riekenland bestaat thans bij de gratie
van de Ver. Staten
"^Akkertje
VAN FLINTABATTY FLONATIN
TOT WITTE OLIFANTEN
€Refarine4
DEZE
EEK
ZATERDAG 22 MEI 1948
gevlet zekerheid verwachten we, dat er dit
najaar een einde aan de rebellie komt"
(Van, onze verslaggever Alfred van Sprang)
ATHENE, eind April 1948
I.
Een persconferentie.
De buitenlandse journalisten staan dicht op elkaar in de bescheiden
r«Ju< oerkkamer van luitenant-generaal A. van Fleet. De generaal zit achter
tyn schrijftafel. Een machtig man. Chef der Militaire Missie der Verenigde
lmea [toten. De tovenaar van Washington noemt men hem ook wel. Het is zijn
"k® aak een snel einde aan de onrust te maken. En met zo weinig mogelijk
loltars. Een blonde majoor deelt communiqué's rond. De ervaren ogen
ter journalisten vliegen over de vellen. Met één oogopslag wegen ze de
\ieuwswaarde.
De generaal staat op.
„Gentlemen, I like to
Het gemompel veratomt. De journalds-
lan luisteren. De generaal geeft een over-
iet c ioht van de Amerikaanse steun aan d«
te I Jriekse strijdkrachten. Het is een reeks
iidrukiwekkende cijfers. Er is 200.000 000
lulden besteed aan leger, vloot, liudht-
aacht, gendarmerie en politie. Daarvan
>esti l 50.000.000 voor kleding, 5.000.000
T jj lenzine en olie, 5.000.000 v
Jeekjn 140.000.000 voor voedsel,
istrt „Dat betekent, dat alles wat de Griekse
.(j echter eet en draagt, de benzine voor
lijn voertuigen en het voer voor zijn
«tdderenalles wordt door de Ver
gde Staten betaald." zegt generaal Van
.jet met nadruk, „de Griekse soldaat
ehoort daardoor tot de bestgevoede sol-
j laten in de wereld. Zijn dagelijkse ranit-
l° oen bevat 3800 calorieën. Bovendien ont-
mofyang; hij van zijn eigen regering nog
"im wrse groenten, vruchten en olijfolie.
Zwee gdere man heeft drie dekens, een stalen
IC' >elm en een munitietas. Het leger is
Toonzien van kookpotten, kachels, stook
olie, schrijifimaohines en gereedschappen.
Ier i jergcommando's beschikken over spe-
aaal schoeisel, ski's, waterdichte kleding
tn poolrjakken. Het leger heeft moderne
rapens van Tommyguns tot mortieren
n houwitsers. De luchtmacht Ameri-
ifft^aanse machines. De marine Amerikaan-
schepen
De journalisten schrijven.
ip Heer hulp.
De cijfers spreken klare taal. En dit
•ldt alleen de militaire steun. Er is
Ook de burgerbevolking wordt
en deel door de Amerikanen ge-
Meel, melk en vlees. De winkels
vol met Amerikaanse conserven,
nedicijnen. De bar slechte hygiënische
w toestanden (er zijn 600.000 t.to.c. gevallen
2V«n slechts 4000 'bedden ervoor) worden
lertl refbetend. Een vloot van vliegtuigen
leetf een deken van DjD.T.
Igi (rote delen van Griekenland en daar
uit; loor de malaria tot minder dan 50.000 ge-
i allen per jaar teruggebracht. De land-
louiwmethoden zijn gemoderniseerd. Er
overal vliegvelden aangelegd,
'egen en haveninstallaties worden her-
Het vitale kanaal van Korinthe
rordt schoongemaakt. Er verschijnen
sr en meer nieuwe auto's. Kortom het
liet overdreven te verklaren, dat Grie-
tland bestaat bij de gratie der Ver
gde Staten.
