Schotse kerk zet zendingswerk moedig voort
Tweede predikant uit Ring Leiden naar Indië
Padvinders(sters)-défilé voor hopman Beekes
„Oud-Leiden" maakte een prachtige boottocht
NIEUWE LETDSCITE COURAÏW
MAANDAG, lfi JUNI 1M7
Kerkewerk wordt door Overheid
gehinderd
(Bijzondere N.L.C.-correspondentie)
I.
Het is een goede traditie dat de zon schijnt,
Wanneer in een der laatste weken van Mei
de Schotse Kertc in „General Assembly"
(ongeveer gelijk aan de Gen. Synodes, zoals
wij die in Nederland kennen) te Edinburgh
bijeenkomt.
En ook dit jaar stelde de Assembly-zon
jiiet teleur; op de openingsdag van de Assem
bly, Dinsdag 21 Mei, staken de vlaggen, die
van alle openbare gebouwen wapperden, hel
der af tegen de blauwe lentelucht en in de
oude St. Giles-cathedraal, waar de openimgs-
dienst werd geleid door de aftredende Mode
rator (praeses), viel het zonlicht in brede
banen op de kleurige groep der hoogwaar
digheidsbekleders. De bestuurders der Schot
se steden waren aanwezig, in hun wijde rode
mantels, voorts de rechters van Edinburg
met zwarte toga en lange pruik en als be
langrijkste vertegenwoordiger der wereld
lijke macht de Lord High Commissioner, de
representant van de Koning, begeleid door
een garde van edelen, de „Lord Lyon King
©f Arms" met zijn helpers, gekleed in de
traditionele kleurige gewaden.
Het is geen wonder dat de stoet, die zich
na de dienst naar de Assembly-Hall begeeft,
veel toeschouwers trekt. Toch is dit alles
meer dan een „show", of een oude traditie:
het is het levend symbool, dat de .Church
of Scotland" nog steeds een belangrijke
plaats in het leven van het Schotse volk in
neemt en dat die plaats ook door de Over
heid wordt erkend. Maar het is een teken
van leven, dat de Schotse Kerk zich niet bij
dit feit in gezapige rust neerlegt. Zij is er
zich te goed van bewust, dat de saeculari-
satie van het moderne leven ook Schotland
heeft aangetast en dat de Kerk daarom wordt
Ook in het Schotse land verrijzen prach
tige cathedralen, waarbij de standbeel
den in de onmiddellijke omgeving er
van, getuigen van Schotlands groots
verleden.
•pgeroepen tot grote krachtsinspanning en
Volle activiteit.
Deze „Assembly" stond dan ook in het
leken van de „wiare Christelijke actie" en
Zending, thuisfront, jeugdwerk en de ver
houding tussen Kerk en natie stonden in het
middelpunt van de belangstelling. De Schotse
Assembly heeft een andere, misschien meer
efficiente werkwijze dan onze Ned. Synodes.
Zij komt gedurende tien dagen bijeen en
wijdt telkens één dag aan het rapport van
een of meer vaste commissies, dat in het
voorafgaande jaar zorgvuldig is voorbereid
en welks conclusies nu aan de General As
sembly ter goedkeuring -Worden voorgelegd.
Een bezwaar is, dat er niet veel tijd voor
discussies is, want van de ruim 1600 leden
(elke gemeente vaardigt om de vier jaar een
predikant en een ouderling af) unnen slechts
enelen, als regel de prominente figuren, aan
de besprekingen deelnemen. Maar dit bezwaar
wordt gecompenseerd door het feit, dat de
toespraken en debatten over 't algemeen op
een zeer hoog peil staan, zodat er geen kost
bare tijd wordt verspild en het geheel span
ning en „vaart" heeft. Veel hangt natuurlijk
af van de leiding De Moderator van deze As
sembly, dr Matthew Stewart, die in een merk
waardige, met kantwerk afgezette toga boven
de vergadering troonde, bezat w«l zeer goede
leidersgaven.
