Over PAGANINI, de duivelskunstenaar en de viool van de Koningin NIEUWE LEIDSCHE COURANT 8 DONDERDAG 7 APRIL 1949 I De muzikale wereld stond in het begin der 19de eeuw in rep en roer. Een op 27 October 1872 in Genua geboren man trok door Europa met niet anders bij zich dan een viool. Het was een lange, magere man, met sluike haren langs een spits en bleek gelaat, dat door de donkere ogen en scherpe gebogen neus, niet bepaald knap genoemd kon worden, maar toch voor vele vrouwen aantrekkelijk genoeg was om verliefd te worden op de eigenaar van dit gelaat. Hij heette Nicolo Paganini en overal waar hij op zijn viool speelde, was het publiek niet tot bedaren te krijgen. Na een concert in 1813 schreef de Leip- tiger Musikalische Zeitung: „Paganini is de eerste en grootste violist ter wereld. Zijn spel is absoluut niet te imiteren. Hij haalt kunstjes uit, arpeggio's, dubbele drievoudige staccati, zo volmaakt, geen ander kunstenaar dit zou kunnen nadoen. Hij speelt in de meest onmoge lijke houdingen met een gemak, snelheid en een zuiverheid, die absoluut enig zijn." Zijn wonderlijk spel werd leiding tot verschillende verhalen. Men vertelde dat Paganini zijn ziel c duivel verkocht had en dat hij zijj de snaar, waarop hij de schoonste melo dieën toverde, gemaakt had uit de inge wanden van een vrouw, die hij zelf ge worgd had. Arme Paganini, hij hield veel te veel van Eva's dochti om het leven te brengen. Doch genoeg over déze man. Zijn beroemdheid ver wierf hij door zijn spel op dat kleine, houten instrument, dat men viool noemt. En nog heden ten dage zijn duizenden mensen tot een laaiend enthousiasme te brengen door het spelen op dit instru ment Ln de concertzaal- Zo eenvoudig ziet de viool er uit: een houten kastje met een lange hals en vier snaren, waar< de bespeler de strijkstok laat glijden. Geschiedenis Nu in Juni a.s. in het Gemeentemu seum te Den Haag een internationaal vioolbouwersconcours „Hendrik Jacobsz" wordt gehouden, dat dank zij de activi teit van de adjunct-directeur Dirk J. Bal- foort een enorme belangstelling heeft uit vrijwel alle landen, is het misschien wenselijk iets over de viool te vertel len. Slechts iets moet dit zijn, want de geschiedenis van de viool omvangrijk oi heel onder loupe te worden genomen in et courantenartikel. Voor de oorsprong van de viool ten we eigenlijk teruggaan na; oude volken Hindoestan, Perzië en Arabië. Hindoe priesters bespelen thans nog de Ra- vanastron, dit RAVANASTRON reeds in 5000 v Chr. uitgevonden zou zijn. Het is een bamboestaaf, waar langs twee snaren zijn gespannen. On deraan is de kleine klankkast open en aan de bovenzijde overtrokken met slan genhuid. De boogvormige strijkstok is ook van bamboe gemaakt en bespannen met haren. Zo zijn er verschillende strijkinstrumenten te noemen, zoals b.v. In Perzië de „Kemangeh"; in Arabië de „Rebab" en in Azië de „Sarinda". Deze waren eigenlijk het gevolg van de idee om de snaren van de tokkelinstrumenten te laten doorklinken. Als eerste vertegen woordigster van de vioolgroep wordt veel al de Crouth, het geliefde instrument der oude Barden en reeds voorkomend in de 6e eeuw, genoemd. Zo ontwikkelden zich de strijkinstrumenten in de loop der eeuwen en en deze ontwikkeling is zeer belang rijk de Lyra-Viqla uit de 15e eeuw, welke qua vorm reeds dicht onze viool benadert. Eerst in de 2e helft van de 16e eeuw ont stond de eigenlijke viool en hoewel niet bewijsbaar wordt veelal aangeno men, dat de in Lyon wonende Duitser Gasparo Tieffenbrucker (15141571) de eerste viool bouw de. Zeker is wel dat hij op dit ge bied belangrijk werk leverde, want op een por- hem uit Nijmeegse jongeren trachten woning nood op te heffen Jarenlang reeds worden in Nijmegen plannen beraamd om de zogenaamde bene denstad, waar zeer vele krotwoningen en onbewoonbaar verklaarde woningen nog steeds „tip onverklaarbare wijze bewoond zyn", te slopen en de bewoners in een betere omgeving onder te brengen. Tot op heden evenwel zonder enig resultaat. 