Nu weer 111 Engelse mijnwerkers opgesloten Vacantietijd oorzaak van lusteloze beurs Vier jaar tegen „professor Pootjes" geëist In grote nood 't Verklaarde n uitzicht NIEUWE I.ELDSCHE COURANT ZATERDAG. 16 AUGUSTUS 19<f GROTE CONSTERNATIE IN WHITEHAVEN Slechts weinigen van de inwoners van de Engelse stad Whitehaven (een haven aan de Ierse zee tussen Ierland en Enge land Red.) zijn in de afgelopen nacht naar bed geweest. Hoe kon het ook, 111 mannen van de stad waren niot terugge komen uit de steenkoolmijn „William", de oudste mijn in Engeland, die onder zee doorloopt. Na een hevige explosie, gister avond om 7 uur, heeft men niets meer van de mannen gehoord. Vrouwen en fa milieleden van de slachtoffers wachten Dit jaar slechts 15 millioen literblikken Uit het antwoord van min. Mansholt aan het Tweede Kamerlid Droesen, die vragen had gesteld over de blik-toewijzing aan de groentenconservenindustrie te Ven- lo, blijkt, dat de productie-capaciteit van de conservenindustrie in Nederland op to taal 75 millioen literblikken kan worden geschat. Dit jaar kunnen slechts 15 mil lioen literblikken worden toegewezen. Hiervan krijgt Noord-Brabant het grootste deel n.l. 25-03 pet., gevolgd door Zuid-Hol land met 20.99 pet. Het minst krijgt Fries land (0.03 pet.). De verdeling geschiedt niet naar productiecapaciteit, maar voor namelijk naar de werkelijke productie in voorgaande jaren. Wel hout voor een dansvloer In Renkum werd voor een nieuwe dans vloer in een hotel hout ter beschikking gesteld, terwijl er niet voldoende hout is voor herbouw van woningen en boerde rijen. Het College van Alg. Commissaris sen voor de Wederopbouw erkende, dat dit hout nuttiger gebruikt kon worden, doch vond geen reden, in te grijpen. Het Tweede Kamerlid Stapelkamp heeft voor deze zaak de aandacht gevraagd van de minister van Wederopbouw en Volks huisvesting en meent, dat het hout alsnog voor woningbouw beschikbaar moet komen. ZOMERCONFERENTIE NED. CHR. GYMNASTIEK VERBOND. Op het landgoed „Overeinge" bij Ha- velte (Dr.), werd dezer dagen de zomer- conferentie 1947 van het Ned. Chr. Gym- nastiekverbond gehouden. Het program ma vermeldde naast de nieuwere oefen vormen in de gymnastiek een lezing over het hogeschool werk. Verder volks dansen en andere ontspanning. Ook werd het vraagstuk van kleding en oefenstof behandeld. in spanning op nieuws, terwijl reddings ploegen zich koortsachtig een weg trach ten te banen door het neergestorte ge steente. Zoals gisteren gemeld, zijn in een steenkoolmijn in Illinois (U.S.A.) 87 mijnwerkers ingesloten door een ontplof fing. Over het lot van deze mensen is ook nog niets bekend. Achttien gulden voor 1 M2 glas-in-lood Volgens de nieuwe Prijzenbeschikking glas-in-lood 1947 mogen reparaties aan glas-in-lood nooit duurder zijn dan nieuw glas-in-lood. De prijzen verschillen naar gelang van het aantal ruitjes per M2 en de breedte van het lood. Recht glas-in- lood (vensterglas) waarbij 1 M2 50 60 ruitjes bevat, mag ten hoogste f 18 per M2 kosten. De „Nieuw Amsterdam" vertrok gisteren van Rotterdam naar Southampton, waar de laatste reparaties zullen gebeuren, opi dit vlaggeschip weer van verwaarloosd troepentran&portschip tot luxueuse Oceaanstomer te maken. Even vóór J»et ver trek op de Maas, met op de achtergrond de eveneens gisteren afgevaren tin baggermolens „Mendanau" en „Singkep". (Luchtfoto KLM) KOERSAFBROKKELING DOOR IND. KWESTIE De beurs had in de afgelopen week een lusteloos verloop en de koersvariaties bleven, op een enkele uitzondering na, binnen enge grenzen. De vacantieperiode, welke