C.P.N. kondigde geen
algemene staking aan
GEEN VODJE PAPIER!
Kort bezoek aan de heer Marinus Ruppert
In vreemde ogen
't Verklaarde
Iuitzicht
NIEUWE LEID SC HE COURANT
WOENSDAG, 23 JULI 1947
VERVOER NAAR INDIE
WORDT VERHINDERD
De 30.000 communisten die gisteren in
het R.A.I.-gebouw te Amsterdam bijeen-
wamen hebben nu de drie grote vak
centrales afwijzend staan tegenover een
staking tot het uitoefenen van politieke
druk geen algemene werkstaking aan
gekondigd omdat zij beseffen dat een der
gelijke staking reeds bij voorbaat tot mis
lukking zou zijn gedoemd. Wel is het over
duidelijk, dat zij de E.V.C. voor hun poli
tieke wagentje zullen spannen. De E.V.C.-
vakbonden van zeevarenden en transport
arbeiders zullen dan ook trachten, zo heet
het, „alle vervoer naar „Indonesië", vanuit
Nederlandse dan wel buitenlandse havens,
dat direct of indirect het militair geweld
tegen het Indonesische volk zou kunnen
bevorderen met alle ten dienste staande
wettige middelen tegen te gaan".
De bijeenkomst was goed georganiseerd.
Van tijd tot tijd werd op zeer gediscipi-
tieerde wijze „Merdeka" en „Indonesië vrij"
geroepen door jeugdgroepen, die daar blijk,
baar opdracht toe hadden. Sprekers waren
De studenten op Walcheren
werken als paarden
Min. Neher sprak op de top van een
commando-bunker.
Gisteren heeft minister Neher op de
top van een thans als oorlogsmuseum
ingerichte commandobunker te West-
kapelle een dronk gewijd aan de her
opbouw van Nederland en speciaal aan
die van Walcheren. De minister heeft
daar een toespraak gehouden tot de 250
studenten van een dozijn nationaliteiten,
die bezig zijn het zand, dat door de dijk
breuk na de geallieerde bombardemen
ten in Oct. 1943 met het kolkende zee
water over de vruchtbare Zeeuwe klei
spoelde, weg te graven. De studenten
hebben vrijwillig een gedeelte van hun
vacantie opgeofferd voor het herstel van
Walcheren „en werken", aldus een DU
W-arbeider, „als paarden". Ruim 100
meisjesstudenten van verscheidene lan
den helpen mede met de bessenoogst op
de Bevelanden. Tijdens een geanimeerde
maaltijd, waaraan mede aanzaten de
ministers Neher en Gielen, vertelden de
leiders uit het kamp, dat de studenten
8% uur per dag aanzienlijke prestaties
leveren en een loon verdienen, dat naar
„aangenomen werk" gerekend wordt.
MAATKLEERMAKERS ONTEVREDEN
OVER DE GROSSIERS.
Tijdens de gisteren in Utrecht gehouden
jaarvergadering van de Coöp. Kleerma
kershandelsvereniging, sprak de voorzit
ter, de heer J. Bronsveld, zijn ontevre
denheid er over uit, dat de grossiers te
weinig aan maatkleermakers afleveren.
Hij vroeg zich af, waar de stoffen blij
ven, die de grossiers op hun toewijzing
ontvangen. Distex wijst 70 pet van de
stoffen toe aan de confectie en 25 pet aan
de maatkleermakerij.
AUTO TE WASSENAAR REED
OP EEN MIJN.
Op het strand te Wassenaar reed de
met schelpen beladen vrachtwagen van de
schelpenvisser S. uit Katwijk op een mijn.
De explosie was zo hevig, dat de auto
over de kop sloeg en 20 a 25 m werd weg
geslingerd. De inzittenden kwamen met
de schrik vrij. De auto werd geheel ver
nield.
ROTTERDAM ZOEKT OPLOSSING
VAN HET WONINGPROBLEEM.
In R'dam wordt een nieuwe regeling
voor het woningprobleem overwogen.
Men wil het daarheen, leiden, dat ieder
huiseigenaar zijn eerste, zesde, elfde, enz.
woning van 1 Sept. af ter beschikking van
de gemeente moet stellen. Daarvoor ko
men dan in -aanmerking zij, die een huur-
machtiging hebben, doch er, veelal door
gebrek aan connecties, niet in slaagden
een woning te vinden. Tevens is een
maatschappij in voorbereiding om wonin
gen van overgeplaatste werknemers van
bedrijven, industrieën, e.d. te reserveren
voor hun opvolgers.
