iflfcma Laatste verkiezingsappel van de Chr. Hist. Unie werd grootse manifestatie MISVERSTAND. Wankelbaar evenwicht NIEUWE LEIDSCHE COURANT 2 DINSDAG 6 JULI 1948 Felle critiek op de P.v.d.A.-predikanten Klaar politiek getuigenis van ds C. A. van Harten Het grote verkiezingsappèl, dat de Chr. Hist. Unie gisteravond in de Stadsgehoor zaal heeft gehouden, is een grootse manifestatie geworden, die lang in het geheu gen van de Unie-mensen zal blijven voortleven- De grote zaal, langs de wanden waarvan oranje-doeken hingen en verkiezingsleuzen prUkten, was „afgestampt." Ook de kleine zaal was eivol, terwijl zeer velen zich met een staanplaats tevreden moesten stellen. Op de gangen hadden zich grote groepen by de deuren verzameld om de redevoering van ds C. A. van Harten, Ned. Herv. predikant te Delft, die ds B. van Ginkel van Amsterdam verving, en van mr dr J. J. R. Schmal, lid van de Tweede Kamer, aan te horen. Verbindingen werden tot stand gebracht, opdat de aanwezigen in de kleine zaal en op de gang de zang van de Katwjjkse Chr T< Paul Pul, konden beluisteren. mengde zangvereniging „Looft den Heer". Duidelijk antwoord De heer D. van der Kwaak, voorzitter van de afdeling Leiden van de C.H.U., merkte in zijn openingswoord op, dat de Unie sterker dan ooit tevoren uit de ver kiezingsstrijd te voorschijn zal treden. Wij leven, aldus spr, in een zeer moeilijke tijd. Alleen de partij met beginselen zal in de toekomende jaren de vloed kunnen De heer Van der Kwaak richtte voorts enige terechtwijzigingen aan het adres van bepaalde politieke tegenstanders. In een circulaire van de P.v.d.A., die ook is ondertekend door een aantal Leidse Ned. Herv. predikanten, wordt de vraag ge steld: Waarom heeft de C.H.U. geen voor uitstrevende, sociale politiek gevoerd? Het antwoord van spi luidde: Juist dé Chris- telijke partijen hebben op sociaal terreir baanbrekend werk verricht. De arbeid van Drees is mogelijk, omdat de grond slag aanwezig was. Wie dit niet wil zien, miskent ons werk in het verleden (ap- Met nadruk betoogde de heer Van der Kwaak, dat Christenen horen in een partij waarin Christus als Heer wordt erkend. Socialisme en communisme wortelen beide in het Marxisme. Velen contra-Baal Ds Van Harten wilde een klaar en dui delijk politiek getuigenis afleggen. Ook nu zijn er nog vele jonge, Her vormde predikanten, die, omdat zij sociaal bewogen zijn, lid zijn en blij ven van de C.H.U. Honderden zijn er, die de knie voor Baal niet gebogen hebben. Het program van de C.H.U. is waard, dat men er een goed woord voor spreekt. Er zijn helaas predikanten, die alles, wat Christelijk is, op de meest onbarmhartige en minderwaardige wijze critiseren. Men zegt dan: Dat woord „Christelijk" is een vlag, die een onzuivere, reactionnaire, conservatieve, kapitalistische lading moet dekken. Men gaat oude koeien uit de sloot halen en zeggen: In de periode van vóór de oorlog was de C.H.U. mede aan de re gering. Toen zaten we diep in de ellende. In dit verband maakte ds Van Harten een paar opmerkingen. Nooit is er een re gering geweest, die geen fouten heeft ge maakt. Wanneer de C.H.U. ooit weer mede aan de regering mocht komen, kunnen wij er van overtuigd zijn, dat fouten zullen worden gemaakt. Maarwie droegen vóór 1940 binnen de C.H.U. de verantwoordelijkheid? Spr noemde slechts twee namen (het- zij ge noeg!): Van Walsum en Van Rhijn, thans twee steunpilaren van de P.v.d.A. droegen nog meer de verantwoordelijk heid? Romme. Joekes en v. d. Tempel! Wanneer men vuil wil gaan gooien naar de vooroorlogse kabinetten, dan moet men uiterst voorzichtig zijn, want het gevaar is dan zeer groot, dat men zichzelf bevuilt. Het wordt de C.H.U. altijd verweten, dat zij het probleem van de werkloosheid niet in voldoende mate heeft aangepakt. In Frankrijk waren socialisten en com munisten aan de macht en waar heerste een grotere chaos? Het is heel klein, de kinderen om de oren te slaan fouten van de vaderen. Onze P.v.cLA.