Ir J. J. VALKENBURG BLEEF HET ANTWOORD SCHULDIG NIEUWE LEIT/SCHE COURANT WOENSDAG 19 NOVEMBER 1! Stadsnieuws De zware last der verantwoordelijkheid „Ik deed, wat mij was opgedragen'1 i dan luidruchtig reageerde, geenszins in de vergetelheid bij besch. op waren er echter eerder op gericht» t tuele eigen schuld te verlichten. Zo had hij indertijd dr Boks niet door ir Val kenburg vervangen, omdat hij besch. een hard man vond, niet geschikt om deze politiek onrustige school te be sturen. Ook het geval Uljé ter sprake. Nadat de getuigen waren gehoord, ging de president er nogmaals toe over reeks schriftelijke verklaringen voi lezen. Het betrof verschillende gevallen „anti-Duitse hetze op scholen", v was geraakt: de berechting van ir J. J. Valkenburg, in de bezettingstijd leraar de Gemeentelijke H.B.S. te Leiden en als zodanig propagandist voor de beginselen van de N.S.B. onder de jeugd. of andere wijze Zij, die ir Valkenburg gekend hadden.l beweerden bij zijn binnenkomen, dat de man zeer veranderd was. Dat dit ook innerlijk het geval was, valt moeilijk te constateren. Uit de verklaringen van be schuldigde bleek dit echter allerminst. Het meest recht door zee leek nog de motivering van zijn lidmaatschap van de N.S.B.: sympathie voor het beginselpro gram, vooral sociaal. Dat de N.S.B. met de Duitsers had geheuld, was besch. niet zo duidelijk geweest. Wat sommige functionarissen in deze meenden te moe ten doen, daarvoor droeg hij dan ook geen verantwoordelijkheid. Zijn activi teit als lid van het Nat. Soc. opvoeders- gilde achtte besch. zelf zó effectloos, dat het volgens hem niet of weinig ter zake deed. Hetgeen de president, mr Ph. J. de Ruyter de Wildt, de opmerking ontlokte, dat dit toch in elk geval niet aan de besch. had gelegen! Wat het lidmaatschap van de Germaanse SS aangaat, dat was volgens de heer Valkenburg van al héél weinig betekenis geweest: een vergade ring, één maal toevallig bijgewoond, kon men toch geen actief lidmaatschap noemen! En het insigne van de N.S.B.? Dat had besch. pas op school gedragen, toen daarvoor toestemming was ver- Pres.: „Van Duitse zijde!" (Gelach op de tribune). ZUn houding als leraar. Dat de heer Valkenburg zyn activiteit als leraar-propagandist aan de HBS het zwaarst zou worden aangerekend, stond al wel van 't bagin af vast. Zoals mr d< Kuyter de Wildt in de loop van het pro ces opmerkte, droeg besch. immers mede de verantwoordelijkheid voor die uitin gen van jeugdige onbesuisdheid, die het gevolg zijn geweest van de vijandelijke propaganda en vele jonge mannen, kin deren nog bijna, naar het Oostfront heb ben gedreven en later naar het detine- rlngskamp en de gevangenis. Dit geldt ir het algemeen, ook al zou geen concreet geval van die aard met betrekking tot ir Valkenburg bekend zijn. Besch. ontkende iedere vorm van pro paganda, ofschoon een menigte getuigen verklaringen, door de president voorge lezen, andere taal sprak. Beschuldigdes activiteit had zelfs een soort van staking ten gevolge, toen hij voor zijn vertrek als leraar de jongens in bepaalde be woordingen had toegesproken. Het lokaal was als protest leeggestroomd en de leei lingen waren die dag niet weer op school verschenen. Maar besch. zeide. dat niet allen waren weg gegaan en dal het algemeen uit zulke onbesuisde reacties bij de jeugd, vooral op politiek terrein, geen al te vérstrekkende gevol gen mag trekken. Pres.: „U kunt moeilijk volhouden, dat de jeugd in de bezettingstijd geen politik onderscheidingsvermo gen had'" Met sprekende voorbeel- len toond mr De Ruyter de Wildt Ie waarheid van zijn woorden waarop besch. niet anders kon doen dan beweren, dat rust op school red- Ter nagedachtenis aan de heer G. Bakema ZoaLs wü reeds hebben gemeld, heeft zich enige tijd geleden een comité ge vormd, dat zich ten doel stelt, ter na gedachtenis aan de heer G. Bakema in de school aan de Stadhouderslaan, een vergroot portret van de overledene aan te brengen, Naar wij vernemen, za! Woensdag 10 Dec. om half 12. de aan bieding hiervan plaats hebben Dhr P. Masurel temidden van fruit en bloemen Gisteren heeft de heer P. Masurel zijn 91ste verjaardag gevierd. De oude man, die gezond is en nog over een geheugen beschikt, dat menigeen hem zou benij den, heeft, volgens zijn eigen zeggen, een goede dag gehad. Gisteravond heb ben wij hem even in zijn