Henk Gortzak en Paul de Groot, die de
Regering en de Partij van de Arbeid in het
bijzonder, aanvielen. De vrakg, of er een
algemene staking moet worden geprocla
meerd, wilde Paul de Groot doen afhangen
van een „beroep", dat de havenarbeiders
op de anderen zullen moeten doen, maar
daarover was 'hij vrij vaag.
HET 3000ste SCHIP VAN DIT JAAR
IN DE R'DAMSE HAVEN.
Gisteravond liep het Amerikaanse s.s.
„Keystone State" als het 3000ste schip van
dit jaar de R'damse haven binnen. Het
vorig jaar liep het 3000ste schip eerst op
15 September binnen.
Edarase boerenknecht stak 2-jarig
meisje dood
En pleegde daarna een moordaanslag
op de moeder.
Terwijl de boer naar de mankt in Pur-
merend was, heeft zijn 51-j. knecht J.
Visser het tweejarig dochtertje van zijn
patroon met een mes van het leven be
roofd. Daarop ging de dader naar de
vrouw, die hij met een ijzer een slag op
het hoofd gaf. Hy wilde haar daarna ook
met het mes bewerken, dooh de moeder
wist hem dit afhandig te maken en rende
naar de buren om hulp.
De politie arresteerde de onverlaat aan
de kust van het IJsselmeer, waar hij zich
in het riet verscholen had.
De vrouw werd met een hersenschud
ding in het ziekenhuis opgenomen.
Sergeant, sergeant, se gooien met stenen
DE NIEUWE VOORZITTER
VAN HET C.N.V.
(Van een onzer verslaggevers)
„Voor het volk om Christus' wil". Als
wij de grote foto zien, die in de werk
kamer van de nieuwe C.N.V.- voorzitter,
de heer Marinus Ruppert, hangt, denken
wij aan dit adagium van Talma: een ba-
zuinstoot- die voor alle tijden en mensen,
zeker ook voor de nieuwe voorzitter, een
program inhoudt, naar de vervulling waar
van zonder ophouden moet worden ge
jaagd. De heer Ruppert is vol van zijn
werk. Bedenkingen om arbeid voor de
Chr. sociale beweging behoeft men van
hem niet te verwachten. Maar zijn be
noeming tot voorzitter van het C.N.V.
heeft hij nog niet geheel verwerkt, want
hij weet. dat dit een functie is, zwaar
van verantwoordelijkheid. Hij is nu 35
jaar en heeft sinds 16 jaar leiding ge
geven aan de arbeid der Chr. vakbe
weging. En dit jaar is alles wel heel snel
gegaan: afscheid als voorzitter van de
Landarbeidersbond, bestuurder van het
C.N.V. en nu voorzitter. De vele nieuwe
taken, die thans wachten, zijn moeilijk.
Jonge schouders zullen zich thans onder
dit werk zetten. Maar de heer Ruppert
weet zich tot het werk geroepen, van God,
die krachten geeft.
„De Chr. vakbeweging is de vakbe
weging", zegt hij. ,,De Chr. beginselen ge
ven de enige oplossing in de worste
ling der sociale problemen. Het roepings
besef moet er zijn onder alle leden en
bestuurders. Het gaat ook hier om het
geloof alleen". Dat zijn de richtlijnen
voor het nieuwe werk: „Voor het volk
om Christus' wil".
Het is bekend, dat die Nederlandse Re
gering bij de behandeling van de Indische
kwestie zich veel gelegen heeft laten lig
gen en dit thans nog doet aan een
goede verhouding met het buitenland, in
het bijzonder met Amerika en Engeland-
De pers volgde haar daarin. Elk woord
uit het departement van Buitenlandse Za
ken te Washington, elk woord van Bevin.
zodra het de Indische kwestie betrof,
kwam in de krant, ongeacht de mate der
kennis van deze kwestie, die genoemde
heren daarin bleken te demonstreren.
Het is begrijpelijk, dat in de maanden
van onderhandelingen tussen de Neder
landse Regering en de voormannen der
republiek de stand van zaken aan de bui
tenlandse waarnemers niet altijd even
helder voor de geest heeft gestaan. Ook
voor vele Nederlanders immers was het
moeilijk, de draad vast te houden in de
schier onafgebroken reeks van nota's,
Regeringsverklaringen, memoranda, brief
wisselingen enzovoorts. Wat echter aan de
meest oppervlakkige kennis in het bui
tenland niet mocht zijn voorbijgegaan, is,
dat de Nederlandse Regering bijna tot in
het eindeloze getracht heeft met de repu
bliek tot een vergelijk te komen en dat
zij onderhandelingen heeft gevoerd, welke
de grenzen van het gerechtvaardigde zelf
respect verre overschreden.