-predikanten verwijten ons ook. dat de Christelijke organisatie de eenheid van het volk in de weg staat en zichzelf opsluit in een onvruchtbaar Isolement. Men zegt: De Christenen moi ten uit hun bunkers komen. Spr. wees met grote verontwaardiging van de hand. als zou de Unie ons volk willen splitsen in twee delen. HU vestigde met klem de aandacht op het beginselprogram, dat de heren predikanten blijkbaar nog nooit goed hebben gelezen. Spr. citeerde prof. Haitjema, die eens zei: „WU halen geen lUn door het volk, wU wUzen op het middelpunt Jezus Christus. Om dat punt willen wU heel dc Kerk en heel het volk verzamelen". Is het ter vervulling van onze zendings- taak nodig, de Christelijke organisatie te verlaten? Geenszins. De predikanten hebben in de P.v.d.A. een nieuwe antithese inge voerd: de Prot. Chr. werkgemeenschap. Er wordt wel-is-waar gezegd, dat er in de P.v.d.A. ruimte is voor Gods Woord, maar cr staat niet. dat dat Woord mag heersen. Naast de Bijbel blijven de gi schriften liggen van Marx en Troelstra. Nu. in de verkiezingsstrijd, mogen d< predikanten het woord voeren. Hoe feller, hoe beter- Straks worden zt weer op stal gezet. Er is inderdaad ruimte voor Christenen in de P.v.d A-, zelfs in het partybestuur, zoals er in de gemeenteraad van Sodom ruim te was voor Lot. Het gevaar is echter groot, dat men door Sodom sterk wordt beïnvloed. Binnen de kring van de Christenen spreken deze pre dikanten zo veel en zo graag ovet het socialisme, maar binnen de krny van de socialisten o zo weinig over het ChristelUke geloof en wat daar mede samenhangt. Een Christen be hoort niet daar te zyn, waar het Woord Gods wordt geduld, doch waar het mag heersen. In het slot van zijn gloedvolle rede, die verscheidene malen werd onderbroken door een spontaan applaus, belichtte ds ,ran Harten enige aspecten van het Unie program. Een leugen ontzenuwd Mr dr Schmal begon zijn toespraak met te verklaren, dat de C.-H.U. weet- op wie zij kan rekenen. Het weekblad „De Her vormde Kerk" schrijft in 'n artikel onder de kop „Welke partij?" de zin: Het ver schil tussen de bestaande partijen moe ten we niet al te tragisch nemen. Eigen lijk bedoelt de schrijver: Het is in d< grond van de zaak lood om oud ijzer. Dit zou er althans in kunnen liggen. Spr wees er op dat dit zeer beslist niet het Wij zijn niet voldaan, wanneer ons in het bewuste artikel wordt toegevoegd, dat het gesprek tussen de verschillende partijen eerst nü kan beginnen. De C.H.U. voert dit gesprek reeds veertig jaren! En de C.-H.U. richting voert dit gesprek al meer dan een eeuw. Wij strijden er voor, dat heel het volk en heel de Kerk zich zullen buigen voor het gebod des Heren. In het genoemde orgaan van de Ned.