Leiden-Limburg-contact hecht en sterk gelegd
Knapenver. van „Prediker" bestaat 80 jaar
De vrouwelijke predikant in de N. Herv. Gem.
NIÉUWE LEIDSCHE COURANT
VRIJDAG. 4 JULI 1947
Stadsnieuws
„WAT DEFTIG" VERANDER
DE IN „HET IJS GEBROKEN'\
In drie zalen van het restaurant .,Het
Gulden Vlies" waren gistermiddag de
Limburgse bezoekers voor de laatste maal
in onze stad bij elkaar om aan te zitten
aan de lunch, welke hun werd aangeboden
door de Katih. Jonge Zakenmiddenstan-
ders, waarvan ook het voltallige college
van B. en W. en enkele genodigden de
gasten waren.
De stemming was weer uitnemend en tij
dens de maa-ltijd hebben verscheidene per
eoen het woord gevoerd om de loftrompet
te steken over Limburg en Leiden. Na
een kort woord van welkom van de voor
zitter der K. J. Z. M., de heer W. J. M-
Simonis, sprak burgemeester van Kin
schot zijn vreugde uit over het gelegde
contact tussen „Zuid" en „West", terwijl
hij speciaal de fietsacrobaten dank bracht
voor hetgeen zij de Leidenaars hebben
getoond en als persoonlijk bewijs van
waardering bood spr. hun een zilveren
lucifersdoosje met het wapen van Leiden
aan. Tenslotte wenste hij allen een goede
reis naar het mooie Limburg.
Het is niet mogelijk om alles, wat wij
in Leiden hébben genoten, in één keer
te verwerken, zo zedde de leider van de
mijnwerkersgroep, de heer J. Palmen,
want zowel de uitstapjes en niet in het
minst de hartelijke ontvangst en de gast
vrijheid van de Leidenaren hadden de
gasten te zeerste getroffen. Spr. twijfelde
er niet aan, of dit contact zou uitgroeien
tot een wederzijdse uitwisseling, waarvan
hij als voorbeeld noemde, dat reeds één
der deelnemers een Leids meisje naar
Limburg medenam om daar wat aan te
sterken, terwijl ook de vacantie-trek naar
deze streek door dit bezoek sterker zou
worden. Veel dank bracht hij aan allen,
die hebben medegewerkt om deze vacan-
tiedagen voor de mijnwerkers onvergete
lijk te maken en als tastbaar bewijs van
hun dank overhandigde de heer Palmen
aan de voorzatter van het Leidse comité
wet'h. J. C. van Schaik, een koperen
miniatuur-mijnlamp met emblemen.
Natuurlijk bracht de heer van Schaik
op zijn beurt dank voor dit geschenk,
alsmede voor de wijze, waarop de kennis
making met de Limburgers was geschied-
Ook de heer J. Plomp uit Den Haag,
secretaris van het Centraal comité „Va-
cantie-mijnwerkers" hield een korte toe
spraak, waarin hij als zijn overtuiging
uitsprak, dat de gedachte van de mijn
werkers, dat men in Holland ,,v/at deftig"
is en doet, wel voor goed zou zijn ver
dwenen en anderzijds de Hollanders wel
de indruk hebben 'gekregen, dat de Lim
burgers even rustige en goede Nederlan
ders zijn als de „Westerlingen". Op deze
Warme zomerdag kon spr. dan ook con
stateren, dat het „ijs was gebroken" om
nader contact en saamhorigneid te kwe
ken. Hij besloot met allen een ,.tot ziens"
toe te roepen.
Aan het einde van de maaltijd zong het
gezelschap uit volle borst staande het
Limburgse volkslied, ,,Waar in 't brons
groen eikenhout 't nachtegaaltje zingt".