Met dit laatste voor ogen moeten en
kele uitlatingen in de buitenlandse pers
wel zeer pijnlijk aandoen. Zij geven blijk,
eensdeels van zeer bedenkelijke onwil
om het Nederlandse landpunt te begrij
pen, laat staan goed te keuren, anderzijds
van grove onkunde. Al met al geven zij
aanleiding tot de vraag, of de eerbied,
waarmede velen naar de buitenlandse pers
opzien, wel voldoende gemotiveerd is, hoe
zeer het natuurlijk onjuist zou zijn ook
deze critiek te generaliseren. Staaltjes
van de onwil zijn niet moeilijk te geven,
al zal het niet altijd duidelijk zijn, waar
de grens ligt tussen onwil en onkunde.
Voor ditmaal volstaan we met enkele
voorbeelden te geven van kennelijke on
kunde. Zo blijkt het Franse blad „Le
Monde" verbaasd te zijn, dat de Neder
landse Regering „geen ander middel heeft
gevonden dan het gebruik van geweld om
haar geschillen met Indonesië te regelen".
En de Engelse „Yorkshire Post" doet ons
een uitermate origineel denkbeeld aan de
hand: als de Nederlanders nu eens naar
Djokjakarta gingen om te onderhande
len
Wij menen ons echter vaag te herinne
ren dat er zoal een en ander onderhan
deld is.
Gelukkig zijn er verscheidene bladen
in het buitenland, die blijk geven de situ
atie heel wat juister en meer overeen
komstig de waarheid te kunnen beoor
delen. Wij hebben van hun berichtge
ving met waardering kennis genomen.
Tegen onwil in de buitenlandse be
richtgeving zal de Nederlandse Regering
weinig kunnen ondernemen. Alleen zal
onder ons volk het vertrouwen in die be
richtgeving ietwat worden geschokt.
Anders staat het met de onkunde in de
buitenlandse pers. Hier rijst de vraag:
hoe valt die onkunde te verklaren? Moet
deze onkunde worden geconstateerd ten
gevolge van gebrek aan voorlichting van
Nederlandse zijde of ondanks een op zich
zelf volledige voorlichting van onze kant?
Indien gebrek aan voorlichting hieraan
debet mocht zijn, dan zou de voorlich
tingsdienst die van het departement van
Buitenlandse Zaken ons op dit beslis
sende moment bedenkelijk in de steek
hebben gelaten. Wij willen vooralsnog
niet aannemen, dat dit laatste het geval is.
Maar een onderzoek lijkt ons wel gewet
tigd.
Egypte wil de
I Soedan opslokken....
kJ
Schreven wij gisteren over de moeilijk
heden, die de Britten ondervinden, waar
Birma onafhankelijkheid en zelfbestuur eist,
een andere puzzle voor Groot-Brittannië is
nog steeds, het geschil met Egypte inzake
de Soedan. In een vorige beschouwing over
deze kwestie, hebben wij er de nadruk op
gelegd, dat Egypte alles op haren en snaren
zet, oqti toch vooral maar in 't bezit te komen
van de begeerde Soedan. Wanneer staten het
niet eens kunnen worden over hangende
geschillen, wendt men zioh tot de Veilig
heidsraad, die een beslissing heeft te nemen
en doorgaans gaat daar een vrij ingewik
kelde procedure aan vooraf. De onverkwik
kelijke toestanden worden door zo'n beslis
sing meestal niet opgeheven en men heeft
de voorbeelden van de Griekse en de Pa
lestijnse kwestie voor ogen, om in te zien,
hoe précair dergelijke geschillen zijn. Zoals
wij onlangs hebben bericht, hieeft Egypte
een klacht ingediend bij de Veiligheidsraad,
welke begin Augustus in behandeling zai
worden genomen. De eis, die Egypte stelt,
is, dat Albion alle Britse troepen uit Egypte
en de Soedan zal terugtrekken en afzien
van het administratieve beheer over de
Soedan. Het is d-uidelijk, dat als Groot-
Brittannië daartoe geforceerd zou worden,
Egypte feitelijk de volledige souvereiniteit
over de Soedan deelachtig zou worden. De
kwestie is reeds van oude datum. De Egyp-
t en ar en beweren, dat in feite reeds besloten
was, het Brits-Egyptische verdrag van 1936
te annuleren en de Engelse troepen zich
tegen 1949 uit Egypte moeten hebben terug
getrokken. Bovendien, zou de koning van
Egypte als souverein vorst van de Soedan
worden erkend.
