Douane-regeling met
Onderonsjes
België goedgekeurd
't Verklaarde
Smeenk verdedigt de Ouderdomsvoorziening
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
DONDERDAG, I JULI 1MI
MIN. LIEFTINCK VOND Z'N
EIGEN REDE TE LANG
(Van onze Parlementsredacteur).
Zonder hoofdelijke stemming heeft de
Tweede Kamer zich gisteren accoord
verklaard met de op 5 September 1944 te
Londen tussen de Regeringen van Neder
land, België en Luxemburg gesloten
douane-overeenkomst.
Tien Kamerleden en drie ministers
namen aan de discussies deel. Deze drie
ministers, nl. de heren prof. Lieftinck,
Baron van Boetzelaer en dr.Huysmans,
hadden het niet bijzonder moeilijk bij
hun Verdediging. Want allerwege werd
met het principe van deze overeenkomst
die de eerste stap is op de weg naar een
nauwere economische samenwerking tus
sen de drie lage landen bij de zee,
accoord gegaan. Overigens is een tarief
overeenkomst een zoodanig technische
kwestie, dat het moeilijk is, voor niet
volledig-deskundigen een volledig oor
deel te vellen. Een feit, dat met zoveel
woorden werd geconstateerd door dr. de
Kort (K.V.P.). Begrijpelijk is het dan
ook, dat over het algemeen meer ge
sproken werd over de achtergrond en de
toekomst der samenwerking dan over de
tarieven zelf.
Het uiteindelijke resultaat van deze
samenwerking zal tenslotte de econo
mische unie moeten zijn. Over het tempo,
waarmee men hiertoe moet geraken,
liepen de meningen nog wel uiteen. Zo
betoogden bijv. de heden Smeenk (A.R.),
De Kort (K.V.P.) en Korthals (Vrijz.),
dat dit tempo niet al te snel moet zijn,
omdat er, in verband met economische
structuurverschillen, geaardheidsverschil-
len en zelfs tegengestelde belangen, een
behoorlijke overgangsperiode behoort te
zijn. Daarentegen wilden verschillende
sprekers van de Partij van de Arbeid en
ook mr. Schmal (C.H.) zo spoedig moge
lijk op deze zeer nauwe samenwerking
aansturen.
Minister Huysmans wilde echter, naar
uit zijn beantwoording bleek, de gulden
middenweg bewandelen: niet te snel,
maar ook niet te langzaam.
De heren Haken en Schoonenberg
(Comm.) waren alleen niet erg enthou
siast. Zij zagen in de overeenkomst een
begin van blokvorming in Anglo-Ameri-
kaans voordeel. Toch vergaten zij bij de
stemming aantekening te vragen, dat zij
er op tegen waren.
Minister Lieftinck, die het leeuwen
aandeel der beantwoording op zich nam,
bracht hulde aan de voorbereiders der
overeenkomst. Hij vond deze overeen
komst een mijlpaal in de Nederlandse
tarievensituatie, in de verhoudingen tus
sen de drie landen en in de geschiedenis
van Europa. Hij ging de fiscale gevolgen
na de schatkist ontvangt door de dik
wijls verhoogde tarieven een belangrijke
bate en achtte de economische voor
delen opwegen tegen het nadeel van de
prijsverhogingen, die voor sommige arti
kelen niet zullen uitblijven.
De volgende stap, die op de samen-
werkingsweg zal worden gezet, zal zijn
de unificatie van het stelsel van toezicht
en heffing en wel eerst ten aanzien van
de formulieren, de entrepots enz. en pas
daarna van de eigenlijke douanewetge
ving. Ook de omzetbelasting en de accijn
zen komen aan de orde. Hiervoor is reeds
een regeling ontworpen, die echter nog
in breder verband moet worden bekeken.
Tenslotte is de tijd gekomen, het gehele
fiscale probleem, met name de te coördi
neren belastingstelsels te bestuderen,
evenals de aanpassing van de monetaire
politeik, speciaal op het gebied van rente
en deviezen.
Na deze algemene beschouwingen
HERPLAATSING MINDER VALIDE
ARBEIDSKRACHTEN
In de M. v. A. op het wetsontwerp
Plaatsing minder valide art>eidskrachten
wordt meegedeeld, dat van Juni 1945 tot
Mei 1947 door de arbeidsbureaux ge
plaatst werden 11.952 mannen en 827
vrouwen. Er waren 35.696 inschrijvingen.