-Herv. Kerk horen we een zwakke naklank van de stem van de doorbraak. Het kan zijn. dat in de stemmen, die ons de doorbraak toeriepen, een pro fetisch geluid heeft geklonken. Dit ge luld is thans bezig te verstommen. Het gaat er voor ons Kerkvolk om, zijn stem uit te brengen op diegenen, die ons waarborg bieden, dat op staat kundig terrein met Gods Woord zal worden rekening gehouden. Mr dr Schmal roerde vervolgens ver schillende problemen aan w.o. dat van de geleide economie en de Indische kwestie. In geen geval hebben wij het be leid van de regering, inzake Indië Het JCatwUkae koor „Looft den Heer" verleende gisteravond op het C.H.U.- verkiezingsappèl zijn medewerking. De foto toont ons de typische dracht, van de zangers en zangeressen. goedgekeurd. Daarom zeggen wij tegen hen, die door het land trekken en uitroepen, dat de C.-H.U. het met de Indië-politiek van deze regering eens is, dit: Heren, wij erkennen U ondubbelzinnig en onbekrompen als onze meerderen, maar dan alleen op het stuk van het liegen. Wij hebben een deur gemaakt, di straks, als het even gaat, open zal wo: den gedaan. In tweede lezing zullen u de Grondwetsherziening goedkeuren, als zekerheid hebben, dat met de letter de wet ook volkomen ernst zal den gemaakt. Het Katwijkse zangkoor „Looft den Heer" en de Chr. muziekvereniging •Concordia", uit Leiden, welke laatste stond onder leiding van de heer G. Dik, verleenden op verdienstelijke wijze hun medewerking. Onder de aanwezigen bevonden zich prof. dr J. de Zwaan, lid van de Eerste Kamer der S.G., burgemeester Steenbak- /an Benthuizen, alsmede de heren in Iterson, T. Terlouw en F. H. Eijbergen, resp. voorzitter, secretaris penningmeester van de pers- en propa- gandacommissie in de kamerkring Leiden van de C.H.U. A.-R. kiezers, die wegens ouderdom, in validiteit, ziekte, enz. voor de stemming per auto afgehaald moeten worden, kun nen zich alsnog opgeven aan het bureau Nieuwe Rijn 44-44a, tel. 26318. ,Om het al-oud beginsel" Staat de S.G.P. het onmogeiyke voor? Een volle zaal beluisterde in „Reho- both" gisteravond ds L. Rijksen en ds J. Dijk, die beiden optraden voor de af deling Leiden van de S.G.P. ït woord van ds Rijksen bedoelde inleiding te zijn op de rede van ds Van Dijk, die als onderwerp had ge kozen: „Om het al-oud beginsel". De huidige situatie in Nederland, die spr. zeker niet rooskleurig inzag in plaats van de millioenen, die we uit Indië hebben gehaald, kost het ons thans millioenen achtte spr. een be wijs van Gods toorn. Nederland was een uitverkoren land, om zijn getrouwheid Gods Woord, en thans nemen predi kanten het op voor de partijen, die de idealen van vrijheid, gelijkheid en broe derschap huldigen. Zó ver zijn wij thans afgedwaald van die geestesgesteldheid, onder Gods zegen eens de „Gou den Eeuw" bereidde. Spr. richtte een scherpe aanval op de A.R., welke partij hij verweet te strijden met gesloten Bijbel (zie de reclame biljetten). Ds Rijksen laakte ook scherp de bereidheid tot samenwerken met .Rome", die deze partij toont. In het al gemeen keurde spr. zéér scherp de ver draagzaamheid af en wees in verband met de verkiezingen op Gods strenge oordelen. •an Dijk legde bijzonder de nadruk naleving van arikel 36 der N.G.B., welk artikel volgens de S.G.P. volkomen gelding dient te krijgen. „Onmogelijk in onze tijd?" zo riep spr. uit. „Maar zijt ge dan vergeten, dat dit artikel is ontstaan onder nog, veel moeilijker omstandig heden? God beloonde de beginselvastheid vaderen met rijkdommen on gekend. Maar thans heeft de Heere een twistzaak met ons volk en de gevolgen? Verpaupering en verlies van Indië". Uitvoerig en heftig bestreed spr. het Roomse gevaar, wijdde enkele critische zinnen aan het communisme en deed een scherpe aanval op die predikanten, die de Marxistische