Uiterste krachtsinspanning maakte Rijnsburg
tot centrum van grote betekenis
Anjerteelt heeft haar intrede gedaan
en levert al prachtige resultaten op
SUIKER VAN DE BON!
48 "KTEUWE LEIDSCHE COURANT 5 ZATERDAG 6 NOVEMBER 1948
Gesprek met de heer G. Docter
Christelijk vakonderwijs blijft ook hier vereiste
(Van een onzer verslaggevers)
Wie Rijnsburg hoort zeggen, denkt onmiddellijk aan bloemen. In de bloe-
mentijd rijden elke morgen enige honderden vrachtauto's het door kleur
rijke velden omgeven dorp uit, rijk beladen, om 's avonds of na enkele
dagen ledig terug te keren. Dan is er in Rijnsburg een machtig rhythme
te horen, dat preludeert op de opbrengst der bloeiende landouwen, vrucht
van onvermoeibaarheid, durf en, onversaagdheid, maar ook en niet in
de laatste plaats van Goddelijke zegen. Ook in het najaar en des win
ters is er in Rijnsburg volop leven. Dit dorp, dat zich gedurende de laatste
decennia heeft opgewerkt tot een respetabele hoogte, kent geen rust.
Alleen 's Zondags.
Nog geen zestig jaar geleden
Rijnsburg een landbouwcentrum. Vlas,
tarwe en andere granen
bouwd. Er waren enkele" groot-grondbe
zitters. Verder, bestond de Rijnsburgse
bevolking uit arbeiders.
Er stonden mettertijd enige personen
op met een visionnaire blik, die be'
den, dat het voor Rijnsburg ongetwijfeld
zeer dienstig zou zijn, dat 't zich ging
pen op de tuinbouw. Hun woorden
den weerklank in veler hart. Het gevolg
was, dat Rijnsburg een periode
grijpende veranderingen moest door
maken. Veranderingen echter, die het
dorp, mede dank zij de uiterste krachts
inspanning van zijn ingezetenen, niet
noodlotting zijn geworden. Groen^
het inluidingsartikel van de Rijnsburgse
tuinbouw (veel'koolsoorten werden v
bouwd), bloemen zijn er na verloop 1
tijd bijgekomen. Men ging tot het k1
ken van dit tuinbouwproduct over, c
dat Rijnsburg een uitgelezen centrum
was voor de grote steden. De
bracht o.m met ?ich mee, da'
zelfstandigen kwamen.
Hoofdmiddel van bestaan
De heer G. Docter, hoofd van de Chr.
lagere tuinbouwschool in Rijnsburg,
vertelde ons, dat het bollentrekken in
de winter eigenlijk voor dit centrum
het hoofdmiddel van bestaan is. Het in
bloei trekken van bolgewassen („force
ren") werd in Rijnsburg uitgevonden.
Onmiddellijk na deze belangrijke uitvin
ding heeft de wetenschap zich er mee
bemoeid. Vooral prof. Blauw uit Wagenin-
gen wist op dit gebied veel te bèreiken.
Zijn systeem, de zgn. „Blauwse-methode",
wordt graag toegepast. Dit vroeg in bloei
trekken zorgt
periode van Sint Nicolaas* tot Mei het
Interieur van onze huizen kunnen opvro
lijken met de prachtigste tulpen en
hyacinten.
De Rijnsburgse bloementeelt, die op
de koude grond 140 hectaren in
beslag neemt en onder glas 11, is
thans uitgebreid met een zeer be
langrijke tak, n.l. het kweken van
anjers. De heer W. Jungerius nam
hiertoe het initiatief. Hij heeft twee
kassen tot zijn beschikking met een
gezamenlijke oppervlakte van 1180
vierkante meter. De heer Jungerius -
kan met een zekere trots zeggen, dat
zijn anjer-experiment volkomen is
geslaagd. De kwaliteit der bloemen is
uitstekend en hoeft, volgens deskun
digen, niet onder te doen voor die
van de Aalsmeerse anjers. Ook de
opbrengst is bevredigend. De 44
grote anjerbedden vormen een lust
voor het oog. Het „experiment-
Jungerius" zal zeker tal van Rijns
burgse kwekers prikkelen, dit voor
beeld te volgen.
In de jaren '20 tot '30 werden er veel
tulpen geëxporteerd naar Londen, De val
van het Engelse pond betekende ook voor
de Rijnsburgers een gevoelig verlies, daar
de export plotseling werd uitgeschakeld.
XJit deze malaise ontwikkelde zich een
levendige binnenlandse handel. Rijns
burg heeft in ons land de bloemenhandel
dan ook aanmerkelijk doen stijgen. Weer
is de situatie in de bloemen-wereld niet
rooskleurig. Er staat een moeilijke tijd'
voor de deur, aldus de heer Doet*
daar 'n tuinbouwschool opgericht. 15 Ge
specialiseerde leerkraohten zijn in Aals
meer werkzaam, terwijl Rijnsburg is
aangewfcen op 2 voorlichtende personen,
waarvan er één (uit Lisse) slechts een
maal per week les geeft.