Het is natuurlijk onmogelijk, nier al het
verhandelde weer te geven, en daarom maken
wij slechts gewag van de voornaamste punten.
De meest bewogen vergadering was die,
waarin het Zendingsrapport ter sprake kwam.
De Schotse Kerk heeft zendingsposten over
de gehele aardbol en de Zendingsdrang van
de Church of Scotland is groot, doch dit
alles legt, door de waardevermindering van
het geld en de stijging van de kosten voor
levensonderhoud, aan het Schotse kerkvolk
2© grote financiële lasten op, dat er een
voorstel ter tafel was om het Zendingswerk
te reorganiseren en zodoende de uitgaven te
verminderen. Met intense spanning werd het
debat gevolgd. De voorstanders van „reorga
nisatie" kwamen naar voren met nuchtere
cijfers en klare feiten, maar de Zendings
leiders merkten op, dat reorganisatie gelijk
stond met inkrimping en dat het dus niets
anders zou zijn dan een vlucht voor de ge
weldige verantwoordelijkheid, die God ons in
deze tijd van groeiende saecularisatie op de
schouders legt.
Een oud-predikant riep uit: „De kerk van
Christus kent geen vrees. Zij heeft niets
boven zich. dan het Kruis van Christus, het
teken van de overwinning.
En het resultaat was, dat de „Assembly" m
een overweldigende meerderheid welbewust
koos voor de geloofsdaad voor het onver
zwakt voortgaan met het Zendingswerk in
de stellige zekeiheid, dat God de weg zou
banen, ook in financieel opzicht. In zijn af
scheidsrede noemde de Lord High Commis
sioner, die met grote aandacht het debat had
gevolgd, dit besluit „moedig en wijs".
Een belangrijke dag was het tevens, toen
het rapport van de ,,Home Eoard", het thuis
front onder de aandacht oracht. Een sterke
belemmering voor de uitbreiding van het
„kerkewerk" is gelegen in het feit, dat de
bevoegde autoriteiten vrijwel geen materiaal
beschikbaar stelle* voor het bouwen van
kerken in nieuwe woonwijken. De „Assem
bly" stemde in met het vlammend protest
van de oude pionier der „Churdh Extension",
dr White, die zeide, dat voor de eerste maal
in de recente geschiedenis van Schotland de
Kerk werd gehinderd in haar vrijheid om te
voorzien in de geestelijke noden der bevol
king.
Stud. comm. voor Overz. gebiede"
opnieuw geconstitueerd
Banden tussen Nederland, Indonesië en
West-Indië dienen verstevigd
De Leidse Studenten-commissie voor
Indonesië - Suriname - Curagao heeft
zich opnieuw geconstitueerd. Voorzitter
is de heer L. Guley, terwijl de heer J.
J. A. Malessij als ab-actis fungeert. Als
leden zij.n gekozen de heren J. Drijber,
E. H. B. a Campo, C. E. Etty, W. G. Pool
man, C. A. Sani en Tan Tjing Kong.
Deze organisatie stelt zich, zoals men
waarschijnlijk weet, ten doel, de cultu
rele banden tussen Nederland en ge
noemde landen te versterken en te be
stendigen. De middelen, tot verwezenlij
king van dit doel aangewend, zijn: 1. Het
doen geven van wetenschappelijke voor
lichting over de Overzeese Gebieden en
hun problemen, voor alle studenten aan
de Leidse Universiteit; 2. Het vormen
van een nauwe band tussen de Leidse
studenten en de uit Overzeese Gebieden
in Leiden studerenden; 3. In de toekomst
het scheppen van contact tussen de Uni
versiteiten en Hogescholen in Nederland
en de Overzeese Gebieden; 4. Andere
nuttige en/of nodige werkzaamheden.
Teneinde haar actie zo effectief mo
gelijk te kunnen voeren, is de L.S.O.I
samengesteld met vertegenwoordigers van
alle Studentenorganisaties te Leiden, die
zich direct of indirect richten op de
Overzeese Gebiedsdelen. De organisatie
acht zich bij haar activiteit aan geen
enkele politieke overtuiging gebonden.