Van de 3328 ingeschreven militaire oor
logsinvaliden zijn in particuliere dienst
geplaatst 1173 en in overheidsdienst
1258.
Het ligt in de bedoeling in het cen
trum des lands één of meer centra in te
richten.
De wijze, waarop de Regering de Indische
kwestie ook staatsrechtelijk aanpakt,
Wij ft onbevredigend.
De heer Soherimcihorn heeft destijds ge
zegd, dat de Partij van. de Arbeid de oplos
sing zou brengen in de Indische aangelegen
heden. En nog onlangs konden wij de open
hartige bekentenis van de heer Vorrink ver
melden, dat bij mislukken van de Indische
politiek heel de Partij van de Arbeid i-n de
lucht kiwaau te hangen.
Wezen zulke udtLatimgen al bedenkelijk In
de richting van een enghartige partij-politiek,
ten overvloede is de foutieve gedragslijn van
de regering en van haar sympathisanten nog
eens bevestigd door de besprekingen, welke
de Regering de laatste dagen heeft gevoerd
met de leiders der regeringspartij-en.
Opmerkelijk was nu, dat, boen de Tweede
Kamer gisteren bijeenkwam, de Regering het
niet juist achtte in dit sta-daum het parle
ment over de gang van zaken met betrek
king ot Indië voor e lichten. Dit zou, zeide
hij, niet zijn in 'slands belang.
Wij kunnen ons de laatste mogelijkheid
zeer wel indenken. Het onbevredigende in
dit opzicht schuilt dan ook niet hierin, dat
kwam de minister tot enkele vragen-op-
onderdelen, gesteld door de heren
Smeenk en Korthals. Hij vroeg blijk
baar onder de indruk van de geringe be
langstelling in de Kamer of dit deel
van zijn rede niet in de Handelingen kon
worden opgenomen, zonder dat hij het
uitsprak. De voorzitter maakte hier be
zwaar tegen, tenzij de Minister deze be
antwoording in een aparte nota wilde
vastleggen. Dit was echter niet 's minis
ters bedoeling: hij gaf er zuchtend
dan maar de voorkeur aan, nog een „stief
kwartiertje" te spreien,
i Het resultaat van de lange redevoerin
gen was, dat er maar geen replieken wer
den gehouden, waarna het wetsvoorstel
onder de hamer doorging.
In dezelfde vergadering werd nog een
drietal, minder belangrijke, wetsontwer
pen zonder stemming aanvaard.
MEN SPREKE NIET TE GAÜW
VAN STAATSSOCIALISME
Het a.r. Tweede Kamerlid de heer C.
Smeenk sprak gisteren te Gouda op een
conferentie van de diakenen der Geref.
Kerkern van Z.-Holland over de Nootwet
Ouderdomsvoorziening, die in October
in werking treedt. De heer Smeenk had
geen principiële bezwaren. Het werk der
diaconieën zal beperkt worden, doch er
blijft nog veel arbeid over. Tijdens de
discussie bestreed men de heer Smeenk;
men zag in de regeling een Overheids-
armenzorg en de idee van staatssocia
lisme. Men moet met de werkelijkheid
rekening houden, aldus de heer Smeenk,
en niet blijven staan voor het feit, dat
c.a. 80 pet der uitkeringen uit de bur
gerlijke kassen kom enen de kerken nog
geen 20 pet uitkeren, daar men niet in
staat is, dit laatste percentage aanmer
kelijk te verhogen. Er zijn omstandig-
Bedrijfsunie in het bouwbedrijf
nog niet tevreden
De besprekingen zullen worden voort
gezet
De Bedrijfsunie in het Bouwbedrijf
kwam gisteren te Utrecht bijeen ter be
spreking van de brief van de werkgevers
organisaties, die wij gisteren in een groot
deel oreser edities konden publiceren.
