jfan Christiaan Smuts, strijder voor vrijheid en recht, geëerd ™piographie een edel van Smuts laat ons mens met een diep blijft zien: inzicht Leiden prijst zich gelukkig Zuid-Afrika, het land van goud, tijgers, diamanten en jakhalzen 19%ieuwe leidsche courant 8 zaterdag 12 juni 1948 Een idealist, die trouw aan zijn visie rAN CHRISTIAAN SMUTS werd op 24 Mei 1870 in het dorpje Riebeek. gelegen in de Kaapprovincie, gebo- t. Zyn vader was een Zeeuw, zijn nfcoeder was van Franse origine. In 1886 ging hij naar Stellenbosch en Sudeerde in de letteren en de natuur- Iretenschappen. Reeds hier blonk hij udt het schrijven van opstellen. Eén ïerd zelfs geplaatst in een Zuid-Afri- lans tijdschrift. Hij voltooide zijn stu- vji* *n rec^ten te Cambridge in Enge- lbd. In 1895 repatrieerde Smuts. Het Hoog ■^Jerechrtshof te Kaapstad liet hem daarop tot de rechtbank. Enige tijd later slecdertrok hij naar Transvaal, waar hij in d wijptember 1896 was toegélaten tot de ialie. In Johannesburg verwierf Smuts rfich in korte tijd een zeldzame reputa- rkii». In 1898 ontving hij een benoeming H staats-procureur. Als zodanig was hij op de Bloemforuteimse confe- [enitie van president Kruger met Lord ner, de Engelse hoge commissaris, stelde hij, toen de Boerenoorlog was geworden, met F. W. Redta, ktaatssecretaris, die niet-onbekendie bro- jhure „Een eeuw van onrecht" op. In 'hij als onderbevelhebber onder keneraal De la Rey deel aan de strijd jfest-Transvaail. (Dit was de tweede vrij heidsoorlog, waarin het bekende viertal: Sonjé, Botha, Steyn en De Wet wonde- jen van dapperheid verrichtte). In 1901 roerde Smuts niet zonder succes het lommando over de boeren troepen in d< kaapkolonie. Het volgend jaar rati ft- teerde hij, evenals andere leiders, de frede van Vereniging (op 31 Mei). Geschonden waren de boeren er land uif de harden ekkdg-dramatische strijd K voorschijn gekomen. Smuts begon zich inet alle energie, die in hem was, te rijden aan de reconstructie van zijn ge- (cheurde vaderland Hij hield zich hierbij iet ideaal voor ogen: zelfbestuur van de IIMJoormalaige republieken. In 1907 bekleedde Smuts in het eerste [kitha-ministerie de functie van koloniale tecretaris (minister van buitenlandse za- Transvaal. Hij spande zich in Poor een gezonde, hechte vereniging met erk Zuid- stierf Botha en Smuts volgde hem op als eerste minister. In '24 werd hij bij de algemene verkiezingen verslagen en Hertzog werd minister-president van de eerste nartaonaildstisohe regering. Smuts trok zioh hierop terug en giing zijn tijd besteden aan studeren. Van het politieke leven kon hij evenwel niet geheel af stand doen. 1933 was het jaar, waarin beide mannen samen een sterke regering vormden. Zij werden tot deze daad ge dreven door de sociale en economische moeilijkheden van het land. Toen de tweede wereldoorlog los barstte, wilde Hertzog de neutraliteit handhaven; Smuts echter niet. Er ont stond een crisis en de laatste van het tweetal formeerde een nieuwe regering een meerderheid in de rug. Op 24 Mei 1941 ontving hij de maarschalksstaf. In 1942 werd hij lid van het Engelse oorlogskabinet, waarin hij pleitte voor het voeren van een offensieve Strijd. Een belangrijke bijdrage heeft Smuts gele verd voor het tot stand komen van de verenigde volken. Wij lazen in het maandblad „Zudd- Afrika", dat ten doel heeft de culturele en economische betrekkingen tussen Ne derland en Zuid-Afrika te onderhouden, t nog het volgende: „Generaal Smurts is hetnog steeds de idealist van 1915, toen de De idee van de Volkenbond hem had ge- de overige Britse koloniën Afrika. Op 31 Mei 1910 werden Trans vaal, de Oranje-Vrijstaat, Natal en Kaap land verenigd tot de zg. Unie van Zuid- Afrika. Smuts ontmoette in zijn optreden tal van tegenstanders. In de Zuid-Afrikaanse politiek slopen tegenstellingen. Een be langrijke