelen toe, die tot nu toe nog
fceer weinig gebruikt zijn, doch die toch
reeds veel resultaat hebben gehad. De
electro-narcose bijvoorbeeld, waarmee
wy vooral by mensen, die aan depressies
lijden, succes hebben gehad. Om nog
even op dat patiënten aantal terug te
komen. Het regent hier aanvragen bin
nen en we zouden heel wat mensen kun
nen helpen, doch „Hulp en Heil" start al
met een personeelstekort. Ik geloof."
zo merkte dokter Plokker op, „dat de
verpleging in een inrichting voor gees
teszieken voor veel mensen niet zo aan
lokkelijk is. En dat is begrijpelijk, want
vooral voor heel wat meisjes, die in de
verpleging willen, is zo'n inrichting het
zelfde als een verzameling wildemannen.
En dat schrikt ze natuurlijk af. Maar
nou moet u zelf straks eens oordelen.
Ik zal u eens door de paviljoens leiden.
We kunnen hier zo geweldig veel doen
voor al die stakkers. Alleen dat fnui
kende personeelstekort!"
En de geneesheer-directeur heeft ons
laten oordelen. Hy heeft ons de glanzend
nieuwe, knusse kamers van het perso
neel laten zien, de prachtige, smaak
volle conversatiezalen, ruim en toch in
tiem, de witte, frisse slaapzalen met
bedden, die op patiënten wachten, de als zaamheid.
Midden In de groene weiden van
Leidschendam liggen de geweldige
gebouwen van. de Psychiatrische
Inrichting .Jfulp en Heil". Van
daag verrichtte H.K.H. Prinses
Wilhelmina de opening van dit
complex, waarin een kleine, aparte
samenleving zal ontstaan van
geesteszieken.
moderne regentenkamer uitgevoerde ba
st uurszaal, vóór uitziend op het brede,
nog wat kale park en achter op de
boerdery, de grote keuken, het ketelhuis.
Allemaal aparte gebouwen, samen een
kleine gemeenschap vormend.
„Dat is ook de bedoeling," zei dokter
Plokker. „Mensen, die niet geschikt zijn
voor de gewone maatschappij moeten
met elkaar een eigen maatschappytje
vormen. Want hier wordt alles door de
patiënten gedaan. Tuinieren, koelen
melken, stoken in het ketelhuis, groente
kweken enzovoort enzovoort."
Met de opening van „Hulp en Heil'*
zijn de plannen van het bestuur nog niet
voltooid. Reeds in 1939 werd in Katwijk
een terrein aangekocht voor een sana
torium voor zenuwzieken. Doch de oor
log verhinderde de bouw er van. Een
verzoek, om met de bouw van dit sana
torium op korte termijn te mogen aan
vangen werd reeds ingediend. Te Assen
werd een terrein gekocht met de bedoe
ling daarop een inrichting te bouwen
voor de verpleging van zwakzinnige kin
deren. Als men bedenkt, dat eerst In
1927 de vereniging „Nederlandse Her
vormde Stichtingen voor zenuw- en
geesteszieken" werd opgericht en als
men ziet, wat er na 22 jaar reeds tot
stand is gekomen, dan wordt men «til.
„Zon en Schild", „Hebron", „Licht en
Kracht". Namen, waarachter aan de
armsten onzer samenleving de hand
wordt gereikt.
En nu „Hulp en Heil".
In de lichte, groene weiden van Leid
schendam.
Hier kan wat groots verricht worden.
Maar alleen, als veel meer mannen
vrouwen zich het lot van deze arme
tobbers aantrekken en zich in Leidschen
dam aan hun verpleging gaan geven.
Dan slechts zal deze nieuwe inrichting
aangewend kunnen worden,
honderden ongelukkige mensen datgene
geven, waarover de gewone maat-
appy nu eenmaal voor hen niet be
schikt: werk, geduld en veel verdraag-
Wat er in de omliggende plaatsen voorviel
Voorschoten
TOCHT OUDEN VAN DAGEN
Gistermiddag vertrok het comité Ouden
van Dagen met 50 auto's uit deze ge
meente om de oudste inwoners en ge-
brekkigen eens een mooie en aangename
middag te bezorgen.
De tocht braoht het gezelschap door
de Haarlemmermeer, Aalsmeer, langs de
Loosdrechtse plassen. Hilversum en La
ren naar Oud-Valkeveen.