Men constateerde, dat door de werkge
vers een wat meer tegemoetkomende
houding is aangenomen, doch dat het
antwoord geen voldoende bevrediging
heeft geschonken en nog niet tot oplos
sing van de moeilijkheden heeft kunnen
leiden. In verband met het grote lands-
en bedrijfsbelang achtte men alsnog een
poging gewenst om tot oplossing te gera
ken. Waarschijnlijk reeds van morgen af
zal een bespreking plaats hebben met de
Stichting van de Arbeid. Aan de werk
gevers werd verzocht een bespreking in
het begin van de volgende week te be
leggen.
de Kamer juist gisteren niet op de hoogte
werd gebracht, maar in de twee omstandig
heden, dat het regeringsbeleid zich niet
slechts gisteren, maar ook in het algemeen
buiten het parlement, buiten de volks
vertegenwoordiging om voltrekt, en vervol
gens dat de Regering blijktoaa-r wèl aanlei
ding vindt om contact te zoeken met enkele
partijen.
Het nationaal karakter van de Indische
kwestie wordt op deze manier volkomen
miskend. Destijds heeft de hleer Beel het
helaas wenselijk geacht, in deze tijd van de
ernstigste problemen, die heel de natie be
roerden, een Kabinet te formeren met uit
sluiting van enkele sterk nationaal gezande
groeperingen.
Tegelijk echter sprak hij zijn voldoening
er over uit, dat hij er in geslaagd was een
wat hij noemde parlementair Kabinet tr
vormen. Dit scheen althans de verwachting
te wettigen, dat het Kabinet, hoezeer op
versmalde basis samengesteld, regelmatig
voeling zou hiouden met het gehele parle
ment.
Het heeft zo niet mogen zijn. De basis
van het Kabinet is smal gebleven en het
contact met de volksvertegenwoordiging is
bij uitstek geaccentueerd door het contact
met de leiders der regeringspartijen.
Met <üe leiders werd gesproken en die
leiders kregen gelegenheid, de betrokken
STOP MET DE KATTEN!
Het vriendelijke geschenk van een
Amerikaanse dame, die de stad Vlissin-
gen wilde helpen in haar herstel door
het aanbieden van enkele poesen, heeft
vele landgenoten er toe gebracht haar
voorbeeld te volgen, In verschillende
plaatsen van ons land organiseert men
thans katteninzamelingen voor de ge
teisterde stad op Walcheren. Zelfs op een
der departementen hopen de poesen voor
Vlissingen zich op.
Dit alles vervult, ondanks de waar
dering, die men er koestert voor de blij
ken van medeleven, de Vlissingse bevol
king wel met enige bezorgdheid. De
burgemeester verklaardedat er van een
tekort aan deze nuttige huisdieren geen
sprake is. Integendeel: Vlissingen ver
heugt zich in een respectabel aantal ver
tegenwoordigers van het poesengeslacht,
reden waarom de plaatselijke overheid
een beroep toil doen op de Nederlandse
bevolking om haar gulheid te dezen op
zichte te staken.
heden, dat de Overheid moet helpen en
dan kan men zich wel met deze tijdelijke
wet verenigen.
De vergadering nam voorts een motie
aan i.v.m. een voorstel van Den Haag
Oost, waarin wordt uitgesproken, dat de
positie van de diaconie in de meerdere
vergaderingen nadere voorziening be
hoeft. Men betreurde het tijdens de
rondvraag, dat de Overheid voor distri
butie van goederen veelal de diaconieën
aanwijst, terwijl men het juister achtte,
indien daarvoor de middenstand aange
wezen wordt. Ds. W. v. Dijk van Gouda
sprak het slotwoord van deze vergade
ring, die onder leiding stond van de
heer Van Heyningen uit Den Haag.
PENSIOEN VOOR DEELNEMERS
AAN HET VERZET.
In de Memorie van Antwoord bij het
wetsontwerp tot invoering van pensioen
voor slachtoffers van het verzet en hun.
nagelaten betrekkingen heeft de Regering
zich bereid verklaard, de minimum-
pensioengrondslag op f 1500.te brengen.
De rechtsgrond voor het pensioen is ge
legen in het bewust aangenomen heb
ben van een verzetsouding, waarmee men
zich feitelijk in dienst van d)e overheid
heeft gesteld. Voor toevallig omgekome
nen, die dus niet zijn gefusilleerd om
hun verzetshouding, gelds deze rechts
grond niet. De nagelaten betrekkingen
van deze slachtoffers zullen dus moeten
worden geholpen op grond van de alge
mene regeling voor de oorlogsslachtoffers.
DORDTSE BAKKER SLOEG VADER
VAN BEDIENDE DOOD.