kamertje aan de Molenstraat, bij de familie v. d. Berg, opgezocht. Wij troffen hem aan temid den van fraaie bloemstukken en kleur rijke fruitmanden, „Hoe voelt U zich nu?", zo vroegen wij hem. „Wat zal ik daar op zeggen", zo antwoordde hij. „Ik vind het heel leuk, dat ik vandaag zo veel bezoek heb gehad. Vooral toen de afgevaardigden van de „Prediker"-verenigingen kwa men, voelde ik me weer jong opnieuw. Ik ben wel oud, maar ik leef toch nog intens mee met mijn vereniging. U ziet, hoe de jongens en meisjes aan mij den ken. Fruit en bloemen getuigen er van. Maar.daar op die tafel staan ook wat dozen sigaren. En ik kan U ver zekeren, dat ik er van zal smullen, van die sigaren dan", aldus verklaarde de 91-er met een vrolijk lachje. Wij namen afscheid. En wensten de humoristische jarige een goede nacht rust. „Dat zal wel gaan, ik heb een drukke dag achter de rug en dan slaap ik meestal als een roos", zei de krasse baas. „Tot een volgende verjaardag, ho pen we, mijnheer Masurel." Leids Tribunaal In- de ochtendziti-ng van gisteren wer den nog enkele aangehouden zaken af gedaan, terwijl in de zaak tegen G. J. Heemskerk uit Noordwijk het onderzoek werd geopend, maar spoedig daarop weer gesloten, om nog enkele getuigen te horen. BURGERLIJKE STAND GEBOREN: Jansje F d v P C Sloos en F v Zijp; Cornelia A z v A Nieuwenburg en W v d Berg; Pieter A v Driel en C Buijs; Jacobus JMzvGCJvd Wiel en E F M Bresser; Robert z v J Vermond en J v Daalen; Wan Ching d v H Y Kho en T N Sie; Bastiaantje d v A Mets en J Roggeveen; Alida J d v W v Rossen en J P Langezaal; Franciscus z v F v Rijnswou en C S Paats. OVERLEDEN: M J v d Kroft—de Bruijn 70; W Nederstigt 71 j. GEHUWD: W G Aldershoff en M Par- naentier. ding betekende voor de jeugd betreffende gezinnen. De Duitse reacties hadden dit later zonneklaar bewezen. Die rust had hij getracht te handhaven. Pres.: „Maar de klachten, die u had over de houding der leerlingen, over hét dragen van speldjes en strikjes, diende u in bij de bezetter, waarvoor u de leerlingen juist wilde Besch.: Ik heb gedaan, wat mij was opgedragen!" Pres.: „Hebt u de uitdrukking „Befehl ist Befehl" wel eens ge hoord?" Besch.: „Nooit!' De arrestatie van dr J. D. Boks. Het tweede kapitale punt in de ten lastelegging was de al of niet verrader lijke rol, die ir Valkenburg zou hebben gespeeld bij de arrestatie van de direc teur der HBS. dr J. D. Boks. Dr Boks erd eind 1941 door de S.D. ter verant- oording geroepen, omdat hij op zijn school anti-Duitse hetze zou hebben toe gelaten, zelfs zózeer, dat een leerling het bestond in de scheikunde-les een glas plaat, die met fluor-waterstof geëtst moest worden, met de beeltenis van Prinses Juliana te versieren. De plaat bij de S.D. aanwezig geweest corpus delicti. Besch. ontkende deze plaat te hebben overgelegd en de eenmaal door hem afgelegde verklaring, door de president voorgelezen, werd thans worpen. „Ik heb dat proces-verbaal nooit ge lezen en ook nooit getekend!" aldus de heer Valkenburg. Propaganda in de school. .Als eerste getuige kwam dr naar voren, die op de vraag van de pre sident, of er door besch. in de school propaganda werd bedreven antwoordde: „Ontzaglijk veel, edelachtbare! Er is zelfs een hele klas weggelopen, omdat ze er genoeg van hadden!" Pres.: „U hebt het zelf niet kunnen constateren?" Get.: „Nee; als ik binnenkwam, alles on orde. Maar ik heb er genoeg moeten horen!" Na uitvoerige verklaringen van getuige Boks richtte de president zich beschuldigde. Pres.: „U heeft alleen maar de maat regelen van de Duitse bezetter in de hand gewerkt!" (Onderdrukt applaus). Getuige dr Boks vertelde daarop van zijn arrestatie en dacht de voornaamste reden zijn Koningsgezindheid. Pres.: „De naam van Valkenburg is daarbij wel genoemd?" Get.: „Ja." Pres.: „Was er sprake van inside-infor mation?" Get.: „Ja." Pres.: „Althans, dat veronderstelt u?" Get.: „Ja". Verdediger: „Was er aanleiding om van Valkenburg een dergelijke ploertige daad te veronderstellen?" Get. dr Boks: „Wij hadden in 1938 naar dezelfde functie gesolliciteerd. Ik werd tenslotte benoemd en sinds was de ver houding zeer onaangenaam." Verdediger: „Maar alles blijft toch veronderstelling?" Get. Boks: „Ja, maar met 99 pet zeker heid!" (Applaus op de publieke tri- Voormalig korpschef van politie Hoffmann weigert verklaringen af te