Wat komt er al niet kijken op het ge
bied van bemesting, mechanisatie, ver
warming, verlichting, plantenziekten enz.
Het tuinbouwonderwijs voorziet in een
dringende behoefte en dient derhalve in
de volle belangstelling van de tuinders te
staan. De lagere tuinbouwschool in
Rijnsburg zal in April 1949 haar tweede
klas krijgen. Zij richt zich geheel op het
gemengde bedrijf en omvat in haar on
derwijsprogramma, waarin ook de alge
méén vormende vakken van de lagere
school zijn opgenomen, de groenten-,
fruit-, bloemen- en bollenteelt.
De heer Docter meende met zeker
heid te kunnen zeggen, dat de school
te Rynsburg het omvangrijkste pro
gramma van de 43 lagere tuinbouw
scholen in ons land afwerkt. Onze
zegsman wees er nog met nadruk op,
dat middelbaar tuinbouwonderwijs
in een centrum als Rijnsburg volko
men op z'n plaats zou zijn.
Creationisme of evolutie-leer?
Is het nog wel nodig tot slot de bete
kenis van het Chr. onderwijs, i.e. het Chr.
tuinbouwonderwijs, nader toe te lichten?
Wij menen, dat wij in dit artikel deze
vraag niet ontkennend mogen beant
woorden, omdat ook in Rijnsburg
de woorden: „Moeten we al Christelijk
leren kweken ook?" al te vaak worden
gehoord. Men vergeet, als men
spreekt, dat onderwijs en opvoeding
mengaan. Daarom is het van diepe be
tekenis, dat jonge tuinders niet alleen
vakonderwijs genieten, maar ook worden
gevormd voor het leven. Het is een be
langrijke vraag, hoe de jeugd wordt ge
leid naar de volwassenheid in de maat
schappij.
Een groots feit, waarop in het Chr.
derwijs met nadruk telkens weer wordt
gewezen, is de Schepping van God. Het
is een opmerkelijk verschijnsel, dat de
leer van het creationisme ook op het ter
rein van de moderne wetenschap veld
wint. Daarmee is het gevaar van
evolutie-leer echter niet bezworen. Het
Chr. tuinbouwonderwijs moet nauw
sluiten bij de geest van de bevolking,
die Gods majesteit en de afhankelijk
heid van de mens jegens Hem, de Schep-
hemel en aarde, erkent en be
lijdt. Wij willen een geslacht van boeren
en tuinders, alduS de heer Docter, die
het Christelijk geloof op hun maatschap
pelijk terrein handhaven en uitdragen.
In Rynsburg heeft de heer W. Jungerius het initiatief genomen tot het invoeren
van de anjerteelt. De twee voor dit doel ingerichte kassen beslaan een opper
vlakte van 1200 vierkante meter. Zjjn knechts, de heren R. Veldman (op de
voorgrond) en C. Zandbergen, zijn hier bezig met het z.g-n. „pluizen", waarbü
de zjjscheuten van de anjers worden weggénomen. De foto toont ons ook, hoe
de anjerbedden zijn opgebouwd. Een uiterst fijn werk van draden zorgt er
voor, dat de planten de vereiste stand behouden. Een belangrijk gedeelte van
de dag brengen de arbeiders in de kassen door. Foto N. van der Horst.
VIT DE PERS
Bij de Kagerplassen worden zomerhuisjes
afgebroken
Het volgende is ontleend aan „Nieuw
Nederland":
Wij grepen verleden week naar
hoofd in verband met de klacht van
van wederopbouw, dat e
weinig gevoeld wordt door de bouwers
voor experimenten op het gebied van de
woningbouw. Wel te verstaan: voor
tenschappelijke experimenten, voor
riele proefnemingen, welke in 3 jaren
tijds twntig woningen bouwen.
Weet men echter wel, dat er in
goede land ook nog woningen worden af
gebroken? Een vriend van mij voelde het
aan den lijve. Hij kwam uit Indonesië,
ir hij behoorlijk werk had verricht,
over de tijd van de repatriëring heen.
En hij was zo gelukkig een zomerhuisje
kunnen kopen aan de Kagerplassen.