Voordat het gehele gezelschap werd
getracteerd op pannekoeken en een kop
je koffie of thee. herdacht de voorzitter
van het comité, dr M. v. d. Stoel, het
feit, dat één der commissieleden, de heer
W. Meijer, door droevige familieomstan
digheden, verhinderd was de tocht met
te maken-
Oud-Valkeveen biedt voor elck wa'
wils en dank zij het mooie en gelukkig
niet al te warme weer, maakte een
deelte een wandeling naar de vo
Zuiderzee, terwijl een ander deel genoot
van roeiwedstrijden, lachspiegels of een
rustig zitje in de grote .tuin.
De terugreis werd genomen door Bus-
sum, langs Utrecht, Bodegraven, Alphen
en Leiden. Aan afwisseling heeft het
dus niet ontbroken en bij het naar huis
gaan was iedereen verrukt over de schit
terende tocht, die gelukkig zonder inci
denten was verlopen.
Een grote schare ingezetenen en niet
te vergeten de beide muziekgezelschap
pen haalden de stoet nabij het Burge
meester Vernèdepark in en voorts ging
men nog een ogenblik naar Het Wapen
van Voorschoten.
Hier nam dr M. v. d. Stoel in een gees
tige toespraak afscheid van zijn tochtge
noten. na gememoreerd te hebben wat
de commissieleden hadden verrioht om
deze tocht mogelijk te maken. Natuur
lijk werden ook de autobezitters en de
ingezetenen bedankt voor de spontane
medewerking.
Raadslidmaatschap
Wij vernemen, dat de heer P. G. Niers
man. die als nr 5 voorkwam op de can-
didatenlyst der K.V.P.. zyn benoeming
tot lid van de gemeenteraad niet heeft
aangenomen, waarna de heer C. Moer
kerk werd benoemd verklaard Ook deze
heeft zijn benoeming niet aangenomen,
zodat thans do heer C. Fortanier be
noemd verklaard is.
Ook de heer C v. d. Werf, die als nr
2 stond op de lyst van de Partij van de
Arbeid, heeft zijn benoeming niet aan
genomen. zodat thans mevr H A*S. Ro-
mljnOostveen benoemd verklaard is
Verboden jacht
Door de Rijkspolitie alhier werd een 7-
tai wilde eenden in beslag genomen,
welke in gesloten jachttijd waren be
machtigd. Tegen 4 personen, inwonen
van Voorschoten, zal in verband hier
mee proces-verbaal worden opgemaakt.
Oude Wetering
Luidklok Ned. Herv. Kerk
De Ned. Hervormde Gemeente alhier
heeft gisteravond de nieuwe luidklok. dia
een heel mooie klank heeft, in gebruik
genomen. Hiertoe werd een korte dienst
belegd, waarin ds A. M. Knottnerus
voorging. Spr. wees er op. dat deze klok
er eigenlijk is gekomen naar aanleiding
van een opmerking in een preek. Op 10
September 1948 werd een comité in het
leven geroepen en reeds in Maart kon
een grote bazar worden georganiseerd.
Vervolgens stond ds Knotlnerus stil bij
het enthousiasme, dat in de Gemeente
ten opzichte van de nieuwe klok heeft
geleefd, en de waarde en de betekenis
van dit instrument.
Nadat de overdracht aan de kerkvoog
dij had plaats gevonden, sprak de heer
P. Krispijn Sr namens de kerkvoogdij.
Ln zyn toespraak braoht hij hartelijk
dank aan allien, die hadden medege
werkt De heer H van Itterson. presi
dent-kerkvoogd, stelde hierop de klok
in werk»ng. Vermelden wy nog. dat deze
luidklok elke dag om 8, 12 en 6 uur haar
metalen stem zal doen horen.
K'on. onderscheiding voor de heer
H. Gortzak
De heer H. Gortzak herdacht gistered.
dat hij 40 jaar geleden in dienst kwam
bij de firma De Bock en Meyer alh.er.
Een hartelijke hukkgjng vond plaats en
er waren veel recipianten.
Als eerste spreker voerde de heer P.
Meijer het woord Hy bood de jub.iar.t
een gouden zakhorloge met inscriptie
aap. Ook de heer J. Tukker, die wegens
hoge leeftijd zijn werk heeft neergelegd,
kreeg een horloge Namens het perso
neel schonk de heer G. Roubos een vul
pen.
De burgemeester van Alkemade
maakte bekend, dat het H M. de Ko
ningin heeft behaagd aan de heer
Gortzak de zilveren medaille, ver
bonden aan de orde van Oranje Nas
sau. toe te kennen. Met een plechtlf
gebaar reikte de burgervader decs
een-olie onderscheiding tlL
Ook ds W. van den Bos. Gerei pre
dikant voerde nog het woord, alsmede
de heer G. Meijer Sr als vriend, de heer
in der Velden namens de A.R. kies.
vereniging en de heer Bakhuizen, bur
gemeester van Leimuiden.