De Grieken zijn daar echter niet bijster
anJobaar voor. Veel Grieken beschouwen
et niet meer dan hun recht om die steun
'kaait ontvangen. Ze 'hébben nu acht jaar op
bres gestaan voor het behoud
emocratie. Ze hebb en
bezaten. Mensenlevens
orlogstuig, voedsel-voorraden,
P/fuddelen, bruiggen, wegen en huizen. Nu
v ebben ze niets meer. En daarom achften
e het de plicht van de andere democrat!-
tol he landen om bij te springen. Boven-
'a® ien: niet alleen de vrijheid van Grieken-
md staat op het spel. Het
'erenigde Staten zeker van evenveel
ing fcelang om Griekenland uit de
Wisehe klaurwen te redden. De olie
im^et Midden-Oosten zou anders wel eens
ernstig gevaar kunnen komen.
garantie.
Het is een zekere garantie voor Gre
enland. Het weet, dat de Amerikanen
derd nimmer in de steek zullen laten. De
zake heeft -te veel kapitaal en prestige
,acal i het land geïnvesteerd. En het zal er
lse a tee voortgaan. Maar de Verenigde Sta-
in beginnen toch wel ongeduld te tonen,
publieke mening wil resultaten zien.
begrijpt niet waarom een goed-ui-t-
rte strijdmacht van 200.000 man niet
20 a 25 000 man ongeregelde troe-
1J.n en kan afrekenen. De rebellen hebben
e shter veel voordelen. De vrije grenzen
>ar de nabuurlanden Joegoslavië, Alba-
°eo( je en Bulgarije. De verlatenheid van
de r et bergland. De jeugd van het nieuwe
le Regeringsleger, dat in zijn organisatie
aan veel moet wennen. En tenslotte:
rebellen vermijden zoveel mogelijk
iet Jfevecbten. Het is hun taak om daden
terreur en sabotage te plegen, om
t en onrust te veroorzaken. Maar
Is Griekenland (en de Verenigde Sta
al) alles op alles zetten, het leger uit-
ij m leiden, de noordgrens sluiten en naar
e Bt bimnenland toe een systematische
_jrt) pruiming van de rebellen beginnen,
het* m is het in korte tijd met all<
|Bdaan.
„Rebellen moet je bevechten
inl aliöe methoden waarmee ze jou be-
rijden", zei generaal Napoleon Zervas
en hij kan het weten, want onder
Duitse bezetting was hij zelf een par-
le H
NEDERLAND KRIJGT FRANSE
ELECTR. LOCOMOTIEVEN.
De Nederlandse Spoorwegen hebben ij
rankrijk een aantal electrische locomo-
(A.-feven besteld.
Deze moderne machines zijn voorzien
an 4 aangedreven assen. Zij zijn geschikt
II nor gemengd bedrijf en kunnen zowel
e kolentreinen uit Limburg trekken, als
ïltreinen voor personenvervoer. In af-
'achting van het gereed komen der
lU leuwe locomotieven zal Frankrijk mis
kien het volgend jaar alvast een paar
ro*n de N.S. uitlenen, om het uitvallen
versleten materiaal te compenseren.
[Vei knobbels aan de grote teen
»*kt een einde aan de stekende pijn.
ffl succesvol middeltje tegen eeltknob-
aan de grote teen is nu weer ver-
igbaar onder de naam Dalet Balsem,
let Balsem dringt diep in de huid
verlicht de pijn op wonderbare
wijze, heft ontsteking en
opzwelling op. Zodoende
kan de vervormde grote
teen zijn normale vorm en
stand hernemen. Vraag een
tribe Dalet Balsem aan Uw
apotheker of drogist (prijs
f 2.50). Mocht U er niet in
het te vinden, schrijf dan aan
tisanenleider, „dat verkondig ik nu al
twee jaar lang en het ziet er nu werke
lijk naar uit dat men het gaat doen."
Optimisme.
In buitenlandse militaire kringen
heerst enig sceptïsme ten aanzien van
een spoedig besluit dier vijandelijkheden.
In het Ministerie van Buitenlandse Za
ken is men echter (ambtshalve) meer
optimistisch. Minister Constantin Tsaffide-
ris zei tenminste met overtuiging:
„De strijd tegen de bandieten heeft
een keerpunt bereikt. Het regerings
leger groeit dagelijks en we krijgen de
beschikking over meer en meer wapens.
We kunnen daarom met zekerheid ver
wachten, dat er dit najaar een einde aan
de rebellie komt."