Men zal gestraft worden met zo'n wo
ninkje. Welnu: hij liet er zich mee straf-
betrok het. En voelde er zich kip
lekker in. Maar kiplekkerigheid wordt in
land niet geapprecieerd. Men voelt
r voor natuurschoon. Voor welk ab
stract begrip ook wij veel voelen, mits
het niet in strijd komt met dê eisen
lichaam en lichamelijk welzijn. En
geviel het, dat mijn vriend op een
kwade dag, dat hij zijn huisje verwisseld
had
t de e
i het
De heer G. Docter, hoofd van de Chr.
lagere tuinbouwschool te Rijnsburg,
aan zijn werktafel. Zijn microscopi
sche waarnemingen zijn van groot be
lang. Op de foto occupeert de heer
Docter zich met het onderzoeken van
een aardappel, die „zwakke" plekken
vertoont
Foto N. van der Horst
iprijizen der bloemen dalen, omdat het
leven over het algemeen zo schrikbarend
duur is. De vraag wordt nog steeds min
der, daarentegen stijgt 'het aanbod.
Als de Rijnsburgse kwekers de helft
van het aantal bloemen van nu zou
den telen, dan zou dit in deze om
standigheden zeker in hun voordeel
zjjn, zo verzekerde de heer Docter.
Plaats der tuinbouwschool
Het is te begrijpen, dat een lagere
tuinbouwschool in een bloeiend tuin
bouwcentrum recht van bestaan heeft.
Sinds 1 April van ddt jaar bezit Rijns-
burg zulk een onderwijsinstelling. Het
valt voor een kweker ongetwijfeld niet
imee, om zijn zoon(s) twaalf uur per
week aan de dagschool af te staan. Voor
in moet er heel hard gewerkt worden,
teneinde aan de moeilijkheden het hoofd
te kunnen bieden, Toph is het van het
allergrootste belang, dat er van de zijde
van de wetenschap aandacht aan de tuin
bouw en het bollanikweken wordt be-
eteed. in Aalsmeer geeft men zeer veel
woorliiohting. 50 Jaren geleden reeds werd
het jaargetijde overeenkomend
verblijf in een pension, gedurende de
maanden, die hem nog in dit land rest-
een brief kreeg, een officiële brief
het gemeentebestuur van de plaats
zijn zomerwoninkje stond (en waar
hij juist een huurder gevonden had,
er dol gelukkig mee was), met de
mededeling, dat hy zijn woninkje maar
had af te breken, want dat het behoorde
tot een reeks huisjes, welke het zwaar
met aesthetisch gevoel behepte gemeente
bestuur op de nominatie had geplaatst
om afgebroken te worden ten bate van
het natuurschoon der Kagerplassen.
Men kan twistenover de vraag of de
zeilers op de Kagerplassen daar komen
om te genieten van de aanblik der huis
jes langs de boorden van die meren. Ver
moedelijk komen zij om het water al
leen en proberen zij hoe eer hoe liever
de aanblik van de randen van het meer
kwijt te raken ten einde zich te wanen
op de onbegrensde zee. Maar laten we
daar niet over twisten. Genoeg zij, dat
mijn vriend zich naar het gemeentebe
stuur begaf en uiting gaf aan zijn me
ning, dat het niet meer of minder dan
misdadig was in een tijd van woningnood
vön schreeuwend gebrek aan woningen
een aantal huisjes met woongelegenheid
af te breken. Edoch, bestuit van een ge
meenteraad is een ding waar geen wrik
ken of verwegen aan mogelijk is en de
heer, die het gemeentebestuur vertegen
woordigde zeide: er is niets aan te doen.
Maar wat mankeert er dan toch aan
dat woninkje? vroeg mijn vriend.
En hij kreeg het antwoord, waarvoor
ij ons andermaal naar het hoofd grij
pen. Er mankeert aan uw woninkje niets,
zeide de vertegenwoordiger van het ge
meentebestuur. Het is zelfs in zijn soort
sieraad. Maar er mankeert een hele
boel aan de woninkjes, die in dezelfde
Die zijn een schande voor het
natuurschoon. En daarom is besloten de
hele rij af te breken.
Ook het huisje van mijn vriend, dat
een weelde voor het oog is, maar da
eenmaal in een rij staat. Leve de alles
nivellerende schoonheidszin. Die zelfs
een Hendrik de Keyzerhuisje zou afbre
ken als het stond in een rij van de be
ruchte negentiende eeuwse architectuur.
Hulde aan het gemeentebestuur, dat al
dus tegemoet komt aan de vraag naar
nieuwe, van alle moderne gemakken en
uitvindingen en schoonheid voorziene
woningen.
Hazerswoude
Uitreiking van bonkaarten.
Maandag uitreiking van 'bonkaarten 901
Hazerswoude (dorp).
Lezers schrijven ons
Gepasseerde categorie
Naar aanleiding van het bericht, dat
allen, boven 23 jaar, een gulden opslag
per week ontvangen en gehuwden met
kinderen verhoging van kindertoeslag,
zou ik graag enige opmerkingen willen
maken.
