I IS
O.V.W .-ers en vaandrigs-journalisten met de
„Waterman" naar huis
Goede gelegenheid tot rustige bezinning
Chefarine 4
Wankelbaar
evenwicht
18
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
ZATERDAG 12 JUNI l!
(Van onze hoofdredacteur)
Het la nu Vrijdagmiddag: en we varen ergens op de lome golfslag van de Indische
Oceaan, ergens tussen Azië en Afrika. Met nimmer aflatende spoed van omstreeks
18 zeemijlen per uur is de „Waterman" nu een weck doende, ons van Indië naar
Nederland te brengen. „Ons", dat zijn de 1300 militairen, verder de bemanning van
het schip, en ook het groepje journalisten, dat op uitnodiging van
Oorlog Indië en de troepen daar heeft „aangedaan".
Eenheid door Wilhelmus
Een weeklang zijn we nu op het water.
Het gaat in één ruk van Batavia
Aden. In de eentonigheid van het leven
op de Oceaan, waarin de ene0
welijks van de andere verschilt, lijkt het
toch alweer een poos geleden, dat we nog
aan de kade van Tandjong Priok lagen.
Honderden stonden op de kant te schreeu
wen en te gebaren naar hen, die al op
de hoge dekken van het schip stonden.
De trappen waren nog niet ingehaald
enkelen repten zich nog voor het laatst
van het schip naar de wal en
wal naar het schip. Generaal Spoor
kwam aan boord en sprak voor de mi
crofoon een kort afscheidswoord, een
woord van herinnering en van dank.
Toen gingen de trappen omhoog, klonk
driemaal de diepe bootsfluit en raakte
de boot los.
Dat was ook het ogenblik, waarop op
de kade het militair orkest hét „Wilhel
mus" blies. Het was een prachtig ogen
blik. Aan boord stonden op alle dekken
de honderden stram in de houding, offi
cieren en soldaten. Ze hadden zware jaren
achter zich, maar jaren, die hun dier
baar waren geworden, waarin ze iets
van zichzelf hadden gegeven. En aan de
kade stonden honderden soldaten, die
hun kameraden waren komen uitluiden
maar voor wie de tijd van vertrek nog
niet gekomen was. Zij allen, daar op de
langzaam wegglijdende boot en daar op
de kade in de warmte van de Oosterse
zon, waren op dat ogenblik van schei
ding één in het eerbiedig luisteren n,
het lied van ons Nederlandse volk.
deze betuiging van trouw aan Vorstin
Vaderland-
Eerste avond
Maar dat afscheid ligt nu weer
week achter ons. En ook ligt achter
die eerste avond van de thuisreis. Stil
was het, die Vrijdagavond, toen we door
de Straat Soenda voeren. Links lag Java.
rechts Sumatra Daar lag het land, waar
de jongens enkele beste jaren van hun
leven hadden doorgebracht. Voor het
laatst zagen zij de bergen en het groen.
Mensen waren op deze afstand al niet
meer te onderscheiden en dorpen
evenmin, maar wat overbleef was
overweldigende schoonheid van het In
dische land, waarin als het wa
herinneringen werden opgeheven
zuiverd.
Heel laat op die Vrijdagavond, toen
het duister reeds gevallen was, zagen we
in de schemering nog spookachtig uit de
zee oprijzen de contouren van de berg
Krakatau, maar het was toen al zo don
ker, dat velen het niet meer opmerkten
Dan verwijdde zich de zee-engte, gingen
we de Oceaan op en de eerste nacht in,
en toen we de volgende morgen ook het
Sumatraanse eiland Engono achter ons
hadden liggen. %as dat tevéns het laatste
van Indië en ook het laatste stuk grond,
dat we in vele dagen zouden zien
Water, water.
Spoedig zijn dan honderden, ja straks
duizenden mijlen van water rondom ons.
Rondom ons en.... tot diep beneden
ons. De kaart geeft straks een diepte aan
van vier en vijf duizend meter, een uur
gaans..,..
Het is dan weer het imponerende vaV
deze natuur, van de watermassa's, dat
op ons valt. Het is water en nog eens wa
ter. Het is water, wanneer we opstaan,
het is water, wanneer we eten gaan, het
is water, wanneer we zwaar uit de mid
dagrust opstaan, en het is water, wan
neer we des avonds, moe van de zeelucht,
vroeg gaan slapen. En de volgende mor
gen is het weerwater. En de volgen
de morgen weer. J
Buiten het water is er weinig, dat af
leidt. Er is een haai, die zich met zijn
geweldige staat in volle lengte enkele
malen buiten het water zwiept. Er zijn
schooltjes vliegende vissen, die vlak over
de golven schieten. Er zijn de dolfijnen,
die op enige afstand rondbuitelen alsof
er geen „Waterman" in de buurt is.
Aan boord is het stil. De jongens zit
ten wat aan dek. Inderdaad, ze hebben
nu weinig afleiding. Maar hebben
nodig? Hebben ze er behoefte aan? Ik
weet het niet. Ik denk, dat datgene
aan zij behoefte hebben, juist een kleine
retraite is, een gelegenheid om z
te bezinnen, op het verleden en ook op
de toekomst.
Verschil
Er is typisch verschil tussen een uit
varend en een thuisvarend troepenschip.
Dat blijkt b.v. uit het feit dat de jongens
op de thuisreis veel minder water gebrui
ken dan op de heenreis. Gevolg van hur
Indische ervaring. Maar er zijn diepgaan
der verschillen.