„Glück auf\ mijnwerkers
In de loop van de middag hebben de
dankbare mijnwerkers afscheid genomen
van de sleutelstad. Leiden had hun drie
mooie dagen bereid. Het contact tussen de
Mijnstreek en onze stad was gelegd en be
vestigd. Met woord en daad hebben de gas
ten in ruime mate blijk gegeven van hun
waardering. Er waren gastheren die een
doos met geurige sigaren in ontvangst
mochten nemen, terwijl sommige gast
vrouwen ter versteviging van de vriend-
MEJ. SWETS NAM ALS MAATSCH.
WERKSTER AFSCHEID
Mej. Swets, een der Maatschappelijke
werksters van de Bijz. Kerkel. Gezins
zorg, heeft wegens vertrek haar werk in
Leiden op 1 Juli j.l. neergelegd.
In een één dezer dagen gehouden ver
gadering van de Commissie voor de K.
Gez.zorg werd afscheid van haar geno
men. Haar werk werd door de voorzit
ter, de heer G. Crèvecoeur, met enkele
woorden uiteengezet. Ook dr G. Brou
wer, voorzitter van de Herv. Diaconie,
eprak waarderende woorden en ds D. J.
Vossers, voorz. van de Kejkeraad, sloot
zich hierbij aan
NIEUWE DIRECTRICE VAN
„VOORDORP"
De diaconie der Ned. Herv. gem. deelt
ons mede. dat aan mej. A. H. de Bie op
haar verzoek eervol ontslag is verleend
als directrice van het kinderhuis „Voor
dorp" en dat haar plaats is ingenomen
door mej H. A. Siddré.
Ook de bakkers gaan met
vacantie
De Leidse bakkers gaan van gezondere
warmte dan die voor hun ovens genieten. De
vacantieregeling 1947 is thans vastgesteld.
De eerste periode loopt zoals uit de adver
tentie in dit nummer blijkt, van 7 t/m 12
resp. 7 t/m 17 Juli. Men neme er goede
nota van.
Vacantie Sigarenwinkeliers
De vakgroep detailhandel tabak, ge
west Leiden, deelt ons mede, dat de si
garenwinkels wegens vacantie op 7, 8, 9
21. 22 en 23 Juli en op 4, 5 en 6 Augustus
fea» gesloten zullen zijn.
schapsbanden bloemen kregen.
Vooral de dames hebben een belangrijk
aandeel in het slagen van deze actie gehad.
Zij zorgden, wanneer de gasten enigszins
vermoeid „thuis" kwamen, voor een huise
lijke sfeer en heerlijk eten. De mannen
echter hebben de gelegenheid niet voorbij
laten gaan om zich eens op de hoogte te
stellen van het werk der ondergrondse
„strijders".
Op het baanvak Leiden—Utrecht stond
gistermiddag om vier uur de speciale trein,
die de bezoekers binnen de kortst mogelijke
tijd naar het verre Zuiden zou voeren. Een
paar honderd Leidenaars deden hun uit
geleide en spraken unaniem de wens uit,
dat dit bezoek niet tot één beperkt zou
blijven.
Zij zeiden het niet, doch wij menen met
met zekerheid te kunnen zeggen, dat ook
de mijnwerkers deze opvatting huldigen.
Om 4.15 uur gaf de conducteur het sein
van vertrek. Een onzer propagandisten had
er zorg voor gedragen, dat alle reizigers
voorzien waren van een exemplaar van onze
editie, welke gisteren in 't bijzonder was
gewijd aan wat de mijnwerkers op hun
reis naar en in Noordwijk beleefden.
Toen de trein zich in beweging zette,
wuifden velen met de courant ten afscheid.
De vacantie-trip der Limburgers behoor
de tot het verleden.
Ds Gramberg van zijn Indische
reis teruggekeerd
Zal Zondag in de Pieterskerk van zijn
ervaringen vertellen.
Op Zondag 6 Juli a.s. zal voorin. tien
uur in de Pieterskerk een dienst worden
gehouden, waarin hoopt voor te gaan ds.
Gramberg, missionair predikant.