ditmaal met ideaal zomerweer ge paard gaat, heeft het publiek voor een ogenblik de materiële dingen doen ver geten, zodat de belangstelling ter beurze tot kleine proporties ineenschrompelde. Daarnaast vormt de interventie der Vei ligheidsraad inzake de Indische kwestie voor de beurs een onzekere factor, omdat men niet weet wat er aan verpolitiekte HU ZETTE MILITAIREN TOT DESERTIE AAN Mr. B. Kist, officier van Justitie te Amsterdam, heeft gisteren bij verstek 4 jaar gevangenisstraf geëist tegen de 57-j. J. W. Pootjes uit Hilversum, die militai ren tot desertie heeft aangezet. Verd., die de bijnaam „Professor Pootjes" draagt en hoofdredacteur was van „de Vredestich ter", wist militairen, die bij hem kwamen, te bewegen, niet naar Indië te gaan. De prof. zeide hen, dat hij meer dan 17 jaar de grondwet had bestudeerd, maar dat uitzending naar Indië in strijd met de Grondwet was. Hij adviseerde hen om onder te duiken hij zou wel voor adres sen en financiële steun zorgen en hun uniformen op te sturen naar 't dep. van Oorlog. Mr Kist zeide in zijn requisitoir, dat P. ontzettend veel ellende over bedoelde mi litairen heeft gebracht, die soms zware gevangenisstraffen zijn opgelegd. Daar verdachte echter niet normaal is, wilde de officier niet de maximum straf IVi jaar eisen, maar 4 jaar met last tot gevangen neming, vond hij toch wel op zijn plaats. Uitspraak 26 Augustus. „SLOTERDIJK" MORGEN IN R'DAM. Het m.s. „Sloterdijk" met 478 repa- triërenden aan boord, w.o. 35 terugkeren de militairen van de Kon. Landmacht, wordt morgenmiddag te Hoe^ van Hol land verwacht. De debarkatie zal om 4 uur te R'dam plaats vinden. FRUITPRIJZEN IN DE BETUWE ZIJN LAAG. De prijzen van fruit op hout in de Be tuwe zijn lager gebleven dan men ver wachtte. Het grootste gewas in Eist be- somde f5550. Voor goede goudreinetten schat men 19 a 21 ct. per kilo en voor andere soorten 10 a 15 ct. per kilo op het hout. besluiten nog verder uit de bus zal komen. Een koersafbrokkeling was derhalve niet te vermijden. Het bericht inzake het toestaan van een crediet van 195 millioen aan ons land door de Internationale Herstelbank heeft geen merkbare invloed op de beurs uit geoefend; Evenwel staat het vast, dat deze transactie van grote betekenis voor ons bedrijfsleven is. Het gevaar van een ster ke vermindering der importen, welke de industrie en het bedrijfsleven in het al gemeen aan grondstoffen en productie middelen moeten helpen, is voorshands daardoor afgewend. Anderzijds gaat er van de invoer van buitenlandse goederen een deflationistische werking op het bin nenland uit, omdat deze importen hier te lande betaald moeten worden, dus de ver houding geldcirculatiegoederen verbete ren. De meest opvallende gebeurtenis in de afgelopen week was de koersval der aand. Alg. Kunstzijde Unie. Deze liepen van 194 tot 177 pet terug. Kampeerders betalen te veel voor nachtlogies Kampeerders moeten vergunning heb ben vanwege het bestuur der gemeente, waar zij willen verblijven. Het bedrag aan leges, dat hiervoor moet worden betaald, is niet overal gelijk en varieert, naar het Tweede Kamerlid Schoonenberg minister Beel heeft meegedeeld, van 0.25 tot 1 per persoon per nacht. Hij vindt, dat het nodig is, dat in alle gemeenten een ge lijk bedrag aan leges behoort te worden betaald, niet hoger dan nodig is om de administratieve werkzaamheden te bekos tigen en vraagt, wat de minister hiervan denkt. De bijna 150 ned. deelnemers aan het jeugdfestival der „democr. jeugd" worden 19 Aug. om 10.40 uur op het C.S. te Amsterdam terugverwacht. TOEN