Op weg naar huis zijn de jongens stil
ler, rustiger, meer bezadigd, en dat zul
len ze nog dagenlang blijven. Het is pret
tig met hen te praten. Ze zijn beleefd,
hebben hun mening, maar zijn niet bru
taal of opdringerig. En wat op een troe
penschip heel belangrijk is: De Militaire
Politie heeft geen kinderen aan hen en
het aantal straffen is zo gering, dat het
vrijwel te verwaarlozen valt.
Eindelijk, na zes dagen oceaan zien we
in de verte de masten van een schip. We
zijn ook aan dit gezicht zo ontwend ge
raakt. dat we er uren naar staan te kij
ken, totdat de boot eindelijk aan de
andere kant achter de horizon is verdwe
nen. We hebben er de tijd voorDit
passerende schip is een eerste aanwijzing,
dat er nog meer mensen op het onder
maanse zijn dan wij met ons eigen we
reldje van 1300 „Watermannen".
Er is meer. Er zijn ook de spaarzame-
lijke radiotelegrammen, die ons vertellen
van de spanning rondom Palestina, van
de bombardementen op Tel Aviv en Cairo.
Dan komt hier en daar de twijfel op:
zullen we nog wel door het Suezkansal
kunnen? En zal onze post wel via Port
Said verzonden kunnen worden? Zullen
we zelf niet om de Kaap moeten varen?
Dit laatste hopen we wel allerminst.
Onze hoofdredacteur schreef aan
boord van de onlangs binnengelopen
„Waterman" enkele artikelen waarin
hij zijn indrukken in gesprekken met
de thuisvarende demobiliserende O-
V.W.-ers, weergeeft.
We plaatsen hierbij het eerste ar
tikel van deze serie.
We willen naar huis. De jongens hebben
genoeg acties meegemaakt. We hebben
achter de rug onze Indische jaren (de
O.V.W.-ers) en onze Indische weken (de
journalisten) en willen nu het kleine
oude land aan de Noordzee in voorj;
tooi wel weer eens zien met allen die
ons daar wachten.
Maar Kaap of geen Kaap, nog dagen
lang zullen we de typische mannenge
meenschap vormen van het troepenschip.
Ook de journalisten delen daarin. Vol
gens voorschrift, verband houdende met
de bepalingen van het reddingswezen,
mogen op dit schip buiten de bemanning
uitsluitend militairen vervoerd worden.
Daarom zijn de journalisten vóór het aan
Doord gaan gemilitariseerd. Om techni
sche redenen hebben ze daarbij de -rang
gekregen vanvaandrigs bij het K.
N.I.L. Gelukkig beschouwt ieder het als
een formaliteit (wat het ook is), want
anders zouden ze stellig nu en dan aan
leiding geven tot een kleine krijgstuch-
telijke behandeling. Nu echter kan het
zonder kleerscheuren aflopen en hebben
ze bovendien het grote voordeel, dat ze
dag in dag uit tussen de troepen zitten.
Er is dan ook alle gelegenheid, in deze
„retraite" (die ook ons welkom is) op
enkele aspecten uit het leven van de mi
litair en in het bijzonder van de thuiske-
rende O.V.W.-ers terug te komen. Maar
dat doe ik dan in een volgende brief.
„AL WEER KAPOT'
Ontleend a
i „Nieuw Nederland")
Wanneer de klokke roept ter Kerke
MIEP ZUCHT:
„Dat eten is een
probleem
tegenwoordig".
Maar.... de volgende week komt er
een grote verrassing voor haar.
Dan zal zij geen zorgen meer heb
ben over de vraag: „Wat moet ik
morgen eten".
Volgende week is het
BLOEMKOOLWEEK
De aanvoer op de veilingen neemt
dagelijks toe. De kwaliteit is prima,
de winkels zullen de volgende
week vol liggen en de prijs zal be
langrijk lager zijn.
Miep is er Maandag weer.
Dan vertellen wij nog meer!
Pnbl. Centr. Bur. v.d. Tuinbouwveilingen
(I. M.)
Wie zijn deze kinderen
en wat roeren ze uat
De afbeelding laat ons een tweetal kin-1 ter Stekel waarschuwt, niet te veel met
deren zien, waarvan een bijzondere be- het kind bezig te zijn. Laat de kinderen
koring uitgaat, zo fris, stralend en teder hun vrolijk spel, de arbeid van hun on-
tegelijk. In het meisje zijn reeds de ge- vermoeibare fantasie. Geen moeder zij
voelens aanwezig van een heel jong moe- het recht ontnomen om hartelijk met
dertje, want hoe beschermend houdt ze haar kinderen om te gaan, maar de teder-
de arm om het twee jaar jongere heid mag niet in werktuigelijke hande
broertje heen geslagen. Beiden zijn zij lingen ontaarden. En dwang kan gevaar-,
verdiept in iets, wat op het eerste ge- lijk zijn, want deze doqdt vrijheid
zicht een minnebriefje lykt, maar daar spontaneïteit De gelijkmatige wai
zijn zij nog lang
niet aan toe. Eerst
komt nog de phase
dat hevige vriend
schappen worden
afgesloten, de
idealisering van
de „juffrouw", de
meester, de gou
verneur. Wat is!
het in kinderen,
dat ons altijd op
nieuw ontroert en
cynicus, de brom
pot of ijzervreter
zich niet onttrek
ken kan. Is het
eigen jeugd,
waarin wij ons bij
aanblik van
kind weer
spiegeld vinden?