leggen. Hierop was getuige A. van Vianen, directeur van de Analystenschool, aan het woord. Deze getuige had toevallig een telefoongesprek bijgewoond tussen de voormalige korpschef van politie U K. L. Hoffmann en Valkenburg, welk gesprek over de bewuste etsplaat liep. de heer Van Vianen had dit gesprek later geverifieerd; hij was op school getuige van een en an der geweest!! Intussen leverde het ver hoor van de amanuensis J. v. d. Berg weinig op. Het bleek, dat ook deze enige tijd in detentie had doorgebracht. Het belangrijkste, door hem naar voren ge bracht, was, dat de tekening, die volgens hem in het glas was geëtst, niet die van de Prinses alleen was, maar van het Prinselijk Paar. Van het verdwijnen an de plaat had hij niets gemerkt. Getuige Hoffmann, wiens verklaringen met betrekking tot het telefoongesprek van immens belang zouden z(jn geweest, weigerde echter de eed af te leggen voor een tribu naal, dat volgens hem geen grond wettelijke bevoegdheid bezat. Het ernstig woord, dat de president tot hem richtte, mocht niet baten en on- verrichterzake moest men deze be langrijke getuige weer wegleiden. Getuige prof. J. is-generaal bezettende macht had ingegrepen. Waar uit die heffie dan bestaan had? Uit he* zingen van liedjes als het bekende „Arme, kleine schildersjongen"! En het dragen van rood-wit-blauwe cocardes! Beschuldigde kon op dit alles niet veel zeggen. Toen het geval Uljé ter sprake kwam, de man die, ofschoon hij toch goede buur was geweest en een goed vriend, werd verraden aan de S.D., pro testeerde besch. tegen het naar voren brengen van deze verklaring. Immers, de heer Uljé had zich later weer me' besch. verzoend. Nu de heer Uljé, die, zoals men zich zal herinneren, werd ver moord, reeds 1% jaar dood is, leek het oprakelen van deze zaak besch. kies. En tenslotte moest de heer Valken burg óók het antwoord schuldig blijven op de vraag, waarom hij zijn brieven aan zijn zoon ondertekende met de groet: „Heil Hitier". De getuige k décharge, F. P. F. v. d. Pluim, die door mr Reisenbach de Haan was opgeroepen, kon slechts verklaren, dat hij begin 1945 bij veilig onderkomen had gevon den bij beschuldigdes echtgenote ei hij later nooit iets van propaganda de N.S.B. had gemerkt. „Wat een der, begin 1945!" mompelde men op de publieke tribune. „HU deed, wat hem werd gelast, zonder critiek". F. K. Reisenbach de Haan met de verdediging van ir Valkenburg een aangename en gemakkelijke taak op zich heeft genomen, zal niemand kunnen be weren. De verdediger achtte Leiden niet de plaats om dit proces te voeren, daar het temidden van de om de persoon van ir Valkenburg oplaaiende hartstochten uiterst moeilijk zou zijn een objectief oordeel te vellen. Beschuldigdes lidmaatschap van de NSB werd door mr Reisenbach de Haan bijna vurig verdedigd: „Ik tart iedereen te verklaren, dat men wist hoe de toestand in Duitsland vóór 1939 was. In Nederland was die in elk geval deplora- n na 1940 druppelden de berichten de behandeling der Joden maar langzaam door." Bovendien was beschul digde verblind door de heftigheid van de Duitse propaganda. Valkenburg was iemand met een eigenaardige mentaliteit, hü deed wat hem werd gelast, zonder critiek. Op de diverse verklaringen, schriftelijke zowel als mondelinge, werd door de verdediging niet nader inge gaan. Zij verhalen slechts van diep te be treuren feiten, feiten, die ook door be schuldigde worden betreurd. De kwestie van de etsplaat achtte verd. •hter aanvechtbaar. Hoe was het met die etsplaat gegaan? Geen der getuigen heeft d ur ve n-verklaren, dat Valken burg de plaat naar de S.D. heeft ge bracht. Er is ook geen enkel bewijs, dat hij directeur Boks heeft aangebracht, aldus mr Reisenbach. Dat hij begunstigend lid werd van de Germaanse S.S. en later actief lid, achtte verd. verklaarbaar, gezien het feit, dat besch. graag weg wou uit het onderwijs, wegens de hinder, die hij daar onder vond; besch. had dit lidmaatschap nodig ter verkrijging van een functie bij de politie. „Maar", zo riep mr Reisenbach de Haan uit, „aan de handen van deze besch. kleeft geen bloed en geen traan!" En tenslotte'waren volgens verd. de ver halen over propaganda in de school uiterst vaag te noemen. Bij de bepaling van de strafmaat vroeg ir Reisenbach te bedenken, dat de even tueel toe te passen maatregelen in dit geval het effect van