groep wilde geheel met Enge land breken. Deze mensen stonden aan vankelijk achter Hertzog, wiens princi- pieelste partijgenoten na de coalitie een eigen pad kozen en zich schaarden ach ter dlr Malan. In de Unie van Zuid-Afrika was Smuts minister van financiën. Wars van neutraliteit Toen in 1914 de eerste wereldoorlog uitbrak, werd Smuts Brits luitenant- generaal. Hij had het bevel op zich ge nomen van de Britse troepen in Zuid- West en Duits-Oost-Afrika. Kort hierna I ging hij naar de hoofdstad van Enge- I land en werd daar opgenomen i® oorlogskabinet van Lloyd George. gedachte aan een eventuele Volkenbond I grepen. Hij blijft trouw aan zijn bezielde hem reeds in Mei 1915. De moeilijkheden en bezwaren, die toen Na het staken van het vuren keerde door hem werden overwonnen, zijn klein, j naaT zijn vaderland terug. In 1919 I vergeleken met die van heden." (1938) jsdienj Jan Christaan Smuts tijdens EEN BLIK IN DE HISTORIE van de Zuid-Afrikaanse Staten Smuts9 aftreden een gevoelig verlies, maar „sij diens geensins beëindig nie" In de tweede helft van de vorige eeuw heeft geen gebeurtenis de wereld zo zeer in spanning gehouden als de strijd van de Zuid-Afrikaanse repu blieken, Transvaal en Oranje-Vrijstaat, tegen het machtige, „trouweloze' Engeland. Wij willen het ontstaan van deze republieken, aan wier ontwik keling de naam van veldmaarschalk Smuts onafscheidelijk is verbonden, met enkele lijnen schetsen om daarna even stil te staan bij de verhouding van deze staten tot Engeland. In 1654 stichtte Jan van Riebeek aan| Kaap de Goede Hoop een kolonie met het doel om Nederlandse schepen gelegen heid te geven zich van het nodige te voorzien. Deze volksplanting breidde zich spoedig aanmerkelijk uit. De kolonisten hadden het vaak moeilijk, want hun grond moesten ze tegen de aanvallen van de inboorlingen verdedigen. Zo werd een hard geslacht gekweekt, dat de bewon dering van een belangrijk gedeelte der wereld afdwong. Onversaagd waren ze in hun streven, eenvoudig in de omgang. Engeland slaat toe. de Boerenoorlog ek wel- De Kaap kwam in 1795 in handen de Engelsen- De vreugde was groot. na enige jaren weer vrij werd. Die blijdschap was slechts van korte duur, in 1806 waagde Engeland het derom een inval in de kolonie te doen. In 1814 werd zij geheel aan Engeland af gestaan. t is opmerkelijk, dat de toestand hierdoor niet beter werd, integendeel, de Engelsen kweekten haat en weldra kwamen de Kaffers, aangevuurd door de overweldigers, in opstand tegen de kolo nisten. Zij gingen roven en stelen o eigen onderhoud te kunnen vooi Werd tegen roverij met kracht opgetre den, dan werden de kolonisten er var beschuldigd, dat zij hun Christenbroe ders, de Kaffers, onderdrukten. In 1815 brak de opstand der boeren is, maar de wapenen maakten hieraan ;n abrupt einde. In de boeren-kolonie viel toen het besluit, dat men zou gaan trekken om een nieuw land te zoeken. Deze grote trek van het boerenvolk vond plaats in 1836. Een tweede volgde spoedig. Men had het oog gevestigd op Natal Maar Engeland duldde geen vrije boeren- staat naast zich. In 1843 werd het nii land door Britse troepen bezet ei Engelse kolonie verklaard. Na veel strijd en worsteling ontstond WAAROM DE LE1DSE UNIVERSITEIT 2| SMUTS EERT (Door prof. mr. J. M. van Bemmelen, promotor van generaal Smuts Smuts is in ons land een bekende figuur. Die ou-baas zoals hij vaak ■nakelijwordf genoemd heeft zoveel van zich doen spreken, eerst in de boeren- en *ater *n e bdde wereldoorlogen, dat er om zo te zeggen geen Ischooljongen is, die zijn naam niet kent. Politieke successen zijn echter geen reden voor het verlenen van een eredoctoraat. O zéker, in het ere doctoraat, toegekend aan staatslieden als Churchill en Smuts, schuilt on getwijfeld ook een stuk erkentelijkheid van Nederland en van onze Uni- rsiteit