Zoals men wellicht weet, was ds. Gram
berg vóór de oorlog zendeling op het ei
land Bali. Thans is deze predikant van
een reis naar en door Indië teruggekeerd.
Op deze tocht heeft hij verschillende voor
aanstaande personen ontmoet. Ook heeft
hij deelgenomen aan de zo belangrijke
conferentie der Indische Kerken, die in
Maart j.l. te Makassar gehouden werd.
Het ligt in de bedoeling, dat ds. Gram
berg de Gemeente a.s. Zondag „onbevoor
oordeelde en deskundige voorlichting"
zal geven.
EEN HIJSKRAAN VIEL OM
Gistermorgen is door overbelasting 'n
verplaatsbare torenkraan op het terrein
van de Kon. Ned. Grofsmederij omgeval
len. De kraandrijver, de 38-j. J. B. uit
de Julianastraat, die het ongeval zag
aankomen, sprong van 2 m hoogte van
de kraan en kwam terecht op een ijze
ren ankerkop. Met een diepe vleeswond
in het linkerdijbeen werd hij naar het
Acad. Ziekenhuis overgebracht. De om
vallende kraan veroorzaakte geen per
soonlijke ongelukken.
SOBERE LUSTRUMVIERING
IN VOORBEREIDING
Er is weer feest in „Prediker". Feest
vieren is deze jongerenorganisatie niet
vreemd en er is, wanneer men feest,
voldoende reden om blij en dankbaar te
zijn.
Op 18 Juli a.s. hoopt de Knapenver-
eniging „1 Kon. 18: 12b", onderafdeling
van de C.J.V. „Prediker 12: la", haar
tachtig-jarig bestaan te gedenken. Dit is
ongetwijfeld een feit van grote betekenis
en het lijkt ons goed, even stil te staan
bij, het verleden van deze vereniging en
de viering van het zestiende lustrum.
De J.V. achtte zich in 1861 geroepen,
positie te kiezen tegen de baanbrekende
moderne stromingen. De vereniging telde
spoedig achttien leden, jongeren van ver
schillende kerken. Om lid te kunnen wor
den, moest men de leeeftijd van zestien
jaar bereikt hebben. Het bestuur voelde
echter spoedig, dat ook voor de jonge
ren beneden deze grens iets moest ge
daan worden. Er werd een vereniging in
het leven geroepen, welke tot doel had
het Zondagsschoolonderwijs voort te
zetten en de jongens voor te bereiden tot
leden van de J.V. Deze onderafdeling,
Jongeliedenvereniging geheten, mocht
zich reeds kort na de oprichting in een
gestadige bloei verheugen en men moest
zelfs ter oorzake van het grote ledental
tot splitsing overgaan. Zo ontstond de
Knapenvereniging, voor jongens van
twaalf tot veertien jaar. In het „Predi-
ker"-archief staat vermeld, dat deze ver
eniging gewoonlijk tachtig ledeji telde.
Uit het huidige aantal blijkt wei, dat de
belangstelling van de jeugd en de ouders
voor en de behoefte aan een dergelijke
organisatie in de laatste jaren aanmer
kelijk verminderd is. Toch bestaat er
aanleiding tot vreugde en dank. Tachtig
jaar, zonder enige onderbreking, werd
Zondag aan Zondag aan de jongens Gods
Woord gebracht. Velen leerden hier voor
't eerst, dat Jezus Christus de Heer is
van ons leven.
Onze jeugdverenigingen zijn in onze
dagen van onschatbare waarde. Wie zal
de morele en de geestelijke schade taxe
ren, in jonge harten aangericht door de
schrikkelijke uitspattingen van deze tijd?
Het opwerpen van een sterke dam tegen
de stroom van verleiding en misleiding
eist veel energie, vooral een diep geloof.
In die ene Heer, Die in onze wereld is
gekomen om ons duistere bestaan te ver
lichten.