Een terugblik?
Naar een tijd, toen
op de gramofoon-
plaat der hersenen
nog slechts primai-
indrukken wa-
gegrift, toen
wij meer ziel en
minder geest wa
ren, minder ver
standelijk en niets
ten van psy
cho-analyse,
atoomenergie, dis
tributie, Sartre en
vitaminen. Is voor
de ouders zelf het
kind niet een uit
breiding van hun
hen verbonden, als
een bloem aan een
tak, en dat zij er voor door het vuur zou
den gaan? Alle ouders houden van hun
kinderen, het liefste bezit. En er zijn
moeders, die heel hun liefdevermogen
slechts op het kind overbrengen met het
nadeel der overdrijving als dit kind
enigst bezit is, een „broos bezit" heet dat
in de volksmond. Wat een kind eigenlijk
is, een „mens in het klein" zeker niet. Er
zijn heel dikke boeken vóór en na
Pestallozzi over geschreven, voldoende
om de zalen van enige bibliotheken mee
te vullen. En hoe heeft een Jan Sluijters
ons het kind getekend. Hebt uw kind
lief, maar wees er niet te teerhartig
voor. Verwen het niet. Iets leeft er in het
kind, dat om breideling der instincten
vraagt, de mathematiek van het gezag
tegen het over-emotionele. Woorden
geven niet veel, maar het is ons levende
voorbeeld, onze instelling tegenover hen,
het vertrouwen, dat wij wekken en onze
vastberadenheid, dat het leidende element
is. In de „eeuw van het kind" werd het,
als het ware. opnieuw ontdekt, maar wie
te veel gaat opvoeden, bereikt slechts het
tegenovergestelde resultaat. De psychia-
gloed. mag alleen maar verwarmen, niet
verbrandenWie die twee kinderen
op de foto nu zijn en wat hen zo boeit0
Het zijn het prinsesje, Christina Louise
Helena en het twee jaar jongere broertje,
Carl Gustaaf, de kinderen van prinses
Sibylla en de kroonprins van Zweden,
Gustaf Adolf, die zoals men weet. ver
leden jaar bij een vliegramp zo ongeluk
kig om het leven kwam. Nu hun groot
vader, Gustaf, negentig jaar wordt
waarover elders in dit blad heeft men
te dier gelegenheid een speciaal bank
biljet van vijf kronen uitgegeven, dat
voor tien kronen wordt verkocht, en de
opbrengst, een liefdadig doel, komt ten
bate van de Zweedse jeugd. De twee
vorstenkinderen kijken vol aandacht
naar zo'n biljet. De vormende steun van
hun vader zullen zij zeker in het leven
missen, maar heel het Zweedse volk zal
dit gemis weer trachten goed te maken
door hen op de handen te dragen. De
mensheid kent de verbondenheid door het
kind en staat er niet geschreven bij
Matthetis „wie zulk een kind aanneemt
in mijnen naam, neemt Mij aan"? K.
LEIDEN: Ned. Herv. Kerk, Pieterskerk,
uur ds De Wit, 7 uur ds Bakker
Hillegersberg; Hoogl. kerk, 8.30 u. ds
Achterberg, 10.30 uur ds Swijnenburg;
Woensdag 7.30 uur avondstilte: Ooster-
kerk, 10 uur ds Alma van Lisse; Mare-
kerk, 10 u. ds Vossers, 5 u. ds Kelder Jr
(H.D.); Kooikapel, 10 uur ds Kelder Jr;
Morsweglokaal, 10 uur ds Van Achter
berg; jeugdkerk (Chr. school Noord-
einde), 10 uur spreker onbekend; Eglise
Wallonne, 10.30 uur ds Blommaert; Acad.
ziekenhuis, 10,30 u. ds Spruyt; Gereform.
Minnehuis, 7 uur de heer Joh. de Groot;
Geref. Kerk, Zuiderkerk, 10 uur en 5 uui
ds Plomp; Herengracht, 10 en 5 uur ds
Westerink; Oude Vest, 10 en 4.30 uur ds
Dronkert; Morsweg, 10 en 5 u. ds Wier-
singa; Rusthuis, 10 en 3 u. ds Bouwman;
in alle morgendiensten H.A. en in alle
middagdiensten dankzegging; Ev. Luth.
Gemeente, 10.30 uur ds Smit Duyzent-
kunst; Rem. Gemeente, 10.30 u. ds Poort
man; Doopsgez. Gemeente, 10.30
Snaayer; Geref. Gemeente, 10 ei
ds Rijksen; Chr. Geref. Gemeente, 10 uur
(voorber. H.A.) en 5 uur ds Jansen; Ver.
van Vryz. Hervormden, 10.30 u. ds Noord
man van Zaandam; Willem de Zwijger-
kerk, 10.30 uur dr K. H. Boersema; „Je-
ruël", 10 uur de heer van 't Woud, 5.30 u.
de heer Schouten; Dinsdag 7.30 u. Bijbel
bespreking, Woensdag 8 uur openlucht-
werk Prins Hendrikplein, Donderdag 8 u
bidstond; Evang. Christen Gemeenschap
(Middelstegracht 3), 10 uur de heer Van
der Horst, 5.30 uur de heer Rozendaal
(Den Haag), Zaterdag 8 uur openlucht-
samenkomst Vrouwenkerkhof; Leger des
Heils, Zaterdag 7 u. bidstond, 8 u. openl.
samenkomst Steenstraat; Zondag 10
heiligingsdienst, 6.45 openl. samenkomst;
Gangetje, 7.30 uur openb. samenk. met
majoor Kerkman; Donderdag 7.30 uur
openib. samenkomst; Geref. Kerk (art. 31
D.K.O.), 10 uur „Prediker" ds Keyzer (H.
r Doopsgezinde kerk id. (dank
zegging).