afschrikmiddel en factor tot verbetering zouden missen, daar besch. in de detentie reeds lang tot afschrik en verbetering was gekomen. ,bad het tribunaal de nodige wijs heid toe" bij het te nemen besluit. De beschuldigde, daarnaar gevraagd, had aan dit betoog tenslotte niets meer toe te voegen Voortaan meer no's voor schoenenbonnen Wij vernemen, dat in het vervolg bü het bekend maken van een eindcijfer van het stamkaartnummer voor het ver krijgen van een sohoenenbon meer num mers zullen worden betrokken dan voor- Om het publiek een extra gang naar net distributiekantoor te besparen, zal bij het afhalen der nieuwe bonkaarten tevens - voor hen die ervoor in aan merking komen een schoenenbon in ontvangst kunnen worden genomen. Daar echter de bonkaarten om de 8 veken worden uitgereikt en het bekend maken van een nummer voor een schoe- ïenbon om de 6 weken geschiedt, zal. om tief publiek niet te benadelen, voortaan meer dan een nummer worden bekend gemaakt. M.i.v. Maandag a.s. komen in aanmer king voor een schoenenbon zij, wier stamkaartnummer eindigen op een 8 of op 04, 14, 24, 34 of 44. HET BELOOFDE EITJE KOMT Wij vernemen dat in de bonnenlijst van a.s. Donderdag de verleden week aangekondigde bon voor een ei voor ..11e leeftijdsgroepen is opgenomen Meubilair-comité „Pniël" organi seerde feestavond Voor de leden van het „Stuiversfonds". Het meubilair-comité „Pniël" organi seerde gisteravond in het gelijknamige wijkgebouw een gezellige avond voor de leden van het „Stuiversfonds", een on derdeel van het comité, dat zich ten doel stelt, gelden te verzamelen voor het herstel en het onderhoud van het interieur van „Pniël". De wijkpreddkant, ds W. H. Kelder Jr, heette de aanwezigen hartelijk welkom en sprak de wens uit, dat de avond een succes zou worden. De heer G. A. Jasperse, voorzitter van het meubilair-comité en leider van deze feestfbijeenikomst, kondigde in zijn ope ningswoord een nieuwe actie aan in het kader van het „Stuiversfonds". Het lid, dat de meeste begunstigers werft, krijgt daarvoor een tastbaar blijk van waar dering. Spr. hoopte, dat er van de fees telijke samenkomst een stimulerende werking zou uitgaan. n zeer gevarieerd programma werd vervolgens afgewerkt. Speciale vermel ding verdient wel het optreden van de blinde accordeon-virtuoos, de heer J. Horree. Hij mocht dan ook een hartelijke ovatie ift ontvangst nemen. Hedenavond worden de leden va: wijk in „Pniël" verwacht. Voor deze bijeenkomst geldt hetzelfde programma, waarin, evenals gisteren, een verrassing is opgenomen. Dit verklappen wij echter Truman zocht het applaus niet. Dat, wat de Engelsen „straight" men, rechtuit en rechtvaardig, op man af, zonder sluwe bijbedoelingec ongetwijfeld een kenmerk van Trurt „boodschap' in de speciale zitting het Amerikaanse Congres. Hij heeft de gemakkelijkste weg gekozen, want kon rekenen op critiek van tal van a toren, in het bijzonder van de Repu keinen. Door de koestering plaus, wordt de waarde va: soonlijkheid niet bepaald en het appi bleef bij Trumans' rede uit. Het kan tuurlijk zijn, dat zijn drastische stellen ter voorkoming van inflatie, prijscontróle, verrassend werkten, i na al, wat daarover reeds uitgelekt valt dit argument moeilijk te accept® Eer kan men zeggen, dat Amerikanen het niet bijster aangen: zal vinden aan de wederzijdse afhac lijkheid „AmerikaEuropa" herint te worden, terwijl men van republike zijde, met het oog op de presidentsver! zingen, uit Trumans woorden trachtte te slaan. De Republikeinen voelen bitter we; voor „prijsbeheersing", die de produ zou kunnen remmen, schaarste ii hand werken alsmede de „zwarte del", en men aarzelde niet voor de drijving, dat het „vrije Amerika" deze maatregelen zou overhellen na methoden van het „totalitaire regin De voorgestelde rantsoenering en p beheersing zijn er dus nog niet, want Congres moet deze noodzakelijke eerst nog doorslikken De felle voorst ders der economische vrijheid vinden „herstel van Europa" wel belangr maar de Amerikanen moeten er nie tekort komen. Toch aardig van de Minister. Door dat voordeeltje hebben wij tenminste óók eens wachtgeld t Verklaarde uitzicht Veertigjarig jubileum Warm was de huldiging, die gisteren de heer A. Verboog, procuratiehouder van de meelfabriek „De Sleutels" voorheen De Koster en Co., ten deel viel in verband met zijn 40-jarig