Het is te hopen. Dit kunstmatige leven
kan niet voortgaan. Griekenland is als
een patiënt, die bloedtransfusies krijgt,
maar! niet het voedsel om aan te ster
ken. De Verenigde Staten voeren de
meest noodzakelijke levensbehoeften in.
Ze houden het leger op de been en de
burgerbevolking in leven. Maar de eco
nomie van het land is kapot. De munt
eenheid is bijna waardeloos. Handel,
scheepvaart en productie zijn miniem.
De uitgaven enorm. Slechts belachelijke
belastingen kunnen de staatsbegroting
krampachtig in evenwicht brengen. Het
gevaar van een militaire ineenstorting
is niet zo dreigend als dat van een
economische. Machtige Amerikaanse
oorlogsschepen kruisen niet slechts voor
vlagvertoon van de ene Griekse haven
naar de andere, afgeladen met mariniers.
Maarzelfs de meest onverschrok
ken vechters en het zwaarste kaliber
kanonnen kunnen het voortbestaan van
een volk van zeven -en-een-half millioen
verarmde mensen ndet garanderen.
Strijd om Israël
(Vervolg van Pag. 1)
Zij bleven met banden aan elkaar ver
bonden, hoezeer zij het volk der uiter
sten vormen. Schatrijk en doodarm, over-
zindelijk en vuil. Ordelievend en ultra-
revolutionnair, maar bij allen aanwezig
een trek van scherpzinnigheid, slagvaar
digheid en intellectualiteit.
Eenmaal scheen het ideaal werkelijk
heid te zullen worden, in de eerste we
reldoorlog duchtte Engeland een over
winning van Duitsland, wiens bondgenoot
Turkije was in het morgenland. Om dit
te verhinderen, drongen Engelse troepen
van Egypte uit op Palestina
te gebruiken als een invalspoort tegen
het Turkse Klein Azië.
Engeland zag er voordeel in, de Joodse
nieuwe beweging der Zionisten aan zich
te verbinden en zo versoheen
vember 1917 een verklaring na:
Engelse regering van
buitenlandse zaken Balfour. De histo
rische rechten der Joden om in Palestina
opnieuw hun woonplaats te vestigen,
werden hier vastgelegd onder beding, dat
niet geraakt zou worden aan de rechten
der niet-Joodse bevolking.
In December 1917 trokken daarop de
Engelsen Jeruzalem binnen. En bij de
vrede, die een eind maakte aan deze
eerste wereldkrijg, werd Engeland belast
met het mandaat over Palestina.
Dit is thans alles volop geschiedenis.
Want de Engelsen hebben dit mandaat
beëindigd. De hoge commissaris, die het
hoogste Engelse gezag vertegenwoordig
de, is met het grootste deel der troepen
vertrokken. De Joden hebben inmiddels
hun staat Israël in het leven geroepen,
waartoe zullen behoren de stukken van
het Palestijnse land met in meerderheid
Joodse bewoners, en de Arabische landen
hebben een geconcentreerde aan/val inge
zet op dat door de Joden begeerde deel.
En zo staat dit nieuwe Joodse rijk weer
als voor enkele duizenden jaren in de
branding der naties. Natuurlijk be
moeien de Verenigde Staten zich met wat
geschiedt in het Heilige Land, maar de
wereldgeschiedenis vertoont meestal een
wel zeer vreemd, onbegrijpelijk beeld,
wijl eigenbelang zulk een grote rol speelt.
Engeland blijft ondanks de Balfour-belof-
te, wapenen leveren aan de aanvallers
van de staat Israël.
Het zal dit doen tot de Verenigde Na
ties dit onwettig mochten gaan verklaren.