Denken zij, die zulks voorstelden, soms,
dat er beneden de 23 jaar geen mensen
zijn, die een gulden opslag nodig heb
ben? Denken ze soms, dat er beneder.
23 jaar geen mensen zijn, die getrouwd
zijn en ook kinderen hebben? Nu alles
duurder wordt, hebben ook zij verhoging
van loon en van kindertoeslag nodig.
Laat het dan niet veel zijn, alles is mee
genomen. Ook deze categorie heeft recht
op een behoorlijk bestaan. Ik kan de re
geling dan ook niet ten volle opbouwend
noemen. G. Eelink,
Leiden. Oranjegradht 141
Nogmaals: melkbezorging
Waarom moet een melkboer, die ons
al jaren bediend heeft, vervangen wor
den door een vreemde? Is het zo ver
schrikkelijk, dat er verscheidene melk
boeren in één straat lopen? Nu kan men,
mdien men mellk tekort heeft, een melk
boer aanklampen, die enige uren later
den je eigen melkboer in de straat komt.
Kan zo. iets voorkomen, als er maar een
melkboer in een wijk komt? Als men dus
visite krijgt of een ongelukje met de
melk heeft, moet men zelf melk gaan
halen. Ik hoop, dat alle huisvrouwen bij
voorbaat tegen deze regeling zullen pro
testeren. W. F. Vasmel,
,Ik hoor de regen zingen
Druppel'Symphonie in molen „De Valk
Wij hebben een zwak voor Leidens enig
overgebleven walmolen, de oude, trouwe
„Valk", en men kan er ons onmogelijk
van verdenken, dat niet te hebben voor
ons even trouwe gemeentebestuur. Maar
de gebeurtenissen, die plaats grijpen in
dit geliefde monument, wanneer god Plu-
vius onze Hollandse landouwen tot zijn
woning kiest, zijn waard aan de vergetel
heid te worden ontrukt. Niet om de be
treffende instanties wakker te schudden,
maar om de kostelijke humor van het
geval. Opdat deze „instanties" te midden
van hun zorgen ook eens glimlachen kun
nen, tezamen met de genietende burger.
De pottenbakker Marcel B. Keézer, die
tezamen met de familie Van Rhijn, een
tweede inwonende familie en een student
dit mooie plekje bewoont, had ons uitge
nodigd eens op een regendag op bezoek
te komen. Dan zouden we van nog eens
wat anders kunnen genieten dan van zijn
artistiek aardewerk! Eilacie, de zon
scheen en we konden niet op regen wach
ten, zodat we van 's heren Keezers repro
ducerend vermogen afhankelijk waren
voor de her-opvoering van (wat hij
noemt) de „druppelsymphonie".
Dat gaat zó.
„Het regent, o wat rogent het!
Ik hoor het uit mijn warme bed!
Ik hoor de regen zingen!"
Maar, evenals in het gedicht van
Adama van Scheltema, blijken deze ge
dachten kindergedachten. Want behalve
Hoe Nederland reageerde
De wielen van ons autootje slippen in de dikke baggerlaag enhoe dichter we
het enorme fabriekscomplex met de grote rookwolken uitbrakende schoor
steen naderen, hoe moddiger de wegen worden. Voor ons uit schuift een
lange rij vrachtauto's over de weg, alle volgeladen met suikerbieten. Zo
worden we vast bepaald bij het doel van onze tocht: aan de weet te komen,
hoe „men" in Nederland denkt over het bonvrij worden van de suiker. Daar
rijden we de fabriekspoort door, omzeilen net nog een modderplas van en
kele decimeters diepte en zitten even later tegenover ons eerste slachtoffer.
De directeur van de suikerfabriek heer, dan hebt U het toch mis. Ik kwam
vindt het uitstekend, dat de suiker
de bon gaat. „We hebben in ons land nog
grote voorraden", zo zegt hij.
campagne belooft heel goed te worden.
Er lopen bij de suikerverwerkende indu
strieën grote Orders voor het buitenland,
voor het binnenland blijft genoeg
Iedereen kan meer gaan gebruiken,
dan hij tot nu toe deed en als de
r niet als razenden aan het hamste-
gaan waar helemaal geen reden
is dan zal er ongetwijfeld i
dan voldoende suiker te koop zijn."
De grossier is niet zo erg enthousiast
„De prijs wordt een stuk hoger, dus, de
omzetbelasting ook, maar onze winst
marge blijft gelyk. Veel drukte geeft hel
ws ons niet-, want de winkeliers
nu nog gewoon op hun toewijzingen
bevoorraad. Er zal wel genoeg suiker
voor iedereen en hamsteren is abso
luut onnodig", zo krijgen we te horen.