jubileum. In de direc tiekamer werd hü, in aanwezigheid van ïw, moeder en kinderen, toege sproken door de oudste directeur, de heer A. de Koster, die met hartelyke woorden een geschenk onder couvert overhandigde. In de ontspanningszaal voerden vervol gens het woord de heren ir. F. K. T Beukema toe Water, namens de directie gedenkbord aanbiedend, H. J. de Koster, die de gouden draagmedaille en het diploma van de Maatschappü voor Nüverheid en Handel uitreikte, en B. Hageman, namens het kantoor-, labora torium en reizend personeel, met als ge schenk: een rüwiel! De heer A. v. d. Kreeke bracht van het fabriekspersoneel bloemenmand mee. de heer A. Piket, ens de personeelsvereniging een fruitmand. Mevrouw Verboog deelde in de bloemenhulde, die ook van de züde bevriende relaties kwam. De heer Verboog dankte tenslotte voor de goede woorden en geschenken. HAAGSE RECHTBANK De Officier ging de jeugd van de matroos J. K. uit Leiden na, en consta teerde dat hij altyd een lastige klant is geweest, die toen hü op school zat reeds diefstal pleegde. En later had hij dit voortgezet, zodat de Officier nu een jaar en drie maanden gevangenisstraf aftrek van preventief eiste voor de diefstal van een motor op 13 Mei ge- j pleegd. De raadsvrouwe, mr N. G. Oosterhuis- 1 Pieterse betoogde dat verd. die nu 19 jaar is, door zün kameraden dronken I was gevoerd, en als gevolg daarvan bij zün rederü was ontslagen, en toen om I geld verlegen zat, hetgeen rot de diefstal aanleiding werd. Op 24 Juni pleegde de metselaar C. v. Z. te Leiden diefstal van de fiets, die onbeheerd voor het kantoor der Leidse Spaarbank stond. Maar men had verd, al spoedig in de gaten, en de Offi- p Dam, voormaligcier wees erop dat verd. reeds eerder is n het departement I veroordeeld. Gezien het rapport, luidde Oom Piet bracht ze in de juiste stemming. In Leiderdorp vierden de ouders van Gijsje, Gonnie en Pietro hun koperen bruiloft. Een der tantes kwam op het idee, een collecte voor onze zieke jon gens in Indië te houden. Oom Piet raakte in vuur en zette in: ..O, schit terende kleuren van Nederlands vlag" De anderen vielen by*. Resultaat f 7.50. Westkill-cursussen geëindigd In het wü'kgebouw „Staalwijk" werden Westhill-cursussen georganiseerd. De op zet was, dat 6 keer zou worden vergaderd, door omstandigheden is dit 7 keer ge worden. Mej. J. A. van Kuipers behan delde de volgende onderwerpen: „een vergelükend overzicht der verschillende afdelingen", „de psychologische achter grond" (door verhindering van mej. Van Kuipers door de heer v. d. Baan geleid), „sfeer en middelen, d'ie de sfeer bevor deren; platen, muziek", „expressie", „de voorbereidingsavond (Bü'ibelklas)", „de jongste kinderen; vü'fjes". Uit het aantal deelnemers, dat de cursus bezocht, n.l. gemiddeld 60, blükt wel, dat er grote belangstelling bestond. Vooral ook de enthousiaste wijze, waarop mej. Van Kuipers uitleg gaf, hielp hieraan mede Gisteravond werd de laatste bijeen komst gehouden, speciaal gewijd aan de oudsten. De kinderen van 11 tot 14 jaar waren hierbij zelf aanwezig. Ds Ten Have behandelde met hen het Bijbels onderwerp „De tien melaatsen". Met het uitspelen van Hand. 12 (Petrus uit de gevangenis verlost) werd deze „trai- ningscursus" besloten. Omdat ze leer zaam zijn en de band tussen de assis tenten van de verschillende Wësthill- Zondagsscholeh wordt versterkt, hoopt men op meer dergelijke avonden. Vijftig jaren ijver, toewijding en plichtsbetrachting In tegenwoordigheid van het voltallig personeel van de desbetreffende af de- ling is hedenmorgen mej. Alida Zwaan t. g. v. haar 50-jarig jubileum bü de N. V. Leidse Textielfabriek Gebr. van Wijk en Co. door directie en personeel gehul digd. Toen de jubilaresse vergezeld door haar beide zusters werd binnengeleid, heerste in de cantine van het gebouw de Vestestraat een opgewekte stemming, die tot enthousiasme groeide onder de hartelijke speech van de directeur, de heer J. G. J. Verhey van Wük. Telken male dreigde al een applaus en een „Lang zal zü leven", dat eindelük, toen de di recteur had uitgesproken, de volle kans Directeur Verhey van Wijk wees in toespraak op de trouwe, toegewijde beid van mej. Zwaan, die vüftig jaren met üver en plichtsbetrachting werkte voor de fabriek, voor haar medemensen en voor het Nederlandse volk. Want hoe veel Nederlandse voeten zou