na het beëindigen van de wereld oorlog de volkeren er toe overgingen, het internationaal verkeer tussen de staten weer te regelen, deed men dat op de basis, die reeds tijdens de oorlog was gelegd en trachtte men zich te hoeden voor de fouten, die het apparaat van de Volkenbond hadden aangekleefd. Het Handvest werd de basis waarop het internationaal rechtsverkeer rusten zou. De Verenigde Naties zouden door een permanent lichaam, de Veiligheidsraad, dat recht handhaven. De afgelopen weken hebben menigeen ernstig doen twijfelen aan de rechtshand having door de Veiligheidsraad. De be handeling van de Indische kwestie liet alleen zien het opzijzetten van het recht. Met miskenning van het Handvest heeft de Veiligheidsraad de bevoegdheid ge nomen, zich te mengen in een zuiver bin nenlands conflict, de republikeinse kwes tie in Indië. Daarmee was de rechtsbasis reeds losgelaten en wat te vrezen waS, gebeurde, men ging op die weg verder, toen de raad besloot de republiek toe te laten. De republiek is geen staat in de zin van het Handvest. Men verklaarde dan ook, dat er geen definitie of status van de republiek bestaat, waarop deze toelating berust Maar toen mr van Klef- fens voorstelde dan ook West-Borneo en Oost-Indonesië toe te laten, ging men wel trachten tot definitie en bepaling van de status dezer gebieden te komen. Zo heeft de afgelopen week wel zeer sterk de overtuiging gewekt, dat de hand having van het recht bij de Veiligheids raad niet in goede handen is. Ten behoeve van de omstandigheden en ten gerieve van de machtspolitiek, die sommigen voe ren willen, heeft men recht en wet opzij gezet. HET toelaten van de republiek is voor Nederland grievend geweest. De re publiek is niet een souvereine staat. De republiek zou worden een staat in de Verenigde staten van Indonesië en die zou souverein zijn. De Raad heeft het betoog van mr van Kleffens naast zich neergelegd. Hier heeft zich gewroken de politiek, zoals die door de Nederlandse Regering ten opzichte van Indië gevoerd is, waarbij de republiek steeds naar vo ren werd gehaald. Terecht heeft de op positie destijds als voornaamste bezwaar tegen Linggadjati naar voren gebracht, dat het een accoord was met de repu bliek en niet een accoord met de In dische vólkeren. De Veiligheidsraad heeft zich niets aangetrokken van een aange kleed Linggadjati, zoals het voor binnen lands gebruik pasklaar was gemaakt. Hij heeft alleen gerekend met de naakte XVII artikelen en de onvoldoende duidelijkheid van artikel één brengt nu allerlei interna tionale verwikkelingen met zich mee. De behandeling in de Veiligheidsraad heeft duidelijk onderstreept de bezwaren die destijds door de oppositie werden ge uit, dat we dqpr ons naar voren halen van de republiek steeds de andere volken in Indië overleverden aan dië republiek. MAAR al staat de Regering dan mee schuldig aan de huidige ontwikke ling, het is nog niet te laat. Het roer kan nog om. We kunnen nog binnen het Koninkrijk het recht handhaven met of zonder Veiligheidsraad. Dan zullen we zelf ernst moeten maken met de souverei- niteit, met het recht. Dan moet het uit zijn met alle vaagheid en alle halfheid. Dan moet de Regering ook inderdaad gaan regeren en zich van haar hoge roeping bewust zijn. Al te veel heeft ze haar gezag en haar bevoegdheid in de practijk ontleend aan een bepaalde partij. De Regering zal weer moeten zien, dat zij er is tot bestraffing van de bozen, maar tevens tot bescherming der goeden. Ook dat laatste legt verplichtingen op, met na me in Indië. Op haar plicht in deze had het