voor het feit, dat de geallieerden onder hun leiding voor en met "i de oorlog ten einde hebben gebracht en onze vrijheid hebben bevoch- Bij het eredoctoraat aan Smuts komt daarbij, dat wij het stamverwante Afrikaanse volk dankbaar zijn voor zijn hulp in de oorlog en ons daar- nede verbonden voelen. Maar de eigenlijke reden, yaarvoor wij Smuts eren, is dat hij in zijn wetenschappelijke werk een theorie heeft ontwikkeld, die van grote be tekenis is voor de toekomst van de wereld. Deze theorie draagt de naam „Holisme". Het is de leer van het geheel; de theorie komt in haar eenvou- r, dat het geheel altijd meer betekent dan de dat in de natuur, maar ook in de samenleving der Imensen, de afzonderlijke eenheden steeds zich ontwikkelen tot grotere 'gehelen. Het is deze theorie, die Smuts van zijn 24e jaar af, toen hij ze ineerlegde in een onuitgegeven boek over Walt Whitman, heeft verkondigd en naar welker verwezenlijking hij ook steeds heeft gestreefd. Vandaar dat hij de fervente strijder werd vóór de samenwerking van Boer en Brit in de Unie van Zuid-Afrika. Vandaar dat hij een der geestelijke vaders it in uitwas van de Volkenbond. in 1854 de republiek Oranje-Vrijstaat vier jaar later de Zuid-Afrikaanse repu-J bliek Transvaal. Van de eerste staat Hofman president, van de tweede Pre- torius. De strijd ontbrandt. erdeeldheid in de republiek was v< de Engelsen aanleiding om Transvaal te palmen en de vlag van de republiek te vervangen door de Britse- In Transvaal was men het in bepaalde opzichten niet met elkaar eens, maar het zelfstandig- heidsgevoel was toch wel zo diep. dat men beslist geen genoegen nam met de annexatie. Er stonden grote manne om de Engelsen er toe te bewegen hunj besluit te herroepen. Niets mocht echter baten. Toen grepen de boeren naar wapenen en brachten de Britten een pletterende nederlaag toe. Het gevolg deze glansrijke overwinning was, dat de Engelse vlag verdween. Het voorlopige! bestuur werd opgedragen aan Kruger, Joubert en Pretorius. Wat het goud ontketende. Maar wat een schrik! Er werd, toen de onafhankelijkheid een feit was worden, goud in Transvaal gevonden. Een groot aantal gelukzoekers stroomde de staat binnen en in een minimum van tijd was Johannesburg een stad vol rijkdom. Deze situatie was onhoudbaar. Men be sefte heel goed, dat Engeland Transvaal niet met rust zou laten. Dit besef werd reeds spoedig bewaarheid. De Britten schermden er mee. dat de boeren Zuid-Afrikaanse volk schrikkelijk derdrukten. Deze grief werd gehanteerd om de oorlog met het boerenvolk uit te lokken. Transvaal eiste, dat Engeland zijn steeds sterker wordende troepenmacht zou terugtrekken en toen aan deze niet werd voldaan, was de teerling worpen. Een oorlog vol angst en wreed heid begon zich te voltrekken. Meer dani twee en een half jaar duurde de hevige] stryd. De Nederlandse regering waagde nog een poging om beide partijen tot] elkaar te brengen, maar Engeland stelde geen prijs op interventie. In 1902 werd) de vrede gesloten. De boeren moesten het onderspit delven. Zelfbestuur werd hun echter in 't vooruitzicht gesteld. Conclusie. initiatii Smuts heeft in zijn leven vele teleurstellingen gekend, ook op weten- &™\schappelijk gebied. Voor de bovengenoemde studie over Walt Whitman '""[een boek van 70.000 woorden kon hij geen uitgever vinden. Maar, type rend, voor deze man, de essentie er van legde hij 30 jaar later neer in zijn hoofdwerk Holism and Evolution, dat alom in de wereld erkenning vond Haarlet en dat in alle moderne philosophische werken wordt geciteerd. ouis R Qeor Men mag het met Smuts eens zijn of niet, hetzij in zijn wetenschap- te h< pelijke beschouwingen, hetzij in zijn practische politiek, zoveel is zeker ig v« dat zijn naam in de wereldgeschiedenis genoemd zal blijven onder die der ontwikkeling en versterking Wanni