zü in di< halve eeuw al niet van kousen en sok ken hebben voorzien. Namens de direc tie overhandigde spr. mej Zwaan een ge schenk onder couvert, dat dankbaar werd aanvaard. De directie kon verder nog in het al gemeen mededelen, dat jubilarissen jubilaressen voortaan éénmaal in jaar op een algemene feestavond zullen worden gehuldigd. Namens de Maatsch. voor Nüverheid Handel werd de jubilaresse de gou den erepenning overhandigd met bijbe horend getuigschrift. Dit geschenk werd door het aanwezige personeel applaus begroet. Voor het personeel trad vervolgens werkmeester N. van Hooidonk teuiltje, dat „in goede aarde t plaus onderstreepte zijn welgemeende woorden. De personeelsafdeling, die be- met de zorg van administratie e.d„ deed zich vertegenwoordigen door de heer R. Marree, die aanbood. Een spontaan en zongen „Lang zal plechtigheid, half uurtje werd vastgeknoopt. nogelijk ge- besloot de i gezellig Kunst in en om de Sleutelstad De Egyptische kunst der Saitische renaissance Over dit onderwerp hield dr W. D. van Wüngaarden gisteravond een lezing in het Rüksm-useum van Oudheden. Zoals wü in onze Europese geschiede nis een Renaissance kennen als een tijd van wedergeboorte der klassieke oud heid. zo kent ook Egypte zün renaissan ce in de tijd, toen de Saïtisohe koningen regeerden over een herenigd, sterk land (26e dynastie 663525 v. Chr.) Nadat Psamtik I. vorst van Saïs, een einde gemaakt had aan de overheersing door de Assyriërs, brak er voor Egypte een nieuwe, laatste bloeiperiode aan, waarin het artistieke leven tot rü'ke ontplooiing kwam. Kenmerkend voor dit tijdperk is, dat men in kunst, taal, schrift, namen en titels zich het Oude Rijk tot voor beeld stelde. Dit streven kwam voort uit een verlangen om het glorierüke verleden in het heden terug te roepen. In de kunst ontstaat zo een archaïse rende stül. waarbü men tracht aan te knopen bü de klassieke voortbrengselen van het Oude en van het Middenrük, welke perioden men toen als een een heid zag. Van de grote bouwbedrijvig- heid der Saïtische koningen, die overal, maar vooral in het Delta-gebied, oude heiligdommen lieten herstellen of nieu we bouwden, zijn maar weinig sporen overgebleven. Hoofdzakelü'k in de beeldhouwkunst treedt ons het eigen aardige van de Egyptische kunst van deze tyd tegemoet. Plotseling duiken beelden op, alsof de dames en heren van het Oude Rijk uit hun graven zün opgestaan. Sterker nog dan bij de beelden treedt bü de reliefs de afhankelijkheid van oude voorbeelden naar voren. Deze re- liefs zün over het algemeen zuiver en correct afgewerkt, maar het leven is er uit geweken, zü vertonen een tere wee moedige schoonheid, die er een onbe- schrijfeUjke glans aan verleent. Ook het kunsthandwerk beleeft een ware re- het bloeit als nooit te voren Sfeer in t gezin? De Nieuwe Leidscheer in! Concert Haags Blaasquintet Onder auspiciën van het Leids Aca- demisch Kunstcentrum gaf het Haags Blaasquintet gisteravond een kamermu ziekavond in de Stadsgehoorzaal. Jaap Stoty'n hield een inleiding, waarin hij op geestige wij-ze een en ander vertelde over de blaasinstrumenten en over de uit te voeren werken. Twee jaar geleden heeft het Haags Blaasquintet hier hetzelfde programma gespeeld. Wü hebben dit toen uitvoerig besproken en er is daarom thans geen aanleiding om in details te treden. Ook gisteren hebben de voortreffelüke musici en instrumentalisten, die het quintet vormen, weer prachtig gemusiceerd. Het talrük opgekomen publiek toonde zich zeer erkentelijk voor de superieure ver tolkingen Hennie Schouten. Geref. Kerkkoor Oegstgeest Er was groot gebrek aan stijlbegrip gis teravond in de Gereformeerde Kerk te Oegstgeest. Ten eerste duurt een kerk- concert, dat om 8 uur begint en om 11 uur eindigt, te lang. Ten tweede is een concert geen diner, waar men de gasten met vele gangen trach't bezig te houden. Ten derde is een kerk geen concertzaal. Men houdt bü een kerk concert geen pauze. Ten vierde: vóór de pauze vooral was er bü allen gebrek aan stül, vooral bü de organist Dirk Jansz Zwart. Als hij uit piëteit voor zün vader twee psalmbewerkingen speelt, dan verwacht men toch iets anders. In Psalm 66, maar ook in de Cantate nr. 140 „Wachet auf" was zijn orgelspel zo slordig, dat het zelfs leken op muziekgebied moest opvallen. Vooral in de begeleiding van het eerste koor en in het