Partij van de Arbeid steunen. Vervolgens critiseerde ds Van Dijk de A.R. Partij, wier houding hij in het al gemeen te slap vond en te weinig vol gens Gods Woord. De C.H.U. achtte spr. een partij van vele richtingen, waar onder er zijn, die een Christen beslist moet afwijzen. Ethischen en Barthianen trouwens de hoofdtoon en met het Indië-beleid van deze partij kon spr. i het geheel niet meegaan. In de pauze werd een collecte gehouden. Prijzendelict gestraft De Leidse banketbakker P. werd door de tuchtrechter voor de prijzen te 's-Gra- venhage veroordeeld tot f 500 boete we gens hert nalaten van verlening van 15% korting op leveringen van moccapunten appelgebakjes aan een Horecabedrijf Deze korting is voorgeschreven in de prijzenverordening banketbakkersbedrij ven 1946. CHR. H.B.S. LEIDEN. Geslaagd voor het eindexamen B (wis- kunde-afdeling)J. Bekooy, H. Blansjaar, L. Blom, N. Boschma, D. A. Bouma, W. P. Feringa, S. Kukler, J. Meertens, H. Meines, F. Muller, W. Visdh, W. F. v. Vlist, C. W. Anker, J. L. v. d. Berg, W. F. Beukers, C. Th. Bogaards, J. van Dorp, A. van Dijk, S. Fokkema, W. Foks, A. J. Hansen, C. J. Hüsken, W. A. Kasteleijn, A. de Kreek, J. C. J. Lodder, P. W. v. d. Loo, J. v. Nieuwkoop, J. P. v. d. Plas, W. Rensink, N. Sentel, A. Wiersinga en J. J. Walters. Afgewezen: geen. SPREEKUUR WETHOUDER. De wethouder van fabricage, de heer A. J. Jongeleen, zal Donderdag 8 Juli spreekuur houden van 2 tot 3 i ZIET ONZE ETALAGES Het bestuur van de Christ. Hist. Unie, afd. Leiden, betreurt, dat de plaatselijke predikanten der Ned. Herv. Gemeente, D. Kuilman, D. J. Vossers, J. de Wit en W. H. Kelder misbruik hebben gemaakt van hun positie door voor te geven dat een Christen in vol vertrouwen zijn stem kan uitbrengen op de Partij v. d. Arbeid. Dit is een pertinente onjuistheid. Ieder moet weten, dat de leiding van de Party v. d. Arbeid in handen is van mannen, die niet-kerkelijk en niet-godsdienstig zijn. NED. HERV. KIEZERS, laat U niet misleiden, maakt ernst met Uw belijdenis en weet, dat de Partij v. d. Arbeid het FUNDAMENT MIST waarop alleen een Christen, ook in de Staatkunde, kan bouwen. Stemt dus nu de Christ. Hist. Unie, No 1 VAN LIJST 5: TIL ANUS. Hartelijk afscheid van prof. dr W. J. de Haas Het Kamerlingh Onnes laboratorium verliest een geliefd directeur Een hoogleraar, die niet alleen maar geleerde was, doch ook beschikte over een speelse, artistieke geest, over een critisch gevoel voor humor, en een warm klop pend hart, zo noemde prof. dr C. J. v. d. Klaauw gistermiddag de scheidende directeur van het Kamerlingh Onnes laboratorium, prof. dr W. J. de Haas. Is het wonder, dat de college-zaal in het laboratorium tot de laatste plaats was bezet bU gelegenheid van diens afscheid wegens het bereiken van de pensioengerechtigde leeftüd? 2 Als eerste voerde de rector-magnificus, prof. mr J. C. van Oven, het woord, zijn leedwezen en dat van de senaat uitdruk kend over dit heengaan. Enige decenniën samenwerking hadden spr. de over tuiging gegeven, dat hier een man van grote toewijding en volledige eerlijkheid voor het forum van de wetenschappelijke wereld stond. En de Leidse Universiteit kon zich alleen maar gelukkig prijzen, dat zij zulk een figuur de hare had kun- De decaan rvan de faculteit van wis- en natuurkunde, prof. dr C. J. v. d. Klaauw, noemde de scheidende hoogleraar een man, die oog heeft voor andermans vak. De ene mens lag hem wat meer dan de andere: dit was ook voor hem een moei lijkheid. Maar