Juist omdat het Palestina geldt. Het
land hetwelk de voeten van onze Heiland
hebben gedrukt, en de nakomelingen
zijn volk, tot hetwelk Hij heeft gespro
ken en in het midden waarvan Hij zijn
daden heeft gesteld, zullen de Christenen
tot de aandachtigste toeschouwers be-
De dichter A. Roland Holst 60 jr.
f,Zanger van het „elysisch verlangenjubileert\
i het Westen e
De dichter A. Roland Holst bereikt morgen zijn zestigste verjaardag en
bij zulk een mijlpaal komt men er als vanzelf toe de betekenis van een
figuur qls deze in de litteraire wereld en diens ontwikkelingsgang te over
denken, al zij het dan ook in kort bestek. Doch spreken we hier van ont
wikkelingsgang, dan mag dat hoogstens duiden op de rijpiïig, de bezonken
heid en dieper.» bezinning, die zich nu eenmaal in elk leven in meerdere of
mindere mate voltrekt.
Naar de aard, de inhoud en de motieven
van zijn werk is Roland Holst altijd de
dichter geweest en gebleven
„elysisch verlangen", dat uitging
„eeuwig groene valleien waar de zielen
(volgens de Griekse mythologie)
zaal'ge rust genieten".
Hiermede raken we dicht aan de kern
van en de inspiratie tot zijn werk. Holst
behoort tot de groep der Onafhankelijke
dichters, de tweede generatie n
onder dezen neemt hij een aparte plaats
"lij is voor de gemiddelde lezer moei
lijk te verstaan, omdat zijn taal en sym
bolen niet behoren tot de realiteit var
elk van ons. Voor wie hem willen leren
kennen zijn de bundels „Onderweg"
„Tegen de wereld" misschien nog het
meest aanbevelenswaardig, daar deze be
horen tot zijn verzetswerk, waarin wi:
vele gevoelens met de dichter kunnen
delen, terwijl ook dit werk (hoe
anders kunnen?) gedragen wordt door
dezelfde motieven. Holst is de dichter
de opstand tegen de vergankelijk
heid, doch niet in de zin zoals vele dich-
en uiteindelijk wij allen die kennen,
zo, dat hij de mens ziet als degene,
die zijn hoge afkomst heeft verloochend,
Hoewel wij dit alles niet kunnen
vaarden mogen we niet blind zijn voor
zijn meesterschap over de taal en grote
bezieling. Roland Holst is de begaafdste
dichter van zijn tijd en als zodanig geven
hem de plaats waar hij recht op heeft.
Herm. Steggerda.
A. ROLAND HOLST
die door zijn driften van macht en bezit
zijn intellect het leven ontluistert.
Daarom houdt de dichter vast aan de
droom van een wereld waar ziel en bloed
nog niet tegen elkander verdeeld zijn
(het Elysium).
Hoe dicht loopt deze gedachte samen
met de Christelijke, waarin het God is
die het leven ontluistert door de mens te
ontdekken aan zijn zelfbewerkte armoe-
hem dan troost door de vervul-
Zijn beloften: „Zie Ik maak alle
dingen nieuw". Zo hebben dus de sym
bolen in het werk van deze dichter een
eigen spraak en betekenis. Typerend
daarvoor zijn verschillende strophen uit:
„Een Winteravondval".
De dichter tekent ons hier de vlucht
an een zwerm Meeuwen.
zwermend als een bul, als een
gevleugeld sneeuwen,
en hun kreten af en aan over mijn hoofd,
heb lk ooit wel ln een ander lied geloofd
hier op aard dan de verloren kreet der
meeuwen?"
Dit beeld ziet de dichter aan het strand
„Spiegelende ligt het uit de zee ver
schenen
den dood voorbij
aie aaar leven zingen, en zij roepen my.
maar de zee, zy zingt en glinstert om hen
„Eeuwig eiland o. der zaligen domein,
waarheen onder zeilen hunner laatste
droomen
slechts de stervende vervoerden ove:
waar de mensen eenzamer en schooner
zyn
De dichter voelt zich dan in dit leven
gevangen en bevlogen door verlangen
klaagt hij:
„O, waarom dan die herinnering, wa
Wat kan lk hier doen? Als lk niet kan
Kiespijn
V itrage-perikelen
Een der bladen heeft eens ten depart e-
mente geïnformeerd waarom de vitrage
schaars blijft. En het antwoord
luidde, dat wij ons nog niet de weelde
kunnen veroorloven om dit artikel, gelijk
vóór de oorlog, te importeren. Onze de-
viezenpolitiiek vereist nl. de invoer var
grondstoffen of halffabrikaten, waaruit
wij dan zelf de gewenste artikelen zoveel
mogelijk moeten vervaardigen. Derhalve
importeren we katoenen garens. Doch van
die garens maken we eerst andere arti
kelen als overhemden, ondergoed e. a.,
omdat die nóg nodiger zijn dan vitrage.