ALPHEN AAN DEN RIJN: Ned. Herv.
Kerk, Julianastraat, 9 uur ds Koole van
Den Haag; 10.30 u. ds Stehouwer (H.D.);
6.30 uur ds Swijnenburg van Leiden
(jgugdd)enst); hulpkerk, 10 u. ds Lefeber,
6.3Ó uur ds Lefeber (in geb. „Jonathan");:
Oudshoornseweg, 10 u. ds Van Linschoten
Laag-Keppel (H.D.); 6.30 u. ds Van
der Velden van Hilversum; Hooftstraat,
ds Van der Velden; Martha-
stichting, 10.30 u. ds Meijer; Geref. Kerk,
Zuiderkerk, 10 uur ds Mulder, 6.30 uur
ds Den Brave van Nijverdal; Noorder-
kerk, 10 uur ds Den Brave en 6.30 uur
ds Mulder; Geref. Kerk (art. 31 D.K.O.),
hotel „Centraal", 10 u. leesdienst; 2.30 u.
ds De Wal van Rijnsburg; Chr. Geref.
Gemeente, 10 en 6 uur ds Baaij; Oud-
Geref. Gemeente, 9.30 en 4 u. leesdienst.
BENTHUIZEN: Ned. Herv. Kerk, 9.30
ar ds Van der Leeden van Hazerswoude,
uur de heer Van Hoeven van Waddinx-
een; Geref. Gemeente, 9.30 en 6 u. lees
dienst.
HAZERSWOUDE: Ned. Herv. Kerk, 9
10.30 uur de heer Dekker van Alphen
in den Rijn; 6.30 uur ds v. d. Leeden;
Geref. Kerk, 10 uur leesdienst, 6.30 uur
ds Dronkert van Leiden.
HILLEGOM: Geref. Kerk, 10 en 5 uur
ds Krabbe; Ned. Herv. Kerk, 10 uur ds
Eerhard, 5 uur ds Knottnerus; Chr. Geref.
Kerk, 10 en 5 uur ds Sluyter.
HOOGMADE: Ned. Herv. Kerk, 10 uur
ds Siddré, em. pred.
KATWIJK AAN DEN RUN: Ned.
Herv. Kerk, 9.30 uur ds Jellema van Kat
wijk aan Zee (H.D.); 5.30 u. ds Koolhaas
Amersfoort; Geref. Kerk, 9.30 en 5 u.
e Valk; Geref. Kerk (art. 31), 10.30 u.
ds Boersema, 5.15 uur ds Koolstra van
Almelo.
KATWIJK AAN ZEE: Ned. Herv. Kerk.
Nieuwe Kerk, 10 uur ds Van der Krift;
ds Van Ieperen; Oude Kerk, 8.30 u.
ds Koolhaas van Amersfoort; 10 uur ds
Bogers (voorber. H.A.); 6.30 u. ds Jellema
(H.D.); Kapel, ,10 uur ds Rutgers; Geref.
Kerk, 10 en 5 uur ds Van Boeyen; Chr.
Geref. Kerk, 10 en 5 u. leesdienst; Geref.
Gem. (Remisestraat), 10 en 5 uur lees
dienst; Geref. Kerk (art. 31), 10.15 uur
ds Koolstra van Almelo; 5 uur ds Boer-
KOUDEKERK AAN DEN RIJN: Ned.
Herv. Kerk, 10 u. ds Honders van Wasse
naar; 7 uur ds Van Binsbergen; 11.45 uui
kinderkerk; Geref. Kerk, 10 u. ds Eringa
van Oegstgeest; 6.30 uur ds Meijnen v
Den Haag.
LEIDERDORP: Ned. Herv. Kerk. 10
6.30 uur ds Honnef; Geref. Kerk, 9, 10.45
en 6.30 uur ds Dijk.
LEIMUIDEN: Ned. Herv. Kerk, 10 en
7 uur ds Van Veenen; Geref. Kerk, 9.30
en 6.30 uur resp. leesdienst en ds Moens.
LISSE: Ned. Herv. Kerk, 10 u. ds Had-
ders, 5 uur ds Alma; Geref. Kerk, 10 en
5 uur ds Van Arkel van Haarlem; Chr.
Geref. Kerk, 10 en 4 uur ds Ponstein van
De Krim; Geref. Gem., 10 en 4 uur lees
dienst; Oud-Geref. Gemeente, 9.30 en 3 u.
leesdienst; Geref. Kerk (art. 31 D.K.O.),
10.30 en 4.30 uur ds Verleur; Ned. Prot.
Bond, 10.15 uur ds Pols.
NOORDWIJK-BINNEN: Ned. Herv.
Kerk, 10 en 7 uur ds Meuzelaar; Geref.
Kerk, 10 en 5 uur ds von Meyenfeldt.
NOORDWIJK AAN ZEE: Ned. Herv.
Kerk, 10 en 5 uur ds Cupedo; Geref.
Kerk, 10 en 5 uur ds Bouma.
NOORDWIJKERHOUT: Ned. Herv.
Kerk, 10 uur ds Den Hartog.