Zelfs was men zover, dat Bevin en de
toenmalige Egyptische eerste-minister, Sidky
Pasja een protocol ondertekenden, hletwelflc
echter later weer tot verschil van visie
leidde. Terwijl Bevin, om begrijpelijke re
denen, op het standpunt stond, dat de Soe-
danezen het zelfbeschikkingsrecht toekwam,
werd zulks door de Egyptische premier ont
kend. In het begin van dit jaar schenen de
onderhandelingen in een impasse geraakt,
de nieuwe Egyptische premier, Nokrasje
Pasja brak de onderhandelingen af en de
zaak werd naar de Veiligheidsraad verwezen.
Zoals de zaken nu staan, Weeft de Soedan
nog steeds een Brits-Egyptisch bestuur, maar
de Britten hebben inderdaad hun troepen
voor oen groot gedeelte teruggetrokken. Wie
zal het winnen, Groot-Brittannië of Egypte?
Zijn er termen aanwezig, om op historische
gronden de Soedan maar bij Egypte In te
lijven en wordt er rekening gehouden met
de wil der inheemsen, die in het Zuiden
hoofdzakelijk uit negerstammen bestaan en
van een eventueel plebisciet, evenmin als
van de Westers-technisdhe beschaving kaas
gegeten hlebben! Historisch, is de Soedan
reeds vanaf de twaalfde eeuw tot begin ne
gentiende eeuw zelfstandig geweest. De
daarop volgende bezetting door Egyptewas
zeker niet ten zegen van het land. In 1835
werden de Egyptische bezetters zelfs door
de „optredende hersteller van godsdienst en
recht", Mohammed Aihmed, verdreven, die
o.a. Khartoem veroverde. Maar, zijn opvol
ger, Kalif Abdoellah werd in 1889 door Lord
Kitchener verslagen en dus ook zijn rijk
weer vernield La ter heeft de Soedan onder
Brits-Egyptisch beheer gestaan. Inzake de
volkswil, de politieke sympathieën, weet
men maar weinig, want ook hier is het
slechts weer een kleine minderheid, die
voldoende Westers geschoold is, en die nog
gesplitst is in een partij, die de aansluiting
bij Egypte prefereert en een andere groep,
die een onafhankelijke Soedan verkiest,
maar toch meer Engels gezind is. De Britten
willen, volgens de laatste berichten, vast
houden aan het verdrag van 1936 en staan
op het standpunt, dat niet zonder meer, de
rechten van Egypte om de Soedan aan zich
ondergeschikt te maken, als vanzelf-sprekend
kunnen worden aangenomen. Misschien, dat
de Veiligheidsraad, der traditie getrouw,
een onderzoek naar de toestanden i<n de
Soedan zal voorstellen, waarbij dan mis
schien, evenals op de Balkan of in Pales
tina een commissie een reisje naar de Soe
dan zal ondernemen, teneinde met de wen
sen der inheemsen rekening te kunnen hou
den. De einduitslag van zo'n rapport zal
dan het advies betreffen, dat èf de Soedan
door Egypte wordt opgeslokt óf dat het een
zelfstandige staat zal worden, onder super
visie van het Egyptische 'koningshuis. Met
eerbiediging van de aanspraken, die Egypte
kan doen gelden, mogen de Soedanezen. als
zij hun vrijheid prefereren, zeker niet onder
de dictatuur" van Egypte komen te staan,
in welk land de sociale -toestanden en de
politieke verdeeldheid, niet direct een aan
beveling vormen Het komt mij voor, dat
gezien het verloop van dit 9o6rt procedures,
de Ver. Naties aan de Soedan een hele
kluif zullen hebben en er zijn zovele voet
angels en klemmen verscholen, dat een
decisie nog wel lang op zich zal laten
wachten.
NED. FIRMA'S NAAR DE
LEIPZIGER MESSE.
Daar er sprake van is, dat gedurende
de Leipziger Messe van 27 Sept. ook
door een beperkt aantal Ned. firma's kan
worden geëxposeerd, worden belangheb
benden opgeroepen zich zo spoedig mo
gelijk, liefst vóór 25 Juli, in verbinding
te stellen met de Econ. Voorlichtings
dienst, Bezuidenhoutseweg 125, Den
Haag, Tel. 720060, toestel 865, onder op
gave van aard der artikelen en het ver
langde aantal m2 tentoonstellingsruimte.
MILITAIREN BLIJVEN TOCH
AARDAPPELEN ROOIEN.
In tegenstelling tot een gisteren ge
plaatst A.N.P.-bericht, dat de militairen,
die helpen bij de aardappeloogst in ons
land, naar de garnizoenen zijn terug
gezonden, wordt thans officieel mede
gedeeld, dat hiervan in 't geheel geen
sprake is. De militairen zullen geduren
de de oorspronkelijk vastgestelde termijn
van 3 weken hun werkzaamheden blijven,
verrichten.