alles werd overstraald door diep-menseijke wijsheid en ver warmd door een grote liefde, vooral voor Glanspuntjes bij dit afscheid waren volgens deze spr., het feit, dat prof. De Haas heeft mogen werken in een van Ne derlands glansperioden op natuurkundig gebied. Bovendien is de gezondheidstoe stand van prof. De Haas thans wei stijgende lijn, zodat van de weliswaar gedwongen rust van de pensioenge rechtigde leeftijd toch nog naar harte lust kan worden genoten. Prof. dr W. A. Goddijn belichtte in het bijzonder de wetenschappelijke arbeid van de scheidende hoogleraar. De meer derheid van prof. De Haas' onderzoekin gen was in Leiden geschied, waarin deze zich dus een echt Leidenaar heeft ge toond, al was hij ook niet uit deze stad geboortig. Belangrijke gebieden van on derzoek zijn door prof. De Haas geopend, terwijl hij de lijnen, door zijn voorgan gers aangegeven, heeft doorgetrokken. In cidenteel werkte prof. De Haas ook met buitenlanders samen en bereikte met hen belangrijke resultaten. Na het aftreden van prof. Kamerlingh Onnes werd het laboratorium gesplitst. Ondanks veel critiek, op deze verdeling uitgeoefend, moest spr. toch constateren, dat het in de laatste twintig jaar uitste kend is gegaan. Het laboratorium heeft zijn belangrijke positie in de wereld we ten te behouden, ondanks veel vriend schappelijke naijver, vooral op het gebied van de koude-onderzoekingen. Een reeks vrienden sprak hierna de scheidende hooglereaar toe. Onder hen de Belgische hoogleraar prof. Verschaffeit; prof. Van Heel sprak namens de Delftse collega's, ir. De Jonge namens Mathesis Scientiarum Genetrix; de conservator van het laboratorium, dr v. d. Berg, bood ,een album aan, de heer v. d. Starre mens de technische staf een model |de grote magneet, waarmee de laagste temperaturen worden bereikt, en de taris-penningmeester van het huldi gingscomité, dr v. d. Handel, een enve loppe met inhoud, bedoeld voor een zee- zoals prof. De Haas zich altijd had gedroomd. De heer Rynierse, sprak namens de in- strumentmakersschool. Op de hem eigen humoristische wijze beantwoordde prof. De Haas deze goede en, daarbij alle loftuitingen elimi nerend door te wijzen op de vele gemiste kansen, waarvoor ieder mens eens komt Jan Stout Er was veel loonadministratie, te veel, zij waren achtergeraakt. Vogel kwam op kantoor, maar dan in een behoorlijk pakkie en als met 2 maanden proeftijd bleek dat hij beter steen sjouwen kon dan rekenen en schrijvendan ging hij van zijn stoel naar de steiger. Be grepen? Meneer had verder geen tijd meer en telde, telde. En Arie. die rende door wolken van licht naar huis. Ontslagen? schrok zijn moeder, toen hij binnenstormde. Ontslagen? Hij was minister geworden, minister an financiën, en nou moest hU direct zijn opknappertje aantrekken, want op departement wachtten de staats zaken. die geen uitstel konden lijden en te deftig en gewichtig waren om opge knapt te worden door iemand, die er uitzag als een doodgewone arbeider. waar was zijn boordenknoopje nou? vaar had zijn moeder zijn nieuwe sokken nou tooh neergelegd? Zijn boordenknoopjes lagen in de pul onder een dotje sajet en zijn sokken zou ze wel klaarleggen? maar ze zou toch wel eens willen weten wat er nu eigen lijk aan het handje was. Wel, wel, hij kwam op kantoor, het mens kreeg er een kleur van. Arie zag het met tranen in zijn ogen. Natuurlijk rende hij ook even bij Nellie binnen, hij bofte, zij was alleen thuis, maar eerst dreigde er ruzie uit te bre