OEGSTGEEST: Ned. Herv. Kerk,
Groene Kerkje, 10.15 uur ds Punselie;
Pauluskerk, 10 uur ds Callenbach, 7
ds Visser; school Hoge Mors, 10.30
ds Visser; Geref. Kerk, 10 uur ds Brus-
saard, 5 uur ds Eringa; Mors-Rijndijk, 9
5 uur ds Pol van Boskoop.
RIJNSBURG: Ned. Herv. Kerk, Grote
kerk, 10 uur dr Dankbaar van Oegst
geest, 5 uur ds Burgy; Kleine kerk, 10 u.
Burgy, 5 uur ds De Ru van Zaandam;
Geref. Kerk, Rapenburg, 10 en 6 uur ds
d. Linde; Voorhouterweg, 10 en 6 uur
ds Post; in alle diensten H. A. en n.m.
dankzegging; Geref. Kerk (art. 31 D.K.
5.30 uur ds De Wal; Chr. Geref.
Kerk, 10 en 5 uur ds Brandsma.
SASSENHEIM: Ned. Herv. Kerk, 10 u.
ds Knottnerus van Hillegom, 5 uur ds De
Leiden; Geref. Kerk, 9.30 uur ds
Hoekstra, 5 uur ds Kuiper; Ohr. Geref.
Kerk, 10 en 5 uur ds Visser; Ned. Prot.
Bond, 10.15 uur de heer Schouwink van
Schiedam.
VALKENBURG: Ned. Herv. Kerk, 10
i 6.30 uur ds Baas; Geref. Kerk, 10.30
1 5 uur ds Hainjé.
VOORHOUT: Ned. Herv. Kerk, 10
ds Eggink.
VOORSCHOTEN. Ned. Herv. Kerk,
10.15 en 5 uur ds Fortgens; 10 uur (Rijn
dijk) ds Bonting van Rijnsburg; Geref.
Kerk, 10 en 5 uur ds Houtzagers.
WARMOND: Ned. Herv. Kerk, 10
uur ds Zandee.
WOUBRUGGE: Ned. Herv. Kerk, 10
30 uur ds Hugenholtz. Geref. Kerk. 9.30
i 6.30 uur ds Van der Meulen.
ZOETERWOUDE: Ned. Herv. Kerk," 10
ar cand. Heidema.
Een Greydanus-Kruithof-fonda
voor hulpbehoevende studenten
Prof dr S. Greydanus, in leven hoog
leraar aan de Theologische Hogeschool
der Geref. Kerken (art. 31 K.O.) te Kam
pen heeft aan deze onderwijsinrichting
zijn complete bibliotheek met boekenkas
ten gelateerd en aan het archief dier
school het diploma van het ere.
doctoraat te Debreczen, de doktersbul.
het gouden ridderkruis van de Neder
landse Leeuw en het zilveren lakstempel
het geslachtswapen. Na uitkering
diverse legaten zal het resterende v
den gebruikt tot vorming van een Grey-
danus-Kruithoffonds voor ondersteuning
van hupbehoevende studenten aan deze
hogeschool.
Marokkaanse pasja in moskee neer
gestoken.
Mohammed Hajoui, de pasja van een
der Marokkaanse lanidien, is in een mos
kee te Oujda, waar een herdenkings
plechtigheid voor de slachtoffers van de
relletjes tussen Joden en Arabieren werd
gehouden, door een fanatieke Mohamme
daan neergestoken. Een woedende me
nigte stortte zich op de onverlaat.
Jan Stout
'k Zal de gebraden haan uithangen
Maar hij bedoelde dat hij het kippenhok
eens aaien zou met eenkwastje tee:
zijn dooie gemak natuurlijk, want d<
langer had hij zicht op de deur va;
buren en vermoedelijk zou Nellie die
vacantieweek toch wel eens een stofdoek
uitslaan.
Het zomerde lustig over de polder
er hing met het getierelier en gefluit
de vogels een belofte in de lucht. Maar
die hoorde hij misschien alleen maar.
Die belofte echter was er wezenlijk: hij
was in het gedeun van het pierement, dat
door het dorp ging, hij was in de straten,
die feestelijker schenen in het warme
zonlicht.
Dat allies bracht hem in een overmoe
dige bui: hij had maar te knikken en hij
was boekhouder op een groot kantoor,
hij had maar te lachen en Nellie viel hem
zo maar In de armen.
Die middag begon hij al aan het kippen
hok: de zon scheen veel te fel. de teer
brandde in zijn gezicht, maar dit alles
werd ruim beloond, want Nellie kwam
het tuintje wieden en zat nog geen twee
meter bij hem vandaan met haar
in de kelkjes van haar veelkleurige bloe-
Het
ze haar ne
vond Arie,
Dan rook
natuurlijk beter zo dan dat
is in andermans zaken stak.
maar hij wou toch wel es
ze dat nou eigenlijk deed
de zomer, zei ze en de
feest van geuren en kleu
ren en geluiden, hij had maar te kijken
om het te zien en hij had maar te luisteren
om het te horen, nou, dat hoefde Arie
niet, dat wist hij allang, maar tjonge
tjonge, wat kon zij dat wondermooi zeg
gen. Met een tien voor boekhouden en
handelscorrespondentie zou hi; nog maar
een krullenjongen zijn
De zomer een feest van geuren en kleu
ren en geluiden.
Oei.
Hij zei haar eerlijk:
Wat zeg jij de dingen toch mooi.