Bij een twist heeft de 34-jarige bakker
W. v. E., wonende Sluisweg te Dordrecht,
de vader van zijn bediende zo'n nood
lottige vuistslag tegen het hoofd gegeven,
dat het slachtoffer, de 48-jarige W. H.,
bewusteloos op straat viel en kort na
overbrenging in het ziekenhuis overleed.
De onenigheid liep over het loon van de
bediende. De bakker is gearresteerd.
minister van Overzeese Gebiedsdelen, aaan
de tand te voelen. Ja, zelfs schijnt deze mi
nister wel een volkomen uitholling van
het parlement door het bestuur van zijn
politieke partij dezer dagen bij herhaling
danig de les te zijn gelezen.
Thans heft de Regering dan deze toezeg
ging gedaan, dat althans de voorzitters van
alle fracties in de Tweede Kamer, tezamen
vormende het zgn. seniorenconvent, de in
lichtingen zullen krijgen. Dit zou vandaag
gebeuren.
Het is althans iets. Maar er bestaat toch
weer vrees, dat dit seniorenconvent bijeen
komt, nadat de Regering mede in het con
tact met de beide haar bevreinde partijen
haar standpunt heeft bepaald. Het senioren
convent zai dan alleen mogen horen, wat
Regering en bevriende partijleiders zijn
overeengekomen.
Wij kunnen het niet anders zien, dan dat
dit alles is een uitholling, zowel van het
parlement als van de democratie. Wij kun
nen het niet anders zien, dan dat het na
tionale Indische probleem op deze wijze
wordt tot een partijzaak. Het wordt de zaak
van twee partijen, en, van welke straks één
naar het woord van haar voorzitter in
de lucht hangt.
Dit is het, wat niet ernstig genoeg kan
worden betreurd en afgekeurd.
Ramadier op zijn s©-^ "L j.
1 cialistische rossinant.., 1 ll^il I.
Gezeten op zijn socialistische rossinant,
tracht Ramadier telkens weer door de wil
dernis der politieke en economische proble
men. been te draven, maar hij komt noodt
ver. Hij heeft het paard indertijd cadeau ge
kregen van zijn collega Rhim die er tijdens
de races met Attlee dn Engeland zelfs een
internationaal succes mee boekte, een „al-
LLantae-verdnag'Het knokerige dier kan een
behoorlijke snelheid ontwikkelen, er zit wel
vuur in, maar wat wü men bij zoveel hind ar-
ntssen! Bovendien trekken de communisten
RamaJdfier's rossinant voortdurend bij de staart
en houden bet beestje vast. Het eenvoudig op
stal zetten heeft geen zin, hoe vermoeid het
socialistische dder ook geraakt, want men
moet door de wildernis heen, terwijl èn com
munisten, èn een De Gaulle èn fascistische
organisaties op die loer staan. Misschien is er
ook te weinig haver, want het geringe brood
rantsoen werkt ook al zo slecht. Een plezie
rige manier van. regeren voor Ramadier. als
er voor het parlementsgebouw een aantal
pantserauto's en honderden politieagenten
nodig zijn, ter handhaving van het vrije
woord. Hoe lang praat men nu al niet in
Frankrijk over de economische politiek en
a.s. Vrijdag moet er weer eens gestemd wor
den over een motie van vertrouwen. De rui
ter Ramadier zal heus wel op zijn rossinant
blijven zitten; geen partij wipt hem uit het
zadel. Het wordt overigens tijd, dat er eens
in Frankrijk voor een Langdurige periode een
„staking" van de geregeld stakende staats
burgers uitbreekt, want op dóe wijze maakit
men het elkaar wel bijzonder moeilijk. De
mijnwerkersstaking heeft een productiever
lies van een half millioen kolen opgele
verd en als men dit grapje nóg eens een keer
uithaalt, zit de Fransman straks in de kou.
De spoorwegstakingdie bij „Renault", en
die van die meer „deftige" bankemployé'g
was ook niet mis. Als de metaalarbeiders en
de bouwvakarbeiders ruu ook om beurten
vierentwintig uur lang, als protest tegen de
duurte, op de bankjes van de ,,Jardin" gaan
zitten, schiet men wel op. Ramadier heeft
het hard te verduren. Precies als Bevin heeft
hij in zijn partij last van .rebellen". Hij mag
al blij zijn, dat men hem heeft toegestaan,
zonder de commiundsftsn te regeren en de
„rebellen" zuilen het hem opnieuw moeilijk
maken.