allergrootsten. En waar Smuts zelf de banden met het Nederlandse Stam-11.a.nd en bevolking is nog land altüd heeft aangehouden hij spreekt even goed Nederlands als Afrikaans en Engels is er voor ons land en onze Universiteit alle aan leiding om hern nu in zijn ouderdom ook als wetenschappelijk werker (Door jhr mr F. H. van Kinschot, burgemeester van Leiden). Ik maak mij niet aan overdrijving schuldig, wanneer ik zeg, dat iedere Nederlander bij het horen of lezen van de naam Zuid-Afrika zich telkens bewust wordt van de bijzondere verbondenheid van dat land met Nederland. Een verbonden heid, die op de stamverwantschap tussen een groot deel van de bevolking der twee landen berust. Het is deze stam- verivantschapdie beide landen o.m. gelijkelijk doet denken over de beginselenwaarop nationale gemeenschappen behoren te zijn gegrondvest en door welke het contact tussen die gemeenschappen behoort te worden beheerst. En zoals in dit tijdsgewricht Koningin Wilhelmina de geest van Haar Volk verpersoonlijkt, welke geest wil, dat een en ander alleen naar de algemene beginselen des rechts geschiedt, zo is Generaal Smuts de incarnatie van de geest van het volk van Zuid-Afrika, dat goed en bloed veil heeft voor de handhaving van het recht op nationaal en inter nationaal terrein. Het spreekt dan ook vanzelf, dat Nederland grotelijks tvaardeert al het belangrijke tverk, dat Generaal Smuts in het belang van een wereldordening, gebaseerd op recht en vrijheid, heeft verricht en ik prijs Leiden dan ook gelukkig, dat de uiting van deze waardering plaats heeft door het verlenen, honoris causa, van de graad van Doctor in de Rechtswetenschappen door de Senaat van de Universiteit binnen haar muren. IN HET „BOSVELD" IS HET GOED TREKKEN Zuid-Afrika' s grote zoon Vrijdag a.s. eredoctor in de Rechtsiveten- schappen aan de Leidse Universiteit. Het is niet alles couleur de rose in het land ran Smuts Ook hier kent men een Indische kwestie Uit de verdere ontwikkeling van de Zuid-Afrikaanse geschiedenis blijkt over duidelijk, dat de Engelsen er niet in zijn geslaagd het Britse element met dat der boeren te verzoenen. oe is de toestand nu? De meerderheid Zuid-Afrika wil de betrekkingen met het Britse Gemenebest verbreken. De na tionalist, dr Malan, gewezen predikant] bij de Nederduits Gereformeerde Kerk gewezen minister van binnenlandse zaken, heeft de stembusstrijd gewonnen» stand, en heeft inmiddels een nieuw kabinet ge vormd. Veldmaarschalk Smuts i; tieke carrière van meer dan een halve verslagen. Smuts, de mai brede internationale politiek, slachtoffer geworden van het probleem der kleurlingen. Zijn politieke tegenstan der, Malan, 74 jaar oud, die zich als ideaal stelt: „Afrika voor de Afrikanen", wil de overheersing van het blanke ras, welk streven door de boeren wordt ge steund. Smuts huldigt andere ideeën. eenmaal; daarmede hebben we rekening te houden". Hij ziet, dat Afrika voor de Britse defensie van het allergrootste belang is. Gezien in het grote verband kunnen we zeggen, dat het aftreden van Smuts een verlies betekent. Doch: ,,'n Loopbaan van 'n vijftigjarige onafgebroke diens, nie alleen aan sU cie| land en volk nie, maar ook aan die Wes terse beskawing en die mensheid in dle| algemeen, word met sij uittrede Premier van die Unie van Suid-Afrika geensins beëindig nie. Sy groot rol. sij bydrae tot die stigting van die Organi- sasie van die Verenigde Volke, sU pogings in die heropbou van 'n verwoeste Europa, si) eie A. Koe erR" i in die geheue van ledereen, dat dit geen verdere betoog nodig het nie", aldus In een brief, die wij een deser dagen var een bekende persoonlijkheid uit Zuid- Afrika ontvingen. AFRIKA is een deel van de wereld, waar in betrekkelijk korte tijd de ingrijpendste veranderingen heb ben plaats gevonden. Men noemde Afrika wel „het donkere