1562 ziet ons bekende vorm. De Italiaan Gasparo Bertolotti, naar zijn geboorte plaats da Salö ge noemd, (1542-1609) kan ook als een der eerste viool bouwers worden beschouwd; was de stichter de Bresciaé CROUTH School, waarnaast ook de Cremonese School bestond met als oprichter An dreas Amati, de grootvader van de be roemde vioolbouwer Nicolö Amati (1596- 1648), die op zijn beurt de leermeester was van de grootste meester op dit ge bied Antonio Stradivarius (16441737), die 70 jaar lang te Cremona werkte, tweemaal gehuwd is geweest, elf kinde ren had en in 1736 zijn laatste viool maakte. Twee van zijn zoons, Francesco (1671—1743) en Omobono (1679—1742) werkten met hem mede. Vader en zoons rusten in één graf. Nog heden ten dage geldt een „Stradivarius" als dé viool. Als bijzonderheid zij nog gemeld, dat de eerste sonate voor viool-solo geschreven werd in 1620 door de Venetiaan Biagio Marini in zijn „Affetti musicali". In Italië waren verschillende scholen van viool bouwers. Naast de reeds genoemde Bresciaanse (1520—1620) en de Cremonese (1550— 1760) bestonden er nog de School van Mailand' en Napels (16801800), met de families Grancino en Gaglianus; de Venetiaanse School (16901764), met Montagnana en Seraphin; en de School van Florence, Bologna en Rome (1680 1760), met o.a. Tononi en Gabrielli. Een zeer beroemde en tot de Cremonese School behorende familie moet nog wor den genoemd en wel Guarnerius, van welke familie het oudst bekende lid Andrea (16301698) is en het beroemdste Ed Giuseppe Antonio (geb. 1687), wiens instrumenten kunnen wedijveren met die van Stradivarius. Holland op zn best Het zou van weinig vaderlandsliefde getuigen alleen de Italiaanse vioolbou wers te noemen en de eigen landgenoten ndet- Wederom dank zij Dirk J. Balfoort Hollandse vioolmakers en in zijn boek hierover zegt Balfoort: „Het moge de leek vreemd in de oren klinken, een feit is het, dat Holland vooral in de 2e helft der 17e eeuw vioolmakers heeft voort gebracht, die niet alleen een vergelijk met hun buitenlandse, niet-Italiaanse kunstbroeders volkomen kunnen door staan, maar hen en zelfs ook menig Italiaans meester hebben voorbij gestreefd". Als we er enkelen noemen, dan is de eerste Hendrik Jacobsz (16291699), wiens violen meermalen voor Amati's zijn gehouden. Hij had de gewoonte het inlegsel in de bladen van balein te maken, dank zij de uitgebreide walvis vaart in die dagen. Dan waren er nog de vioolmakers Jan Bouwmeester (1629 1681)van wie enkele instrumenten zijn vergeleken met die van Guarnerius; Willem v. d Sijde (geb. 1664), van wie een viool uit 1691 in het bezit is van Koningin Juliana. Later komen dan nog Johannes Th. Cuypers (17241808), die het Straddvariusmodel werkte en van wie o.m. een viool in het bezit van de in 1928 overleden violist Henri Hock, een der oprichters van het Res.- Orkest. Cuypers' zoon Johannes Frans (1766—1828), een der vroegere bewoners van het Hofje van Nieuwkoop te Den Haag. was al even beroemd en het Haagse Gem. Museum heeft een interessante pochette (zakviool) uit 1783 van hem. Verder zijn nog te noemen Gosewijn Spijker, Max MölJer, W P. Kunze (Jacq. Thibaud heeft een viool van hem), Josef Vedra'r, Jacq. Hakkert en Johann Stüber. Zij allen hebben internationale bekend heid gekregen. Tenslotte over de zuiver technische kant der vioolbouw, meer een kwestie voor een vakblad dan voor een dagblad, mogen we verwijzen naar het interessante boekje van Dirk J Balfoort: „Het probleem van de vioolbouw" (Uitg. Philip Kruseman). Opgemerkt kan nog worden, dat Nederland ook talrijke be kwame amateurs op vioolbouwgebied heeft. Corn. Basoski. In dit stadsgedeelte kan het gebeuren, it men, een huis binnenkomend, een gezin aantreft, bestaande uit man, vrouw twee kinderen, dat als woonruimte slechts een kamer bezit. Er is geen gas, geen electriciteit, geen waterleiding en geen w.c. Als het regent, lekt het water door het plafond. Gezinsuitbreiding is soms te verwach- n en zoals in ieder gezin gaat deze ge paard met het gereed'maken van de wieg. Deze is echter aan het plafond opgehan gen omdat er geen plaats op de vloer Getroffen door de ellende in de be nedenstad, waar ratten geen vreemde gasten zijn, hebben leden van de jonge renorganisaties de handen ineengeslagen n oplossing van het vraagstuk te geraken: hoe krijgen we de mensen uit de slechtste woningen naar betere en op welke wijze kan er iets gedaan worden de rest zo goed en kwaad als het gaat wat op te knappen, om de levens duur nog met een vijftal jaren te verlen gen. Want, hiervan is men vast overtuigd, hoe het ook loopt, over vijf jaar zal men met de officiële plannen toch zeker wel zijn, dat de benedenstad geheel vernieuwd zal worden. Deze periode willen de jongeren echter niet stilzitten. Ongeveer twee maanden geleden zijn zij begonnen met de „inven tarisatie" van deze woonwijk. Een actieve kern van 35 man, jongeren van 19 tot 30 jaar, heeft door de wijk gezworven, met n gepraat en de stand van zaken opgenomen. Een uitvoerig archief is in middels reeds ontstaan