De M.R.P., de republikeinse volkspartij,
voelt niets voor een „mariage de raison" tus
sen socialist en en commu nisten ook al dingt
deze Laatste partij nóg zo dringend naar Ma
rianne's rose hand.
Het dramatisch verloop der conferentie te
Parijs, waar de Rus. Molotofplotseling
rechtop ging staan, toen Bevin en Bidault
hun politiek .Jhaasje-over" wilden spelen,
heeft ook al geen gunstige invloed op het
gezag van Ramadier. Een internationaal suc
cesje, met een dollar-regen ln het vooruit
zicht, zou de aandacht van het zwaar belaste
huishoudboekje hebben afgeleid!
Dan is er de geschiedenis van het roman
tisch complot tegen de republiek, welke de
onrust nog heeft verhoogd. „Daar heb je het
nu" denkt de brave Fransman, die gesticu
lerend z'n krant jes leest en o, zo gaarne zou
sparen de democratie is in gevaar! Com
munisme of fascisme, maarJa pa trie est
en danger", telkens opnieuw. Rechtse ver
zetslieden, monarchisten, vroegere collabora
teurs met het etiket ,,de zwarte Maquis" wil
len Parijs veroveren en een dictatuur uit
roepen! Dit niet met zij-den handschoentjes
aan, maar met behulp van heuse tanks en
gevechtswagens, jachtvliegtuigen en bom
menwerpers. Het hoofdkwartier d-er bewe
ging bevond zich in een. Landhuis in Bretagrue.
De geheime organisatie, waarbij ook de na
men van aan generaal, een admiraal en de
zoon van de secretaris-generaal van het mi
nisterie van Buitenlandse Zaken genoemd
werden, had reeds e?i^ lijst met candidates
voor een nieuwe „rebellen-regering" opge
steld. De partij van de Gaulle werd er nog
door gecompromitteerdHet legertje zou
zelfs uit 25.000 man 'bestaan. Men weet thans
nog niet, of fantastische, politieke fanatici
dit sabelgekletter hebben doen horen, lieden
dus, die Ramadier en poets wilden bakken,
niet een Duitse ..Putsch", óf dat er werkelijk
gevaar voor een staatsgreep is geweest. Mis
schien heeft Ramadier dit fascistische stok
paardje nodig, om straks zijn socialistische
rossimiaint eens flunk be laten steigeren.
De toestand in Frankrijk blijft geladen en
critaek, maar Ramadier krijgt zijn votum
van vertrouwen en een wijziging in het mi
nisterie ligt voor de hand. De Gaulle neemt
intussen een snuifjel
f
Woningbouw in cijfers
In de Af. v. A. bij het wetsontwerp
doelmatige verdeling woonruimte geeft
de Regering het volgende overzicht van
de toename van woongelegenheid sedert
de bevrijdng tot 1 Januari 1947:
Nieuwbouw woningen 2M1
Nieuwbouw noodwoningen en
noodboerderijen12296
Definitief herstel zwaarbeschadig-
de boerderijen 1203
Voorlopig herstel zuxiarbeschadig-
de woningen woningen 12.585
Voorlopig herstel zwaarbeschadig-
de boerderijen 2.695
Totaal 41280
In 1947 kan in ieder geval gerekend
worden op de voltooiing uan de op 1 Jan.
onderhanden zijnde woningen, totaal
11.812. ln de periode van 1 Jan. 1947 tot
1 Juni 1947 is opdracht gegeven tot de
bouu> uan 4327 woningen. Omstreeks 1
Juni bedroeg de toeneming uan dit aan
tal ongeveer 700 woningen per week.
VS
INDISCHE PENSIOENEN
Het Tweede Kamerlid Logemann heeft
aan min. Jonkman inlichtingen gevraagd
inzake het stadium, waarin zich het
vraagstuk der uitbetaling van de in de
jaren 19421945 in Ned.-Indië onuitfoe-
taald gebleven Indische pensioenen be
vindt.
Gisteravond gaven Limburgse mijnwerkers demonstraties van hun rjjwiel-
acrobatiek; de stalen „rossen" verheffen zich op de „achterpoten".