contrathema van „Zion hört die Wachter singen" deed het pün- hjk aan, om zo Bach te horen vertolken. Mogelijk, dat Dirk Zwart, het orgel de schuld geeft en dan heeft hij het gelük gedeeltehjk op zün hand. Wij konden het echter ook niet eens zün met de in terpretatie van Mendelssohns 6e sonate. Bewondering hebben wij voor de diri gent, die met dit koor zulke zware wer ken onder handen durft te nemen. Maar het was te veel voor één avond. Een der cantates en Psaume 150 van Franck waren genoeg geweest. Mogelyk, dat al- Een normaal mens rijdt maar niet tegen een auto op Maar als je op wolkjes gaat.... In de avond van 18 September reed J. P. C. uit Rotterdam met zijn auto op de nieuwe Rijksweg bü Oegstgeest en waar 'hü zich „op wolkjes voelde" onder de invloed van zeker geestrük vocht, bemerkte hü een langs de weg gepar keerde vrachtauto, beleden met 48.000 kg bieten maar nauwelijks. Wat niet weg nam, dat de auto er toch werkelük in zijn volle omvang stond. Dat bemerkte C., toen hü er met een smak tegen op gereden was. C. werd ernstig verwond en de beide auto's liepen zware schade op. Maar Nederlandse wolkjes plegen hardnekkig te zyn. De nevelen waren nog niet geheel opgetrokken, toen wacht meester K. de Groot uit Oegstgeest ter plaatse kwam; hij vond C. nog lustig grapjes makend op de weg liggen en eerst de rit naar het ziekenhuis werkte volkomen ontnuchterend. Toch achtte het O.M. voor het kantongerecht te Leiden, waar J. P. C. terecht moest staan, het rüden onder invloed van alcohol afdoend bewezen; wat deze tenlasteleg ging betreft, kwam.C. er dan. ook met een waarschuwing van af. Voor het keloos rijden eiste het O.M. echter f 713 boete, subs. 30 dagen hechtenis. Daar de rechter het met het O.M. eens was, dat een normaal mens maar niet zó tegen een stilstaande auto oprijdt, veroordeel de hü J- P- C. tot f 75 subs. 30 dagen, conform de eis L. K. eigenUjk bedoeld te zeggen tegen de politieman uit Oegstgeest, die hem had aangehouden, omdat hü niet op het rijwielpad fietste. Maar K. had iets ders gezegd, dat ook een andere, minder fraaie betekenis bezit, en daarom wegens belediging proces-verbaal maakt. Bü de rechter gaf verdachte toe dat het niet erg fraai was hetgeen hij gezegd had, maar hü bedoelde het niet kwaad, en had de agent zün excuus c aangeboden. Daarom vroeg de Offi- r f 10 boete of 5 dagen hechtenis, dat ook het vonnis werd. itmmerman G. D. té Leiden had vrolijk de verjaardag van schoonvader gevierd, hetgeen met de nodige vocht was gebeurd, en ldchtelük onder invloed liep ver de Herengracht, waar hü echter het publiek lastig viel. Daarom wilde politieman hem meenemen, doch toen sloeg D. er op los, zodat hü nu we gens mishandeling terecht stond, waar- f25 boete of 14 dagen hechtenis werd geëist. Vonnis conform de eis. Die overpaden; ze brachten al me nigeen bij de rechter. Daar stond nu weer de sloper J. C. van L. uit Hoog- made die vernieling had gepleegd, door het slot van een hek te vernielen, want, de eigenaar van het betrokken overpad eiste geld of goed voor gebruik van het pad. En dat weigerde verdachte, aan dus het overpad werd geweigerd. De raadsman kwam met kaarten ter tafel, maar de Officier hield zich alleen ar aan de vernieling, en die viel niet ontkennen. De eis werd f25#oete of 10 dagen hechtenis, en nadat de raads- dg civiele kant in deze aangelegen heid had besproken, werd het vonnis conform de eis. les dan vlekkelozer had geklonken. Psaume 150 werd heel goed gezongen. Behalve de genoemde werken hoor den wü nog Cantate „Lauda Sion" van F. Mendelssohn en twee koraalbewer kingen van Hubert Cuypers. Als solisten traden op, behalve de organist, Nelly Schulze, sopraan; J. Moonen, tenor; Laurens Bogtman, bas. Nelly Schulze moet nog veel studeren, maar er liggen mogelükheden in haar stem. Een fout was het haar naast een bas-zanger van formaat als Laurens Bogtman te laten zingen in de Bach- Cantate. Dit zün geen evenwaardige partners. De tenor Moonen zong deze avond al leen het recitatief „Er kommt" in de Cantate van Bach. Een goede opvatting en een nobel tenorgeluid. Wü hopen hem meer te horen. Laurens Bogtman zong nog enkele lie deren van C. Huügens, een oud-Nederl. lied „Heft op mün cruys" en Jezus' Bloemhof in de bewerking van Püper. Wat zong hü deze liederen weer prachtig en met welk gemak loopt hij van het ene