Het adres van de ab-actis is Witte
Singel 11.
Schotland, dat met ztfn oude stadjes en prachtige landschappen door zo be
trekkelijk weinig Nederlanders werd bezocht, leeft evenals Engeland voort ia
eeuwenoude traditie. Een hoekje in een der vele stadjes van het
Schotse Hoogland.
Ds D. Postma nam afscheid van
gemeente Zoeterwoude
(Van een onzer verslaggevers).
De oproep van de kerken in Indonesië,
„Kom over en help ons" is door de Ned.
kerken niet onbeantwoord gebleven en
na ds M. W. J. Geursen, gaat Zondag a.s.
de tweede predikant uit de ring Leiden
der Ned. Herv. Kerk, nl. ds D. Postma
van Zoeterwoude, per Skymaster naar
het Verre Oosten.
Gisteravond heeft hij van zijn ge
meente afscheid genomen en in zijn pre
diking over Hand. 13: 3, „Toen vatten en
baden zij en hen de handen opgelegd
hebbende, lieten zij ze gaan," wees ds
Postma op het verschil en de overeen
komst tussen de afscheidsure van Saulus
en Barnabas en deze dienst.
De opdracht aan Saulus en Barnabas
was duidelijk een opdracht van de H.
Geest om uit te gaan, teneinde het Evan
gelie in verre landen te verkondigen. Nu
zijn het de Indische kerken, die roepen en
ook het arbeidsveld is anders, terwijl nu
„slechts" een predikant voor twee jaar
wordt uitgeleend.
En toch is er één grote overeenkomst,
aldus spr., nl. daar en hier staan mensen
IN VERBAND MET ZIJN 30-J.
JUBILEUM BIJ DE N.P.V.
Wanneer men dertig jaar lid is van een
vereniging dan is dit wel een gebeurtenis
waar even de aandacht op gevestigd mag
worden, doch indien deze dertig jaren dan
zijn doorgebracht in de Padvinderij, dan
behoort een dergelijk jubileum toch wel
tot de zeer bijzondere.
Hopman A. Beekes, Districtscommissaris
van het District „Rijnland", hoopt a.s.
Woensdag een dergelijk jubileum te vieren
en de dag te herdenken, waarop hij 30 jaar
geleden werd geïnstalleerd als Verkenners
leider van Groep II van de C.J.M.V. te
Den Haag.
Zoals wij Dinsdag reeds schreven, wordt
deze hopman door zijn verkenners de
jubilaris is tevens groepsleider van de Sha
wano's Groep V te Oegstgeest „op de
handen gedragen". Geen wonder was het
dan ook dat de spontane wens van deze
groep uitging om, niettegenstaande de pad
vinderij gewoonlijk wars is van uiterlijk
vertoon, voor hun leider en districtscom
missaris te defileren.
Zo zagen we Zaterdagmiddag in de an
ders zo stille Emmalaan te Oegstgeest reeds
een bedrijvigheid die wees op het feit dat
hier iets stond te gebeuren.
Twee verkenners, stram in de houding,
vormden de erewacht voor de woning van
Hopman Beekes, terwijl binnenshuis het
dagelijks bestuur van de commissie de
heren dr J. C. Kruisheer, J. Maas en B. J.
Moolenaar, de Hopman van der Horst en
Swaan, alsmede Schipper Hulsteyn zich
hadden verzameld.
De voorzitter, dr Kruisheer, voerde hier
het woord en zeide, dat het ongetwijfeld
30 jaar geleden een belangrijke stap voor
Wegens diefstal heeft zich te verant
woorden gehad, de fabrieksarbeider D. de
B. uit Noordwijk, tegen wie een jaar ge
vangenisstraf met aftrek van preventief
werd geëist. De rechtbank heeft verdach
te overeenkomstig die eis veroordeeld.