En zodoende bestaat er een vitrage-pro-
Dat is toch een vrij redelijke verklaring,
zeggen.
Reis door Canada (X)
Zes mensen zaten zes avonden op de
rand van het andere bed en vertelden
Het was in de Y.M.C.A. in Winnipeg,
een hotel voor jonge mannen met kamers
Maar nu onzerzijds een vraag: Waarom voor twee, de Young Men s Christian As-
heeft zo langzamerhand toch half Neder- sociation, bekend over de gehele wereld,
land nieuwe gordijnen voor de
hangen? Let wel, vitrage.
Zes mannen op de rand van een be(l
(Van onze verslaggever Jas van Hofwegen)
Een week in Winnipeg. Zeven dagen in de hoofdstad van Canada's sleutelprovincie:
Manitoba. Poort van het Oosten naar het Westen. Van Zuid naar Noord. Een pro
vincie met een melodieuze naam uit één der Indiaanse talen: „Manitau" en
„Bau"- „Grote Geest" en „trommelslag". Als de vroegere bewoners van dit land, de
Indianen, naar het geluid van de golven in het Winnipegmeer luisterden, fluisterden
ze eerbiedig: „Manitau—Bau: de Grote Geest roert de trom
Ze begonnen hun werk en vonden behalve
goud, ook zilver, koper en zink. Nu is op
die plaats midden in die wildernis van
bossen en rotsen een mijnstad van 10 000
inwoners, genoemd naar Flintabatty Flo-
het gemak verkon in Flin
Zoals de i
r wil.
Dit komt dus op de een of andere r__
nier het land' binnen. En is heel wat duur- Avenues,
der dan het weinige dat men
ciale vergunning kan kopen.
Weet men dit allemaal ten departe-
mente niet?
Sluit men er de ogen voor?
Of staat men machteloos tegenover deze
deviezen-verslindende smokkelarij?
Winnipeg.
Ik was er een week. In het wat mis
troostige van kale gangen en donkere
kamers. Echter alleen 's avonds
nachts. Overdag dwaalde ik door de
230 000-inwoners-stad. Brede
Portage Ave en Mainstreet
met dezelfde grote warenhuizen als
elke Canadese grote stad. Bioscopen r
dezelfde films als overal ter wereld. En
mensen, die zijn als alle andere
Misschien wat gastvrijer voor een vreem
deling. Fel-oranje trams en fel-oranje
trolley-bussen. De meeste dagen
dan het minder kwade voor ijzige prairie-wind, op de straathoeken
het kwade kieze en officieel importere. sneeuwhopen opjagend. De meeste dagen
veel zonneschijn. Elke avond e
i andere
Flon Slechts een spoorlijn verbindt het
met de buitenwereld. En een moeilijke
weg door rivieren en meren met
vallen en stroomversnellingen. De
die de eerste Flin-Flon-bewoners namen.
Verder is er geen weg uit .Maar de stad
is welvarend. Er rijden auto's, die nooit
verder dan de stad komen. De riolering
de waterleiding liggen boven de grond
de stad ligt op rotsen en om bevrie-
i te voorkomen zijn er houten be-
schermsels omheen getimmerd, die de
trottoirs vormen. En de trottoirs hebben
leuningen, omdét de kinderen er af
len. De straatverlichting brandt dai
nacht. Niet omdat het overdag donker is.
maar omdat het goedkoper is Water le
vert electriclteit en als de lampen uitge
draaid worden, braken ze door de strenge
vorst
In de YMCA-kamer knipte even later
de lamp. Uit
Hollanders zijn getapt,
Maandagavond. Een nieuwe bezitter
van het andere bed voor één nacht. Een
man van misschien dertig jaar, gezond en
gekleed als een farmer. Dat was hij ook.