Nellie glimlachte:
Niet ikde dichters
Die versjesmakers
Ja, daar leer ik dat van. Ik lees
veel gedichten, dat moet je ook doen. zij
zien de dingen dieper en mooier dan wij,.
wat je voelen kan in het voorjaar en in de
zomerwat je droomt en verlangt
dat kunnen zij zo mooi zeggen, zo mooi
en zo waar
ja? zei Arie.
Nellie zèg hem denken, toen hij vroeg:
Dat zijn dan zeker wel geleerde
mensen, die dichters? Als ik fluit of zing
of alleen wil zitten, fluit of zing ik omdat
er iets in mijn binnenste dat wil. Een
dichter kan het dus zeggen?
Ja, zei Nellie, maar niet alleen zeg
gen, het is tegelijkertijd een fluiten
zingen.
Je moet me toch eens van die versjes
laten lezen.
Dat is goed, zei Nellie, maar toen zag
zij een schoenlapper, die grillige dans
pasjes maakte van de ene bloem naar de
andere.
Daar stond zij aandachtig naar te kijken
en daarom wou Arie zich eens lekker
uitsloven; hij joeg achter de vlinder eeD
en greep, en greep opnieuw tot ten leste
de schoenlapper gekooid zat in het holle
van zijn handen.
Nellie gluurde door de spleet tussen
zijn vingers en Arie wou wel, dat dit een
eeuw duren zou. want zo dicht had zij
nog nooit naast hem gestaan, hij hijgde
van spanning en emotie, zijn hart bonkte
tegen zijn ribbenkast en hij dacht be
schaamd dat zij dit vast horen moest.
Maar de eeuw duurde maar tien bon
kende hartslagen lang.
Hij moest de vlinder maar weer los
laten, een mens had de schoonheid zo
graag in zijn handen, maar eigenlijk
moest hij zo veel eerbied voor ware
schoonheid hebben dat hij er genoegen
mee nam er op een afstandje bewonde
rend naar te kijken, mensenhanden schon
den de schoonheid, kyk maar. er zat
Hij keek haar aan en voelde zich koud
worden van binnen: zo'n meisje moest
hem immers toch niet
Mistroostig hurkte hij toen weer voor
het kippenhok en teerde de planken, maar
de muziek was uit zijn doen en laten: hij
kon net zo goed zijn studieboeken in de
sloot gooien, hij was een idioot.
En Nellie nam hem aandachtig op.
Ze bedacht, dat er tussen het Hollandse
klimaat en Arie een grote overeenkomst
was en waar de Bilt faalde veelal in de
voorspellingen omtrent het te verwachten
weer, ook een mens falen moest ten op
zichte van Arie's wisselende stemmingen
en buien niet onder een mombakkes weg
moffelde, maar te lezen was als een open
boek. Ze zei:
Wat ben je toch een rare. Je zingt
en fluit en haalt gekke streken overhoop
en even daarna ben je net eei treurwilg
Arie keek op van zijn werk.
Zie ik er zo uit? wou hij weten.
Ja. Je bent zeker hopeioos verliefd?
lachte zij.
Oeeeiii.
Het bloed sprong naar zijn gezicht hij
boog zich aandachtig over zijn teerpot,
daarna keek hij haar zó hulpeloos aan,
dat zjj er spijt van .Teeg klaarblijkelijk
een tere snaar te hebben aangeraakt, zon
der ook nochtans maar één moment te
bedenken, dat zij die wel eens kon zijn
(Wordt vervolgd)
Stadsimpressie
Lunchroom
Mama en Flipje stappen moegelulnkeld
een lunchroom binnen, om even uit te
blazen. Ze zien een „onbezet" tafeltje en
schieten daar ijlings op af.
zegt Fllepje drie jaar:
Geef mij maar een ijsje en m'n moe
der koffie, want ze Is niet zo op ijs ge
steld".
Dan gaat er een meneer bij hen z
die al eerder beslag op het tafeltje had
gelegd, maar even „weg" was gewe
Hij krijgt zijn gevraagde lunch ei
pint aan zijn soep.
Flipje: „Wat is dat meneer."
Meneer: Dat is soep, jongetje".
Flipje: Vindt U het lekker, heeft U
honger".
Meneer: „Gaat nogal".
De visschotel wordt geserveerd.
Flipje: „Is dat haling?"
Mama: Stil toch Flipje, laat die me
neer rustig eten".
Meneer (galant): „O, dat geeft nie
mevrouw, laat Uw zoontje maar vragen"
Maar mama heeft haar koffie op ei
Flipje is al klaar mat zijn ijsje, dus be
sluit ze maar op te stappen, voordat
„gekke" vragen komen.
Ze heeft betaald en nadat Flipje de
meneer nog een handje heeft gegeven,
lopen ze naar de uitgang.
Plotseling rent Flipje terug naar de
meneer, die net een nleuw-aardappeltje
in zijn mond steekt en roept luid:
„Krijgt U thuis niks te eten?"
Wandelaar.