ken, omdat Arie het verhaal van achter naar voren vertelde en zij er niet goed wijs uit kon worden. Na de derde onstui mige omhelzing legde Nellie hem het zwijgen op, vroeg en kreeg antwoord, waarna zij elkaar voor de vierde maal omhelsden. Tjonge, tjonge, wat stond dat stel daar mekaar te knuffelen. Op het kantoor kreeg hij een plaais voor het raam, daar gingen veel dorps genoten langs, die hem daar in opperste verbazing gadesloegen. Arie groeide. Om zichzelf, om Nellie en om de kost ganger, want die was de enige niet meer in hun blok huizen, die een hoed kon dragen. Soms zag hij de smekende ogen van Van Dongen, maar hij had lekker ma ling aan hem. XV. Na zijn twee maanden proeftijd had Arie nog even in zijn rats gezeten, dat veer terug naar het karwei moest omdat hij eens een potje inkt had omge stoten en de keurig bijgewerkte loonsta- van de oude pennelikker zodoende overvloedig gedoopt had. Even was er een krakende ruzie uit gebroken, maar de rust keerde wéér toen meneer Van der Linden adviseerde die smeerboel op te ruimen en dan moest Arie die staten maar overmaken. Zulks geschiedde, en wel op een manier die de bewondering afdwong van de boekhouder. Twee maanden na zijn indiensttreding als hulp bij de loonadministratie verheug de het de aannemer zeer Arie te kunnen mededelen dat zijn werk, hoewel nog niet volmaakt, toch wel van die aard was. dat een vaste aanstelling in het ver schiet lag. Er was dus reden tot blijdschap. Maar tevergeefs probeerde Arie zich tot zorgeloze blijdschap op te werken, hij had het gevoel dat er donkere wol ken voor de zon schoven en natuurlijk was dat in werkelijkheid wel niet zo. maar het gevoel was en bleef er. En wat was er eigenlijk? Goed beschouwd niks. Goed, daar was Nellie, zij was inder daad niet meer die zij geweest was, zij kon er zo nu en dan pips en afgetrok ken uitzien, ze kon muisstil aan tafel zitten en peinzend voor zich uitkijken, maar ze had toch ook weer momenten, dat zij dol en uitgelaten deed en dro merig luchtkastelen bouwde en zo onuit sprekelijk lief voor hem was, dat hij wel schreien kon van geluk. Nee, met Nellie was er niks, daar kon hij gerust op zijn. Maar wat was er dan? Was het Van Dongen, die hem zwaar op zijn maag lag? Inderdaad, hij had het die afgelopen maanden wel moeilijk gehad met Van Dongen. Steeds weer kwam hij vragen of Arie weer knecht bij hem wou wor- en steeds weer had hij niet botweg kunnen weigeren om die ogen, die vreem ogen, waarin een vraag lag om gene genheid, om hulp. Hij had zich steeds moeten inprenten, dat het niet kon, dat hij nu Nellie had en daarom zijn verplichtingen om verder te studeren en een positie te bereiken. En dón kon hij weigeren. Nee, goed beschouwd was het ook Van Dongen niet, die hem onrustig maakte. Maar wat drommel, wat was er dan? Er was niks, basta Hij werkte, leerde en zong dan lachte zich uit om de leeuwen en beren, die hij op zijn weg vermoedde en v van hij zeker wist, dat ze er niet w verviel dan weer in gepieker, want hij hield zich zelf voor het lapje, er wa: wel degelijk leeuwen en beren, m hij dorst het zich niet te bekennen. Het ging om Nellie enom de kost ganger. Henk had zijn verloofde de bons ven en Nellie zag pips en werd met de dag stiller. Hield het een geen verband met het ander? Arie werd jaloers, hij maakte steke lige opmerkingen over zijn vroegere dromen, kijk, vroeger toen hij haar nog niet had maakte hij zich wijs dat hij de gelukkigste mens van de wereld zou als hij haar wél had. Hij