Toen in 1914 de mobilisatietijd aanbrak,
werden ook bestuursleden onder de wa
penen geroepen. Ondanks de tegensla
gen die dit tijdperk met zich meebracht,
kon het werk voortgang vinden. En toen
de vredesklokken over ons land beier
den, werd ook voor de Knapenvereni
ging een periode van groei en bloei in
geluid. Contacten met de ouders werden
Verloren Gevonden
Portemonnaies, militaire baret, voetbal,
bumper met auto, étui met inhoud, da
mes-jasjes, armbanden, horloges, bankbil
jetten. Engels boek, vulpennen, meisjes
jumper, damesschoenen, kindermanteltje,
loterijbriefjes, kindertas. badhanddoek,
gymnastiekschoenen, bril in étui, sjaal,
kano, zakmessen, herenvest, huissleutels,
persoonsbewijs, reistas, pluche hondje,
halsketting, zilveren ring, nagelschaartje,
zilverbon, portefeuille, kasboekje, hoofd
doek, zilveren ketting, padvindersmes,
rozenkransen, vulpotloden, elastieke kous,
rentezegels, bril, ceintuurs, rijwieltas,
kinderschoen, schrobzaag, actetas, dop
van autowiel, tabakspijp, racketbal, orde
teken, hondenriem met halsband, wollen
wand, handschoen met kap. jongens
schoen, slipover, chauffeurspet, melkbus,
kabelsnoer, glassnijder, wollen vest, dis
tributiebescheiden, koplamp van auto, da
mes-regenjas, nummerbewijs.
Terug te bekomen en inlichtingen to
verkijgen aan het Hoofdbureau van Po-
litie, Zonneveldstraat te Leiden, oj
Woensdag- en Zaterdagmiddag van 2.00—
1 4.00 uuv.
gelegd; men organiseerde ouder-avon-
den, speciaal om een oude gewoonte in
ere te herstellen, n.l. de jaarlijkse uit
gaansdag. Het resultaat was veelal- tref
fend; niet één dag, maar twee dagen ging
men uit. Na de laatste wereldoorlog veer
den deze onmisbare jaarreizen voortge
zet. Zij vormen een schakel tussen be
stuur en- leden en dragen in belangrijke
mate bij tot de juiste verstandhouding.
Het is begrijpelijk, dat de organisatie
van een goede lustrumdag, waarop men
gewoonlijk een reisje met de jongens
onderneemt, in deze tijd met velerlei
zorg gepaard gaat. Het bestuur heeft ech
ter besloten om toch te gaan, omdat het
er van overtuigd is, dat er vrienden zijn
en dat ër een Gemeente is die het werk
van de Christelijke jeugdorganisatie in
deze ontwrichte tijd willen steunen. Men
ken daartoe zijn gave storten op giro
rekening 439698, tenname van de heer
J. Heyloo, onder vermelding van: „Lus
trum Kn.v", of bezorgen bij een der
volgende adressen: J. Sierat, Mauritsstr.
4; W. K. Nieuwenhuys, Nieuiwsteeg 23;
B. v. d. Weyden, Os en Paardenlaan 23,
en J. Heyloo Hoge Morsweg 76.
GOUDEN JUBILEUM.
Morgen hoopt de heer C. van der
Krogt, meesterknecht bij de N.V. Kon.
Zeep-, Eau de Cologne- en Parfumerie-
fabriek v/h Sanders en Co, de dag te
herdenken, dat 'hij 50 jaar bij deze N.V.
in dienst is.
Distributievaria
Morgen zijn aan de beurt voor het af
halen van bonkaarten die gezinnen,
waarvan het hoofd een stamkaartnummer
heeft van 39.50140.500. Het kantoor aan
de Steenschuur is geopend van 8.30 tot
10.30 uur.
Ik wil er maar mee zeggen...