In de hoop op vrolijker klanken gaan
e nu naar het slachtoffer van de bon-
nenplakkerij en dat stelt ons niet teleur
De winkelier poeiert als we binnen
komen juist een paar klanten af, die pro-
beren vast wat suiker en snoepgoed zon
der bon op de kop te tikken. „Nee juf
frouw, ik denk er niet aan. Vanmorgen
hebben ze nog drie collega'
pakt. Vrijdag kunt U terecht en eerder
niet." Ook ons kijkt hij wantrouwend
aan, maar als we ons haasten hem te
klaren, dat we niet óm, maar óver de
suiker komen, wordt hij werkelijk
enthousiast.
,Voor ons is het een groot gemak
mijnheer, dat die bonnenboel
suiker vast aan de kant gaat. Ten eerste
is het een opluchting, dat het plakken
voorbij is is en dan had je dikwijls
velende dingen met je klanten. „Op de
bonnenpof" suiker halen en later
niets weten of bonnenschuld maken
der die opit af te lossen. Nee, ik vind het
ware uitkomst.'"
zo komen we dan terecht bij wat
een geleerd woord de consument
heet. Hoe zouden onze huismoeders
•ze kwestie denken?
De moeder van het grote gezin
•ouw van een boekhandelaar treffen
e aan temidden van een talrijk
moerig kroost. Zij heeft een uitgespreide
krant, een schaar en een berg bonkaarten
zich op tafel liggen. Een geschikt
aanknopingspunt. „En mevrouw, U vindt
het zeker wel fijn, dat U volgende week
geen suikerbonnen meer heeft te knip
pen?" Maar het leven is vol teleurstel
lingen, wantAls U dat denkt mijn-
De Young Vic komt in Leiden
De Young Vic is de ongeveer drie jaar op een verantwoorde opvoering. Henry
oude dochter van de Old Vic. Deze laat- Boys heeft nieuwe muziek, stijl 1600, bij
ste is een van de meest bekende toneel- de liedjes gecomponeerd; terwijl het
gezelschappen in Engeland. Door een décor, ontworpen door Miss Harris, het
legaat daartoe in staat ge
steld en tevens verplicht,
heeft dit gezelschap jaren
lang aan de armere bevol
king van Londen Shake
speare en andere Engelse
klassieken gebracht. De Old
Vic heeft dus een Shake-
speare-traditie opgebouwd.
Een paar jaar geleden is
als onderdeel van de Old
Vic de Young Vic opgericht,
met het speciale doel voor
stellingen voor jongeren te
geven. Daar bij deze opvoe
ringen de kosten niet ge
dekt worden, speelt men
ook voor de ouderen. Deze
groep gaat nu haar derde
seizoen beginnen met „As
you like it", het herdersspel
van Shakespeare. Voor men
met Kerstmis in Londen het
seizoen opent, maakt men
een tournée door de Bene-
lux-landen. In ons land wor
den slechts voorstellingen
gegeven in Rotterdam. Am
sterdam, Den Haag, Utrecht
en Leiden.
In Leiden, waar Dinsdag
9 November een opvoering
wordt gegeven, heeft het Leids Acade
misch Kunstcentrum de organisatie in
handen. Het is echter geen besloten voor
stelling, zodat ieder, die Shakespeare
door een Engels gezelschap gespeeld
zien, daartoe nu de gelegenheid
krijgt.
Glen Byam Shaw. directeur van de
toneelschool van The Old Vic Theatre
Centre, heeft de regie. Hij heeft gebro
ken met de traditie, die de Shakespeare-
opvoeringen dreigt te verstarren. Hij
heeft het een verfrissingskuur doen on
dergaan, waarbij wij toch mogen rekenen
De Young Vic speelt „As you like it".
Orlando (Pierre Lefevre) ontmoet
voor het eerst Rosalind (Jean Wilson),
terwijl Celia toeziet
romantische element accentueert. D
costumes zijn uit de tijd van Karei I, dus
begin 17e eeuw.
We zijn het L.A.K. dankbaar, dat het
het Leidse publiek in de gelegenheid
stelt, deze gebeurtenis mee te maken en
vestigen er nog de aandacht op, dat de
voorstelling begint om kwart voor acht.
het gezellige regenruisen' buiten, wordt
spoedig op de zolders een klein geluidje
wakker: „Tik., tik., tik!" Het zijn d«
eerste maten van een nieuw thema, da'
sterker en sterker wordt, tot het de bal-
kenzoldering van 's heren Keezers woon
vertrek heeft bereikt en daar een aanvr.:
doet op muren en gordijnen. Dan is e)
van het warme bed allang geen sprake
meer. De aardewerk-schalen en -vazen
houden de gang van zaken nog even
tegen, vakkundig geplaatst als ze zijn,
maar een étagère met aardewerk is ten
slotte maar een étagère met snuisterijen.