GLOBE-SNIPPERS
Wegens staalgebrek moeten 200.000
arbeiders van General Motors (U.S.A.)
het werk 10 dagen staken. Op 3 Dec.
j.l. telde België bijna 8Vz millioen inwo
ners. Turkije heeft een nieuwe rege
ring met als premier Hassan Saka en 5
ministers van 't oude kabinet. De Roe
meense pers-attaché te Bern, die in Zwit
serland vertoeft, doch naar Boekarest
teruggeroepen werd, bedankte voor
de eer. De kranten m Tsjechoslo-
wakije worden verkleind. In Enge
land blijft de doodstraf voor moorde
naars gehandhaafd, na de weigering
van het Hogerhuis, om accoord te gaan
met het regeringsvoorstel zulke vonnis
sen automatisch uit te stellen. Tegen
16 Juni drejgt in België een metaalarbei
dersstaking (eis: 5 pet meer). Trygve
Lie sprak zich al vast uit voor een vrij
willigersleger, zolang er nog geen leger
van de Ver. Naties .is. De Amerik.
luchtmacht zal met nog 2200 machines,
w.o. 243 zware bommenwerpers en 1405
jagers met straalaandrijving, worden ver
sterkt. De Amerik. aanklager verzocht
de Am. rechtbank te Neurenberg 23 lei
ders der I.G. Farben schuldig te verkla-
wegens samenzweringen voor een
aggressieve oorlog. Als bewijs van
Duitse angst voor verlies der olievelden
Emsland aan Nederland diene, dat
de aandelen scherp daalden.
(Reeds gedeeltelijk geplaatst.)
Kerk en School
Beroepingswerk
Ned. Herv. Kerk. Beroepen: te Groede
(toez.) J. de Jager, cand. en res.-veldpr.
te Den Bosch.
Aamgenomen: naar Butimdk P. v. d.
Kraan te Den HtCag.
Bedankt: voor Detroit W. de Bruyn te
Lexmond; voor Leerbroek J. Bakker te
Venendaal; voor Loon op Zand A. Klein
te Brughem; voor Nedenhemert D. J. v.
d, Graaf te Vinkeveen.
Benoemd tot hulpprediker te Dirksland
J. Wieman, cand. en hulpprediker te Bus-
Geref. Kerken. Aangenomen: naar Zoe-
termeer W. E. Gerritsma te Aalten.
Geref. Gemeenten Beroepen: te Hil
versum G. H. Kersten te Rotterdam.
De algemene synode der Protestantse
Kerk te Buitenzorg heeft de verhouding
de vier tot haar behorende kerken
opnieuw geregeld. Deze kerken zijn: De
Minahasase, de Molukse, de Timorse en
de Protestantse gemeenten op Java, Bor-
Sumatra en Celebes. Iedere kerk
heeft onder eigen synode volle verant
woordelijkheid voor eigen werk. Deze
kerken komen door hare afgevaardigden
aangewezen door de synoden, samen in
algemene kerkvergadering. De kerkorde
zal Presbyteriaans zijn.
ACADEMISCHE EXAMENS
LEIDEN, 12 Juni. Gesl. doet. ex. ge-
ieeskunde de heren A C Arntzenius te Was-
enaar en P Leichtman te Lelden. Gesl. arts-
ix. Ie ged mej H F van der Nieuwenhui-
en te Den Helder en de heren A Cankrien
e Lelden, A P J Vreeburg te tlsse en J B
Jrol te Wassenaar; gesl. arts-ex 2e ged.:
nej G Elshove te Den Haag en de heren C
A Reichardt te Den Haag en A P Maassen
ZONDEK HOO
„Welke tegen hoop op hoop geii
heeft." Kom. 4 18a.
Iemand schreef eens deze
„Men wamihoopt, altijd 'hopende," He
juist het omgekeerde van hetgeen
tekst zegt met zijrn: .Tegen hoop
hoop." Het eerste leidt tot de dood,
tweede tot het leven. En nu ligt het
hekn vam diit onderscheid im het enl
woord: geloof, dat wij hier vinden,
loof, dat niet anders is dan: „de zei JJ\
heid der dïmgen, die men hoopt" (ft
111 V.NB.G.)
Geloof is het enige wat ons helpen
ons kan opheffen uiiit het tegen hoop
hoop, want geloven is God hebben
de Rotssteen des hprten en zijn
eeuwigheid.
Men wanhoopt, altijd hopende. Da
het lot der wereld zonder God. Te
hoop op hoop. dat is het deel van
dde zijm God gevonden 'hieeflt. Pauilius
van hen, die vroeger heidenen w;
hoe zij in die tijid waren zonder Qhrii
en zonder God, en noemt als kenm
daarvan dut: Zonder hoop. Zeker de
redd moet hopen ondanks allies, en
is die hoop niet anders dan verscherp
van haar wanhoop, totdat zij het
delijk opgeeft, en in doffe berustumig
neerlegt bij het onafwendbare. Zij dra
ziiah telkens een betere toekomst. Zon
hoop in de wereld; het is: geen
voor zich uit zien, dat dlit leven r*
vaardi'gt ook in zijn uiitoemendlhedd
moeite en verdriet.
Het woord hierboven afgedrukt
ons andere en betere dingen: tegen h<
op hoop. Het leert ons allereerst de
loohenbare werkelijkheid aan te i
Het is altijd en-in alles: tegen hoop.
ds zo in ons persoonlijk leven, in
arbeid. Alle verwachting loopt uit in
teleurstelling. Elke overwinning is
begin van een nederlaag. Het is ooi
als wij ons losmakend van onszelf,
de kleine kring, waarin wij rondtobb
van het eigen werk en eigen belang
het hele beeld van deze wereld i
schouwen.
Opgaan, blinken en verzinken is
lot van elke dag. Het herhaalt zich d
heel de gesohiedenis. Al de eeuwenJat
arbeid om deze wereld op te heft
beter te maken, wordt telkens in
uitkomst in een kort ogenblik verwo
Al, wat het Evangelie dienaanga
belooft, verlost ons schijnbaar niet
dat: tegen hoop.