en met deze ge gevens in de hand zoeken zij contact met het gemeentebestuur en andere officiële instanties om die voor hun plannen te Er zijn reeds aannemers en archi tecten. die hun diensten hebben aangebo den. Natuurlijk zijn er ook fabrikanten te vinden, die materialen willen afstaan. En als de materialen er zijn, zullen zich zeker vele jonge bouwvakarbeiders aanbieden him vrije tijd, al is het maar een uurtje per dag, de hoogst nodige repara ties uit te voeren. Ook hebben de jonge mensen een plan, dat zij kort en krachtig „het plan Mariën- bosch" hebben genoemd. Over Mariënbosch, tot eind vorig jaar Dg een doorgangskamp voor uitgewezen Duitsers, is reeds zeer veel geschreven. Met ingang van 1 April is het officieel opgeheven. De bestemming staat nog niet vast. Als de jongerenactie haar zin krijgt, gaan de „krotbewoners" er in. Het kamp ligt prachtig in de bossen, even buiten Nijmegen. Een honderdtal nissenhutten, enige houten barakken, een zeer grote nissenhut, die als bioscoopzaal heeft dienst gedaan, een klein badhuis en een keukengebouw vormen een dorpje op zichzelf. De jongerenactie heeft nu aan het ge meentebestuur voorgesteld deze barakken te verbeteren, dat zij door 100 ge nen uit de benedenstad bewoond kun- worden. De architect, die het actie comité adviseert, heeft berekend, dat men f 1000 per barak een behoorlijke eengezins-woning kan maken. Een kwes- bestaat volledig overzicht der Roelofaremdsveen. Roelof arendsveen De eerste aardbeien aangevoerd. Gisteren werden aan de veiling alhier de eerste aardbeien aangevoerd, en wel door de tuinders N. en P. Bakker. Dit is dag vroeger dan vorig jaar. De aard beien brachten 9 tot 11 cent per stuk op. Kopers waren P. Heemskerk en de firma H. van Ruiten en Zoon, beiden te 'an een ton dus. Ook hierdoor laten de jongeren zich niet afschrikken. Is de medewerking van officiële zijde voor de initiatiefnemers nog verre van ideaal, te kenen van particuliere steun komen reeds uit alle delen van ons land binnen. .Mariënbosch" is thans bij de officiële instanties in studie. De jongeren verwach ten er alles van. Honderd gezinnen zijn dan uit de ellende. Honderd krotten kun nen dan worden opgeruimd of verbeterd. Kinderen te Delft aan de dood ontsnapt Een aantal kinderen, dat gistermorgen de overweg in de Schoolstraat te Delft passeerde, toen een sneltrein naderde en de bomen niet waren afgesloten, is aan de dood ontsnapt, doordat enige volwas senen de scholieren van de rails sleur den. Onderzocht wordt of er sprake is van nalatigheid van de overwegwachter. Carieatuur van Paganini door J. P. Lyser, uit de Paganinl-collectie te Washington. Vragen over moorden in de N.S.B.-kampen Het Tweede Kamerlid Ritmeester (V V.D.) heeft minister Drees gevraagd of de Regering kennis heeft genomen van beriohten betreffende mishandelingen en moorden, die in de Nederlandse inter neringskampen zouden hebben plaats ge had. Als het juist is, dat hierover reeds geruime tijd geleden een rapport is in gediend, dan zou de vragensteller willen weten welke maatregelen naar aanleiding daarvan zijn getroffen. Wanneer niet tot vervolging is over gaan, zou hij gaarne worden ingelicht, aarom dit niet is geschied en, indien in nalatigheid is gebleken, deze nalatigheid is te wijten. De Zwarte Adelaar ging in Indonesië op onderzoek uit Thans onthult hij de waarheid over de republiek in Amerika Zondagmorgen op een afgelegen front Het ls pas acht uur, maar de zon staat al hoog boven de kim en bestraalt het wyde sawahterreln, waarop slechts een enkele klapperpalm een vlekje schaduw werpt. In rechthoekige vlakken liggen de groen-gele velden vry regel matig naast en achter elkaar. De paddi ls aan het rijpen toe; kleine vlugge vogeltjes wippen van halm tot halm en doen zich aan de jonge korrels te goed. De tanl heeft niet veel succes met zijn lange lapjesljjn om de gevleugelde diefjes van zjjn veldje te houden. In de verte klimmen de sawah's terrasvormig op naar de kegelvormige berg, die het landschap afsluit. Stof wolkt op van de weg, die ginds naar de kampong leidt. Een jeep stuift voorbjj en is even later achter de huisjes weer zichtbaar. Het pad gaat verder naar een post aan de voet van de bergen. of hij nog wel eens beschoten wordt on derweg en of de stafcompie nog in dat gat blijf-t zitten en hoe of dat nu zit met de politiek, want „wat de Veilig heidsraad nou wil, daar kan ik met m'n pet ndet bij!" „Ik ook niet erg", zegt de dominee, „maar jongens, laten wij voor de Veiligheidsraad nou een andere