Dan treedt dus een ernstiger tegenspeler
op: het Canadese veldbad: vier houten
stokken, wat stalen verbindingswerk er
een rubber-kuipje. „Afdoende", knikt u!
„Nou, het helpt lang niet altijd, zucht
Marcel Keezer. Vaak heeft de straal
(want dat is het intussen geworden)
aardigheid in, om er naast en door de
parketvloer (mag ik wel zeggen) zijn weg
te zoeken naar het slaapkamertje van dt
oude heer Van Rhijn, wiens afweer be
staat uit het mobiliseren van kamerpot
ten en andere utensiliën".
Niet dat de heer Keezer door een gaatje
in de vloer zit te kijken, maar een molen
is als een luidspreker en de druppelsym
phonie is tot in de laatste maten te vol
gen. Welnu, mocht de heer Van Rhijn de
een of andere pot misplaatsen, dan zoekt
dit vrolijke geluid zijn weg verder door
de verwarringen der beschaving en komt
terecht in de piano van de gezusters Van
Rhijn. Die gelukkig begrip hebben
zulk een gebeuren en des Zondags op dit
instrument het Wilhelmus spelen. Wat zij
met de uitlopers doen, die in kantoor er
keuken terecht komen, vermeldt de ge
schiedenis niet.
Naar verluidt zou binnenkort een aan
vang worden gemaakt met de verdere
restauratie: opnieuw voegen, nieuwe
zijnen etc. Dat het nodig is, behoeft geen
nooit suiker te kort en U begrijpt toch
wel, dat ik veel liever eens in de veer-i
tien dagen 13 suikerbonnen knip, dan nu
ongeveer een kwartje per kilo meer te
betalen voor bonloze suiker."
Ja, we begrijpen dit volkomen. Twee
wetsontwerpen zullen aangenomen moe
ten worden kinderbijslag voor kleine
zelfstandigen en verhoging kinderbijslag
grote gezinnen vóór deze moeder en
haar lotgenoten de bonloze suiker met
vreugde kunnen begroeten. Voorzichtiger
gestemd door deze ervaring gaan we
naar ons volgend adres.
De moeder van het kleine gezin blijkt
echter heel anders over deze zaak te den
ken. „Ik vind het in één woord fijn, dat
de suiker van de bon is", zo begint ze
geestdriftig. „Ze wordt wel wat duurder,
maar ik kwam altijd te kort en wat doe
je dan? Af en toe een bon „in
zwart" kopen natuurlijk. (U zet mijn
naam toch niet in de krant, mijnheer!
En dan was de suiker heel wat duurder
an ze nu wordt. Bovendien is er c
Dg die loonbijslag. Het zal wel niet
ooi zijn, als die kranten dat voorreke-
an, maar het scheelt toch weer."
Zo kunnen we dan toch met de herin
nering aan een gelukkig mens huiswaarts
gaan. We waren eerst van plan ook de
tandarts nog naar zijn mening vragen,
maar och, die man heeft het al druk ge
noeg en bovendien komen we daar niet
graag.
En als we dan thuisgekomen een kopje
thee met een hele reep chocolade
gezet krijgen er was nog een snoep-
bon en na Vrijdag heb je daar niets i
aan dan geeft tenslotte uw verslag
gever met volle mond (foei!) als zijn
mening te kennen: „Toch is het fijn, dat
die suiker van de bon gaat!"
GOUDEN ECHTPAAR
BIJ „RHIJNHOF"
Het echtpaar T. Hogervorst-J C. Kralt,
Rhijnhofweg 6 te Oegstgeest, zal over en
weken zijn gouden huwelijksfeest vieren.
mber gaan de bruidsdagen in en 24 No
vember, 50 jaar geleden, stapten de heer ei
Hogervorst in de huwelijksboot
is nu 77 en de vrouw 74. Voora
ch verheugen in een goede ge-
van haar gezellig
ze nog steeds ij
De mai
:y kan zich ve
londhetd. Het o
ingerichte kame\
ngen hand. Hac
•noet houden, oi
idat zijn hart niet zo hee
ierk meer is, kan moeilijk de hele dag oj
n stoel blijven zitten; hij helpt zijn vrouw
weel hij kan.
Het echtpaar heeft een rijk gezegend hu-
lelijk gehad, ofschoon de zon niet altijd
heeft geschenen. Donkere wolken zijn ook
i lei
deren kwamen
heengetrokken. Neg
familie
De bri
bedrijf t
iertien klc
iegom is I<
•.rkzaam gt
huwelijk voort, i
ven zijn. Verdei
inklnderen.
mge tijd i
kin-
ieest. Met
hij op z'n maatschap
pelijke loopbaan terug. En hij vindt hi
gelukkige omstandigheid, dat hij zijn „i
dag niet in de stad hoeft door te bri
De Rhijnhofweg loopt langs uitgestrekte
eilander
rustige bee
t toch i
:oelen. Met dit
leven tintelt,
denken, dat het echtpaar,
Rijnsburg
Uitreiking van bonkaarten.