politiëel optreden gebaseerd moeten zijn. Dan zou men niet na 14 dagen zijn opgehouden, dan zou de taak eerst vol ledig zijn volbracht. Het rekenen met de internationale ver houdingen is nuttig en menigmaal ge wenst, maar nooit mag dit leiden tot het verzaken van de roeping, die de Overheid heeft van Godswege. Wanneer dat weer gezien en beleefd wordt, is er in de grote nood van deze tijd nog uitkomst. Dan zal de Regerin, haar weg duidelijk zien. Dan zullen er moeilijkheden blijven, maar ze zullen niet onoplosbaar zijn. De Veiligheidsraad heeft getoond, dat de volkeren het recht los laten en daar door millioenen overgeven aan een zeer riskante toekomst. Zelfs China heeft de Chinezen in Indië niet willen redden door het gebruik van haar veto. Nederland en allereerst de Overheid heeft, naar Romeinen XIII, de taak, die millioenen te beschermen en hun die het goede doen, lof te geven. We zijn schromelijk in die taak tekort geschoten. We hebben de „goeden" juist van ons ge- Engeland, Egypte de Soedan. Zoals wij reeds vroeger hebben vermeld, heeft Egypte bij de Veiligheidsraad aan de bel getrokken, met een klacht over Enge land. De eis, die Egypte stelt is, dat Albion alle Britse troepen uit Egypte en de Soedan zal terugtrekken en afzien van het admi nistratieve beheer over de Soedan. Egypte voelt de aanwezigheid der Britse troepen als een onaangename druk en wanneer de Vei- ligiheidsraad een besluit zou nemen, dat voor Engeland ongunstig uitvalt, zou Egypte de volledige souvereiniteit over de Soedan deelachtig worden. Het uitgangspunt van Egypte is, dat in feite reeds besloten zou zijn, het Brits-Egyptische verdrag van 1936 te „cancellen" en alle Britse troepen maar liever Kerstmis 1948 thuis bij eigen haard, moeten gaan vieren! De koning van Egypte moet als „souverein vorst" van de Soedan worden erkend. De vraag, die wij reeds vroe ger hebben gesteld is, of er op historische gronden termen aanwezig zijn, de Soedan, zonder meer, bij Egypte in te lij-ven en of er hierbij rekening wordt gehouden met de wil der inheemsen, die toch ook hierin een ha«rtig woordje hebben mee te praten. De Britten houden vast aan het verdrag van 1936 en ontkennen, dat Egypte het recht heeft de Soedan aan zich ondergeschikt te maken. Het hele geval is een kluif, waaC beide partijen, ieder aan een eind, aan zit ten te bijten. Men kenit ons standpunt, dat de Veiligheidsraad een „verpolitiekt" instru ment blijkt te zijn en men weet zo'n beetje de afloop, als men de machtsverhoudingen berekent. De procedure krijgt iets ridicuuls, omdat in de Veiligheidsraad, Rusland steeds zijn Poolse hond loslaat, om te blaffen tegen de politieke tegenstander, hetgeen met do mérites van de zaak zelf. doorgaans niets te maken heeft. Als men acht geeft op het verloop van der gelijke procedures, neem bijv. maar eens, om een recent voorbeeld te noemen, onze „Indische kwestie," dan springt de gedachte naar voren, of de Veiligheidsraad wel steed9 de bevoegdheid bezit, zich in dit genre ge schillen te mengen. Een staat, of een „op standige minderheid," die pretendeert een souvereine staat" te zijn, trekt aan de bel bij de Veiligheidsraad, na van te voren een .rekensommetje" te hebben gemaakt betref fende de verhoudimgen, de kansen, en van deze „klop op de deur" bij dit internationale huis kan men dan zeggen „baat het niet, dan schaadt het niet." Men schermt teveel met art. 35 van het Handvest der „Ver. Naties" en tracht bij elk intern geschil aan te tonen, dat de handhaving van de internationale vrede en veiligheid in gevaar wordt ge