dag houden, vandaag is het Zondag...." De jongens begrijpen hem en later zitten alle protestanten achter het huis bij de waterput bijeen, een kleine gemeenschap in de open lucht, soldaten, die zioh gezamenlijk tot God richten. Als onderwerp voor de preek heeft de dominee „Het geschreven woord" Nog geen uur is de veldprediker op deze post geweest als zijn jeep wegstuift. Hij had graag nog wat ger gebleven, nog eens met de jongens gesproken over hun werk en vernomen hoe het met ze thuis gaat. Maar hij moet nog meer doen vandaag, het is halftien nu; zes pos'en heeft hij op zijn lijstje staan en hij heeft er pas één afgewerkt. „Toch eens zien, dat ik morgen of over morgen weer even naar de post kom" overweegt hij, „soldaat Japikse leek he lemaal niet zo opgewekt over zijn brief De jeep snelt weer voort over de hob belige weg. De chauffeur tracht zo veel mogelijk de gaten en stenen te ontwij ken. Achterin zitten de twee man, dit nauwlettend het zijterrein in het oog houden. Al is het landschap kalm en vredig, toch is het nog zaak in dit ge bied goed op te letten. De bi/vakwacht ziet de dominee lang i. Steeds kleiner wordt het wolkje stof dat. zich -over de weg verwijdert. Ten- 'lotte is het geheel één geworden het wolkje aan de kim. „Bezoek van de buren!" roept de wachtpost achterom, als hij het aanrol lend wolkje ziet. „Zal de dominee wel zijn", blinkt het antwoord uit het hou ten huisje. „Hoop maar dat-ie post mee brengt!" Zo wordt de veldprediker aan gekondigd in het kleine detachement, dat, ver van de andere posten, hier zijn bivak opgeslagen heeft. Deze woorden betekenen niet, dat de dominee zonder ;t welkom is; in dit afgelegen oord is ieder welkom en op Zondagmor gen zeker d'e veldprediker. Maar de sol daten hebben in lang niets van thuis en nu is by de komst van elke bezoeker de eerste gedachte: „Zou hij post bij zich hebben?" De stofwolk is voor het bivak gearri veerd, langzaam zakt het stof naast en de jeep weg. Een joviale begroeting volgt en dan springen dominee en chauf feur en twee man, die als extra bewa king zijn meegegaan, uit het wagentje Dominee heeft behalve zijn tas nog een klein pakje bij zich, dat de jongens hem direct ontfutselen. „Doom, de koffie staat klaar", meldt e s ergeant-det aoh em entsc omma-n da-nt De chauffeur veegt zich het stof van zijn gezicht. „Wat een rit!" zucht hij. „Het wordt tijd dat het weer eens gaat re genen." „Hoor hem", krijgt hij ten ant woord, „en wij zeker weer blubber trap- De veldprediker en zijn men- kunnen rustig koffie drinken, want iedereen is met een brief bezig. De man- op-post wordt al ongeduldig: „Komt er nog iemand mij even aflossen?" Een dominee komt overal en als de i| brieven uitgelezen zijn, moet hij vertel- len hoe het op de andere posten is en Terwijl men in het buitenland bijna nergens een goed woord over Nederland hoort, in verband met de gebeurtenisser in Indonesië, is er één persoon, die het krachtig voor ons opneemt en dat i Zwarte Adelaar. Men herinnert zich nog wel die ridderlijke figuur, de Amerikaan se neger-vlieger, kolonel Hubert F Julian, die indertijd naar Abessindë ging om als commandant van een luchtmacht van 18 toestellen tegen de Italianen te gaan vech ten en die in 1940 Göring uitdaagde tot een luchtgevecht boven het Kanaal. De nu 52-jarige kolonel leerde reeds in 1916 vliegen en heeft in 1939 tegen de Russen Finland gevochten. Deze veteraan en strijder voor het recht, kwam gisteren een vacamtae van enkele dagen ii) Amsterdam aan en vertelde hoe hij in Ju-li vorig jaar enkele dagen in Neder land was geweest en hoe ons volk zijn hart heeft gewonnen, daar het geen ras onderscheid maakt. Elk hotel, elk rest.au- iedere schouwburg stond voor hem open (in tegenstelling tot Amerika). Dit maakte zoveel indruk op hem, dat hij geen geloof meer hechtte aan de propa ganda van de Indonesische republikeinen Amerika, die gepoogd hadden, hem •r hun wagentje te spannen. Hij be duidde hun echter, dat hij een goede had op te houden van strijder te gen onrecht, en met eigen ogen zien wilde Hij reisde toen naar Den Haag als corre spondent van het negerblad „Our World' en had een onderhoud met minister Sas sen, nadat hij bij lagere ambtenaren op tegenstand was gestuit. „Als U iets te verbergen heeft, geef me dan maar geen n" zeide de kolonel, maar hij kreeg ïn landde 18 Januari j.l. te Batavia De volgende dag was hij al in Djokja en 21 dagen achtereen heeft hij met de men- gesproken en rondgekeken in het eilandenrijk. Hij spaarde zioh zelf