had haar goed, hij voelde zich soms dolgelukkig met haar, maar meestal droeg hij niet te zeggen onrust met zich mee Waarom hij onrustig was? Dat kon hij niet precies zeggen, het was wel om haar, zij zag er wat pips en was zo vreemd-stil, kijk, nu maakte Arie zich wel eens benauwd met de ge dachte dat er verband was tussen haar afgetrokkenheid en de verbroken verlo ving van de kostganger. Daar schrok Nellie van. Prof. dr. W. J. de Haas te staan. Als voorzitter van de in mentmakersvereniging wees spr. nog in het bijzonder op de waarde van het hand werk, iets, dat in Nederland niet wordt geacht. Met een serie herinnerin- aan het oude laboratorium werd deze toespraak besloten, waarna zich ter receptie begaf. In de komende winter weer diesels Leiden—Utrecht Tevens zal een uurdienst worden vastgesteld Algemeen werd betreurd, dat, vorig jaar de winter-dienstregeling het baanvak LeidenUtrecht van kracht werd, de diesels plaats moesten maken voor de zeer ongerieflyke stoomtreinen. Naar men ons thans mededeelt, zal het in de komende winter mogelyk zUn. weer diesels op het genoemde baanvak te doen rUden. Tevens zal er een uurdienst worden vastgesteld. Thans wordt er een belang- ryk gedeelte van de dag om de twe« uur gereden. Iedereen zal ongetwUfeld deze verbeteringen hartelijk toejuichen! ,.De Dauwtrappers" organiseerden propaganda-avond Een bont programma werd afgewikkeld De padvinderagroep „De Dauwtrap pers" hield een propaganda-avond in he* hoofdkwartier, school Oosterstraat 16. Na de opening, die in kampstijl was gehou den. sprak hopman A Korenhof een kort welkomstwoord De welpenhorde trad hierna in een drietal zeer vlak uitge voerde stukjes voor -hert voetlicht. De ass. ddstr. commissaris, hopman J. W. Cornelisse, sohertste vervolgens in het kort het wel en wee van de op 30 Mei jl. drie jaar geworden groep. Niettegen staande het tekort aan leiders bij de N.P.V. gaat het bij „De Dauwtrappers" i-n stijgende lijn. Na de pauze lieten ook de verkenners zich niet onbetuigd en wisten door kele toneelstukjes de spontane bijval de talrijke aanwezigen te oogsten. Vooral het ..Nog vier minuten" viel in de smaak. Hert padvinders-ensemble „The Pigeon" zorgde heel verdienstelijk voor de r kale afwisseling. Er werd nog een loting gehouden ten bate van het teriaalfonds, waarna hopman Korenhof tot slot enige woorden sprak. Wij wen sen deze groep een nog grotere bloei toe en mogen „De Dauwtrappers" met hum vooruitstrevende leiding waardige vertegenwoordiger* noemen van de Pad- (Wordt vervolgd).vindersbeweging. Vreemd verweer „De Leidsche Post'" heeft hoe kon het anders? gereageerd op de attentie, die wij haar bewezen hebben, toen wij haar aanrieden een wat grotere voorzich tigheid te betrachten op het journalistieke pad.. Het is echter een enigszins zonder linge reactie geworden. De directie blijkbaar niet de hoofd redactie van „De Leidsche Post" heeft deze aangelegenheid het oordeel ge vraagd van dr C. Beekenkamp en deze heeft zijn oordeel gegeven met opmer kelijke gulheid. Het is ons uit het hoofd van „De Leid sche Post" bekend, dat de directeur en de (waarnemend) hoofdredacteur van dit blad geen onbekenden voor elkander zijn, integendeel, dat zij in dezelfde per soon zijn verenigd, maar wij achten het niettemin opmerkelijk, dat, naar de heer Beekenkamp mededeelt, juist in zijn hoe danigheid van directeur de heer Lina het oordeel van dr Beekenkamp heeft ge vraagd. Dit directionele verzoek lijkt ons geen juist inzicht