Het Evangelie houdt tal van godi
lijke, heerlijke beloften in. De Christ
de Verlosser, zou komen. Hij zou
recht op aarde bestellen, en stelt
de macht niet telkens boven het ree
Hij zou het Koninkrijk stichtendat u
loopt in de glorie van het: „Men
nergens leed doen noch verderven
de ganse berg Mijner heiligheid." Z
wij al iets nader tot dat doel gekom
dan toen de belofte gegeven werd""
deze wereld niet dezelfde gebleven,
van zonde, onrecht, gruwel, wreedhe
verdrukking, vol van tranen, zuohti
lijden, hartbrekende ellende! Men he
het Christendom een mislukking
noemd heeft men geen gelijk?
oude vraag was: Wachter, wat is er
die nacht? En het nieuwe antwoord
„De morgenstond is gekomen en noj
het nacht."
Het gaat tegen hoop, juist door aH
at wij zien, en daarom zal het da
doorheen, gaan op hoop, dan
d t geloof, d«t een bewijs is dier zak
men niet ziet. Dat geloof kan
helpen, omdat geloven is: Christus Jez
bezitten. Wie hem vond, heeft Zijn he«
lijkheid gezien, en ziet die heerfijklh*
en lichtglans over alle 'dingen,
een,'dde'in de Zon'zag en mtrhet bee
harer heerlijkheid altijd ih zijn
heeft.
Christus wordt genoemd: de Hoop d
heerlijkheid. Hij is de vooruitgeziej
verlossing. Zijn wonderen zijn belofte
die ons zeggen, dat Hij alle dingen ee«
zal nieuw maken. Christus is geen mi
lukte verwachting, geen teleurstelUlim
Bij een graf, tegenover de onbbindd!
van de dood zelfs, zegt Hij: „indien
gelooft, gij zult de heerlijkheid G
zien." Na Zijn opstanding zegt Hij
zijne discipelen: „Ziet, mijn handen
voeten, want Ik ben het zelf. Tast M
aan en ziet, want een geest heeft gee
vlees en beenderen, gelijk gij ziet, d
Ik heb." D.w.z.: In Christus raken"
de werkelijkheid aan, dde der overwin
ndmg, dde der verlossing, dat eeuwig
leven, dart ons verzekert, hoe het „tegel
hoop" altijd moet wijken voor het „c(
hoop". Gods genade leide ons tot dea
heilige aanraking van Jezus Christus.
Zoetermeer.Dr J. J. Woldendor^
„verloren dagen", heette het
xllnerAKIORT^S-M Een paai
Per dag. wég pl|n en narlgheldl
ÏÏAKK^SS.
DEZE WEEK TROUWDE EEN KENNISJE
Van de week is een kennisje van me
getrouwd en U kunt zich geen stralen
der, liever bruidje voorstellen dan zy op
die prachtige lentedag aan de zijde van
haar fiere bruidegom was. Al het grote,
i geluk, dat zij samen beleefden,
straalde uit haar heldere ogen en haar
op zich al niet onknappe gezichtje leek
ineens wondermooi zoals trouwens
bijna alle bruidjes mooi zijn op haar
trouwdag, niet zozeer door uiterlijk
schoon als wel door het geluk, waarvan
zij vervuld zijn.
Ja, zij was in het wit, ons bruidje,
waarvan ik U vertel; natuurlijk zou
ik bijna zeggen was zij in het wit.
Kunt U zich een passender kleed voor
bruidje indenken; een kleur die te
gelijk priller, liefdelijker en reiner is?
Zeker, het had haar moeite gekost,
het oude ideaal, dat zij jarenlang gekoes
terd had, te verwezenlijken. Maar zij, die
het dragen van het witte kleed meer
l dan alleen uiterlijk vertoon, een toe
geven aan de eisen van mode en etiquette,
had weten vol te houden. Neen, ik zal
U niet vermoeien met allerlei verhalen,
hoe zij er eindelijk in slaagde de prach-
witte crepe satin voor haar bruids
japon te bemachtigen, hoeveel tijd het
in beslag nam eer zij een model hele
maal naar haar zin gevonden had. Even
min zal het U interesseren te vernemen
welke vriendin zij het snoezige, met
kant afgezette, korte sluiertje te leen
kreeg, noch waar de bruidegom het
prachtige snoer paarlen kocht, dat hij
zijn bruid ten geschenke gaf, een sieraad,
volkomen in stijl met de gedistingueer-
maar toch sobere lijnen van haar ja
pon, dat hij niets beters had kunnen kie-
Ja, behalve idealistisch en romantisch
ons bruidje toch ook een practische
bruid geweest. Zij heeft zich mooi. heel
mooi gemaakt voor haar bruidegom,
maar zich financieel geen groter offers
getroost, dan zij en haar familie konden
verantwoorden. Straks, als hun korte hu
welijksreis achter de rug is, zal de mooii
witte bruidsjapon naar de ververij gaal
en een kleur krijgen, die haar geschil!
maakt voor gewone feestelijke gelegei»
heden. Maar ik yeet wel zeker, dat oa
i
h
Avis. v
AS,
i
bruidje de sleep tevoren zorgvuldig af
zal knippen. Die bewaart zij voor laterJ
'Vant zij droomt van een wiegje, beklee»
met de witte zyde, van een doopjurk, ge
maakt voor hun eersteling, het kostbar!
pand van hun wederzijdse liefde, dat 4
met vreugde zullen ontvangen....