Maandag uitreiking van bonkaarten 901.
Burgerlijke Stand.
GEBOREN: Anne G, z van P Glasber-
m en G Ravensbergen, Langevaart 53;
Floris, z van G de Mare en M v Egmond,
Noordeinde 38.
ONDERTROUWD: Pieter H Lindhout,
j en Gijsje Binnendijk. 38 j; Ruwaard
Uittenbogaard, 28 j en Jansje A Collee,
25 j.
GETROUWD: Gerrit Cederhout, 36 j
Jannetje v Egmond, 36 j, gaan wonen
Petr. van Saxenstr. 8.
OVERLEDEN: Johannes J Verbree,
81 j, echtg. v J Pelt, Vliet ZZ 19.
VERTROKKEN: Jan van Egmond, geb.
1927, landarbeider, van Brouwerstr. 1
Valkenburg, Z.H., Hoofdstr 4:
Gerrit van Ek, geb. 1866, van Vliet NZ 36
aar Leiden. Voorstr. 54.
Woubrugge
Gemeente-avond Ned. Herv. Kerk.
Woensdag 10 Nov. om 7 uur aal er in
„Immanuël" een gemeente-avond worden
gehouden van de Ned. Herv. Kerk. Ds G.
W. K. Hugeniholtz aal spreken over: „Onze
Gods raadsbesluit".
it daar zo kalmpjes
al die landelijkheid,
interesseren voor de dingen vc
leest het dagelijks nieuws me
kan, gezien het huidige werel
de concluie trekken, dat er
liefde, waardering
Foto N
Vandaag stellen wij V voort
KEES en WIM VAN ZOOMEREN,
Hugo de Grootstraat, Alphen aan
den Rijn.
30 Juli van dit jaar vertrok Wim van
Zoomeren met de „Zuiderkruis" naar
Indonesië. Na een stormachtige over
tocht werd intocht gedaan in de hoofd
stad van Java: Batavia. Van Batavia
ging hij naar Semarang en na enige tijd
verhuisde hij weer, en wel naar Passar.
De broer van Wim, Kees, is al ruim
twee jaar in Indonesië. In September j.L
had hij veertien dagen verlof en die be
steedde hij natuurlijk om zijn broer op
te zoeken. Zes dagen had Kees nodig
Wim was zeer verbaasd over het
onverwachte bezoek. En de blijdschap
over het weerzien was wederzijds. Het
is te begrijpen, dat Kees zijn broer goed
geïnstrueerd heeft voor zijn verblijf in
de tropen. De twee dagen vlogen om.
Veel was er te vertellen. Op de foto
zien we de broers in Passar bijeen. Nog
steeds getuigen hun brieven van onver
getelijke ogenblikken.
Gedenkteken op Joodse
begraafplaats te Katwijk
Voor tydens de oorlog omgekomen
Israëlieten.
Het ligt in de bedoeling, over enkele
weken op de Israëlietische begraafplaats
te Katwijk een gedenkteken te onthullen,
dat de gedachte levendig zal houden aan
de in de jaren 19401945 door de vijand
vermoorde Joodse inwoners van Leiden.
Dit monument is zodanig ontworpen,
dat alle namen der omgekomenen, voor
zover deze bekend zijn, op een lijst in het
monument worden ingemetseld.. Zij, die
nog geen opgave hebben gedaan van om
gekomen famileleden, worden verzocht
dit alsnog te doen aan het secretariaat
der Ned. Isr. Gemeente, Levendaal 8.
Alphen aan den Rijn
Benoeming Chr. onderwijs.
Tot onderwijzer aan de Ohr. school,
hoofd de heer W. J, van den Brink, is
benoemd de heer A. van Sprang te Rot
terdam
Koudekerk aan den Rijn
Collecte onder 't zingen.
De Kerkeraad der Ned. Herv. Gemeen-
besloot om voortaan de dienst van het
offer te doen plaats hebben onder orgel
spel.
Kerstpakket.
De Herv. jeugdraad houdt dezer dagen
en inzameling by de Herv. gezinnen
oor een Kerstpakket voor de militairen
i Indonesië.
Lisse
Zondagsdienst.
De Zondagsdienst der huisartsen wordt
waargenomen door dokter Holl.
Benoeming Chr. onderwijs.
Tot onderwijzer aan de Ohr. U.L.O.-
iohool te Den Haag, hoofd de heer C. H.
Sonneveld, is benoemd de heer A. van
Es te Oegstgeest, thans onderwijzer te
Voorburg.