werelddeel" omdat de overige wereld lange tijd ge sloten bleef. De volken leefden er isoleerd. Deze toestand t^hoort to verleden en thans is het zo, dat alle hoe- Af rika een zekere bekendheid genieten. Dit land staat vooral na tweede wereldoorlog in het centrum de belangstelling. De invloed, die de Europeaan heeft ge-I had op het negervolk, is geweldig groot geweest. Het werd gedwongen om zij® barbaarse zeden en gewoonten af te leg gen. Het spreekt vanzelf, dat men hierbij voorzichtig moest zijn. De specifieke i volksgewoonten mochten niet worden aangetast. Belangrijk was dat de negers beschaving werd bijgebracht. In de loop der jaren is wel gebleken, dat het Mohammedanisme veel sneller terrein wint dan het Christendom, dat rs de nodige eisen stelt op godsdienstig ethisch terrein. Daarbij komt, dat de Islam de polygame huwelijksvormen, die Z-Afrika veelvuldig voorkomen, toelaat. Gerard H. Hoek, de bekende Ned radio-reporter, die enige tijd geleden naar deze nieuwe wereld onder- zich op de hoogte te stellen de situatie aldaar, vertelt in één van artikelen, die hij in het Christelijk week blad .,De Spiegel" publiceerde, het vol gende: „Waar de zwarte woont, daar bui telen talloze kinderen over de hekken heen, kinderen, die wel één vader heb- am vier of vyf onderschei, dene moeders afstammen" Nog steeds be schouwt het overgrote deel van de zwar ten de polygamie als een normale toe- ardig is, dat aan negers uitingen van tederheid en liefde, die wij kennen, vreemd zijn. Eén voorbeeld zij slechts genoemd: De negermoeder kust zelfs haar baby nimmer. Zij heeft ook niets, wat de kus vervangt. De algemene eigenschappen van de ne ger zijn: weinig intelligent, hoewel over een grote opmerkingsgave beschikkend, lui en ijdel, lichtzinnig en gul. De naar onze mening ongunstige eigenschappen moeten we natuurlijk zien in het licht de omstandigheden, waarin de negerj leeft. Wat zijn luiheid aangaat, mogen niet uit het oog verliezen, dat de natuurI de neger veel biedt. Laten wij verder den ken aan het Afrikaanse klimaat, dat het| ontplooien van energie niet bepaald be vordert. De blanke in Afrika. Dan zijn er de blanken in Afrika. D:t werelddeel is im vele opzichten prachtig. Het lokt en wenkt Daar is de gouden zon. het wijde land. de snelle vooruitgang in handel en nijverheid, de bloei e; ontwikkeling van steden en dorpen Maar Afrika heeft ook zijn problemen,] die het leven vaak volkomen beheersen Eén van de vraagstukken is wel de In dische kwestie Er groeit haat in Afrika. Een laaiende rassenhaat, waaronder tal van volksgroepen te lijden hebben Elke dag kan men zien, hoe diep en schier on-i uitroeibaar die haat is. kaan, die ons wist te vertellen, dat blanken zijn in Zuid-Afrika, die het zw te Christenen verbieden om in hun kerk| te komen. Zij hebben een eigen kerk al staat die op een uur afstand, in gebouw der blanken wordt hun geen| toegang verleend. De groeiende invloed van onze zwarte I mede-mensen is een feit Dit op zichzelf] vormt reeds een probleem. Afrika werd door Europese voortrekkers voor hun kinderen ontsloten. Nu dreigt het over spoeld te worden door de ontelbare In- diers, nakomelingen vam een ras, dat hier J"*)' Engelsen kwam om op de suiker- en theeplantages' jij le werken. Een uitzondering maken de negers, dtie tot het Christendom zijn be keerd. Zij schakelen zich langzamerhand] meer in in het normale, geregelde leven, alhoewel bovenstaand voorbeeld duide lijk aantoont, dat de verhouding blank- zwart nog te wensen overlaat. Wij kennen Zuid-Afrika, het land van Smuts, als het land, waar grote hoeveel heden goud en diamanten worden gevon den. Er zijn mensen, die zelfs denken, dat deze kostbaarheden zo maar voor grijpen liggen. Dit is niet zo. Vele granten zijn mitsdien teleurgesteld in verwachtingen. Op de kaart lijkt Afrika klein. In kelijkheid