De machinist L. de V. te Oegstgeest
pleegde in een schuur inbraak, waarbij
een partij tabaksartikelen etc. werden ge
stolen. Tegen verdachte werd een jaar
gevangenisstraf geëist. De rechtbank heeft
verdachte veroordeeld tot een jaar gevan
genisstraf, waarvan zes maanden voor
waardelijk met proeftijd ^an drie jaar
- Wegens heling neeft zich te verant
woorden gehad de dienstbode B. v. d. H.
te Rijnsburg, die zeep, koffie ,enz. in ont
vangst had genomen, die van diefstal af
komstig was. Tegen haar werd drie maan
den gevangenisstraf geëist. De rechtbank
heeft haar veroordeeld tot drie maanden
j gevangenisstraf voorwaardelijk met drie
jaar proeftijd
Hopman Beekes geweest moet zijn, toen
hij zijn loopbaan bij de N.P.V. begon.
Spr. is er van overtuigd, dat zijn 30 jaren
in de padvinderij van grote waarde voor
hem zijn geweest en de heer Beekes niet
stil heeft gezeten, waarna hij Hopman
Beekes dankte voor al hetgeen hij gedaan
heeft in het belang der padvinderij in het
algemeen, en in het belang van de Oegst-
geester Groepen in het bijzonder. Als stof
felijk blijk van waardering bood spr. de
jubliaris, namens de P.C. en de Oegstgees-
ter groepen van de N.P.V. en het N.P.G.
een kampdeken aan.
Hopman Beekes dankt hierna de spreker
voor zijn woorden en de gevers voor het
„warme" cadeau.
klaar oim hun eigen arbeidsveld te verla
ten om ver weg, ja in opdracht van de
H. Geest, de boodschap van het Evangelie
te brengen. Dit moet de achtergrond zijn
van de uitlening. In het licht van Gods
Woord zijn de zedelijke verwildering, het
egoisme en het rassenprobleem daar, al
leen maar belangrijke bijkomstigheden.
Het allerbelangrijkste is het werk van
Gods Geest, die overal het Koninkrijk
Gods vestigt en Gods beloften laat horen,
„Zie, Ik maak alle dingen nieuw."
God is het, Die de menselijke levens
houding, van weerstanden, zoals Jona ook
t.o.v. Ninevé toonde, doorbreekt en Zijn
roepstem klinkt door middel van mensen-
monden, over de ganse wereld. Zo willen
wij door ons werken in Indonesië Gods
werk verwerkelijken en heengaan als ge
roepenen, terwijl de gemeente Hier het
thuisfront is van het kerkewerk daar-
gins. Met een krachtige oproep om el
kaar te schragen en te steunen door ge
bed en medeleven, opdat men zo samen
deelgenoten zou zijin in het werk des
Geestes, besloot ds. Postma zijn predicatie
welke hij beëindigde met de woorden,
„Zo ziullen wij schouder aan schouder
staan in de strijdende Kerk en in het
samen strijden ligt de belofte van het
samen triumferen in Gods kracht."
Ds. Postma sprak hierna een zeer kort
persoonlijk woord, terwijl ds J. P. Hon-
nef van Leiderdorp, consulent der ge
meente Zoeterwoude, namens de Ring
Leiden, kerkeraad en gemeente de ver
trekkende predikant Gods zegen toebad
en op zijn verzoek werd deze Psalm
134 3 toegezongen.
Na afloop van deze sobere, doch in
drukwekkende afscheidsdienst, heeft na
genoeg de gehele gemeente persoonlijk
afscheid van ds Postma genomen.
In de vac. van ds Postma is cand. J.
R. H. Heidema van Amsterdam-Sloten tot
hulpprediker benoemd, die bereids zijn
arbeid heeft aanvaard.
BOUWKASSEN AAN BANDEN
Staatsblad H 161 maakt bekend, dat
een bouwkas, om in aanmerking te ko
men voor ontheffing vanwege de verze
keringskamer van het verbod bouwkas-
overeenkomsten af te sluiten of bouw-
k'apitaal te verhogen, rechtspersoonlijk-
Staande voor zijn woning nam Hopman j hgjd dient te bezitten, over een waarborg-
Beekes 'vervolgens het défilé af van 500 kapitaal van redelijke grootte dient te
padvinders en padvindsters, die in hun beschikken en waarborgen dient te bie-
fleurige uniformen een mooi geheel vorm- i den voor nakoming van de aangegane
den en een pittige indruk maakten. verplichtingen.