bracht. Inzake het geschil tussen Engeland en Egypte heeft men in de Veiligheidsraad te maken met twee .procureurs." de Brit, Sir Alexander Cadogan, de Egyptenaar, Nokrasji Pasja. Het geheel doet denken aan een humo ristisch toneelstuk, waarbij in de dialoog steeds hetzelfde thema terugkeert: ,,'t is een leeuwerik, 't is een nachtegaal!" Nokrasji Pasja beschuldigt de Brit, dat deze een verdedigingsrede houdt voor het 19o eeuwse „imperialisme." Cadogan, ook niet mis. verwijt de Egyptenaar, dat er in zijn land „naziïsme" heerste, despotisme en sla vernij; die toestand is door het beheer van de Engelsen verdwenen. Als wij het Britse standpunt samenvatten, komt dit hierop neer: Juist de Engelsen heb ben van Egypte een voorspoedige en onaf hankelijke staat gemaakt. Duizenden Britse soldaten gaven hun leven ter voorkoming, dat Egypte door de Nazi's bezet werd. Het be stuur van Egypte over de Soedan was in 1821 tot stand gekomen, maar de toegepaste onderdrukking der inheemsen, heeft bij de Soedanezen slechts haat achtergelaten en het is dus duidelijk, dat de massa van het Soe- danese volk geen „opslokking" door Egypte wil. De eis van Egypte moet dus worden af gewezen, want juist het verdrag van 1936 is een rots, waarop de veiligheid niet zal stran den. Er is bovendien geen sprake van, dat de Soedan door geografische ligging, ras, taal of economie met Egypte verbonden zou zijn. Teneinde het vuurtje nog wat aan te wakke ren. verklaarde Cadogan, dat zeer hoogge plaatste Egyptische autoriteiten., in de oor log met de „As"-mogendheden sympathi seerden en de zaak der Geallieerden hebber* tegengewerkt. „De vrede en de veiligheid" worden niet in gevaar gebracht en de Veilig heidsraad heeft met dit interne geschil fei telijk niets te maken. Engeland wil de privé- onderhandelingen met Egypte voortzette» envriendschappelijk"! De Egyptenaar, Nokrasji Pasja, heeft ech ter maling aan de Britse leiding, die de mo derne evolutie van Egypte heeft geremd er* zijn landheeft de «aak der Geallieerden juist gesteund. Engeland is een „indringer." die buiten het interne geschil tussen Egypte en de Soedan staat. De stabiliteit in het „midden-Oosten" is daarom slechts te hand haven, als de Britse troepen alsjeblieft naar huis gaan en het bestuur in de Soedan be ëindigen. Er is niets mooiers dan het nieu we systeem der collectieve veiligheid van d© „Ver. Naties" en derhalve zijn er ook geen Britse troepen nodig voor de veiligheid der Kanaal-zone of de verdediging van Egypte. Weg met het dode verdrag van 1936. leve het Handvest der Ver. Naties! Na deze front- aanvallen kwam een keihard schot: Nokrasji verzocht de Veiligheidsraad te bevelen, daf de Britse troepen reeds per 1 September van dit jaar Egypte zouden verlaten. Polen heeft deze eis ondersteund en dus weten we ook, hoe de Russische aohterhoede zal reageren. Het „Russisch-Poolse" blok in de Veilig heidsraad is vóór de vereniging van de Soe dan met Egypte. Eén ding is duidelijk: de Veiligheidsraad ontaardt reeds nu in een soort van dispuut college en als verpolitiekt instrument, bo vendien gehandicapt door het „recht van veto." beveiligt deze raad niet, maar wordt gevaarlijk, waar historische „rechten" ver ward worden met imperialistische motieven! stoten en ons steeds gewend tot de bozen. Indië en Nederland zijn in grote nood. Alleen terugkeer tot de beginselen van het recht, in Gods Woord verankerd, kan uitkomst geven*. Dat Nederland, volk en Regering, die weg opgaan. Het is de hoogste tijd.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1947 | | pagina 3