niet en zijn tolk evenmin. Hy sprak met repu blikeinse leiders, zakenlieden en de klei- Een kwarteeuw zorg voor misdadige jeugd RECLASSERINGSVERENIGING IN HET ZILVER er verslaggevers) (Van ee In verband met het 25-jarig bestaan der Ver. van ambtenaren voor de Reclasse ring en de Kinderwetten, sprak dezer dagen in „Pomona" mr dr J. Wijnveldt, advocaat-generaal bij de Hoge Raad, over de arbeid op het gebied van reclassering en kinderbescherming gedurende 25 jaar verricht. De bijeenkomst werd bijge woond o.a. door mr J. A. Tjaden namens de minister van Justitie, mr H. de Bie, voorzitter van het Alg. college van het H. Overwater, de Nat. Fed. van Kinderbescher ming, verschillende leden der rechterlijke macht, de heer G. W. Valken, hoofdcom missaris van politie hier ter stede en be stuursleden van diverse Reclasseringsver- enigingen. De voorzitter, de heer C. J. Toebes, re leveerde in het kort ontstaan en doel der vereniging. Al wordt het materiële niet verwaarloosd, het voornaamste is de be vordering van de ontwikkeling der leden, speciale commissies zijn inge steld. Vervolgens bracht mr Tjaden de gelukwensen van de minister over en mr Overwater die van de Federatie- Mr Wijnveldt betoogde, dat niet de mensheid in de loop der tijden is veran derd, doch wel de omstandigheden waar onder we leven. Spr. ging de ontwikke- la van de Kinderrechtspraak; lang- trad op verschillende punten wijzi ging in en gedurende de veertig jaar, welke spr. in de rechterlijke macht werk- is, zyn diverse verbeteringen voor Leimuiden Besluit goedgekeurd. Ged. Staten hebben het besluit van de raad tot het instellen van een vuilnis ophaaldienst, het aanschaffen van een vrachtauto en het aanstellen van een tweede gemeentewerkman goedgekeurd Geen Oranje-feest. Het Oranje-comité heeft met het oog op de vele dienstplichtigen uit deze ge meente, die in Indië zijn, besloten dit jaar geen Oranje-feest te vieren. Wel werd besloten om de schoolkinderen te tractferen en een kinderfeest te organi- de berechting der jeugdgevallen doorge voerd. De reclassering heeft een moeilijke taak om hetgeen in de jeugd geestelijk volko men is afgebroken, weer op te bouwen. God alleen kan daartoe de krachten en wijsheid geven. Niet alleen aan de so ciale omstandigheden van de delinquent, doch ook aan de geestelijke gesteldheid moet de volle aandacht worden geschon ken. Het accent in de berechting is ver legd naar het opvoedend element Niet in de eerste plaats wordt aan vergelding gedacht. Mede door uw arbeid zal daarin veel tot stand gebracht kunnen worden, ïi spr. en sprak de hoop uit, dat de vereniging op de ingeslagen wég zal voortgaan. De interacad. zwemwedstrij den in de „Overdekte" Delft werd eerste. Leiden tweede. Onder flinke belangstelling vond gis teren in de „Overdekte" de interacade- minale zwemwedstrijd plaats. De uitsla gen waren: m. schoolslag (ook vlinderslag): 1. R. J. Blok (Delft) 34.6; 2. J. v. d. Let (Delft) 36.1. 50 m, borstcrawl: 1. J. Th. Wilkens (Leiden) 26.6; 2. R. Mout (Leiden) 29.5. 50 m. rugslag: 1. H. A. R. Smits (Delft) 34.4; 2. J. Th. Wilkens (Leiden) 35.8. 100 m. schoolslag (geen vlinderslag): 1 R. J. Blok (Delft) 1.22.4; 2. J. G. Bou- man (Groningen) 1.25.3. 100 m. borstcrawl: 1. J. v. d. Let (Delft) 1.7.8; 2. C. Nijland (Groningen) 1.10.0. 100 m. rugslag: 1. H. A. R Smits (Delft) 1.22; 2. J. E. Bekkering (Leiden) 1.28.6. Estafette 5 maal 50 m. borstcrawl: 1 Delft I 2.33.7; 2. Leiden I 2.38. Estafette 3 maal 50 n Delft 1.48.0; 2. Leiden 1. Estafette 3 maal 100 m. wisselslag: 1 Delft 4.8.0; 2. Leiden 4.15.1. Na deze zwemnummers volgden nog diverse waterpolo-wedstrijden: Gronin genLeiden 00 (Leiden wint na straf- worpen); DelftWageningen 30. Win naarsronde: DelftLeiden 42. Verlie zersronde: WageningenGroningen 21. Totaal uitslag: 1. Delft 1113.8 pt.; 2 Leiden 1175.9 pt.; 3. Groningen 1269.6 pt.; 4. Wageningen 1397.8 pt. „Wat ik zag, deed mijn hart bloeden, zeide hy. „In Amerika huilt men dikke tranen over hel schandelyk gedrag der Nederlanders, terwyi ik met myn ogen zag hoe de republiek niet van zins of in staat was, iets voor de bevolking te doen." Hy vroeg minister Leimena, wie verant- woordelyk was voor de ondervoede en ziekelyke toestand van personen op re publikeins gebied. „De republiek", zeide dr. Leimena. Hy vroeg voorts, waarom die personen zo slecht er aan toe waren. „Wy hebben niet genoeg geneesmiddelen en voedsel", was het antwoord. Toen kol. Julian hem vroeg waarom de republiek dan de aanbiedingen van het Nederlandse