naar het andere register over. Het is niet te horen bijna. Vooral het „Heft op mün cruys" was ontroerend door zün eenvoud. De dirigent Chris Hanegraaf een woord van lof voor zün duidelijke directie en voor hetgeen hij met zijn koor heeft be reikt en tracht te bereiken. Xheo ten H,' 1 kosten vensonderhoud Amerika moeten niet door verhoogd. De kv tie is feitelijk deze: kan Europa nie! de been geholpen worden, zonder al gallig smakende maatregelen, want is inflatie-gevaar wel zo dreigend? Trun nu, zegt van wel en hij heeft zich terd laten voorlichten. De inflatie is er feitelü'k al en vand het „program der tien punten." dat gisteren hebben gepubliceerd. Truma Marshall beseffen, dat de geleidelijke dergang van Europa, dat economi wankel, aan links-extremistische pe tratie bloot staat, óók Amerika meeslei De inflatie in Amerika moet worden toegeroepen, wil er geen depi sie ontstaan, waardoor het ecor:< systeem in gevaar gebracht wordt Truman wil Europa, dat noodlijdend niet de rug toekeren, maar de reiken, welke hand echter tevens vuist betekent gericht tegen het i rialisme der Sowjet-Unie, ook 9] he hü. tactisch dit keer Rusland name genoemd. De „tussentijdse hulp" aan ontreddi Europa biedt een kans, dat de vrijhi der volkeren weer gegarandeerd i het dan niet in een utopische „blij' vrede" en trekt het Congres zich da terug, dan is de s Onir voorkomen. Het argument van Taft gaat daarom piet op Hij melü'k, dat men ïtye't het „plan munisme toch niei^fcaedeert Duitsland niet. laaU^pL *and indust.ri weer oo toeren komen, zonder. vëagoeding. maar juist een rrii perkt en gecontroleerd" „hersteld Du land" is voorwaarde, teneinde de che-gedachte" tegên te houden. Doll: blüven noodzakelijk voor Duitslands bi stel. maar Tafts afwijzing van de do Truman voorgestelde maatregelen, kennelük ingegeven door de gooi het presidentschap. Deze openbaring van een veroudei „isolation"-politiek valt dan ook moeil au serieux te nemen, vooral n; bezoek van zovele Amerikaanse toren aan Europa, waar men de toesta zelf heeft kunnen bestuderen. Dat Tr man ook thans nog. na alle bitter ringen, óók in de Assemblée, de ha toesteekt aan de naties, welke de Ara rikaanse doelstellingen niet onders ven. strekt hem tot eer Ziin internati nale goodwill, geheel verschillend gezindheid van Stalin, streeft rr daad naar vrede en stabiliteit, óók moet Amerika zich daardoor zware perkingen opleggen en lasten op schouders nemen, ook al loopt hij in politieke zin. door niet naar appla te streven, een flinke schram Trouwens, Trumans politiek is gebasee op een harde realiteit. De aan Europa verleende dollar-c ten waren immers veel te vlug opgesff peerd. juist omdat in Amerika de pn onrustbarend stegen, waardoo' inflatie-gevaar de kop op stak. Rantso priiscontróle, regeling speculeren op graan- en andere goederei beurzen, besparing, het weer instelle „loon-stop", hetgeen in het bi zonder de grote vakverenigingen, C.I.O en A.F.L. zal interesseren, dit all vloeit dus voort uit de beoogde steui ;rlening aan Europa. Het degengevecht in de Senaat kon nog, want men bedenke, dat dit ïngri de binnenlandse economisch structuur van Amerika, van grote invloe zal zijn bij de komende presidentsvei kiezingen. Truman heeft in ieder gev getoond een figuur te zijn. op wiei woord men bouwen kan. „WILLEM RUTS" EN „NIEUW AMSTERDAM" WEER THUIS Gistermiddag is de „Willem Ruys", de technische proefvaart, in Rotterdan aangekomen De „Nieuw Amsterdam" is gistermor gen met 600 passagiers uit New York Rotterdam teruggekeerd. De heer A. M. W. Pitlo, technisch ambtenaar bü de Gemeentelijke Reini' gings- en Ontsmettingsdienst is benoemd tot directeur van de Gemeentelijke Rei' nigingsdienst te Zwolle. Een jonge Nederlandse vrouw als spionne De bekende schrijfster Co Kars bai geluk, toen zü een jonge vrouw ont moette. die diep in Rusland in de Duits* linies spionnagewerk verrichtte, was! daardoor kon „MARSCH PARTISANSKI' ontstaan. Een boek vol vaart in een büzondere omlüsting van het simpel* Russische landleven. Denkt U erom: d* Co Kars-romans zijn steeds zeer spoedig bij Uw boekhandelaar uitverkocht. (Ingezonden Mededeling) Een geschenk voor elke vrouwen- en meisjeshand, vooral in herfst en winter, is een tube Hamca Gelei (Mijnhardt)pr. 75 ct.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1947 | | pagina 2