is het groot. Amerika wordt] wel eens genoemd: „Het land van de af standen". Men kan zonder enig bezwaar! deze naam ook aan Afrika geven. Van dit omvangrijke werelddeel is Zuid- Afrika een aantrekkelijk „stukje". Ook| hier zyn de afstanden, volgens Neder- landse maatstaven, geweldig groot. Wil iemand van Johannesburg, de indruk wekkende goudstad, naar Kaapstad rei zen, dan kan hij er op rekenen, dat hij drie dagen en twee nachten in de trein zit. Het verschijnsel doet zich in Zuid-] Afrika voor, dat de steden en dorpen] zeer dicht zijn bevolkt, maar dat reist, dagen achtereen geen| ontmoet. Afrika komt, merkt al spoedig, dat hier mensen wonen, die afstammen! van verschillende volkeren. We kunnen] zeggen, dat hier bijna alle naties zyn tegenwoordigd. Merkwaardig is, dat elke] groep in een bepaald bedrijf werkzaam i. Zo bezaten de Grieken vóór de oorlog belangrijk deel der restaurants, ter- en Nederlanders de kapi tale zaken in handen hebben. Veel Afri kaners werken in het boerenbedrijf. Dan zijn er de Kaffers, Chinezen en Indiërs. Alle mensen, die zich hier hebben ge vestigd, hebben hun overtuiging meege bracht. Het protestantse geloof domineert, alhoewel het Rooms-Katholicisme zichj allengs uitbreidt. De Engelse Kerk, die 'n esonder sagte plekkie... Op een desbetreffend verzoek ontvingen wij een schrijven van het dagblad „Die Volkstem" uit Pretoria, bedoeld als bijdrage voor onze Smuts-pagina van heden. Aan deze brief ontlenen wij het volgende: „Generaal Smuts, soos u weet, het, net soos ons, die vriende wan Nederland in Suid-Afrika, 'n besonder sagte plekkie vir die Neder landse volk. Van al die staatshoofde was hij die eerste om in die donker Meidac van 1940 asiel in Suid-Afrika aan te bied aan H.M. Koningin Wilhel mina en die Huis van Oranje. Van hom het ook uitgegaan die inisiatief dat voedsel in die hon gerwinter per vliegtuig oor Nederland, neergelaat is. In talie ander opsigte het hij nooit gehuiwer om sij belangstelling te toon nie." Het telegram, dat de N.L.C. twaalf dagen geleden naar Zuid- Afrika zond en waarin zij om een bijdrage verzocht, werd door het kantoor van de verenigde partij (de partij van generaal Smuts) aan de waarnemend hoofdredacteur van „Die Volkstem", het eigen blad van Smuts, voorgelegd. Van deze collega ontvingen wij nog een uit voerige biografische schets. De heer C. A. P. Viljoen besloot zijn brief met: „Die bijdrae het ek noodwending in Afrikaans opgestel van wee die feit dat mij Nederlands nie zo goed is nie." Voor het gemak van onze lezers hebben w\j deze levensbeschrijving van generaal Smuts maar in gewoon Nederlands omgezet. Zuid-Afrikaners waarderen de daad van de Leidse Universiteit i October 1946 heeft Nederland Jan Christiaan Smuts ontvangen en geëerd. Niet alleen als krijgsman, staatsman, ge leerde en wijsgeer, maar bovenal als strijder voor de rechtsgemeenschap der volkeren. De thans gewezen eerste minister van de Unie van Zuid-Afrika, was de gast H. M. de Koningin en kreeg van Haar het Grootkruis van de orde van de Nederlandse Leeuw. De regering nodigde hem aan haar tafel en de Staten-Gene- huldigden hem in een verenigde zittting in de grafelijke Ridderzaal. Am sterdam ontving hem, de Koninklijke| Nederlandse Academie van Wetenschap pen belegde speciaal voor hem voor het eerst na 42 jaren een openbare vergade ring en de Leidse Universiteit verleende hem bij monde van prof. mr R. P. Cle- veringa, de toenmalige rector-magnificus. een ere-doctoraat, dat hij op Vrijdag 181 Juni a.s. in ontvangst hoop te nemen. Over enige dagen zal dus in Leiden een man worden gehuldigd, die gedu rende een reeks van bewogen jaren eer ste minister was van een volk. dat aan het onze zo nauw verwant is in gods dienst, taal. karakter en recht. Smuts, een man met een warm hart. wist in benarde tijden het hoofd koel