ONDANKS RUIIGE WEER,
STEMMING UITSTEKEND
Per salonboot voer bovengenoemde ver
eniging Zaterdagmiddag door het onvol
prezen Hollands landschap. De volgorde
van regen, zonneschijn en nog eens regen
had niet de minste invloed op deze heer
lijke toer. Met een gast uit het gulle en
bevriende Koninkrijk Zweden mede aan
boord, toonden de oevers van de Oude
Rijn hoezeer de industriën zich van die
waterweg hebben meester gesmaakt en
de blikken van de toeristen zochten
gaarne verstrooiing in de wijde verge
zichten over het polderlandschap. De
Groote Polder, de Groenendijkse dito,
Gnephoek passeerden de revue en met
een elegante zwaai stevende het schip
de Heimanswetering in. Zeldzaam mooi
onder de belichting van het dreigende
weder toonde de enorme polder Vier-
ambaoht zich aan het gezelschap, hoogst
bekoorlijk met het frisse groen en de
met fraaie bomen bezette landwegen.
Te Woubrugge werd het gezelschap in
de Ned. Herv. kerk, een6 de standplaats
van pastoor Jan de Bakker, voor 400 ja
ren om des geloofswille terechtgesteld,
door de predikant, ds Hugenholtz, ont
vangen. Na een kort inleidend woord gaf
deze de taak van toelichting over aan de
heer Boot, bekend industrieel aldaar, die
van de geschiedenis van dit typisch Pro
testantse bedehuis vertelde. Het kunstig
gedreven Avondmaalszilver uit de 18e
eeuw werd getoond, de gasten werden op
orgelspel onthaald en na de bezichtiging
van het uitwendige van de kerk en van
een vroeg-middeleeuwse sarkofaag, ging
het gezelschap dankbaar heen.
Via de Brasesmermeer en de diepe Lij-
kerpolders, het Noordveen, de Aderpol
der, aanschouwden de deelnemers op zijn
allergunstigst de vruchtbare Haarlem
mermeer. Het kostte moeite de buiten
landse gast te overtuigen, dat hier voor
100 jaren de golven klotsten en dat menig
schipper een hachelijke tocht hier heeft
gemaakt en evenzo dat vele daarvan niet
zijn teruggekeerd. Het is niet oninteres
sant hier mede te delen en de aandacht
er op te vestigen, dat het zeer spoedig
100 jaren geleden zal zijn, dat de grote
stoomgemalen Leeghwater, Cruquis en
De Lynden in werking zijn gesteld, die
vier jaren later achttienduizend hectare
grond aan de Nederlandse ontginner aan
boden. Het Haarlemmermeer, het Leydse
meer, het Spiering-, Oude- en het Kager-
meer behoorden toen tot het verleden.
Bij het merkwaardige eilandje Faljeril,
een eeuwenoud driehoekvormig stukje
grond, werd de steven gewend en koers
naar de Zijl genomen. Ter plaatse werd
de vraag gesteld, vanwaar de naam „Fal
jeril"? Van buitenlandse afkomst? Van
Noorse komaf? Het antwoord was, dat
dit eiland steeds tussen de Dieperpoel en
de vroegere Kager- en andere genoemde
meren aanwezig is geweest. In de Spaanse
tijd bekend stond als „schans", later „De
Schans", vervolgens „De Vogelcamp"
werd genoemd, blijkbaar vanwege het
veelvuldig voorkomen van de gevederde
bevolking van onze plassen. Het eerst
ziet men op een kaart tijdens de droog
making van de Haarlemmermeer de naam
Fayerel, in 1851, sedert tot Faljeril ver
basterd. Wie Fayerel is geweest was de
explicator niet bekend. Met de bespreking
van dit interessante vraagstuk eindigde
de welgeslaagde r>nd Lel
den".