te verraden in de goede journalistieke verhoudingen en dit feit reeds had voor de heer Beekenkamp. die stellig goede verhoudingen ook op dit gebied zal waarderen, aanleiding moeten zijn. het niet zonder meer in te willigen. Maar de wijze, waarop dr Beekenkamp zijn oordeel heeft- gegeven- (en dit is be langrijker), heeft ons uitermate verwon derd. Dc heer Beekenkamp. die zelf blijkbaar aanzienlijk meer achter onze pu blicatie zoekt dan er in lag, gaat zich zelf te buiten aan redenaties, die zelfs als vermoedens geenszins gemotiveerd zijn. Als het resultaat van ons advies aan „De Leidsche Post" om in het vervolg iets meer journalistieke voorzichtigheid te betrachten en de feiten gaven daartoe toch alle aanleiding is, dat we door iemand als dr Beekenkamp (die men als ter zake kundig zou mogen beschouwen) in ons land met sombere gevoelens te- We zouden de reactie van de heer Bee kenkamp als wel heel weinig ter zake doende naast ons neer kunnen leggen en willen dat dan ook naarstig doen maar moeten eerst toch nog onze bijzon» dere bevreemding uitspreken over de suggestie, welke dr Beekenkamp wekt, als zou hij deze reactie hebben geschre ven mede in de „tegenwoordige functie", door welke hij, naar hij zegt, iets met het Nederlandse perswezen te maken heeft. Mede om dit laatste wil hij zijn oordeel in deze zaak wel geven. Deze redenering vinden wij kortweg bedenkelijk. Dr Beekenkamp is voor persaangelegenheden de adviseur van de Minister van Onderwijs, K. en W., onder wie „de pers" „ressorteert". Betekent dit, dat dr Beekenkamp geroepen is over journalistieke kwesties als de onder havige in de pers zelf zijn oordeel te geven en dan waarschijnlijk met alle autoriteit van zijn tegenwoordige functie? Het spijt mij, dat ik dit moet schrijven. Ik verheug mij in de vriendschap van dr Beekenkamp en ik hoop, dat dit kleine ..geschil" aan onze vriendschap geen af breuk zal doen. Maar ik ben van oordeel, dat de reactie van de heer Beekenkamp op wat hij noemt een „aanval"' op „De Leidsche Post" om zijn eigen woorden te bezigen „misplaatst" is en (wegens haar inhoud en de suggestie welke zij bevat) „afkeuring verdient". Een verwijzing naar het toekomstige journalistieke tuchtrecht houd ik daarbij zij het met enige moeite in de pen. Dr. E. Diemer, Hoofdredacteur N.L.C. Naar het Stadhuisplein Evenals twee jaar geleden, zal ook ditmaal de „Nieuwe Leidsche Cou rant" op Woensdagavond 7 Juli de verkiezingsuitslagen van Leiden, om liggende plaatsen, kiesdistricten en grote steden bekend maken. Op over zichtelijke en duidelijke wijze zullen morgenavond op de hoek Korenbeurs- steeg-Botermarkt aan het Stadhuis plein cijfers, procenten en zetels te lezen zijn en door de microfoon de lucht in schallen. Pittige marsmuziek ter ontspanning. U komt toch ook? Officiële publicatie De voorzitter van het hoofdstembureau voor de verkiezing van de leden van de Tweede Kamer der Staten-Generaal in kieskring VII (Leiden) brengt ter open bare kennis, dat in een openbare zitting van dit hoofdstembureau, te houden op Vrijdag 9 Juli a.s., te 10 uur in kamer 204 (2e verdieping) van het stadhuis, ten aan zien van iedere lijst zal worden vastge steld het aantal stemmen bij de op 7 Juli a.s. te houden verkiezing van de leden van de Tweede Kamer der Staten-Gene raal, op Iedere candidaat uitgebracht, als mede de som van deze aantallen stemmen. De voorzitter voornoemd, F. H. VAN KINSCHOT.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1948 | | pagina 2