Rode Kruis om die goederen te sturen, had afgewezen, zeide dr. Leimena dat dit geschied was, omdat men anders propa ganda had gemaakt voor de vyand. Honderden mensen uit de republiek had de kolonel gesproken, doch zij wilden die republiek ndet meer terug. Een meisje zeide tegen hem: Liever pleeg ik zelf moord dan de republiek terug te hebben Julians verslag over Indonesië maakte zulk een indruk, dat 37 verslaggevers hem New York opwachtten en bovendien had hij hetzelfde soort betogingen te ver duren als Churchill en Bevin. Tegenover de geraffineerde propaganda der repu bliek, die op communistische leest ge schoeid is, gefinancierd wordt door de Fox-compagnie en een rubbermaatschap- py, stelt Nederland niets dan een mini mum aan voorlichting, verklaarde de ko lonel. „Zegt het U iets. dat Indonesische leiders mij als neger dikwijls eerst als een der hunnen beschouwden, dat ik me feitelijk als een der hunnen gevoel, maai dat ik tot de overtuiging ben gekomen, dat de republikeinse leiders niets anders doen dan hun eigen volk uitbuiten en be roven? Het Nederlandse volk moet achter zijn Regering staan en ndet langer werke loos toezien, hoe de republikeinse leiders het Indonesisohe volk, dat door Neder land zelf is opgevoed tot e©0 beschaafd volk, in de modder terugwerpen. Waarom bemoeit de Veiligheidsraad zich niet lie ver met Rusland en de Balkan in plaats van Indonesië. Zal de Duitse ex-kroonprins in het bezit van zijn erfenis gesteld worden? Wederom is het besluit hieromtrent een maand verschoven. (Van i De strijd c verslaggevers) r de vraag of de ex-kroon prins van Duitsland al of niet een non- enemy-verklaring zal ontvangen is gister middag, zoals in een deel van onze op laag reeds vermeld, wederom behandeld. Ditmaal voor de Raad van Rechtsherstel, Prins Wilhelm beroep had aange tekend tegen het besluit van het Beheers instituut, dat hem de „non-enemy"-ver- klaring ontzegd had. De raad werd ge presideerd door prof. mr Ph. A. N. Hou wing. Mr P. J. Wesseling uit Utrecht ver dedigde de belangen van de ex-kroon- prins en mr J. van den Berg sprak na- het Beheersinstituut. De houding e ex-kroonprins werd door zijn verdediger geschetst Deze zeide, dat de prins in Duitsland onder het Hitier- regiem beschouwd werd als een lastig element, gewantrouwd werd en aan wie zelfs gedurende de oorlog het recht ont zegd werd in het leger te dienen. Mr Van den Berg voerde echter aan, dat slechts in gevallen van bijzondere ver diensten tot ont-vijanding kan worden overgegaan, omdat het hier gaat om schadevergoeding van oorlogsverlies ener zijds en veiligheidsmaatregelen ander zijds. Economische machtsvorming van Duits vermogen buiten de grenzen van dat land moet voorkomen worden. Het Nederlandse standpunt vormt nog een onderwerp van bespreking in de minis terraad en bij het Beheersinstituut. De bezittingen van Huize Doorn, onge- eer het bedrag van twee millioen gul den vertegenwoordigend, prevaleren in historische waarde niet boven de motie veiligheid en schadevergoeding, achtte spr. De pleidooien werden bijge woond door Carl Graaf von Hardenberg, die door Hitier ter dood veroordeeld was, doch wist te ontsnappen en door dr A. Keiler, een Zwitserse geleerde op het gebied van het internationale recht. De zitting is verdaagd tot 5 Mei, opdat mr Van den Berg zijn pleidooi schriftelijk kan aanvullen, na kennisneming van de verschillende stukken, welke door Lezers schrijven ons Vliegende verkeersagenten boven F eyenoordstadion Bij de voetbalwedstrijd Nederland Frankrijk op Zaterdag 23 April a. het Stadion Feyetnoord, zal voo: eerste maal in Nederland een vliegtuig worden gebruikt voor de regeling var het verkeer. Dit vliegtuig zal rondcirke len over parkeerterreinen en toevoer wegen en via de radio de situatie aar de verkeerspolitie doorgeven. PAASRECEPTEN Dit jaar, nu de Paashaas weer met een mand vol „bonloze" eieren kan rondgaan, zouden de Paastafels er kunnen uitzien als vanouds. Er is echter één „maar": d« prijs van eieren is nog hoog. Daarom zul len wij aan de oude, overgeleverde spel letjes als: eiertje-tik en eieren zoeken voor de kinderen over het algemeen wel niet toekomen. Maar er is ook een Paasvreugd vooi kinderen, waarvoor maar weinig eierer nodig zijn: het kleuren van de eieren o: het versieren met papieren rokjes, hoed jes, snorren, enz. En misschien kan ei dan nog een .extra eitje af om een sma kelijk Paasgerecht samen te stellen. Wij geven u hier een reeks Paasrecep- ten (voor 4 personen) ter keuze. Garneer ze eens