NIEUWS VOOR DE DAMES I
PATRONEN NAAR MAAT voor alle
kleding kunnen lezeressen van dit blad
leren maken volgens een buitengewoon
gemakkelijke methode. Per les 75 ct.,
welke worden thuisgestuurd. Deelneem
sters ontvangen gratis een modealbum.
Uitsluitend schriftelijke aanmelding:
I.L.M.O., Emmastraat 47, Hilversum
aan bureau van dit blad onder motto:
Knipcursus.
Moeilijke positie van 't Chr. onderwijs
in Duitsland
Op initiatief van het „Internationaal Verband Voor Christelijke Opvoeding
en Jeugdzorg" is dezer dagen te Baarn een conferentie gehoudenwaar
enige Duitse onderwijsmensen met vooraanstaande figuren uit de kring
van het christelijk onderwijs in Nederland hebben gesproken over de her
bouw van een vrije christelijke school met de Bijbel in Duitsland.
Op deze conferentie, die onder leiding stond van prof. dr J. Waterink
te Amsterdam, is duidelijk gebleken, in welk een moeilijke positie het
christelijk onderwijs bij onze Oosterburen verkeert.
Politieke scholing
noodzakelijk
Deze moeilijkheden zijn in hoofdzaak
een gevolg van het feit, dat de ouders
weinig interesse voor de zaak van het
onderwijs tonen. Zij hebben zoveel an
dere dingen om aan te denken, dat ze
zich met de schoolpolitiek welke uit
sluitend door de politieke partijen wordt
gevoerd niet inlaten. Hierdoor zijn tal
kinderen terechtgekomen op de „Ge-
meinsahaftssohule", de openbare school
Duitsland, die opleidt tot alle „chris
telijke en maatschappelijke deugden",
Nu is op 3 Juli j.l. voor West-Duits
land tot stand gekomen de Arbeltskreis
.Elternhaus und Sohule", een organisatie
welke zich beijvert via de Kerken bij
ouders en onderwijzers er op aan te drin
gen, dat zij tocih hun roeping zien inzake
de christelijke opvoeding van de jeuigd.
Deze organisatie wenst ook de herbouw
propagering van de vrije christelijke
school met de Bijibel ter hand te nemen.
De afgevaardigden van „Elternhaus und
Sohule" kregen in Baarn een indruk van
de omvangrijke en moeizame taak, die
hen wacht.
Prof. Waterink verklaarde nadrukke
lijk, dat de Nederlandse vrienden alleen
adviezen en Btelldg geen voorschriften
wilden geven.
Volgens de heer H. J. W. A. Meijerink,
lid der Tweede Kamer, is de enige weg,
welke het christelijk onderwijs in Duits
land met goed gevolg zou kunnen be
wandelen, de politieke. In Nederland is
de schoolstrijd feitelijk oorzaak van het
ontstaan der christelijke politieke par
tijen geweest; in Duitsland zaïl de zaak
omgekeerd zijn: via de politiek 'm school.
Want hoe is de politieke verhouding
in Duitsland? Men kent er twee hoofd
partijen: namelijk de C.D.U., waarin
Roomsen en Evangelischen zijn verenigd
en de S.D.P., waarin de socialisten zich
hebben georganiseerd. De C.D.U. bete
kent voor het pro'estantisme heel wei
nig. De Roomsen zijn daarin ver in de
meerderheid. Het protestantse volksdeel
leeft politiek met mee. In da*, opzicht
vertonen de Evangelischen geen ..een
heid des levens"; zij zien niet in dat het
Koninkrijk Gods op elk levensgebied
moet doordringen.
„U zult u dus", zo zeide de heer Meije
rink, „politiek moeten organiseren. Daar
door kunt u er in de eerste plaats het
volk van overtuigen, dat de vrye chris
telijke school recht van bestaan heeft.
Ten tweede bent u dan in de gelegen
heid om bij de overheid recht voor de
school te verkrijgen."
De Duitse onderwijsmensen konden na
het aanhoren van de ervaringen hunner
Nederlandse collega's niet anders doen
dan om hulp vragen. Wanneer men zich
door woord en geschrift gesteund weet
vanuit Nederland, zal dat de arbeid m
Duitsland gemakkelijker maken. Men
staat immers helemaal aan het begin.
Eerst moeten de ouders warm gemaakt
worden. Daarna dient men het recht van
benoeming in eigen hand te krijgen.
Thans berust dit bij de gemeentebesturen,
die op dit punt heel willekeurig hande
len. Dan zijn er de vraagstukken van de
onderwijzersopleiding, ja misschien komt
ook de 'kwestie van het hoger onderwijj
wel aan de orde.
Naar de heer J. Uittenbogaard. secre
taris van het Internationaal Verband
(Passavantlaan 33, Arnhem) verzekerde,
zal men in Nederland al het mogelijke
doen om de gevraagde hulp te bieden.