Hij had een boerderij in de buurt van
Brandon, de graamstad Westelijk van
Winnipeg. Een man van de prairiën. Zoals
zovelen werkend op z'n één-mans-boer
derij. Met een tractor. Alles be
werkend wat op z'n land te doen
had een goede oogst vorig jaar. Maakte
goed geld. Z'n tarwe en haver gingen te
gen goede prijs naar de markten in Bran
don en Winnipeg. „Er kome
dit j:
teerde hij: „We hebben m
Dit land is te groot voor de 12 millioen.
ie we nu hebben- Hollanders st
ekend hier. Tienduizend dit jaar, zeg
e! Laten ze echter niet vergeten, dat Ca-
.jada géén paradijs is. Integendeel. Ca
nada is een goed land en ik ben er van
ivertuigd, dat er toekomst is voor J—
ten, die hier komt en werken wil. I
e werken, dan kan alles nog tegenlopen
Slechte oogst en moeilijke grond. Droogte
veel te lange winter. Ik zeg nog
eens, er is toekomst,
maanden ben je hier ndet rijk. Na een
jaar of twintig
Door de wouden van Canada's centrum-provincie, Manitoba, voeren snel-
stromende, met stenen bezaaide, rivieren naar het Noorden, naar Flin Flon,
waar de goudzoekers thans nóg hun geluk beproeven.
Clandestiene slagerij op slaap
kamer
Bij een inval op een ongunstig bekend
staand adres te Doetinchem bleken twee
mannen op een slaapkamer bezig te zijn
met het uitbenen van een pas geslacht
rund. Op de vloer van de kamer, die ken
nelijk de laatste tijd niet was schoon ge
maakt, lagen diverse delen van het ge
slachte dier en tegen het weinig fris uit
ziend behang hingen stukken vlees. In de
hoek van de kamer lag de ontvleesde
koeienkop. Een op de slaapkamer staand
bed was kennelijk dezelfde nacht nog be
slapen. Ca 250 kg vlees en vet werd
beslag genomen en de mannen zijn
verzekerde bewaring gesteld.
TEGEN PUNEN EN GRIEP 20 TABLETTEN I 075
verteller. Op de rand van het andere bed.
In één van de vele kamers van
Y.M.CA
Waar lantaarns overdag branden.
Zondagavond. Hy was de eerste va
één-nacht-kamergenoten. Hij kwam
Flin Flon, een mijnstad in Noord-Mani-
toba. „M'n vader was één der eersten,
die naar Flin Flon gingen. Nu 18 jaar
geleden Er was nog niets daar, tenrr
niets, alleen rotsen, harde rotsen en woud,
bossen van reusachtige bomen. Sommigen
denken, dat Manitoba alleen maar prairie
is, doch in werkelijkheid is 75 pet bos.
Alleen de Zuidelijke strook is prairie.
Maar over dat Flin Flon gesproken, acht
tien jaar geleden dwaalde een groep ge
lukzoekers door de wouden in 't Noor
den. Dagen en weken waren ze onderweg.
In een wankele kano door snelstromende
Op zoek naar goud. Ze vonden
Alleen een blokhut van voorgan-
ïn in die blokhut een driestuivers-
„Sunless City" was de titel en de
hoofdpersoon heette Flintabatty Flonatin.
Hij was een goudzoeker, die goud vond.
Een paar dagen daarna kwamen de gold-
diggers" op een plaats, die gunstig scheen.
gers. I
„Gebod op gebod, regel op regeV
lk houd niet van debatten: je krijgt
er zo'n warm hoofd en zo'n koud hart
bij. Maar het is niet atttyd mogelijk xe
te ontlopen vooral niet wanneer je bij
Jehovagetuigen terecht bent gekomen.