te houden. Hjj getuigt van zijn werk, niet met hoogmoed en trots, maar met vol doening en dankbaarheid. Veldmaarschalk Smuts is geen man van het abstracte denken Hjj is een i actie, enkele decennia geleden nog in drie hoofdstromingen uiteenviel, bevindt zich thans in een periode van betrekkelijke eenheid. De Nederlandse Kerk daaren tegen vertoont kloven, die heel moeilijk zyn te overbruggen. Zuid-Afrika is het land van de vrij heid. Men wil als een vrij mens leven. Ook vrij ten opzichte van de belastingen. Men heeft slechts één belasting. Geëist wordt, dat het volk zijn plichten nakomt Tracht men, de belastingen te ontduiken, dan wachten zware straffen. Van spie dende belastinginspectevs is geen sprake. Een andere eigenschap van het volk van de Unie is, dat het de gelijkheid bevor dert, mits men behoort tot het blanke ras. In „de witte wereld" is geen onder scheid. Van fooien houdt men niet Het salaris ontvangt men op tijd en derhalve moeten de functies naar behoren worden vervuld. Op de departementen en in de winkels heerst een sfeer van welwillend heid en beleefdheid. Koopt een bezoeker van een winkel niets, dan krijgt hij geen zuur gezicht van de winkelbediende. Veeleer betuigt deze zijn spijt dat hij de persoon het gewenste niet kan leveren. Er zijn in Zuid-Afrika veel dingen, die in ons land niet worden gevonden. Dit volk bezit iets, waaraan het bij ons al te vaak hapert Van de naam „bosveld" of „boswereld" gaat in Zuid-Afrika een bijzondere beko ring uit. Het bosveld is een geweldig uit gestrekt gebied met een ongerepte na tuur. Het leeuwengeslacht is rijk ver tegenwoordigd, de jakhals laat zijn naar geestig geluid horen en de luipaard loert op zyn prooi. Er is wild volop; het aantal mensen is gering. Kaffers leven hier en daar De blanken hebben zich in de dor pen in de boswereld gevestigd. In dit woeste gebied is de ruilhandel het hoofd middel van bestaan Water Is schaars; wassen is dan ook bijna onmogelijk. De bezoeker is van alle gerieven verstoken Hij loopt kans. dat hij op een groep leeuwen stuit, maar groot gevaar hoeft men niet te duchten. De leeuwen zyn hier betrekkelijk tam en er gebeurt niets, :e maar aanvoelen, dat de bezoeker niets in zyn schild voert Drie bewoners het bosveld zyn gevaarlijk. Dit zijn de luipaard-tyger, de slang en de boskat Zij vallen iemand zonder reden aan. Wie een tocht maakt door het bosveld, zal steeds weer worden getroffen door de rijke afwisseling, die het biedt Veel Nederlanders hebben er gezworven en nog altijd valt het in de smaak van de geboren toerist door dit prachtig stukje natuur te trekken. een zeer sterke hoefte had. drang om zijn daden te zien in ruim verband. In dit licht ziet hij ook Zuid- Afrika, zijn vaderland, tot eigen w%lzijn lid geworden van het Britse Rijk. Zuid-Afrika eert Nederland als het land. waaraan velen zyner zonen en dochteren door afstamming zijn verbon den. Daarom waardeert het Zuid-Afri kaanse volk de .daad van de Leidse Universiteit, hetgeen moge blyken uit de volgende regels, die wij uit Zuid-Afrika ontvingen: Geacht* Redactie, ..Deze daad gewaagt van de hoge appreciatie, die de Unlverziteit van lei den - en ni*t uit*lutt«nd r(j heeft voor het werk van generaal Smuts." Met i'*rlen«n van dit ere-doctoraat tt voor on* een duidelijk dat ook in wetenschappelijke (crlnpcn h«t Zuid- Afrikaanse oolk nt*t wordt v*rp*t*n. Generaal Smuts is een hartelijke felici- Leiden krijgt straks tot taak de voor malige premier van Zuid-Afrika. die zo veel in het belang van de wereld heeft ondernomen, een warme ontvangst te be reiden. Laten wij in alle opzichten tonen. vU ons sterk verwant voelen aan Zuid-Afrikaanse vrienden en dat wij de arbeid van Smuts zien als Iets, waaraan de tijd, die achter ons ligt. oe-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1948 | | pagina 3