met extra zorg; versier de tafel met een paar frisse voorjaarsbloemen en Uw paasmaaltijd zal een feestelijke maaltijd zijn! VOOR BIJ DE KOFFIETAFEL Eiersalade Enige koude aardappelen, wat fijn ge raspte ui, peterselie, slasaus of mayon naise, enige hardgekookte eieren, radijs, sterrekers. De koude aardappelen in plakjes snij den en ze vermengen met wat fijr raspte ui, fijngesneden peterselie en saus of mayonnaise. Deze massa in het midden van de sohotel leggen en met een laagje mayonnaise of slasaus bedekken. Om deze sla de uitgezochte en gewassen sterrekers schikken. De eieren hard ko ken, doormidden snijden en deze op de sterrekers rond de aardappelsla leggen. Radijsjes schoonmaken en hiermee de schotel verder versieren. Men kan partjes citroen bij geven. VOOR DE WARME MAALTIJD Crèmesoep liter bouillon van beentjes of blok jes, liter melk, 40 g (4lï eetlepel) bloem, 40 g (2% eetlepel) boter of mar garine, Vi eetlepel zeer fijn gesneden ui, wat kerrie, en laurierblaadje, wat foelie. De ui en de kerrie in de boter of mar garine licht fruiten. De bloem toevoegen langzamerhand al roerende de boull- en de melk er bij schenken. Het lau rierblaadje en de foelie bij de soep voe gen. Naar verkiezing na ongeveer 10 mi nuten de soep zeven. Faaspudding Voor de pudding: Va liter melk, 60 g (4 eetlepels) suiker, 75 gram 1 kopje) griesmeel, 2 eieren, wat dun afgeschilde citroenschil of 1 pakje vanillesuiker, zout. Voor de versiering: 1 pakje gelatine- poeder, bijv. met groene kleur, wat ge- confijte vruchtjes of jam. Voor de griesmeelpudding de eieren breken en scheiden in dooier en wit. De eidooiers met de helft van de suiker schuimig roeren, de eiwitten op een bord met behulp van een vork stijf klop pen. De melk met de citroenschil of de vanillesuiker en wat zout aan de kook brengen. Het griesmeel, vermengd met de rest in de suiker, al roerende in de melk strooien en dit mengsel koken tot het gaar is. De citroenschil verwijderen. Eerst de eidooiers en daarna de stijfgi slagen eiwitten voorzichtig bij de pud dingmassa voegen. De pudding nog verwarmen en in zes met koud water omgespoelde eierdopjes en een eveneem omgespoelde kom uitgieten. De puddin gen laten afkoelen. De gelatinepudding volgens het recept op het pakje bereiden en in de pan koud laten worden. Deze gelatinepudding volgens in kleine stukjes snijden. De griesmeelpudding op een schaal storten. De kleine eivormige puddinkjes rond de grote pudding schikken. De stukjes ge latinepudding om de griesmeelpudding en de kleine puddinkjes heen leggen. De pudding verder nog garneren met gecon- Moeder en haar jongen Met genoegen constateer ik als moeder van een zoon, die soldaat is in Indië. hoe warm U het voor onze jongens opneemt. De eventuele fouten van onze Hollandse jongens tegenover de republikeinen kunnen in mijn ogen nooit zo erg zijn als alles wat zij daarginds moeten mee maken- Bijv. het lafhartig vermoorden der planters, ontvoeringen van artsen en verpleegsters, van wie men nooit meer iets hoort. Als ik lees in een brief van mijn kind (want kinderen zijn de meesten, van 20 tot 21 jaar), die op zo beestachtige wijze met de harde werke lijkheid kennis maken, kan ik mij be grijpen, dat dit in zo vele gevallen wel eens tot excessen zou kunnen leiden. Maar wie is de oorzaak en de schuld van dit alles? Al zijn de verliezen niet groot Hoe groot is de ellende niet in die gezinnen, waar immer een lege plaats is? Wie geeft de ouders hun kind, de vrouw haar man, en het kind zijn vader weer? Vechten voor Koningin en Vader land, vanzelfsprekend, graag. Vol ver trouwen zag ik mijn jongen geplaatst onder de eminente en nobele figuur van generaal Spoor (om mevr. Spoor niet te vergeten), waar wy ons als ouders aan vastklemmen. Een actie van man tegen man, een eerlijke strijd, om te helpen hen. die verdrukt worden. Waarom wor den wij als ouders niet op de hoogte gehouden? Waar is een Veiligheidsraad voor ouders om voor de belangen van hun kinderen op te komen? Ik en zovele moeders kunnen uit de clownerie der politiek niet meer wijs worden Wat recht was, is nu onrecht en wat onrecht was, is nu recht Mensen met een gezond denkvermogen kunnen deze kwestie niet bevatten. Ik vraag mij angstig af: Waarvoor vallen onze jongens als de heer Soekarno, die niet zal rusten voor de laatste Hollandse jongen over de kling gejaagd is, in ere hersteld moet worden? Voor het goede doel moeten offers gebracht worden, maar als dit goe de onmogelijk gemaakt wordt door al die andere eerlijke