Die zijn immer» getraind m de edele
kuntt van de woordentwist en ze schie
ten op een argeloos predikant af als
spinnen op een voorjaarsvliegje. En daar
door ben ik dan vandaag toch in een
heftig debat peraakt. Hun gewone reper
toire is al afgewerkt: xe hebben al ver
teld dat hun „broeder** geen geld krijgt,
maar werkt voor zijn dagelijks brood, dat
al dat kerken bouwen maar larie is, want
zij huren een lokaal van een gemeente-
HBS; dat we geen ziel hebben, maar ziel
zijn; dat Jezus tot de moordenaar sprak:
Voorwaar zeg ik u heden: zult gij met
Mij in het paradijs zijn?"; en dat we
Jehovas geboden hebben in acht te ne
men om dan met en als Christus ver
goddelijkt te worden. Zo nu en dan heb
ik hun wonderlijke tekstuitleggingen be
streden: hen erop gewezen hoe hst kruis
woord nooit en tenimmer zo geluid kan
hebben als zy voorgeven omdat de zins
bouw dan anders had moeten lopen.
Maar daar hebben ze geen acht op ge
slagen: hun voorganger heeft hen nu een
maal meer Grieks geleerd dan 'n kwart
eeuw theologie het een predikant kan
doen. Maar dan gryp ik ineens de kern
van de zaak en zeg: ^Jullie goochelen
met teksten en nemen die nooit in hu»i
verbandDaarmee heb ik de geesten
pas recht ontketend. Ze kijken i
Ik doe zulks. Het is Jesaja 18 vers 10
en 13. In de oude vertaling luidt dat;
„Het is gebod op gebod, gebod op gebod,
regel op regel, regel op regel, hier een
weinig en daar een weinig". Als ik op
kijk zie ik twee triomfantelijke gezich
ten: „Hoort u nu wel, hier een weinig
en daar een weinig zo moet je de By-
bel lezen".
Mijn antwoord ls het stomste wat ik
zeggen kan, want ik stel voor om het
hele hoofdstuk eens door te nemen en te
zien wat dat woord in zijn verband be
tekent. Om dat plan glimlachen ze laat-
In de Volkswijk
XXV
warig c
tegger
je de tekster
i dan
een prypt een van de debattere t
beitje, zoekt er even in en legt
een dieproodbekraste passage
„Alstublieft, lees dat nou mat
dunkend: daar heb je het weer zo'n
dominee leest hoe het moet, en handelt
er geen moment naar. Maar man ver
gunt me toch om mijn plan te volvoeren.
Nu is het niet gemakkelijk om Jeeaja zo
één twee drie te exegetiseren, vooral
niet in een nauw kamertje waar twee
tegenstanders onverminderd doorgaan
met smaadredenen en propagandistische
frasen. Maar het lukt me tenslotte wel
zo'n beetje. Ik vertel hen wat hier eigen
lijk staat. God richt zich tegen het zon
dige Jeruzalem, dat Hem verlaten heeft
en dat meer aan sterke drank dan aan
Zyn Woord denkt. En God verhaalt hoe
Hij met dat volk handelt: Hij probeert
het op alle mopeiyke manieren. Allereerst
door het Evangelie: „Dit is de rust, dit
is de verkwikking" maar daarnaar
willen ze niet luisteren. Dan behandelt
God hen als kleine kinderen: als het volk
dan niet hóren wil, moet het maar
voelen: Het wordt gesteld onder een ein
deloos aantal geboden en verboden: ge
bod op gebod, regel op regel.
hier
weer zo. Maar ook daarvoor Iaat het volk
zich niet tot bekering brengen En dan
besluit God; Ik laat hen aan hun lot
over; het moet dan meer wezen „gebod
op gebod, regel op regel" tot ze er by
neer vallen: achterover tuimelen, verbro
ken, verstrikt en gevangen worden. Hun
eigenwillige godsdienst moet dan maar
opgaan in een eindeloze reeks wetspara-
grafen: eens zullen hun voeten op die
weg wel gaan vertragen en hen alleen
nog maar tot Christus dragen willen.