Het blijkt steeds weer, dat C. en A
toch voordeliger is. Hé, zal je ongetwij
feld opmerken, gaat Jantje van Leyden
nu ook al reclame maken, is er nog geen
reclame genoeg in de wereld? Nee, wees
maar niet bang, lees maar verder, want
met die C. en A. bedoel ik heel iets an
ders. Dit zijn de beginletters van de
woorden (C)ollaboratie en A)anmelding
Over het voordeliger zijn van collabo
ratie, daar zal je het direct met mij over
eens zijn. Nog niet zo heel lang ge
leden hebben we het daar samen over
gehad. Doch aanmelding, wat wil dat
dan beduiden? En waarom is dit voor
deliger?
Nu moet je even met je gedachten te
ruggaan naar de bezettingsjaren, toen
ons leger in krijgsgevangenschap naar
Duitsland werd gevoerd. In 1943 moesten
daar ook de reserve-officieren naar toe
Er waren er toen, die aan de aanmel
dingsplicht gehoor gaven en naar het
kamp gingen. Er waren er echter toen
ook, die zich van die aanmeldingsplicht
niets aantrokken en rustig" doorwerk
ten in het ondergronds verzet door onder
te duiken. Zo moest een groot aantal van
hen het burger inkomen missen.
Maar thans komt de klap op de vuur
pijl. Nu wordt plotseling in de Tweede
Kamer aan de minister de vraag voorge
legd, of deze mensen al eens enigszins
zijn schadeloos gesteld. Schrijnend wordt
echter het onrecht en de ondankbaarheid
tegenover deze dappere reservisten, wan»
neer blijkt, dat zij, die zich wel voor
krijgsgevangenschap aanmeldden, gedu
rende die tijd hun volle salaris als offi
cier kregen uitbetaald.
Wij zijn benieuwd, hoe de minister zich
hier zal weten uit te redden. Tot zolang
blijft C en A toch voordeliger.
Dat wil ik maar zeggen.
JANTJE VAN LEYDEN
Chr. Jeugdwerk in Middelburg
Het is ons genoeg bekend, dat het eiland
Walcheren niet ongeschonden uit de oor
log is te voorschijn getreden. Overal ravage,
beelden van vernietiging. Nadat de ver
woeste dijken waren hersteld, is o.l.v. de
Dienst voor de Wederopbouw begonnen
aan het bewoonbaar maken van de zwaar
beschadigde woningen en zoals men
weet. is men daar nog niet mee gereed.
De woningtoestanden laten veel te wensen
over, om niet te spreken over wantoe
standen.
Onder dit alles lijdt de jeugd 't meest. Zij
verlangt naar een warme, gezellige sfeer,
waarin werkelijk te leven valt. Ook Mid
delburg kent zijn noden en behoeften. De
bezetter heeft hier danig huis gehouden
en van de jeugdgebouwen is niet veel goeds
overgebleven. Het gebouw van de C.J.M.V.
werd totaal leeggeroofd en uitgewoond. De
meest noodzakelijke voorzieningen werden
wel getroffen, doch tot afdoende restauratie
kon het nog niet komen, omdat de geld
middelen ontbreken. Is er geld om de be
nodigde materialen aan te schaffen, dan
zullen de leden alles doen om de zalen van.
het gebouw een aangenaam aanzien té
geven.
Het ligt in de bedoeling van de C.J.M.V.
te Middelburg^ om in October a.s. een
bazar te organiseren. Daarom heeft het be
stuur gemeend aan deze actie ook in Lei
den bekendheid te moeten geven, opdat uit
de binnengekomen gelden het herstel kan
worden bekostigd. Elk gave, hoe gering ook,
zal met dank worden aanvaard. Het adres,
waarheen men het bedrag zenden kan is:
J. den Hollander, Schroeweg 14, Middelburg.
ZIJ ZET IN DE „PNIëLBODE"
HAAR STANDPUNT UITEEN
In de „Pniëlbode", maandblad van
Wijk VI der Ned. Herv. Gemeente, staat
in de Juni-editie, welke een dezer dagen
is verschenen, een artikel van de onlangs
ingeleide hulppredikante, da. Van Ever
dingen, waarin zij in korte trekken uit
eenzet, dat de Gemeente niet sceptisch
behoeft te staan tegenovr het optreden
van vrouwelijke predikanten.