mensen, geef ons dan zo gauw mogelijk onze jongens weer. opdat zij in een normale Christelijke samen- lezing weer vertrouwen krijgen in de mens. Ik heb de stellige overtuiging als ieder in de gehele wereld een ogenblik zo vrsthoudend stil was blijven staan bij het gruwelijk verscheiden van de edele 5 G-aaf Bernadotte, aan wie ieder r dank verschuldigd is. men beter had gedaan dar zo'n ophef te maken de gehele wer-'d van de mens, die zich noemt „Soekarno' Sint Elisabeth-Ziekenhuis Om zoveel mogelijk aan dringende ver zoeker om opneming in het ziekenhuis te kunnen voldoen, wordt het verblijf in het ziekenhuis zo kort mogelijk gesteld. Meer nog dan vroeger zal alles in het werk moeten worden gesteld om te zorgen, dat de patiënt zoveel mogelijk van die dagen profiteert. Langdurig en druk bezoek is aor een ernstige patiënt zeer ver- ioeiend, maar ook kan zulk een bezoek in minder ernstige patiënten zeer na delig zijn voor in de buurt liggende ern stige zieken. Doctoren en verpleegsters zijn het er over eens, dat het bezoek moet worden beperkt. De verandering in de bezoektijden vindt men in een adverten- dit nummer. Het bestuur van het ziekenhuis is overtuigd van «aller mede werking terwille van de patiënten Een ieder houde zich aan de aanwijzingen van de zusters. Wesseling nog ter tafel werden gebracht, fyte vruchtjes of jam. De K.L.M.-mars wordt een wandel-evenement Wat de deelnemers moeten weten. Voor de KLM-mars, die zoals we meld den, Tweede Pinksterdag (6 luni) wordt gehouden t-g.v. het 30-jarig bestaan der KLM, is een ere-comité gevormd, waarin zitting hebben dr A- Plesman, pres.- directeur van de KLM. mr L A Kesper, Comm. der Koningin, mr W. A. J. Vis- -, burgemeester van Den Haag. gen.- maj. ir M. Tans, gouverneur van de Re sidentie en G. W. Valken, Haags hoofd commissaris van politie. De start vindt plaats bij het hoofdkan- .or van de KLM aan de Raamweg t« Den Haag, van 8 uur af voor groepen, van 9 uur af voor individuele deelne mers(sters). De mars moet binnen 814 uur worden afgelegd. De inschrijving staat open voor de 30 km door dames var. af 16 jaar, heren tussen 16 en 18 of boven 51 jaar, militairen en overheidspersoneel in uniform met minstens 10 kg bepak king. Voor de 40 km: door heren tussen 18 en 51 jaar, benevens militairen en over heidspersoneel in uniform met minstens 1 kg bepakking. Men kan zich aanmel den door een inschrijvingsbiljet, dat men vindt in het reglement, voor 16 Mei op te sturen naar het secretariaat van de afd. Ontspanning van de KLM, Raamweg 90. Den Haag. Inschrijvingen worden na 16 Mei nog geaccepteerd, doch het inschrijf geld van f 1.25 wordt dan f 1-50. Als be loning worden, zoals gemeld, beschikbaar gesteld: Voor iedere 200e deelnemer (ster) een KLM-passagebiljet voor een retour vlucht van Schiphol naar Maastricht, Groningen of Leeuwarden, benevens voor ieder, die de tocht volbrengt een herin neringsmedaille en voor groepen legpen ningen en enkele bekers. Huis en Hof „Huis en Hof" dat klinkt degelijk Hollands en ons zeer vertrouwd. Het is geïllustreerd, zeer verzorgd maand blad op goed papier, met een keur van interessante artikelen voor liefhebbers bloem, plant en dier, dat onder re dactie staat van de bekende publicist Hana en hetwelk uitgegeven wordt bij „Contact" te Amsterdam. Huis en Hof" is niet slechts een tech nisch vakblad, maar het wil de raadgever de vraagbaak zijn voor de eenvoudige belangstellende liefhebber. Daarnaast zal het blad ook artikelen over onze huis dieren brengen. Vele mensen aldus de heer Hana hebben een tuin, tuintje, een balcon, een platje, en in ieder geval toch een kamer, aar ook planten en dieren kunnen le- :n naast de mensen die er horen. Maar kunnen wy ook niet rijkelijk van natuur genieten door één enkele ka merplant, die ons a raison van wat goede zorg een overdaad van mooie bloemen schenkt" Van de. in het eerste nummer opgenomen bijdrage noemen wij voorts het woord van Ir A. W. v. d. Plassche, Tuin - Crocussen - Primula's voor de Huiskamer - Tulpen - Zaaibloemen - Ons Vijvertje en Wij - de Kat en de Tuin - Doet het in deze tijd van super- technische surprises, als atoombom en .denkend kanon" niet weldadig aan ken- ïis te maken met een streven, mens en natuur dichter tot elkaar te brengen, en de vreugde, die iedereen kan hebben aan bloemen, planten en dieren aan te wak keren? Een gezond periodiek in een ver ziekte tijd! De abonnementsprijs bedraagt f3.60 per jaar. H. K.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1949 | | pagina 3