Ge hebt het at begrepen: mijn betoog
gaat aan myn hoorders voorbij. Ze
schudden alleen maar opnieuw meeiy-
dend hun wijze hoofden: „Hoe is het
mogeiyk dat zo'n man de waarheid niet
vat: het staat er toch zo duidelijk dat
je hier een regeltje moet lezen en daar
een regeltje moet lezen, en zo een sy
steem moet opbouwen." En xe porren me
aan; „Man, kom toch liever eens naar
onze bijeenkomst; daar kun je zo'n massa
Maar ik ben opeens heel wat aan de
weet gekomen. Ik denk nog eins aan
alles wat deze en andere Jehovagetuigen
me verteld hebben; aan de eindeloze
reeksen geboden en verboden die ze me
voorgehouden hebben. En ik besef dat
hier de profetie van Jesaja in vervulling
gaat. Ook deze mensen hebben het .Hier
is de rust, hier is de verkwikking" van
Christus welbewust afgewezen. Ze weige
ren de genade Gods: ze willen veel lie
ver fn een leven van zelfgekozen vroom
heid Jehova dienen om beloond te wor
den met een vergoddelijking precies
als hun Jezus van aartsengel Michael tot
het zoonschap Gods opklom dan ver
geving vinden. En nu is hun peesteiyk
leven een gebonden zijn onder woorden en
regeltjes „opdat zij heengaan en achter
waarts vallen", terwyt een andere tong
tot hen spreekt met beiachciyke lippen".
W1JKPREDIKANT
met z'n
was niet lang. Het|
verhaal van een man, die gedurende de
zomer een bestaan vindt op z'n niet al
te grote boerderij En in de winter er op
uit moet. omdat z'n land niet genoeg op
brengt om de lange periode van vor
en sneeuw door te komen. Het ene ja
werkte hij in de mijnen, net andere in
de bossen en dit jaar had hij op een fa
briek gewerkt, die als alle andere van
electriciteit-door-waterkracht afhing. Cr-
gens ver weg in Ontario. Ze hadden hem
naar huis gestuurd omdat het water door
kracht op-
ÏM. Clz fzHMlt -
KUNNEN LEZEN I
Over da boomn In -Haveltc,die
van 2 tot 9 Augustus
2a qswzn ons maar* watzrlrréar
melk, die boeren, (i toevoer*>n*)
boter, vlees en brood...al/es
tegelijk.*
Maar't Vvcrdeen mussen-lijk
A-N.P.-man verstond minister Atms-
holt verkeerd. Bedankt voor* 't
lekker maken!
Wat vaststaat:
dat er baring
komt. Onze
vissers voe
ren uit.
5r is weer een paardetnam In
'JilU
ui een 2v\arte odevaar op de f-hx
Vduwe. -Het kan nooit zo zwart—
zijn, als die Nederlanders d'e
n Batavia het Wilhelmus wilclcn.
•eren.
als alle andere Winni-
op z'n stad- Niet alleen één
der grootste graanmarkten ter wereld.
Van dieren uit 't
Noorden. Van de moerassen daar. de toen-
dra's. de rivieren, de meren, de bossen
zilver- en roodbruine-, bevers.
gante vrouwen, die ze in bontjasvonn
Een leugenaar...-
Vrijdagavond. De zesde man in kamer
428 van de YMCA. Hij was een leugenaar.
Hij vertelde een sterk verhaal over wol
ven, die hij daar ln 't hoge Noorden had
gedood, ergens ver weg in de toendra'
Hij was ook adjudant geweest aan h>
hof van een of andere rijke Brits-Indische
Maharadja. Hij had daar op olifanten ge
jaagd. Op witte olifanten. Bij elke zin.
die hij zei, werd de whiskey-lucht i
kamer sterker. En een kwartier later
rolde hij achterover op het bed- „Yap,
yap", mompelde hij, „White elephants, all
white elephants".... Toen begon hy
snurken....
\oor da uïtvïrjder*9 Q-V-D--leider
gddt: „0(n)-zjh,ga v
5r* gingen ar maarhet boteJ-
lersoncel uit de. €,V.C.
Keibcrs sarvzren geen ccmmuhls-
ma, meer*. 'tWas t<2 gsvaarlfik
Wat ook gewartijk. ÖrjftFtfc «fa*
dat eerste zemeroffers eiste*
Daarom klein en groot:
leent ZMcrrmznontvlucht da nood!
4
rmexr, «ewow sfisvov itusra t naa t
Vacantie-ad r essen
Ook dit Jaar zullen try ons gaarne be
lasten met de opzending der kranten
In verband
medewerking
(volledige h
alsmede duui
et bet grote aantal te
agen. roepen wy Uwe
>m de nodige gegevens
en vacantie-adressen.