Aangezien de benoeming van da. Van
Everdingen in Hervormde kringen nogal
aan critiek heeft bloot gestaan en nog
staat, lijkt het ons goed, het standpunt
van de betreffende hulppredikant® ten
aanzien van deze principiële kwestie in
ons blad weer te geven met de woorden
van het in voornoemd kerkelijk orgaan
geplaatste artikel.
Da. Van Everdingen schrijft:
„De eeuwen door zijn ze er geweest,
volgelingen van Jezus Christus, die heb
ben mogen getuigen met het woord en
met de daad der barmhartigheid van
Hem, die hen lief gehad heeft.
't Zijn geweest allen., door de liefde
van Christus gedrongen, mannen en.
vrouwen. De vrouwen mogen ook getui
gen zijn. En zij zijn het ook geweest, zij
hebben ook getuigd, zij hebben door hun
hele leven getoond het „éne nodige" te
kennén.
Wij weten van de vrouwen uit Jezus'
omgeving, van haar die Paulus „behulp
zaam waren in het Evangelie". Vrouwen
hebben getuigd in ziekenverpleging en
ander liefdewerk, in het onderwijs aan
de jeugd, in het verenigingswerk, in Bij
bellezingen; zij hebben tot nu toe zelden
vanaf de kansel het Evangelie verkon
digd.
„Een vrouw hoort niet op de preek
stoel", zegt men vaak, de spreker berfoelt
daarmee meestal, een vrouw hoort thuis
in het gezin. Niemand zal tegenspreken,
dat een vrouw daar haar natuurlijke
taak en plaats vindt en ook gelegenheid
heeft om „getuige" te zijn. Maar met deze
opmerking heeft men toch de zaak niet
opgelost.
Als U het mij vraagt, ik geloof, dat het
voor 90 pet ongewoonte is en een kerk
verandert niet gauw en gemakkelijk
haar gewoonten.
Toen het eerste meisje op de college
banken verscheen om medicijnen te stu
deren, kreeg zij een spottende critiek te
verduren n-u vindt niemand het vreemd
door een vrouwelijke dokter te wórden
behandeld. Wij kennen vrouwelijke pro
fessoren, advocaten, sedert kort een no
taris en burgemeester. Vroeger, toen. men
meisjes geen gelegenheid gaf te studeren
wie is er nu nog tegen zijn dochter
naar H.B.S. of gymnasium te sturen?
waren er natuurlijk ook geen vrouwen
in de openbare en kerkelijke ambten.
Sedert kort is dat gewijzigd, de Lutherse,
Doopsgezinde en Remonstrantse kerkge
nootschappen hebben gemeend vrouwen
als voorgangsters te moeten toelaten.
Een beroep op een Bijbeltekst houdt
hier, als in zoveel andere gevallen, naar
mijn overtuiging geen stand men kan
er terstond vele andere tegenover plaat
sen.
Omdat ik in de korte tijd, dat ik hier
ben, wel gemerkt heb, dat het voor velen
een moeilijkheid is, meende ik goed te
doen hier iets over te zeggen.
Natuurlijk wil ik in een nader gesprek
er wel verder met U op ingaan, maar het
zou mij spijten als wij op huisbezoek
niet verder kwamen dan deze kwestie.
Lang heb ik geaarzeld vóór ik de be
noeming naar Leiden aannam, het kwam
voornamelijk, doordat het hier slechts
werk voor 2 jaar betreft en ik uit erva
ring weet, hoe slecht men nog in een
grote-stadswijk thuis is in 2 jaar en hier
betreft het nog wel 2 wijken!
Toch mag ik zeggen, terwijl ik dit
schrijf, met vreugde mijn werk tegemoet
te zien".
